eitaa logo
تُراب باش
5.5هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
92 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی 3️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۱) 👆: پلکانِ أنصاراللهی! و اولین ورود به قلق‌های عملیِ أنصارُ الله ✍️... بحث أنصاراللّهی‌ را می‌خواستیم در سوره صف دنبال کنیم؛ خدا در آیه ۱۴ صف می‌فرماید: «یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ» ای مؤمنین! بیایید انصارالله شوید؛ خب خدایا! انصارالله دیگر چیست؟ ماجرایش چیست؟ چطور می‌شود أنصارالله شد؟! جواب این سؤالات در همان آیه ۱۴ صف گفته می‌شود؛ با این جمله که: «كَما قالَ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ» طبق همان ماجرایی که عیسی (ع) به حواریّون فرمود. پس اگر می‌خواهیم این موضوع را بیشتر بدانیم، خدا در همین آیه‌ی ۱۴ صف، ما را به ماجرای أنصار اللهِ عیسایی (ع) در سوره آل‌عمران سوق می‌دهد؛ یعنی اگر آنجا بفهمید ماجرا چیست؟ أنصار اللهِ محمّدی (ص) در سوره صف را هم متوجه می‌شوید‌. ▪️و جالب است؛ وقتی سراغ آیاتِ ۵۲ و ۵۳ آل‌عمران می‌رویم؛ خدا می‌فرماید: «فَلَمَّا أَحَسَّ عيسى‏ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاري إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ»، آنگاه که عیسی (ع) در بین مسیحی‌ها احساسِ کرد، فرمود: چه کسانی یاورانِ من به سوی خدا هستند؟ از میانِ تمامِ مسیحی‌ها، فقط جواب دادند؛ و گفتند ما أنصارالله می‌شویم؛ در ادامه خدا از زبان حواریّون در آیه ۵۲ می‌فرماید: «قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» حواریّون گفتند ما به این «الله» آوردیم و جنابِ عیسی! شما بده که ما هستیم!! : مگر حواریّون قبل از این صحنه بودند؟! می‌گوییم: نه، کافر نبودند. بلکه از نزدیک‌ترین یاورانِ عیسی (ع) بودند. آیا به خدا و به عیسی (ع) ایمان داشتند یا نه؟ بله! حواریّون در رأسِ مؤمنین آن زمان بودند؛ پس چرا می‌گویند: «آمَنَّا بِاللَّهِ»؟ ما به خدا آوردیم؟! تازه در ادامه هم می‌گویند: «وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ»، جنابِ عیسی! شما شهادت بدهید که ما هستیم! چرا می‌گویند شما شهادت دهید که ما مسلمان‌ایم، یعنی چه؟! مگر مسلمان نبودند؟! ⁉️بحثِ ما در محدوده‌ی آیاتِ ۴۹ تا ۵۳ آل‌عمران است؛ لذا جوابِ سؤالمان را باید در آیه‌ی ۵۲ دنبال کنیم، یعنی در آیاتِ ۴۹، ۵۰ و ۵۱ و ۵۳، ما در این چند آیه، با ماجرای عجیبِ عیسی (ع) مواجه هستیم که در آیه ۴۹ می‌فرماید: من عجیب و غریب آوردم و خداوند در آیه ۱۱۰ مائده می‌فرماید: شما بوسیله روحُ القُدُس این‌ کارها را انجام می‌دهی. سپس خداوند از زبانِ عیسی (ع) در آیه ۵۱ آل‌عمران می‌فرماید: این که من را با روحُ القُدُس تأیید کرد، من و ربّ شماست، بعد در آیه ۵۲ به حسب بنی‌اسرائیل، به حواریّون می‌فرماید: چه کسانی یاورانِ من به سوی خدا هستند!! حواریّون لبیک می‌گویند و قبول می‌کنند؛ اینجاست که أنصاراللهی شروع می‌شود؛ در آیه ۵۲ دو پله‌ی ۱.«آمَنَّا بِاللَّهِ» ۲.«وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» را مطرح می‌کنند؛ و در آیه ۵۳ سه رفتار دیگر از پلکانِ أنصاراللهی را نیز بیان می‌دارند؛ ۳.«رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ» ۴.«وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ» ۵.«فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ» تا اینجا شد ۵ پله به سوی أنصارالمهدی یا أنصارالله شدن؛ در حالی که ما در أنصار الله شدن، با ۷ پله‌ی عملی مواجه هستیم که در این پست فقط اشاره می‌کنیم؛ و در پست‌های بعد توضیح هم می‌دهیم؛ اجمالاً این عبارت است از: ۱. مرحله اول: «آمَنّا بِاللهِ» ۲. پله دوم: «أَنّا مُسْلِمونَ» ۳. پله سوم: «اِشْهَدْ بأَنّا مُسْلِمونَ» ۴. پله چهارم: «رَبَّنا! آمَنّا بِما أَنْزَلْتَ» ۵. پله پنجم در انتهای آیه ۱۴ سوره صفّ مطرح است، مؤمنانِ به أنصاراللهی ۶. پله ششم «وَ اتَّبَعْنَا الرَّسولَ» ۷. و پله هفتم «فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ» ‼️پس ماجرای حواریّون، کوچک شده‌ی همان ماجرای عیسی (ع) است؛ به عبارت دیگر، براساس جمله اولِ حواریّون که همان پله‌ی اولِ أنصاراللهی است؛ یعنی «آمَنّا بِاللهِ» ما به «الله» ایمان آوردیم؛ این ایمان باید یک ربطی به استفاده گرفتنِ عیسی (ع) از و در آیه‌ی ۴۹ و ۵۰ داشته باشد؛ که این قسمت را هم در پستِ سومِ امروز مطرح خواهیم کرد. ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️ مقدمه کاربردِ معجزاتِ عیسایی (۱) 🚨 سلاح‌های قرآنی در آخرالزمان (۱) ✍️... دوستان! این دو سه تا بحثی که طی امروز و فردا گذاشته می‌شود؛ خیلی مهم و کاربردی است؛ و بعد از این پست‌ها دوباره از روزهای آینده وارد سیرِ مباحث أنصار اللهِ عیسایی می‌شویم؛ ولی برای اینکه یک تنفسی باشد و شما عزیزان از بحث‌های قرآنی کیف کنید و کنید به و اسلام، این دو سه تا پست بارگذاری می‌شود. ☺️ ما داشتیم ماجرای أنصاراللّهی‌ را در سوره صف دنبال می‌کردیم؛ چون می‌خواستیم مولایمان مهدی (عج) باشیم و می‌دانستیم که جز از مسیر قرآن نمی‌شود به سوی امامِ عالم (ع) رفت؛ چراکه در حدیث از امام کاظم (ع) داریم: «الإمامُ يَهدي إلَى القُرآنِ و القُرآنُ يَهدي إلَى الإمامِ» [معانی الأخبار، ج ۱، ص ۱۳۲] (ع) به قرآن هدایت می‌کند؛ و به امام (ع) هدایت می‌کند؛ چقدر این حدیث زیبا و راه‌گشاست. همچنین خداوند در آیه‌ی ۹ سوره‌ی اسراء که سیاقش درباره جنگِ با اسرائیلیان و مقاطعِ آخرالزمان است؛ می‌فرماید: «إنَّ هذا القُرآنَ يَهْدي لِلَّتي هِيَ أقْوَمُ» حقّاً و یقیناً این قرآن شما را به محکم‌ترین ماجراها و مسیرها هدایت می‌کند. در احادیث ذیل همین آیه از امام صادق (ع) و دیگر اهل‌بیت (ع) داریم که «يَهْدي لِلَّتي هِيَ أقْوَمُ» یعنی «یَهْدِی إِلَی الْإِمَامِ» [الکافی، ج ۱، ص ۲۱۶] قرآن به امام (ع) و در زمانه‌ی ما به امام زمان (عج) هدایت می‌کند. ‼️بدین خاطر سراغ قرآن آمدیم تا با مطلبی که خداوند برای یاورِ مهدی شدن در آیه‌ی ۱۴ صف می‌فرماید؛ آشنا شویم: «یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ» ای مؤمنین! بیایید أنصارالله شوید؛ سؤال می‌کنیم که خدایا! أنصارالله دیگر چیست؟ ماجرایش چیست؟ چه‌طور می‌شود أنصارالله شد؟! دیدیم که جواب این سؤالات در همان آیه ۱۴ صف گفته شده؛ «كَما قالَ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ» بروید سراغ ماجرای عیسی (ع) و أنصار اللهِ عیسایی و بدانید که «كَما» یعنی مثلِ همان ماجرایی که عیسی (ع) و حواریّون داشتند. پس اگر می‌خواهیم این موضوع را بیشتر بدانیم و بفهمیم که عمل بکنیم؛ باید ماجرای أنصار اللهِ عیسایی (ع) در سوره آل‌عمران را درست و دقیق فهم کنیم؛ سپس برگردیم به سوره‌ی صف و أنصار اللهِ محمّدی (ص) را مطالعه کنیم. ▪️اما امروز مطلبِ جدیدی داریم؛ همان‌طور که قبلاً گفتیم که طبق آیاتِ ۵۱ تا ۵۳ آل‌عمران، ماجرای أنصار اللهِ عیسایی دارد؛ و به تبعِ تشابهی که خدا در آیه ۱۴ صف با این ماجرا مطرح کرده؛ أنصار اللهِ محمّدی که مربوط به زمانه‌ی ماست نیز همین هفت پله را دارد و سالکِ الی المهدی باید برای أنصار المهدی شدن، این هفت پله را طی کند که عبارت است از: ۱. مرحله اول: «آمَنّا بِاللّهِ» ۲. پله دوم: «أَنّا مُسْلِمونَ» ۳. پله سوم: «اِشْهَدْ بأَنّا مُسْلِمونَ» ۴. پله چهارم: «رَبَّنا! آمَنّا بِما أَنْزَلْتَ» ۵. پله پنجم در انتهای آیه ۱۴ سوره صفّ مطرح است، مؤمنانِ به أنصاراللهی ۶. پله ششم «وَ اتَّبَعْنَا الرَّسولَ» ۷. و پله هفتم «فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ» ‼️ما این هفت پله را به مرور زمان و در یک سیر منظم توضیح می‌دهیم؛ و اگر کسانی از میانِ شما عزیزان بحث‌ها را به ترتیب و با اعتقاد دنبال کند؛ حتماً بهره‌مند خواهد بود. در این چند پستِ اخیر، پله اول یعنی «آمَنّا بِاللّهِ» را کمی وارد شدیم و گفتیم تا واجدِ به ساختارِ حاکم بر عالم یعنی نظامِ واسطه‌ها نشویم که نظامِ واسطه‌ها یعنی و منظور از این عنوان، جایگاهِ أسمائی و ولایی اهل‌بیت (ع) در عالم است که خداوند خودش این جایگاه را برای وسیله‌ها و واسطه‌هایش را قرار داده؛ و ما می‌کنیم به این همه شکوه، جلال و عظمتِ اهل‌بیت (ع) در عالم. اگر ما به این نوع ایمان، مسلح نشویم؛ نمی‌توانیم فهمی درست از نظامِ رفتاری خدا داشته باشیم؛ به تبع، همراهی مناسب و کارآمدی هم با برنامه‌ی خداوند نخواهیم داشت؛ پس داشتنِ ، به عنوان پله‌ی اول و مقدمه‌ی عمل خیلی مهم است؛ همان‌طور که بیش از ۲۰۰ بار خداوند در قرآن، ایمان را بر عمل مقدم کرده و مثلاً فرموده: «اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ» کسانی که ایمانِ لازم را کسب کردند و حالا بر اساسِ آن ایمانِ صحیح، عملِ صالح انجام دادند. ▪️پله‌ی دوم و در یک معنای خاصی است که به زودی وارد می‌شویم؛ اما در این پست غرضمان این بود که یک دیدِ کلی به همراهان بدهیم و بگوییم که می‌خواهیم به عنوانِ تنفس، چند بحث مهم درباره‌ی معجزاتِ عیسایی در آخرالزمان و در مواجهه با داشته باشیم؛ تمرکز بحث هم روی آیه‌ی ۴۹ آل‌عمران کلمه یا جمله‌ی «تَدَّخِروُن» و سوره مائده آیه‌ی ۱۱۰، کلمه‌ی «سِحْرٍ مُبِیْن» خواهد بود. بحث، بسیار حساس، جالب و شگفت‌انگیز خواهد بود. ان‌شاءالله @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🚨! سه تا پستِ دیگر درباره‌ی أنصار اللهِ عیسایی در سوره آل‌عمران بارگذاری می‌شود؛ و بعد وارد سوره‌ی صف و أنصار اللهِ محمّدی می‌شویم! بحث‌ها جالب و کاربردی است؛ بدانید که ماجرایی در پیش است؛ و این عملی که از درونِ دارد مطرح می‌شود؛ برای آن روزهاست؛ امید است که از الآن داشته باشیم و عمل کنیم. https://eitaa.com/torab_bash
🌤 : أنصار اللهِ محمّدی 1️⃣ : حوادثِ قبل از ظهور 📌حادثه‌ی انقلاب اسلامی ایران، جنگ تحمیلی و اربعینِ نورانی در سوره صفّ (۲) ✍️... در پستِ قبل گفتیم که ما اکنون در زمانه‌ای هستیم که هنوز ظهور واقع نشده؛ حتی هنوز نیز شروع نشده؛ و ما در آستانه‌ی جنگ با اسرائیلیان هستیم. به عبارت دیگر، وقتی خدا در آیه ۹ صف می‌فرماید: «هُوَ الَّذِي أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدَىٰ وَ دِينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدِّينِ کُلِّه» یعنی از حدود ۱۴۰۰ سال قبل تا الآن، ارسالِ رسول واقع شد و رسول‌الله (ص) آمدند، دینِ حقّ یعنی اسلام هم آورده شد؛ و که طبق همین احادیث، امامان معصوم (ع) هستند نیز یک به یک تا امام مهدی (عج) آمدند؛ اما «لِيُظهِرَهُ عَلَى الدِّينِ کُلِّه» واقع نشد؛ معنای این جمله این است که او را توسط یعنی امام مهدی بر تمام ادیان ظهور داده و حاکم خواهد کرد؛ و این اتفاق هنوز نیفتاده و ما اکنون در چینشِ خطِ زمان، بین تولد آخرین امام و صبح ظهور قرار داریم که در میانِ این دو، کلّی حوادثِ و وقایع قرار دارد. ⁉️اینکه ما در هستیم؛ برای همه‌ی ما واضح است؛ اما اینکه دقیقاً در کدام مقطع از خطِ زمانی حوادثِ قبل از ظهور هستیم؛ برای بسیاری از ما مبهم است. لذا پرداختن به با روشِ چینشِ زمانی در سوره صف ضروری به نظر می‌رسد؛ چون یک نباید گیج و گنگ واردِ منطقه‌ی عملیاتی شود؛ بلکه ابتدا باید به طور کامل به دسترسی داشته باشد و با بصیرت و فهم مناسب و همچنین تجهیزاتِ لازم وارد عمل شود؛ به این دلیل است که ضرورت دارد ما جایگاهِ انقلابِ الهی ایران را در چینشِ خطِ زمانی حوادثِ آخرالزمان پیدا کنیم تا به تبعِ آن، ببینیم به ماجرای بعدی نزدیک شده‌ایم یا خیر؟ و در مجموع چقدر با ظهور فاصله داریم؟ ما باید از درونِ قرآن این مطلب را متوجه شویم و طبق آیه ۶۵ انعام، خدا این امکان را با عنوان در آخرالزمان، در قرآن قرار داده است. ‼️با این توضیح واردِ آیاتِ سوره صف می‌شویم و یک بررسی ابتدایی در جایگاه‌یابی انقلابِ إلهیِ خمینی (ره) را با هم تجربه می‌کنیم؛ لذا به نحوه ورودمان به بحث دقت کنید. ▪️در آیه ۸ و ۹ سوره صف، خداوند از تا امام زمان (عج) را صحبت می‌کند و در پایانِ آیه‌ ۹ محصولِ نهایی یعنی غلبه‌ی اسلام بر تمام ادیان توسط امام مهدی (عج) را نیز بیان می‌دارد؛ اما حوداثِ جاری در میانه‌ی غیبت تا ظهور را مطرح نمی‌کند؛ لذا اگر سوره صف را تا پایانِ آیه‌ ۹ در نظر بگیریم؛ سوره کامل است؛ اما بشر گیج و گنگ وارد صحنه‌ها خواهد شد و از آخرالزمان در أمان نخواهد بود؛ اینجاست که منجی در آیه ۱۰ با ما صحبت می‌کند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» ای مؤمنین به رسول‌الله و اَلهُدَیٰ و دینِ حَقّ! ای کسانی که به این سه مقوله ایمان دارید! «هَل أَدُلُّكُم عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ» آیا شما را به تجارتی دلالت کنم که از شما را نجات دهد؟! قبلاً گفتیم که این عذاب، طبق آیاتِ ۹ـ۱۰و۱۱ سوره دخان، آیه ۱۰۷ یوسف و احادیث ذیلِ آیه ۶۵ انعام، همان یا فتنه‌ی جنیّان و شیاطین در آخرالزمان است! یعنی کسی که منجی است؛ دارد با ما که هنوز به صبح ظهور نرسیده‌ایم و در مسیر این واقعه هستیم صحبت می‌کند تا به ما معرفی کند! این نسخه‌ی نجات چیست؟! 🔻، آیه ۱۱ است: «تُؤمِنُونَ بِاللَّهِ و رَسُولِهِ و تُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَموَالِكُم و أَنفُسِكُم» به خدا و رسولش بیاورید و با جان و مال در راه او جهاد کنید!! این دیگر چه نسخه‌ای است؟! مگر در آیه‌ی قبل مؤمنین را صدا نزد؟! پس چرا نسخه‌ی نجات، دوباره ایمان آوردن است؟! خب بدیهی است که مقصود، پله‌ی جدیدی از ایمان به خدا و رسول‌الله(ص) است؛ اما در این ۱۴۰۰ ساله چه زمانی بود که شرایطِ ایمانِ جدید به خدا و رسول فراهم شود؟! اگر از منظر چینشِ خطِ زمان، تاریخ را بازبینی کنیم؛ کسانی که در آیه ۱۰ مؤمن خطاب شدند؛ مؤمنین به سه عنصرِ رسالت، امامت و ولایت هستند که از صدر اسلام تا دورانِ غیبت امتداد داشت و بعد از غیبت نیز تا حوالی زمانه ما جلو آمد. در حدیثی ذیل آیه ۹ داریم که ، اهل‌بیت (ع) هستند و ، ولایتِ مولا امیرالمؤمنین (ع) است. پس مؤمنین در آیه ۱۰، شیعیانِ اهل‌بیت (ع) هستند و مؤمنین در آیه ۱۱ نیز درجه‌ی بالاتری از شیعیان هستند! اما کدام شیعیان؟! شیعیانی که نسبت به گذشتگان، ایمانِ جدید آوردند و دسته‌جمعی با جان و مالشان در راه خدا جهاد کردند؛ آیا می‌توانید حدس بزنید که این‌ها چه کسانی هستند؟! دقیق‌تر که بنگریم؛ از زمانِ غیبت، شیعیان ساکت بودند و حاکمان جور حکومت می‌کردند؛ این رویه ادامه داشت تا... ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🚨! تا دقایقی دیگر یک پستِ بسیار مهم درباره‌ی اهمیتِ تقویتِ و کسبِ معارفِ قرآنی قبل از و بسته شدنِ بارگذاری می‌شود. https://eitaa.com/torab_bash
