eitaa logo
تُراب باش
5.5هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
92 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸 «رِجالٌ»«بُیُوتٍ»«إِسْمُهُ»«نُورِهِ» (۱) ✍🏻... اگر از منظر باب ورودی به نگاه کنیم؛ خواهیم دید که برای ورود به این آیات و بهره‌مندی از آن‌ها، باید به یک باشیم؛ به‌عنوان مثال، ابتدای آیه ۳۷ نور، با واژه‌ی ﴿رِجالٌ﴾ شروع می‌‏شود؛ این ﴿رِجالٌ﴾ به چه معنا و در چه ماجرایی است؟ 📚 ﴿رِجالٌ﴾ یعنی بودن؛ کسانی که اهل و هستند؛ صحبت از مرد و زن نیست؛ بلکه تمام کسانی که اهل پایمردی و استقامت هستند. ﴿لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ﴾ تجارت و خرید و فروش آنها را مشغول نمی‌‏کند. کلی بودن واژه ﴿رِجالٌ﴾ و اطلاق آن به هر و ، معانی را عمیق‌تر می‌کند؛ پس صرفاً صحبت از نیست و مسائل اقتصادی نیست، یکی دوتا جمله بعد می‌فرماید: ﴿وَ إيتاءِ الزَّكاةِ﴾، این ایتای زکات هم صرفاً نیست، چون اصلاً مسائل اقتصادی فکر این افراد را از منحرف نمی‌‌سازد؛ اصلاً مانع‏‌‌شان نمی‌‏شود؛ پس این زکات هم، نیست. 💠 ، که زرق و برق دنیا، لذت سود اقتصادی، لذت تجارت و... آنها را به خود مشغول نمی‌‏کند. از چه چیزی؟ از دو رفتار و یک صفت؛ صفتی که در انتهای همین آیه بیان شده است. صفتی که به تبع این دو رفتار به وجود آمده؛ نه صفتی که قبل از این دو رفتار باشد؛ یعنی یک نوع از ، لذا باید با همین تقدم و تأخری که در آیه مطرح شده؛ رفتار کرد. {وَ إقامِ الصَّلاةَ} یعنی که وارد می‌‏شوند؛ و هیچ چیز آنها را از نماز و حال و هوای نماز نمی‌‏کند. ⛔️ اگر انسان مدام در کند؛ این محضریّت، شدیداً بر رفتار او اثر می‌‏گذارد؛ و اینگونه {رِجالٌ} درباره او تحقق می‌یابد. 🏇🏻 🔚 ... 🆔️ torab_bash
🌸 «رِجالٌ»«بُیُوتٍ»«إِسْمُهُ»«نُورِهِ» (۲) ✍🏻... که وارد می‌‏شوند؛ مردانه می‌ایستند؛ چون به شدت می‌کنند. را باید احساس محضر خدا‏ ترجمه کنیم؛ و ‌مدام احساس کنیم که در هستیم. ⛔️ اگر انسان مدام در کند؛ این محضریّت شدیداً بر رفتار او اثر می‌‏گذارد؛ و اینگونه {رِجالٌ} درباره او تحقق می‌یابد؛ و این است. 🔺 کسانی که این را داشته باشند؛ یعنی پیِ ساختمانشان محکم باشد، باید ساختمانی به نام آیه ۳۶ نور را بر روی آن بنا کنند. پیِ ساختمان باید چه باشد؟ ﴿رِجالٌ﴾، بر ، در رعایت ، و سپس ورود به فضای ... 🌺 پس ایمان و زیرساخت وجودی این افراد باید بسیار محکم باشد؛ یعنی در ﴿رِجالٌ﴾، در (رِجالٌ﴾، در ‏‌‌شان ﴿رِجالٌ﴾، در ﴿رِجالٌ﴾، در حفظ ﴿رِجالٌ﴾، اصلاً این زیرساخت اصلی وجود آنهاست و با این زیرساخت وارد می‌شوند؛ وارد نعمات درون آیه ۳۶ نور می‌شوند. 🏇🏻 🔚 ... 🆔 @torab_bash
تا چه حدّ به امام زمان عج بَها دهيم؟ ✍️... در سوره‌ی طه، آيه ۱۱۵ جواب اين سئوال داده شده است. خداوند درباره‌ی جد بزرگوارمان آدم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلی آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» ما قبلاً از آدم(ع) پيمان گرفتيم، با او عهد بستيم، گفتيم ای آدم! نسبت به اين موضوع، اين‌طور که گفته می‌شود رفتار کن، ایشان هم گفت چشم. با ما عهد بست ولی عهدش را فراموش کرد و آن عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. اين عهد چيست؟ آدم (ع) و به تبعِ ایشان تمامِ بنی‌آدم نسبت به چه موضوعی بايد عزم داشته باشند؟ در احاديث ذيل همين آيه که نگاه می‌کنيم؛ مثلاً در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) حديثی نقل می‌شود که ایشان فرمود: از آدم علیه‌السلام در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان و گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ عَزْمٌ...» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، قولش را فراموش کرد، بلکه اصلاً بها نداد و به قولی آن عزم بايد و شايد را نسبت به اهل‏بيت (ع) از خودش بروز نداد. 