سلام بدلیل حضور ادمین محترم کانال در سفر معنوی اربعین لطفا یادداشت‌های خود را از این ساعت به بعد به نشانی زیر بفرستید👇 @Pourjam با تشکر

پرونده ویژه روزنامه #آگاه با عنوان «انقلابی بودن؛ انقلابی ماندن» به قلم تعدادی از اعضای شبکه نویسندگان منتشر شد. یادداشت‌ها به ترتیب انتشار در صفحه روزنامه درج شده است.👇 ۱- باشگاه خصوصی متشابه الافکارها ✍️ یوسف پورجم ۲- از انحصار تا امتداد ✍️ مجتبی مدنی‌نژاد ۳- انقلابی‌گری؛ از انقطاع تا امتداد ✍️ دکتر احمد فرحانی ۴- «مردم» جمهوری اسلامی را برگزیدند ✍️ سجاد انجم‌شعاع ۵- انقلابی‌گری روزمره؛ امکان یا تناقض ✍️ دکتر مرتضی رجائی ۶- نه توده، نه نخبگان، بلکه صاحبان معنا ✍️ دکتر محمدحسین شیخ‌شعاعی ۷_ مردم و ظرفیت مغفول تمدن‌سازی اسلامی ✍️ علیرضا موذنی ۸_ انقلابی‌گری به مثابه زیست عقلانی ✍️ رضا واوسری ۹_ دفاع مقدس ۱۲ روزه و ملت انقلابی! ✍️ علی رشیدی ۱۰_ انقلابی‌گری؛ از تصلب تا اتساع ✍️ علیرضا احمدی قره‌زاغ ۱۱_ انقلابی‌گری تشکیکی ✍️ مرضیه صادقیان ۱۲_ انقلابی‌گری؛ از جنگ تا متن زندگی ✍️ علی لرستانی ۱۳_باور به خرد جمعی در مواجهه با بحران‌ها ✍️ دکتر محمدصادق خرسند ۱۴_ بازتعریف فقه‌الاولویت در حیات انقلابی ✍️ محمدرضا بابایی پ.ن: کانال هر کدام از نویسندگان محترم را می‌توانید با زدن بر روی نام‌شان مشاهده فرمایید. شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی https://eitaa.com/writersnetwork

‌ پرونده ویژه روزنامه #وطن‌امروز درباره امکان خوانش‌های نو از پدیده اربعین با عنوان «از کربلا تا بی‌نهایت» به قلم تعدادی از اعضای شبکه نویسندگان منتشر شد. یادداشت‌ها به ترتیب انتشار در صفحه روزنامه درج شده است.👇 ۱- اربعین به مثابه متن هستی ✍️ علی صالحی ۲- هستی‌شناسی اربعین ✍️ علیرضا احمدی قره‌زاغ ۳- پارادایم اربعینی ✍️ دکتر محمدحسین شیخ‌شعاعی ۴- اربعین؛ میدان آزمون تئوری‌ها یا فروپاشی پیش‌فرض‌ها؟ ✍️ علیرضا موذنی 5- از عقل پای‌افزار تا جامعه مأواگر ✍️ مجتبی مدنی‌نژاد 💢 نسخه اینترنتی یادداشت‌ها را از صفحه روزنامه وطن‌امروز بخوانید.💢 پ.ن: کانال هر کدام از نویسندگان محترم را می‌توانید با زدن بر روی نام‌شان مشاهده فرمایید. شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی https://eitaa.com/writersnetwork

پویش یادداشت‌نویسی شماره ۲۱ 🔸موضوع: "حزب‌الله لبنان: از مقاومت تا آینده‌نگاری در آینه چالش‌ها" 📌بیان مسأله: در قلب خاورمیانه‌ی پرتلاطم، حزب‌الله لبنان نه تنها به عنوان یک بازیگر سیاسی داخلی، بلکه به مثابه ستونی محوری در معادلات امنیتی و استراتژیک منطقه ایستاده است. این سازمان، متولد خشم از اشغال و پرورده در کوره مقاومت، امروز در تقاطع سرنوشت‌سازی قرار گرفته است؛ جایی که فشارهای بین‌المللی برای خلع سلاح، کارنامه پر فرازونشیب گذشته، خدمات بحث‌برانگیز امنیتی و نقش حیاتی‌اش در آینده‌ی محور مقاومت، همگی در هم تنیده شده‌اند. این پویش یادداشت‌نویسی، فراخوانی است برای کندوکاو در لایه‌های پنهان این پیچیدگی‌ها، فراتر از شعارها و کلیشه‌ها، تا تصویری روشن‌تر از ابعاد مختلف وجودی حزب‌الله و تأثیرات آن بر لبنان و منطقه ترسیم کنیم. 🔗محورها: الف) پشت صحنه‌ی فشارها: چرا و چگونه طرح خلع سلاح حزب‌الله مطرح می‌شود؟ _ تحلیل انگیزه‌های اصلی بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی (به‌ویژه غرب، رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی) برای خلع سلاح حزب‌الله. _ بررسی ابزارهای مورد استفاده (تحریم‌ها، فشار سیاسی، تبلیغات رسانه‌ای، بهره‌برداری از بحران‌های داخلی لبنان). _ نقشه‌راه احتمالی این طرح‌ها و چالش‌های پیش‌روی اجرای آن. _ آیا خلع سلاح، هدف نهایی است یا گامی در جهت تضعیف کلی محور مقاومت؟ ب) سفر در زمان مقاومت: کارنامه حزب‌الله و نقش دبیران کل شهید در شکل‌گیری معادلات منطقه _ بررسی دستاوردهای نظامی و استراتژیک حزب‌الله در مقابله با رژیم صهیونیستی (از عملیات‌های اولیه تا جنگ‌های ۳۳ روزه و بعد). _ تحلیل نقش بی‌بدیل شهید سید عباس موسوی و شهید سید حسن نصرالله در هویت‌بخشی، سازماندهی و تبدیل حزب‌الله به نیرویی بازدارنده. _ تأثیر وجود حزب‌الله بر تقویت گفتمان مقاومت و ایجاد محور قدرتمندی متشکل از ایران، سوریه و گروه‌های فلسطینی. _ نقد و بررسی آسیب‌ها و چالش‌های داخلی و خارجی پیش‌روی حزب‌الله در طول این مسیر. ج) سناریوهای پسا-سلاح: پیامدهای احتمالی خلع سلاح حزب‌الله برای لبنان و منطقه _ تحلیل پیامدهای امنیتی برای لبنان (آیا خلع سلاح به ثبات می‌انجامد یا خلأ امنیتی ایجاد می‌کند؟). _ تأثیر بر موازنه قوا در برابر رژیم صهیونیستی و تغییر احتمالی در معادلات بازدارندگی. _ پیامدهای داخلی لبنان: تأثیر بر توازن قوا میان فرقه‌ها و گروه‌های سیاسی. _ تأثیرات منطقه‌ای: تقویت یا تضعیف محور مقاومت؟ واکنش احتمالی ایران و متحدانش؟ _ آیا خلع سلاح به حل بحران‌های عمیق لبنان کمک می‌کند؟ د) سپر یا شمشیر؟ نگاهی چندوجهی به خدمات امنیتی حزب‌الله در لبنان _ بررسی نقش حزب‌الله در مقابله با گروه‌های تکفیری (مانند داعش و جبهه‌النصره) در لبنان و مرزهای آن (به‌ویژه در سوریه). _ تحلیل ادعاهای حزب‌الله درباره تأمین امنیت مناطق شیعه‌نشین. _ نقد دیدگاه‌های مخالف: اتهامات ایجاد "دولت در دولت"، نقض حاکمیت ملی و تأثیر اقدامات نظامی حزب‌الله بر امنیت داخلی لبنان. _ خدمات اجتماعی حزب‌الله و نقش آن در جلب حمایت پایگاه اجتماعی (آیا این خدمات جبران‌کننده‌ی هزینه‌های سیاسی و امنیتی حضور نظامی است؟). ی) آینده جریان مقاومت در منطقه با توجه به نقشه‌های دشمن _ تحلیل استراتژی‌های جدید رژیم صهیونیستی و متحدانش برای مقابله با محور مقاومت (عادی‌سازی روابط، محاصره اقتصادی، جنگ روانی، عملیات‌های اطلاعاتی و ترور). _ سناریوهای محتمل برای آینده حزب‌الله در صورت تداوم فشارها: انطباق، تغییر استراتژی، افزایش وابستگی یا تضعیف تدریجی؟ _ نقش متغیرهای منطقه‌ای (تحولات سوریه، آینده فلسطین، تحولات عراق، توافق هسته‌ای ایران) در سرنوشت محور مقاومت. _آیا گفتمان مقاومت همچنان توان جذب نیروهای جدید و نوآوری در راهبردها را دارد؟ 💢هر یادداشت می‌تواند بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ کلمه باشد. ⏰ مهلت ارسال: تا چهارشنبه ۲۹ مرداد ساعت ۱۲ ظهر 📬 آیدی ارسال: @ensane_falsafi 🗞 منتخب یادداشت‌ها با ویرایش نهایی در روزنامه «آگاه» منتشر خواهد شد. 📚 شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی eitaa.com/writersnetwork

پویش یادداشت‌نویسی شماره ۲۲ «امیدِ زنده؛ در آینه‌ی انتظار» بازخوانی امید مهدوی به مثابه موتور محرّکِ فرد و جامعه در افق غیبت بیان مسأله: پویش «امیدِ زنده» فراخوانی است برای نگارش روایت‌های ملموس و تحلیل‌های ژرف از مفهوم امید در پرتو امامت حضرت مهدی(عج). این امید، برآمده از ترکیبِ «دانش»(معرفت‌شناسی انتظار) و «ایمان»(تکیه‌گاه قلبی) است و می‌کوشد در برابر امیدهای زودگذر، انفعالی یا معناگریخته‌ی عصر حاضر، الگویی زنده و جهت‌دهنده ارائه دهد. هدف: تبدیل امید از شعار به «کردارِ اجتماعیِ اثرگذار». محورها ۱. امید در ترازِ معرفت و ایمان: چالش‌ها یا راه‌بردها؟ (فهم پروبلماتیک امید در وضعیت کنونی) - واکاوی کژتابی‌های امید مهدوی در جامعه: امیدِ معطوف به «معجزه‌ی منفعلانه» یا «توقعات غیرواقعی»؟ - نسبت سنجی میان «انتظار فرج» و «مسئولیت‌پذیری انسان منتظر»: چگونه طول غیبت، امید را به یأس تبدیل نکند؟ - نقش دانشِ عمیقِ امامت و ایمانِ پویا در تبدیل امید به «سوختِ حرکت». ۲. تجلّی‌های عینیِ امید: دستاوردها و کاستی‌ها (کردارهای محسوس‌ساز نظام اسلامی) - بررسی مصادیق ملموس در سیاست‌گذاری‌ها، برنامه‌های فرهنگی و اقدامات اجتماعی جمهوری اسلامی: - آموزش و پرورش (کتاب‌های درسی، فعالیت‌های مساجد و مدارس). - رسانه‌ها (فیلم، سریال، پویش‌های مردمی). - اقتصاد مقاومتی به مثابه‌ی الگوی «جامعه‌ی پیش‌تاز در انتظار». ۳. امیدآفرینی در دلِ آشوب: راهکارهای نوین (شیوه‌های محسوس‌سازی امید در وضعیت پیچیده) - ارائه‌ی الگوهای خلاقانه برای باززنده‌سازی امید در شرایط