☀️اهمیتِ کسبِ ایمان قبل از ظهور 💯«...يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ» [أنعام: ۱۵۸] امّا آن دورانی كه بعضى از آياتِ ربّ بیاید، ايمان‌آوردن كسى كه قبلاً ايمان نياورده، يا در ايمانش عمل نيكى انجام نداده؛ دیگر سودى به حالش نخواهد داشت. بگو در انتظار بكشيد! ما هم انتظار مى‌كشيم»! ✍️... آیه‌ی فوق، یکی از دردناک‌ترین و سخت‌ترین آیاتِ قرآن است؛ چرا؟ به این دلیل که از مقاطعی صحبت می‌کند که دیگر داشتن و ایمان نداشتن معیار نجات یا عقوبت نیست؛ بلکه هر کسی باشی، باشی یا شیعه نباشی، مسلمان باشی یا کافر باشی؛ دیگر فرقی نمی‌کند! بلکه اگر قبل از این ماجرا ایمان نیاوری و با این ماجرا آشنا نباشی و بر آن اساس عمل نکنی؛ دیگر پشیمانی فایده ندارد و قبول نمی‌شود؛ دیگر راه بازگشتی برایت وجود ندارد! اعمالت محاسبه نمی‌شود؛ این چیزی است که خداوند در آیه‌ی فوق دارد بیان می‌کند. ▪️مصداقِ اول: امام رضا (ع) می‌فرماید: اینکه خداوند فرموده است: «یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً» [تلاش برای ایمان در زمانِ آشکار شدنِ نشانه‌های مرگ است؛] و ایمانِ هم بعد از دیدنِ آثار مرگ بود، چون هنگام غرق‌شدن گفت: «ایمان آوردم که هیچ معبودی، جز کسی که بنی‌اسرائیل به او ایمان آورده‌اند، وجود ندارد و من از مسلمین هستم»! (یونس/۹۰)». [امّا به او خطاب شد]: الآن؟! درحالی‌که قبلًا کردی؛ و از مفسدان بودی!؟ [عیون أخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۷۷] ▪️مصداقِ دوم: وقتی سرِ خود را [از زمین] بلند می‌کند؛ و مردمی که در بین مشرق و مغرب هستند؛ بعد از طلوع خورشید، از جانبِ مغرب، به إذنِ خدا او را می‌بینند؛ در آن وقت دیگر کردن برداشته می‌شود! نه توبه‌ای قبول و نه به‌سوی خدا بالا می‌رود؛ [سپس این آیه را خواندند که] «یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ»؛ [وقتی این آیه‌ی رب بیاید؛ دیگر] ایمان کسی که پیش از آن ایمان نیاورده یا به هنگام ایمان کار نیکی انجام نداده است، برای او نخواهد داشت. [بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۹۴] مگر دابّةُ الأرض کیست که با آمدنش درب‌های و بسته می‌شود!؟ در روایاتِ ذیلِ آیه‌ی ۸۲ سوره نمل، فرموده‌اند که دابة الأرض، مولا (ع) است. ▪️مصداقِ سوم: امام صادق (ع) درباره روزی که برخی از بیاید می‌فرماید: «یَعْنِی خُرُوجَ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ مِنَّا»، مقصود خروجِ منتظر (عج) است که از ماست. [تفسیر اهل بیت (ع)، ج ۴، ص ۶۵۲، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۷.] همچنین امام رضا (ع) در این باره می‌فرماید: «یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ»؛ ، همان امامان معصوم (ع) هستند و آیه‌ی موردِ انتظار، قائم آل محمّد (عج) است. پس در آن روز، کسی که قبل از با شمشیر امام مهدی (عج) نیاورده باشد، ایمانش برای او نخواهد داشت، اگرچه به پدران گذشته ایشان [یعنی دیگر اهل‌بیت ع] ایمان داشته باشد. [بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۵۱، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۳۶] 📌در نتیجه: طبق روایات و آیه‌ی فوق، پیش از این سه واقعه، دیگر هیچ و از انسان‌ها پذیرفته نمی‌شود: ۱.آستانه‌ی مرگ، ۲.در متن حوادثِ آخرالزمان، جایی‌که دابة الأرض خروج می‌کند و ۳.صبحِ ظهورِ امام زمان (عج) که طبق حدیث، حتی کسی که باشد؛ اما ایمانِ مناسب با این شرایط را نداشته باشد؛ دیگر فرصت کسبِ ایمان به او داده نمی‌شود. لذا بیایید تا داریم؛ تا داریم و زنده هستیم؛ با و ، ایمانمان را نسبت به اهل‌بیت (ع) بالأخص امام زمان (عج) و مهدویتِ ایشان تقویت کنیم و بر اساس این ایمان، رفتارها و را داشته باشیم. و من الله توفیق 🌹 @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
▪️به او نماز قبول و دعا مستجاب است 💯ما باید وصلِ به اصل باشیم 📝 «بِسْمِ الله، بِنٰا، بِهِ» ✍️... یک نکته‌ی بسیار مهم و اساسی در سلوکِ ما انسان‌ها به سوی محضریّتِ خدا، «قائِم بـِ» حرکت کردن است؛ یعنی باید متکی به کسی یا متکی به چیزی حرکت کنیم؛ حرکتِ مستقل در مسیر مهدویت و محضریّتِ أسمائیِ خدا هرگز به سرانجام و ثمر نمی‌رسد؛ اما «قائِم بـِ» بودن یعنی چه؟ ما به چه چیزی باید سلوک کنیم؛ ببینید دوستان، این سؤال، آغاز یک رشد عظیم در مسیر به سوی محضرهای خداوندی است. ‼️اگر قرآن را معیار قرار دهیم؛ همان ابتدای قرآن در آیه‌ی اول از اولین سوره، خداوند می‌فرماید؛ بگو: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ» یعنی با حرکتت را شروع کن؛ به کمکِ إِسْمُ اللَّه سلوک کن، رشد کن؛ و در مسیر عبودیتِ خدا پیشروی کن! این بحث خیلی عظیم است؛ ما طبقِ آیه‌ی اول قرآن، موظف هستیم که فقط و فقط «بِسْمِ اللَّهِ» رشد کنیم؛ «بِسْمِ اللَّهِ» سلوک کنیم؛ «بِسْمِ اللَّهِ» زندگی کنیم و «بِسْمِ اللَّهِ» بمیریم! و إسْمُ الله، وجهِ أسمائیِ اهل‌بیت (ع) است که ریشه‌ی آن همان ضمیرِ «نا» در قرآن است؛ نوری که تمامِ محیطِ حجمیِ عالم را مثل حاکم پرکرده و دارد همه‌چیز و همه‌کس را بإذنِ الله کنترل می‌کند؛ در تمامِ حجمِ عظیمِ عالَم، جز «بِسْمِ اللَّهِ» یا به عبارت دیگر جز «بِضَمیرِ نا» نمی‌توان یک گام جلو رفت و پیش‌روی کرد؛ لذا امام باقر (ع) می‌فرماید: «بِنَا عُبِدَ اَللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اَللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اَللَّهُ...» [اصول کافی، ج ۱، ص ۱۴۵] به واسطه‌ی ما خداوند شد؛ به واسطه‌ی ما خداوند شد [و سپس معرفتش برای دیگران ممکن شد]؛ و به واسطه‌ی ما خدا [قابلِ تعریف و تفهیم و] محقق شد. این همان توضیحِ حدیثی «بِسْمِ اللَّهِ» در ابتدای قرآن است. 📌اگر بخواهیم همین بحث را و کاربردی صحبت کنیم تا شما عزیزان برای عمل کردنِ به آن، یک و یک داشته باشید؛ بحث را باید به دعای ندبه ببریم و در آنجا مطلب را بیان کنیم. در انتهای دعای ندبه، یک فراز عجیب وجود دارد حاکی از همین بحث که می‌فرماید: «وَ اجْعَلْ صَلاتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً» خدایا! نمازهای ما را «بِهِ» یعنی به واسطه‌ی او مقبول قرار ده؛ «وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً» و گناهانِ ما را به واسطه‌ی او مشمول مغفرت کن؛ «وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجَابًا» و دعاهای ما را به واسطه‌ی او مستجاب کن؛ «وَ اجْعَلْ أَرْزَاقَنَا بِهِ مَبْسُوطَةً» و رزق ما را به واسطه‌ی او زیاد و پر رونق کن؛ «وَ هُمُومَنَا بِهِ مَکْفِیَّةً» و همّ و غم ما را به واسطه‌ی او برطرف کن؛ «وَ حَوَائِجَنَا بِهِ مَقْضِیَّةً» و همه حاجات و نیازهای [مادی و معنوی، دنیوی و اخرویِ] ما را به واسطه‌ی او کفایت کن. چقدر این فراز عجیب است؛ ما باید نسبت به مولای‌مان امام زمان (عج) که در تمامِ حجمِ عالَم، هستند؛ همیشه بر اساسِ این فراز از دعای ندبه فکر کنیم؛ این‌گونه با مولا حرف بزنیم؛ این‌گونه زندگی کنیم؛ و هر درخواستی که از خدا داریم؛ به همین صورت نزدِ او مطرح کنیم؛ وگرنه خارج از چهارچوب نظامِ خداوندی رفتار کردیم و واسطه‌های خداوندی را خدایی نکرده نادیده گرفتیم. 🔔 اگر این‌طور کردیم؛ حالا اجازه داریم جمله‌ی بعدی در همین فراز از دعای ندبه را بگویم: «وَ أَقْبِلْ إِلَیْنَا بِوَجْهِكَ الْكَرِیمِ» خدایا! حالا که این‌گونه هستم؛ یعنی فقط و فقط به سوی تو آمده‌ام؛ تو هم با قشنگ و کریمانه‌ات که همان امام عالَم (ع) است؛ به سوی من اقبال کن و به من بنگر! ببینید چقدر این نوع به ، زیبا، مهم و کاربردی است؛ مرحوم امام خمینی (ره) نیز در تفسیرِ سوره حمد؛ درباره‌ی همین مطلب می‌فرمودند: «عالَم با إسمِ ربّ شروع شده است. خدای تبارک و تعالی عالَم را با إسمِ خودش شروع کرده است؛ پس ...درس بخوانید به إسمِ ربّ، برنامه است؛ تبلیغ بکنید به اسمِ ربّ، مَنبر بروید به إسمِ ربّ، گوش کنید به إسمِ ربّ، صحبت کنید به إسمِ ربّ؛ که اگر إسمِ ربّ را از اشیاء جدا کنند؛ به یک معنا هیچ هستند و هیچ می‌شوند.» ان‌شاءالله به این ایمانِ قرآنی اعتنا کنیم و از این به بعد تا ابد «بِسْمِ الله، بِنٰا و بِهِ» باشیم؛ و در یک کلام «وصلِ به اصل» باشیم. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
دینت را از قرآن بگیر، نه از این و آن ✍ قالَ عَلِیّ أَمِیْرُ المُؤْمِنیْنَ ع: «مَنْ اَخَذَ دينَهُ مِنْ اَفْواهِ الرِّجالِ اَزالَتْهُ الرِّجالُ، وَ مَنْ اَخَذَ دينَهُ مِنَ الْكِتابِ وَ السُّنَّةِ، زالَتِ الْجِبالُ وَ لَمْ يَزُلْ». 🔴 مولا امیرالمؤمنین فرمودند: هر کس دین خود را از مردم بگیرد؛ (همان) مردم، او را از دین برمى‌گردانند؛ و هر کس دین خود را از و سنّت رسول خدا صلی الله علیه و آله فراگیرد؛ کوه‌ها از بین مى‌روند؛ ولى او ماندگار است. 📚 روضه الواعظین ، ج ۱، ص ۲۸. https://eitaa.com/torab_bash
تُراب باش
🌕 منشأِ قدرت و توانِ أنصار الله [۳] ⚡️«عِبادًا لَنا أُولي بَأْسٍ شَديدٍ» [اسراء ۵] ✍️... أسماءُ الح
👆تا دقایقی دیگر، پستِ چهارمِ منشأ قدرتِ یاورانِ مهدی عج بارگذاری می‌شود! 🔻بسیار سخت، پیچیده، عظیم و اما مهم، به این نوری اهل‌بیت (ع)، رکنِ مهمی در شدن است.👇 https://eitaa.com/torab_bash
👆👆👆👆 به وجوهِ عالی‌ترِ اهلِ‌بیت علیهم‌السلام طبق آیه ۱۴صف انصارالله شدن است
🌕 منشأِ قدرت و توانِ أنصار الله [۱۷] ⚡️«عِبادًا لَنا أُولي بَأْسٍ شَديدٍ» [اسراء ۵] ✍️... اگر می‌خواهی وارد جرگه‌ی بشوی؛ باید از حجاب‌ها پاک و مطهر باشی، لذا در رفعِ حُجُب بکوش، نه در جمعِ کتب، مرحوم امام (ره) این‌طور رفتار کرد؛ یعنی سعی کرد حُجبِ مختلف را از خودش پس بزند؛ و خدا هم را از وجود ایشان تاباند و اثر نورالله در قالبِ انقلابِ ایران بروز کرد؛ به تعبیر خودِ ایشان، انقلاب خدا بود! اما از طریقِ وجود خود امام (ره) این بارقه‌ی نور بر اعماق اثر کرد و تبدیل به ایران شد. ‼️پس اصلِ بحثِ در سوره صفّ، وقوعِ ماجراها در فضایی از نور است؛ در فضای نور، خدا چکار می‌کند؟ طبق آیه ۳۵ نور: «نُورٌ عَلى نُورٍ» یعنی در فضایی از نور بر فرازِ نور، در فضایی مملو از نور «یَهدِي اللهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء» خدا بعضی‌ها را برای نورش هدایت می‌کند! این جمله در شرایطی دارد مطرح می‌شود که بحث درباره نورِ الله است؛ و اگر خدا نورش را به سمت کسی بفرستد؛ اینجاست که مفهومِ مطرح می‌شود؛ لذا در سوره صفّ، چون خدا می‌خواهد بحثِ را مطرح کند؛ درباره قوم یهود و مسیحیت می‌فرماید: «و اللهُ لا یَهدِي» خدا این‌ها را به نور هدایت نخواهد کرد! چرا خدا می‌فرماید این‌ها را نمی‌کنم؟! چون بحث درباره است. 