🔺همچنين مولا در همین حدیث می‌فرمايد: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِي مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این عهد و پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، کردند. با اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ سیدِ ما رسول‏الله (ص) و ديگر اهل‏بيت (ع) و همچنين در مورد امام زمان(عج) و رفتارهای امام زمان عج که بسته شد، ایشان بنای زندگی‌شان را گذاشتند؛ مبنای حیاتشان را محضریت اهل‌بیت علیهم‌السلام از امام زمان عج گذاشتند؛ چون رفتارهای مولايمان امام زمان عج عجيب است، لذا مخصوصاً از اولوالعزم برای امام زمان عج و رفتارهای امام زمان عج عهد گرفته شد. به ايشان گفته شد که آيا هرچه امام زمان گفت، هر رفتاری انجام داد روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ قبول می‌کنيد؟ ایشان هم گفتند بله، هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام می‌دهيم، هرچه ايشان خواست انجام می‌دهيم، «وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی دیگر رسولان از جمله اولوالعزم من الرسل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع کردند. 📚 در حديث ديگری از همين کتاب بصائر، صفحه ۷۰، باز از قول امام باقر (ع)، صحبت از اين است که خداوند در روز از انبيا (ع) عهد گرفت «قالُوُا أَقرَرْنا و شَهِدْنا يا رَبَّ»، همه آن‌ها گفتند که خدايا! ما اقرار می‌کنيم و اين ماجرا را دنبال می‌کنيم؛ «وَ لَمْ يَجْحَدْ آدَمُ وَ لَمْ يَقِرّ» ولی آدم (ع)، آن عزم بايد و شايد را از خود بروز نداد. زمانی که با انوار طيبه‌ی اهل‏بيت (ع) آشنا شد، وقتی که انوارِ دور را ديد، اقرار نکرد، ولی از بين پيغمبران، پنج نفر عزم بايد و شايد را خیلی خوب از خودشان نشان دادند و لذا اولوالعزم بودن برای اين پنج نفر تثبیت شد. بخاطر چه موضوعی؟ در چه مقوله‌ای بيشتر عزم نشان دادند که بخاطر آن، اينها اولوالعزم ناميده شدند؟ «فَثَبَتَتِ‏ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی‏» (اصول کافی،ج ۲، ص ۸)، به خاطر صددرصد بها دادن به مهدی عج و مهدویت، صفت یا مقوله اولوالعزمی در اين پنج نفر تثبیت شد؛ و ايشان به خاطر امام زمان عج اولوالعزمِ ناميده شدند. بعد امام باقر (ع) می‌فرمايد: آدم (ع) عزم بايد و شايد را نشان نداد و لذا آيه ۱۱۵ طه برایش مطرح شد که ما قبلاً از آدم پيمان گرفتيم، ولی او فراموش کرد و عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. 🔻خب، ما اين بود که به امام زمان عج و ایشان تا چه حدی دهيم؟! تا چه ميزان بها دادن مطلوب است؟ جوابش را خداوند در اين آيه به ما داد، منظور چيست؟ اين آيه را بياوريد و بگذاريد کنار آيه آخر سوره يوسف که خداوند مي‏فرمايد: «و لَقَد کانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبرَةٌ لِأُولِي الأَلبابِ»، ماجراهای رسولان الهی را بشنويد و از سرگذشت ایشان بگيريد. خب ما چه عبرتی از رفتار آدم (ع) بگيريم؟ اين عبرت را بگيريم که بايد را نسبت به امام زمان عج داشته باشیم. 👇 🆔 @Torab_bash
تا چه حدّ به امام زمان عج بَها دهيم؟ ✍️... در سوره‌ی طه، آيه ۱۱۵ جواب اين سئوال داده شده است. خداوند درباره‌ی جد بزرگوارمان آدم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلی آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» ما قبلاً از آدم(ع) پيمان گرفتيم، با او عهد بستيم، گفتيم ای آدم! نسبت به اين موضوع، اين‌طور که گفته می‌شود رفتار کن، ایشان هم گفت چشم. با ما عهد بست ولی عهدش را فراموش کرد و آن عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. اين عهد چيست؟ آدم (ع) و به تبعِ ایشان تمامِ بنی‌آدم نسبت به چه موضوعی بايد عزم داشته باشند؟ در احاديث ذيل همين آيه که نگاه می‌کنيم؛ مثلاً در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) حديثی نقل می‌شود که ایشان فرمود: از آدم علیه‌السلام در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان و گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ عَزْمٌ...» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، قولش را فراموش کرد، بلکه اصلاً بها نداد و به قولی آن عزم بايد و شايد را نسبت به اهل‏بيت (ع) از خودش بروز نداد. 