سفر به دیار کهن به لطف خدا و همراهی با رفقای درجه یک #سه_کتاب جلد اول از کتاب #سفرنامه_ابن_بطوطه به پایان رسید. آن هم با روش ظریف خوانی و هفته‌ای حدود۲۰ تا ۳۰ صفحه خواندن. جناب ابن بطوطه یک جهانگرد مسلمان مراکشی است. در قرن هشتم هجری می‌زیسته و بعد از بازگشت از سفرهای طول و درازش تصمیم می‌گیرد با کمک اهل قلم آنچه از دنیا و آدم‌هایش دیده و در خاطرش مانده است به رشته تحریر درآورد. تا همین جای کار، تحسین و دو صد درود به فکر جناب ابن بطوطه. همین تعریف خاطرات و کجا رفتیم و چه دیدیم، برای من که در قرن پانزدهم هجری نفس می‌کشم دریچه‌ای است به تاریخ و شناخت زندگی اجتماعی، سیاسی، فرهنگی مردم در آن سال‌ها. همین‌قدر که برایمان از چگونگی رفت و آمد و خورد و خوراک می نویسد و از کسب درآمد و عادات مردم جهان می‌گوید غنیمتی‌است که به کار عالم اهل پژوهش و داستان نویس تاریخی می خورد. بماند که در حین مطالعه کتاب وقتی وجوه شخصیتی خودش شفاف می‌شود و می فهمیم با چه دیدگاهی طرفیم، خواننده‌ی شیعه مذهب امروزی با رفتار و افکار و اعتقاداتش ارتباط حسنه‌ای به عنوان یک شخصیت معتقد و منصف برقرار نمی کند. در بخش‌هایی از کتاب به نقد شیعه و رافضیان می‌پردازد و اهل سنت را برحق می داند و مدام تکرار می کند یا اینکه توجه زیادی به تحفه‌هایی که پادشاهان و امیران به او می دهند، معطوف می‌کند و نگاهش نسبت به زنان مطلوب نیست. با این وجود در نظر من عجایب زندگی در روزگار کهن را تا حد زیادی به مخاطب منتقل می‌کند. رفت و آمد او به جهان کهن و دنیای دراویش و‌ صوفی‌ها احساس خیال انگیزِ گردش در دنیای عجایب سندباد بحری را پدید می‌آورد. سفرهای او در خشکی و دریا، اقامت طولانی در نواحی سردسیر و بیابانهای خشک و بی‌آب ،دربار پادشاهان، حضور در جلسات بزم و خبر دادن از میادین رزم هرکدام شیرین است و انگیزه‌ای برای خواندن و روشن کردن زوایای تاریک تاریخ اجتماعی و سیاسی. نشر کارنامه هم سنگ تمام گذاشته و یک اثر تمام و کمال از نظر طراحی هنری و ترجمه روانه بازار کرده است. این نشر قیمت‌های تند و تیزی دارد ولی کیفیت مشخصات ظاهری و محتوایی کتاب به این هزینه‌ پرداختی می‌ارزد. کتابی قابل توصیه به اهل پژوهش و دوستداران سفر‌ در زمان. #سفرنامه_ابن_بطوطه_جلداول #نشر_کارنامه #ترجمه_محمدعلی_موحد https://eitaa.com/vazhband

چینی‌ها در خیلی ابداعات و اکتشافات پیشتاز هستند. این بخش کوتاهی که در عکس آمده بخوانید و ببینید در قرن هشتم چه قوانینی در عرصه مستمری و بازنشستگی داشتند. جالب است. یک مسئله دیگر که سیطره زبان فارسی را در آسیا نشان می‌دهد و در همین فصل خواندم درباره آواز‌خوانی مطربان به سه زبان چینی، عربی و فارسی بود. حتی امیرزاده چینی آهنگ فارسی را بیشتر دوست می داشت و آنقدر آن را زمزمه کرده بود که ابن بطوطه آن را فرا گرفت. تا دل به محنت داده‌ام در بحر فکر افتاده‌ام چون در نماز استاده‌ام گویی به محراب اندری #سفرنامه_ابن_بطوطه #جلد_دوم #فصل_چین https://eitaa.com/vazhband