🌺 برای علاقمندان به #مباحث_فقهی ❇️ #عاريه 💠 عاريه يکي از اصطلاح فقهي _ حقوقي بوده و عقدي است که به موجب آن، يکي از طرفين عقد به ديگري اجازه مي‌دهد که از عين مال او مجاناً استفاده کند. عاريه دهنده را معير و عاريه گيرنده را مستعير مي‌گويند. 💠 «عاريه» آن است که کسي مال خود را در اختيار کسي بگذارد تا از آن استفاده کند و چيزي هم به عنوان «اجرت» يا به عنوان ديگر از او نگيرد. 💠 براي صحت عقد عاريه، عاريه دهنده بايد اهليت داشته باشد. علاوه بر آن بايد مالک منافع مالي باشد که به عاريه مي‌دهد، اگر چه مالک عين مال نباشد؛ بنابراين صاحب حق انتفاع از چيزي، مي‌تواند آن را به ديگري عاريه دهد، مگر اين‌که شرط مباشرت شده باشد. 💠 طرفين عقد عاريه بايد علاوه بر اهليت، قصد بر عاريه نيز داشته باشند. هر چيزي که بتوان با بقاء اصلش از آن منتفع شد، مي‌تواند موضوع عقد عاريه قرار گيرد. منفعتي که مقصود از عاريه است بايد مشروع و عقلائي باشد. 💠 «عاريه، عقدي جائز است، بنابراين طرفين عقد مي‌توانند هرگاه که بخواهند آن را بر هم زنند». #ویکی_فقه #اصطلاحات_فقهی #اصطلاحات_حقوقی #عقود_اسلامی 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 ➡️ http://wikifeqh.ir/عاریه http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf 🆔 @wikifeqh_ir