دشوار: - نقش فضای مجازی(شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌های تعاملی). - هنر مردمی(نقاشی دیواری، تئاتر خیابانی، موسیقی آیینی). - گفتمان‌سازی نخبگانی(کرسی‌های آزاداندیشی با رویکرد امیدِ فعّال). -تجربه‌های زیسته(همبستگی‌های اجتماعی در بحران‌ها مانند سیل و بیماری). ۴. امید، سلاحی در برابر تاریک‌اندیشی (نقش امید در نقد انگاره‌های دیستوپیایی و واپس‌گرا) - تحلیل امید مهدوی به مثابه‌ی پادگفتمانِ آرمان‌شهرِ الهی در برابر: - روایت‌های آخرالزمانیِ غربی(فیلم‌ها و ادبیات ضدآینده). - جریان‌های خشونت‌طلبِ واپس‌گرا (تحجرگرایی به نام دین). - اندیشه‌های انزواطلب(ترک مسئولیت اجتماعی به بهانه‌ی انتظار). - تأکید بر آینده‌ی روشنِ مبتنی بر عقلانیت، عدالت و پیشرفت در گفتمان مهدویت. 💢هر یادداشت می‌تواند بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ کلمه باشد. ⏰ مهلت ارسال: تا پنجشنبه ۳۰ مرداد ساعت ۱۲ ظهر 📬 آیدی ارسال: @ensane_falsafi 🗞 منتخب یادداشت‌ها با ویرایش نهایی در روزنامه «وطن‌امروز» منتشر خواهد شد. 📚 شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی eitaa.com/writersnetwork

پرونده ویژه روزنامه #آگاه با عنوان «وداع با اسلحه، هرگز» به قلم تعدادی از اعضای شبکه نویسندگان منتشر شد. یادداشت‌ها به ترتیب انتشار در صفحه روزنامه درج شده است.👇 ۱- اگر حزب‌الله وجود نداشته باشد ✍️ فاطمه ارجمند ۲- مقاومت زبان مشترک منطقه ✍️ کژال جعفری ۳- هوش بازدارنده ✍️ سجاد انجم‌شعاع ۴- خلع سلاح؛ امنیت یا بی‌ دفاعی ✍️ موسی آقایاری ۵- نیرویی که سپر شد ✍️ دکتر مریم جهانگیر ۶- خلع سلاح یا خلع هویت؟ ✍️ یوسف پورجم ۷_ رمز و نماد مقاومت ✍️ حسین انجدانی ۸_ سناریوهای یک طرح شوم ✍️ رضا واوسری ۹_ اگر سلاح‌ها را زمین بگذارند ✍️ مهدی ارمغانی ۱۰_ به بهانه آرامش ✍️ علیرضا موذنی ۱۱_ تاریکی محض ✍️ مهدی موحدنژاد ۱۲_ میراثی که دوباره باید اختراع شود ✍️ محمدرضا بابایی پ.ن: کانال هر کدام از نویسندگان محترم را می‌توانید با زدن بر روی نام‌شان مشاهده فرمایید. شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی https://eitaa.com/writersnetwork

پویش یادداشت‌نویسی شماره ۲۳ 🔸موضوع: "یک‌سال فرهنگ در دولت سیزدهم؛ از جنگ روایت‌ها تا امید به انسجام ملی" 📌بیان مسأله: فرهنگ، میدان جنگی خاموش اما سرنوشت‌ساز است؛ جایی که پیروزی یا شکست در آن، آینده یک ملت را رقم می‌زند. یک‌سال از فعالیت دولت سیزدهم گذشته و کارنامه فرهنگی و اجتماعی‌اش اکنون در معرض داوری است. این عرصه در کنار سیاست و اقتصاد، به نقطه‌ای حساس رسیده؛ چراکه دشمن با جنگ روایت‌ها، ناامیدی‌پراکنی و دوگانه‌سازی‌های اجتماعی می‌کوشد انسجام ملت را بشکند. در مقابل، جنگ ۱۲ روزه و بازتاب آن در منطقه نشان داد که ایران در قلب «اتحاد مقدس امت اسلامی» قرار دارد و فرهنگ می‌تواند ستون هویت تمدنی و امنیت ملی ما باشد. این پویش دعوتی است برای بازخوانی صریح عملکرد دولت، نقد منصفانه چالش‌ها و طرح ایده‌های تازه برای آینده فرهنگ کشور. 🔗محورها: الف) کارنامه یک‌ساله فرهنگی و اجتماعی دولت _ نقاط قوت و ضعف سیاست‌های فرهنگی دولت در سال نخست. _ میزان موفقیت در ارتباط با نسل جوان و نخبگان. _ بررسی اقدامات رسانه‌ای، هنری و اجتماعی و بازخورد آن‌ها. ب) چالش‌های یک‌سال اخیر _ موانع مدیریتی و ساختاری در تحقق سیاست‌های فرهنگی. _ فشار جنگ روایت‌ها و رسانه‌های معارض. _ نسبت فرهنگ با اقتصاد و معیشت: آیا بحران‌های اقتصادی فرهنگ را به حاشیه برد؟ ج) مطالبات فرهنگی رهبر انقلاب از دولت _ مرور بیانات و تأکیدات رهبر انقلاب در حوزه فرهنگ طی سال گذشته. _ بررسی شکاف میان این مطالبات و عملکرد واقعی دولت. _ اولویت‌های حیاتی: جهاد تبیین، امیدآفرینی، تحول در آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها. د) راهبردهای آینده با توجه به جنگ ۱۲ روزه و اتحاد مقدس _ چگونه دستاوردهای جنگ ۱۲ روزه می‌تواند به سرمایه فرهنگی و اجتماعی در داخل کشور بدل شود؟ _ راه‌های تحقق "اتحاد مقدس" در جامعه و مقابله با تفرقه‌افکنی دشمن. _ زنده کردن دوباره روح انسجام و همبستگی ملی در سیاست‌های فرهنگی دولت. هـ) نقش مردم و نخبگان فرهنگی _ ظرفیت‌های مردمی در پشتیبانی از سیاست‌های فرهنگی دولت. _ راه‌های بهره‌گیری از خلاقیت‌های مردمی در تولید روایت و گفتمان. _ نقش نخبگان، دانشگاهیان و هنرمندان در تکمیل کاستی‌های دولت. و) چشم‌انداز آینده فرهنگ در ایران _ فرصت‌ها و تهدیدهای پنج‌سال آینده در میدان فرهنگ. _ نقش تحولات منطقه‌ای و جهانی در سیاست‌های فرهنگی ایران. _ آیا می‌توان فرهنگ را به موتور محرک پیشرفت تمدنی بدل کرد؟ 💢هر یادداشت می‌تواند بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ کلمه باشد. ⏰ مهلت ارسال: تا چهارشنبه ۵ شهریور ساعت ۱۲ ظهر 📬 آیدی ارسال: @ensane_falsafi 🗞 منتخب یادداشت‌ها با ویرایش نهایی در روزنامه «آگاه» منتشر خواهد شد. 📚 شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی eitaa.com/writersnetwork

پرونده ویژه روزنامه #آگاه با عنوان «فرهنگ در ایستگاه چهاردهم» به قلم تعدادی از اعضای شبکه نویسندگان منتشر شد. یادداشت‌ها به ترتیب انتشار در صفحه روزنامه درج شده است.👇 ۱- نبرد آرام تاثیر شدید ✍️ سمانه فتح‌الله‌پور افشاری ۲- اقتصاد فرهنگ؛ از بودجه تا زیست بوم ارزش آفرین ✍️ یوسف پورجم ۳- نخبگان، مردم و انسجام فرهنگی ✍️ محمدرضا بابایی ۴- فرهنگ در گذار یک ساله دولت چهاردهم ✍️ مهدی ارمغانی ۵- شکستن انحصار رسانه دشمن ✍️ علیرضا احمدی قره‌زاغ ۶- از میراث تا افق تمدن نوین ✍️ رضا واوسری ۷_ فاصله گفتار تا نهاد ✍️ علیرضا موذنی ۸_ فرهنگ، شریان حیات و زیربنای بقای ملی ✍️ حسین انجدانی ۹_ نقش آفرینی فرهنگی در نظم جهانی در حال گذار ✍️ محمدرضا آتشین‌صدف ۱۰_ مسیر زایش فرهنگ ✍️ علی لرستانی ۱۱_ الگوی مشارکت مردمی در فرهنگ ✍️ فاطمه ارجمند ۱۲_ امید و انسجام ملی ✍️ دکتر مریم جهانگیر ۱۳- پیوند سیاست های فرهنگی و امنیت ملی ✍️ سیدحسین موسوی ۱۴- سنجش واقع گرایانه میان وعده و واقعیت ✍️ علیرضا احمدی‌تبار ۱۵- فرهنگ، ریشه همبستگی ملی ✍️سید جلال حسینی بزدی پ.ن: کانال هر کدام از نویسندگان محترم را می‌توانید با زدن بر روی نام‌شان مشاهده فرمایید. شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی https://eitaa.com/writersnetwork

‌ پویش یادداشت‌نویسی شماره ۲۴ 🔸موضوع: «تجربه‌های تلخ یک اعتماد؛ بازخوانی مسئله اعتماد به غرب در پرتو بیانات رهبر انقلاب» 📌بیان مسئله: مکانیسم ماشه بار دیگر به صدر اخبار آمده و این یعنی غرب همان مسیری را می‌رود که سال‌ها رهبر انقلاب هشدار داده‌اند: «به غرب اعتماد نکنید.» تاریخ معاصر ایران، آینه‌ای روشن از خسارت‌های اعتماد به غرب است؛ از قراردادهای استعماری پیش از انقلاب تا توافق‌های برجامی پس از انقلاب، همواره تجربه‌ای تلخ برجای مانده است. مسئله، فقط یک خطای سیاسی نیست؛ بلکه یک چالش معرفتی و تمدنی است: چگونه باید نسبت خود را با «غرب» تعریف کنیم؟ آیا می‌توان بر وعده‌های غرب تکیه کرد؟ و اگر نه، چه الگوی جایگزینی برای سیاست و فرهنگ و اقتصاد کشور باید برگزید؟ این پویش دعوتی است برای بازخوانی بیانات رهبر انقلاب، مرور تجربه‌های تاریخی و واکاوی مبانی دینی بی‌اعتمادی به غرب؛ بدون توهین به اشخاص، بلکه با تمرکز بر ریشه‌ها و عبرت‌ها. 🔗محورها: الف) مکانیسم ماشه و بازخوانی بیانات رهبر انقلاب - تحلیل بیانات رهبر انقلاب درباره اعتماد نکردن به غرب. - نسبت این هشدارها با وضعیت کنونی مکانیسم ماشه. - چرا «بی‌اعتمادی به غرب» یک راهبرد بنیادین است نه یک تاکتیک مقطعی؟ ب) آسیب‌های اعتماد به غرب در سال‌های اخیر - نمونه‌هایی از خسارت‌های اعتماد به غرب در سیاست، اقتصاد و فرهنگ. - بررسی مصادیق عینی بدون تخفیف شخصیت‌ها یا توهین به افراد. - نقد منصفانه تصمیمات و نتایج آن‌ها. ج) تجربه‌های تاریخی پیش از انقلاب - مرور مواردی چون قراردادهای استعماری، کودتای ۲۸ مرداد و دیگر نمونه‌ها. - نقش اعتماد به غرب در عقب‌ماندگی و سلطه بر ایران. - پیوند این تجربه‌ها با امروز. د) مبانی دینی بی‌اعتمادی به غرب - استناد به آیات قرآن درباره دشمنی کفار و منافقان. - روایت‌های تاریخی از بی‌اعتمادی پیامبر و اهل‌بیت به دشمنان اسلام. - ترسیم الگویی الهام‌بخش برای سیاست‌ورزی امروز ایران. هـ) راهبردهای جایگزین - چگونه می‌توان به ظرفیت‌های درونی و منطقه‌ای تکیه کرد؟ - نقش اقتصاد مقاومتی و اتحاد امت اسلامی در جایگزینی اعتماد به غرب. - آینده سیاست خارجی ایران بر اساس اصل «اعتماد به ملت» نه «اعتماد به دشمن». 💢هر یادداشت می‌تواند بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ کلمه باشد. ⏰ مهلت ارسال: تا چهارشنبه ۱۲ شهریور ساعت ۱۲ ظهر 📬 آیدی ارسال: @ensane_falsafi 🗞 منتخب یادداشت‌ها با ویرایش نهایی در روزنامه «آگاه» منتشر خواهد شد. 📚 شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی eitaa.com/writersnetwork

توصیه امام خمینی(ره) مبنی بر اقدام بدون ترس از آمریکا ایجاد یك فكر، یك گفتمان، یك جریان فكری در جامعه، به دست خواص جوامع است؛ به دست اندیشمندان جامعه است؛ آنها هستند كه میتوانند فكر ملت‌ها را به یك سمتی هدایت كنند كه مایه‌ی نجات ملت‌ها شود؛ همچنان كه خدای نخواسته می‌توانند به سمتی ببرند كه مایه‌ی بدبختی و اسارت و تیره‌روزی ملتها شود. این دومی متأسفانه در طول هفتاد هشتاد سال اخیر در برخی از كشورها، از جمله در كشور خود ما اتفاق افتاد. روایتی است از رسول مكرم اسلام، حضرت محمدبن‌عبدالله، كه می‌فرماید:«لا تصلح عوامّ هذه الأمّة الاّ بخواصّها قیل یا رسول‌الله و من خواصّها قال العلماء»؛ اول علما را ذكر كرد، بعد چند دسته‌ی دیگر را. بنابراین اساتید دانشگاه، فرزانگان و نخبگان علمی در هر كشوری میتوانند سررشته‌دار حركت مردم شوند؛ البته به شرط اخلاص، به شرط شجاعت، به شرط نترسیدن از دشمنان. اگر ترس آمد، اگر طمع آمد، اگر غفلت آمد، اگر تنبلی آمد، كار خراب خواهد شد. اگر ترس نبود، شجاعت بود، اگر طمع نبود، اگر غفلت نبود، هوشیاری و بیداری بود، آن وقت كار درست خواهد شد. اوائل انقلاب، سی و یكی دو سال قبل از این، در یك قضیه‌ی بسیار مهمی، من و دو نفر دیگر كه آن روز عضو شورای انقلاب بودیم، از تهران رفتیم قم خدمت امام - امام آن وقت هنوز در قم بودند، تهران نیامده بودند - تا نظر ایشان را نسبت به آن قضیه و اقدام مهم بپرسیم. وقتی قضیه را برای ایشان شرح دادیم، امام رو كردند به ما، گفتند از آمریكا می‌ترسید؟ گفتیم نه. گفتند پس بروید اقدام كنید. ما هم آمدیم اقدام كردیم و موفق شدیم. اگر ترس آمد، اگر طمع آمد، اگر غفلت آمد، اگر گرایشهای انحرافی پا در میان گذاشت، كارها مشكل خواهد شد. ۱۳۹۱/۰۹/۲۱ 📚 شبکه نویسندگان؛ محلی برای نوشتن جمعی eitaa.com/writersnetwork