eitaa logo
ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
3.3هزار دنبال‌کننده
5.7هزار عکس
1.6هزار ویدیو
64 فایل
📣 کانال رسمی سایت ویکی‌فقه مدیر سایت ویکی‌فقه: @zolale_andisheh مدیر کانال: @ahmad110 🔴تبادل نظر https://eitaayar.ir/anonymous/a59m.BM9SY 💮سایت‌های مرتبط: 🌐wikifeqh.ir 🌐eshia.ir 🌐lib.eshia.ir 🌐wikiporsesh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️ برای علاقه‌مندان به ✅ باده عرفانی 🌸 لفظ «باده» در تصوف و عرفان اسلامی، خاصه در اشعار عرفانی، معمولاً معنایی غیر از معنای حقیقی خود دارد. 🌸 صوفیه برای تمیز دو معنی حقیقی و مقصود عرفانی از یک‌دیگر، مایع مسکری را که شرع حرام کرده است؛ «باده یا شراب صوری» و باده خود را «معنوی» خوانده‌اند، که مراد از آن، به طور کلی، محبت ایشان به پروردگار است، محبتی که باعث حالات خاص قلبی می‌شود. 🌸 در قرن‌های سوم و چهارم درباره مفهوم سکر و مفهوم متضاد آن، «صحو» (هوشیاری)، بحث‌های مفصلی در میان مشایخ صوفیه درگرفت که با معانی مختلفی که صوفیه بعداً برای «شراب» و «باده» و «می» و «باده‌گساری» و «میخانه» و «ساقی» و «خرابات» قائل شدند پیوند کامل داشت. 🌸 بر اساس این دو مفهوم (سکر و صحو)، دو مذهب صوفیانه پدید آمد که یکی منسوب به بایزید بسطامی (متوفی ۲۶۱) و پیروان او و دیگری منسوب به جنید بغدادی (متوفی ۳۹۲) و پیروان او بود. 🌸 بایزیدیان بر خلاف جنیدیان، که اهل صحو بودند، خود را اهل سکر می‌دانستند و سکر را برتر از صحو می‌شمردند. از نظر بایزید و پیروان او، سکر فنای مُحِبّ از خود و از صفات بشری است؛ صحو دوام این صفات است که خود حجابی میان انسان و پروردگار شمرده می‌شود. 🌸 از مضامین عارفانه‌ای که از قرن پنجم به بعد نزد برخی از صوفیه مطرح شد موضوع محبت یا «عشق ازلی» است، یعنی محبتی که ارواح آدمیان پیش از ورود به این جهان پیدا کرده‌اند. صوفیه این محبت را محبت یا عشق ازلی خواندند و این بُعد تازه معنای عشق را به مفهوم عرفانی «شراب» و «باده» و «می» در کلام صوفیان افزود و ترکیبات جدیدی مانند «باده اَلَست» و «شراب ازل» و «می الست» وارد زبان شعر عرفانی شد. 🌸 یکی دیگر از ابعادی که در معنای عرفانی «باده» پدید آمد مضمون محبت یا عشق ذاتی افلاک و کواکب و عناصر و حتی همه ذرات عالم به مبدأ آفرینش است. 🌸 محبتی که صوفیه در آغاز از آن سخن می‌گفتند محبتی میان انسان و پروردگار بود. موضوع «محبت ازلی» هر چند بُعد تازه ای به مفهوم «محبت حقیقی» بخشید، باز به نسبت میان انسان و پروردگار باز می‌گشت. اما موضوع «محبت کیهانی»، یعنی محبت همه موجودات به مبدأ آفرینش نه تنها سابقه محبت را به آغاز آفرینش رساند، دایره عاشقان را نیز وسعت بخشید. 🌸 ظاهراً مهم‌ترین عاملی که موضوع «عشق کیهانی» را در اشعار عرفانی بسیار رایج کرد و این خود قرینه‌ای برای معنای عرفانی باده شد، شیوع مکتب عرفانی محیی‌الدین ابن عربی (متوفی ۶۲۸) بود. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 http://wikifeqh.ir/باده_عرفانی @wikifeqh_ir
⚡️ برای علاقه‌مندان به ✅ انواع مکاشفه 🌸 مکشوف گشتن حقایق پشت پرده را "کشف" یا "مکاشفه" می‌نامند. 🌸 با تجلی انوار ربوبی در قلب و در مشاعر باطنی و ظاهری، ابواب مشاهدات و مکاشفات به روی انسان باز می‌شود. 🌸 سالکین الی الله به تناسب مقام و منزلت عبودی خود و به تناسب برخورداری خود از تجلیات نوری از مشاهدات و مکاشفات بهره‌مند می‌شوند. 🌸 به یک نظر مکاشفه به دو قسم کشف صوری و کشف معنوی تقسیم می‌شود. 🌸 کشف صوری عبارت است از: مکشوف شدن صور و حقایق مثالی و برزخی در مراتب مختلف. کشف صوری هم در خواب و هم در بیداری محقق می‌شود و برای همه سالکین به یک گونه نبوده و بسته به شرایط برای هر فردی متفاوت است. 🌸 کشف صوری هم به اعتباری تقسیم می‌شود به: کشف ابصاری، ‌ کشف سماعی، ‌کشف شمّی، کشف ذوقی و کشف لمسی. 🌸 کشف معنوی عبارت است از: مکشوف شدن حقایق عوالم فوق برزخ و اسرار و دقایق وجود. در مقام کشف و شهود، با عنایت الاهی عوالم عالیه وجود و اسرار آن برای انسان آشکار می‌شود. 🌸 بعضی برای کشف معنوی شش مرتبه کلی و بعضی دیگر برای آن، هفت مرتبه کلی ذکر کرده‌اند. کشف معنوی نیز به یک نظر به کشف حدسی، قدسی، الهامی، روحی، سرّی، خفیّ و اخفی تقسیم می‌شود. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 http://wikifeqh.ir/انواع_مکاشفه @wikifeqh_ir
⚡️ برای علاقمندان به ✅ الهام 🌸 الهام در لغت‌ مأخوذ از «لهم‌»، به‌ معنای‌ در دل‌ افکندن‌، فرا دل‌ دادن‌، فرو خوردن‌ و در اصطلاح‌ عارفان‌ واردی‌ است‌ غیبی‌، یا القای‌ معنی‌ و معرفتی‌ که‌ به‌ طریق‌ فیض‌، بدون‌ اکتساب‌، فکر و استفاضه‌ به‌ دل‌ می‌رسد. 🌸 منشأ این‌ اصطلاح‌ این آیه شریفه از قرآن‌ کریم‌ است‌: «فَأَلْهَمَها فُجورَهَا وَ تَقْواهَا». الهام‌ در این‌ آیه‌، عموماً به‌ اِفهام‌، اِعقال‌، اعلام‌، تعریف‌ و تبیین‌، تفسیر شده‌ است. 🌸 برخی‌ برآنند که‌ میان‌ الهام‌ و وحی‌ تفاوتی‌ فاحش‌ وجود دارد، و برخی‌ دیگر الهام‌ را اعم‌ از وحی‌ می‌دانند و وحی‌ را گونه‌ای‌ خاص‌ از الهام‌. 🌸 حصول‌ الهام‌ اگر نزد برخی‌ به‌ تعلیمات‌ شرعی‌ یا به‌ پاکیزگی‌ قلب‌ تعلق‌ می‌یابد، نزد حکما به‌ ارتباط نفوس‌ بشری‌ با ارواح‌ فلکی‌ بستگی‌ دارد، چنانکه‌ اگر نَفْس‌ از تعلقات‌ آزاد شود، می‌تواند به‌ مرتبه‌ای‌ برسد که‌ عالم‌ غیب‌ را همچون‌ عالم‌ شهادت‌ مشاهده‌ کند. 🌸 هرچند الهام‌، از آن‌ روی‌ که‌ متضمن‌ برهان‌ و دلیلی‌ نیست‌، از نظر اهل‌ علم‌ حجت‌ تلقی‌ نمی‌شود، اما در جهان‌بینی‌ عرفانی‌، دارای‌ اعتبار است.‌ 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 http://wikifeqh.ir/إلهام @wikifeqh_ir
🌺 برای علاقمندان به ✳️ 💠 اوتاد، در اصطلاح‌ متصوفه‌ به‌ کساني‌ گفته‌ مي‌شود که‌ در سلسله‌ مراتب‌ اوليا مقامي‌ فروتر از قطب‌ و امامان‌ و افراد، و فراتر از ابدال‌ و ابرار و اخيار دارند. 💠 در روايات‌ شيعه‌ واژه اوتاد گاه‌ به‌ پيامبر (ص‌) و ائمه دوازده‌گانه‌ (ع‌) و گاه‌ به‌ گروهي‌ از اوليا اطلاق‌ شده‌ است‌ که‌ در سلسله‌ مراتب‌ ابدال‌ و عبّاد و سيّاح‌ قرار دارند و از محبوب‌ترين‌ بندگان‌ خدا هستند. 