eitaa logo
@Torab_bash
4هزار دنبال‌کننده
864 عکس
751 ویدیو
19 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸 «رِجالٌ»«بُیُوتٍ»«إِسْمُهُ»«نُورِهِ» (۱) ✍🏻... اگر از منظر باب ورودی به نگاه کنیم؛ خواهیم دید که برای ورود به این آیات و بهره‌مندی از آن‌ها، باید به یک باشیم؛ به‌عنوان مثال، ابتدای آیه ۳۷ نور، با واژه‌ی ﴿رِجالٌ﴾ شروع می‌‏شود؛ این ﴿رِجالٌ﴾ به چه معنا و در چه ماجرایی است؟ 📚 ﴿رِجالٌ﴾ یعنی بودن؛ کسانی که اهل و هستند؛ صحبت از مرد و زن نیست؛ بلکه تمام کسانی که اهل پایمردی و استقامت هستند. ﴿لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ﴾ تجارت و خرید و فروش آنها را مشغول نمی‌‏کند. کلی بودن واژه ﴿رِجالٌ﴾ و اطلاق آن به هر و ، معانی را عمیق‌تر می‌کند؛ پس صرفاً صحبت از نیست و مسائل اقتصادی نیست، یکی دوتا جمله بعد می‌فرماید: ﴿وَ إيتاءِ الزَّكاةِ﴾، این ایتای زکات هم صرفاً نیست، چون اصلاً مسائل اقتصادی فکر این افراد را از منحرف نمی‌‌سازد؛ اصلاً مانع‏‌‌شان نمی‌‏شود؛ پس این زکات هم، نیست. 💠 ، که زرق و برق دنیا، لذت سود اقتصادی، لذت تجارت و... آنها را به خود مشغول نمی‌‏کند. از چه چیزی؟ از دو رفتار و یک صفت؛ صفتی که در انتهای همین آیه بیان شده است. صفتی که به تبع این دو رفتار به وجود آمده؛ نه صفتی که قبل از این دو رفتار باشد؛ یعنی یک نوع از ، لذا باید با همین تقدم و تأخری که در آیه مطرح شده؛ رفتار کرد. {وَ إقامِ الصَّلاةَ} یعنی که وارد می‌‏شوند؛ و هیچ چیز آنها را از نماز و حال و هوای نماز نمی‌‏کند. ⛔️ اگر انسان مدام در کند؛ این محضریّت، شدیداً بر رفتار او اثر می‌‏گذارد؛ و اینگونه {رِجالٌ} درباره او تحقق می‌یابد. 🏇🏻 🔚 ... 🆔️ torab_bash
🌸 «رِجالٌ»«بُیُوتٍ»«إِسْمُهُ»«نُورِهِ» (۲) ✍🏻... که وارد می‌‏شوند؛ مردانه می‌ایستند؛ چون به شدت می‌کنند. را باید احساس محضر خدا‏ ترجمه کنیم؛ و ‌مدام احساس کنیم که در هستیم. ⛔️ اگر انسان مدام در کند؛ این محضریّت شدیداً بر رفتار او اثر می‌‏گذارد؛ و اینگونه {رِجالٌ} درباره او تحقق می‌یابد؛ و این است. 🔺 کسانی که این را داشته باشند؛ یعنی پیِ ساختمانشان محکم باشد، باید ساختمانی به نام آیه ۳۶ نور را بر روی آن بنا کنند. پیِ ساختمان باید چه باشد؟ ﴿رِجالٌ﴾، بر ، در رعایت ، و سپس ورود به فضای ... 🌺 پس ایمان و زیرساخت وجودی این افراد باید بسیار محکم باشد؛ یعنی در ﴿رِجالٌ﴾، در (رِجالٌ﴾، در ‏‌‌شان ﴿رِجالٌ﴾، در ﴿رِجالٌ﴾، در حفظ ﴿رِجالٌ﴾، اصلاً این زیرساخت اصلی وجود آنهاست و با این زیرساخت وارد می‌شوند؛ وارد نعمات درون آیه ۳۶ نور می‌شوند. 🏇🏻 🔚 ... 🆔 @torab_bash
تا چه حدّ به امام زمان عج بَها دهيم؟ ✍️... در سوره‌ی طه، آيه ۱۱۵ جواب اين سئوال داده شده است. خداوند درباره‌ی جد بزرگوارمان آدم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلی آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» ما قبلاً از آدم(ع) پيمان گرفتيم، با او عهد بستيم، گفتيم ای آدم! نسبت به اين موضوع، اين‌طور که گفته می‌شود رفتار کن، ایشان هم گفت چشم. با ما عهد بست ولی عهدش را فراموش کرد و آن عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. اين عهد چيست؟ آدم (ع) و به تبعِ ایشان تمامِ بنی‌آدم نسبت به چه موضوعی بايد عزم داشته باشند؟ در احاديث ذيل همين آيه که نگاه می‌کنيم؛ مثلاً در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) حديثی نقل می‌شود که ایشان فرمود: از آدم علیه‌السلام در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان و گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ عَزْمٌ...» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، قولش را فراموش کرد، بلکه اصلاً بها نداد و به قولی آن عزم بايد و شايد را نسبت به اهل‏بيت (ع) از خودش بروز نداد. 🔺همچنين مولا در همین حدیث می‌فرمايد: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِي مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این عهد و پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، کردند. با اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ سیدِ ما رسول‏الله (ص) و ديگر اهل‏بيت (ع) و همچنين در مورد امام زمان(عج) و رفتارهای امام زمان عج که بسته شد، ایشان بنای زندگی‌شان را گذاشتند؛ مبنای حیاتشان را محضریت اهل‌بیت علیهم‌السلام از امام زمان عج گذاشتند؛ چون رفتارهای مولايمان امام زمان عج عجيب است، لذا مخصوصاً از اولوالعزم برای امام زمان عج و رفتارهای امام زمان عج عهد گرفته شد. به ايشان گفته شد که آيا هرچه امام زمان گفت، هر رفتاری انجام داد روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ قبول می‌کنيد؟ ایشان هم گفتند بله، هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام می‌دهيم، هرچه ايشان خواست انجام می‌دهيم، «وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی دیگر رسولان از جمله اولوالعزم من الرسل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع کردند. 📚 در حديث ديگری از همين کتاب بصائر، صفحه ۷۰، باز از قول امام باقر (ع)، صحبت از اين است که خداوند در روز از انبيا (ع) عهد گرفت «قالُوُا أَقرَرْنا و شَهِدْنا يا رَبَّ»، همه آن‌ها گفتند که خدايا! ما اقرار می‌کنيم و اين ماجرا را دنبال می‌کنيم؛ «وَ لَمْ يَجْحَدْ آدَمُ وَ لَمْ يَقِرّ» ولی آدم (ع)، آن عزم بايد و شايد را از خود بروز نداد. زمانی که با انوار طيبه‌ی اهل‏بيت (ع) آشنا شد، وقتی که انوارِ دور را ديد، اقرار نکرد، ولی از بين پيغمبران، پنج نفر عزم بايد و شايد را خیلی خوب از خودشان نشان دادند و لذا اولوالعزم بودن برای اين پنج نفر تثبیت شد. بخاطر چه موضوعی؟ در چه مقوله‌ای بيشتر عزم نشان دادند که بخاطر آن، اينها اولوالعزم ناميده شدند؟ «فَثَبَتَتِ‏ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی‏» (اصول کافی،ج ۲، ص ۸)، به خاطر صددرصد بها دادن به مهدی عج و مهدویت، صفت یا مقوله اولوالعزمی در اين پنج نفر تثبیت شد؛ و ايشان به خاطر امام زمان عج اولوالعزمِ ناميده شدند. بعد امام باقر (ع) می‌فرمايد: آدم (ع) عزم بايد و شايد را نشان نداد و لذا آيه ۱۱۵ طه برایش مطرح شد که ما قبلاً از آدم پيمان گرفتيم، ولی او فراموش کرد و عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. 🔻خب، ما اين بود که به امام زمان عج و ایشان تا چه حدی دهيم؟! تا چه ميزان بها دادن مطلوب است؟ جوابش را خداوند در اين آيه به ما داد، منظور چيست؟ اين آيه را بياوريد و بگذاريد کنار آيه آخر سوره يوسف که خداوند مي‏فرمايد: «و لَقَد کانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبرَةٌ لِأُولِي الأَلبابِ»، ماجراهای رسولان الهی را بشنويد و از سرگذشت ایشان بگيريد. خب ما چه عبرتی از رفتار آدم (ع) بگيريم؟ اين عبرت را بگيريم که بايد را نسبت به امام زمان عج داشته باشیم. 👇 🆔 @Torab_bash
تا چه حدّ به امام زمان عج بَها دهيم؟ ✍️... در سوره‌ی طه، آيه ۱۱۵ جواب اين سئوال داده شده است. خداوند درباره‌ی جد بزرگوارمان آدم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلی آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» ما قبلاً از آدم(ع) پيمان گرفتيم، با او عهد بستيم، گفتيم ای آدم! نسبت به اين موضوع، اين‌طور که گفته می‌شود رفتار کن، ایشان هم گفت چشم. با ما عهد بست ولی عهدش را فراموش کرد و آن عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. اين عهد چيست؟ آدم (ع) و به تبعِ ایشان تمامِ بنی‌آدم نسبت به چه موضوعی بايد عزم داشته باشند؟ در احاديث ذيل همين آيه که نگاه می‌کنيم؛ مثلاً در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) حديثی نقل می‌شود که ایشان فرمود: از آدم علیه‌السلام در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان و گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ عَزْمٌ...» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، قولش را فراموش کرد، بلکه اصلاً بها نداد و به قولی آن عزم بايد و شايد را نسبت به اهل‏بيت (ع) از خودش بروز نداد. 🔺همچنين مولا در همین حدیث می‌فرمايد: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِي مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این عهد و پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، کردند. با اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ سیدِ ما رسول‏الله (ص) و ديگر اهل‏بيت (ع) و همچنين در مورد امام زمان(عج) و رفتارهای امام زمان عج که بسته شد، ایشان بنای زندگی‌شان را گذاشتند؛ مبنای حیاتشان را محضریت اهل‌بیت علیهم‌السلام از امام زمان عج گذاشتند؛ چون رفتارهای مولايمان امام زمان عج عجيب است، لذا مخصوصاً از اولوالعزم برای امام زمان عج و رفتارهای امام زمان عج عهد گرفته شد. به ايشان گفته شد که آيا هرچه امام زمان گفت، هر رفتاری انجام داد روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ قبول می‌کنيد؟ ایشان هم گفتند بله، هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام می‌دهيم، هرچه ايشان خواست انجام می‌دهيم، «وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی دیگر رسولان از جمله اولوالعزم من الرسل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع کردند. 📚 در حديث ديگری از همين کتاب بصائر، صفحه ۷۰، باز از قول امام باقر (ع)، صحبت از اين است که خداوند در روز از انبيا (ع) عهد گرفت «قالُوُا أَقرَرْنا و شَهِدْنا يا رَبَّ»، همه آن‌ها گفتند که خدايا! ما اقرار می‌کنيم و اين ماجرا را دنبال می‌کنيم؛ «وَ لَمْ يَجْحَدْ آدَمُ وَ لَمْ يَقِرّ» ولی آدم (ع)، آن عزم بايد و شايد را از خود بروز نداد. زمانی که با انوار طيبه‌ی اهل‏بيت (ع) آشنا شد، وقتی که انوارِ دور را ديد، اقرار نکرد، ولی از بين پيغمبران، پنج نفر عزم بايد و شايد را خیلی خوب از خودشان نشان دادند و لذا اولوالعزم بودن برای اين پنج نفر تثبیت شد. بخاطر چه موضوعی؟ در چه مقوله‌ای بيشتر عزم نشان دادند که بخاطر آن، اينها اولوالعزم ناميده شدند؟ «فَثَبَتَتِ‏ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی‏» (اصول کافی،ج ۲، ص ۸)، به خاطر صددرصد بها دادن به مهدی عج و مهدویت، صفت یا مقوله اولوالعزمی در اين پنج نفر تثبیت شد؛ و ايشان به خاطر امام زمان عج اولوالعزمِ ناميده شدند. بعد امام باقر (ع) می‌فرمايد: آدم (ع) عزم بايد و شايد را نشان نداد و لذا آيه ۱۱۵ طه برایش مطرح شد که ما قبلاً از آدم پيمان گرفتيم، ولی او فراموش کرد و عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. 🔻خب، ما اين بود که به امام زمان عج و ایشان تا چه حدی دهيم؟! تا چه ميزان بها دادن مطلوب است؟ جوابش را خداوند در اين آيه به ما داد، منظور چيست؟ اين آيه را بياوريد و بگذاريد کنار آيه آخر سوره يوسف که خداوند مي‏فرمايد: «و لَقَد کانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبرَةٌ لِأُولِي الأَلبابِ»، ماجراهای رسولان الهی را بشنويد و از سرگذشت ایشان بگيريد. خب ما چه عبرتی از رفتار آدم (ع) بگيريم؟ اين عبرت را بگيريم که بايد را نسبت به امام زمان عج داشته باشیم. 👇👇 @Torab_bash