🔺همچنين مولا در همین حدیث می‌فرمايد: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِي مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این عهد و پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، کردند. با اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ سیدِ ما رسول‏الله (ص) و ديگر اهل‏بيت (ع) و همچنين در مورد امام زمان(عج) و رفتارهای امام زمان عج که بسته شد، ایشان بنای زندگی‌شان را گذاشتند؛ مبنای حیاتشان را محضریت اهل‌بیت علیهم‌السلام از امام زمان عج گذاشتند؛ چون رفتارهای مولايمان امام زمان عج عجيب است، لذا مخصوصاً از اولوالعزم برای امام زمان عج و رفتارهای امام زمان عج عهد گرفته شد. به ايشان گفته شد که آيا هرچه امام زمان گفت، هر رفتاری انجام داد روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ قبول می‌کنيد؟ ایشان هم گفتند بله، هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام می‌دهيم، هرچه ايشان خواست انجام می‌دهيم، «وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی دیگر رسولان از جمله اولوالعزم من الرسل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع کردند. 📚 در حديث ديگری از همين کتاب بصائر، صفحه ۷۰، باز از قول امام باقر (ع)، صحبت از اين است که خداوند در روز از انبيا (ع) عهد گرفت «قالُوُا أَقرَرْنا و شَهِدْنا يا رَبَّ»، همه آن‌ها گفتند که خدايا! ما اقرار می‌کنيم و اين ماجرا را دنبال می‌کنيم؛ «وَ لَمْ يَجْحَدْ آدَمُ وَ لَمْ يَقِرّ» ولی آدم (ع)، آن عزم بايد و شايد را از خود بروز نداد. زمانی که با انوار طيبه‌ی اهل‏بيت (ع) آشنا شد، وقتی که انوارِ دور را ديد، اقرار نکرد، ولی از بين پيغمبران، پنج نفر عزم بايد و شايد را خیلی خوب از خودشان نشان دادند و لذا اولوالعزم بودن برای اين پنج نفر تثبیت شد. بخاطر چه موضوعی؟ در چه مقوله‌ای بيشتر عزم نشان دادند که بخاطر آن، اينها اولوالعزم ناميده شدند؟ «فَثَبَتَتِ‏ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی‏» (اصول کافی،ج ۲، ص ۸)، به خاطر صددرصد بها دادن به مهدی عج و مهدویت، صفت یا مقوله اولوالعزمی در اين پنج نفر تثبیت شد؛ و ايشان به خاطر امام زمان عج اولوالعزمِ ناميده شدند. بعد امام باقر (ع) می‌فرمايد: آدم (ع) عزم بايد و شايد را نشان نداد و لذا آيه ۱۱۵ طه برایش مطرح شد که ما قبلاً از آدم پيمان گرفتيم، ولی او فراموش کرد و عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. 🔻خب، ما اين بود که به امام زمان عج و ایشان تا چه حدی دهيم؟! تا چه ميزان بها دادن مطلوب است؟ جوابش را خداوند در اين آيه به ما داد، منظور چيست؟ اين آيه را بياوريد و بگذاريد کنار آيه آخر سوره يوسف که خداوند مي‏فرمايد: «و لَقَد کانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبرَةٌ لِأُولِي الأَلبابِ»، ماجراهای رسولان الهی را بشنويد و از سرگذشت ایشان بگيريد. خب ما چه عبرتی از رفتار آدم (ع) بگيريم؟ اين عبرت را بگيريم که بايد را نسبت به امام زمان عج داشته باشیم. 👇👇 @Torab_bash
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۱۰) 🚨بیایید با ایمان به ساختارِ بالا سرِ من، أنصارالله شوید و با معجزات، خداوند را نصرت کنید!! ✍️... همان‌طور که قبلاً گفتیم؛ عیسی (ع) با وجهی از انوارِ فاطمه‌ی زهراء (س) که نامش روحُ القُدُس است؛ تأیید شد؛ و توانست در راستای برنامه‌ی خدا، به معجزاتِ عجیبی را که برای اولین بار در تاریخ بشر ممکن شده بود؛ انجام دهد؛ اما این معجزات بی‌دلیل و بی‌هدف نبود؛ سه معجزه‌ی اصلیِ ایشان، کردن، دادن و کردنِ مردگان بود؛ چرا؟! دلیل این قبیل معجزات چه بود؟! چرا خدا نورِ فاطمه (س) را از درونِ وجود عیسی (ع) جریان داد و این‌همه خروجی گرفت؟! چرا خدا این‌همه هزینه کرد؟! از طرفی عیسی (ع) که خودش ناصرُ الله است؛ در آیه ۵۱ آل‌عمران به بنی‌اسرائیل می‌گوید: «إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ» این