💠سحْت💠 🔹سحت با ضمّ سین و سکون حاء خوانده می شود. مال نامشروع را سُحْت می گویند. 🔸واژه سحت در قرآن کریم؛ و نيز روايات و به تبع آن دو، در كلمات فقها به كار رفته است. مراد از سحت مالى است كه از راه حرام به دست مى‌آيد. 🔹مالى كه در ازاى فروختن مردار يا سگ يا شراب دريافت مى‌شود و نيز مزدى كه زن بدکار در ازاى زنا دادن مى‌گيرد يا رشوه‌اى كه قاضی در قبال حکم خود دريافت مى‌كند و يا ربايى كه ربا خوار مى‌گيرد، در روايات از مصاديق سحت شمرده شده است. 🔸در روايتى از امام باقر (ع) به مالى كه به خیانت از امام (ع) گرفته شده است، مانند تصرف در سهم امام از خمس يا در انفال بدون اذن امام (ع) و نيز خوردن مال یتیم و مانند آن از مصاديق سحت شمرده شده است. 🔹بنابر اين، سحت بر هر مال به دست آمده از راه کسب نامشروع يا خيانت و مانند آن اطلاق مى‌شود؛ از اين رو، برخى لغويان سحت را به هر حرامى كه ذكر آن زشت و ننگ آور است، تعريف كرده‌اند. ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/سحت 📌 کلمات کلیدی: #اصطلاحات #قرآنی #سحت #فقه #مال_حرام #کسب_نامشروع #خمس #انفال •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 کانال ویکی فقه👇 🆔 @wikifeqh