eitaa logo
تریبون مستضعفین
961 دنبال‌کننده
1هزار عکس
1.6هزار ویدیو
52 فایل
کانال رسمی پایگاه اطلاع رسانی تریبون مستضعفین Www.teribon.ir تریبونی برای آنان که رسانه‌ای ندارند
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ آیا ما است؟! 🔹سوزنی به خود و جوالدوزی به 🔺سال‌هاست می‌پنداریم دعوای اصلی ما انقلابیون، تنها با آنانی است که به معتقدند، مفهوم و را قبول ندارند، اهل و و نیستند، معتقدند در عصر غیبت باید فساد را ترویج کرد تا –عجل الله فرجه- بیاید و...! البته که درگیری با چنین جماعتی –اگر هنوز وجود داشته باشند- واجب است. اما این ساده‌انگاری در مرزبندی دو نوع انتظار، باعث شده بسیاری از ما نخواسته و ندانسته، اتفاقاً آب به آسیاب همان بریزیم و به گزاره‌ها و نمادهای حجتیه‌ای دامن بزنیم. 🔺طیف به انفاق، کار خیر، ترویج دین و... دعوت می‌کنند و این اتفاقا یعنی و نه سیاسی. اسلامی اجتماعی که نه به ابزارهای حاکمیتی برای تحقق اهداف دین می‌اندیشد و نه به پیچیدگی ها و معادلات ستم‌ساز و ستم‌سوز ملی و بین‌المللی کاری دارد. نگاه اجتماعی‌ اینان وار، بی‌خطر و مثبت است و هرگز خود را به دردسرهای و و گرفتار نمی‌کند. آیا تربیت اجتماعی و پیام‌های تبلیغی امروز ما این اجتماعی را تبلیغ می کند یا انقلابی را؟ 🔺طیف بعضاً با جنگ اعتقادی کرده‌اند، دغدغه اعتقادی و معنوی برای دارند، با مقابله کرده‌اند و... اما هیچ گاه خطر مبارزه آشکار با دشمنان فرقه‌ساز را به جان نخریده‌اند و به ریشه‌های انحرافات نیاندیشیده‌اند و کانون اصلی آن یعنی و را در عمل به چالش نکشیده‌اند. آیا بسیاری از سرگرمی‌های امروز ما در عرصه ، جلوه‌ای از بازی کم‌خطر و وجدان‌راضی‌کن حجتیه نیست؟! 🔺طیف اهل اند اما اول از همه را دشمن می‌گیرند و حاضر نیستند امام زمانی را که «مهدی الامم» و است، بیشتر از منتقم و منجی شیعیان و «آقامون» بنامند. از میان همه قصه‌های تشرف، قصه «انار و حاکم بحرین» را می‌پسندند. 🔺و در اوج حملات به ، شبهه ناصبی بودن فلسطینیان را شایعه می‌کنند. و حتی اگر به مسالمت با تن دهند، دلشان با پاک نمی‌شود. آیا بخش بزرگی از ادبیات آیینی ما و نیز تربیت ناقص مذهبی ما جز اینچنین نگاهی را اقتضا می‌کند؟ 🔺خلاصه، خلاصه‌ی اسلام اینان، با احترام به خلوصشان، دو چیز است: یکی و و دیگری و . و اگر ما جماعت هم دچار چنین آفاتی شویم، فحش دادن مان به حجتیه و تظاهرمان به انقلابی‌گری دردی از ما دوا نخواهد کرد. این، همزمان پاسخی بود به آن پرسش پیشین، که چرا برخی موضوعات اهم از قبیل فراخوان به جهاد برای ، آن قدر در ما جوش و خروش ایجاد نمی‌کند که برخی جنجال ها و موضوعات مهم یا بی اهمیت؟! ✍ 🔹 http://sapp.ir/teribon_ir 🔸 Eitaa.com/teribon_ir 🔺 @teribon
⭕️امام موسی صدر : من حسینیه را حسینیه نمی دانم مگر آنکه دلاورانی را برای نبرد با دشمن اسرائیلی فارغ التحصیل کند #جهاد #شهادت #هیئت_سکولار_نداریم 🔹 Eitaa.com/teribon_ir 🔸 http://sapp.ir/teribon_ir 🔺http://ble.im/teribon_ir 🔹 t.me/teribon
⭕️ آیا ما است؟! 🔹سوزنی به خود و جوالدوزی به 🔺سال‌هاست می‌پنداریم دعوای اصلی ما انقلابیون، تنها با آنانی است که به معتقدند، مفهوم و را قبول ندارند، اهل و و نیستند، معتقدند در عصر غیبت باید فساد را ترویج کرد تا –عجل الله فرجه- بیاید و...! البته که درگیری با چنین جماعتی –اگر هنوز وجود داشته باشند- واجب است. اما این ساده‌انگاری در مرزبندی دو نوع انتظار، باعث شده بسیاری از ما نخواسته و ندانسته، اتفاقاً آب به آسیاب همان بریزیم و به گزاره‌ها و نمادهای حجتیه‌ای دامن بزنیم. 🔺طیف به انفاق، کار خیر، ترویج دین و... دعوت می‌کنند و این اتفاقا یعنی و نه سیاسی. اسلامی اجتماعی که نه به ابزارهای حاکمیتی برای تحقق اهداف دین می‌اندیشد و نه به پیچیدگی ها و معادلات ستم‌ساز و ستم‌سوز ملی و بین‌المللی کاری دارد. نگاه اجتماعی‌ اینان وار، بی‌خطر و مثبت است و هرگز خود را به دردسرهای و و گرفتار نمی‌کند. آیا تربیت اجتماعی و پیام‌های تبلیغی امروز ما این اجتماعی را تبلیغ می کند یا انقلابی را؟ 🔺طیف بعضاً با جنگ اعتقادی کرده‌اند، دغدغه اعتقادی و معنوی برای دارند، با مقابله کرده‌اند و... اما هیچ گاه خطر مبارزه آشکار با دشمنان فرقه‌ساز را به جان نخریده‌اند و به ریشه‌های انحرافات نیاندیشیده‌اند و کانون اصلی آن یعنی و را در عمل به چالش نکشیده‌اند. آیا بسیاری از سرگرمی‌های امروز ما در عرصه ، جلوه‌ای از بازی کم‌خطر و وجدان‌راضی‌کن حجتیه نیست؟! 🔺طیف اهل اند اما اول از همه را دشمن می‌گیرند و حاضر نیستند امام زمانی را که «مهدی الامم» و است، بیشتر از منتقم و منجی شیعیان و «آقامون» بنامند. از میان همه قصه‌های تشرف، قصه «انار و حاکم بحرین» را می‌پسندند. 🔺و در اوج حملات به ، شبهه ناصبی بودن فلسطینیان را شایعه می‌کنند. و حتی اگر به مسالمت با تن دهند، دلشان با پاک نمی‌شود. آیا بخش بزرگی از ادبیات آیینی ما و نیز تربیت ناقص مذهبی ما جز اینچنین نگاهی را اقتضا می‌کند؟ 🔺خلاصه، خلاصه‌ی اسلام اینان، با احترام به خلوصشان، دو چیز است: یکی و و دیگری و . و اگر ما جماعت هم دچار چنین آفاتی شویم، فحش دادن مان به حجتیه و تظاهرمان به انقلابی‌گری دردی از ما دوا نخواهد کرد. این، همزمان پاسخی بود به آن پرسش پیشین، که چرا برخی موضوعات اهم از قبیل فراخوان به جهاد برای ، آن قدر در ما جوش و خروش ایجاد نمی‌کند که برخی جنجال ها و موضوعات مهم یا بی اهمیت؟! ✍🏻 🔹 t.me/teribon 🔺 Eitaa.com/teribon_ir 🔸 http://sapp.ir/teribon_ir 🔺http://ble.im/teribon_ir
⭕️شهدای عراقی ‌کربلای پنج! 🔹تصویری که این روزها در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته است: 🔺 تیپ حمزه ۹ بدر که در ۵ در کنار برادران ایرانی خودشان به رسیدند... 🔹قابل ذکر است که هزاران عراقی مقیم ایران در سال‌های دفاع مقدس در کنار بسیج و سپاه و ارتش جمهوری اسلامی بر علیه رژیم صدام جنگیدند. 🔹 t.me/teribon 🔺 Eitaa.com/teribon_ir 🔸 http://sapp.ir/teribon_ir 🔺http://ble.im/teribon_ir
‍ ⭕️و ما ادراک ما بسیجی... 🔺جوهره اصلی بسیجی، نظامی‌گری او نبود. همه طرّاحان نظامی جهان را دست ‌برسر و کلافه کرده بود ولی این نبود آنچه بسیجی حق داشت بدان ببالد و سر به آسمان بساید. چیز دیگری در این میانه بود که در هیچ ارتش دیگری در این دنیا نبود. چیزی بود که جز مثل سینه بسیجی، به هیچ خانه راضی نبود. "عشق خدا بود"، عشقی که خمینی نماینده خدا در زمین، در دهان فرزندانش قطره‌قطره چکانده بود، چون کبوترانی که دانه‌های حیات را در دهان جوجه‌های خویش به‌نوبت می‌نهند؛ و بسیجی‌ها در آستانه شهادت ، یعنی نزدیک‌ترین و مطمئن‌ترین راه به‌سوی بهشت، صف به صف، این پا و آن پا کرده و زیر لب ترنم می‌کردند: خدایا کی رسد نوبت به من؟ یاران همه رفتند. 🔺ریاضی‌ترین محاسبات فنّی برای ترتیب‌دادن یک عملیات کافی نبود. پیش و پس از آن، ریاضت قلب بزرگ بسیجی بود که در مشت کسی جز آن بسیجی پیر تارک‌دنیا، قرار نمی‌گرفت. آقایی که دست بچه‌ها را گرفت و پابه‌پا برد و راه و رسم ترک دنیا و هجرت از بدن را آموخت. آقایی که به همه قانون‌ها، همه رسم‌ها و التزام‌هایی که در طول قرن‌ها در اثر هم‌نشینی با دنیا جان‌ودل‌ها را تسخیر کرده بود، خندید و خنداند و رفت. آقایی که یاد داد تنها تکنیکی که برای فتح حقیقی دنیای خارجی هست، ترک دنیای درونی است. 🔺بسیجی، دست‌پرورده نائب ولی‌عصر بود و برای همیشه سرباز ولیعصر خواهد ماند؛ و بر سر پیمانی که بسته بود ایستاده است. پابه‌پای "رهبری نظام"، برای جنگ‌هایی که فردا و پس‌فردا در پیش است تا شهادت ، یا فتح همه سنگرهای کلیدی جهان ◾️بخشى از سلسله مقالات استاد رحیم پور ازغدی درباره بسیج و بسيجى، به مناسبت سردار حاج قاسم سلیمانی ✅به تریبون مستضعفین بپیوندید: @teribon
⁠⁣⭕️در مورد منبری ها و فالوئرهای میلیونی 🔹 در کتاب ده گفتار به پدیده ای در بین برخی از روحانیون منبری نقد وارد می کند که از آن به تعبیر می نماید. شهید عزیز این سوال را طرح می کند که چرا بسیاری از پیغمبران وقتی مبعوث می شوند مخالفان زیادی پیدا می کنند و برخی مانند حضرت پس از صدها سال تبلیغ هم اندازه انگشتان دو دست حتی از نزدیکان خودشان پیرو ندارند و در مقابل برخی از مبلغین و منبری در مدت کوتاهی پیروان زیادی پیدا می کنند. 🔹به تعبیر این پدیده رمزی دارد و آن رمز این است که هدف و پیامبران مبارزه با نقاط ضعف مردم بوده است و ما می خواهیم از همان نقاط ضعف برای جذب مرید بهره برداری کنیم. به تعبیر دیگر هدف پیامبران نقاط ضعف و معایب جامعه است و هدف منبری های مزاج گو راضی کردن مخاطب و لذا اولی مطابق مخاطب سخن می گوید و دیگری مطابق او. 🔹شهید مطهری حالت دوم را بهره برداری از نقاط ضعف و جهالت و عوامی بخشی از مردم و بر ضد و در جبهه مقابل پیامبری می داند و برای آن از تعبیر «تبدیل کردن منبر به کرسی شخصیت ها» استفاده می کند و معتقد است کرسی منبر باید از این آلودگی پاک شود. خود شهید مطهری نیز البته از این قاعده تبعیت می کرد و به همین دلیل هم تا آخرین روزهای مخاطب و مریدی بسیار کم تعدادتر از برخی منبری های مزاج گوی کم سواد همان دوره داشتند. 🔹 خلاصه کلام این که هم کسانی که از فالوئرهای منبری مزاج گوی اخیر ذوق زده شده اند و هم کسانی که از آن به هراس افتاده اند می بایست بدانند این مسئله پدیده جدیدی چه در تشیع و چه نیست. البته این مسئله پدیده ای منحصر به منبری ذکر شده نیز نیست و در برخی از افراد مذهبی و حزب اللهی نیز در سال های اخیر شیوع داشته است. 🔹 خیلی از این رفتارها ناشی از یک فهم غلط و سیاست زده از مفهوم و هست. اساس مفهوم جذب به معنی تلاش برای بالا بردن مخاطب و نزدیک کردن آن به دینی است. اگر قرآن «و ما ارسلنا من رسول الا » هم می گوید، تاکید بر استفاده از و متناسب با مخاطب می کند و نه در محتوا. 🔹اما عده ای چون تحقق این تعریف مستلزم ، برنامه و تلاش و کار است، راه ساده تر را انتخاب می کنند. فکر و رفتارهای خودشان را به سطح تلقی ای که از نگاه طیف جامعه دارد، تقلیل می دهند. ⁣این جا دیگر مساله جذب به مفاهیم و مطرح نیست. مخاطب باید جذب من و شخصیت من شوند که مصداق همان مفهوم دلالی شخصیتی است که شهید مطهری به آن اشاره می کند. http://Eitaa.com/teribon_ir
‍ ⭕️و ما ادراک ما بسیجی... 🔺جوهره اصلی بسیجی، نظامی‌گری او نبود. همه طرّاحان نظامی جهان را دست ‌برسر و کلافه کرده بود ولی این نبود آنچه بسیجی حق داشت بدان ببالد و سر به آسمان بساید. چیز دیگری در این میانه بود که در هیچ ارتش دیگری در این دنیا نبود. چیزی بود که جز مثل سینه بسیجی، به هیچ خانه راضی نبود. "عشق خدا بود"، عشقی که خمینی نماینده خدا در زمین، در دهان فرزندانش قطره‌قطره چکانده بود، چون کبوترانی که دانه‌های حیات را در دهان جوجه‌های خویش به‌نوبت می‌نهند؛ و بسیجی‌ها در آستانه شهادت ، یعنی نزدیک‌ترین و مطمئن‌ترین راه به‌سوی بهشت، صف به صف، این پا و آن پا کرده و زیر لب ترنم می‌کردند: خدایا کی رسد نوبت به من؟ یاران همه رفتند. 🔺ریاضی‌ترین محاسبات فنّی برای ترتیب‌دادن یک عملیات کافی نبود. پیش و پس از آن، ریاضت قلب بزرگ بسیجی بود که در مشت کسی جز آن بسیجی پیر تارک‌دنیا، قرار نمی‌گرفت. آقایی که دست بچه‌ها را گرفت و پابه‌پا برد و راه و رسم ترک دنیا و هجرت از بدن را آموخت. آقایی که به همه قانون‌ها، همه رسم‌ها و التزام‌هایی که در طول قرن‌ها در اثر هم‌نشینی با دنیا جان‌ودل‌ها را تسخیر کرده بود، خندید و خنداند و رفت. آقایی که یاد داد تنها تکنیکی که برای فتح حقیقی دنیای خارجی هست، ترک دنیای درونی است. 🔺بسیجی، دست‌پرورده نائب ولی‌عصر بود و برای همیشه سرباز ولیعصر خواهد ماند؛ و بر سر پیمانی که بسته بود ایستاده است. پابه‌پای "رهبری نظام"، برای جنگ‌هایی که فردا و پس‌فردا در پیش است تا شهادت ، یا فتح همه سنگرهای کلیدی جهان ◾️بخشى از سلسله مقالات استاد رحیم پور ازغدی درباره بسیج و بسيجى، به مناسبت سالگرد سردار حاج قاسم سلیمانی ✅به تریبون مستضعفین بپیوندید: http://Eitaa.com/teribon_ir
⭕️ آیا ما است؟! 🔹سوزنی به خود و جوالدوزی به 🔺سال‌هاست می‌پنداریم دعوای اصلی ما انقلابیون، تنها با آنانی است که به معتقدند، مفهوم و را قبول ندارند، اهل و و نیستند، معتقدند در عصر غیبت باید فساد را ترویج کرد تا –عجل الله فرجه- بیاید و...! البته که درگیری با چنین جماعتی –اگر هنوز وجود داشته باشند- واجب است. اما این ساده‌انگاری در مرزبندی دو نوع انتظار، باعث شده بسیاری از ما نخواسته و ندانسته، اتفاقاً آب به آسیاب همان بریزیم و به گزاره‌ها و نمادهای حجتیه‌ای دامن بزنیم. 🔺طیف به انفاق، کار خیر، ترویج دین و... دعوت می‌کنند و این اتفاقا یعنی و نه سیاسی. اسلامی اجتماعی که نه به ابزارهای حاکمیتی برای تحقق اهداف دین می‌اندیشد و نه به پیچیدگی ها و معادلات ستم‌ساز و ستم‌سوز ملی و بین‌المللی کاری دارد. نگاه اجتماعی‌ اینان وار، بی‌خطر و مثبت است و هرگز خود را به دردسرهای و و گرفتار نمی‌کند. آیا تربیت اجتماعی و پیام‌های تبلیغی امروز ما این اجتماعی را تبلیغ می کند یا انقلابی را؟ 🔺طیف بعضاً با جنگ اعتقادی کرده‌اند، دغدغه اعتقادی و معنوی برای دارند، با مقابله کرده‌اند و... اما هیچ گاه خطر مبارزه آشکار با دشمنان فرقه‌ساز را به جان نخریده‌اند و به ریشه‌های انحرافات نیاندیشیده‌اند و کانون اصلی آن یعنی و را در عمل به چالش نکشیده‌اند. آیا بسیاری از سرگرمی‌های امروز ما در عرصه ، جلوه‌ای از بازی کم‌خطر و وجدان‌راضی‌کن حجتیه نیست؟! 🔺طیف اهل اند اما اول از همه را دشمن می‌گیرند و حاضر نیستند امام زمانی را که «مهدی الامم» و است، بیشتر از منتقم و منجی شیعیان و «آقامون» بنامند. از میان همه قصه‌های تشرف، قصه «انار و حاکم بحرین» را می‌پسندند. 🔺و در اوج حملات به ، شبهه ناصبی بودن فلسطینیان را شایعه می‌کنند. و حتی اگر به مسالمت با تن دهند، دلشان با پاک نمی‌شود. آیا بخش بزرگی از ادبیات آیینی ما و نیز تربیت ناقص مذهبی ما جز اینچنین نگاهی را اقتضا می‌کند؟ 🔺خلاصه، خلاصه‌ی اسلام اینان، با احترام به خلوصشان، دو چیز است: یکی و و دیگری و . و اگر ما جماعت هم دچار چنین آفاتی شویم، فحش دادن مان به حجتیه و تظاهرمان به انقلابی‌گری دردی از ما دوا نخواهد کرد. این، همزمان پاسخی بود به آن پرسش پیشین، که چرا برخی موضوعات اهم از قبیل فراخوان به جهاد برای ، آن قدر در ما جوش و خروش ایجاد نمی‌کند که برخی جنجال ها و موضوعات مهم یا بی اهمیت؟! ✍🏻 @teribon_ir