غزل بعدیش(۳۱۶) هم خیلی زیباست ولی دیگه بنویسم الان زیاد میشه خودتون برید بخونید. می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر سرمکش تا نکشد سر به فلک فریادم.

خیلی شعر زیباییه فردا مینویسم اونم اگه خوشتون اومد. بیت اخرش: حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی من از آن روز که در بند تو ام آزادم

این شعر گویا نسخه سعدی هم داره که اول سعدی سروده و بعد حافظ به پیروی از او

باور کن تو را دوست دارم؛ -محمد ابراهیم جعفری #دکلمه

حرف نزدن، دلهره ای بود و حرف زدن و درست فهمیده نشدن، دلهره ای دیگر ...! -ژان کریستف، رومن رولان #کتاب

یه ادیت خفن از بهترین ویلنای انیمه #anime

‌‌‌‌چه‌ها با جانِ خود دور از رُخِ جانانِ خود کردم مَگَر دشمن کند اینها که من با جانِ خود کردم ‌ طَبیبم گفت درمانی ندارد دردِ مهجوری غلط می‌گفت! خود را کُشتم و درمان خود کردم #شعر #وحشی