ا ﷽ ا #روضه /۱۸۱ 🔸حضرت امام حسین علیه السلام #شباهت_حضرت_یحیی_ع_با_امام_حسین_ع ✅بین حضرت یحیی(ع) و امام حسین(ع) اشتراکات و شباهت هایی وجود دارد که در آیات و روایات به برخی از آنان اشاره شده است. 1⃣ولادت هر دو از جانب خداوند متعال بشارت داده شد! ۱)خداوند به حضرت زکریا(ع) در مورد ولادت حضرت یحیی(ع) بشارت داد و فرمود : 📋《يَا زَكَرِیا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى》 ♦️اى زكريا! ما تو را به پسرى كه نامش يحيى است مژده مى دهيم.(۱) ۲)درباره امام حسین(ع) در روایتی آمده است که جبرئیل بر رسول اکرم(ص) نازل شد و عرض کرد : 📋《إنَّ اللهَ یَقرِءُ عَلَیکَ السَّلَامَ وَ یُبَشِّرُکَ بِمَولُودٍ یُولَدُ مِن فَاطِمَةَ(س) تقتُلُهُ أُمَّتُکَ مِن بَعدِکَ》 ♦️همانا خداوند به تو سلام می‌رساند و به مولودی که از حضرت فاطمه(س) به دنیا می‌آید بشارت می‌دهد و بعد از تو گروهی از پیروانت او را به شهادت می‌رسانند.(۲) 2⃣نام هر دو بزرگوار مستقیما و بلا واسطه توسط خداوند متعال انتخاب شده است! ۱)در مورد نام حضرت یحیی(ع) آمده است که خداوند مستقیما خطاب به حضرت زکریا(ع) می فرماید : 📋《اسْمُهُ يَحْيَى》 ♦️اى زكريا! نام او يحيى است.(۳) ۲)در مورد امام حسین(ع) در طی روایتی آمده است که بعد از ولادت امام حسین(ع) جبرائیل نازل شد و خطاب به رسول اکرم(ص) عرضه داشت : 📋《إِنَّ اَللَّهَ يَأْمُرُكَ أَنْ تُسَمِّيَهُ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ! قَالَ : وَ مَا كَانَ اِسْمُهُ؟ قَالَ : شَبِيرٌ! قَالَ : إِنَّ لِسَانِي عَرَبِيٌّ! قَالَ : سَمِّهِ اَلْحُسَيْنَ(ع)، فَسَمَّاهُ اَلْحُسَيْنَ(ع)!》 ♦️همانا خداوند تو را امر می فرماید که نام کودک را به نام پسر هارون بگذاری! رسول اکرم(ص) فرمود : اسم پسر هارون چه بود؟ جبرائیل گفت : شبیر! رسول اکرم(ص) فرمود : همانا زبان من عربی است. جبرائیل گفت : نام او را حسین(ع) بگذار! سپس پیامبر اکرم(ص) نام او را حسین(ع) گذاشت!(۴) 3⃣نام هر دو بزرگوار در گذشته سابقه نداشته و هم نامی نداشته اند! ۱)قرآن در مورد نام حضرت یحیی(ع) می فرماید : 📋《اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا!》 ♦️نامش يحيى(ع) است كه قبلا همنامى براى او قرار نداده ايم.(۵) ۲)نام امام حسین(ع) نیز، قبل از اسلام نزد مردم عرب سابقه‌ای نداشته است و معادل شَبیر، نام پسر کوچک حضرت هارون(ع)، بود که امام صادق(ع) در اینباره می فرماید : 📋《لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيَّاً الْحُسَيْنُ(ع)》 ♦️خدا کسی را قبل از امام حسین(ع) به این اسم نامگذاری نکرده بود.(۶) 4⃣هر دو بزرگوار در بطن مادرانشان سخن می گفتند! در روایتی در مورد هر دو بزرگوار آمده است که؛ 📋《یَحیَى کَانَ یَتَکَلَّمُ فِی بَطنِ أُمِّهِ وَ الحُسَینُ(ع) کَذَلِکَ》 ♦️حضرت یحیی(ع) در بطن مادرش صحبت می‌کرد و امام حسین(ع) نیز چنین بود.(۷) 5⃣هر دو بزرگوار شش ماهه متولد شدند! در روایتی از امام حسن عسکری(ع) آمده است که؛ 📋《وَكَانَ حَمَلَ يَحْيَى سِتَّةَ أَشْهُرٍ وَ حَمَلَ الْحُسَيْنَ(ع) كَذَلِكَ》 ♦️مدت حمل حضرت یحیی(ع) شش ماه بود و حمل امام حسین(ع) نیز همان گونه بود.(۸) 6⃣هر دو ابتدا از سینه مادر شیر نخوردند! ۱)در مورد حضرت یحیی(ع) از امام باقر(ع) روایت شده است که فرمود : 📋《لَمَّا وُلِدَ يَحْيَى(ع) رُفِعَ إِلَى السَّمَاءِ فَغُذِّيَ بِأَنْهَارِ الْجَنَّةِ حَتَّى فُطِمَ》 ♦️وقتی که یحیی(ع) متولد شد، به آسمان برده شد و از نهرهای بهشتی غذا داده شد تا زمانی که از شیر بی نیاز گردید.(۹) ۲)در مورد امام حسین(ع) نیز در ضمن حدیثی از امام صادق(ع) آمده است که؛ 📋《كَانَ يُؤْتَى بِهِ النَّبِيَ(ص) فَيَضَعُ إِبْهَامَهُ فِي فِيهِ فَيَمَصُّ مِنْهَا مَا يَكْفِيهَا الْيَوْمَيْنِ وَ الثَّلَاثَ فَنَبَتَ لَحْمُ الْحُسَيْنِ(ع) مِنْ لَحْمِ رَسُولِ اللَّهِ وَ دَمِهِ》 ♦️امام حسین(ع) را نزد رسول اکرم(ص) آوردند و ایشان انگشت ابهام خود را به دهان حسین(ع) می گذاشت و او آن قدر می مکید که برای دو و سه روز او را کفایت می کرد و بدین وسیله گوشت حسین(ع) از گوشت و خون رسول اکرم(ص) می رویید.(۱۰) 7⃣هر دو نورانی بودند! ۱)در مورد حضرت یحیی(ع) در روایتی آمده است که؛ 📋《کَانَ البَیتُ یُضِییءُ بِنُورِهِ》 ♦️نور جمالش، خانه را روشن می‌ساخت.(۱۱) ۲)در مورد امام حسین(ع) در روایتی از امام باقر(ع) آمده است که؛ 📋《أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) كَانَ إِذَا جَلَسَ فِي  الْمَكَانِ الْمُظْلِمِ يَهْتَدِي إِلَيْهِ النَّاسُ بِبَيَاضِ جَبِينِهِ وَ نَحْرِهِ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) كَانَ كَثِيراً مَا يُقَبِّلُ جَبِينَهُ وَ نَحْرَهُ》 ♦️هرگاه حسین(ع) در مکان تاریک می نشست، مردم در اثر سفیدی و نورانیّت پیشانی و گلویش، او را در تاریکی می شناختند و حضرت(ص) پیشانی و گلوی حسین(ع) را زیاد می بوسید.(۱۲) ادامه 👇 حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ادامه👆 8⃣قاتلان هر دو بزرگوار زنازاده بودند! در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود : 📋《كَانَ قَاتِلُ الْحُسَيْنِ(ع) وَلَدَ زِناً وَ قَاتِلُ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا(ع) وَلَدَ زِنًا》 ♦️قاتل امام حسین(ع) و حضرت یحیی(ع) ولدالزّنا بودند.(۱۳) 9⃣برای شهادت مظلومانه ی هر دو بزرگوار، آسمان و زمین چهل شبانه روز گریه کردند! در اینباره از امام باقر(ع) روایت شده است که؛ 📋《مَا بَكَتِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا إِلَّا عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(ع) فَإِنَّهَا بَكَتْ عَلَيْهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً》 ♦️آسمان بعد از یحیی(ع) برای کسی گریه نکرد، جز برای حسین بن علی(ع) که چهل روز آسمان برای حسین(ع) گریست.(۱۴) 🔟آسمان بعد از شهادت هر دو بزرگوار به رنگ سرخ درآمد! امام صادق(ع) در اینباره می فرماید : 📋《اَحْمَرَّتِ السَّمَاءُ حِينَ قُتِلَ الْحُسَيْنُ(ع) سَنَةً وَ يَحْيَى بْنُ زَكَرِيَّا(ع) وَ حُمْرَتُهَا بُكَاؤُهَا》 ♦️آسمان هنگام شهادت امام حسین(ع) و حضرت یحیی(ع) به مدت یک سال به رنگ سرخ درآمد و سرخی آن نشانه گریه و بُکای آن بود.(۱۵) 1⃣1⃣سر هر دو بزرگوار بعد از شهادت تکلّم نمود! ۱)در نقلی درباره حضرت یحیی(ع) آمده است که؛ 📋《وَ كَانَ الرَّأسُ يُكَلِّمُهُ : يَا هَذَا! اِتَّقِ اللهَ لَايَحِلُّ لَكَ هَذَا!》 ♦️سر بریده حضرت یحیی(ع) به قاتل خود می فرمود : از خدا بترس! این زن بر تو حلال نیست.(۱۶) ۲)سر مبارک امام حسین(ع) نیز تکلم می کرد و بر فراز نیزه قرآن تلاوت می کرد که درباره آن در مقاتل آمده است که زید بن ارقم می گوید : 📋《مُرَّ بِهِ عَلَيَّ وَ هُوَ عَلَى رُمْحٍ وَ أَنَا فِي غُرْفَةٍ لِي فَلَمَّا حَاذَانِي سَمِعْتُهُ يَقْرَأُ : [أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبَاً؟] فَقَفَّ وَ اللَّهِ شَعْرِي وَ نَادَيْتُ : رَأْسُكَ وَ اللَّهِ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ(ص) أَعْجَبُ وَ أَعْجَبُ!》 ♦️در آن روز من در میان غرفه نشسته بودم، هنگامی که سر بریده حسین (ع) که بر فراز نیزه جا داشت، از برابرم گذشت، شنیدم آیه سوره کهف را قرائت می‌فرمود : آیا خیال کرده که پیش‌آمد یاران کهف و رقیم از گزارشات ما شگفت‌آورتر است؟ من تعجب کردم و گفتم : به ‌خدا سوگند! سر بریده شما‌ ای فرزند رسول‌ خدا(ص)، شگفت‌ آورتر از پیش‌ آمد اصحاب کهف است.(۱۷) 2⃣1⃣سر هر دو بزرگوار در درون طشت طلا قرار گرفته شد! ۱)در مورد حضرت یحیی(ع) آمده است که؛ 📋《فَأَتُوا بِرَأسِ يَحيَى(ع) فِي الطَسْتِ [مِن ذَهَبِِ]》 ♦️سر مبارک حضرت یحیی(ع) را در درون طشت قرار دادند.(۱۸) ۲)درباره سر مبارک امام حسین(ع) در مقاتل آمده است که؛ در شام، در مجلس یزید؛ 📋《فَوُضِعَ بَينَ يَدَيهِ فِی طَسْتٍ مِن ذَهَبِِ》 ♦️سر مبارک امام حسین(ع) جلوی او در طشت طلا قرار داده شد.(۱۹) 3⃣1⃣سر مبارک هر دو بزرگوار را برای زنازادگان هدیه بردند! ۱)سر مقدس حضرت یحیی(ع) را برای زنازاده ای از بنی اسرائیل هدیه بردند. امام حسین(ع) در مسیر کربلا فرمود : 📋《مِن هَوَانِ الدُّنيَا عَلَى اللَّهِ أنَّ رَأسَ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا اُهدِيَ إلَى‏ بَغِيٍّ مِن بَغَايَا بَنِي إِسرَائِيلَ》 ♦️در بی ارزشی دنیا نزد خدا همین بس که سر یحیی بن زکریا(ع) را به عنوان هدیه به سوی فرد بی عفتی از بی عفت‌های بنی اسرائیل بردند.(۲۰) ۲)و سر حضرت مقدس امام حسین(ع) را برای ابن زیاد و یزید هدیه بردند. مقتل می نویسد : 📋《أَقْبَلَ خَوْلِيٌّ بِرَأْسِ الْحُسَيْنِ(ع) [اِلَی] الْكُوفَةِ عِندَ عُبَيْدِاللَّهِ بْنُ زِيَادٍ》 ♦️خولی در عصر روز عاشورا، سر مبارک امام حسین(ع) را به سمت کوفه به نزد عبیدالله بن زیاد برد.(۲۱) در مقتلی دیگر، در مورد حمل سر مبارک امام حسین(ع) به شام می نویسد : 📋《لَمّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِي(ع) حَمَلُوا بِرَاءْسِهِ [بِالشَّامِ]》 ♦️هنگامی که امام حسين(ع) به درجه شهادت نائل آمد، سر مطهر ایشان را به سوى شام بردند.(۲۲) 4⃣1⃣قاتلان هر دو بزرگوار در آتش دوزخ جای دارند! حضرت رسول اکرم(ص) در اینباره می فرماید : ♦️همانا در جهنّم جايگاهى است كه احدى از مردم استحقاق آن را ندارد مگر قاتل امام حسين(ع) و يحيى(ع).(۲۳) 5⃣1⃣وعده خونخواهی هر دو بزرگوار از سوی خدا! حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید : 📋《إِنَّ اللَّهَ جَلَّ جَلَالُهُ قَتَلَ بِدَمِ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا(ع) سَبْعِينَ أَلْفاً وَ هُوَ قَاتِلٌ بِدَمِ ابْنِكَ الْحُسَيْنِ(ع) سَبْعِينَ أَلْفاً وَ سَبْعِينَ أَلْفَاً》 ♦️خداوند براى خون يحيى(ع)، هفتاد هزار نفر از ظالمان را را به هلاکت رسانید، و برای خون حسین(ع) نیز هفتاد هزار نفر از ظالمان را به هلاکت می رساند.(۲۴) ادامه :👇 حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ادامه 👆 6⃣1⃣سر هر دو بزرگوار بر دیوار دمشق، آویخته شد! در نقلی آمده است که؛ 📋《وعُلِّقَ رَأسُ الحُسَينِ(ع) [في دِمَشقَ‏] عِندَ قَتلِهِ، فِي المَكانِ الَّذي عُلِّقَ عَلَيهِ رَأسُ يَحيَى بنِ زَكَرِيَّا》 ♦️پس از كشتن امام حسين(ع) سر مبارکش را در دمشق آويختند؛ همان جايى كه سر يحيى بن زكريّا(ع) را آويختند.(۲۵) 7⃣1⃣هر دو بزرگوار در راه امر به معروف و نهی از منکر به شهادت رسیدند! ۱)در مورد علت شهادت حضرت یحیی(ع) در روایتی از امام سجاد(ع) آمده است که؛ 📋《إنَّ امرَأَةَ مَلِكِ بَني إسرائيلَ كَبِرَت، وأرادَت أن تُزَوِّجَ بِنتَها مِنهُ لِلمَلِكِ، فَاستَشارَ المَلِكُ يَحيَى بنَ زَكَرِيّا(ع) فَنَهاهُ عَن ذلِكَ، فَعَرَفَتِ المَرأَةُ ذلِكَ، وزَيَّنَت بِنتَها وبَعَثَتها إلَى المَلِكِ، فَذَهَبَت ولَعَبَت بَينَ يَدَيهِ! فَقالَ لَهَا المَلِكُ : ما حاجَتُكِ؟ قالَت : رَأسُ يَحيَى بَنِ زَكَرِيّا(ع)! فَقالَ المَلِكُ : يا بُنَيَّةُ، حاجَةٌ غَيرُ هذِهِ! قالَت : ما اريدُ غَيرَهُ! وَ كَانَ المَلِكُ إذا كَذَبَ فيهِم عُزِلَ عَن مُلكِهِ، فَخُيِّرَ بَينَ مُلكِهِ وبَينَ قَتلِ يَحيَى‏(ع) فَقَتَلَهُ》 ♦️زن پادشاه بنى اسرائيل، پير شد و خواست دخترش را به جاى خود، به ازدواج پادشاه در آورد. پادشاه با يحيى بن زكريّا(ع) رايزنى كرد و يحيى(ع)، او را از اين كار، باز داشت. زن، اين مطلب را فهميد. دخترش را آرايش كرد و نزد پادشاه فرستاد. او رفت و نزد شاه، بازى كرد. شاه به او گفت : چه نياز دارى؟ گفت : سر يحيى(ع) فرزند زكريّا(ع) را! شاه گفت : فرزندم! چيزى جز اين بخواه. گفت : جز اين نمى‏ خواهم. رسم آنان، چنين بود كه شاه، اگر دروغ مى‏ گفت، از شاهى بركنار مى‏ شد. پس ميان پادشاهى و كشتن يحيى(ع) مخيّر شد. پس يحيى(ع) را كشت.(۲۶) ۲)امام حسین(ع) در باب هدف نهضت خود می فرماید : 📋《إِنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَ لا بَطَرًا و َلا مُفْسِدًا وَ لا ظَالِمًا وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ في أُمَّةِ جَدّي، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهي عَنِ الْمُنْكَرِ وَأَسير بِسيرَه ِجَدّي(ص) وَ أَبي عَلِي بْنِ أَبيطالِب(ع)》 ♦️من از روي شرارت و مفسده و يا براي فساد و ستمگري قيام نكردم، من فقط براي اصلاح در امّت جدّم از وطن خروج كردم. قصد دارم به معروف امر كنم و از منكر بازدارم و به سيره و روش جدّم(ص) و پدرم علي بن ابيطالب(ع) عمل نمايم.(۲۷) 8⃣1⃣منتقم خون هر دو مظلوم عالم، امام عصر(عج) می باشد! ذیل آیه ۸۴ در سوره بقره از قول حضرت رسول اکرم(ص) چنین نقل شده است : 📋《أَ فَلَا أُنَبِّئُكُم‏ بِمَنْ يُضَاهِيهِمْ مِنْ يَهُودِ هَذِهِ الْأُمَّةِ؟ قَالُوا : بَلَى! يَا رَسُولَ اللَّهِ(ص)! قَوْمٌ مِنْ أُمَّتِي يَنْتَحِلُونَ بِأَنَّهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِي، يَقْتُلُونَ أَفَاضِلَ ذُرِّيَّتِي وَ أَطَايِبَ أُرُومَتِي، وَ يُبَدِّلُونَ شَرِيعَتِي وَ سُنَّتِي، وَ يَقْتُلُونَ وَلَدَيَّ الْحَسَنَ(ع) وَ الْحُسَيْنَ(ع) كَمَا قَتَلَ أَسْلَافُ هَؤُلَاءِ الْيَهُودِ زَكَرِيَّا(ع) وَ يَحْيَى(ع)! أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ يَلْعَنُهُمْ كَمَا لَعَنَهُمْ》 ♦️آيا به شما خبر بدهم به مشابه آنان از يهود اين امت؟ گفتند : بله! يا رسول‏ الله(ص)! حضرت رسول(ع) فرمود : قومى از امت من، كه خود را از اهل ملت من مى‏ دانند، افاضل ذريه مرا مى‏ كشند، شريعت و سنت مرا عوض مى‏ كنند، فرزندانم حسن(ع) و حسين(ع) را مى‏ كشند، همان‏گونه كه يهود، زكريا(ع) و يحيى(ع) را كشتند. آگاه باشید، خداوند این جماعت را لعن می کند، همانطور که در قرآن نیز لعن را ذکر کرده است. در ادامه، فرمودند : 📋《وَ يَبْعَثُ عَلَى بَقَايَا ذَرَارِيِّهِم ْقَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ هَادِياً مَهْدِيّاً(عج) مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ(ع) الْمَظْلُومِ، يُحَرِّفُهُمْ بِسُيُوفِ أَوْلِيَائِهِ‏ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ》 ♦️و قبل از قیامت، مهدی امت اسلام از نسل حسین مظلوم، آنان و اولیاء شان را به جهنم خواهد فرستاد.(۲۸) ادامه مطالب :👇 حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ادامه👆 شیخ‌طوسی در کتاب امالی خود از امام صادق(ع) نقل می‌کند که آن حضرت(ع) فرمود： 📋《لَمَّا كَانَ مِنْ أمْرِ الْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ(ع) مَا كَانَ ضَجَّتِ الْمَلَائِكَةُ إلَى اللهِ وَ قَالَتْ： يَا رَبِّ! يُفْعَلُ هَذَا بِالْحُسَيْن(ع)ِ صَفِيِّكَ وَ ابْنِ نَبِيِّكَ! قَالَ：فَأقَامَ اللهُ لَهُمْ ظِلَّ الْقَائِمِ(ع) وَ قَالَ : بِهَذَا أنْتَقِمُ لهَذَا مِنْ ظَالِمِيِهِ!》 ِ♦️پس از شهادت امام حسین(ع)، ملائکه ناله کرده و گفتند： پروردگارا! با حسین(ع)، برگزیده‌ات و پسر پیامبرت(ص) این‌گونه رفتار نمودند! خداوند سایه قائم(عج) را به آنها ظاهر کرد و فرمود： به‌وسیله این (قائم)، انتقام خون او (حسین) را از ظالمان می‌گیرم.(۲۹) امام صادق(ع) می فرماید : وقتی امام زمان(عج) ظهور کند؛ 📋《يَقْتُلُ وَ اَللَّهِ ذَرَارِيَّ قَتَلَةِاَلْحُسَيْنِ(ع) بِفِعَالِ آبَائِهَا》 ♦️اعقاب كشندگان سيّدالشّهداء(ع) را به واسطه عمل آباء و اجدادشان، خواهد كشت.(۳۰) 📚منابع : ۱)سوره مبارکه مریم، آیه۷ ۲)الکافی شیخ کلینی، ج۱، ص۴۶۴ ۳)سوره مبارکه مریم، آیه۷ ۴)کلیات حدیث قدسی حُرّ عاملی، ج۱، ص۴۷۱ ۵)سوره مبارکه مریم، آیه۷ ۶)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۹۰ ۷)موسوعة كربلاء لبيب بيضون، ص۲۰۷ ۸)تفسیر کنز الدقائق قمّی، ج۸، ص۱۹۲ ۹)بحارالانوار مجلسی، ج‏۱۴، ص‏۱۸۰ ۱۰)بحارالانوار مجلسی، ج‏۴۴، ص‏۲۳۴ ۱۱)بحارالانوار مجلسی، ج‏۱۴، ص‏۱۸۰ ۱۲)مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۷۵ ۱۳)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۷۸ ۱۴)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۸۹ ۱۵)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۹۰ ۱۶)بحارالانوار مجلسی، ج‏۱۴، ص۳۵۷ ۱۷)الإرشاد شيخ مفيد، ج۲، ص۱۱۸ ۱۸)مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۸۵ ۱۹)امالی شیخ صدوق، ص۱۶۵ ۲۰)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۳۲ ۲۱)مثیرالاحزان ابن نما حلی، ص۸۵ ۲۲)اللهوف ابن طاووس، ص۱۷۳ ۲۳)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۷۸ ۲۴)اعلام الوری طبرسی، ص۱۱۹ ۲۵)صبح الأعشى قلقشندی، ج۴، ص۹۷ ۲۶)مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۸۵ ۲۷)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۱، ص۱۸۸ ۲۸)تفسیر البرهان بحرانی، ج۱، ص۱۶۸ ۲۹)امالی شیخ طوسی، ص۴۱۸ ۳۰)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۶۳ منبع: اسناد المصائب حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۲ 🔸محرم/ نام شبهای محرم 🔸حضرت امام حسین علیه السلام ✅طبق سنّت های پیشین مراسمات دهه اول ماه محرم الحرام، که مرسوم است، هر شب از شب های دهه اول ماه محرم را، به یکی از شهدای کربلا اختصاص می دادند، بدین جهت برای سهولت در جستجو، می توانید از هشتک های زیر استفاده نمایید :👇 #ویژه_ماه_محرم 1️⃣شب اول : #حضرت_مسلم_علیه_السلام 2️⃣شب دوم : #ورود_به_کربلا 3️⃣شب سوم : #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها 4️⃣شب چهارم : #حر_بن_یزید_ریاحی_رحمه_الله یا #طفلان_حضرت_زینب_علیهم_السلام 5️⃣شب پنجم : #حضرت_عبدالله_بن_الحسن_علیه_السلام 6️⃣شب ششم : #حضرت_قاسم_بن_الحسن_علیه_السلام 7️⃣شب هفتم : #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام 8️⃣شب هشتم : #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 9️⃣شب نهم : #حضرت_عباس_علیه_السلام 🔟شب دهم : #امام_حسین_علیه_السلام منبع: اسناد المصائب #محرم حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا 🔸حضرت علی اصغر علیه السلام سخنی چند درباره تاریخ حیات #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام در چهار مقوله :👇 1⃣اسم حضرت(ع) 2⃣سنّ حضرت(ع) 3⃣نحوه شهادت حضرت(ع) 4⃣عکس العمل امام حسین(ع) بعد از شهادت حضرت(ع) ادامه👇👇👇 حضرت #علی_اصغر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۳ 🔸حضرت علی اصغر علیه السلام 1️⃣اسم #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇 ✅در مورد اسم ایشان در مقاتل آمده است : ۱)«علی» یا «علی اصغر» : از اولین کسانی که با نام «علی» از طفل شهید کربلا یاد نموده‌ اند، می‌توان به؛ 👤«ابن‌اعثم کوفی» در کتاب «الفتوح»(۱) 👤«ابن ابی‌الثلج» در کتاب «تاریخ اهل البیت»(۲) 👤«طبری» در «دلائل الامامة»(۳) اشاره کرد و بعدها در آثار دیگری نیز نمود پیدا کرد. نظیر؛ 👤«خوارزمی» در «مقتل‌ الحسین(ع)»(۴) 👤«ابن شهر آشوب» در «مناقب آل ابی طالب»(۵) 👤«إربلی» در «کشف الغمة فی معرفة الائمة»(۶) 👤«ابن‌ صباغ مالکی» در «الفصول المهمة فی معرفة الائمة(ع)»(۷)  اینان منابعی هستند که هنگام ذکر کیفیت شهادت فرزند خردسال امام حسین(ع) از او با نام «علی» یاد کرده‌اند.  به طور مثال؛ 👤«ابن اعثم كوفی» می نویسد : 📋«وَ لَهُ ابنُ آخَرُ يُقَالُ لَه عَلَيُّ(ع) في الرِضَاعِ» ♦️امام حسين(ع) پسر ديگری داشت كه نامش علی بود و شيرخوار بود.(۸) 👤«ابن‌ صباغ مالکی» می نویسد : 📋«وَ أمَّا عَلِيُّ الأَصغَرُ فَجَاءَهُ سَهمُ وَ هُوَ طِفلُ بِكَربَلاءَ فَقَتَلَهُ» ♦️در کربلا تیری به علی اصغر(ع) اصابت کرد و او در حالی که طفل بود، به شهادت رسید.(۹) 👤«ابن طاووس» در «الاقبال»، در زیارت‌نامه امام حسین(ع) درباره علی اصغر(ع) چنین آورده است : 📋«صَلّی الله عَلَیک وَعَلَیهِمْ وَعَلی وَلَدِک عَلی الاصْغَرِ الّذی‌ فُجِعْتَ بِهِ» ♦️درود خدا بر تو و بر شهیدان و بر فرزندت علی اصغر(ع) که داغدار او شدی!(۱۰) ۲)«عبدالله» : در برخی مقاتل نیز از طفل امام حسین(ع) به نام «عبدالله» نام برده شده است. 👤«شیخ مفید» نقل می کند : در روز عاشورا وقتی امام حسین(ع) تنها مانده بود و صدای استغاثه امام(ع) طنین انداز شد و کسی جواب حضرت(ع) را نداد، پس به سمت خیمه ها بازگشت. 📋«ثُمَّ جَلَسَ الْحُسَيْنُ(ع) أَمَامَ الْفُسْطَاطِ فَأُتِيَ بِابْنِهِ عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) وَ هُوَ طِفْلٌ فَأَجْلَسَهُ‏ فِي‏ حَجْرِهِ‏» ♦️سپس جلوی درِ خیمه نشست و فرزندش عبدالله را که خردسال بود خواست و او را آوردند و در دامان پدر گذاشتند.(۱۱) 👤«ابن اثیر» نیز همین نقل را با قدری تغییر در «الكامل في التاريخ» می آورد و از فرزند امام حسین(ع) با نام عبدالله یاد می کند.(۱۲) 👤«ابوالفرج إصفهانی» در «مقاتل الطالبيين» نیز از او به نام عبدالله بن حسین بن علی بن ابی طالب(ع) یاد می کند.(۱۳) 👤«محمد‌ بن اسحاق حموی» نیز که از اندیشمندان شیعی در قرن دهم است، چنین می‌نویسد : عبدالله که در طفولیت در کربلا شهید شد و بعضی از روی غلط او را علی‌اصغر می‌گویند.(۱۴) 👤«مجلسی» آورده است که؛ در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که منسوب به امام زمان(عج) می باشد، این گونه به شیر خواره امام حسین(ع) سلام داده شده است. 📋«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِاللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) الطِّفْلِ الرَّضِيعِ» ♦️سلام بر عبدالله بن الحسين(ع)، كودك شير خواره!(۱۵) ۳)«الطفل الرضیع» یا «ولد» یا «صبیّ» : 👤«طبری» می نویسد : امام محمد باقر(ع) فرمود : 📋«اُتِیَ الحُسَینُ(ع) بِصَبِیٍّ لَهُ، فَهُوَ فِی حِجرِهِ» ♦️[در کربلا] کودکی نزد امام حسین(ع) آورده شد و او در دامانش بود.(۱۶) 👤«یعقوبی» می نویسد : 📋«..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ» ♦️تیر به گلوی اين كودک نشست و حلقش را دريد.(۱۷) 👤«قُندوزی» می نویسد : در روز عاشورا؛ نزدیک خیمه گاه حضرت ام کلثوم(س) طفل شیر خوار را به دست گرفت و نزد امام حسین(ع) آورد، و عرضه داشت : 📋«يَا أَخِي! إِنَّ وَلَدَكَ مَا ذَاقَ المَاءُ مُنذُ ثَلَاثَةِ أَيَّامِِ» ♦️برادرم! این طفل تو، سه روز است که آب نخورده است.(۱۸) 👤«سید بن طاووس» می نویسد : امام حسین(ع) به حضرت زینب(س) فرمود : 📋«نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ» ♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم.(۱۹) 👤«مجلسی» می نویسد : 📋《فَنَاوَلُوُه الصَبِیَّ، فَجَعَلَ يُقَبِّلُهُ》 ♦️فرزندش را نزد امام(ع) آوردند و امام(ع) شروع کرد به بوسیدن طفلش!(۲۰) 📚منابع : ۱)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۱۱۵ ۲)تاریخ اهل بیت(ع) ابن ابی‌ الثلج، ص۱۰۲ ۳)دلائل الامامة طبری شیعی، ص۱۸۱ ۴)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۷ ۵)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۹ ۶)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۸۲ ۷)الفصول المهمة ابن صباغ مالکی، ج۲، ص۸۵۱ ۸)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۱۱۵ ۹)الفصول المهمة ابن صباغ مالکی، ج۲، ص۸۵۱ ۱۰)الاقبال سید بن طاووس، ج۳، ص۷۱ ۱۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸ ۱۲)الکامل ابن اثیر، ج۳، ص۱۸۱ ۱۳)مقاتل الطالبيين اصفهانی، ص۹۴ ۱۴)انیس المؤمنین حموی، ص۱۰۴ ۱۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۶۶ ۱۶)تاريخ طبری، ج۵، ص۴۴۸ ۱۷)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵ ۱۸)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳، ص۷۹ ۱۹)اللهوف ، ص۱۱۶ ۲۰)بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۶ 🔹منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اصغر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۴ 🔸حضرت علی اصغر علیه السلام 2️⃣سن #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇 ✅در هیچ منبع معتبری، درباره سن حضرت علی اصغر(ع) ذکری به میان نیامده است. و تاریخ تولد ایشان مشخص نیست؛ درباره سن او هنگام شهادت در کربلا نیز اختلاف وجود دارد اما بیشتر منابع او را به هنگام شهادت، کوچک و شیرخوار دانسته‌اند، بدون اینکه به سن او اشاره کرده باشند. اما اینکه برخی سن ایشان را شش ماهه می دانند و چنان بر این عقیده اصرار دارند و طوری این دیدگاه در یکی دو قرن اخیر، تبلیغ شده است که امروزه در منابر و محافل روضه‌‌خوانی، شهرت خاصی پیدا کرده است و حتی طی سال‌‌های اخیر، برخی برای حضرت(ع) جشن ولادت گرفته و تولّد ایشان را با محاسبه برگشت به شش ماه قبل از عاشورای سال ۶۱ قمری، در ده رجب سال ۶۰ می دانند! این امر تا آن‌جا پیش رفته است که این تاریخ، در برخی از تقویم‌‌ های مذهبی به عنوان سال‌ روز ولادت ایشان ثبت شده است، در حالی‌‌که این گفته مدرک معتبری ندارد! تنها مأخذ و اولین منبعی که در آن، به شش ماهگی حضرت علی اصغر(ع) اشاره کرده است، گزارشی است که در کتاب مقتل محرَّف و منسوب به ابومخنف، آمده است. گزارش او چنین است : راوی می گوید : در روز عاشورا؛ 📋«ثُمَّ اَقبَلَ اُمَّ کُلثُومِ وَ قَالَ لَهَا : یَا اُختَاهُ! اُوصِیکِ بِوَلَدِی الصَّغِیرِ خَیرَاً، فَاِنَّهُ طِفْلٌ صَغِيرٌ وَ لَهُ مِنَ الْعُمْرِ سِتَّةُ أَشْهُرٍ» ♦️سپس امام حسین(ع) پیش ام کلثوم(س) آمد و به ایشان فرمود : خواهرم! به فرزند خردسالم نيكى كن! او طفل است و از عمر او شش ماه هست که می گذرد.(۱) که این نظر به تدریج به مآخذ معاصران نیز راه یافت. نظیر؛ ۱)«اسرار الشهادة فاضل دربندى»(۲) ۲)«ينابيع المودّة قُندوزی»(۳) ۳)«ناسخ التواريخ ميرزا محمدتقى سپهر»(۴) ۴)«معالى السبطين مازندرانى حائری»(۵) ۵)«كبريت احمر بیرجندی»(۶) کسانی که امروزه این گونه مراسمات را با مناسبات جعلی این چنینی برگزار می کنند، ابتدا باید سن حضرت علی اصغر(ع) در روز عاشورا به صورت دقیق که به قول خودشان، شش ماه بوده، ثابت کنند، سپس شش ماه عقب تر از آن را، روز ولادت حضرت(ع) معرفی کنند! این در حالی است که در مورد سن ایشان این نقل ها آمده است : 1⃣نقل اول : نخستین گزارش به ترتیب قدمت آنها گزارش «محمد بن سعد»(متوفی۲۳۰ق) است که از پسری سه ساله برای امام حسین(ع) در کربلا سخن به میان آورده است.(۷) 2⃣نقل دوم : «یعقوبی»(متوفی۲۹۲ق) بر این باور است که این طفل در روز عاشورا به دنیا آمده است و می نویسد : «قَد وُلِدَ لَه فِی تِلکَ السَّاعَةِ فَاذَّنَ فِی اُذُنِهِ وَ جَعَلَ یُحَنِّکُهُ» ♦️طفل در آن ساعت به دنیا آمد پس امام(ع) در گوش او اذان گفت و کام او را برداشت.(۸) 3⃣نقل سوم : «بلعمی»(متوفی۳۸۳ق) از مورخان قرن چهارم، ذیل گزارش چگونگی شهادت طفل شیرخوار، او را یک ساله دانسته است.(۹) 4⃣نقل چهارم : «کسائی مروزی»(متوفی۳۹۰ق) شاعر قرن چهارم از طفلی پنج ماهه، در بیتی این چنین می نویسد : «آن پنج ماهه کودک، باری چه کرد ویحک، کز پای تا به تارک، مجروح شد مفاجا؟»(۱۰) 📚منابع : ۱)مقتل الحسین(ع) ابومخنف، ص۸۳ ۲)اسرار الشهادة فاضل دربندى، ج۲، ص۷۶۳ ۳)ينابيع المودّة قندوزی، ج۳، ص۷۹ ۴)ناسخ التواريخ محمدتقى سپهر، ج۲، ص۳۶۳ ۵)معالى السبطين مازندرانى، ج۱، ص۴۲۴ ۶)كبريت احمر بیرجندی، ص۱۲۵ ۷)ترجمة الحسین(ع) و مقتله ابن سعد، ص۱۸۲ ۸)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵ ۹)تاریخ‌ طبری، ج۴، ص۱۷۰ ۱۰)سیری در مرثیه عاشورایی صاحبکاری، ص ۱۶۹ منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اصغر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۵ 🔸حضرت علی اصغر علیه السلام 3️⃣نحوه شهادت #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇 ✅در این باره نیز اختلافاتی وجود دارد : ۱)«شیخ مفید»(۴۱۳ق) می نویسد : «عبدالله در جلوی خیمه امام حسین(ع) در حالی‌ که در آغوش پدرش بود، هدف تیر یکی از سپاهیان ابن سعد قرار گرفت و به شهادت رسید.»(۱) ۲)«سید بن طاووس»(۶۶۴ق) می نویسد : «هنگامی که امام حسین(ع) برای وداع کنار خیمه‌‏ها آمد، کودکش را از خواهر طلب نمود و او را در آغوش گرفته بود و او را می‏‌بوسید که حرمله بن کاهل اسدی با تیری او را به شهادت رساند.»(۲) ۳)«سبط بن جوزی»(۶۵۴ق) می نویسد : «به گزارش ابن جوزی از هشام بن محمد کلبی، امام حسین(ع) در حال سخن گفتن با لشکریان عمر بن سعد بود، یکی از اطفالش را دید که از تشنگی می‌گرید، او را روی دست گرفت و گفت : ای جماعت! اگر به من رحم نمی‌کنید پس به این کودک شیرخوار رحم کنید. در این هنگام؛ مردی از میان سپاه کوفه تیری بر گلویش زد و آن کودک را به شهادت رساند.»(۳) ۴)«یعقوبی»(۲۹۲ق) می نویسد : «در این حال، حسین بن علی(ع) سوار اسب بر خویش بود که نوزادی را که در همان ساعت برای او تولد یافته بود، بدست او دادند. پس در گوش او اذان گفت و کام او را بر می‌داشت که ناگهان تیری در گلوی کودک نشست و او را سر برید. حسین بن علی(ع) تیر را از گلوی کودک کشید و او را به خونش آغشته ساخت.»(۴) ۵)«ابی مخنف»(۱۵۷ق) می نویسد : «در حالی که امام حسین(ع) نشسته بود فرزند کوچکش را نزدش آوردند که نامش عبدالله بن حسین(ع) بود، و حضرت(ع) او را در دامن خویش نشاند. در همان حال که در دامنش بود شخصی از بنی اسد به نام «حرملة بن کاهل اسدی» تیری به سویش پرتاب کرده و گلویش را برید.»(۵) 📚منابع : ۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸ ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۶ ۳)تذکره الخواص ابن جوزی، ص۲۵۲ ۴)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵ ۵)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۶ منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اصغر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۶ 🔸حضرت علی اصغر علیه السلام 4️⃣عکس العمل امام حسین(ع) بعد از شهادت #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام :👇 ✅چهار روایت در مورد حضرت علی اصغر(علیه السلام) بعد از شهادت ایشان هست!👇 1⃣ابی‌ مخنف(۱۵۷ق) : 📋«فَأَعطَاهُ إِلَى أُختِهِ وَ قَالَ : خُذِيهِ إِلَيكِ» ♦️امام حسین(علیه السلام) طفل را به خواهرش سپرد و گفت : آن را بگیر!(۱) 2⃣«شیخ مفید»(۴۱۳ق) : 📋«ثُمَّ حَمَلَهُ حَتَّى وَضَعَهُ مَعَ قَتْلَى أَهْلِهِ» ♦️سپس امام حسین(ع) او را بُرد و کنار کشتگان خاندانش قرار داد.(۲) 3⃣«شیخ طبرسی»(متوفی۵۴۸ق) : 📋«حَفَرَ لِلصَبِیِّ بِجَفنِ سَيفِهِ وَ رَمَلَّهُ بِدَمِهِ وَ دَفَنَهُ» ♦️امام حسین(ع) با قبضه ی شمشیرش گودالی کند و آن طفل را در حالی که به خون خود آغشته شده بود، در آن دفن کرد.(۳) 4⃣سید بن طاووس(۶۶۴ق) : 📋«فَذَبَحَهُ فَقَالَ لِزِينَبَ(س) : خُذِيهِ» ♦️حرمله تیر را به گلوی او زد و گلویش بریده شد و امام حسین(ع) به زینب کبری(س) فرمود : این را بگیر!(۴) ♻️نتیجه : از آنجایی که در منابع دسته اول تا قرن چهارم و پنجم تفاوت‌های زیادی در نقل مطالب است و حتی در مورد نام، سن، و نام مادر و قاتل که در اینجا ذکر نکردیم و طریقه شهادت، و عکس‌ العمل حضرت ابی عبدالله(علیه السلام) بعد از شهادت کودک متفاوت است. و از طرفی در بعضی منابع مانند «دلائل الامامة» اثر «محمد بن جریر طبری شیعی»(متوفی قرن چهارم هجری) تعداد پسران امام حسین(ع) را در کربلا چهار نفر ذکر کرده‌اند و علی اصغر(ع) را که کودک است غیر از «عبدالله رضیع» می‌دانند و نیز تفاوتی که در نام کودک در زیارات وارد شده است. شاید بتوان به ظن غالب گفت، «علی اصغر(ع)» غیر از «عبدالله(ع)» شیرخوار است و این دو کودک امام حسین(ع) هر دو در کربلا به درجه رفیع شهادت نازل آمده‌اند. 📚منابع : ۱)مقتل الحسین(ع) ابی مخنف، ص۱۷۳ ۲)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸ ۳)الاحتجاج طبرسی، ج۲، ص۳۰۱ ۴)اللهوف سید بن طاووس، ص۶۹ منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اصغر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۷ 🔸حضرت علی اکبر علیه السلام ✅وقتی کاروان امام حسین(ع) در راهی که منتهی به کربلا می شد، در منزلگاه بنی مقاتل در حال حرکت بود، امام حسین(ع) سرش را روی زین مرکب گذاشت و اندکی خوابید. وقتی حضرت(ع) سر از خواب بلند کرد فرمود : 《إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَ اَلْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعالَمِین》 حضرت(ع) سه بار این جمله را تکرار کرد. حضرت علی اکبر(ع) که خیلی مراقب حال پدر بود، جلو آمد و گفت : 📋《يَا أَبَتِ! جُعِلتُ فِداكَ! مِمَّ حَمِدتَ اللهَ واستَرجَعتَ؟》 ♦️پدرجان! فدایت شوم. چرا کلمه استرجاع را جاری کردید و خدا را حمد فرمودید؟ حضرت(ع) فرمودید : در این حین که می رفتیم، خوابم برد، و دیدم هاتفی را که ندا می کرد : 📋《القَومُ یَسِیرُونَ وَ المَنایَا تَسِیرُ اِلیَهِم!》 ♦️این کاروان می‌رود، و مرگ هم اینها را بدرقه می‌کند. اینجا بود که حضرت علی اکبر(ع) سوال کرد : 📋《يا أبَتِ! ألَسنَا عَلَى الحَقِّ؟!!》 ♦️مگر ما بر حق نیستیم؟ حضرت(ع) فرمود : 📋《بَلَی وَاللهِ》 ♦️آری به خدا سوگند که ما بر حقّیم! علی‌ اکبر(ع) عرض کرد : 📋《فَاِنَنَّا اِذَاً مَانُبَالِی اَن نَمُوتَ مُحِقِّینَ!》 ♦️اگر مسیر ما مسیر حق است، دیگر باکی از مرگ نداریم! امام حسین(ع) وقتی این جمله را شنید، فرمود : 📋《جَزَاكَ اللهُ مِن وَلدٍ خَيرَ مَا جَزَى وَلَداً عَن وَالِدِهِ》 ♦️خدایت پاداشی نیکو عطا کند. نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.(۱) 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۲ منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اکبر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۸ 🔸حضرت علی اکبر علیه السلام ✅در مورد شجاعت حضرت علی اکبر(ع) آمده است که؛ 📋《کَانَ عَلیُّ الاَکبَرِ(ع) فِی الشُجَاعَه یَشبَهُ اَمیرَالمُومِنینَ عَلیَّ بنَ اَبِی طَالِبِِ(ع)》 حضرت علی اکبر(ع) در شجاعت و دلاوری شبیه امام علی(ع) بود.(۱) در روز عاشورا اصحاب تا زنده بودند اجازه ندادند يك نفر از اهل بيت پیامبر(ص) به ميدان برود، اما آخرين فرد از اصحاب که به شهادت رسید، شور و ولوله‏ اى ميان جوانان بنی هاشم افتاد. همه از جا حركت كردند و آماده جان فشانی برای امامشان شدند. 📋《اِجتَمَعُوا يُوَدِّعُ بَعضُهُم بَعضَاً》 ♦️بنی هاشم جمع شدند و شروع كردند با يكديگر وداع كردن و خداحافظى كردن!(۲) اولین كسى كه از امام حسین(ع) كسب اجازه كرد، حضرت علی اکبر(ع) بود. در تاریخ طبری نقل شده است که ؛ 📋《وَ کانَ اولُ قَتَیلٍ مِن بَنی‌طَالِب(ع) یَومَئِذٍ؛ عَلَیُّ الأَکبَرُ(ع) بنُ الحُسَینِ(ع) بنُ عَلیِّ(ع)》 ♦️نخستين كشته از خاندان ابوطالب(ع) در روز عاشورا، على اكبر(ع)، فرزند حسين(ع) بود.(۳) امام حسین(ع) اجازه داد و علی اکبر(ع) عازم میدان شد. عمر بن سعد با دیدن او در میدان جنگ از او خواست که صحنه جنگ را ترک کند تا در امان باشد. علی اکبر(ع) این پیشنهاد را رد کرد و اینگونه رجز خواند : 📋《أنَا عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيّ(ع)، نَحنُ وبَيتِ اللّهِ أولى بِالنَّبِيّ(ع)، تَاللهِ لایَحْکمُ فینا ابْنُ الدَّعِ، یاَضْرِبُ بِالسَّیْفِ اُحامی عَنْ اَبی، ضَرْبَ غُلامٍ هاشِمیٍّ قُرَشّی》 ♦️من علي پسر حسين پسر علی(ع) هستم. به خانه خدا سوگند كه ما به نبی(ص) نزديكتر و اولی هستيم. سوگند به خداوند این زنازاده نمی‌تواند بر ما حکم راند، من شمشیر می‌زنم و از پدرم حمایت می‌کنم. آن هم شمشیر زدن نوجوانی از تبار هاشم و قریش.(۴) و پس از آن شروع به نبرد کرد و شجاعتش چنان بود که اهل کوفه چندان جراتی برای جنگ با علی اکبر(ع) نداشتند. مورّخين تصريح كرده اند که حضرت علی اکبر(ع) در ميدان مبارزه، آن چنان شجاعتي از خود نشان داد كه صداي شيون و ناله از لشكر بلند شد و همه از اطراف او فرار مي‌كردند، حتّي در اوّلِ مبارزه كسي جرأت پيدا نمي كرد تا با جوان هاشمی مبارزه كند؛ چه اينكه آن بزرگوار وابسته به خانداني است كه هر كدام در شجاعت زبانزد مردم هستند. جدّش اميرالمؤمنين(ع) شجاعي است كه هيچ قدرتمندي در مقابلش توان و ياراي مقاومت ندارد، شخصيتي كه هرگز از دشمن گريزان نبود، او حيدر كرّار است. در بعضي از مقاتل، نامي از تعداد کشته شدگان توسط علی اکبر(ع) برده نشده؛ بلکه نوشته اند : 📋《فَقَاتَلَ قِتَالاً شَديدَاً، قَتَل جَمعَاً كَثيرَاً، فَفَعَلَ ذَلِكَ مِرَارَاً، فَقَتَلَ جَمَاعَةََ، فَقَتَلَ مَقتَلَةً عَظِيمَةً》 ♦️نبرد بسيار سختي كرد، جمع بسياري را كشت، پس دوباره نبرد كرد، پس گروهي را به قتل رسانيد، پس كشتار بزرگی را انجام داد.(۵) 📚منابع : ۱)مقتل الحسین(ع) شوشتری، ص۱۸۵ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۳۲ ۳)وقعه الطّف یوسفی غَروّی، ص۲۴۱ ۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۷ ۵)مُثيرالاحزان ابن نما حلی، ص۶۸ منبع: اسناد المصائب حضرت #علی_اکبر علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۸۹ 🔸حضرت امام حسین علیه السلام ☘ديدن پيامبر صلّى‌الله‌عليه‌وآله در خواب به هنگام وداع با قبر ايشان و حرکت به سمت مکّه ⬅️ به نقل از عبد اللَّه بن منصور، از امام صادق،از پدرش،از جدّش امام زين العابدين عليهم‌السّلام: هنگامی که شب فرا رسید،(امام حسين عليه‌السّلام) براى وداع با قبر پیامبر صلى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله به مسجد النّبى رفت. چون نزديك قبر شد، نورى از داخل درخشيد و وى به جاى خود بازگشت. چون دومين شب رسيد، به مسجد رفت تا با قبر وداع كند. به نماز ايستاد و نماز را طولانى كرد. در حال سجده، خواب سبکی او را گرفت. (پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله نزد او آمد) حسين عليه السلام را به آغوش گرفت و او را به سينه چسبانيد و چشمانش را بوسید و مى‌فرمود: «پدرم به فدايت! گویا مى‌بينم كه در ميان گروهى از اين امّت، در خون خود غلتيده‌اى، در حالى كه اميد شفاعت مرا نيز دارند! آنان را نزد خداوند، بهره و نصيبى نيست. فرزندم! تو نزد پدر و مادر و برادرت مى‌آيى-و آنان مشتاق تواند- و براى تو در بهشت، درجاتى است كه جز با شهادت، بِدان دست نمى‌يابى» 🔺حسين عليه‌السّلام درحالى‌كه چشمان گريانى داشت، از خواب بلند شد و نزد خانواده‌اش بازگشت و خواب خويش را بازگفت و سپس وداع كرد. خواهران و دختران و برادرزاده خود قاسم بن حسن عليه السّلام را بر محمل سوار كرد و همراه با بيست و يك تن از ياران و خاندان خود از مدينه بيرون آمد 📚الأمالی (للصدوق) ج ۱، ص ۱۵۰ حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۰ 🔸حضرت امام حسین علیه السلام ☘كوشش‌ يزيد براى جلوگيرى از حركت امام حسین عليه‌السّلام ✍به نقل از واقدى: هنگامى كه حسين عليه‌السّلام وارد مكّه شد، يزيد به ابن عبّاس نوشت: «امّا بعد، پسرعمويت حسين، و دشمن خدا، فرزند زبير، از بيعت با من سر باز زده و به مكّه رفته‌اند و در صدد فتنه انگيزى اند و خود را در معرض نابودى نهاده‌اند. امّا پسر زبير، به راستى كه او به زودى، در گرداب نابودى وارد و كشته شمشير خواهد شد. و امّا در باره حسين، دوست دارم كه توبيخ او را به خاطر رفتارى كه از وى سر زده، به شما اهل بيت، واگذار كنم. شنيده‌ام كسانى از پيروان او از مردم عراق، با او نامه‌نگارى مى‌كنند و او هم به آنها نامه مى‌نويسد. به او وعده خلافت مى‌دهند و او را به آرزوى زمامدارى مى‌اندازند. شما از پيوند ميان من و خودتان و حرمت‌ها و خويشاوندى [مان] آگاهيد؛ ولى حسين، آن را گسسته و جدا كرده است. 🔻تو، پيشواى اهل بيتِ خود و سَرور مردم شَهرت هستى. با او ديدار كن و او را از كوشش براى جدايى باز دار و اين امّت را از [راهِ‌] فتنه باز گردان. پس اگر از تو پذيرفت و به سوى تو باز گشت، او نزد من، ايمن است و از احترام گسترده، برخوردار خواهد بود و به او همان حقوقى را پرداخت خواهم كرد كه پدرم به برادرش مى‌پرداخت و اگر بيش از اين هم خواست، آن گونه كه خود [مصلحت] مى‌دانى، برايش تضمين كن، كه من ضمانت تو را اجرا مى‌كنم و آن را برايش انجام مى‌دهم. سوگندهاى سخت و سندهاى تأكيد شده‌اى كه مايه اطمينان او باشد و آنچه در همه كارها بر آن تكيه كند، بر عهده من است. در پاسخ دادن به نامه‌ام و هر نيازى كه به من دارى، شتاب كن. و السّلام. 📚تذكرة الخواصّ‌ ص۲۳۷ حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۱ 🔸حضرت امام حسین علیه السلام توطئه يزيد براى كشتن امام عليه‌السّلام در مكّه 🌑 به نقل از محمّد بن داوود قمى، با سند خود، از امام صادق عليه السلام: محمّد بن حنفيّه، در آن شبى كه #امام_حسين عليه‌السلام در بامداد آن، می‌خواست از مکه خارج شود ،نزد او آمد و گفت: برادرم ! مردم كوفه، كسانى‌اند كه نيرنگشان را درباره‌ی پدر و برادرت مى‌شناسى. بيم دارم كه حالِ‌ تو، همچون حال آنان باشد. پس در مكّه اقامت كن؛ چرا كه تو، گرامى‌ترينِ‌ مردمان حرم و والاترينِ‌ آنهايى. _امام فرمود: «برادرم! بيم آن دارم كه يزيد بن معاويه، در حرم(امن الهی) مرا بکشد و من، كسى باشم كه با [ريخته شدن خون] او، حرمت این بیت، شكسته شود». _ ابن حنفيّه گفت: اگر از آن مى‌ترسى، به يَمَن يا برخى از مناطق خشك برو، كه در آن جا محفوظترى و كسى نمى‌تواند بر تو دست يابد. _امام فرمود: «در آنچه گفتى، مى‌نگرم». ⬅️ هنگامی که سحر فرا رسيد، حسين عليه‌السّلام كوچ كرد. خبر به محمّد بن حنفيّه رسيد. نزد او آمد و لگام شترش را كه بر آن سوار بود، گرفت و گفت: اى برادرم! مگر به من وعده درنگ در درخواستم را ندادى‌؟ _فرمود:«چرا» _گفت:پس چرا در رفتن، شتاب مى‌كنى‌؟ _فرمود: «پس از جدايى از تو، پيامبر صلّى‌اللَّه‌عليه‌وآله نزدم آمد و فرمود: "اى حسين ! بيرون برو كه خدا خواسته است تو را كشته ببيند"» _محمّد بن حنفيّه گفت: «إِنّا لِلّهِ‌ وَ إِنّا إِلَيْهِ‌ راجِعُونَ‌» .تو كه اين‌چنين بيرون مى‌روى، چرا اين زنان را با خود مى‌برى‌؟ به او فرمود:«پيامبر صلّی‌‌اللَّه‌عليه‌و‌آله به من فرمود:"همانا خدا، خواسته است آنان را اسير ببيند"» آن گاه با او خداحافظى كرد و رفت. 📚الملهوف ص۱۲۷ حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه / 🔸حضرت عباس علیه السلام ا ﷽ ا ☘دو نقل در شهادت #حضرت_عباس_علیه_السلام طبق مقاتل :👇 1⃣نقل معتبر : الف)نقل شیخ مفید(متوفی۴۱۳ق) ب)نقل سید بن طاووس(متوفی۶۶۴ق) 2⃣نقل غیر معتبر : الف)نقل علامه مجلسی(متوفی۱۱۱۰ق) 👇👇👇 حضرت #عباس علیه السلام حضرت #عباس علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۲ 🔸حضرت عباس علیه السلام 1️⃣طبق نقل نقل «شیخ مفید» و «سید بن طاووس» :👇 👤شیخ مفید می نویسد : 📋《حَمَلَتِ اَلْجَمَاعَةُ عَلَى اَلْحُسَيْنِ(ع) فَغَلَبُوهُ عَلَى عَسْكَرِهِ وَ اِشْتَدَّ بِهِ اَلْعَطَشُ فَرَكِبَ اَلْمُسَنَّاةَ يُرِيدُ اَلْفُرَاتَ وَ بَيْنَ يَدَيْهِ اَلْعَبَّاسُ(ع) أَخُوهُ فَاعْتَرَضَتْهُ خَيْلُ اِبْنِ سَعْدٍ وَ فِيهِمْ رَجُلٌ مِنْ بَنِي دَارِمٍ فَقَالَ لَهُمْ : وَيْلَكُمْ حُولُوا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْفُرَاتِ وَ لاَ تُمَكِّنُوهُ مِنَ اَلْمَاءِ! فَقَالَ اَلْحُسَيْنُ(ع) : اَللَّهُمَّ أَظْمِئْهُ! فَغَضِبَ اَلدَّارِمِيُّ وَ رَمَاهُ بِسَهْمٍ فَأَثْبَتَهُ فِي حَنَكِهِ فَانْتَزَعَ اَلْحُسَيْنُ(ع) اَلسَّهْمَ وَ بَسَطَ يَدَهُ تَحْتَ حَنَكِهِ فَامْتَلَأَتْ رَاحَتَاهُ بِالدَّمِ فَرَمَى بِهِ ثُمَّ قَالَ : اَللَّهُمَّ إِنِّي أَشْكُو إِلَيْكَ مَا يُفْعَلُ بِابْنِ بِنْتِ نَبِيِّكَ ثُمَّ رَجَعَ إِلَى مَكَانِهِ وَ قَدِ اِشْتَدَّ بِهِ اَلْعَطَشُ وَ أَحَاطَ اَلْقَوْمُ بِالْعَبَّاسِ(ع) فَاقْتَطَعُوهُ عَنْهُ فَجَعَلَ يُقَاتِلُهُمْ وَحْدَهُ حَتَّى قُتِلَ رِضْوَانُ اَللَّهِ عَلَيْهِ وَ كَانَ اَلْمُتَوَلِّي لِقَتْلِهِ زَيْدَ بْنَ وَرْقَاءَ اَلْحَنَفِيَّ وَ حَكِيمَ بْنَ اَلطُّفَيْلِ اَلسِّنْبِسِيَّ بَعْدَ أَنْ أُثْخِنَ بِالْجِرَاحِ فَلَمْ يَسْتَطِعْ حَرَاكاً》 ♦️لشكر دشمن بر امام حسين(ع) حمله كرد و یاران ایشان را از پاى درآوردند. تشنگى بر آن حضرت(ع) سخت شد، پس حضرت(ع) بر شتر مسناة سوار شده و به سوى فرات به راه افتاد و برادرش عباس(ع) نيز همراه او بود. پس سواره نطامیان لشكر ابن سعد لعین سر راه بر آنها قرار گرفتند و مردى از قبیله بنى دارم در ميان آنها بود. پس به لشگر گفت : واى بر شما! ميانۀ او و فرات حائل شويد و نگذاريد به آب دسترسى پيدا كند. در این هنگام امام حسين(ع) فرمود : پروردگارا! اين مرد را به تشنگى دچار كن! آن مرد دارمى ناپاك خشمگين شد و تيرى به سوی آن حضرت(ع) پرتاب كرد و آن تير در زير چانۀ آن حضرت(ع) فرو رفت. امام حسين(ع) آن تير را بيرون كشيد و دست زير چانه گرفت که دو مشت آن حضرت(ع) پر از خون شد و ایشان خونها را به هوا ريخت. سپس فرمود : پروردگارا! من به تو شكايت میکنم از آنچه اين مردم در پبارۀ پسر دختر پيغمبرت رفتار کردند. آنگاه به جاى خويش بازگشت و تشنگى سخت بر او غلبه كرده بود و از آن سو لشكر دور عباس(ع) را گرفته و به او حمله‌ور شدند و او به تنهائى با ايشان جنگ می كرد تا اینکه برداشتن زخمهاى سنگين و از بین رفتن نيروى حرکت، توسط زيد بن ورقاء حنفى و حكيم بن طفيل سنبسى به شهادت رسید.(۱) 📚منبع : ۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۵ ┈┉┅━❀💠❀━┅┉┈ 👤سید بن طاووس می نویسد :👇 روای می گوید : 📋《وَ اِشْتَدَّ اَلْعَطَشُ بِالْحُسَيْنِ(ع) فَرَكِبَ اَلْمُسَنَّاةَ يُرِيدُ اَلْفُرَاتَ وَ اَلْعَبَّاسُ(ع) أَخُوهُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَاعْتَرَضَهُ خَيْلُ اِبْنِ سَعْدٍ فَرَمَى رَجُلٌ مِنْ بَنِي دَارِمٍ اَلْحُسَيْنَ(ع) بِسَهْمٍ فَأَثْبَتَهُ فِي حَنَكِهِ اَلشَّرِيفِ فَانْتَزَعَ وَ بَسَطَ يَدَيْهِ تَحْتَ حَنَكِهِ حَتَّى اِمْتَلَأَتْ رَاحَتَاهُ مِنَ اَلدَّمِ ثُمَّ رَمَى بِهِ وَ قَالَ : اَللَّهُمَّ إِنِّي أَشْكُو إِلَيْكَ مَا يُفْعَلُ بِابْنِ بِنْتِ نَبِيِّكَ ثُمَّ اِقْتَطَعُوا اَلْعَبَّاسَ عَنْهُ وَ أَحَاطُوا بِهِ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ حَتَّى قَتَلُوهُ فَبَكَى اَلْحُسَيْنُ(ع) لِقَتْلِهِ بُكَاءً شَدِيداً!》 ♦️تشنگى بر امام حسين(ع) سخت شد، و بر مركب مسنّات نشسته و ارادۀ فرات را نمود و اين در حالى بود كه برادرش عباس(ع) در پيش رويش، قرار داشت. لشكر عمر بن سعد متعرّض آنان شدند، و مردى از قبیله بنى دارم تيرى به سوى امام حسين(ع) گشود كه به زير زنخ امام(ع) اصابت كرد. امام حسین(ع) تير را كشيد و دست زير زنخ گرفت تا دو كف دست از خون آكنده شد و آن را پرتاب كرد و گفت : خداوندا حقّا از آنچه به فرزند دختر پيامبر شده و مى‌شود نزدت شكايت دارم. بعد حضرت عبّاس(ع) را از امام حسين(ع) جدا كردند و او را احاطه نمودند تا آن كه او را شهيد نمودند. امام حسين(ع) در مرگ برادرش به شدّت گريست.(۲) 📚منبع : ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۹۵  منبع: اسناد المصائب حضرت #عباس علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۳ 🔸حضرت عباس علیه السلام 2⃣طبق نقل علامه مجلسی :👇 👤علامه مجلسی می نویسد :👇 عده ای از اصحاب نقل کردند که؛ 📋《لَمَّا رَأَى وَحدَتَه أَتَى أَخَاهُ وَ قَالَ : يَا أَخِي هَل مِن رُخصَةِِ؟》 ♦️وقتی كه عباس(ع) تنهائى برادر را ديد، آمد خدمت حضرت امام حسین(ع) و عرضه داشت : برادر! آيا رخصت جهاد به من مى‏ دهى؟ 📋《فَبَكَى الحُسَينُ(ع) بُكَاءً شَدِيدَاً》 ♦️امام حسين(ع) گريه شديدى كرد.  📋《ثُمَّ قَالَ : يَا أَخِي! أَنْتَ صَاحِبُ لِوَائِي وَ إِذَا مَضَيْتَ تَفَرَّقَ عَسْكَرِی》 ♦️بعد فرمود : اى برادر! تو پرچمدار منى، اگه تو شهيد بشی لشكر من از هم می پاشد. 📋《فَقَالَ الْعَبَّاسُ : قَدْ ضَاقَ صَدْرِي وَ سَئِمْتُ مِنَ الْحَيَاةِ وَ أُرِيدُ أَنْ أَطْلُبَ ثَأْرِي مِنْ هَؤُلَاءِ الْمُنَافِقِينَ》 ♦️عباس(ع) عرضه داشت : آقا سينه ام تنگ شده و از زندگى خسته شده ام. مي خواهم از اين منافقین خونخواهى كنم.  📋《فَقَالَ الْحُسَيْنُ(ع) : فَاطْلُبْ لِهَؤُلَاءِ الْأَطْفَالِ قَلِيلًا مِنَ الْمَاءِ》 ♦️امام حسين(ع) فرمود : مقدارى آب از براى اين كودكان طلب كن.  📋《فَذَهَبَ العَبَّاسُ وَ وَعَظَهُم وَ حَذَرَهُم فَلَم يَنفَعهُم》 ♦️عباس(ع) رفت و آن مردم گمراه را موعظه نمود و از اين جنايت بر حذر داشت، ولى اثرى نكرد. 📋《فَرَجَعَ إِلَى أَخَيِهِ فَأَخبَرَهُ》 ♦️عباس(ع) به سوى امام حسين(ع) مراجعت و آن حضرت(ع) را آگاه نمود.  📋《فَسَمَعَ الأَطفَالُ يُنَادُونَ : العَطَشَ! اَلعَطَشَ!》 ♦️ناگاه شنيد كه كودكان فرياد مي زنند : العَطَشَ! العَطَشَ!  📋《فَرَكَبَ فَرَسَهُ وَ أَخَذَ رُمحَهُ وَ القُربَةُ وَ قَصَدَ نَحوَ الفُراتِ》 ♦️حضرت عباس(ع) بر اسب خود سوار شد و نيزه و مشك را برداشت و متوجه‏ فرات گرديد.  📋《فَأَحَاطَ بِهِ أَربَعَةُ آلَافِِ مِمَّن كَانُوُا مُوَكِّلِينَ بِالفُرَاتِ》  ♦️تعداد چهار هزار نفر كه موكل آب فرات بودند آن بزرگوار را محاصره كردند.  📋《وَ رَمَوُهُ بِالنِبَالِ فَكَشَفَهُم》 ♦️او را تير باران می کردند ولى او لشكر را شكافت. 📋《وَ قَتَلَ مِنهُم عَلَى مَا رُوِيَ ثَمَانِينَ رَجُلاً حَتَّى دَخَلَ المَاءَ》 ♦️و بنا به آنچه كه روايت شده تعداد هشتاد نفر از دشمن را كشت تا بر سر آب رسيد.  📋《فَلَمَّا أَرَادَ أَن يَشرِبَ غُرفَةََ مِن المَاءِ ذَكَرَ عَطَشَ الحُسَينِ وَ أَهلِ بَيتِهِ فَرَمَى المَاءَ》 ♦️وقتى خواست مشتى آب بياشامد بياد تشنگى امام حسين(ع) و اهل بيت آن حضرت(ع) افتاد و آب را ريخت.  📋《وَ مَلَأَ القُربَةَ وَ حَمَلَهَا عَلَى كِتفِهِ الأَيمَنِ وَ تَوَجَّهَ نَحوَ الخِيمَةِ》 ♦️پس از اينكه مشك را پر از آب كرد و به دوش راست خود انداخت و سپس متوجه خيمه‏ ها گرديد.  📋《فَقَطَعُوُا عَليَه‏ الطَرِيقَ وَ أَحَاطُوُا بِهِ مِن كُلِّ جَانِبِِ》 ♦️دشمنان سر راه بر آن حضرت(ع) گرفتند و از هر طرفى او را محاصره نمودند.  📋《فَحَارَبَهُم حَتَّى ضَرَبَهُ نَوفِلُ الأَزرَقُ عَلَى يَدِه اليُمنَى فَقَطَعَهَا》 ♦️حضرت عباس(ع) با آنان جنگید تا اينكه نوفل بن ازرق دست راست آن حضرت(ع) را قطع كرد.  📋《فَحَمَلَ القُربَةَ عَلَى كِتفِهِ الأَيسَرِ فَضَرَبَهُ نُوفِلُ فَقَطَعَ يَدَهُ اليُسرَى مِن الزَندِ》  ♦️آن بزرگوار مشك را بدوش چپ انداخت و نوفل دست چپ وى را هم از بند جدا كرد.  📋《فَحَمَلَ القُربَةَ بِأَسنَانِهِ》 ♦️حضرت عباس(ع) بناچار مشك را به دندان گرفت.  📋《فَجَاءَه سَهمُ فَأَصَابَ القُربَةَ وَ أَريِقَ مَاؤَهُا》 ♦️ناگاه تيرى به طرف آن بزرگوار آمد و به مشك آب اصابت نموده آب روى زمين ريخت. 📋《ثُمَّ جَاءَهُ سَهمُ آخَرُ فَأَصَابَ صَدرَهُ》 ♦️سپس تير ديگرى آمد و بر سينه مباركش جاى گرفت! 📋《فَانقَلبَ عَن فَرَسِهِ》 ♦️پس از اين جريان بود كه از بالاى اسب خود به زمين سقوط كرد  📋《وَ صَاحَ إِلَى أَخِيِه الحُسَينِ(ع) أَدرِكنِي》 ♦️و فرياد زد : يا اخا ادركنى! 📋《فَلَمَّا أَتَاهُ رَآهُ صَرِيعَاً فَبَكَى》 ♦️وقتى امام حسين(ع) آمد و آن حضرت را ديد كه از پاى در آمده است گريان شد. 📋《وَ قَالَ الحُسَينُ(ع) : الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِي وَ قَلَّتْ حِيلَتِي》 ♦️امام حسين(ع) فرمود : يعنى الان پشتم شكست و راه چاره‏ ام قليل و اندك شد.(۱) 📚منبع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج‏۴۵، ص۴۱ منبع: اسناد المصائب حضرت #عباس علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۴ 🔸حضرت عباس علیه السلام 👤احمد بن علی به معروف به ابن‌ عِنَبه‌(متوفای سال ۸۲۸ قمری) می نویسد : روزی امام علی(ع) به برادرشان عقیل که آگاه به انساب عرب بود، فرمود : 📋《اُنظُر اِلَىَّ اِمرَأَةً قَد وَلَدَتهَا الفُحُولَةُ مِن العَرَبِ لِأَتَزَوَّجَهَا》 ♦️برای من زنی را انتخاب کن که او را به ازدواج خویش در بیاورم، تا اینکه برای من فرزندانی همچون شیرانی از نسل عرب به دنیا بیاورد. که عقیل، فاطمه کلابیّه را به امام علی(ع) معرفی کرد و گفت :  📋《تَزَوَّجْ اُمَّ البَنِینَ الْکَلابیَّةَ، فَإِنَّهُ لَیسَ فِی الْعَرَبِ أَشْجَعُ مِن آبَائِهَا》 ♦️با امّ البنین ازدواج کن که در عرب از اجداد او شجاع تر نیست.(۱) به نقل تاریخ؛ ابوبراء عامر بن مالك جدّ دوم فاطمه كلابيه در شجاعت در ميان قبايل عرب بی نظير بود، از اين رو او را بازي كننده با شمشيرها (مُلاعِبُ الاَسِنَّةِ) مي نامند.(۲) به این ترتیب، ام البنین(س) وارد منزل امام علی(ع) شد و برای فرزندان ایشان همچون مادری دلسوز باشد و با ورود‌ ام البنین به خانه امیر مؤمنان، او ضمن پرستاری از کودکان امام، همانند مادر واقعی با آنان رفتار می کرد. در تاریخ زنی همچون ام البنین(س) دیده نشده که نسبت به فرزندان هووی خود محبتی خالصانه ورزد و آنان را بر فرزندان خویش مقدم بدارد. ثمره این ازدواج چهار پسر به نامهای عباس(ع) و عبدالله و جعفر و عثمان شد که همه در کربلا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.(۳) 👤مرحوم یزدی در کتاب شَعشعة الحسینی می نویسد : حضرت امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) در آخرین شب حیات مبارکشان یعنی شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال چهل هجری، بعد از آن که آخرین وصایای خود را برای فرزندان خویش بازگو کرد و امام حسن مجتبی(ع) را به عنوان جانشین خود انتخاب کرد و سپس به جمعیت حاضر خیره شد و نگاهش را بین جمعیت تقسیم کرد. 📋《ثُمَّ نَظَرَ إِلَى العَبَّاسِ فَرَأَى أَنَّ بُكَاءَهُ أَشَدُّ مِنَ الآخِرِينَ فَدَعَاهُ إِلَيهِ》 ♦️سپس نگاهشان روی عباس(ع) متوقف شد و دید که گریه ی عباس(ع) بیشتر از دیگران است. پس او را نزد خود فرا خواند. 📋《فَصَاحَ صِيَاحَاً عَالِيَاً وَ بَكَى بُكَاءً طَوِيلَاً》 ♦️پس حضرت(ع) در این هنگام بلند بلند و طولانی گریستند. 📋《وَ اَخَذَ العَبّاسَ(ع) و ضَمَّه اِلَی صَدرِهِ》 ♦️عباس رو به آغوش کشیدند و به سینه مبارکشان چسباندند. سپس فرمودند : 📋《وَلَدِی! مُهجَتِی! سَتَقُرُّ عَیْنِی بِکَ فِی یَوْمِ الْقِیٰامَةِ》 ♦️پسرم! عزیز دلم! به زودی در روز قیامت به وسیله تو چشم من روشن می گردد. 📋《عَلَیکَ بِالحُسَینِ(ع)》 ♦️حسین را به تو سپردم. 📋《فَإِنَّهُ أَمَانَةُ اللَّه‌ وَ أَمَانَةُ رَسُولِهِ وَ أَمَانَةُ فَاطِمَةَ وَ أَمَانَتِی عِندَکَ! كُن عَضدَاً وَ تَرسَاً لَهُ وَافِدِ نَفسَكَ لَهُ》 ♦️همانا حسین(ع) امانت خدا و رسول خدا و امانت فاطمه(س) و امانت من در نزد توست. پس کمک کار و حامی و فدایی او باش.(۴) بیست سال از این جریان گذشت و از طرفی عمل به وصیت واجب است و عباس(ع) باید اکنون در دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری به وصیت پدر عمل کند. 👤دینوری(متوفی سال۲۷۶ ق) می نویسد : در روز عاشورا حضرت عباس(ع) برادرانش را فراخواند و با آنها سخن گفت و فرمود : 📋《تُقدِّمُوا! بِنَفسِی أَنتُم! فَحَامُوا عَن سَیّدِکُم حَتَّی تَمُوتُوا دُونَه فَتَقَدَّمُوا جَمِيعَاً! فَصَارُوا اَمَامَ الحُسَينِ(ع) يَقُونَهُ بِوُجُوهِهِم وَنُحُورِهِم》 ♦️پیش بیایید! فدایتان شوم! از مولایتان حسین(ع) حمایت کنید تا در این راه به همراه او شهادت برسید. سپس اينان از برابر امام حسين(ع) عبور كردند و سر و گردن را سپر بلای او قرار دادند و به شهادت رسیدند.(۵) 📚منابع : ۱)عمدة الطالب ابن عنبه، ص۳۵۷ ۲)تنقیح المقال مامقانی، ج۲، ص۱۲۸ ۳)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۲ ۴)شعشعة الحسینی یزدی، ج۲، ص۶۰ ۵)اخبار الطوال دینوری، ص۲۵۷ منبع: اسناد المصائب حضرت #عباس علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۵ 🔸حضرت امام حسین علیه السلام روز هشتم محرم سال ۶۱ هجری قمری، #امام_حسین_علیه_السلام خواستار دیدار با عمر بن سعد را دارد!👇 ✅در روز هفتم یا هشتم محرم امام حسین(ع) عمر بن سعد را فراخواند و فرمود : 📋《أَنِّي أُرِيدُ أَنْ أَلْقَاكَ》 ♦️من می خواهم تو را ببینم و ابن سعد نیز پذیرفت.(۱) هنگامی که آن دو بین دو سپاه، شبانه رو به رو شدند، ابتدا امام حسین(ع) آغاز سخن کرد و فرمود : 📋《وَیْلَکَ یَابْنَ سَعْد! أَما تَتَّقِی اللّهَ الَّذِی إِلَیْهِ مَعادُکَ؟أَتُقاتِلُنِی وَ أَنَا ابْنُ مَنْ عَلِمْتَ؟ ذَرْ هؤُلاءِ الْقَوْمَ وَ کُنْ مَعی، فَإِنَّهُ أَقْرَبُ لَکَ إِلَى اللّهِ تَعالى》 ♦️واى بر تو، اى پسر سعد، آیا از خدایى که بازگشت تو به سوى اوست، هراس ندارى؟ آیا با من مى جنگى در حالى که مى دانى من پسر چه کسى هستم؟ این گروه را رها کن و با ما باش که این موجب نزدیکى تو به خداست. ابن سعد گفت : 📋《أَخَافُ أَنْ يُهْدَمَ دَارِي!》 ♦️اگر از این گروه جدا شوم مى ترسم خانه ام را ویران کنند. امام(ع) فرمود : 📋《أَنَا أَبْنِیهَا لَکَ!》 ♦️من آن را براى تو مى سازم. ابن سعد گفت : 📋《أَخَافُ أَنْ تُؤْخَذَ ضَيْعَتِي!》 ♦️من بیمناکم که اموالم مصادره گردد. امام(ع) فرمود: 📋《أَنَا أُخْلِفُ عَلَیْکَ خَیْراً مِنْها مِنْ مالِی بِالْحِجَازِ!》 ♦️من از مال خودم در حجاز، بهتر از آن را به تو مى دهم. ابن سعد گفت : 📋《لِي عِيَالٌ وَ أَخَافُ عَلَيْهِمْ!》 ♦️من از جان خانواده ام بیمناکم [مى ترسم ابن زیاد بر آنان خشم گیرد و همه را از دم شمشیر بگذراند]. امام(ع) فرمود : 📋《أَنَا أَضمِنُ سَلَامَتَهُم》 ♦️من ضامن سلامتی آنها می شوم. سپس عمر سعد ساکت شد و چیزی نگفت. امام حسین(ع) هنگامى که مشاهده کرد ابن سعد از تصمیم خود باز نمى گردد، سکوت کرد و پاسخى نداد و از وى رو برگرداند و در حالى که از جا بر مى خاست، خطاب به عمر سعد فرمود : 📋《مالَکَ، ذَبَحَکَ اللّهُ عَلى فِراشِکَ عاجِلا، وَ لا غَفَرَ لَکَ یَوْمَ حَشْرِکَ، فَوَاللّهِ إِنِّی لاَرْجُوا أَلاّ تَأْکُلَ مِنْ بُرِّ الْعِراقِ إِلاّ یَسیراً》 ♦️تو را چه مى شود! خداوند به زودى در بسترت جانت را بگیرد و تو را در روز رستاخیز نیامرزد. به خدا سوگند! من امیدوارم که از گندم عراق، جز مقدار ناچیزى، نخورى! ابن سعد گستاخانه به استهزا گفت : 📋《وَ فِی الشَّعیرِ کِفایَةٌ عَنِ الْبُرِّ》 ♦️جو عراق مرا کافى است!(۲) در نقلی دیگر آمده است که؛ امام حسین(ع) فرمود : 📋《يا عُمَرُ! أَنْتَ تَقْتُلُنِي؟ تَزْعُمُ أَنْ يُوَلّيكَ الدَّعِىُّ ابْنُ الدَّعِيّ بِلادَ الرِّىِّ وَ جُرْجانِ؟》 ♦️ای عُمر! تو مى خواهى مرا به قتل برسانى؟ گمان مى كنى كه آن مرد ناپاك فرزند ناپاك [ابن زياد] حكومت رى و گرگان را به تو مى بخشد؟ امام حسین(ع) فرمود : 📋《وَاللّهِ لا تَتَهَنَّأُ بِذلِكَ أَبَداً، عَهْداً مَعْهُوداً، فَاصْنَعْ ما أَنْتَ صانِع، فَإِنَّكَ لا تَفْرَحُ بَعْدي بِدُنْيا وَ لا آخِرَةَ، وَ لَكَأَنّي بِرَأْسِكَ عَلى قَصَبَة قَدْ نُصِبَ بِالْكُوفَةِ، يَتَراماهُ الصِّبْيانُ وَ يَتَّخِذُونَهُ غَرَضاً بَيْنَهُمْ》 ♦️به خدا سوگند كه هرگز طعم خوش آن روز را نخواهى چشيد. اين پيمانى است [الهى] غير قابل تغيير، هر چه از دستت برآيد انجام ده، كه پس از من نه در دنيا و نه در آخرت شادمان نخواهى شد، گويى مى بينم سرِ تو را در كوفه بر «نى» افراشته و كودكان آن را هدف قرار مى دهند و به آن سنگ مى زنند!(۳) سپس آن دو با همراهانشان به طرف لشكر خود بازگشتند. 📚منابع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۳۸۸/ مقتل الحسین(ع) خوارزمى، ج۱، صص۲۴۵ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمى، ج۱، صص۸-۶ منبع: اسناد المصائب حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham

ا ