🎥 تصاویری از حضور سردار شهید حاج قاسم سلیمانی در اتاق تربت کربلاء در کارگاه ساخت گنبد حرم مطهر امام حسین علیه‌السلام 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

#خبر (۳ آبان ۱۴۰۲) 🔻رضا داوری اردکانی، استاد ممتاز فلسفه و عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران در مقاله اخیر خود در اولین شمارۀ مجلۀ «نقدنامه علوم انسانی» که به نقد و بررسی یکی از مهم‌ترین کتاب‌های او یعنی «فارابی موسس فلسفه اسلامی» اختصاص دارد به بحث دربارۀ مقام این فیلسوف ایرانی در تاریخ فلسفه اسلامی پرداخته است. متن کامل این مقاله را در لینک زیر خواهید خواند: http://ibna.ir/x6fQp 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🎧 عالَم طلبگی 🔸 جلسه پنجم 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۷۱ دقیقه 🗓 ۸ آبان ۱۴۰۲ ______________ ➕لینک جلسه قبل: eitaa.com/varastegi_ir/633 ______________ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

💠 هدیه ویژه‌ای که حاج قاسم از کرمان برای رهبر انقلاب برد 🔸 اواخر اسفند٩۵ بود که گفتند حاج قاسم فقط ربع ساعت فرصت دارند تا از کارگاه ساخت گنبد حرم مطهر اباعبدالله در کرمان بازدید کنند. 🔹 از بخش های مختلف کارگاه بازدید کردند و اتاق تربت آخرین بخشی بود که پذیرای قدوم حاج قاسم سلیمانی شد. اتاقی که حاوی تربت‌ هایی است که از اطراف مرقد مطهر امام حسین برداشته و برای انجام آزمایش به کرمان منتقل شده است. 🔸 وقتی شنید این تربت از نزدیک‌ترین مکان به قبر مطهر امام حسین علیه‌السلام که شاهد ماجراهای کربلاست برداشته شده، بی‌قرار شد، با ادب و احترام آن را بوئید و بوسید، چشم بر تربت گذاشت و با مولای خود نجوا کرد. 🔹 دقایقی فرصت خواست تا تنها باشد. در این خلوت عارفانه چه گفت و چه شنید، فقط خدا می‌داند؛ احتمالا همان دعای همیشگی‌اش بود که با چند سال تاخیر و البته حکماً به‌وقت خودش محقق شد. 🔸 بعد از این زیارت بود که درخواست کرد مقداری از آن تربت را برای هدیه به رهبری برایش جدا کنند. هدیه‌ای نابی که سردار دلها برای رهبر عزیز تدارک دید. و خلاصه‌ی کلام، بازدیدی که قرار بود ربع ساعته تمام شود، سه ساعت به طول انجامید. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

🎥 متن گفتار روایت فتح شهید آوینی برای فلسطین ۱۴۰۲ با استفاده از هوش مصنوعی! 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

ببار حضرت باران که وقت باران است هزار اصغر مظلوم روی دستان است و وقت قالو بلا آمده ست و کرببلا دوباره عهد ببندیم، وقت پیمان است ببار حضرت باران به #غزه ی عطشان ببوس و سرمه ی چشمت بکن تو خاک آن رسان سریع خودت را به پهنه ی دریاش شریک جمعیتش باش موقع طوفان یزیدیان همه در دست خویش تیغ بلا عدو شده سبب خیر و گشته کرببلا حسینیان همه در غزه جمع یارانند و کشته خواست ببیند خدا حسینش را حکیم طوس! دوباره بکن رجز خوانی سرایشی ز سیاووش های قربانی حکیم طوس! دوباره ز پهلوانی گو که غزه پر شده از رستمان دستانی نزول می کند آیات بر زمین قدس محمد است به معراج در زمین قدس و آیه های خداوندیش بر آنجا ریخت که داده است هزاران ثمر زمین قدس ۱۰/آبان/۱۴۰۲ ✍🏻 شعر از سعید صاعدی (@esharenakhana) ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ تعالیم فیلسوفان گذشته، برای اهل نظر در این زمان باید راهنمای تفکر باشد. شواهد حاکی از آن است که تلقی کنونی ما از فلسفه، تلقی راهنما نیست؛ یعنی ما نمی‌خواهیم به مدد فلسفه، راه بجوییم. شاید اعتنا و بی‌اعتنایی به کتاب فلسفۀ مدنی فارابی هم ناشی از نیازمندی جمعی اندک و بی‌نیازی دیگران به راهنما باشد. در این کتاب، فارابی گشایش‌گر راه و راهنماست؛ اما مدت‌هاست که دیگر فلسفه در نظر اهل فلسفۀ دیار ما راه نیست، حقیقت است. حقیقت هم ثابت است. من که فکر کرده‌ام فلسفه یک امر تاریخی است و تفکر را در نسبت با زمان در نظر آورده‌ام، در زمانی که خطابه‌ها و حرف‌های سطحیِ هر روزی، فلسفه قلمداد شده و غوغای عام آن را پسندیده است، نباید انتظار داشته باشم که نوشته‌ام دربارۀ فیلسوفی مثل فارابی، در عداد آثار قابل اعتنا و فلسفی قرار گیرد. ادامه... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه... وقتی می‌گوییم فلسفه زمانی و تاریخی است، یکی از نتایجش این است که فلسفه، علم صرفاً مسموع نیست، بلکه باید با جان پیوند یابد و جان‌ها در عالم خاصشان به هم پیوسته‌اند و فلسفه نیز به تحکیم این پیوستگی کمک می‌کند و خرد جمعی را قوّت می‌بخشد. اکنون دیگر فلسفه راه نشان نمی‌دهد؛ آینده را هم روشن نمی‌بیند. ظاهر این است که جهان به سمت قهر و خشونت بی‌حساب می‌رود و شاید در غیاب تفکر و فلسفه، زبان و قلم هم به خدمت قهر و خشونت و رذیلت درآید. نمی‌گویم تفکر نیست؛ آنچه که هست، آینده‌سازی نمی‌کند. در تاریخ فلسفه، فیلسوفان طرح‌های تازه می‌یافتند و پیش می‌آوردند. اکنون دیگر طرحی در کار نیست. در دوران اسلامی، فارابی نیز به تلقی تازه‌ای از وجود و ماهیت رسیده و بر اثر این فیض، راه و مسیر فلسفۀ دورۀ اسلامی را طراحی کرده است. این طراحی نقشۀ راه نبود، بلکه گزارش چشم‌انداز مبهم تاریخی بود که به ملاصدرا ختم شد. بعد از ملاصدرا چشم‌انداز دیگری نداشتیم. توجه کنیم که هیچ فلسفه‌ای سخن نهایی نیست. فلسفه‌ها درس تفکرند. ما هم باید از فارابی و دیگر فیلسوفان درس بیاموزیم و گرچه زمانمان زمانی دشوار و پرآشوب و خشن و بخیل و سطحی‌پرور است، همچنان به تفکر و تجدید عهد با آن امیدوار باشیم. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

❓سؤال: شباهت‌ها و تفاوت‌های خرد توسعه با خرد تجدد در چیست؟ و چه نسبتی با تاریخ ما دارد؟ 🔸 پاسخ دکتر داوری: خردی که در تجدد ظهور کرد و با آن راه دویست سیصد ساله جهان جدید پیموده شد، خرد گالیله‌ای- دکارتی- نیوتنی- کانتی- هگلی بود. این خرد با نظر به چشم‌اندازی که در افق اروپا پدیدار بود، راه‌گشایی و کارسازی می‌کرد و با وجود و سریان آن در زندگی دوران تجدد بود که رشد و پیشرفت بدون برنامه‌ریزی صورت می‌گرفت. 🔹 اما راه توسعه گرچه شبیه به راهی است که اروپا در طی دوران اخیر پیموده است، عین آن نیست زیرا توسعه چشم‌انداز آینده ندارد و نیرویی مثل عقل تجدد آن را راه نمی‌برد بلکه نظرش به راه طی شده در جهان توسعه‌یافته است و راهی کم‌وبیش شبیه به راه تجدد را طی می‌کند. عقل توسعه حتی اگر از حیث ماهیت با عقل تجدد اختلاف نداشته باشد، صورت ضعیف آن است و با اصل خود تفاوت درجاتی دارد. این عقل نمی‌تواند دوران‌ساز باشد بلکه در بهترین صورت، بیشتر مصلحت‌اندیش است. 🔸 اگر عقل تجدد خیلی زود حساب خود را از عقل قدیم جدا کرد، عقل توسعه دعوی و داعیه استقلال ندارد و حتی بیرون از خودآگاهی اشخاص با سنن قدیم درمی‌آمیزد و متأسفانه کم‌تر با فلسفه و هنر نسبت دارد. ما از آن جهت به شناخت عقل تجدد نیاز داریم که باید شرایط امکان تغییر و عمل را بشناسیم و کارگزاران توسعه به مدد آن بتوانند تناسب امور و جای هر چیز و وقت هر کار را کم‌وبیش بدانند، زیرا اگر قرار باشد هر کاری را در هر وقت و هرجا ممکن بدانند و به صرف این‌که چیزی را دوست می‌دارند و درست می‌انگارند رسیدن به آن را سهل پندارند، خودبینی دوران جدید را پذیرفته و به خرد آن پشت کرده‌اند. این پشت کردن معمولاً آگاهانه نیست یا کم‌تر آگاهانه است. 🔹 شاید همه ما به ضبط و ربط امور با یکدیگر قائل نباشیم و مخصوصاً ندانیم که جهان کنونی، نظام به‌هم بسته چیزهایی است که با بهره‌مندی از نیروی وحدت‌بخش خرد جدید به‌هم پیوند یافته‌اند. جهان توسعه‌نیافته نیز از طریق رسوخ در فلسفه و علوم اجتماعی می‌تواند به این خرد راه پیدا کند. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 📗 کتاب بر نامه فیلسوف 🔖 صفحه ۷۵۲ ‌ ‌ ‌ ‌

🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 در شرایط کنونی جهان و به‌خصوص در وضع توسعه‌نیافتگی هر تغییر به سوی پیشرفت با برنامه‌ریزی صورت می‌گیرد و برنامه‌ریزی محدود در مدرنیته و مدرنیزاسیون است و با آن صرفاً مشکلات موضعی و موقت را می‌توان رفع کرد و تا حدودی از پریشانی و بیهوده‌کاری و مشغول شدن به اختلاف‌ها و نزاع‌ها و دشمنی‌ها کاست. 🔹 اما جهان و آدمی و تفکر او را با برنامه‌ریزی نمی‌توان دگرگون کرد زیرا برنامه‌ریزی براساس تفکر خاص ممکن می‌شود و مگر هرگز هیچ تحول بنیادی و گذر از یک دوران به دوران تاریخی دیگر با برنامه‌ریزی صورت‌گرفته است؟ 🔸 برنامه‌ریزی، خود به دوره اخیر مدرنیته تعلق دارد نه این‌که مدرنیته را با برنامه‌ریزی پدید آورده و آن را به قدرت کنونی رسانده باشند. 🔹 رو کردن به برنامه‌ریزی نیز مقتضای ضرورت‌های درون مدرنیته بوده‌است و با آن هر کاری نمی‌توان کرد و از طریق آن به هر مقصدی نمی‌توان رسید. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 📗 کتاب بر نامه فیلسوف 🔖 صفحه ۷۵۸ ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 من انقلاب اسلامی را با نظر به پایان تجدد و اعتقاد به دوستی و آزادی و حق‌پرستی تفسیر می‌کردم. 🔹 حوادث نشان داد که تجدد هنوز چندان قدرت دارد که به‌آسانی میدان تهی نمی‌کند و حتی اگه در آثار تفکر دیگری ظاهر شود، تا آن‌جا که بتواند، مجال ظهور آن را تنگ می‌کند تا نابودی خود را به تأخیر اندازد. 🔸 آیا در دهه‌های اخیر جلوه تفکری که به آینده تعلق داشته باشد پیدا شده‌است؟ حرف و دعوی زیاد است اما من از تفکر می‌پرسم و از سلطنت غریزه بر عقل که در همه‌جای جهان و مخصوصاً در اروپا و آمریکا آثار آن ظاهر شده‌است، می‌ترسم. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 📗 کتاب بر نامه فیلسوف 🔖 صفحه ۷۳۱ ‌ ‌