eitaa logo
طب و عشق
72 دنبال‌کننده
16.2هزار عکس
14.8هزار ویدیو
98 فایل
زیر سایه شهید سید محمد کاخکی
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🔴تجربه‌اندوزی و زیرکی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻مارتین ، رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، در جمله‌ای زیبا می‌گوید: «اگر کسی یک بار مرا فریب داد شرم بر او باد؛ اما اگر دوباره مرا فریب داد شرم بر من باد.» 🔻این سخن ترجمه‌ای از آن سخن مشهور (ص) است که می‌فرماید: «انسان مؤمن (یا انسان عاقل) از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود» (الْمُؤْمِنُ (العاقل) لَا يُلْسَعُ مِنْ جُحْرٍ، مَرَّتَيْنِ). 🔻«تجربه‌اندوزی» و «عبرت‌آموزی» نه تنها از ویژگی‌های «مؤمنان»؛ بلکه صفتی مورد انتظار از «عاقلان» است. 🆔eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🔴شرط «فهم درست» و «اقامه» دین در حدیث پیامبر اکرم(ص) ✍️احمدحسین شریفی 🔶به تعبیر منقول از (ص): لا يَقُومُ بِدِينِ اللهِ إلّا مَن حاطَهُ مِن جَميعِ جَوانِبِهِ؛ دین خدا را بر پا نمی‌دارد مگر کسی که از همة جوانب بر آن احاطه داشته باشد. 🔹تک‌بعدی بودن در مطالعات دینی، از مهم‌ترین عوامل «نقدگریزی» و «ناقدستیزی» «نفرین‌گرایی» و «تکفیر» مخالفان و حتی ناقدان است. افرادی که فقط در یک حوزه خاص علمی تخصص دارند، نه تنها از درک حقیقت دین ناتوان‌اند بلکه حتی از درک حقایق همان رشته تحصیلی خودشان هم ناتوانند. به تعبیر انگلیسی‌ها "کسی که فقط لندن را دیده باشد، لندن را هم نمی‌شناسد." کسی که فی‌المثل فقط «فقه متعارف» را خوانده باشد، (آن هم «فقه فردی» و «عرف‌پایه» و نه «فقه جامعه‌پرداز» و «عرف‌ساز») و آن را هم صرفاً در «جمع محدود یاران» و «حلقه بسته مریدان» گفتگو کرده باشد، و از نظامات و مکاتب حقوقی و فقهی رایج و معاصر دنیا (صرف نظر از درستی یا نادرستی‌شان) آگاهی و درکی نداشته باشد، از درک حقایق فقه اسلامی نیز ناتوان است؛ چه رسد به حقایق اخلاقی و فلسفی و عرفانی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی اسلام. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢آیا پیامبر اکرم(ص) از پایان‌یافتن ماه صفر خوشحال بود؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ يکي از دانش‌های ناظر به «فقه الحديث»، دانش «اسباب ورود حديث» است. اين دانش به منزلة دانش «شأن نزول» در تفسير قرآن است. هدف اصلی از دانش اسباب ورود حديث، شناخت شأن صدور روايات و فهم قرائن موجود به هنگام صدور روايات است. توضیح آنکه به صرف فهم معنای لغوی و اصطلاحی الفاظ و ترکيب‌های به کار رفته در احاديث نمی‌توان مدعی «فهم درست» آنها شد. در برخی از موارد برای فهم درست معنای احاديث، بايد اسباب ورود حديث را دانست. يعنی علت و زمينه‌ و بافت صدور آن سخن از معصوم را بايد فهميد. چرا که «شرايط زمينه‌ای» در فهم مراد معصومان حتماً نقش‌آفرين است. به تعبير ديگر، بايد قراين مقامی (شرايط اجتماعی و تاريخی و فرهنگی و حالات مخاطب