💠 وقتي‌ که‌ اين‌ واژه‌ در مورد پيامبر (ص‌) و ائمه‌ (ع‌) به‌ کار مي‌رود، داراي‌ اين‌ ويژگي‌ است‌ که‌ خداوند به‌ سبب‌ آنان‌ ساکنان‌ زمين‌ را از هلاکت‌ حفظ مي‌کند، و وقتي‌ که‌ امامان‌ دوازده‌گانه‌ زمين‌ را ترک‌ گويند، زمين‌ اهل‌ خود را فرو خواهد برد. 💠 درباره تأثير وجود اوتاد در عالم‌، در متون‌ عرفاني‌، با استناد به‌ روايات‌ ديني‌، سخن‌ بسيار گفته‌ شده‌ است‌. بيشترين‌ سخنان‌ و تعبيرات‌ را در اين‌ زمينه‌ در آثار ابن‌ عربي‌ مي‌توان‌ يافت‌. 💠 گاه‌ چنين‌ گفته‌ شده‌ است‌ هم‌چنان‌ که‌ خانه‌ به‌ وسيله ارکان‌ آن‌ حفظ مي‌شود، خداوند نيز عالم‌ را به‌ وسيله اوتاد محافظت‌ مي‌نمايد. گاه‌ گفته‌ مي‌شود که‌ خداوند به‌ وسيله هر يک‌ از اين‌ اوتاد چهارگانه‌، ايمان‌، ولايت‌، نبوت‌ و رسالت‌، و به‌ وسيله مجموع‌ آن‌ها دين‌ حنيفي‌ را حفظ مي‌کند. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/اوتاد http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf 🆔 @wikifeqh_ir
🌺 برای علاقمندان به ✳️ 💠 کشف قدسي، به ظهور معارف عقلي و معاني غيبي در قوّه عاقله انسان، اطلاق مي‌شود. 💠 با تجلي انوار ربوبي در قلب و در مشاعر باطني و ظاهري، ابواب مشاهدات و مکاشفات به روي انسان باز مي‌شود. به‌اندازه تجلي انوار و به تناسب برخورداري از قلب و مشاعر از اين انوار مشاهدات و مکاشفات نيز شروع مي‌گردد. سالکين الي الله به تناسب مقام و منزلت عبودي خود و به تناسب برخورداري خود از تجليات نوري از مشاهدات و مکاشفات بهره‌مند مي‌شوند. 💠 با ظهور انوار در قلب و در مشاعر‌، هم قلب و هم هر يک از مشاعر باطني و ظاهري از ادراک برتري برخوردار مي‌گردند و حجاب‌ها از برابر آنها به کنار رفته و به حقايق پشت پرده نايل مي‌شوند. مکشوف‌گشتن حقايق پشت پرده را "کشف" يا "مکاشفه" مي‌نامند. 💠 به يک نظر‌ مکاشفه به دو قسم کشف صوري و کشف معنوي منقسم مي‌گردد. کشف قدسي از اقسام کشف معنوي مي‌باشد. 💠 در مقام کشف قدسي است که اشارات آيات قرآن و رموز آن و نيز اشارات احاديث ائمه معصومين (عليهم‌السلام) معنا پيدا مي‌کند و گوياي اسرار مي‌شود. در اين مقام است که اسرار اوّل وجود و آخر آن، تا حدي که اين مقام ايجاب مي‌کند معلوم مي‌گردد... 🍁براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/کشف_قدسی 🆔 @wikifeqh_ir http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به 💠 یکی از شناخت های انسان ، شناخت شهودی است. اينگونه شناخت، بدون وساطت صورت و مفهوم ذهني به ذات عيني معلوم، تعلق مي گيرد و به هيچ وجه جاي خطا و اشتباهي ندارد اما معمولا آنچه بنام شناخت شهودي و عرفاني قلمداد مي شود ، در واقع، تفسيري ذهني از مشهودات است و قابل خطا و اشتباه مي باشد. 💠 معرفت و شهود در اصطلاح عرفان و تصوف عبارت است از: ديدار حقايق به چشم دل و قلب پس از گذران مقامات و درك كيفيات احوال. 💠 آیت‌الله جوادی آملی، درباره خصوصيت شناخت شهودى چنين مي گويد: كسي كه داراي (شناخت شهودى) است در نگاه خود حقايقي را مي بيند و با گوش خود كلماتي را مي شنود كه ديگران از ديدن و شنيدن آنها محروم هستند، همان گونه كه ديگران گرماي آتش را احساس مي كنند و يا صداهاي گوناگون را تشخيص مي دهند و صاحبان آن صداها و معاني مربوط به آنها را مي شناسند، كساني كه داراي شناخت شهودي هستند نيز از نگاه به اشياي مختلف و در برخورد با امور متفاوت، مناظر و يا اصوات گوناگوني را ديده و يا مي شنوند كه در آنها شك و ترديد ندارند. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/معرفت_شهودی 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به ❇️ ⭕️ خواطر (جمع‌ خاطر)، اصطلاحي‌ در تصوف و عرفان ‌، به‌ معناي‌ انديشه‌ و خطابي‌ که‌ به‌ سرعت‌ بر دلِ سالک مي‌گذرد بدون‌ اينکه‌ خود او اراده کرده‌ باشد، هرچند قدرت دفع آن‌ را از دل دارد. ⭕️ بيشتر صوفيان خواطر را چهار قسم‌ مي‌دانند: الاهي‌، مَلَکي‌، نفساني‌ و شيطاني‌. ⭕️ اگر خاطر از مَلَک‌ باشد الهام است‌ و اگر از نفس باشد هواجس است‌ و اگر از شيطان باشد وسواس است‌ و اگر از سوي‌ خدا باشد خاطرِ حق‌ و خاطر رباني‌ و رحماني‌ است‌. ⭕️ خاطر الاهي‌ براي‌ بيدار کردنِ ( تنبيه ) سالک است‌، زيرا باطن نيز، مانند ظاهر ، خواب و بيداري‌ دارد. ⭕️ خاطر مَلَکي‌ براي‌ برانگيختن‌ سالک‌ به‌ طاعت است‌، چون‌ راه‌ ملائکه راه‌ طاعت است‌ و خلق را نيز به‌ همان‌ راه‌ خود مي‌خوانند. ⭕️ چون‌ خلقت نفس‌ بر شهوت است‌، خاطر نفساني‌ نيز سالک‌ را به‌ شهوت‌ دعوت مي‌کند. ⭕️ خاطر شيطان‌ براي‌ آراستن گناه است‌، زيرا آراستن‌ گناه‌ کار اوست‌ و نخستين‌ بار خود را براي‌ خود آراست‌ و لذا مردم‌ را به‌ راهي‌ که‌ خود رفته‌ فرا مي‌خواند. 🍁براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد:👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/خواطر 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به ✅ تفاوت با 💠 تفاوت اساسي وحدت شخصيه با وحدت تشکيکيه وجود در اين است که در وحدت تشکيکيه وجود، حقيقت وجود داراي مراتب تشکيکي است، ولي در وحدت شخصيه در مراتب تجلي و ظهور، نه اصل وجود، واقع مي‌شود. 💠 بنابراين، حقيقت واحد شخصي وجود در فلسفه صدرا به تبعيت از زبان عرفان (فيض منبسط) خوانده مي‌شود که فعل حق است و با حفظ وحدت در همه موجودات مقيد و متغير حضور دارد؛ ولي خصايص ماهوي اين موجودات را به خود نمي‌گيرد. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/وحدت_شخصی_وجود 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به #مباحث_عرفانی ✅ #وحدت_شهود 💠 جمعي از صوفيه که منکر وحدت وجودند؛ و از آن جمله علاء الدوله سمناني، در مقابل وحدت وجود اصطلاح تازه‌اي وضع کرده‌اند با نام «وحدت‌ شهود»؛ و به اين سبب آن جماعت، «وحدت شهودي» را در مقابل «وحدت وجودي» قرار مي‌دهند. 💠 مقصود از «وحدت شهود» دستيابي به توحيد الهي و اثبات آن، از راه کشف و شهود عرفاني است؛ نه به‌طريق متکلمان با دليل عقلي و قياس برهاني. 💠 عارف وقتي که عظمت لايتناهاي حق را شهود مي‌کند، متناهي در مقابل لايتناهي اصلاً نسبت ندارد؛ حتي گفتن اين‌که اين بزرگ‌تر است از آن، درست نيست. اين است که عارف که عظمت حق را شهود مي‌کند (اين‌جا ديگر وحدت‌ شهود مي‌شود) قهراً غير او را اساساً نمي‌تواند ببيند: اگر آن وجود است اينها ديگر وجود نيست، اگر آن قدرت است اينها ديگر قدرت نيست، اگر آن عظمت است اينها ديگر عظمت نيست، اصلاً او شي‌ء است، اينها لا شي‌ء هستند. #ویکی_فقه #عرفان_اسلامی #وحدت #وحدت_شهود 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/وحدت_شهود 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به ✅ عرفان اسلامي در مقايسه با ساير مکاتب عرفاني 💠 از آن جا که قرآن و سنت جزو منابع عرفان اسلامي هستند، ‌بديهي است که عرفان اسلامي برتري خاصّي نسبت به ساير مکاتب داشته باشد که اين نکته با نظري اجمالي، به برخي از مکاتب عرفاني روشني بيشتري خواهد يافت. هر چند عرفاي مسلمان از تمامي اين مکاتب بهره‌ برده‌اند ولي آن چه باعث مزيت و رجحان ايشان است، آموزه‌هاي دين اسلام مي‌باشد. 💠 صوفيان و عرفاي مسلمان برخلاف راهبان مسيحي، ازدواج کرده و صاحب زن و فرزند بوده‌اند و به تعبير ديگر در جامعه حضور داشته‌اند و نيز پيروان ساير مذاهب و اديان را به آساني تحمل مي‌کردند، عشق در عرفان مسيحي منحصر به اقنوم دوم از اقانيم ثلاثه است که حضرت مسيح مي‌باشد ولي عشق در اسلام طريق و وسيله‌اي است که عارف را به اتحاد و فنا و ذات حق مي‌رساند. 💠 در قياس با تعاليم هنديان، نيز مي‌بينيم که موضوع خدا و بقاي نفس و زندگي اخروي در آن مکاتب مورد تأکيد نيست. بودائي‌ها فقط تربيت اخلاقي و تصفيه باطن را در نظردارند و در واقع صرفاً خويشتن‌سازي است ولي عارف در پي رسيدن به خداست. ... ⚜براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/عرفان_اسلامی 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf
🌺 برای علاقمندان به 💠 «هو» اسم معيني است که براي خلق معلوم مي‌باشد، زيرا «هو» کنايه از فردي است که به‌گونه غيبت و فردانيت موجود است، و وجود و غيبت از همه ممکنات از صفاتي هستند که بر حق سبحان واجب مي‌باشند و دلالت بر نهايت عزت و علوّ و کبريا مي‌کنند، اما وجود براي خداوند به ذاتش و از ذاتش مي‌باشد، و براي غير خداوند از ناحيه غيرش است، و اما فردانيت پس فرد مطلق از هر ناحيه، غير از او نمي‌باشد، و اما غيبت از همه ممکنات به دليل اين‌که محال است که خداوند حالّ در غير خود يا محلّ براي غير يا متصل به غير يا منفصل از غير خود باشد، پس هيچ مناسبتي بين او و چيزي از ممکنات نيست، بنابراين ثابت شد که صفاتي که کلام ما (هو) بر آن‌ها دلالت مي‌کند به غير خداوند سبحان سزاوار نيست، پس اين کلمه اخص اسماي خداوند سبحان مي‌باشد». 💠 «هو» اسم خداي متعالي است؛ نه ضمير، به همين جهت «يا هو» درست است. نزد عارفان «هو» به مقام «هويّت مطلقه» من حيث هي هي اشاره دارد، بي‌آنکه متعيّن به تعيّن صفاتي يا متجلّي به تجلّيّات اسمايي باشد و اين اشاره، از غير صاحب قلب تقيّ نقيّ احديّ احمدي محمدي(صلي الله عليه وآله)ممکن نيست. 💠 به عبارت ديگر، «هو» به مقامي اشاره دارد که اشاره و آمال عارفان از آن منقطع و از اسم و رسم مبرّا و از تجلّي و ظهور منزّه است. 🌹براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/اسم_اعظم 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf