اعضاے جدید بہ ڪانال خودتون خوش اومدید😍❤️🌸🌷

✨نقل است از رسول خدا(ص) پرسیدند:‌ چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ‌تر است؟ حضرت فرمود: «کسی که عرفات را #درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را #نیامرزیده است.» سنن الکبری، ج ۵، ص۱۹۲. در این روز بزرگ ما رو هم از دعای خودتون بی نصیب نگذارید.🌹 #التماس_دعا @chaharrah_majazi

🔴 #خبر_جدید از امشب یه رمان جذاب رو شروع می کنیم به نام 👇 ✨ #قدیــــــــس ✨ #خلاصه_از_رمان 👇 داستان دلدادگے یڪ ڪشیش مسیحے است ڪہ در مسڪو زندگے مے ڪند. او ڪتاب ها و آثار خطے قدیمے بسیارے دارد و بہ این ڪار عشق می ورزد. وقتے یڪ نسخہ قدیمے از مردے تاجیڪ بہ دست او مے رسد، علاقہ مند مے شود ڪہ ڪتاب را از او بخرد، اما مرد تاجیڪ ڪشتہ مے شود و از اینجا بہ بعد، ڪشیش روسی پا در مسیرے می گذارد ڪہ بہ شناخت امام متقین، امیرالمؤمنین، علی(ع)‌ منتهے مے شود. ڪشیش به خاطر حفظ جان خود مجبور به ترڪ مسڪو مے شود و به بیروت مے رود و اتفاق هاے عجیب زندگے وے از آنجا آغاز مے شود... این رمان هرشب ساعت ۲۲:۰۰ از کانال چهار راه مجازی👇 http://eitaa.com/joinchat/3815768065C75d9aa54b8

خانم ها آقایون ، پسرها ، دخترها ، مامانا ،باباها ، بچه ها حتما حتما این رمان رو بخونید و دنبال کنید که متوجه بشید امام علی (ع) کیه ...؟ اونم از زبان یه #کشیش_مسیحی باشه ..؟ یادتون نره

❤️ داستان دلدادگــــے یڪ ڪشیش #مسیحے ڪہ در مسڪو زندگے می ڪند...❤️ #دلدادگے اے ڪہ سرانجامش به #شناختے مهم متصل مے شود و زندگے اش را عوض خواهد ڪرد...💞 تا حالا #امام_علی رو اینجوری نشتناختی....!!! 💢این رمان جذاب از امشب ساعت ۲۲:۰۰ از کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/3815768065C75d9aa54b8

ببخشید بابت تأخیر🙈 الان وقتشه بریم سراغ رمان جدیدمون😍👇

🍃🍃🍃 🍃🌸🌸 🍃🌸 ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_اول نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے ڪشیش « میخائیل ایوانف» مردے نبود ڪہ حین سخنرانے اش، مڪثی طولانے داشتہ باشد و زل بزند بہ مرد جوان غریبہ اے ڪہ انتہای سالن ایستاده بود و با چشم هاے بادامے اش بہ او نگاه مے ڪرد. فڪر ڪرد مرد غریبہ، تاجیڪ یا از آذرے زبان هاست ڪہ گاهے براے طلب ڪمڪ، بہ ڪلیسا مے آیند. آن روز ڪشیش رداے مشڪے بلندے بہ تن داشت ڪہ نوار هاے طلایے حاشیہ آن، زیر نور چلچراغ هاے بزرگ و قدیمے ڪلیسا برق مے زد. ڪلیساے او در خیابان «سادو وایا» قرار داشت؛ یڪ ڪلیساے ڪوچڪ و قدیمے، متعلق بہ قرن ۱۷ میلادے ڪہ چند درخت ڪہنسال اطراف آن را احاطہ ڪرده بودند و مناره ے سرخ رنگ آن، از پشت شاخ و برگ درخت هاے ڪاج سر برافراشته بود. ڪشیش عرق پیشانے اش را با دستمالے ڪہ در دست راست مے فشرد پاڪ ڪرد، چشم از مرد غریبہ گرفت و بہ سخنرانے اش ادامہ داد: - ما نمے توانیم مقوله ے خداے خالق را ڪنار بگذاریم، هرچند درڪ خدا براے ما دشوار باشد. خوشبختانہ این مشڪل را مسیحیت تا حدودے براے ما آسان ڪرده است، آن هم در پرتو وجود یڪ شخص میانجے ڪہ داراے دو ماهیت است؛ عیسے مسیح، نامے ڪہ در تفاوت با پدر آسمانے او را مے شناسیم، از جریان زندگے اش با خبریم و هیچ ڪسے شڪ ندارد ڪہ بہ راستی او روے زمین راه مے رفتہ، بہ درگاه پدرش ڪہ در عرش آسمان ها بہ سر مے برد، دعا مے خوانده و تعالیم خود را براے مردم موعظہ مے ڪرده است. هر چند قول بہ تثلیت در الوهیت، درواقع از معنایے ترین بخش هاے تعالیم مسیحیت است، اما ما مسیحیان، در پیشگاه مسیحے که بر مبنای انجیل مے شناسیم، مے توانیم معماها و پیچیدگے هاے علوم دینے را بہ فراموشے بسپاریم. عیسے مسیح از ما امتحانات شرعیات نخواهد گرفت؛ او ما را با وجود تمام نارسایے ها و بے نوایے هایمان دوست دارد و مے خواهد ڪہ او را دوست بداریم. او امر به پرستش پدر فرموده است تا حقایق را بفهمیم و زندگے مان را بر اساس آن چہ او خواستہ است بنا نماییم. بار دیگر نگاه ڪشیش بہ مرد غریبہ افتاد ڪہ ڪیف سیاه رنگ نسبتا بزرگے را بہ سینہ اش فشرده بود و با چهره اے ڪاملا مضطرب و نگران، بہ او خیره شده بود. یڪ مرد غریبہ ے مسلمان با یڪ ڪیف سیاه در یڪ کلیسای «اورتدوکس» چیزی نبود ڪہ ڪشیش بتواند از ڪنار آن بہ راحتے بگذرد و فڪر نڪند ڪہ یڪ مرد چچنے ممڪن است بہ قصد شومے وارد ڪلیسایش شده باشد و دست به اقدامے تروریستے بزند... این فڪر ڪشیش را وا داشت تا هرچه زودتر به سخنرانے اش پایان دهد: - با وجود این، خدا محصول موقتے شرایط متغیر و تصادفے فرهنگے نیست، بلڪہ چیزے است ڪہ پیوستہ، خود، قوه ے تخیل و قلب بشر را بہ خود جذب مے ڪند. او آنے است ڪہ علت وجودے اے فراتر از خود ندارد و درباره اش بہ گونه اے معنادار نمے توان پرسید: و خدا را چہ ڪسے آفرید؟ یا: وجود خدا براے چیست؟ ما بر اساس مفاهیم مندرج در انجیل، بر این باوریم ڪہ او هستے بے زمان و بے پایان، قادر مطلق و داناي ڪل است ڪہ ذاتاً بہ همہ چیز معرفت دارد و بنیاد هستے همہ چیز اوست. او، نہ زاده شده و نہ مے زاید، و‌ زندگے بشر بدون آگاهے از او معناے درستے ندارد. پس مؤمنین عزیز! اگر به دنبال سعادت واقعے هستید، قدم در راه تعالیم خدا بگذارید، دل بہ ڪتاب مقدس بسپارید، عیسے مسیح را بہ خاطر آورید و دست دعا بہ سوی پروردگار خود بلند ڪنید. 🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠 🔅 @chaharrah_majazi🔅 🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠

🍃🍃🍃 🍃🌸🌸 🍃🌸 ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_دوم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے ڪشیش نگاهش را از جمعیتے ڪہ دست هایشان را بہ حالت دعا، مقابل سینہ هایشان گرفتہ بودند، بہ جوان غریبہ دوخت ڪہ حالا صورتش از ترس یا هیجان و‌ شاید هم‌ گرماے داخل سالن، ڪمے سرخ شده بود. ڪشیش دست هایش را مقابل صورتش گرفت و سخنرانے اش را با چند دعا بہ پایان برد. سپس صلیبے بہ سینہ ڪشید و از پشت تریبون ڪنار رفت و در فضاے باز مقابل محراب ایستاد. جمعیت در صفے منظم و آرام از مقابل او عبور ڪرد و او دست بر سر آن ها مے ڪشید و تبرڪ شان مے ڪرد. سالن ڪلیسا ڪہ خالے شد، ڪشیش فرصت یافت تا با دقت بیشترے بہ مرد غریبہ نگاه ڪند. مرد حدود ۳۰ سال داشت. لباس مندرسے پوشیده بود. بسیار شبیہ فروشندگان پوشاڪ در بازار«ایزمایلوا» بود. غریبہ در زیر نگاه پرسشگر ڪشیش، با قدم هاے آهستہ جلو آمد. نگاه ڪشیش از چهره ے مضطرب مرد بہ ڪیف سیاه چرمے دوخته شد ڪہ غریبہ آن را مانند ڪودڪے خردسال بہ سینه اش فشرده بود. وقتے مقابل ڪشیش رسید، ایستاد پرسید «شما...شما پدر میخائیل ایوانف هستید؟» ڪشیش تبسمے ڪرد و پاسخ داد: «بلہ پســرم! من میخائیل ایوانف هستم، با من ڪارے داشتید؟» غریبہ نفس بلندے ڪشید. اضطراب چند لحظہ پیش از نگاهش رخت بست. ڪشیش اما هنوز با تردید و ابهام بہ او نگاه مے ڪرد. غریبہ با نگاهش بہ ڪیف اشاره ڪرد و گفت: «من یڪ ڪتاب قدیمے دارم، خیلے قدیمے...» این بار نوبت ڪشیش بود ڪہ نفس بلندے بڪشد؛ پس او فروشنده ے یڪ نسخہ ے قدیمے بود. اما ڪشیش آن قدر تجربہ داشت ڪہ تا غریبہ ها را نیازموده خود را خریدار نسخہ ے خطے معرفے نکپڪند. گفت: «آیا شما نباید بہ یڪ خریدار ڪتاب هاے قدیمے مراجعہ مے ڪردید؟ این جا ڪلیساست پسرم.» غریبہ گفت: « بہ من گفتہ اند شما خریدار ڪتاب هاے خطے نفیس هستید. ڪتاب من یڪ ڪتاب استثنایے است.» ڪشیش بہ چهره ے غریبہ با دقت بیشترے نگاه ڪرد؛ او را یڪ ڪتاب فروش حرفہ اے نسخہ خطے ندید. از آن دست اقلیت هایے بہدنظر مے رسید ڪہ پس از فروپاشے شوروی، دفینه هایشان را از زیر خاڪ بیرون مے آورند و در ازای مبلغ ناچیزے، آن را حراج مے ڪردند. پرسید: «پسرم! چہ ڪسے گفتہ است من خریدار ڪتاب هاے خطے هستم؟ گمان مے ڪنم راه را اشتباه آمده اید.» غریبه با حالتي یأس آلود بہ ڪشیش چشم دوخت و بعد سرش را برگرداند و بہ در بزرگ سالن نگاه ڪرد. انگار از چیزے هراس داشت. ڪشیش فڪر ڪرد شاید ڪتاب همراه او یڪ ڪتاب سرقتے باشد. او فرصت ڪافي در اختیار داشت تا غریبہ را بیشتر بیازماید: - «بہ نظرم خستہ اے پسرم! من هم دست ڪمے از تو ندارم. بهتر است روے نیمڪت بنشینیم و حالا ڪہ بہ این جا آمده اے، نگاهے بہ ڪتابت بیندازیم.» هر دو روے نیمڪت ردیف اول نشسـتند. غریبہ ڪیف چرمے اش را روے پاهایش گذاشت. ڪشیش نگاهش از روے ڪیف بہ زانو هاے غریبہ افتاد؛ شلوار ڪتانی تیره اے پوشیده بود ڪہ هر دو زانوے آن پارگے داشت. ڪفش هایش هم یڪ جفت ڪتانی ڪہنہ بود ڪہ پارگے پنجه هاے هر دو جفت، بہ طور ناشیانہ اے دوختہ شده بود. 🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠 🔅 @chaharrah_majazi🔅 🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠

🍃🍃🍃 🍃🌸🌸 🍃🌸 ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_سوم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے #ڪـــشیش پرسید: «اسمت چیست پسرم؟ اهل کجایے؟» غریبه درحالی که زیپ کیف را باز می کرد، پاسخ داد: «اسمم #رستم_رحمانف است. تاجیڪـــ هستم، اما مدتی است در مسکو، در یک شرکت ساختمانی به عنوان نگهبان کار مے کنم.» ڪـــشیش به دست رستم نگاه کرد که داشت بقچه اے را از داخل کیف بیرون می آورد. کیف را روی زمین انداخت، بقچه را روی زانو هایش گذاشت و گفت: «داخل این بقچه یک‌ڪــــــتاب قدیمی است. دوستم که آن را دید، گفت مال ۱۴۰۰ سال پیش است. خطش عربے است. شاید یک‌کتاب دینی ما مــــسلمانان باشد.» ذهن ڪشیش هنوز روی ۱۴۰۰ سال دور می زد؛ کتابـــــــــے با این قدمت یک‌گنج واقعی بود. هنوز هیچ کتابے با این قدمت به دست نیامده بود. او توانسته بود با سرمایه ای اندک، ۲۷۰ نسخه از این کتاب های قدیمے را خریداری کند و گنجینه ی ارزشمندی در اختیار داشته باشد. اما هنچز کتابی به قدمت ۱۴۰۰ سال ندیده بود. قدیمی ترین کتاب او، مربوط به قرن ۱۶ میلادی بود؛ یک کتاب با خط عربی که آن را با دو‌ واسطه از یک مرد ازبک خریده بود. و حالا با ادعای عجیبے از سوی مرد تاجیک مواجــه بود. آیا واقعا کتابی متعلق به قرن ۶ میلادی در نیم متری او، بقچه پیچ شده بود؟ دلش می خواست بقچه را از دست او بگیرد. گره اش را باز کند و بزرگترین شانس زندگی اش را لمس‌کند، اما کشــــیش با‌ تجربه تر از آن بود که چنین حرکت بچه گانه ای از خود نشان دهد. با خونسردی گفت: بعید است کتابی از ۱۴ قرن پیش مانده باشد. شاید قدمتش چهار یا پنج قرن بیشتر نباشد... می‌خواهی بازش کن تا من نگاهی به آن بیندازم.» رستم با دست به در بسته ی کلیسا اشاره کرد و گفت: « ممکن است در کلیسا را از داخل ببندید پدر؟ من کمی می ترسم...» کشیش پرسید: «ازچه می ترسید؟ کسی به داخل کلیسا نخواهد آمد.» رستم هنوز به در بسته چشم دوخته بود. کشیش که او را نگران دید، گفت: «نترس پسرم! این جا خانه ی خداست، امن است، ما هم کار خلافی انجام نمی دهیم.» رستم اما به این حرف کشیش ایمان نداشت؛ هم امن بودن کلیسا و هم خلاف نبودن فروش یک کتاب قدیمـــــــے که جرم محسوب می شد. گفت: «دو نفر روس به دنبال من بودند، تا پشت در کلیسا هم آمدند. فکر کنم آن ها به دنبال سرقت این کتاب باشند. کن از آن ها می ترسم پدر!» حالا بیم و هراس در کشیش پیش از رستم، ضربان قلب او را بالا برد. فکر کرد این جوان ناشی، مأموران کا. گ. ب را با خود آورده است. بلافاصله بلند شد. سعے کرد قدم هایش را بلند و آهسته بردارد و گیره ی در را از داخل بیندازد. اگر ادعای عجیب غریبه نبود، و‌ اگر به معجزه اعتقاد نداشت، او را بدون درنگ از کلیسا بیرون می انداخت و سرنخــــے به دست مأموران امنیتی نمی داد، اما تا کتاب را نمی دید و به قدمت آن پی نمی برد، بیرون کردن او یک حماقت بود. پس از بستن گیره ی در، بازگشت. سعـــــــــے کرد خونسردے اش را حفظ کند. 💎 #ادامـــہ_دارد ... 🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠 🔅 @chaharrah_majazi🔅 🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠🔅💠

#طرح_حفظ #قسمت_۲۴ 🔸موضوع: یاد خدا 🔹آیه: وَ أَقِمِ الصَّلــٰوةَ لِذِکْرِیٓ 🔺 ترجمه: و نماز را به پا دار تا به یاد من باشی. (طه/14) 👇🌸👇 @chaharrah_majazi

☄نزول فیض رب العالمین است ☄حلول عید قربان در زمین است #عید_قربان مبارک🌹 http://eitaa.com/joinchat/3815768065C75d9aa54b8

☄🌹☄🌹☄ گاهے زمان به قدر یڪ لبخند زدن به شما فرصت مـے دهد گاهـے هم یڪ لبخندِ ڪوچڪ به شما فرصتے مـے دهد برای زندگـے ڪردن فرصت ها را دریابیم...🙂 #م_زارعی #یک_جرعه_تفکر 💌 @chaharrah_majazi ☄🌹☄🌹☄

دیگہ وقتشہ بریم سراغ #رمان_جذابمون😍 این قسمت خوندنیہ از دستش ندیدا 🙃

✨ ✨✨ ✨🌹✨ ✨🌹🌹✨ ✨🌹🌹🌹✨ ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_چهارم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے گفت: «نگران نباش پسرم! با من بیا تا بہ اتاقک پشت محراب برویم.آن جا دنج و امن است.» بہ طرف در چوبے ڪوچڪ ڪنار محراب حرڪت ڪرد. رستم نیز در دستی بقچہ و در دست دیگر ڪیف چرمے اش را گرفت و با قدم هایے آهستہ بہ دنبال او بہ راه افتاد. پشت در چوبی از پلہ ے سنگے پایین رفتند و وارد اتاقے شدند ڪہ بوے رطوبت و ڪہنگے مے داد. اتاقے ڪہ در آن تعداد زیادے پایہ هاے نقره اے شمعدان، چراغدان و چند نیمکت شکستہ قرار داشت، با دو لوستر قدیمے و اسقاطے کہ روی نیمڪت هاے شڪستہ چوبے افتاده بودند. در گوشه ے دیگر اتاق، میزے بود قدیمے و نسبتا بزرگ با دو صندلے لہستانے ڪہ ڪشیش روی یڪے از آن ها نشست و بہ رستم اشاره ڪرد ڪہ او هم بنشیند. رستم بقچہ و ڪیف را روے میز گذاشت و نشست. ڪشیش براے غلبه بر ترسش پرسید: «تو مطمئن هستے ڪہ دو نفر تعقیبت مے ڪردند؟ رستم گفت: «بله، اما به نظرم نرسید ڪہ مأموران ڪا. گ. ب باشند؛ اگر آنها بہ من شڪ داشتند دستگیرم مے ڪردند. حتما دزد بودند و مے خواستند ڪیفم را بہ سرقت ببرند.» ڪشیش پرسید: «مگر شخص دیگرے هم مے دانست ڪہ تو چنین ڪتابے در اختیار دارے؟» رستم گفت: «بلہ، همان دوست روسم ڪہ توے شرڪت ساختمانے ڪار مےکند؛ همان ڪہ بہ من گفت شما این نوع ڪتاب ها را مے خرید. او گفت قیمت این ڪتاب خیلے زیاد است و گفت میتوانے آن را بہ صدهزار دلار هم بفروشے... ڪشیش بیش از این نمے توانست بر ترس و ڪنجڪاوے اش غلبہ کند. گفت: «بازش ڪن ببینم چیست؟» رستم گره هاے بقچہ را گشود. اوراق ڪوچڪ و بزرگے ڪہ شیرازه اے نداشت، نگاه ڪشیش را بہ خود جلب ڪرد. ورق هاے ڪاغذ پاپیروس مصرے، قلب ڪشیش را لرزاند. صندلے اش را جلوتر ڪشید، و خودش را روے میز خم ڪرد و با چشم هایے ڪہ هر لحظہ ریزتر و ریزتر میشد بہ ورق هاے پاپیروس نگاه ڪرد. با دو انگشت دست، و با احتیاط زیاد، ورق رویے را لمس ڪرد تا مطمئن شود آن چہ مےبیند یڪ رویا نیست، بلڪہ شاید یڪ معجزه باشد. طاقت نشستن نداشت، از جا بلند شد و ایستاد و روے میز خم شد. از جیب بغل قبایش عینکش را در آورد و بہ چشم زد. حالا بهتر مے توانست رنگ زرد و کہنگے اوراق را ببیند. هر چہ بیشتر نگاه مے ڪرد و ورق هاے رویے را با احتیاط ورق مے زد، ضربان قلبش بیشتر مے شد. انگار صدها سوزن توی پاهایش فرو مے رفت. پاهایش را گویے توے تشتے از اسید گذاشتہ بودند. ڪم ڪم این سوزش و درد تا شقیقہ هایش رسید. ڪف هر دو دستش را روے میز گذاشت و نیم تنہ اش را بہ آن تڪیہ داد تا از پا نیفتد. رستم دید ڪہ رنگ صورت ڪشیش از سفیدے بہ سرخے مے زند. پرسید: حالتان خوب است پدر؟ ڪشیش گفت: «حالم خوب است. فڪر مے ڪنم فشارم بالا رفتہ باشد. قادر نبود دستہایش را از روے میز بردارد. اگر چنین مے ڪرد، فرو افتادنش حتمے بود. با عجز گفت: لطفأ از توی جیب قبایم شیشہ ے قرص هایم را بدهید... با سر بہ جیب سمت چپ قبایش اشاره ڪرد. رستم از جا بلند شد دست ڪرد توے جیب ڪشیش، اما دستش چیزے را لمس نڪرد. این اولین بار بود ڪہ دست بہ جیب قباے یڪ ڪشیش مے ڪرد. فڪر ڪرد باید جیب قباے ڪشیش ها عمق بیشترے داشتہ باشد. دستش را بیشتر فرو برد. نوڪ انگشتش بہ چیزے خورد، آن را برداشت و بیرون ڪشید. یڪ شیشه ڪوچڪ قرص بود. درش را باز کرد. 💌 @chaharrah_majazi

✨ ✨✨ ✨🌹✨ ✨🌹🌹✨ ✨🌹🌹🌹✨ ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_پنجم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے یڪے از قرص هاے زرد رنگ را ڪف دستش گذاشت و گفت: «آب از کجا برایتان بیاورم؟ ڪشیش ڪہ حالا بدنش داغ شده بود و داشت گر مے گرفت، خواست قرص را از دست او بگیرد و در دهانش بگذارد و بدون آب قورت بدهد، اما از خود ندید ڪہ دستش را از روے میز بردارد. دهانش خشڪ و زبانش چغر شده بود. گفت: «قرص را بگذارید توے دهانم.» رستم قرص را بین دو لب ڪشیش گذاشت. ڪشیش قرص را بہ سختے قورت داد. سیبڪ بر آمده ے گلویش، چند بار بالا و پایین رفت. یڪ بار دیگر ترس و نگرانے بہ جان رستم افتاد؛ فڪر ڪرد اگر این پیرمرد بمیرد چہ خاڪے بہ سرش بریزد؟ چگونہ از این دخمہ فرار ڪند؟ با سارقینے ڪہ در بیرون ڪلیسا انتظارش را مے ڪشیدند چہ ڪند؟ لابد او را به جرم قتل ڪشیش دستگیر مے ڪردند. آرزو ڪرد ڪشیش نمیرد. اگر او ڪتاب را بہ صد هزار دلار مے خرید، مے توانست بہ ڪشورش برگردد و همان گونہ ڪہ نقشہ ڪشیده بود، زمینے بخرد، خانہ اے در آن بسازد و مشغول ڪشاورزے شود. دختر عمویش را هم بہ زنے می گرفت. سنگ قبرے هم روے قبر پدرش مے گذاشت تا باد و باران قبر را صاف نڪند. مے توانست با این پول، همه ے آرزوهایش را برآورده ڪند. آینده و سرنوشتش با ڪشیش گره خورده بود. ڪشیش سعے ڪرد ڪمرش را راست ڪند. قوت از دست رفتہ بہ جانش باز مے گشت و پاهایش از تشت اسید بیرون آمده بودند. رستم صندلے را بہ پاهاے او نزدیڪ ڪرد و از او خواست روے آن بنشیند. ڪشیش آرام و البتہ ڪمے لرزان روی صندلے نشست، نفس بلندے ڪشید، عرق پیشانیش را با آستین قبایش پاڪ ڪرد و گفت: «نترس پسرم، نترس! حالم خوب مےشود. پشتش را بہ صندلی تڪیه داد. نگاهش را بہ مردے دوخت ڪہ در مقابل گنجے ڪہ داشت یڪ ڪوپڪ نمے ارزید. با صدایے پر از خش خش ڪہ از گلوے خشڪش بیرون مے زد پرسید: تو این ڪتاب را از ڪجا بہ دست آوردے؟ رستم گفت: «ما در جنوب تاجیڪستان در نزدیڪے مرزهاے افغانستان زندگے مے ڪنیم. پدرم ڪشاورز بود. 6 ماه پیش، قبل از مرگش، مرا صدا زد و گفت ڪہ مے خواهد رازے را پیش من فاش ڪند. گفت ڪہ یڪ ڪتاب قدیمے ڪہ از پدرش و او هم از پدرش بہ ارث برده در اختیار دارد. گفت ڪہ مے خواهد آن را بہ من بدهد تا با فروش آن، بہ وضع زندگے خودم، مادرم و خواهرم را سروسامان بدهم. او ڪتاب را در یڪ صندوقچه ے فلزے، در گوشہ ے حیاط خانہ مان دفن ڪرده بود. گفت در ۱۹۲۶ از ترس سربازان روس آن را دفن ڪرده است. گفت هیچ ڪس نمے داند این ڪتاب چقدر قیمتي است. گفت برو مسڪو و این ڪتاب را بفروش. گفت مواظب باش ڪسی آن را از چنگت در نیاورد و به مفت نخرد. گفت دنیا سرای دزدان است، به یغمایش ندهی، گفت... ڪشیش فڪر ڪرد گفته هاے این جوان همچون پتڪ بر سرش ڪوبیده مے شود. او ڪہ اغلب نسخہ هاے خطے را بہ مبلغ ناچیزے از افراد نیازمندے چون او خریده بود، نمے بایست این کتاب را بہ قیمت برآوردن آرزوهاے او و وصیت هاے پدرش بخرد. داستان پسرڪ، شبیہ داستان بسیارے دیگر از فروشندگان نسخه ے خطی بود. انقلاب بلشویڪ صدها بلڪہ هزاران جلد از ڪتاب هاے قدیمے را روانہ ے خاڪ ڪرده بود؛ بہ خصوص ڪتاب هاے مذهبے ڪہ در جمهورے هاے شوروے سابق در امان نبودند و حالا با فروپاشے آن حڪومت، خاڪ ها شخم مے خوردند و همہ ے آن ڪتاب ها از دل خاڪ بیرون مے آمدند. اما این ڪتاب با همہ ے آن ها فرق مے ڪرد؛ اوراق ڪاغذ پاپیروس مصرے داد مے زد ڪہ باستانے اند. #ادامـــہ_دارد ... 💌 @chaharrah_majazi

ریپلاے به #قسمت_اول رمان جذاب #قدیـــــــس☝️ هیچ رمانی مثل این ندیدم 😍

🔮 به نزد من آن ڪس نڪوخواه توست ڪہ گوید فلان خـــار در راه توست... ✍ #سعدی 💌 @chaharrah_majazi

این عکس نوشته جون میده برا پست و پروفایل😍 خصوصا با این شعر جذاب😌 #تقدیم_به_شما_باعــــشق 😘

خانومهای خوش سلیقه این کانال روازدست ندید🏃 شال و روسریهای شیک ومارک زیرقیمت بازار ارسال رایگان 😍 تخفیفم داره😊 لینک کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/4058906627C75dd1d3174 ارتباط باادمین @ARHSMR

🔆 🔅🔅 🔅💠🔅 🔅💠💠🔅 🔅💠💠💠🔅 ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_ششم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے با این ڪہ هنوز ڪلمہ اے از نوشتہ ها را نخوانده بود، اما حسے بہ او مےگفت این ڪتاب گنجے است ڪہ آشڪار شده و معجزه اے آن را بہ دست او رسانده است. معجزه وقتے بیشتر رخ نمود ڪہ او در بالاے اوراق، در بین خولے ڪہ بہ عربے متفاوتے با خط امروز عرب نوشتہ شده بود، چشمش بہ عدد آشناے عربے افتاد؛ بہ عدد ۳۹ ڪہ مے توانست حدس بزند باید سال ۳۹ قمرے باشد و سال ۳۹ قمرے یعنے قرن 6 میلادے! دیگر شڪے نداشت ڪہ بہ یڪ گنج واقعے دست یافتہ است. حتے اگر این عدد ربطے بہ سال ڪتابت نداشتہ باشد، باز ڪاغذهاے پاپیروس و اوراق پوست آهو ثابت مے ڪرد ڪہ قدمت این نسخہ ے خطے بیشتر از آن است ڪہ بشود تصورے از آن داشت. ڪشیش جان تازه اے گرفت. شروع ڪرد بہ ورق زدن اوراق. بوے ڪہنگے ڪتاب را استشمام مے ڪرد؛ ڪتابے ڪہ باید بہ هر شڪل آن را بہ چنگ مے آورد، اما در عین حال نباید در برابر مرد تاجیڪ، هیجانے از خود بروز بدهد. بروز هر نوع هیجان و ڪلامے تأیید آمیز، معامله ے او را با غریبہ دچار مشڪل مے ڪرد. غریبہ نیز در همان حال داشت فڪر مے ڪرد ڪہ دوستش درباره ے قیمت صد هزار دلارے ڪتاب اغراق نڪرده است؛ زیرا مے دید ڪہ ڪشیش چگونہ اوراق ڪتاب را لمس مے ڪند و با هیجانے خاص بہ آن مے نگرد. احساس مے ڪرد در یڪ قدمے خوشبختے بزرگ زندگے اش قرار دارد؛ ڪشیش ایوانف هم دقیقا همین احساس را داشت. البتہ او بہ خوشبختے از یڪ قدم هم نزدیڪتر بود؛ چون آن را با تمام وجود حس مے ڪرد، حتے مے توانست آن را با انگشتان باریڪ و ڪشیده اش لمس ڪند و با چشمان ریز و آبے اش ببیند و باور ڪند ڪہ یڪ گنج واقعے بہ دست آورده است. ڪشیش سرش را بلند ڪرد، خودش را از روی میز عقب ڪشید و بہ پشتے صندلے تڪیہ داد. اما مدتے طول ڪشید تا نگاهش را از اوراق روے میز بگیرد و بہ مرد نگاه ڪند ڪہ همه ے وجودش سرشار از امید و هیجان شده بود و منتظر بود تا ڪشیش قیمت را بگوید و ڪار را تمام ڪند ڪشیش بہ ریش بلندش دست ڪشید و در همان حال فڪر ڪرد ڪہ بهتر است مرد را بفرستد برود، ڪتاب را نگاه دارد و آن را به دوستش پروفسور آستروفسڪے، نشان بدهد و از اصل بودن آن مطمئن شود. اگر پروفسور بر قدمت آن صحہ گذاشت، با چند صد دلار ڪتاب را بخرد. ڪشیش گفت: «ظاهرا این ڪتاب یڪ ڪتاب قدیمے است، اما باید آن را با دقت ببینم و صفحاتے از آن را بخوانم تا معلوم شود موضوع آن چیست و چہ ارزشے دارد. هنوز نویسنده ے ڪتاب مشخص نیست. مے دانید ڪہ بخشے از ارزش ڪتاب، بہ نویسنده ے آن بستگے دارد. من نمے توانم همہ ے اطلاعات لازم نسبت بہ این ڪتاب را الان بہ دست بیاورم. باید چند ساعتے روے آن ڪار ڪنم. الان هم غروب است و باید از ڪلیسا بروم. فردا عصر درباره ے ڪتاب با هم صحبت خواهیم ڪرد. اگر آن را مفید یافتم، با قیمت خوبے از تو خواهم خرید. مطمئن باش پسرم.» مرد مطمئن بود ڪہ ڪشیش راست مے گوید. او حق داشت ڪہ دربارهے صحت قدمت و موضوع ڪتاب مطالعه ڪند، اما این چیزی نبود ڪہ او دلش مے خواست باشد. گفت: البته درست مے گویید شما، اما دلم مے خواست همین امروز ڪار را تمام مے ڪردیم، چون من می ترسم. ڪشیش گفت: «حق با شماست پسرم، باید هم بترسید. حالا ڪہ معلوم شده دو غریبه دنبالت هستند و قصد دارند ڪتاب را از چنگت در آورند، بهتر است ڪتاب را با خودت نبرے. من آن را جایے نمے برم، همین جا پنہانش مے ڪنم تا فردا عصر همین موقع ڪہ نظرم را بہ شما بگویم و روے آن قیمتے بگذارم. 💟 @chaharrah_majazi

🔆 🔅🔅 🔅💠🔅 🔅💠💠🔅 🔅💠💠💠🔅 ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_هفتم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے رستم لب زیرینش را بہ دندان گرفت. بہ دنبال راه گریزے بود تا ڪار بہ فردا نڪشد. ڪشیش سڪوت توأم با تردید او را ڪہ دید گفت: «اگر بہ پول نیاز دارے من مے توانم مقدارے بیعانہ بہ تو بدهم. رستم دستپاچہ جواب داد: «نہ پدر! فعلا بہ پول احتیاج ندارم.» ڪشیش گفت: «نڪند بہ من اطمینان ندارید؟ اگر چنین است، کتاب را ببرید و فردا آن را برایم بیاورید.» ڪشیش تیر خلاص را شلیڪ ڪرده بود؛ امڪان نداشت مرد تاجیڪ ڪتاب را با خود ببرد. او مے دانست باید ڪتاب را در ڪلیسا جا بگذارد. - ڪتاب را پیش شما مے گذارم. فردا چہ ساعتے بیایم؟» ڪشیش با آرامش جواب داد: «همین ساعت.» بعد براے این ڪہ مرد غریبہ را از نگرانے خارج ڪند، گفت: «اگر صحت و قدمت آن اثبات شود، مطمئن باشید ڪہ من با قیمت خوبے آن را خواهم خرید.» رستم روے جمله ے «با قیمت خوبے آن را خواهم خرید» تمرڪز ڪرد و سعے ڪرد طعم شیرین هزاران دلار پول باد آورده را از همین حالا بچشد. بہ چنان آرامشے دست یافتہ بود ڪہ مے توانست از همین فردا بہ فڪر خرید بلیط هواپیما بہ تاجیڪستان باشد و همہ ے رؤیاهایش را محقق ڪند. ڪشیش ڪہ از جا برخواست، او نیز بلند شد و ایستاد. ڪشیش گفت: برای این ڪہ نگران آن دو غریبہ اے ڪہ مے گویے نباشے، از در پشتے ڪلیسا خارجت مے ڪنم.» سپس ورق هایے ڪتاب را در بقچہ گذاشت، آن را گره زد و با احتیاط داخل ڪشوے زیر میزش قرار داد و آن را قفل ڪرد و ڪلید آن را توے سبب قبایش انداخت. بازوے مرد را گرفت و گفت: «برویم پسرم.» از اتاق بیرون آمدند. انتہاے سالن، پشت میزے ڪہ پر از شمع هاے نیم سوختہ بود، در فلزے ڪوچڪے قرار داشت ڪہ بہ حیاط پشت ڪلیسا باز مے شد. ڪشیش در خروجے را بہ او نشان داد و گفت: «برو پسرم، مواظب خودت باش.» رستم بہ چشم هاے ڪشیش نگاه ڪرد و گفت: «فردا مے بینمت پدر. ڪشیش گفت: «بلہ! بہ امید خدا پسرم.» ڪشیش در را بست و بہ داخل ڪلیسا بازگشت. نخست با شتاب شمع هاے روشن داخل محراب را خاموش ڪرد، سپس ڪلید همہ ے لامپ ها را زد و بہ طرف در خروجے حرڪت ڪرد. وقتے در ڪلیسا را قفل ڪرد و بہ طرف ماشین شورلت سفیدش رفت، متوجہ دو جوان بور و بلند قدے شد ڪہ جلو آمدند. یڪِ از آن ها پرسید: «ببخشید پدر، مراسم دعا تمام شده است؟ ڪشیش بہ آن دو نگاه ڪرد؛ هر دو حدود سے و پنج شش سال داشتند. شلوار جین پوشیده بودند. یڪے ڪت قهوه اے و دیگرے ڪاپشن سیاه بہ تن داشت. هیچ شباهتے بہ مأموران امنیتے نداشتند. گفت: «بلہ بچہ ها، مراسم دعا بہ پایان رسیده است. گمان ڪنم دیر آمدید.» جوانے ڪہ ڪاپشن پوشیده بود، پرسید: «شما در بین مردم یڪ مرد تاجیڪ ندیدید؟ ڪشیش تبسمے ڪرد و با خونسردے جواب داد: «ڪلیسا پر از افراد مؤمنے بود ڪہ براے مراسم سخنرانے و دعا آمده بودند. من هرگز چهره هاے تڪ تڪ آن ها را بہ خاطر نمےسپارم.» همان جوان گفت: «ما دیدیم ڪہ او وارد ڪلیسا شد، اما ندیدیم ڪہ از آن خارج شود.» ڪشیش با فلاشر سوییچ، قفل در ماشین را باز ڪرد و گفت: «به هر حال من نمے دانم از چہ ڪسے صحبت مے ڪنید، اما مطمئن هستم ڪسے داخل ڪلیسا نمانده است.» سپس پشت فرمان ماشین نشست.از داخل آیینہ دید ڪہ آن ها بہ طرف ڪلیسا رفتند تا احتمالاً گصتے در اطراف آن بزنند. ڪشیش در آن لحظہ نفس آرامے ڪشید؛ نفسے ڪہ چند روز بعد با دیدن دوباره ے آن ها مجبور شد در سینہ اش حبس ڪند. 💟 @chaharrah_majazi

🎈 بلـے مرد آن ڪس است از روی تحقیق ڪہ چون خشــم آیدش باطــــل نگوید #برداشتی_آزاد_از_گلستان_‌سعدی #در_ادامه_بیشتر_بخوانید👇 💌 @chaharrah_majazi

📚 گلستـــــــان سعدی 📚 باب اول 📍نه مرد است آن به نزدیڪ خردمند 📍ڪہ با پیل دمان پیکار جوید 📍بلی! مرد آن کس است از روی تحقیق 📍ڪہ چون خشم آیدش باطل نگوید ✍ برداشت آزاد: در اثبات بزرگ بودنت زور بازو به کار نخواهد آمد. آن ڪسے بزرگ است ڪہ در هنگام خشم هر چیزی را بر زبان نیاورد و خود را کنترل کند. 🌾 ڪلام آخر: زندگے کوتاه تر از آن است کہ با خشم گرفتن به هم و دلگیر کردن یکدیگر آن را تلف کنیم. #برداشتی_آزاد_از_گلستان_‌سعدی #م_زارعی 💌 @chaharrah_majazi

ساعت ده شده و وقتشه بریم سراغ #رمانمون😍 #نظراتتون رو راجع به رمان برامون بفرستید حتما👇 @konjnevis حتما حتما رمان رو #دنبال کنیدا قسمت های فوق جذابش تو راهه😍😃

⚜❣⚜ ⚜❣❣⚜ ⚜❣❣❣⚜ ❣بِــــسْمِ اللہِ الرَّحـــمانِ الرَّحــــیم❣ ✨ #قـدیـــــــس✨ #قسمت_هشتم نویســـنده: #ابراهیم_حسن_بیگے میخائیل ایوانف پنج سالہ بود ڪہ همراه پدر ڪشیشش یڪ سال قبل از مرگ مشڪوڪ استالین از مسڪو به بیروت رفت. بیشتر عمرش را زیر نظر پدرش تعلیم دیده بود و علاوه بر زبان روسے، بہ زبان هاے فرانســوے و عربــے تسلط ڪامل داشت. او پس از سال ها، در سال ۱۹۹۳ بہ مسڪو باز گشت، اما پسرش سرگئے در بیروت ماند. "ایرینا آنتونوا" همسر ڪشیش، ۶۱ سال داشت. ریز نقش و لاغر اندام بود، با صورتے ڪوچڪ و خطوط ریز در روے پیشانے و اطراف چشم هــا و موهاے شرابے ڪوتاه. آن شب پیراهن آبے با گل هاے سفید مریم پوشیده بود و داشت فنجان قہوه ے ڪشیش را هم می زد و زیر چشـــمے او را زیر نظر داشت کہ روے ڪاناپہ نشستہ بود. ڪشیش بلوز سورمہ اے آستین ڪوتــاه و بیژامہ ے آبے راه راه پوشیده بود. روزنامہ "ماسڪوفســڪے نووســتے" جلویش باز بود، اما مثل همیشہ با دقت اخبار و مقالات را نمےخواند و حواسش شش دانگ بہ ڪتابے بود ڪہ امروز بہ طور معجزه آســایے بہ دست آورده بود. ڪافے بود فردا پروفسور آستروفسڪے صحت و قدمت آن را تأیید ڪند و خودش هم فرصتے بہ دست آورد ڪہ آن را بخواند. یاد پروفسور ڪہ افتاد، روزنامہ را جمع ڪرد. ایرینــا فنجـــان قہوه بہ دست مقابلش ایستاد. با نوڪ پا پایہ ے میز عسلے ڪوچڪ را حرڪت داد و بہ ڪشیش نزدیڪ ڪرد. فنجان را روے سطح شیشہ اے آن گذاشت خودش روے مبل مقابل ڪشیش نشست. گفت: "خوب، پس اینطور... بالاخره به گنج واقعے دست یافتے!" ڪشیش گفت: "لطفا گوشے موبایلم را بدهید." ایرینا نگاهے بہ اطرافش انداخت. گوشے موبایل روے ماڪروفر در آشپزخانه بود. دست هایش را روے زانویش گذاشت و بلند شد، گوشے را برداشت و آن را بہ ڪشیش داد ڪہ دستش براے گرفتن گوشے بہ طرف او دراز شده بود. وقتے نشست، پرسید: "بہ ڪجا مےخواهے زنگ بزنے؟" ڪشیش دڪمہ ے منوے گوشے را فشرد، در حالے ڪہ دنبال شماره ے پروفسور می گشت گفت: "آستروفڪے" شماره را گرفت و موبایل را بہ گوشش چسباند. با انگشت گوشہ ے چشمش را مالید و به ایرینا نگاه ڪرد. صداے بوق قطع شد و صداے پروفسور بہ گوش رسید: "بلہ؟" ڪشیش گفت: "سلام آستروفسڪے (یــورے الڪساندرویچ)، میخائیل(رامانویچ) ایوانف هستم." - سلام پدر، شب بخیر! - شب بخیر پروفسور خبر خوبے برات دارم. - لابد پاے یڪ نسخہ خطے دیگر در میان است! - بلہ یڪ نسخہ منحصر بہ فرد ڪہ احتمالا مربوط بہ قرن ششـم است. - درست شنیدم؟ گفتے قرن ششـم؟ -بلہ گــمان مے ڪــنم تــاریخ روے ڪتــاب همــین بــود، اوراق ڪتــاب از ڪاغذ هاے پاپیروس مصرے و پوست حیوان و مقدارے هم ڪاغذ هاے رنگ و رو رفتہ ے قدیمے است. البتہ من آنقدر ذوق زده بودم ڪہ با دقت بیشترے نگاهشان نڪردم. ترسیدم آورنده ے ڪتاب بہ ارزش واقعے آن پـی ببرد. 💠@chaharrah_majazi