🔻سال‌روز رحلت شیخ حر عاملی 🔹به مناسبت بیست‌ویکم ماه رمضان و سیصدوچهل‌ویکمین سالروز وفات جناب محمد بن حسن شیخ حرّ عاملی، روایت برادر او را از خاکسپاری‌اش می‌خوانیم: قال أخوه الشيخ أحمد الحر في كتابه الدر المسلوك: في اليوم الحادي و العشرين، من شهر رمضان، سنة ۱۱۰۴ ه.ق كان مغرب شمس الفضيلة و الافاضة و الافادة، و محاق بدر العلم و العمل و العبادة، شيخ الاسلام و المسلمين، و بقية الفقهاء و المحدثين، الناطق بهداية الامة و بداية الشريعة، الصادق في النصوص و المعجزات و وسائل الشيعة، الامام الخطيب الشاعر الاديب، عبد ربه العظيم العلي، الشيخ أبو جعفر محمد بن الحسن الحر العاملي، المنتقل الى رحمة باريه عند ثامن مواليه: في ليلة القدر الوسطى و كان بها وفاة حيدر الكرار ذي الغير يا من له جنة المأوى غدت نزلا ارقد هناك فقلبي منك في سعر طويت عنا بساط العلم معتليا فاهنأ بمقعد صدق عند مقتدر تاريخ رحلته عاما فجعت به أسرى لنعمة باريه على قدر و هو أخي الأكبر، صلّيت عليه في المسجد تحت القبة جنب المنبر، و دفن في إيوان حجرة في صحن الروضة الملاصق لمدرسة ميرزا جعفر، و كان قد بلغ عمره اثنين و سبعين، و هو أكبر مني بثلاث سنين إلا ثلاثة أشهر. 📚الفوائدالرضویه؛ شیخ عباس قمی؛ ص۷۵۶ @tavanerejal

شوربختانه از این دست دستورالعمل‌های شیطانی در بیان مدعیان معرفت دیده می‌شود: نشستن روی آیه قرآن! پناه بر خدا! فایل کامل این جلسه از شبکه ۳ سیما پخش شده و در دسترس است. @tavanerejal

جهالت از بین نمی‌رود؛ از شکلی به شکل دیگر تبدیل می‌شود. 🔻الهاکم التکاثر حتی زرتم المقابر (سوره تکاثر) 👈زیاده‌طلبی [و فخرفروشی به يكديگر به ثروت و كثرت نفرات] شما را [از پرداختن به حق] بازداشت تا جايى كه گورها را ديدار كرديد [و به تعداد مردگان‌تان هم افتخار نموديد] 🔻... وَ لَأَنْ يَكُونُوا عِبَراً أَحَقُّ مِنْ أَنْ يَكُونُوا مُفْتَخَراً ... (نهج البلاغه) 👈... مردگان باید مایه عبرت‌گیری باشند؛ نه دستمایه فخرفروشی. @tavanerejal

🔻سخنانی از استاد محمدتقی بهار (مَلِک‌الشُّعَراء) در ستایش علّامه‌مجلسی 🔹️مهم‌ترین کاری که مجلسی کرده است، بعد از تألیف مجلّدات بِحار الأنوار که دایرة‌المَعارِفِ شیعهٔ امامیهٔ إثنیٰ‌عَشَریه است، تألیف مجموع کتب دینی و اخلاقیِ شیعه است به فارسیِ سادهٔ عوام‌فهم که تا آن روز اهل علم چنان کاری نکرده بودند و غالب تألیفات عُلَما خاصه عُلَمای دین به زبان تازی بود، و اگر فارسی می‌نوشتند، به ‌شیوهٔ متقدّمان و به سبک قدیم بود و احترام مقام علم را در نزدیک شدن به سطح فکر و فهم عوام نمی‌دانستند، بل آن را مُغایِر جایگاه دانش می‌شمردند... . مجلسی در سَنَهٔ ۱۱۱۱ در سلطنت سلطان حسین وفات کرد، و نظر به مداخلهٔ مُطلَقی که در امور داشت و شاه به انزوا و فراغ می‌­گذرانید، پس از فوت مجلسی کار کشور چنان مختل شد که قندهار از کف رفت و عاقبت اصفهان و ایران نیز به بادِ نَهب و تاراج داده شد. استاد بهار در بخش دیگری از کتاب که دربارهٔ نثرهای علمی دورهٔ صفوی سخن گفته­، چنین نوشته­ است: نثرهای علمی این دوره، آن­‌چه مربوط به نشر دعوت و بیان اصولِ عقاید شیعه است، چنان­‌که گفته شد بسیار ساده و عوام­‌فهم و کاملاً در زیر تأثیر نحو عربی است و بیش از هرکس مجلسی پدر و پسر، خصوصاً مجلسی دوم در این راه خدمت کرده است و به وحدت ملّی ایران از حیث اخلاق و تربیت و افکار و فرهنگ با نهایت عشق و خلوص، مثل بزرگ‌­ترین رجالِ ادب و سیاست مساعدت و یاری نموده است. سبک‌شناسی (یا تاریخ تطوّر نثر فارسی)، محمدتقی بهار (مَلِک‌الشُّعَراء)، ج ۳، ص ۳۰۴-۳۰۵ @tavanerejal

9️⃣2️⃣ بیست و نهمین جلسه از دوره تخصصی حدیث‌پژوهی 🎙 استاد مصطفی قناعتگر 📌 موضوع: جریان‌های حدیثی معاصر جهان اسلام 🗓زمان: ۲۱ فروردین صفحه دوره: https://hekmat.academy/courses/hadith-studies 🔶 آکادمی بین‌المللی حکمت https://eitaa.com/joinchat/1830879264C6fc532bd89

💠 وداع ماه مبارک رمضان الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ: اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ» وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ إِنْ كَانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي أَوْ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقَايِسَنِي بِهِ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ أَوْ يَتَصَرَّمَ هَذَا الشَّهْرُ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحَامِدِكَ كُلِّهَا أَوَّلِهَا وَ آخِرِهَا مَا قُلْتَ لِنَفْسِكَ مِنْهَا وَ مَا قَالَ الْخَلَائِقُ الْحَامِدُونَ الْمُجْتَهِدُونَ الْمَعْدُودُونَ الْمُوَقِّرُونَ ذِكْرَكَ وَ الشُّكْرَ لَكَ الَّذِينَ أَعَنْتَهُمْ عَلَى أَدَاءِ حَقِّكَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَصْنَافِ النَّاطِقِينَ وَ الْمُسَبِّحِينَ لَكَ مِنْ جَمِيعِ الْعَالَمِينَ عَلَى أَنَّكَ بَلَّغْتَنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ عَلَيْنَا مِنْ نِعَمِكَ وَ عِنْدَنَا مِنْ قَسْمِكَ وَ إِحْسَانِكَ وَ تَظَاهُرِ امْتِنَانِكَ فَبِذَلِكَ لَكَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ الْخَالِدِ الدَّائِمِ الرَّاكِدِ الْمُخَلَّدِ السَّرْمَدِ الَّذِي لَا يَنْفَدُ طُولَ الْأَبَدِ جَلَّ ثَنَاؤُكَ أَعَنْتَنَا عَلَيْهِ حَتَّى قَضَيْنَا صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ مِنْ صَلَاةٍ وَ مَا كَانَ مِنَّا فِيهِ مِنْ بِرٍّ أَوْ شُكْرٍ أَوْ ذِكْرٍ اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا بِأَحْسَنِ قَبُولِكَ وَ تَجَاوُزِكَ وَ عَفْوِكَ وَ صَفْحِكَ وَ غُفْرَانِكَ وَ حَقِيقَةِ رِضْوَانِكَ حَتَّى تُظْفِرَنَا فِيهِ بِكُلِّ خَيْرٍ مَطْلُوبٍ وَ جَزِيلِ عَطَاءٍ مَوْهُوبٍ وَ تُوَقِّيَنَا فِيهِ مِنْ كُلِّ مَرْهُوبٍ أَوْ بَلَاءٍ مَجْلُوبٍ أَوْ ذَنْبٍ مَكْسُوبٍ‏ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظِيمِ مَا سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ مِنْ كَرِيمِ أَسْمَائِكَ وَ جَمِيلِ ثَنَائِكَ وَ خَاصَّةِ دُعَائِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ شَهْرَنَا هَذَا أَعْظَمَ شَهْرِ رَمَضَانَ مَرَّ عَلَيْنَا مُنْذُ أَنْزَلْتَنَا إِلَى الدُّنْيَا بَرَكَةً فِي عِصْمَةِ دِينِي وَ خَلَاصِ نَفْسِي وَ قَضَاءِ حَوَائِجِي وَ تُشَفِّعَنِي فِي مَسَائِلِي وَ تَمَامِ النِّعْمَةِ عَلَيَّ وَ صَرْفِ السُّوءِ عَنِّي وَ لِبَاسِ الْعَافِيَةِ لِي فِيهِ وَ أَنْ تَجْعَلَنِي بِرَحْمَتِكَ مِمَّنْ خِرْتَ لَهُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا لَهُ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ فِي أَعْظَمِ الْأَجْرِ وَ كَرَائِمِ الذُّخْرِ وَ حُسْنِ الشُّكْرِ وَ طُولِ الْعُمُرِ وَ دَوَامِ الْيُسْرِ اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ وَ طَوْلِكَ وَ عَفْوِكَ وَ نَعْمَائِكَ وَ جَلَالِكَ وَ قَدِيمِ إِحْسَانِكَ وَ امْتِنَانِكَ أَنْ لَا تَجْعَلَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا لِشَهْرِ رَمَضَانَ حَتَّى تُبَلِّغَنَاهُ مِنْ قَابِلٍ عَلَى أَحْسَنِ حَالٍ وَ تُعَرِّفَنِي هِلَالَهُ مَعَ النَّاظِرِينَ إِلَيْهِ وَ الْمُعْتَرِفِينَ لَهُ فِي أَعْفَى عَافِيَتِكَ وَ أَنْعَمِ نِعْمَتِكَ وَ أَوْسَعِ رَحْمَتِكَ وَ أَجْزَلِ قَسْمِكَ يَا رَبِّيَ الَّذِي لَيْسَ لِي رَبٌّ غَيْرُهُ لَا يَكُونُ هَذَا الْوَدَاعُ مِنِّي لَهُ وَدَاعَ فَنَاءٍ وَ لَا آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِلِّقَاءِ حَتَّى تُرِيَنِيهِ مِنْ قَابِلٍ فِي أَوْسَعِ النِّعَمِ وَ أَفْضَلِ الرَّجَاءِ وَ أَنَا لَكَ عَلَى أَحْسَنِ الْوَفَاءِ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ اللَّهُمَّ اسْمَعْ دُعَائِي وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِي وَ تَذَلُّلِي لَكَ وَ اسْتِكَانَتِي وَ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ وَ أَنَا لَكَ مُسَلِّمٌ لَا أَرْجُو نَجَاحاً وَ لَا مُعَافَاةً وَ لَا تَشْرِيفاً وَ لَا تَبْلِيغاً إِلَّا بِكَ وَ مِنْكَ فَامْنُنْ عَلَيَّ جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ بِتَبْلِيغِي شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَنَا مُعَافًى مِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَ مَحْذُورٍ وَ مِنْ جَمِيعِ الْبَوَائِقِ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَعَانَنَا عَلَى صِيَامِ هَذَا الشَّهْرِ وَ قِيَامِهِ حَتَّى بَلَّغَنِي آخِرَ لَيْلَةٍ مِنْهُ (الکافي، ج4، ص165-166). @Al_Meerath

✅نقدی نیکو و تمیز و عالمانه و مودبانه

✌پاسخِ تراثیِ اسلام به یهود متخاصم واکنش کاربر لبنانی به حملات ایران به اسرائیل: ایرانیان فقط به هدف قرار دادن سفارتخانه‌شان در دمشق پاسخ ندادند؛ بلکه حتی به یهودیانی که در زمان پیامبر بر در خانه‌ی پیامبر زباله می‌انداختند نیز پاسخ دادند🙂 @tavanerejal

وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَةٌ مسئولیت برای تو، وسیله آب و نان نیست؛ بلکه امانتی است در گردن تو. 📚نهج البلاغه، نامه۵ (به استاندار آذربایجان).

🔻وقتی نهی‌ازمنکَر، اصلِ منکَر است 🔹️گاهی امر به معروف و نهی از منکر نتیجه‌ی عکس می‌دهد. مثلا فرد از اصل دین زده می‌شود و با اصل شریعت سر ستیز پیدا می‌کند. این نمونه را می‌توان در ادبیات فقهی، از مصادیق «وهن دین/ وهن شریعت» شمرد. در این صورت است که نهی از منکر نه تنها واجب نیست بلکه حرام است. امام خمینی، پیرامون شرایط امر به‌ معروف و نهی‌ از منکر نوشته است که اگر امر و نهی موجب وهن مذهب شود (ولو نزد افراد دیگری غیر از شخص مورد نظر)، جایز نیست. مگر اینکه مورد، از مهمات باشد. آیت الله فاضل لنکرانی در شرح‌ خود بر این کلام، از بی‌حجابی به‌عنوان یکی از مصادیق امور غیرمهم یاد می‌کند. در نتیجه نهی از آن را در صورت وهن مذهب و ایجاد شبهه و تزلزل در دین‌داری، جایز نمی‌داند. حتی اگر صرفا «احتمال» این داده شود که شخص مثلا لجبازی کند و بدتر کند (تاثیر الخلاف)، امر به معروف و نهی از منکر، واجب نیست. این فرض‌ها، در جامعه امروز ما به تجربه فراوان است. بسیاری از مردم، تحت فشارهای مالی و اجتماعی و رسانه‌ای و تهاجم فرهنگی و دیدن برخی ناکارآمدی‌های حاکمیّتی و ... هستند و آستانه تحمل پایینی دارند و طاقت ارشادات سخت را ندارند. بسیاری، به شدت این پتانسیل را دارند تا به محض برخورد آمرانه و ناهیانه‌ی دین‌داران، از اصل دین برگردند و ضد همه‌چیز شوند. وجهه‌ی برون‌دینی و برون‌مرزی کنش‌هایی مانند گشت ارشاد نیز بر همگان روشن است؛ به ویژه پس از اعمال رفتارهای غیر شرعی و غیر انسانی در کنش یادشده. این نظر امام خمینی و مرحوم فاضل لنکرانی، به این معناست که امر به معروف و نهی از منکر (در فرض یادشده) حتی با وجود شرایط اولیه و حتی با رعایت موازین شرعی و عقلی در فرآیند امر و نهی، ساقط و حتی گاهی خود منکری بزرگتر و خلاف شرع است. 📚تفصیل الشریعه، ص ۵۰ و ۶۳. #فقهی ✍مصطفی قناعتگر @tavanerejal

ابن ندیم (م ۴۳۸) در الفهرست خود به نقل از محمد بن عمر واقدی (م ۲۰۷ یا ۲۰۹) مورخ مشهور می‌نویسد: علی بن ابی‌طالب، معجزه پیامبر است. ... ان عليا عليه السلام كان من معجزات النبي صلى الله عليه وسلم كالعصا لموسى عليه السلام واحياء الموتى لعيسى بن مريم عليه السلام.

📃 زندگی در جهان مدرن با رویکردی کل‌نگرانه به قرآن (مروری بر «اسلام و مدرنیته» اثر فضل‌الرحمان) ✍ نوشته زهرا ایران‌بان 🔻برگرفته از متن: اگر قرآن را طوری در نظر بگیریم که انگار همین الان نازل شده است، آن را درست نخواهیم فهمید. باید اسلامِ تاریخی را بشناسیم تا بتوانیم معنای امروزیِ قرآن را درک کنیم. باید از جزئیات زمانمند قرآن (فرهنگی-سیاسی-اجتماعی)، اصول کلی را استنباط کرد و عوارض زمانی‌شان را کنار نهاد و برای برون‌رفت از چالش‌های معاصر، از آن اصول کلی بهره گرفت. @tavanerejal