#مناجات_با_خدا #امام_حسین #حاج_منصور_ارضی گرچه همیشه رازم پیش تو برملا بود نشکن دل کسی که کارش خدا خدا بود شرمنده ام به قرآن خیلی خراب کردم ویرانه ی دل من یک روز خوش نما بود ظرف پر از ترک را نقداً خودت خریدی قلب شکسته ی من با اینکه بی بها بود دست از تو تا کشیدم دنیا کشیده ام زد عاشق بدون معشوق سهمش فقط بلا بود تا گوشه ای نشستم پیشم نشستی انگار پس راه اصلی وصل در کنج انزوا بود حتی نگفته ای کیست من را بغل گرفتی بخشایشت همیشه بی چون و بی چرا بود چادر نماز زهرا مصداق یا مجیر است در اوج بی پناهی مادر پناه ما بود آب و غذای ما را شخص حسن رسانده رزق از کریم‌ خوردن خوشبختی گدا بود بیچاره ام به حق حیدر الهی العفو مهر قبولی من در دست مرتضی بود قیمت گرفت تربت تا خاکی از نجف شد ایوان طلای حیدر اعجاز کیمیا بود نوکر دلش گرفته دلتنگی اش حسین است ای کاش روزی ما امسال کربلا بود افطار تشنه لب ها اشک است اشک روضه یاد همان لبی که پامال چکمه ها بود کهنه حصیر دِه هم جمعش نکرد آخر آن جسم قطعه قطعه از بس جدا جدا بود شعر: #بردیا_محمدی✍ #ماه_رمضان 1403 .

#مناجات_با_خدا #حاج_منصور_ارضی یک ذره التفات به چشم ترم کنید من آمدم توبه کنم باورم کنید حتی به زور راه ببندید روی من پا سوز سالیانه پشت درم کنید بیزارم از خودم خود لجباز سرکشم من را عوض کنید کس دیگرم کنید نزدیک خاک قبر شده صورتم دگر تا وقت هست خاک حرم بر سرم کنید گر حکم کرده اید بسوزم پس از عذاب آب فرات قاطی خاکسترم کنید زهرا به فکر گریه کنان حسین هست خانم اگر گذاشت مرا کیفرم کنید من راضی ام سنگ سیاه علی شوم در شوره زارهای نجف گوهرم کنید جاروکش حیاط علی میشوم فقط در آستان شاه نجف قنبرم کنید امشب سفر به کرب و بلا مزه میدهد ما را مسافران هوای حرم کنید آقای من کفن نشده پس زمان مرگ یک بوریا قواره ی این پیکرم کنید ارباب ناله زد که سرم را جدا کنید شرمی کنید و رحم به حال حرم کنید شعر: #سیدپوریاهاشمی ✍ رمضان 1403 .