#اصطلاح_صوفی #ویکی_فقه ‌ 🔻 شطحیات جمع شطح و شطح در لغت به معنی حرکت است و دراصطلاح یعنی حرکت و جوششی که حالات وجد در سرّ عارف پدید می‌آورد. مانند: سخنان (سبحانی ما اعظم شانی) از بایزید بسطامی و (اناالحق) از حلاج. 🔻 نخستین نمونه‌های شطح در سخنان صوفیان سده‌ی دوم هجری چون ابراهیم ادهم و رابعه‌ی بصری یافت می شود و نمونه‌های معروف‌تر متعلق به بایزید بسطامی، حلاّج صوفیان، ابوالحسن خرقانی، ابوسعید ابی‌الخیر، ابوحامد غزالی، ابن‌عربی و غیره هست. 🔻 برخی از صوفیه #شطحیات را به متشابهات قرآن مانند کرده‌اند که بدون شرح و تاویل، درک آن میسر نیست و می‌گویند: این‌گونه کلمات از کسانی صادر شده است که به کلی از آثار بشریت رسته‌اند و برای اثبات مدعای خود کلماتی از رسول اکرم صلی‌الله‌عليه‌وآله و حضرت علی علیه‌السلام و بعضی صحابه نقل کرده‌اند. در مقابل برخی این‌ گونه می‌گویند که این کلمات در حال سکر و مستی خاص صوفیان از مشایخ صادر شده است و درباره‌ آن حکمی نمی‌توان کرد. 🔻 شطح بر سه نوع است: شطح در رفتار، شطح در رؤیا و پندار، شطح در گفتار. توضیح کامل در مورد هریک از شطحیات را در لینک زیر👇مطالعه کنید. wikifeqh.ir/شطحیات @wikifeqh

💎 #اصطلاحات | شطحیات 🔹‌‌شطحیات جمع شطح و شطح در لغت به معنی حرکت است. 🔸‌ریشه‌ی شطح یشطحُ وقتی به‌کار می‌رود که حرکتی، جنب‌وجوشی یا ریخت و پاشی در کار باشد؛ مثلا عرب دکان نانوایی را که انبار آرد نیز بوده، مشطاح می‌خوانده؛ زیرا عمل آرد کردن گندم حرکت و جنب‌وجوش فراوان همراه دارد و طی آن از هر سو آرد لبریز می‌شود و همه جا می‌ریزد و می‌پاشد. 🔹‌‌در معنای اصطلاحی و مجازی که صوفیه به این لفظ داده‌اند، شطح یعنی گفته‌ای پیچیده و عجیب در توصیف وجد درونی که نیرومند و استوار بر صاحب وجد چیره می‌شود و از گرمی و جوشش روح بیرون می‌تراود. 🔸‌به عبارت دیگر شطح، یعنی حرکت و جوشش که حالات وجد در سرّ عارف پدید می‌آورد. مانند: سخنان (سبحانی ما اعظم شانی) از بایزید بسطامی و (اناالحق) از حلاج. 🔹‌‌وقتی عرفا در پی بیان این حالت بر می‌آیند از سخنان چنان غریب بهره می‌گیرند که شنونده حیران می‌شود؛ اما چنانچه شنونده زبان به انکار ملامت این سخنان بگشاید، نشان از آن دارد که در دامی افتاده که خود از وجود آن بی‌خبر است. 🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید. 📥 wikifeqh.ir/شطحیات 📎 #اصطلاحات 📎 #ادبیات 📎 #شطحیات 🔰 کانال ویکی‌فقه 🆔 @wikifeqh