خدایی که من را تربیت کرد و با تأییدِ من بواسطه‌ی روحُ القُدُس، از من یک رسول با کلی معجزات ساخت؛ مربی شما هم هست؛ پس بیایید غلامِ او باشید؛ با او هماهنگ باشید؛ او معبودتان باشد و شما او! چرا؟! و در آیه ۵۲ می‌فرماید: «مَن أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ» چه کسی می‌آید با ایمان به ساختارِ بالا سرِ من، أنصار الله شود؛ یعنی مجرای نورِ روحُ القُدُس شود و خدا را مانند من نصرت کند؟! چرا ایشان دنبالِ معجزات است؟! چرا می‌خواهد تعدادِ أنصار الله هرچه بیشتر باشد؟! ‼️ما اگر ماجرای رسولان، خصوصاً اولوالعزم مِن الرّسل (ع)‌ را محدود به قوم و زمانِ خودشان ببینیم؛ در این صورت بسیاری از رسولان ماجرایشان اَبتر و بی‌نتیجه ماند؛ بسیاری از اقوامِ گذشته با عذابِ الهی هلاک شدند؛ و قائله‌ی رسالتِ رسولشان جمع شد! لذا اگر از معجزات، صرفاً هدایت اقوام بود؛ معجزاتِ رسولان از جمله معجزاتِ عیسایی اسراف شد؛ اما اگر از طریق هدایتِ اهل‌بیت (ع) یعنی با حدیث ایشان به رسولان بنگریم؛ خواهیم فهمید که هدفِ رسالتِ رسولان مهدویت بوده؛ نه صرفاً هدایت قوم یا عجز دشمنان!! به عنوان مثال: در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) نقل می‌شود که: از آدم (ع) در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان و گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُن لَهُ عَزمٌ» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، بلکه اصلاً بايد و شايد نسبت به اهل‏بيت (ع) و مهدویت را نداشت. 🔺همچنين در همین حدیث می‌فرمايند: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو العَزمِ أُولِي العَزمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيهِم فِي مُحَمَّدٍ وَ الأَوصِيَاءِ مِن بَعدِهِ وَ المَهدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجمَعَ عَزمُهُم عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الإِقرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود ، به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، کردند. با اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ اهل‏بيت (ع) از جمله امام زمان (عج) و رفتارهای ایشان بسته شد؛ و به آن‌ها گفته شد که آيا هرچه اهل‌بیت (ع)، خصوصاً امام مهدی عج فرمودند، هر رفتاری که انجام دادند را روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ ایشان هم گفتند: بله! و بنای زندگی‌شان را بر گذاشتند؛ بنای حیاتشان را بر محضریّتِ اهل‌بیت (ع) گذاشتند؛ قبول کردند که هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام دهند، هرچه ايشان خواست انجام دهند، «وَ أَجْمَعَ عَزمُهُم عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی همه رسولان از جمله اولوالعزم مِنَ الرّسُل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت (ع) جمع کردند؛ از این جهت امام باقر (ع) در حدیث دیگری می‌فرماید: «فَثَبَتَتِ‏ العَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الخَمسَةِ فِی المَهدِي» [اصول کافی، ج ۲، ص ۸] پس مقوله اولوالعزم بودن بخاطر امام مهدی (عج) و مهدویت، در این تثبیت شد و ایشان بخاطر رفتارهایشان در قبالِ امام زمان (عج)، «اولواالعزمِ مِنَ الرُّسُل» نامیده شدند؛ برخلاف ماها که فکر می‌کردیم؛ اولوالعزم یعنی کسی که صرفاً صاحبِ شریعت است. 🌤️نتیجه: عیسایِ رسول (ع) یک است؛ یک یاورِ مهدی (عج) است؛ لذا تمامِ سعی و عزمش بسوی مهدویت و ظهور است؛ از این جهت، در محدوده‌ای که إذن و توانِ اِعمال دارد؛ معجزاتی را بعنوان ابزارِ برپایی ظهور وارد دنیا می‌کند؛ چیزهایی که برای ظهور بکار آید؛ همچنین برای گسترشِ یاوران می‌فرماید: «مَن أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ» چه کسی من را بسوی خدا نصرت می‌کند؟! حواریّون أنصارالله شدن را قبول می‌کنند و می‌گویند «آمَنَّا بِاللَّه» ما به الله با این توضیحاتِ شما آوردیم. ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash