در غروب زندگي، پيرمردان و پيرزناني احساس شكست و يأس مي كنند كه در طول زندگي از «خودِ» واقعي شان غافل بوده اند و سراسر عمرشان را با دنيا و غريزه و پُز و مقام و خودخواهي پر كرده اند. اما پيرمردان و پيرزناني هم هستند كه در آخر عمر آرام و با نشاط و پر محبت اند، گويي كه در نهايتِ سرفرازي چون سرداري فاتح از يك جنگ طولانيِ هفتاد ساله برگشته اند. آن وقت در وصيت نامه شان مي نويسند: «با دلي آرام و قلبي مطمئن و روحي شاد و ضميري اميدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوي جايگاه ابدي سفر مي كنم». #تلنگر

 اگر انسان به امور فطري بپردازد و آن صداي فوق غريزه را بشنود و از آن تبعيت کند، در عمق «جانش» احساس رضايت مي نمايد و اگر به آن بي محلي کند و بخواهد کارها و فعاليت هاي ديگري را جايگزين پيام آن نمايد در نهايت خودِ انسان احساس مي کند به هيچ چيزي نرسيده و با گفتن «چه فايده؟» اثر همة آن کارها در درون او نقش بر آب مي شود #تلنگر

هر انساني داراي يك «تن» و يك «جان»، و يك «جانِ جان» و يك «جانِ جانِ جان» است. «تنِ» هرکس كه برايش مشخص است، «من» او همان «جان» او يا نفس حيواني اوست، که عامل حيات و زنده بودن است، «فطرت» او همان «جانِ جانِ» اوست که فوق گرايش هاي غريزي، طالب خداوند است و نظر به خدا دارد، و «خدا»، «جانِ جانِ جانِ» انسان ها است! گفت:  اي جانِ جانِ جانم  تو جانِ جانِ جاني  بيرون زجان چه باشد  تو آني و نه آني

«أنَا جَليسُ مَنْ ذَکَرَني»(31) من همنشين آن کسي هستم که مرا ياد کند 31- ارشادالقلوب، ج 1، ص 60. 

 اين كه مي گويد سرشت انساني به دست خدا سرشته شده يعني گرايش «جان» انسان به سوي خداست. به عبارت ديگر بنيان «جانِ» انسان ها الهي است. پس کسي که به خدا رجوع کند به بنيان جان خودش رجوع كرده است و كسي كه از خدا دور شود از «جانِ» خودش دور شده است.  #تلنگر

«فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَي الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ»،(36) و هنگامي كه بر كشتي سوار مي شوند خدا را با تمام خلوص مي خوانند و چون خداوند آن ها را به سوي خشكي رساند و نجاتشان داد، در همان حال شرك مي ورزند. 36- سوره عنکبوت، آيه 65.  #نصایح

نماز يكي از بهترين عواملي است كه انسان به كمك آن مي تواند به مقصد فطرت يعني خدا توجه کند و از غفلت در آيد #تلنگر

نقل مي كنند كه خواجه ابوسعيدابوالخير آن عارف مشهور را جهت موعظه به مجلسي دعوت کرده بودند، افراد زيادي براي شنيدن صحبت هاي او جمع بودند، بلندگو هم نبود كه صداي شيخ به همه برسد. براي اين كه جا براي افرادي که در عقب مجلس بودند باز شود و نزديك تر بيايند و صداي شيخ به همه برسد، فردي برخاست و گفت؛ «خدا رحمت كند كسي را كه برخيزد و قدمي جلو بگذارد». شيخ با شنيدن آن سخن از منبر پايين آمد. پرسيدند: «اي شيخ! كجا؟!» گفت: «حرف همين بود كه اين مومن زد، خدا رحمت كند كسي را كه برخيزد و قدمي جلو بگذارد!» قرآن هم در اين رابطه در آيه فوق مي فرمايد: «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدّينِ حَنيفاً»؛ به پا خيزيد و جهت «خود» را در جهت دين حنيف که همان مسير فطرت است، قرار دهيد #حکایات

«جان» همة انسان ها بر پايه و اساسي الهي سرشته شده است. و سرماية واقعي و ارزش حقيقي هركس به اندازه اي است كه توانسته باشد انتخاب هايش را بر اساس فطرتش انجام دهد #تلنگر

♻️غذای لذیذ♻️ غذاي لذيذي كه يک نفر در 15 سال پيش خورده است فعلاً هيچ حضوري در جان او ندارد، اما حرف حقي كه در 15 سال پيش زده يا عبادتي كه كرده است همچنان در «جان» او گرم و شعله ور است #نصایح

«أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ، وَأَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ»(45)  اي فرزند آدم! مگر به شما سفارش نكردم و شما تعهد نكرديد كه شيطان را نپرستيد، زيرا كه او براي شما دشمني آشكار است، و مرا بپرستيد كه راه مستقيم همين است و بس؟  45- سوره يس، آيه 60 و 61  #نصایح #تلنگر