📌از طرفی کسانی که هستند و این نور با عظمت را پایین می‌آورند؛ به آنها باید چه گفته شود؟ «الهُدیٰ»؛ چرا خدا در آیه ۹ صفّ، اهل‌بیت (ع) را با واژه‌ی «الهُدیٰ» نام می‌برد؟ درحالی‌که ایشان فضائلِ مختلفی در عالم دارند! چرا در جایی که بحثِ نورالله مطرح است؛ باید به اهل‌بیت (ع) گفت: «الهُدیٰ»؟ چون نور باید از ارتفاعاتِ عالی به اعماق برده شود؛ و کسانی که مأموریت دارند نور را به عمقِ عالم ببرند؛ ‌ هستند؛ لذا طبق سوره‌ صف، عنوان ایشان «الهُدیٰ» یعنی هادیانِ نور است! بعد در آیه ۹ می‌فرماید: خدا رسول‌الله (ص) را در فضایی از نور، با ابزارِ ، به همراهِ کسانی که ‌«الهُدیٰ» یعنی هستند؛ به عبارت دیگر همگی هادی و مهدی هستند؛ بسوی مهدویت ارسال کرد که آخرینِ این ایشان هم امام مهدی (عج) است و خدا در آخرین واژه سوره طه به ایشان می‌فرماید: «مَنِ اهْتَدیٰ». 🧩 وقتی از منظر ‌ به آیه ۹ صف و ۱۳۵ طه نگاه می‌کنیم؛ اهل‌بیت (ع) کسانی هستند که را از اوجِ عالم به اعماق منتقل می‌کنند؛ از این منظر «مَنِ اهْتَدی» یک معنای جالبی پیدا می‌کند؛ یعنی کسی‌که خدا دستش را گرفته؛ از ظلمت‌ها بسوی نور برده و از طریقِ ایشان راهِ نور را به روی دیگران باز کرده است! ما هم اگر می‌خواهیم از دنیا عبور کنیم؛ و بسوی برویم؛ فقط از طریقِ این بزرگواری که خدا راه را به رویش باز کرده؛ امکان‌پذیر است؛ کسی که «مَنِ اهْتَدی» است. 💡همچنین دو نوع «مِنَ الظُّلُماتِ إلَی النّور» یعنی در عالم وجود دارد؛ یکی اینکه آدم‌ها از بسوی نور در ارتفاعات برده شوند؛ دوم اینکه خدا نور را از بالا، بسوی پایین بیاورد و انسان‌ها و محیطِ زندگی آن‌ها را نورانی کند. در سوره صفّ خدا از نوع دومِ جریانِ نور صحبت می‌کند؛ لذا وقتی در آیه ۸ می‌فرماید: «و اللهُ مُتِمُّ نورِه» بلافاصله در آیه ۹ می‌فرماید: «هُو الَّذي أرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدیٰ» او کسی است که رسولش را از بالا با «الهُدیٰ» فرستاد تا جریانِ نور را در عمقِ عالم برپا کند! این رفتار چیست؟! «لِيُظهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّه» اینکه دینِ خدا با تامّ کردنِ نورالله توسطِ رسول‌الله و هادیانِ نور، بر تمامِ ادیان غلبه داده شود؛ اگر و نگذارند چه؟ «وَلَو كَرِهَ المُشرِكُون» حتی اگر مشرکان کراهت داشته باشند؛ باز خدا با این ساختارِ قدرتمندی که ایجاد کرده؛ را برپا می‌کند! 🔻پس عاملانِ جریان دادنِ نورالله که زیرمجموعه رسول‌الله (ص) فرستاده شدند؛ یعنی «الهُدیٰ»، اولاً اقوامِ بی‌خود را در اعمالِ این برنامه راه نمی‌دهند: «واللهُ لا یَهدِی القَومَ الفاسِقین»، «واللهُ لا یَهدِی القَومَ الظّالِمین» نه قومِ ظالم و نه قوم فاسق در برنامه کردنِ نورالله راه ندارند و به آن هدایت نمی‌شوند؛ در عوض طبقِ آیه ۱۴ صفّ، کسانی که به این سلسله‌ی واسطه‌ها بیاورند و برنامه تامّ کردنِ نورالله توسطِ وجهِ ضمیرِ «ناییِ» ایشان را قبول کنند؛ به آن‌ها گفته می‌شود: «يَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أنصَارَ الله» ای مؤمنین! بیایید خدا را در مهدویت نصرت کنید؛ یعنی در محدوده وجود خودتان، با زدودنِ ابرهای اعتقادی و صفاتی، طهارت ایجاد کنید تا «فَأَيَّدنَا» واقع شود؛ و خدا بواسطه ضمیرِ «نا» شما را تأیید کند و نورش را از طریقِ شما برای برپایی ظهورِ مهدی‌اش جریان دهد. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
👆بیایید به ولیِّ نور به سوی ظهور، بیاوریم👆