امام #حسن عسکری(ع) فرمود: ناگوارتر از نداشتن پدر و مادر، یتیمی آن کسی است که از #امام خود دور افتاده و توان وصول به او را ندارد و پاسخ مسائل مورد نیازش را نمی داند. پس بدانید: #شیعه ما دانای به #علوم ما است. افرادی که از علم ما بی خبرند، همچون یتیمی در کنف حمایت ایشانند. بدانید جایگاه کسی که #هدایت می کند و دستورات ما را #تعلیم می دهد، همراه ما در گروه اعلی #علیین است. 📚طبرسی، احتجاج، ج۱، ص۱۶ @ahlebait110 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🌸 سخن پُرمهر و محبت امام #باقر(ع) با شیعیان و سفارشی مهم: 🍀امام صادق(ع) گوید: من و پدرم امام باقر(ع) وارد #مسجدالنبی(ص) شدیم. من برخی از #شیعیان را میان مرقد و منبر پیامبر (روضۀ شریفه) دیدم. آنان را به پدرم نشان دادم. پس پدرم به سوی آنان رفت, به آنان #سلام کرد و فرمود: «به خدا سوگند من بوی شما و روح و روان شما را دوست دارم؛ پس مرا با #پرهیزگاری و #کوشش خود یاری کنید... هنگامی که #بنده ای را #امام خویش قرار میدهید، به او تأسی کنید...» (الکافي، ج8، ص240) . ✍️ چند نکته درباره این حدیث: یک) امام باقر(ع) پس از حضور در مسجد النبی(ص) هنگامی که متوجه حضور شیعیان شد، نزد ایشان رفت؛ ظاهرا این اقدام حتی پیش از رفتن نزد مرقد پیامبر(ص) بود. همچنین امام منتظر نماند تا شیعیان نزد او بیایند؛ دو) امام در سلام دادن به شیعیان تقدم جست؛ منتظر نشد به او سلام کنند؛ سه) ابتدا با بیانی بسیار عاطفی اعلام کرد: من «بو» و «روح و روان» شما را دوست دارم؛ شاید معادل امروزی: «من عاشق شما هستم»؛ چهار) در سفارشی بسیار مهم، از آنان خواست با پرهیزگاری و کوشش، او را یاری کنند (...فأعينوا (فأعينوني) مع هذا بورع واجتهاد...)؛ تعبیر «یاری کنید» کاملا مهرآمیز و به دور از ادبیات دستوری است؛ پنج) در تأکید بر آن سفارش مهم، خود را «بندۀ» (خدا) و «امام» (پیشوای) شیعیان معرفی کرد (...إذا ائتممتم بعبد فاقتدوا به (فليعمل بعمله)...) و پرهیزگاری و کوشش (در بندگی) را راه و رسم خود خواند و از شیعیان خواست (بیان امام به گونه ای است که اگر جسارت نباشد، میتوان گفت «التماس کرد») که به او تإسی کنند و پرهیزکار و کوشا باشند. 🔰https://eitaa.com/Tashayo

✅ #امام و انتخاب آگاهانه #شهادت: 🔹امام #باقر(علیه السلام) در گفت‌وگو با جمعی از اصحاب (در محفلی شيعي)، از اين گلايه کرد که برخي از #شيعيان، با اینکه امامان را همچون رسول خدا، مفترض الطاعة میدانند، دربارة #علم خدادادی (لدنّی) ايشان ترديد دارند. 🔹پس در همان محفل، حُمْران(بن‌اَعْين) از حضرت دربارة اقدام برخی از امامان, از جمله قیام آشکار امام حسين(ع) بر ضد طواغيت تا سرحد شهادت سؤال کرد. 🔹حضرت در پاسخ، هم قيام و شهادت امامان و هم سکوت آنان را بر پایه قضاءوقدر الهی و در این حال، از روي علم و #اختیار دانست. نيز تصريح کرد که اگر امام بااصرار از خداوند زوال مُلک طواغيت و برطرف‌شدن مصائب و سختي‌ها را بخواهد، اجابت خواهد شد؛ اما امام براي رسيدن به مقامات و #کرامت الهی چنين تقاضايی نمي‌کند. 🔸...فقال له حمران : جعلت فداك أرأيت ما كان من أمر قيام علي بن أبي طالب والحسن والحسين عليهم السلام وخروجهم وقيامهم بدين الله عز ذكره، وما أصيبوا من قتل الطواغيت إياهم والظفر بهم حتى قتلوا وغلبوا؟ فقال أبو جعفر(ع): يا حمران إن الله تبارك وتعالى قد كان قدر ذلك عليهم وقضاه وأمضاه وحتمه على سبيل الاختيار ثم أجراه فبتقدم علم إليهم من رسول الله(ص)... 📚کليني، الکافي، ج1، ص261-262. 🔸علامه مجلسی در مرآۀ العقول این حدیث را صحیح دانسته است. 📚مرآة العقول، ج3 ص 132. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo

♻️ #محبت #امام به #شيعيان 🔹در مکتب اهل‌بيت(ع)، محبت و مهرورزي پايه و اساس ارتباطات و مناسبات مؤمنان با يکديگر است. 🔹در اين باره به ابراز محبت امامان به شيعيان کمتر توجه شده است؛ ♦️يک نمونه بسيار شنيدني: 🍃امام #باقر(ع) خطاب به صحابی خود، مَيْسِر(بن‌عبدالعزيز نَخَعي مدائني): «آيا با يکديگر، خلوت، و درباره هر آنچه مي‌خواهيد، گفت‌وگو مي‌کنيد»؟ 🍃ميسر: «آری»؛ 🍃امام باقر(ع): «به خدا سوگند، دوست دارم در برخي از اين محافل با شما باشم،... من رایحه و روح و روان شما را دوست دارم...». 📖...أتخلون وتتحدثون وتقولون ما شئتم؟... (کليني، الکافي، ج2، ص187). ✍️ حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo