#یومنون_بالغیب قدیم ها بسته بندی های پفک و چیپس و کلوچه و خیلی از مواد خوراکی طوری بود که محتویات داخل بسته را می شد با چشم دید. بعدها ولی بسته بندی ها تغییر کرد و دیگر معلوم نبود که آن تو، چه چیزی ست. اما انگار برای مشتری ها این جور بسته بندی جذاب تر بود. الان هم مدتی است که همان بسته بندی های نامشخص را با رنگ های تیره و مات طراحی می کنند و انگار این کار برای مشتریان وسوسه برانگیز تر است و حتی حاضرند پول بیشتری بپردازند... . چند سال پیش هم که قسمت شده بود پیاده روی اربعین، توی راه انواع و اقسام خوراکی ها و غذاها و میوه ها و نوشیدنی ها را به زوار تعارف می کردند که معمولا زائرین از کنار خیلی از این خوراکی ها بی رغبت عبور می کردند. اما چند بار پیش آمد که یکی از خدام موکب ها یک کارتن دربسته را که معلوم نبود توی آن چیست روی سرش گذاشته بود که مثلا بیاید و توی جاده بین زوار تقسیم کند. این جور مواقع زوار هجوم می آوردند و از ترس این که تمام بشود هم دیگر را هل می دادند. یادم هست یک بارش پرتقال بود و یک بار هم آب معدنی. نمی دانم ولی شاید آدمیزاد گم شده ای دارد که توی هیچ کدام از این بسته بندی های شفاف نیست. دلش یک چیزی می خواهد که خودش هم نمی داند چیست فقط می داند آن چیز این هایی نیست که دارد می بیند. چه بسا گم شده ی آدم توی یکی از این بسته های اسرارآمیز باشد. #قبل_از_خداحافظی @telkalayyam