صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
#یک_آیه_و_تدبر ۳ آیه 155 از سوره مبارکه بقره @tark_gonah_1
#یک_آیه_و_تدبر ۴
آیه ۵۵ از سوره مبارکه نور
@tark_gonah_1
11.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 کارهایی برای شادی امام زمان(عج) 3⃣
👤استاد احسان عبادی
🆔 @tark_gonah_1
1_7961824.mp3
1.35M
🎵کلیپ صوتی | شرط ورود به مهمانی خدا
🔻چگونه برای ورود به ماه رمضان آماده شویم؟
استاد #پناهیان
@tark_gonah_1
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
#ماه_عسل_۹۷ ۳ رمضـان فرصت دریدن پیـله های حیوانی ست! پَـــــــــرواز کــن..... @tark_gonah_1
#ماه_عسل_۹۷ ۴
بی خیالِ گــذشته ها، پا بذار به مهمونی!
✨گذشته ها گذشـــــته....
@tark_gonah_1
1526459795182.mp3
7.34M
#ماه_عسل_۹۷ ۴
#استاد_شجاعی
✍اگه سابقه ات خرابه...نترس
این مهمونی مال من و توئه؛
همون خدایی دعوتمون کرده که گفته من اله العاصین هستم!
✨خدایِ گناهکاران.
بی خیالِ گذشته ها بیا...
@tark_gonah_1
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
🎵کلیپ صوتی | شرط ورود به مهمانی خدا 🔻چگونه برای ورود به ماه رمضان آماده شویم؟ استاد #پناهیان @tar
گوش دادید دلتون لرزید خادمان چنل و هم دعا کنید😓
☘اعمال شب اول ماه رمضان
🌹شب اول در آن چند عمل است :
❶ اوّل : آنكه طلب هلال كند و بعضى استهلال اين ماه را واجب دانسته اند✨
❷ دوم : غسل اول ماه🌹
❸ سوم : زیارت امام حسین علیه السلام
❹ چهارم : زمانی که هلال ماه مبارک رمضان مشاهده شد رو به قبله كند و دستها را به آسمان بلند كند و خطاب كند هلال را و بگويد:
«رَبّى وَرَبُّكَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَيْنا بِالاْمْن وَالاِْيمانِ وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ وَالْمُسارَعَةِ اِلى ما تُحِبُّوَتَرْضى اَللّهُمَّ بارِكَ لَنا فى شَهْرِنا هذا وَارْزُقْنا خَيْرَهُ وَعَوْنَهُ وَاصْرِفْ عَنّا ضُرَّهُ وَشَرَّهُ وَبَلاَّئَهُ وَفِتْنَتَهُ✨
پروردگار من و پروردگار تو خدا پروردگار جهانيان است خدايا اين ماه را بر ما نو كن با امنيت و ايمان و سلامتى و اسلام و پيشى گرفتن بدانچه تو دوست دارى و خوشنود شوى, خدايا بركت ده به ما در اين ماه و خير و خوبى و كمك آن را روزى ما كن و بگردان از ما زيان اين ماه و شر و بلا و فتنه اش را🌹
❺ پنجم : از مستحبات شب اول ماه مبارک رمضان ، خواندن دعای جوش کبیر است .
❻ ششم : همچنین خواندن دعاهای وارده مخصوصاً دعای چهل وسوم و چهل چهارم صحیفه سجادیه در این شب شفارش شده است.
@tark_gonah_1
🌹دعای شب آخر ماه شعبان🌹
روایت شده است که حضرت صادق علیه السلام در شب آخر ماه شعبان و شب اول ماه رمضان، این دعا را می خوانده اند:
«اَللّـهُمَّ اِنَّ هذَا الشَّهْرَ الْمُبارَكَ الَّذي اُنْزِلَ فيهِ الْقُرآنُ، وَ جُعِلَ هُدىً لِلنّاسِ، وَ بَيِّناتِ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ، فَسَلِّمْنا فيهِ، وَ سَلَّمْهُ لَنا، وَ تَسَلَّمْهُ مِنّا في يُسْرٍ مِنْكَ وَ عافِيَةٍ، يا مَنْ اَخَذَ الْقَليلَ، وَ شَكَرَ الْكَثيرَ، اِقْبَلْ مِنِّى الْيَسيرَ.
اَللّـهُمَّ اِنّي اَساَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ لي اِلى كُلِّ خَيْر سَبيلاً، وَ مِنْ كُلِّ ما لا تُحِبُّ مانِعاً، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ، يا مَنْ عَفا عَنّي وَ عَمّا خَلَوْتُ بِهِ مِنَ السَّيِّئاتِ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْني بِارْتِكابِ الْمَعاصي، عَفْوَكَ عَفْوَكَ عَفْوَكَ، ياكَريمُ!
اِلـهي وَعَظتَني فَلَمْ اَتَّعِظْ، وَ زَجَرْتَني عَنْ مَحارِمِكَ فلَمْ اَنْزَجِرْ، فَما عُذْري، فَاعْفُ عَنّي يا كَريمُ، عَفْوَكَ عَفْوَكَ،
اَللّـهُمَّ اِنّي اَساَلُكَ الرّاحَةَ عًنْدَ الْمَوْتِ، وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسابِ، عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبدِكَ فَلْيَحْسُنِ التَّجاوُزُ مِنْ عِنْدِكَ، يا اَهْلَ التَّقْوى وَ يا اَهْلَ الْمَغْفِرَةِ، عَفْوَكَ عَفْوَكَ.
اَللّـهُمَّ اِنّي عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ وَ ابْنُ اَمَتِكَ، ضَعيْفٌ فَقيرٌ اِلى رَحْمَتِكَ، وَ اَنْتَ مُنْزِلُ الْغِنَى والْبَرَكَةِ عَلَى الْعِبادِ، قاهِرٌ مُقْتَدِرٌ اَحْصَيْتَ اَعمالَهُمْ، وَ قَسَمْتَ اَرْزاقَهُمْ، وَ جَعَلْتَهُمْ مُخْتَلِفَةً اَلْسِنَتُهُمْ وَ اَلْوانُهُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْق، وَ لايَعْلَمُ الْعِبادُ عِلْمَكَ، وَ لا يَقْدِرُ الْعِبادُ قَدْرَكَ، وَ كُلُّنا فَقيرٌ اِلى رَحْمَتِكَ، فَلا تَصْرِفْ عَنّي وَجْهَكَ، وَ اجْعَلْني مِنْ صالِحِي خَلْقِكَ الْعَمَلِ وَ الأَمَلِ وَ الْقَضاءِ وَ الْقَدَرِ.
اَللّـهُمَّ اَبْقِني خَيْرَ الْبَقاءِ، وَ اَفْنِنِي خَيْرَ الْفَناءِ عَلى مُوالاةِ اَوْلِيائِكَ وَ مُعاداةِ اَعْدائِكَ، وَ الرَّغْبَةِ اِلَيْكَ، وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ، وَ الْخُشُوعِ وَالْوَفاءِ وَ التَّسْليمِ لَكَ،
وَالتَّصْديقِ بِكِتابِكَ وَ اتِّباعِ سُنَّةِ رَسُولِكَ.
اَللّـهُمَّ ما كانَ فِي قَلْبي مِنْ شَكٍّ اَوْ رَيْبَةٍ، اَوْ جُحُودٍ اَوْ قُنُوطٍ، اَوْ فَرَحٍ اَوْ بَذَخٍ، اَوْ بَطَرٍ اَوْ خُيَلاءَ، اَوْ رِياءٍ اَوْ سُمْعَةٍ، اَوْ شِقاقٍ اَوْ نِفاقٍ، اَوْ كُفْرٍ اَوْ فُسُوقٍ، اَوْ عِصْيانٍ اَوْ عَظَمَةٍ، اَوْ شَيءٍ لا تُحِبُّ، فَاَسْأَلُكَ يا رَبِّ أنْ تُبَدِّلَني مَكانَهُ ايماناً بِوَعْدِكَ، وَ وَفاءً بِعَهْدِكَ، وَ رِضاً بِقَضائِكَ، وَ زُهْداً فِي الدُّنْيا، وَ رَغْبَةً فيما عِنْدَكَ، وَ اَثَرَةً وَطُمَأنينَةً وَ تَوْبَةً نَصُوحاً، اَساَلُكَ ذلِكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ!
اِلـهي اَنْتَ مِنْ حِلْمِكَ تُعْصَى، وَمِنْ كَرَمِكَ وَجُودِكَ تُطاعُ، فَكَانَّكَ لَمْ تُعْصَ، وَ اَنَا وَ مَنْ لَمْ يَعْصِكَ سُكّانُ اَرْضِكَ، فَكُنْ عَلَيْنا بِالْفَضْلِ جَواداً، وَبِالْخَيْرِ عَوّاداً، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ، وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ صَلاةً دائِمَةً لا تُحْصَى وَ لا تُعَدُّ، وَ لا يَقْدِرُ قَدْرَها غَيْرُكَ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ!
📕 إقبال الأعمال، ص258-259 /مصباح المتهجد، ص850-852
@tark_gonah_1
پیامبر اکرم (ص):
رمضان ،رمضان نامیده شد؛زیرا گناهان را می سوزاند.
@tark_gonah_1
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_سوم #بخش_اول آرام خم میشود و گل رز را د
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_سوم
#بخش_دوم
رو بہ یاسین ڪہ با اخم نگاهمان مے ڪند ادامہ میدهد:شام هنوز آمادہ نیست! برو سر درس و مشقت!
یاسین بے توجہ،پشت میز غذاخورے مے نشیند و مے گوید:من دنبال نخود سیاہ نمیرم! خودتون برید!
مادرم برایش چشم غرہ میرود:بہ وقتش حسابتو میرسم بلبل!
یاسین اخم مے ڪند و رو بر مے گرداند،دستہ اے از موهایم را روے شانہ ام میریزم و بہ سمت اتاقم راہ مے افتم. مادرم هم پشت سرم مے آید!
پدرم نگاهمان مے ڪند،در را باز میڪنم و وارد اتاقم میشوم.
مادرم هم مے آید،دست بہ سینہ مے ایستم:جانم مامان!
مشڪوڪ نگاهم مے ڪند:تو خبر داشتے؟!
سریع مے گویم:آرہ! ولے...ولے...فڪر نمے ڪردم جدے باشہ!
اخم مے ڪند:یعنے چے؟!
خونسرد شانہ بالا مے اندازم:روز آخرے ڪہ شرڪت بودم غیر مستقیم یہ چیزایے بهم گفت ولے من جدے نگرفتم!
_نگفتہ بودے!
گلویم را صاف میڪنم:گفتم ڪہ جدے نگرفتم! چیز خاصے نگفت!
سرش را تڪان میدهد:ڪہ اینطور! پس بهشون وقت ندم؟!
قاطعانہ مے گویم:بلہ وقت ندید!
چشم هایش را ریز میڪند:باشہ!
سپس از اتاق خارج میشود،نفسم را بیرون میدهم.
صداے زنگ پیام موبایلم بلند میشود،بہ سمت موبایلم مے روم.
شمارہ سیو نشدہ ولے برایم آشناست،شمارہ ے روزبہ است!
چند ماہ پیش شمارہ اش را پاڪ ڪردم!
پیام را باز میڪنم:
"مادرم با مادرت صحبت ڪرد،گفتم قصدم جدیہ!
راستے از وقتے رفتے سراغ گلدوناتو نگرفتیا!
خانم عزتے وابستہ شون شدہ و مراقبشونہ،شاید ببرمشون اتاق خودم راضے باش!"
پوزخند میزنم و سریع تایپ میڪنم:
"راضے نیستم!"
سریع جواب میدهد:
"باشہ! نمے برمشون تو اتاقم!"
موبایل را روے تخت پرت میڪنم و روے زمین مے نشینم.
همانطور ڪہ زانوهایم را در بغل مے گیرم براے هادے درد و دل میڪنم:دلم یہ جوریہ هادے! همش شور میزنہ! برام دعا ڪن!
سرم را روے زانویم میگذارم و قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد...
نمے دانم چرا؟!
زانوهایم را محڪم تر بغل میڪنم...
باز من و تنهایے و ڪنج این اتاق...
باز تویے ڪہ مثل همیشہ نیستے..
ادامه دارد...
🍃🍃🍃🍃
✍نویسنده: #لیلی_سلطانی
Instagram:Leilysoltani
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_چهارم
#بخش_اول
گردنم را تڪان میدهم و نگاہ خستہ ام را از جزوہ ها مے گیرم،از روے صندلے بلند میشوم و ڪش و قوسے بہ بدنم مے دهم.
صداے زنگ پیام موبایلم بلند میشود،بے توجہ شروع بہ قدم زدن در اتاق مے ڪنم و نفسم را بیرون میدهم.
یڪ هفتہ از تماس سمانہ گذشتہ،دو روز بعد از اولین تماسش دوبارہ با مادرم تماس گرفت و وقت خواست.
مادرم سن ڪم و درسم را بهانہ ڪرد و گفت: "ازدواج براے آیہ هنوز زودہ و قصد ازدواج ندارہ! آقا پسر شما هم بهترہ دنبال دخترے باشن ڪہ از همہ لحاظ هم سطح خودشون باشہ!"
سمانہ عذرخواهے و تشڪر ڪردہ بود و دیگر تماس نگرفت!
دوبارہ ے صداے زنگ پیام موبایلم بلند میشود،زیر لب مے گویم:اَہ!
بہ سمت میز تحریر قدم برمیدارم و موبایلم را برمیدارم.
سارہ نوشته:
"درسخون چرا آنلاین نیستے؟!
جزوہ هاے مبانے اقتصادم گم شدہ،سریع برام عڪسشونو بفرست تا فردا همتے منو نخورہ!
هیچے نخوندم،زود بفرست ها"
لبخند ڪجے میزنم:سر بہ هوا!
از جزوہ ها برایش عڪس مے گیرم و در تلگرام ارسال میڪنم،سریع آفلاین میشوم.
این روزها دل و دماغ هیچ ڪارے را ندارم! صداے خندہ هاے پدرم و یاسین از پذیرایے بہ گوش مے رسد.
بہ سمت تخت قدم بر میدارم و رویش مے نشینم،نگاهم بہ آینہ مے افتد.
رنگم ڪمے پریدہ و بے حال بہ نظر میرسم،دوبارہ بہ حالت افسردگے برگشتہ ام!
بہ زور دانشگاہ میروم و هر پنجشنبہ سر مزار هادے!
نازنین هنوز بلاتڪلیف است،میگفت پدرش ڪمے نرم شدہ اما هنوز نمیخواهد قبولش ڪند و اجازہ بدهد بازگردد!
چند بارے بہ مهدے و فرزانہ سر زدم،حالشان بهتر شدہ حداقل ظاهرشان ڪہ این را مے گوید!
همتا در شُرف ازدواج است و براے دے ماہ براے جشن عقدش دعوتمان ڪردہ،برایش از صمیم قلب خوشحالم!
هر چند یڪ لحظہ قلبم ناراحت شد...
اصلا انگار این خبرها ناراحتم مے ڪند! از خواستگارے بدم مے آید! از لباس عروس بدم مے آید! از خرید بدم مے آید! از سفرہ ے عقد بدم مے آید! از جشن بدم مے آید! از ازدواج بدم مے آید!
دلم با دیدنشان یا شنیدن نامشان ناراحت میشود،مرا یادِ سال قبل مے اندازد ڪہ روزهاے آخر اردیبهشت تنهایے،با شوق و ذوق در حال بدو بدو براے مراسم عقدم بودم!
لباسے ڪہ نشان ڪردہ بودم،سفرہ ے عقدے ڪہ در نظر داشتم،ڪت و شلوارے ڪہ براے هادے انتخاب ڪردہ بودم!
رنگ و چیدمان گل هایے ڪہ براے دستہ گل در نظر داشتم!
چشم هایم را مے بندم و دستم را روے پیشانے ام میگذارم،حالم انگار بدتر شدہ!
نفس عمیقے میڪشم و فڪر میڪنم بایر براے همتا چہ هدیہ اے بخرم!
اگر هادے بود...الان با هم برنامہ ریزے و مشورت مے ڪردیم ڪہ چہ باید بخریم،هم براے همتا هم براے نامزدش!
در چہ ڪارهایے ڪمڪشان ڪنیم،مطمئنم اگر بود بیشتر از همہ ذوق داشت!
بیشتر از همہ در رفت و آمد و جنب و جوش براے بساط جشن عقد بود!
بیشتر از همہ هواے همتا را داشت و با او شوخے میڪرد،بیشتر از همہ در ڪنارش بود!
یڪ لحظہ عصبے میشوم و مشتم را روے تشڪ مے ڪوبم و با صداے خفہ اے مے گویم:نیست! نیست! بفهم نیست!
خودم را روے تخت پهن میڪنم و بہ یڪ بارہ میزنم زیر گریہ!
دستم را روے دهانم میگذارم و آرام هق هق میڪنم،شانہ هایم مے لرزند!
نمیدانم چرا این روزها نبودش بیشتر روے قلب و ذهنم سنگینے میڪند!
نمے فهمم چرا دوبارہ روح و روانم بہ هم ریختہ و بہ حالت هاے گذشته بازگشته ام! حالم را نمے فهمم!
نفس عمیقے میڪشم و سریع اشڪ هایم را پاڪ میڪنم،بینے ام را بالا میڪشم.
انگار براے اتمام جلساتم با سمانہ زود بود،باید دنبال روانشناس دیگرے باشم!
مے نشینم و دوبارہ نگاهے در آینہ بہ خودم مے اندازم،چشم هایم ڪمے سرخ شدہ!
دوبارہ بینے ام را بالا مے ڪشم،صداے زنگ در بلند میشود و چند لحظہ بعد صداے یاسین:بلہ؟!
_بلہ! شما؟!
سپس صداے باز شدن در حیاط مے آید،پدرم مے پرسد:ڪیہ یاسین؟!
_نمیدونم! یہ پسرہ پرسید مامان و بابات هستن منم گفتم آرہ! گفت درو باز ڪن!
پدرم تشر میزند:درو باید براے هرڪسے باز ڪنے؟!
سپس رو بہ مادرم مے گوید:پروانه! برو تو اتاق ببینم ڪیہ؟!
ڪنجڪاو از روے تخت بلند میشوم و بہ سمت پنجرہ قدم برمیدارم،صداے بستہ شدن در مے آید.
شالے ڪہ روے رخت آویز است برمیدارم و روے سرم مے اندازم،میخواهم ڪمے پردہ را ڪنار بزنم ڪہ صداے روزبہ بلند میشود.
_با اجازہ!
خشڪم مے زند،صداے پدرم عصبے و دو رگہ است:بفرمایید!
صداے سلام و احوال پرسے روزبہ با پدرم و یاسین بہ گوش مے رسد.
حیرت زدہ پشت در مے ایستم،روزبہ سرفہ اے مے ڪند و مے گوید:جناب نیازے میدونم نباید تنها مے اومدم اینجا،اما بہ پاے بے ادبے نذارید! مجبور شدم تنها بیام!
ادامه دارد...
🍃🍃🍃🍃
✍نویسنده: #لیلی_سلطانی
Instagram:Leilysoltani