و گوينده و ... ) را در نظر گرفت. متأسفانه بسياری از ناقلان اوليه احاديث و جامعان کتاب‌های حديثی، از نقش‌آفرينی قراين مقامی در فهم مراد معصومان غافل بودند و اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند. به همين دليل، برای فهم مراد واقعی معصومان، يک حديث‌شناس محقق بايد تلاش بيشتری کند و حتی‌الامکان قرائن را در منابع موجود به دست آورد. مراجعه به منابع حديثی ساير فرق و مذاهب اسلامی يا مراجعه به منابع تاريخی و فهم درست تاريخ صدر اسلام و اوضاع فرهنگی‌ و اجتماعی حاکم بر قبايل و اقوام آن زمان و امثال آن می‌تواند پاره‌ای از گره‌ها را بگشايد. به عنوان مثال، در پاره‌ای از منابع اهل سنت حديثی از (ص) نقل کرده‌اند که فرموده باشد: «مَنْ بَشَّرَنِي بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ هر کس مرا به پایان یافتن آذار بشارت دهد، من او را به بهشت بشارت می‌دهم.» آذار از ماه‌های رومی است؛ مصادف با خرداد شمسی است؛ برخی آن را به معنای دانسته‌اند و از این حدیث نحسی ماه صفر! و سعدی ماه ربیع الاول را نتیجه گرفته‌اند! این حدیث، به خودی خود و بدون آگاهی از بافت و زمینه‌های بیان آن، از نظر مضمونی آنقدر عجیب هست که حتی پاره‌ای از اهل حديث و ظاهرگرايانی مثل احمدبن حنبل نتوانسته‌اند با مضمون آن کنار بيايند و آن را تأييد کنند؛ به همين دليل گفته‌اند که اين حديث اصل و اساسی ندارد! اما اگر احمدبن حنبل قرائن مقامی صدور چنين سخنی را می‌دانست، چنين حکم قاطعی را صادر نمی‌کرد. از علت صدور چنين سخنی را به اين صورت نقل می‌کند که: «روزی پيامبر خدا(ص) با اصحاب خود در مسجد قبا نشسته بود و به آنان گفت: نخستين فردی که اکنون بر شما وارد می‌شود از بهشتيان است. برخی‌ از اين افراد چون اين سخن را شنيدند بيرون رفتند تا شتابان باز گردند و به سبب اين خبر از بهشتيان شوند! پيامبر اين را فهميد و به آنان که مانده بودند فرمود: اکنون چند نفر بر شما وارد می‌شوند که هر يک از ديگری سبقت می‌جويد؛ از ميان آنان هر کس به من بشارت دهد که ماه آذار تمام می‌شود اهل بهشت است. پس آن گروه بازگشتند و وارد شدند و نيز با آنان بود. پيامبر خدا(ص) به آنان فرمود: ما در کدام ماه رومی هستيم؟ ابوذر پاسخ داد: «ای پيامبر خدا آذار تمام شد.» پيامبر گفت: «ای ابوذر اين را می‌دانستم اما دوست داشتم که امت من بدانند تو بهشتی هستی.» به هر حال این حدیث هیچ ربطی به سعدی و نحسی ماه‌های صفر و ربیع الاول ندارد! اصل داستان چیز دیگری بوده است که در تحلیل مرحوم شیخ صدوق کاملاً واضح است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢بی‌منزلتی متجاهران به فسق 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از بدیهیات فقه و اخلاق اسلامی این است که شخصی که پرده‌ حیا را دریده و آشکارا به معصیت خدا پرداخته و با گفتار یا رفتار خود ارزش‌های دینی را نادیده می‌گیرد و علناً نافرمانی می‌کند، (به اصطلاح متجاهر به فسق است)، حرمت و احترامی ندارد؛ به عنوان مثال «غیبت» چنین فردی و «ذکر بدی‌های او نزد دیگران» و «معرفی او به جامعه» شرعاً اشکال ندارد. علیه السلام فرمودند: ثَلَاثَةٌ لَيْسَ لَهُمْ حُرْمَةٌ صَاحِبُ هَوًى مُبْتَدِعٌ وَ الْإِمَامُ الْجَائِرُ وَ الْفَاسِقُ الْمُعْلِنُ بِالْفِسْقِ؛ سه کس‌اند که از نظر شرعی حرمت و احترامی ندارند: بدعت‌گذاری که پیروانی دارد؛ حاکم ستمگر و فاسقی که فسق خود را آشکار می‌کند. در برخی دیگر از روایات آمده است که چنین افرادی باید به مردم معرفی شوند تا مردم آنها را بشناسند و از خطرات‌شان در امان باشند. (ص) فرمودند: ملاحظه حال فاسقان (متجاهران به فسق) را نکنید؛ بلکه آنها را در میان مردم رسوا کنید و فسق و فجورشان را به سمع و نظر دیگران برسانید تا مردم آنان را بیشتر بشناسند و از آنان دوری کنند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸زکات شهرت و اعتبار 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹زکات شهرت و آبرو و اعتبار آن است که در بزنگاه‌ها پای کار دفاع از حق و انسانیت و شرافت آورده شود و الا افراد مشهوری که فقط در اندیشه شهوت و شکم باشند، از هر حیوانی پست‌ٰتر و رذل‌ترند. (ص) می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَيَسْأَلُ الْعَبْدَ فِي جَاهِهِ كَمَا يَسْأَلُهُ فِي مَالِهِ فَيَقُولُ يَا عَبْدِي رَزَقْتُكَ جَاهاً فَهَلْ أَغَثْتَ مَظْلُوماً أَوْ أَعَنْتَ مَلْهُوفاً؛ همانا خداوند از آبروی بنده اش سؤال می‌کند همانطور که از مالش پرسش خواهد کرد؛ خواهد گفت: «ای بنده من، به تو آبرو و اعتبار دادم، آیا با آن به یاری مظلومی شتافتی یا به فریاد گرفتاری رسیدی؟» 🔻ببینید دیتِر هالِ‍روُردن، معروف به دیدی، هنرپیشه، کمدین و خواننده مشهور آلمانی را که در دو دقیقه چطور وظیفه انسانی خود در قبال مظلومین غزه را هنرمندانه ایفا می‌کند. آن هم در کشوری که سیاست اعلامی و عملی دولت‌مردانش حمایت همه جانبه از همه جنایت‌ها و وحشی‌گری‌های صهیونیست‌ها است و از ایجاد هیچ محدودیت و محرومیتی برای هر کسی که با چنان سیاستی مخالفت داشته باشد، ابایی ندارند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢علم نافع، علم مولد و جامعه دانش‌بنیان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸در روایات و ادعیه اسلامی تأکید ویژه‌ای بر «علم نافع» شده است. خطاب به فرزندشان امام حسن علیهما السلام می‌فرمایند: وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا خَيْرَ فِي عِلْمٍ لَا يَنْفَعُ؛ در دانشی که سود ندارد، خیری نیست. مسأله علم نافع در نظام ارزشی اسلام تا آنجا اهمیت دارد که از دعاهای همیشگی (ص) در تعقیبات نماز این بود که: اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لَا يَنْفَع‏؛ پروردگارا از علمی که سود نداشته باشد به تو پناه می‌برم» 🔻از اینجا دانسته می‌شود که هر دانشی لزوماً «خوب» نیست؛ علم ذاتاً ارزشمند نیست؛ علمی که برای فرد یا جامعه اسلامی ضرر داشته باشد و یا حتی نفعی در پی نداشته باشد، در نظام ارزشی اسلامی، «فاقد ارزش» و حتی ممکن است «ضدارزش» باشد. 🔹علم نافع، یعنی علمی که برای فرد یا جامعه اسلامی سودمند باشد. علمی که جامعه را عالم‌تر و آگاه‌تر کند؛ علمی است که صرفاً در ذهن و ضمیر عالم باقی نماند یا در لابلای کتاب‌ها و کتابخانه‌ها دفن نشود. توضیح آنکه یک علم ممکن است برای فردی خاص، نافع باشد، اما زمانی می‌تواند برای جامعه نافع باشد که سطح دانش و هنر و صنعت مردم را هم بالاتر بیاورد؛ یعنی علمی در خدمت شکل‌دهی به یک «جامعه دانش‌بنیان» باشد. 🔸به تعبیر دیگر، ممکن است تک‌تک آحاد مردم، عالم و دانشمند باشند، اما «جامعه»، جامعه‌ای «دانشمند و دانش‌بنیان» نباشد. و این در جایی است که دانش‌های افراد دانش‌هایی مولد نباشد، میزان دانش جامعه زمانی بالاتر می‌رود که دانش تک‌تک دانشمندان به درستی در میان سایر افراد جامعه توزیع شده باشد و این جز با کاربست دانش در جامعه و صنعت ناشدنی است. «کاربست دانش» موجب می‌شود دانشی که علی‌القاعده در اختیار تعداد قلیلی از افراد است، در اختیار جمع کثیری قرار گیرد. کاربرد دانش موجب می‌شود «جامعه‌» دانشمندتر و عالم‌تر شود. 🔻اما باید توجه داشت که دانش وقتی در محصول، نمایان می‌شود که افرادی باشند که توانایی کاربردی‌سازی آن را داشته باشند. 🔹براساس پایگاه استنادی WOS رتبه علمی ایران در سال ۲۰۲۱، ۱۷ بوده است اما رتبه تولید «علم فناورانه» ۲۷ بوده است. یعنی ما ده پله در تولید علوم فناورانه، و علوم و دانش‌های کاربردی نسبت به تولید علوم محض، عقب هستیم. این نسبت مع‌الاسف در حوزه علوم انسانی بسیار نگران‌کننده‌تر است. و این نشان می‌دهد که ما باید سرمایه‌گذاری بیشتری در حوزه دانش‌‌های کاربردی یا کاربست دانش داشته باشیم. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢حکمرانی، امنیت غذایی و تولید محصول سالم 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸چکیده سخنرانی در همایش ملی «حکمرانی، امنیت غذایی و تولید محصول سالم» 🔹امنیت غذایی بر اساس یک تعریف مشهور یعنی «دسترسی همه مردم جامعه به غذای کافی در تمام اوقات برای داشتن جسمی سالم». این موضوع همواره مورد توجه بشر و نظام‌های سیاسی و مدیریتی بوده است. در اسلام نیز به طور ویژه مورد تأکید قرار گرفته است. به عنوان مثال، در روایتی از (ص) چنین می‌خوانیم: مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ عِنْدَهُ ثَلَاثٌ فَقَدْ تَمَّتْ عَلَيْهِ النِّعْمَةُ فِي الدُّنْيَا مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى مُعَافًى فِي بَدَنِهِ آمِناً فِي سَرْبِهِ‏ عِنْدَهُ قُوتُ يَوْمِهِ فَإِنْ كَانَتْ عِنْدَهُ الرَّابِعَةُ فَقَدْ تَمَّتْ عَلَيْهِ النِّعْمَةُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْإِسْلَامُ؛ کسی که سه چیز را داشته باشد، وقتی روز خود را به شب می‌رساند، همه نعمت‌های دنیا را دارد: یک. (سلامت جسمانی) کسی که در جسم خود بیماری‌ای نداشته باشد؛ دو. (امنیت روانی) از نظر درونی احساس امنیت کند؛ سه. (امنیت غذایی) خوراک روزش را هم داشته باشد. سپس فرمود: اگر یک نعمت چهارمی را هم داشته باشد، او همه نعمت‌های دنیوی و اخروی را خواهد داشت و آن «نعمت اسلام» است. 🔸این امور در واقع، از ضروری‌ترین و اساسی‌ترین نیازهای آدمیان هستند. که تأمین آنها نیز از مهم‌ترین وظایف حکومت است. فلسفه و هدف اصلی حکومت تأمین این امور است. به همین دلیل کارآمدی و ناکارآمدی حکومت‌ها هم بر اساس همین مسائل سنجیده می‌شود. 🔹اما مسأله امنیت و سلامت غذایی در نیم قرن اخیر و در سایه پیشرفت‌های علمی در حوزه صنایع غذایی مورد توجه و حساسیت ویژه‌‌تری قرار گرفته است. با گسترش تکنولوژی به ویژه تکنولوژی‌های ناظر به مواد غذایی و افزایش مصرف افزودنی‌های شیمیایی، آفت‌کش‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، هورمون‌ها و امثال آنها در تولید مواد غذایی، شاهد اثرات سوء آنها بر سلامت جسمانی و حتی روانی جامعه شده‌ایم. آلودگی‌ مواد غذایی به فلزات سنگین موجب نارسایی‌ کلیوی و کبدی و ... می‌شود. یکی از کسانی‌ که از ۳۵ سال پیش مسأله امنیت و سلامت غذایی در کشور را مورد تأکید قرار داده است رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای‌، بوده است: ایشان در سال ۶۸ (۱۴ تیر) در دیداری که با عده‌‌ای کشاورزان داشتند فرمودند: «ما که می‌خواهیم با ابرقدرتها و زورگوها و چپاولگرهای دنیا سینه‌به‌سینه شویم و با آنها مقابله کنیم، باید اساسی‌ترین و اصلی‌ترین نیاز مردم و کشور، یعنی امر تغذیه را به نقطه‌ی اطمینان‌بخشی برسانیم، و این جز با توجه به روستاها امکانپذیر نیست.» در سال ۸۲ (۱۴ دی) نیز در دیدار جمعی از اصناف فرمودند: «امنیت غذایی برای کشوری بزرگ، پُرجمعیت و دارای هدف‌های بلند، بسیار مهم است؛ لذا بخش کشاورزی و دامدارىِ ما یک بخش ویژه و استثنایی است و همه باید برای آن تلاش کنند.» حقیقتاً تلاش‌های فراوانی هم در این جهت صورت گرفته است، به ویژه در دولت سیزدهم که عزم خود را بر خودکفایی در تأمین زنجیره مواد غذایی کشور جزم کرده است، در عین حال غفلت‌ها و کوتاهی‌هایی را هم در بخش‌هایی یا در زمان‌هایی شاهد بوده‌ایم. به عنوان مثال، بر اساس گزارش گمرک کشور در سال ۱۴۰۲: اقلام اساسی شامل ذرت دامی، دانه سویا، برنج، روغن دانه آفتابگردان، کنجاله سویا و گندم در زمره ۱۰ قلم اول کالاهای وارداتی کشور قرار داشته‌اند. که در مجموع از نظر وزنی ۴۸.۶ درصد و از نظر ارزشی ۱۵.۴ درصد از کل واردات کشور بوده است. میزان واردات ۲۵ قلم کالای اساسی در ۱۲ ماهه ۱۴۰۲ بالغ بر ۲۴.۷ میلیون تن و به ارزش۱۹.۵ میلیارد دلار بوده است. که ۶۳.۴ درصد از وزن و ۲۹.۴ درصد از ارزش کل واردات را بهخود اختصاص داده اند. در بین اقلام اساسی وارداتی اگر صرفاً اقلام خوراکی را لحاظ نماییم: ۲۳.۵ میلیون تن (۶۰ درصد از کل واردات کشور از لحاظ وزن) به ارزش ۱۴.۳ میلیارد دلار (۲۲ درصداز کل واردات کشور از لحاظ ارزش) بوده است. این اعداد و ارقام نشان می‌دهد به تلاشی مضاعف برای تأمین امنیت غذایی نیازمندیم. شاه کلید تامین امنیت غذایی از منظر حکمرانی، خودکفایی است. برای برای وصول به آن نقطه، همه بخش‌های تقنینی و اجرایی کشور، مجاهدانه و محققانه تلاش کنند. 🔻در پایان تذکر این نکته را هم لازم می‌دانم که برای تأمین امنیت غذایی افزون بر توجه به وظایف حاکمیت، چاره‌ای جز تقویت مطالعات انسانی درباره مسائل زنجیره تولید تا مصرف مواد غذایی نداریم. و الا به صرف تدوین آیین‌نامه و وضع قانون یا تحقیقات درباره بذرهای پرمحصول و آبیاری قطره‌ای و زیرسطحی و امثال آن قطعاً موفق نخواهیم شد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
◻️نخودسیاهِ راهکار فرهنگی برای کنترل ناهنجاری‌های اجتماعی! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹سالیانی است هر زمانی که برخی از مدیران کشور، تصمیمی بر مواجهه با فعالیت‌های ضدفرهنگی و ضداخلاقی در سطح جامعه می‌گیرند مخالفان ارزش‌های اسلامی و دلدادگان لیبرالیسم غربی در کشور ما، با ژستی روشنفکرانه، فریاد برمی‌آورند که «برای اصلاح فرهنگ، فقط باید کار فرهنگی انجام گیرد!» شوربختانه، این القائات لیبرالیستی آنقدر اثرگذار بوده است که بر ذهن و زبان برخی از مسؤولان ارشد کشور و حتی برخی از روحانیان سنتی نیز تأثیر گذاشته است. تا جایی که برخی از آنها را واداشته است که مجریان قانون را به گردن‌کشی دربرابر قانون دعوت کنند! 🔸این در حالی است که اولاً، هیچ هنجاری در هیچ «جامعه‌»ای، به صرف کار فرهنگی، نهادینه نشده و نخواهد شد. به عنوان مثال، تاکنون هیچ کشوری نتوانسته است به صرف فعالیت فرهنگی و با ساخت پویانمایی‌هایی مثل «سیاه‌ ساکتی» و امثال آن ارزشی مثل نظم و انضباط ترافیکی را، که همگان مفید بودن و بلکه ضروری بودن آن را برای حیات اجتماعی درک می‌کنند، نهادینه کند. بلکه در کنار آن و همزمان با تبیین و آموزش و کار فرهنگی، جرایم بسیار سنگین مالی و اعتباری برای نقض قوانین ترافیکی هم وضع کرده‌اند؛ دوربین‌های نظارتی هوشمند برای شناسایی متخلفان و قانون‌شکنان هم نصب کرده‌اند و هزاران نفر را برای نظارت بر حسن اجرای آن قانون به کار گرفته‌اند. ثانیاً، (ص) نیز (که بدون تردید یکی از بزرگ‌ترین تغییرات فرهنگی را در طول تاریخ در شبهه جزیزه عربستان انجام داد) برای تحقق فرهنگ اسلامی هرگز به «اصلاح باورها و بینش‌ها»، و «آموزش‌ ارزش‌ها و ضوابط اسلامی» و امثال آن اکتفا نکرد؛ بلکه به صورتی «جدی، قاطع، سریع و بدون تبعیض» با متخلفین و قانون‌شکنان و مفسدان و هنجارشکنان برخورد سخت هم داشتند. و ثالثاً، این مدعیان هیچگاه حاضر نشده‌اند الگو، راهکار و طرح و برنامه‌ای مشخص از اقدامات فرهنگی مورد نظرشان را برای مواجهه با فعالیت‌های ضدفرهنگی ارائه دهند! هر زمانی که از آنها مطالبه راهکار فرهنگی برای مواجهه با آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی شده‌ است، گفته‌اند، این کاری دشوار است و باید با کارشناسان نشست و از آنها خواست! و البته شاید خود این آقایان ندانند که ناآگاهانه به سربازانی بی‌مزد و مواجب و ظاهرالصلاح برای «لیبرالیسم فرهنگی» از یک طرف و «آنارشیسم دولتی» از طرف دیگر تبدیل شده‌اند! @Ahmadhoseinsharifi 🌹