eitaa logo
@Torab_bash
4.1هزار دنبال‌کننده
865 عکس
751 ویدیو
19 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸 جایگاه با 🌸 ✍🏻... طبق ، سرزمین‌های آینده و بهشت‌ها به چه کسانی ارث داده می‌شود؟ به ...! 💎 در آینده، به می‌‏روند، اما سرزمین‌های آینده و بهشت‌ها متعلق به آنها نیست؛ خدا در آیه ۱۳۳ آل‌عمران می‌فرماید: «وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ اْلأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقينَ» و که پهنايش [به قدر] آسمان‌ها و زمين است [و] برای آماده شده است‏. اما درباره ، در آیه ۱۰۵ انبیاء فرموده: «أَنَّ اْلأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ» یعنی زمين را ما به خواهند برد. لذا می‌توان گفت: در آینده، از آنِ است؛ اصلاً به اذن‌الله ، صالحان هستند؛ چرا؟! 📌 چون ، به دنبال هستند؛ اما یک انسانِ صرفاً دلیل نمی‌‏شود که حتماً خاصیت هم داشته باشد. مثلاً شما در جمعی وارد می‌‏شوید؛ می‌‏بینید که یک آقایی خیلی باتقوا است، اما یک گوشه نشسته و مواظب است که به کسی آسیب نرساند، مراقب است که نکند؛ اما فردی هم در همین جمع وجود دارد که است و است. یعنی در حین رعایت تقوا، بلند می‌‏شود، امورات مختلف را هم می‌کند؛ برای همین در آیه ۱۲۸ اعراف، میان برخی از بندگان و متقینِ صرف، تفکیک قائل شده و می‌فرماید: «اسْتَعينُوا بِاللّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اْلأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ» از خدا ياری جوييد و پايداری ورزيد که زمين از آنِ خداست‏؛ پس آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد می‌دهد؛ و برای پرهيزگاران، فرجام [نيک‏] است‏. 💠 اگر می‌خواهیم؛ در آینده نزد خدا موقعیتی داشته باشیم؛ بیاییم؛ در حین اینکه بسیار هستیم؛ بسیار هم سعی کنیم که را بیشتر ، و اصلاح کنیم؛ و به جای مدام کردن و گرفتن، به‌دنبال در جامعه باشیم. 🆔 @torab_bash
🌸 جایگاه با 🌸 ✍🏻... طبق ، سرزمین‌های آینده و بهشت‌ها به چه کسانی ارث داده می‌شود؟ به ...! 💎 در آینده، به می‌‏روند، اما سرزمین‌های آینده و بهشت‌ها متعلق به آنها نیست؛ خدا در آیه ۱۳۳ آل‌عمران می‌فرماید: «وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ اْلأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقينَ» و که پهنايش [به قدر] آسمان‌ها و زمين است [و] برای آماده شده است‏. اما درباره ، در آیه ۱۰۵ انبیاء فرموده: «أَنَّ اْلأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ» یعنی زمين را ما به خواهند برد. لذا می‌توان گفت: در آینده، از آنِ است؛ اصلاً به اذن‌الله ، صالحان هستند؛ چرا؟! 📌 چون ، به دنبال هستند؛ اما یک انسانِ صرفاً دلیل نمی‌‏شود که حتماً خاصیت هم داشته باشد. مثلاً شما در جمعی وارد می‌‏شوید؛ می‌‏بینید که یک آقایی خیلی باتقوا است، اما یک گوشه نشسته و مواظب است که به کسی آسیب نرساند، مراقب است که نکند؛ اما فردی هم در همین جمع وجود دارد که است و است. یعنی در حین رعایت تقوا، بلند می‌‏شود، امورات مختلف را هم می‌کند؛ برای همین در آیه ۱۲۸ اعراف، میان برخی از بندگان و متقینِ صرف، تفکیک قائل شده و می‌فرماید: «اسْتَعينُوا بِاللّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اْلأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ» از خدا ياری جوييد و پايداری ورزيد که زمين از آنِ خداست‏؛ پس آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد می‌دهد؛ و برای پرهيزگاران، فرجام [نيک‏] است‏. 💠 اگر می‌خواهیم؛ در آینده نزد خدا موقعیتی داشته باشیم؛ بیاییم؛ در حین اینکه بسیار هستیم؛ بسیار هم سعی کنیم که را بیشتر ، و اصلاح کنیم؛ و به جای مدام کردن و گرفتن، به‌دنبال در جامعه باشیم. 🆔 @torab_bash
🚨 بودن مشکلِ اصلیِ یهود ✍️... در یهود خیلی پررنگ است. اینکه من می‏توانم، من برایم چه واقع شد، من چه می‏شوم؟ مقوله من خیلی در وجودشان پررنگ است؛ به‌عنوان مثال وقتی که (ع) به سوی آن‌ها می‏آید؛ خب این‌ها سال‏ها منتظر موسی (ع) به‌عنوان منجی بودند؛ خدا هم این منجی را برایشان فرستاد. اما وقتی آمد؛ به حسب درگیری با قوم فرعون مطالبی که در میانِ گفته می‏شد، تهدیداتی، برو بیایی که واقع می‏شد، مسائلی که واقع می‏شد؛ برای فشار داشت؛ لذا به موسی (ع) می‏گویند: قبل از اینکه تو بیایی ما در اذیتِ فرعون بودیم؛ الآن هم که تو آمدی باز ما در اذیت‏ایم؛ یعنی از موسی هم در بودند! نه اینکه ای موسی! قبلاً ما در اذیت بودیم؛ اما حالا که شما آمدی ما مقید هستیم که هرچه شما بگویی انجام دهیم؛ کلام و رفتارشان حاکی از این نیست، چون «منم» بر افکارشان حکومت می‌کرد؛ و کسی‌که اینطور فکر می‏کند؛ هیچ وقت یک را نمی‏تواند بربتابد، بلکه چنین فردی حرفش این است که: رسول بیاید؛ باشد اشکال ندارد، اما چه چیزی به من می‏رسد؟ برای من چه خاصیتی دارد؟ اگر احساس نکند که کاملاً به نفعش هست؛ ولو موسی (ع) بیاید؛ باز این جمله را می‏گوید که مضمون آن در است. 🔻همین‏ها که در خلال زمان با موسی (ع) بودند؛ کاری کردند که طبق آیه ۵ سوره صف موسی (ع) می‏فرماید: «یا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ» چرا من را اذیت می‏کنید، در حالی که شما می‏دانید من رسول خدا هستم؛ چرا این‌قدر اذیت؟! چون صفت‏شان منیّت است، هرچه موسی (ع) بفرماید؛ می‌گویند ما باید بسنجیم؛ نه این بکار من نمی‏آید؛ «الْمَنَّ وَ السَّلْوی؟» نه این برای ما خوب نیست. آقا! شما باید از «الْمَنَّ وَ السَّلْوی» استفاده کنید؛ نه ما نمی‏پسندیم، ما همان پیاز و عدس و چه و چه را می‏پسندیم. ✡️ این بودن؛ خیلی در بین یهودیان پررنگ است؛ هیچ وقت حاضر نشدند از دربیایند و و مطیع و مُتَّبع رسولِ خدا شوند. هرجا که فرهنگ یک قومی به سمت من بودن سوق دارد؛ این در آن جامعه اذیت کننده است؛ در میانِ جامعه‌ی مسلمانان هم طبق احادیث این صفت یهود وجود دارد. به حسب این من بودن؛ این رفتارِ من هم باید در قبال رسول تبیین داشته باشیم، من هم باید بدانم که چه هست، از کجا باید باشد و... به حسب این رفتار و منیّت، یهود به بودن کشیده می‏شوند، مدیوم یعنی کسی که از جنّ مطلب بگیرد؛ مطلب کجاست؟ مطلب نزد جنیان است؛ پس برای اینکه در یک جامعه انسانی من یک من باشم؛ باید مدیوم باشم!. یهود اینجاهاست، ! نفس‏پروری، بنده‌ی نفس بودن، به جای «نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‏» که نفس را از هوای نفس نهی کنند؛ عبدِ نفس بودن را برگزیدند؛ لذا محصول، این قومِ ساحر و پلید شد. @Torab_bash
🪷نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ؛ به بندگانم بگو که مهربانانه برای‌شان جبران می‌کنم!! 🌺 دوستان! بعضی از مثل آیه ۴۹ سوره حجر، به‌قدری پیامش شفاف است که فی‌نفسه می‌‏تواند مستقل از سیاقش مطرح باشد، یعنی می‌‏توانیم آیه را از جایگاهش بیرون بیاوریم و در هر جایی که خواستیم؛ استفاده کنیم، در آیه ۴۹ حجر خدا می‌فرماید: «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ» یعنی به بندگانم بگو که حقیقتاً من گذشته‌شان را برایشان می‌کنم و با و زیرِ بازوهای‌شان را می‌گیرم و دوباره از زمین بلندشان می‌کنم! 🔸کاربرد این آیه خیلی زیاد است؛ دوست‌‏تان است؛ بگویید خدا فرموده: ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، می‌‏خواهید به دوست‌‏تان بدهید: ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، می‌‏خواهید به رزمندگان روحیه بدهید: ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، سیل آمده است، مردم می‌پرسند این چیست؟ آیا عذابِ خداست؟ بگو نه! ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، یعنی خدا مدام با غفران و رحمتش رفتار می‌‏کند، همیشه اینطور رفتار می‌‏کند. این آیه را شما می‌‏توانید در هر جایی‌که خواستید؛ استفاده کنید، اما جای اصلی آن کجاست؟ طبق سیاق همین آیه، جایگاه اصلی آن، بروز اصلی آن در ‌«جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ» است، در بهشت‌های آینده انسان‌ها کیف می‌‏کنند، اما در ‌«عُيُونٍ» یعنی چشمه‌های بهشتی است که مشمول و و می‌شوند، اشکالات انسان‌‏ها در این چشمه‌ها برطرف می‌‏شود؛ مثل چشمه‌ی کوثر. 🌹بحث و بودن خدا به قدری در عالم و بر آدم پررنگ است، به قدری مهم است که خداوند به رسول‌‏‌‏الله (ص) می‌‏فرماید: «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ» به خبر بده ‌که من با مهر و محبت برایشان جبران می‌کنم؛ این‌قدر این مطلب را خدا سلیس و شسته و رُفته بیان کرده که شما می‌‏توانید آن را از چارچوب این آیات بیرون بیاورید و در جاهای مختلف استفاده کنید، این خبر باید همه‌جا پخش شود؛ همه‌جا باید منتشر باشد، ای اهل عالم! بدانید که خدا پیوسته این‌طور است، پیوسته این‌طور رفتار می‌‏کند؛ حتی یک کارِ را می‌‏خواهیم شروع کنیم؛ به حسب همین ‌آیه‌ی «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ» و با «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» شروع کنیم؛ نه با بسم الله القاصم الجبارین، همیشه فکر کنیم، همیشه مثبت رفتار کنیم و همیشه براساس همین آیه به خدا مثبت داشته باشیم. 🔻دوستان! دنیا یواش‌یواش دارد می‌شود؛ از همین الآن تا می‌‏توانیم مثبت فکر کنیم؛ تا می‌‏توانیم مثبت رفتار کنیم؛ اجازه ندهیم با فکر کردن؛ راه و وسوسه‌ها به روی ما باز یا بازتر شود. @Torab_bash
@Torab_bash
🚨#اطلاعیه_مهم!🚨 ◾دوستان عزیز! ان‌شاءالله با توجه به حوادثِ اخیر در منطقه و نبود هیچ تحلیلِ قوی و مت
🚨 | ریشه‌ی بحث قرآنی دیّاران ✍️... یک قبیله‌ی جنّیِ پنهان هستند که در کوهستان موریا زیر بیت‌المقدس سکونت دارند. ▪️ریشه‌ی این بحثِ مهم، حداقل در سه جای بیان شده است؛ که ما در مباحث مربوطه باید همه‌ی آیاتِ آن را بیان کنیم و سپس مصادیقِ روایی و تاریخی این که آسیب‌های بسیاری برای بشر و جوامع انسانی داشته را مطرح نماییم. 👤پس شروعِ بحث ما، از خواهد بود؛ لذا دوستان، با حوصله مطلب را دنبال کنند تا به طرحِ بحث و مصادیقِ آن از گذشته تا امروز برسیم؛ و اگر دوستان خواستند جلوجلو مطالعه و مروری بر آیات داشته باشند؛ بدانند که ما بحث را از آیه ۲۶ سوره‌ی نوح علیه‌السلام شروع می‌کنیم؛ و در سیاق مربوط به آیه یعنی کلّ سوره، آن را بررسی کرده و واردِ آیه ۵ سوره‌ی اسراء می‌شویم؛ و از همین جا به آیاتِ مرتبطِ دیگر مراجعه کرده و مجموعاً مباحثی بسیار و درباره‌ی گذشته و آینده‌ی و جنگی که ما با آن‌ها داریم را در اختیار شما عزیزان خواهیم گذاشت. 🏇 لذا با ما همراه باشید تا لذتِ یک بحث قرآنی زیبا و کاربردی را با هم تجربه کنیم. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🧭 در قبال امر ظهور چگونه رفتار کنیم؟! ✍🏻... چرا ما در قبال حکم خدا نداشته باشیم؟! و از سوی دیگر، چرا باشیم؟! یکی از احکام الهی، صدور حکم و ماجرای مهدی موعود (عج) است؛ ما چه رفتاری باید در قبال این تأخیر داشته باشیم؟! این ماجرا، يک قانون و رفتاری نياز دارد... 📜 خدا به رسول‌الله(ص) می‌فرمايد: «فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ» کن تا حکم ربّ بيايد. این آیه بر موضوعات مخلتف صدق می‌کند؛ حالا يک موقع حکم شرعی یا حکم وقوعِ یک ماجرا، يک روزه می‌آيد؛ يک موقع حکمش چندساله یا چند ده ساله می‌آيد؛ نيازهای رسول‌الله(ص) هم خيلی شديد بود، مثلاً سال‌ها از گذشته بود، هنوز بعضی از خانم‌ها و آقایان، لخت مادرزاد می‌آمدند دور طواف می‌کردند؛ و رسول‌الله(ص) بيشترين را دارند، خيلی به ايشان سخت می‌گذشت، يعنی اوجِ نياز به خداوند... 📍تا زمان ، یعنی سال هشتم هجری، حدود ۲۱ الی ۲۲ سال از صدر اسلام گذشته؛ آن‌همه نازل شده؛ تقريباً شايد بشود گفت نود و اندی درصد از آيات قرآن نازل شده؛ با اين حال، جای حکم اين ماجرا هنوز خالی است و آقا که به شدّت غيور هستند، بسیار از حضور مردم با این ظاهر زشت و بی‌حیا ناراحت‌اند، با این حال، خداوند می‌فرمايد: «فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ» موضوع اين نيست که می‌خواهيم نان بخوريم، خب کنيم تا خدا بفرمايد که نان بخور يا نخور، بعضی واقعاً است، با اين حال خدا به ايشان می‌فرمايد: «فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ» يعنی چه جور صبری؟ «فَاصْبِرْ کَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُل» یا رسول‌الله! شما به شدّت از این وضعیت نابسمان جامعه ناراحت هستی؛ پس به و انجام وظايفت ادامه بده تا اينکه خدا در نهایت چيزی عطا کند. شما ننشين به انتظار ! شما بدو! به لحاظ عزمشان، تلاش بی‌نهایتی داشتند؛ اين نوع از برای صدور حکم، به معنای سکوت و توقف نيست... 🏇🏻... يعنی شما به شدّت به خود ادامه بده، امروز ما هم همین است؛ خدا خواست چيزی عطا می‌کند، نخواست چيزی عطا نمی‌کند؛ در قالب ، ما بسيار دعا می‌کنيم، انسان وقوع زودهنگام را از خدا بخواهد، اصرار کند، خدایا! تورا قسم می‌دهم! التماست می‌کنم! در امر ظهور کن! مولاجان! شما از خدا بطلبيد، مولاجان! شما واسطه شوید؛ دستمان را بگيريد، کمکمان کنيد، آقا! درمانده و محتاجيم، شما از خدا طلب کنید... واقعاً این انابه قلبی ما باشد! 💯 پس در قالب دعا اين طور باشيم، اما در قالب عمل و در قالب حرکت، ما بايد به نسبت توان خودمان باشيم؛ يا حداقل اشبه به اولوالعزم باشيم، به‌عبارت‌ديگر، ما بايد سکه‌ی دورو‌ باشيم؛ يک رو حالت دعا، مناجات و توسل، يک روی ديگر حالت تلاش و حرکت. 🌸 هم دعا و درخواست؛ هم تلاش و عزم بی‌دریغ در مسیر مهدویت... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
❤️به بندگانم بگو که من مهربانانه همه‌چیز را برای‌شان جبران می‌کنم!! 🌺 دوستان! بعضی از مثل آیه ۴۹ سوره حجر، به‌قدری پیامش شفاف است که فی‌نفسه می‌‏تواند مستقل از سیاقش مطرح باشد، یعنی می‌‏توانیم آیه را از جایگاهش بیرون بیاوریم و در هر جایی که خواستیم؛ استفاده کنیم، در آیه ۴۹ حجر خدا می‌فرماید: «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ» یعنی به بندگانم بگو که حقیقتاً من گذشته‌شان را برایشان می‌کنم و با و زیرِ بازوهای‌شان را می‌گیرم و دوباره از زمین بلندشان می‌کنم! 🔸کاربرد این آیه خیلی زیاد است؛ دوست‌‏تان است؛ بگویید خدا فرموده: ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، می‌‏خواهید به دوست‌‏تان بدهید: ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، می‌‏خواهید به رزمندگان روحیه بدهید: ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، سیل آمده است، مردم می‌پرسند این چیست؟ آیا عذابِ خداست؟ بگو نه! ‌«نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ»، یعنی خدا مدام با غفران و رحمتش رفتار می‌‏کند، همیشه اینطور رفتار می‌‏کند. این آیه را شما می‌‏توانید در هر جایی‌که خواستید؛ استفاده کنید، اما جای اصلی آن کجاست؟ طبق سیاق همین آیه، جایگاه اصلی آن، بروز اصلی آن در ‌«جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ» است، در بهشت‌های آینده انسان‌ها کیف می‌‏کنند، اما در ‌«عُيُونٍ» یعنی چشمه‌های بهشتی است که مشمول و و می‌شوند، اشکالات انسان‌‏ها در این چشمه‌ها برطرف می‌‏شود؛ مثل چشمه‌ی کوثر. 🌹بحث و بودن خدا به قدری در عالم و بر آدم پررنگ است، به قدری مهم است که خداوند به رسول‌‏‌‏الله (ص) می‌‏فرماید: «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ» به خبر بده ‌که من با مهر و محبت برایشان جبران می‌کنم؛ این‌قدر این مطلب را خدا سلیس و شسته و رُفته بیان کرده که شما می‌‏توانید آن را از چارچوب این آیات بیرون بیاورید و در جاهای مختلف استفاده کنید، این خبر باید همه‌جا پخش شود؛ همه‌جا باید منتشر باشد، ای اهل عالم! بدانید که خدا پیوسته این‌طور است، پیوسته این‌طور رفتار می‌‏کند؛ حتی یک کارِ را می‌‏خواهیم شروع کنیم؛ به حسب همین ‌آیه‌ی «نَبِّئْ عِبادي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحيمُ» و با «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» شروع کنیم؛ نه با بسم الله القاصم الجبارین، همیشه فکر کنیم، همیشه مثبت رفتار کنیم و همیشه براساس همین آیه به خدا مثبت داشته باشیم. 🔻دوستان! دنیا یواش‌یواش دارد می‌شود؛ از همین الآن تا می‌‏توانیم مثبت فکر کنیم؛ تا می‌‏توانیم مثبت رفتار کنیم؛ اجازه ندهیم با فکر کردن؛ راه و وسوسه‌ها به روی ما باز یا بازتر شود. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash