🌸 سخن پُرمهر و محبت امام #باقر(ع) با شیعیان و سفارشی مهم: 🍀امام صادق(ع) گوید: من و پدرم امام باقر(ع) وارد #مسجدالنبی(ص) شدیم. من برخی از #شیعیان را میان مرقد و منبر پیامبر (روضۀ شریفه) دیدم. آنان را به پدرم نشان دادم. پس پدرم به سوی آنان رفت, به آنان #سلام کرد و فرمود: «به خدا سوگند من بوی شما و روح و روان شما را دوست دارم؛ پس مرا با #پرهیزگاری و #کوشش خود یاری کنید... هنگامی که #بنده ای را #امام خویش قرار میدهید، به او تأسی کنید...» (الکافي، ج8، ص240) . ✍️ چند نکته درباره این حدیث: یک) امام باقر(ع) پس از حضور در مسجد النبی(ص) هنگامی که متوجه حضور شیعیان شد، نزد ایشان رفت؛ ظاهرا این اقدام حتی پیش از رفتن نزد مرقد پیامبر(ص) بود. همچنین امام منتظر نماند تا شیعیان نزد او بیایند؛ دو) امام در سلام دادن به شیعیان تقدم جست؛ منتظر نشد به او سلام کنند؛ سه) ابتدا با بیانی بسیار عاطفی اعلام کرد: من «بو» و «روح و روان» شما را دوست دارم؛ شاید معادل امروزی: «من عاشق شما هستم»؛ چهار) در سفارشی بسیار مهم، از آنان خواست با پرهیزگاری و کوشش، او را یاری کنند (...فأعينوا (فأعينوني) مع هذا بورع واجتهاد...)؛ تعبیر «یاری کنید» کاملا مهرآمیز و به دور از ادبیات دستوری است؛ پنج) در تأکید بر آن سفارش مهم، خود را «بندۀ» (خدا) و «امام» (پیشوای) شیعیان معرفی کرد (...إذا ائتممتم بعبد فاقتدوا به (فليعمل بعمله)...) و پرهیزگاری و کوشش (در بندگی) را راه و رسم خود خواند و از شیعیان خواست (بیان امام به گونه ای است که اگر جسارت نباشد، میتوان گفت «التماس کرد») که به او تإسی کنند و پرهیزکار و کوشا باشند. 🔰https://eitaa.com/Tashayo