💚 شبِ یلدا با یاد شهدا شیرین می شود... #امام_زمان #یلدای_مهدوی 🥀 @yaade_shohadaa

❄️ شب یلدای رزمندگان 🥀در این شب بلند سال (شب چله) یاد کنیم از سفر کردگانی همچون شهدا، به ویژه شهیدان دوران دفاع مقدس، مدافع امنیت، حرم و سلامت که در راه دفاع از وطن و ماندن ما از جان و مال خود گذشتند و به سرای ابدی پر کشیدند و اینک در این روزهای خاص سال فرزندان، همسران، پدران و مادران شهدا، شب یلدای خود را بدون عزیز خود به صبح می‌رسانند و با یاد قهرمانان زندگیشان یلدایشان را سپری می‌کنند.💔 جانبازان و یادگاران جبهه و جنگ، رزمندگانی که شجاعتشان به بلندای شب یلدا بود اینک خاطرۀ رشادت‌هایشان قصۀ سفره‌های یلدایی‌شان می‌شود. 💔رزمنده‌ها معتقد بودند شب یلدا شبی است که یک دقیقه فرصت بیشتری برای مناجات با خداوند وجود دارد به همین دلیل بسیاری از آنها این شب را با مناجات و راز و نیاز کردن با معبود خود سپری می‌کردند. رزمنده‌ها این شب را به همان چند اناری و هندوانه‌ای که در سنگرها بود، بسنده کرده و همچنین با برگزاری مراسم زیارت عاشورا و مناجات با خداوند، آن شب را با توجه به فضای شاد و معنوی حاکم در سنگرها به یاد ماندنی می‌کردند. 💚 اینک بیاییم در بلندترین شب سال برای بلندترین انتظار دعا کنیم و اللّهُمَ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج را زمزمه کنیم. #یلدای_مهدوی #امام_زمان 🥀 @yaade_shohadaa

༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅ #حدیث بیستوششم: 🌷شیعیان امام علی(ع) در بهشت: حضرت فاطمةُ(س):قالَ رَسولُ اللّهِ(ص) لِعَلِی(ع): أما إنَّک یابنَ أبی طالِبٍ وشیعَتَک فِی الجَنَّةِ. 🌱حضرت فاطمةُ(س): رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود: ای فرزند ابوطالب تو و شیعیانت در بهشتید. 📗دلائل الإمامة : ص ۶۸ ح ۴ 🥀 @yaade_shohadaa

🍂بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَت؟! 🥀غنچه‌ی نشکفته شهید "محمود بلوری" 💔 شهید "محمود بلوری" متولد سال ۱۳۴۹ در شهرستان مهدیشهر، واقع در استان سمنان بود. پدرش علی‌اکبر و مادرش شهناز نام داشت. پس از دوران کودکی وارد مدرسه ابتدایی شد. در روزهای اوج انقلاب دانش‌آموز پایه دوم ابتدایی بود و کنار خانواده در تظاهرات و راهپیمایی‌ها حضور داشت. محمود روز ۱۳ بهمن ۱۳۵۷ در کاروان استقبال از امام خمینی که به سمت سمنان بازمی‌گشت، حضور داشت که مورد حمله نیروهای حکومت پهلوی قرار گرفتند. او در این حمله، مورد اصابت گلوله عوامل حکومت قرار گرفت و به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای امامزاده قاسم(ع) زادگاهش واقع است. ♦️تلاوت سوره ی «کوثر» هدیه به غنچه‌ی نشکفته شهید "محمد بلوری" #شهدای_کودک #دهمین‌چله‌توسل‌به‌شهدا #روز نوزدهم 🥀 @yaade_shohadaa

#عروج_عاشقانه 🥀«۱ دی ماه» 🌹زندگی زیباست؛ شهادت زیباتر🌹 💔 وصیتنامه: خدای من تو شاهدی که بهترین عزیزانم و تمام دنیایم را پس گذاشتم. حالا دستم خالی است این هم دنیای من است. پس قبولم کن خدایا.  به باور و یقین رسیدم این آخرین سفر و پایان کار است. به آرزویم خواهم رسید البته که شهادت آرزوست بلکه هدف دفاع از حریم و ندای لبیک یا زینب است و شرمنده و شرمسارم که فقط قطره خون ناچیزم را فدای آرمان‌های انقلاب اسلامی و حضرت امام خامنه‌ای و شهدای وطنم می‌نمایم.  ♦️هدیه به روح شهید بزرگوار عباسعلی علیزاده «صلوات» #شهید_مدافع_حرم 🥀 @yaade_shohadaa

#معرفی_کتاب 📚ترکه های درخت آلبالو 📖ماجراهای داستان این اثر به همان سال های اولیه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، درگیری های عناصر ضد انقلاب در کردستان و سرانجام ماه های اولیه شروع جنگ تحمیلی مربوط است. خواننده در این اثر با سرهنگ حمید رضا مدنی، فرمانده حکومت نظامی یکی از مناطق تهران آشنا می شود که چنده ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر شده و منتظر است حکم تیربارانش صادر شود. او کودکی اش را در خانواده ای مذهبی سپری کرده است. وقتی پسری کوچک بود، پدرش قصد داشته او را به دلیل برداشتن دو اسکناس ده تومانی از صحن حرم شاه عبدالعظیم با ترکه های آلبالو تنبیه کند. اگرچه در جنگ ظفار نیز شرکت داشته اما هرگز دستش به خون بی گناهی آلوده نشده است. 🥀سرهنگ در زندان به آموزش پاسداران مشغول می شود. بالاخره پس از تحمل چند ماه زندان، تبرئه و از زندان آزاد می شود. سپس عازم کردستان می شود و در درگیری های سنندج رشادت هایی از خود نشان می دهد. در شهر سنندج با یوسف، یکی از پاسدارانی که به او آموزش داده، روبه رو می شود. سرهنگ به شهادت می رسد اما یوسف پس از رسیدن نیروهای کمکی، وارد سنندج می شود. با این حال، رمان ترکه های درخت آلبالو روایتی است از زندگی شهید ایرج نصرت زاد که سرگذشت پر فراز و نشیبی در ماه های اولیه پیروزی انقلاب اسلامی و شروع درگیرها در کردستان و آغاز جنگ تحمیلی داشته است. #امام_زمان #حجاب 🥀 @yaade_shohadaa

#برشی_از_یک_کتاب #ترکه‌های_درخت_آلبالو 🥀غروب زندان خیلی غم‌انگیز است. مخصوصا پاییزش... سرهنگ اندیشید و از کنار باغچهٔ زندان گذشت. برگ‌های چنار با صدای خشکی زیر پایش خرد می‌شد. انگار خودش را زیر پا له می‌کرد. پایش را روی برگ‌های پف‌کرده که خیلی خشک به نظر می‌رسید، کوبید. از آن‌همه مقام و منزلت چیزی نمانده بود؛ «مقام محترم...»، «عالی‌جناب...». جناب سرهنگ زیر پا خرد شده بود. خودش را خیلی حقیر می‌دید. هر دو دستش را تا ساعد داخل جیب کاپشن فروبرد و به حالت دویدن، مسافتی را طی کرد. سرازیری تند را یک‌نفس تا جلوی ساختمان دادگاه انقلاب دوید. پایین سرازیری، مقابل اولین پنجرهٔ روشن ایستاد. حس غریبی به او دست داده بود. احساس خفقان می‌کرد. نفسش بالا نمی‌آمد. دستش را زیر گلو کشید تا از خفه شدنش جلوگیری کند. فاصله‌ای تا مرگ نداشت. تا فردا همه‌چیز روشن می‌شد. به پنجره خیره شد. از پشت شیشه، داخل اتاق را نگاه کرد. روحانی‌ای با یک بغل پرونده دادگاه را ترک می‌کرد. «حکم اعدامم حتما زیر بغل اون مرد روحانیه.» عده‌ای جلو و عقب روحانی در حرکت بودند و گاهی مانع رفتنش می‌شدند. 🥀دادگاه شبیه کلاس مدرسه بود. احساس کرد همان دل‌شورهٔ شب‌های امتحان امروز هم دلش را مالش می‌دهد، این‌قدر که انگار قلبش می‌خواست از سینه بیرون بزند. می‌خواست فریاد بکشد. همیشه شب‌های امتحان همین حال را داشت؛ هرچند که حال امروزش با آن شب‌ها قابل مقایسه نبود، ولی دل‌شوره و دلواپسی‌اش مثل همان شب‌ها بود. شاید دلیلش کمی امید به زندگی بود! سعی کرد خودش را قانع کند و مثل همان شب‌ها که دوست داشت همهٔ درس‌هایش را یک‌شبه مرور کند، به اول کتاب برگردد. 🥀معمولا شب امتحان درس نمی‌خواند. از خانه بیرون می‌زد و تا نیمه‌شب برنمی‌گشت. از کوچهٔ پاچنار تا سرتخت، و همهٔ کوچه‌پس‌کوچه‌های حضرت عبدالعظیم را پیاده می‌رفت. از پشت‌بام‌های بازارچه می‌گذشت تا خودش را به صحن برساند. روی بلندترین طاق بازارچه می‌نشست و به گنبد طلایی و گلدسته‌ها خیره می‌شد و روی آن‌ها دنبال لک‌لک‌ها می‌گشت. ساعت‌ها آنجا می‌نشست و به صدای تیک‌تاک ساعت بزرگ گوش می‌داد. ساعت سردر مسجدجامع حکم تشرهای آقاجون را داشت. به‌خصوص وقتی ممتد به صدا درمی‌آمد و پایان شب را تکرار می‌کرد، دل‌شوره‌اش زیاد می‌شد. نمی‌دانست چرا هروقت دل‌خسته و شوریده‌حال است، ناخودآگاه به سوی حرم کشیده می‌شود؛ هروقت چیزی از خدا می‌خواست، هروقت شب‌های امتحان بود، هروقت دلش می‌گرفت، هروقت می‌خواست تنها باشد، هروقت با بچه‌های بزرگ‌تر دعوایش می‌شد و از آن‌ها کتک می‌خورد و هروقت پدرش با آن لبادهٔ بلند و عرقچین به مدرسه می‌آمد و در پشت شیشه‌های رنگی و خفهٔ پنج‌دری چوبی و کهنهٔ مدرسه، با معلمش صحبت می‌کرد... #جمعه 🥀 @yaade_shohadaa

#معرفی_فیلم 🎥فیلم سینمایی "خداحافظ رفیق" 🎬اطلاعات فیلم: سال تولید: ۱۳۸۲ مدت‌زمان فیلم: ۸۰ دقیقه ژانر: اجتماعی کارگردان: بهزاد بهزادپور نویسنده: بهزاد بهزادپور بازیگران: کاوه خداشناس، کاوه مهدوی ✍🏻جانباز شیمیایی به نام مسلم که همسرش او را ترک کرده، با دوستان شهیدش در بهشت زهرا قرار می گذارد. او به همراه دوستان شهیدش با موتور سیکلت از میادین مختلف تهران، مکان ها و دوستان مختلف از جمله جانباز قطع نخاعی به نام اصغر در بیمارستان، بازدید می کند و از اصغر می خواهند که زندگی مادی این جهان را رها ساخته و همراه آنان شود. او نیز می پذیرد و همراه آنان به بهشت زهرا بازمی گردد. به هنگام خداحافظی، از شهیدان می خواهد که او را نیز با خود ببرند؛ اما ایشان پاسخ می دهند که در این خصوص اجازه ای ندارند. مسلم با پافشاری موفق می شود اذن شهادت را اخذ و همراه شهیدان برود.... #امام_زمان #غزه_مظلوم 🥀 @yaade_shohadaa

#به_وقت_حاج_قاسم ♥️ 🍂بابا قاسم...🥺💔 #غزه 🥀 @yaade_shohadaa

💔مادر پیری دارن، و یک همسر، و سه بچه قد و نیم قد؛ از دار دنیا هیچ ندارم، جز یک پیام:«قیامت یقه‌تان را می‌گیرم اگر ولی فقیه را تنها بگذارید...» 🍂شهید مجید محمودی #رفیق_شهید #غزه 🥀 @yaade_shohadaa