🌹🍃ما اصل را فرع حساب می کنیم مثل همان مارگیر که خیال می کرد کمال در گرفتن مار است. آدم که سراغ مار نمی رود بلکه همه این عالم دنبال آدم می دوند. ما دنبال نان و آب که می دویم و مثلاً تجارت و زراعت به خاطر این است که معراج درست شود. این نان و آب به چه درد می خورد؟ آب و نانی که برای معاویه بود جز این که جهنم برایش آورد چیز دیگری نبود. ما هر چه بخواهیم تا زحمت بکشیم تا زندگی دنیایی معاویه را پیدا کنیم نمی توانیم. نمی توانیم که مثل قارون و فرعون بشویم. این که آدم دنبال این ها به خاطر این است که آن نماز درست شود، آن معراج درست شود، چون او باقی است.✨ #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃 حضرت سیدالشهداء آن موقع جنگ آن وقتی که تیر از چهار طرف می آید و آخر جنگ است، شوخی نیست که آن جا آدم نباید برود نماز بخواند. اگر یک مقدار غفلت کند جانش را از دست می دهد اما، سیدالشهداء نماز برایش از جنگ مهم تر است. آن وقت ما می گوییم ما شیعه هستیم و حضرت سیدالشهداء هم امام ماست. شفاعت آن حضرت معنی اش این است که آن حضرت به ما آموخت که نماز مقدم بر هر چیز است.✨ #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃وقتی من به خداوند تبارک و تعالی می گویم « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌» و در مقابل او ایستاده ام باید بفهمم و حواسم هم در « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌» باشد. یعنی من نه کار به دنیا دارم نه کار به آخرت دارم. پس اول معنی این ها را یک مختصر یاد می گیرم بعد توجه خودم را جمع می کنم. کم کم بعد از مدتی که یک هفت هشت سال طول می کشد، اگر آدم در راه باشد، آن وقت نمازش را می تواند خوب بخواند و نمازش نماز خوبی باشد، نماز معراجی باشد و اگر انسان تمام عمرش هم کوشش بکند که نماز خوبی بخواند همان برایش خوب است و همان آدم را معراج می برد و معراجش است که باقی است. #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂اصل آن معراج انسان است. آن عروج و این خوراکی هایی را که پیغمبر اکرم آورده است، این ها را برای معراج خود آدم آورده است. برای پیغمبر اکرم فرقی نمی کند که ما انجام بدهیم یا ندهیم. برای خداوند تبارک و تعالی هم فرقی نمی کند. او غنی بالذات است و این غنی بالعرض است. هر دوی این ها غنی هستند و هیچ نیازی به ذکر ما ندارند. صلواتی هم که می فرستیم، این صلوات گرچه برای پیغمبر اکرم ابتهاج است، ولی ترویح روح ماست. این به خاطر این است که روح ما روحانی بشود. صلوات می فرستیم و این خاصیت را دارد گرچه پيغمبر خوشحال و مبتهج می شود ولی این که شما خیال بکنید احتیاجی به این صلوات ها دارد، چنین نیست.✨ #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂عبادت خوراک من است این فروع دینی را که پیغمبر اکرم آورده است خوراک من است یعنی من در این قالب وقتی قرار گرفتم وقتی که بعد از هفتاد هشتاد سال خواستم این قالب را رها بکنم، یک انسان بیرون می آیم، آدم عروجی پیدا می کند که از بین رفتنی نیست.معراج انسان مافوق عقل انسان است. همین طوری که عقل از بین رفتنی نیست آن عروج هم از بین رفتنی نیست، آن می ماند .✨ #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂این که حضرت مولا در نمازش انگشترش را به مسکین داد پس ما می گوییم آدم حواسش جمع نماز باشد. آن وقت امیرالمومنین که تیر را از پایش کشیدند و او متوجه نشد. جلوتر قبل از این که این کار را بکنند طاقتش را نداشت قبل از نماز. در نماز این کار را کردند، آن پیکان را کشیدند و حضرت متوجه نشد. پس تو چطور سوال سائل را متوجه شد؟ این حرفی است که آن هایی که درست متعمق نیستند. این اشکال برای ایشان هست و شاید بعضی ها بگویند که یکی از این دو تا مثلاً درست نباشد ولی هر دوی آن ها درست است، هم آن پیکان کشیدن هم آن انگشتر دادن. آن وقتی که آدم خدایی شد، الهی شد چه زکات باشد چه نماز. نماز کار الهی است، زکات هم کار الهی است یعنی آدم باید اعطاء داشته باشد‌، بخشش داشته باشد، باید بدهد به سائل. آدم الهی آن وقت می شود که مظهر «لایشغله شأن عن شأن» باشد، یعنی یک شأنی از شأن دیگر بازش نمی دارد و می تواند همین جا باشد و هم یک جای دیگر باشد.✨ #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

حضرت امیر را شنیده اید که یک شبی هفتاد جا بود. این یک حقیقت است. هفتاد جا هست نه این از آن جا بازش می دارد. بعضی از اهل معرفت را نقل می کنند که این جا بود و آن جا هم بود و دیده بودند که حضرت امیر هم در زکات و هم در نماز بود. نمی شودع که یک جایش را نباشد. اگر نباشد انسان کامل نیست، لذا هم در نماز است و هم انگشترش را می ده. هیچ کدام از دیگری بازش نمی دارد، اما آن وقتی که موقع بدنش شد، بدنش هیچ اهمیتی ندارد، لذا بدن سیدالشهداء برایش اهمیتی نداشت. به بدن اهمیت نمی داد، اصل انجام وظیفه بود. انجام وظیفه یعنی خداوند تبارک و تعالی چه وظیفه ای را محول کرده است؟، شمشیر زدن را یا نماز خواندن را؟، هر کدام را معین کرده است یا هر دو را؟! یا آن نماز را بخوانم بعد آن شمشیر را بزنم، آن تیر هم می آید. حضرت از بدن غافل بود نه از خداوند تبارک و تعالی. از خداوند غافل نبود لذا وقتی آن مسکین آمد و کاری داشت، حضرت اعطاء کرد، چون ما همین طور که موظف هستیم به «وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ «وَ آتُوا الزَّکاةَ»(۱) هم موظفیم یعنی باید زکات هم بدهیم. نمی شود که بگویی من فقط نماز را می خوانم و دیگر زکاتش را نمی دهم. این از آن هایی است که می گوید:«نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ»(۲). آدم اگر مسلمان شد باید همه قوانین اسلام را در جای خودش همه را قبول داشته باشد. این که بگوید بله من نمازش را قبول دارم اما روزه اش را قبول ندارم، خب روزه اش را اگر قبول نداشتید، این تقریبا جنبه حیوانی پیدا می کند. شما نمازش را هم قبول ندارید، فکر می کنید که آن نماز را قبول دارید. آن چون آسان است یا یک مقدار زحمت دارد قبولش دارم. اما این چون مثلاً یک مقداری از خوراک آدم جلوگیری می کند آن را قبول ندارم یا خمسش را قبول ندارم. خمس را اگر قبول ندارید حیوانید و خیال می کنید انسان هستید. یا مثلاً جهادش را قبول ندارم، امر به معروفش را قبول ندارم. اگر همه را قبول داشت، همه قرآن را قبول داشت، این می شود مسلمان.✨ (۱)وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ:و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید، و این پیامبر را اطاعت کنید تا مورد رحمت قرار گیرید. (نور/۵۶) (۲)إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا: بی تردید کسانی که به خدا و پیامبرانش کافر می شوند و می خواهند میان خدا و پیامبرانش [با ایمان آوردن به خدا و کفرورزی به پیامبران] جدایی اندازند، و می گویند: به بعضی ایمان می آوریم و به برخی کافر می شویم و می خواهند میان کفر و ایمان راهی [خاص] برگزینند، [سبک مغز و بی شعورند.](نساء/۱۵۰) #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂فروع دین قالب انسان سازی است. همه قوانین اسلام محترم است. هیچ کدام را نمی توانیم بگوییم از آن چشم می پوشیم. اگر یک کدامش را گفتیم چشم می پوشیم، این درست نیست. لذا حضرت امیر هم در نماز است هم در زکات، در هر دو است. اما آن جایی که بدن مبارکش پیش می آید، به بدن خودش اهمیتی نمی دهد، لذا به خوراکش هم اهمیت نمی دهد حالا چون خلیفه است دستور بدهد از تمام اقصی نقاط عالم بهترین خوراک را برای من تهیه کنید، بهترین لباس را فراهم کنید، هیچوقت این کار را نکرد. این را دیگر همه می دانند مسلمان و کافر و شیعه و سنی این را همه قبول دارند که اینطور نبود و به بدن اهمیت نمی داد. آن جایی که پای بدن می آید تیر را از پایش می کشند، این جا احساس نمی کند، اما آن جایی که رسول الله می آید می بینید که جواب رسول الله را می دهد. اگر یک کسی در نماز به آدم سلام کرد موظف است جواب سلامش را بدهد. این معنی اش این نیست که از نماز خارج شده، این دستور را دارد انجام می دهد یا آن وقتی که نماز می خواند یک طفلی افتاد در حوض و دارد غرق می شود، این نمی تواند بگوید من نماز می خوانم بگذارم طفل غرق بشود، نه، باید آدم آن جا برود یک طوری که منحرف نشود و طفل را از حوض بیرون بکشد. این دستور آدم است. باید این ها را توجه داشته باشد. لذا این که حضرت امیر علیه السلام انگشتر را اعطاء کرد، آن درست است و هیچ منافاتی هم با نماز ندارد. حضرت هم در نماز بود هم در زکات بود. هر دو و آن وقتی که پای بدن در کار می آید چون از بدنش غافل بود و پیکان را در آوردند و حضرت هم متوجه نشد.✨ #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂در احوالات حضرت سیدالشهداء دقت کنیم می بینیم حضرت سیدالشهداء یک وقتی از یک زخمی نالید یا نه؟، یا یکی از همراهان حضرت سیدالشهداء _خود حضرت که جای خود_ از آن هوایی که وابسته به حضرت بودند، برادرش و فرزندانش، آن عزیزان هم هیچ، آن ها که صحابه بودند، صحابه دور بودند، مثلاً فرض کنید یک غلامی، هیچ وقت از یک زخمی نالید که داد و فریاد کند؟ هیچ وقت شنیده اید که فریادی کرده باشد؟ لذا بدن مطرح نیست. پس پیکان از پای حضرت درآوردند نفهمیدند، خیلی چیز ساده ای است. خداوند تبارک و تعالی ان شاء الله که ما را با حقایق اسلام و روح حضرت امیر علیه السلام محشور بفرماید. «السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ» #توحید_ختمی۱۴ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ إِيّاهُ نَستَعِين‌ُ 🌹🍃🍂در صحبت های مان گفتیم که انسان باید مواظب خودش و مراتب خودش باشد و این آیه شریفه را خواندیم که:«عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ» (١) یعنی شما مواظب خودتان باشید به شما ضرر نمی رساند. اگر شما در راه بودید کسانی که گمراه شدند به شما لطمه ای نمی زنند، آن وقت گاهی اوقات ممکن است سوء تفاهمی بشود که وظایفی مثل امر به معروف و نهی از منکر را نداشته باشیم. این ها وظیفه خود انسان است، جزء مراقبات خود انسان است اما یک چیزهایی در آدم که خیلی هم زیاد هست، وقتی وارد می شود فقط انسان را خسته می کند. مثل این که مثلاً شما ستون های روزنامه را افقی بخوانی، این خیلی خاصیتی ندارد گرچه یک چیزی هست اما آن ها برای آدم خستگی می آورد. باید آدم یک مقداری به احکام وارد باشد، علم فقه خوانده باشد یا حداقل رساله بخواند که وظایف فردی و اجتماعی خودش را تشخیص بدهد، رساله خواندنش لازم است، این جزء وظایف انسان می شود. همچنین گفتیم که اگر خواستیم در نماز توجهی داشته باشیم معنی نماز را اول بدانیم و بعد هم در جمله ای که هستیم همان را از خدا می خواهیم یعنی ما که می ایستیم به نماز و می گوییم: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ» حقیقتا بگوییم نه این که این را می گوییم و حواسمان جای دیگر باشد. ما نمی گوییم: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» که بهشت نصیبمان شود، چون انسان نه بهشتی است و نه جهنمی است بلکه انسان الهی است. آخر انسان هم بهشت نیست، آخر انسان خداست، لذا ما عباداتی که انجام می دهیم مقدمه است که برسیم به مقصود اصلی که خداوند است.✨ (١)يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! بر شما باد (حفظ) خودتان. چون شما هدايت يافتيد، آن كه گمراه شد زيانى به شما نمى‌رساند. بازگشت همه‌ى شما به سوى خداست، و او شمارا به آنچه مى‌كرديد، آگاه مى‌سازد. (مائده/١٠۵) #توحید_ختمی١۵ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂انسان اگر الهی بود هیچوقت به زمین و آسمان و بهشت و جهنم نمی اندیشد، فقط به خداوند تبارک و تعالی می اندیشد و معنی خلوص هم همین است. این که می گوییم آدم باید خلوص داشته باشد چون خداوند تبارک و تعالی از مخلصین می پذیرد و همچنین: «إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» (١) از متقین می پذیرد. متقی یعنی از بهشت و جهنم جدا شده است و فقط اله بر او حکومت می کند. «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ» (٢) هر چه تقوا زیادتر باشد یعنی توجه به ذات اقدس اله زیادتر باشد پیش خداوند تبارک و تعالی عزیزتر است و قریب خدا می شود و آن جایی هم که انسان تحت ولایت الله قرار می گیرد که: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا» (٣) انسان در ولایت الله واقع می شود. البته همه موجودات در ولایت الله هستند اما مؤمنین یک ولایت دیگری غیر از اشخاص کافر را دارا هستند.✨ (١) وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ: و داستان دو پسر آدم را [که سراسر پند و عبرت است] به درستی و راستی بر آنان بخوان، هنگامی که هر دو نفر با انجام کار نیکی به پروردگار تقرّب جستند، پس از یکی پذیرفته شد، و از دیگری پذیرفته نشد. [برادری که عملش پذیرفته نشد از روی حسد و خودخواهی به برادرش] گفت: بی تردید تو را می کشم. [او] گفت: خدا فقط از پرهیزکاران می پذیرد.( مائده/٢٧) (٢)يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ: ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و ملت ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. بی تردید گرامی ترین شما نزد خدا پرهیزکارترین شماست. یقیناً خدا دانا و آگاه است.(حجرات/١٣) (٣)اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ: خدا سرپرست و یار کسانی است که ایمان آورده اند؛ آنان را از تاریکی ها [ی جهل، شرک، فسق وفجور] به سوی نورِ [ایمان، اخلاق حسنه و تقوا] بیرون می برد. و کسانی که کافر شدند، سرپرستان آنان طغیان گرانند که آنان را از نور به سوی تاریکی ها بیرون می برند؛ آنان اهل آتش اند و قطعاً در آنجا جاودانه اند. (بقره/٢۵٧) #توحید_ختمی١۵ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi

🌹🍃🍂ولایت قربت است. یعنی نزدیک تر از موجودات دیگر به خداوند تبارک و تعالی هستند. البته این نزدیکی هم یعنی شدت وجودی دارند نه این که نزدیکی زمانی و مکانی باشد، وقتی شدت وجودی بیشتری پیدا کردند خداوند به آن ها نزدیک تر است:«يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ» (١) یعنی کم کم از شرک به درشان می آورد و به توحید رهنمون می شوند چون نور خود خداست. خود ذات اقدس اله نور است. غیر از او تقریباً هم نار هستند و خود او نور النور است. وقتی که نورالنور بود مؤمنین را با آن ولایت خودش از شرک به در می آورد و به آن توحید می رساند. پس خلوص و تقوا و آن که می گوییم «قربة الی الله»، خود عبادت را ما اگر خالصانه انجام ندهیم نتیجه ای برای ما ندارد. اگر مثلاً شما فرض بفرمایید که میلیون ها رکعت نماز بخوانید اما نه به قصد قربت باشد خاصیتی برای آدم ندارد. قصد قربت یعنی آن خلوص نیت را داشته باشد.✨ (١)اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ: خدا سرپرست و یار کسانی است که ایمان آورده اند؛ آنان را از تاریکی ها [ی جهل، شرک، فسق وفجور] به سوی نورِ [ایمان، اخلاق حسنه و تقوا] بیرون می برد. و کسانی که کافر شدند، سرپرستان آنان طغیان گرانند که آنان را از نور به سوی تاریکی ها بیرون می برند؛ آنان اهل آتش اند و قطعاً در آنجا جاودانه اند. (بقره/٢۵٧) #توحید_ختمی١۵ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi