eitaa logo
تضاد وهابیت با امت
577 دنبال‌کننده
14 عکس
19 ویدیو
1 فایل
جستارهایی در باورهای اصیل شیعه و اندیشه‌های اهل‌سنت با رویکرد رد پنداشت‌های وهابیت حسن حسینعلی (پژوهش‌گر) بیان دیدگاه 👈 @hossinali14
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻معنای صحیح تفویض امور تشریعی 🔰 از جمله نکات روایت مذکور، تفویض و واگذار تشریع امور دینی به رسول الله صلی الله علیه وآله و اهل‌بیت علهم السلام است که با لحاظ دو نکته، پذیرش آن مخالفتی با کتاب و سنت نداشته و امری منطقی است؛ و آن دو نکته عبارت‌اند از اینکه اولا این تفویض با اذن الهی است و ثانیا رسول الله و اهل‌بیت در تشریع مستقل نیستند. لذا پذیرش این تفویض به معنای مستقل دانستن رسول الله و ائمه اطهار در تشریع امور دینی نیست که بدون وحی بتوانند امری را تشریع بکنند؛ علامه مجلسی نیز در مقابل تفویض شرکی، به معنای واگذاری همه امور مخلوقات و یا واگذاری امر خلق و رزق به رسول الله و ائمه، تفویض غیر شرکی را مطرح می‌کند که به معنای واگذاری امور دینی به آن حضرات است. [1] 🔘 علامه مجلسی با رد احتمالات باطل در معنای تفویض در امور شرعی می‌نویسند: هیچ اصل معینی از سوی رسول الله صلی الله علیه وآله نیست مگر آنکه با وحی منطبق باشد و آن حضرت چیزی را بدون الهام اختیار نمی‌کند و هر آنچه اختیار می‌کند با وحی به تایید می‌رساند و در این معنای هیچ فسادی در عقل برای آن نیست و نصوص مستفیضه‌ای بر این معنا دلالت دارد. [2] ✅ با توجه به اقوال علمای شیعه، ذیل روایات تفویض امور تشریعی، می‌توان پذیرفت که اگر با این باور و نگرش باشد که رسول الله و ائمه در جعل شرع، استقلالی ندارند و این تشریع با اذن الهی و مؤید وحی است، تفویض شرکی نیست اما اگر فردی در نسبت تفویض امور تشریعی به رسول الله و اهل‌بیت به نحو استقلالی باشد، سر از تفویض شرکی در می‌آورد که در روایات به چنین اعتقادی شرک اطلاق شده است. [3] تفویض در امور تشریعی (1) 📝 ادامه دارد ... 📚 منابع: 1 . ر ک: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج17، ص17. 2 . و لم يكن أصل التعيين إلا بالوحي و لم يكن الاختيار إلا بإلهام ثم كان يؤكد ما اختاره ص بالوحي و لا فساد في ذلك عقلا و قد دلت النصوص المستفيضة عليه. (مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج25 ص 349.) 3 . « خَالِدٍ عَنْ أَبِي هَاشِمٍ الْجَعْفَرِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنِ الْغُلَاةِ وَ الْمُفَوِّضَةِ فَقَالَ الْغُلَاةُ كُفَّارٌ وَ الْمُفَوِّضَةُ مُشْرِكُونَ مَنْ جَالَسَهُمْ أَوْ خَالَطَهُمْ أَوْ آكَلَهُمْ أَوْ شَارَبَهُمْ أَوْ وَاصَلَهُمْ أَوْ زَوَّجَهُمْ أَوْ تَزَوَّجَ مِنْهُمْ أَوْ آمَنُهُمْ أَوِ ائْتَمَنَهُمْ عَلَى أَمَانَةٍ أَوْ صَدَّقَ حَدِيثَهُمْ أَوْ أَعَانَهُمْ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ خَرَجَ مِنْ وَلَايَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَلَايَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ وَلَايَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ.» (ابن بابويه، محمد بن على، عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص203، ح4.) 🌐@tazaddvahhabiyyat
🔻 دیدگاه شیخ صدوق درباره تفویض امور شرعی 🔰 شیخ صدوق ره (م381) با توجه به روایات، واگذاری امور شرعی به رسول الله صلی الله علیه وآله را ثابت دانسته و به اهل‌بیت علیهم السلام نیز سرایت داده است. 👈 شیخ صدوق (ره) پس از نقل روایت منقول از زاره که گفت: امام صادق علیه السلام تفویض به معنای واگذاری خلق و رزق و احیاء و اماتۀ را اهل‌بیت علهیم السلام را باطل و شرکی بیان کرده است. [1] شیخ صدوق پس از بیان این روایت با جدایی تفویض شرکی از تفویض صحیح، می‌نویسد: 🔻 وقد فوّض‏ اللّه‏ تعالى إلى نبيّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم أمر دينه، فقال: «وما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» و قد فوّض ذلك إلى الأئمّة عليهم السّلام؛ البته خداوند امور دینی و شرعی خویش را به پیامبرش تفویض و واگذار کرده و فرموده است آنچه رسول الله صلی الله علیه وآله آورده بگیرد و آنچه از آن نهی کرده است، دور باشید؛ البته این تفویض به ائمه علیه السلام نیز واگذار شده است. [2] 🔺 👈 شیخ در کتاب «من لایحضره الفقیه» نیز چنین بیان کرده است که: 🔻 خدای متعال امر دینش را به پیامبرش واگذار کرده است اما تعدی از حدودش را واگذار نکرده است. [3] 🔺 تفویض در امور تشریعی (1) تفویض در امور تشریعی (2) 📝 ادامه دارد ... 📚منابع [1] ابن بابويه، محمد بن على، إعتقادات الإمامية (للصدوق)، قم، چاپ دوم، 1414ق. ص100و101.) [2] إعتقادات الإمامية (للصدوق)، ص101. [3] وَقَدْ فَوَّضَ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِيِّهِ ع أَمْرَ دِينِهِ وَ لَمْ يُفَوِّضْ إِلَيْهِ تَعَدِّيَ حُدُودِهِ. (ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، قم، چاپ دوم، 1413ق. ج‏1، ص41.) 🌐@tazaddvahhabiyyat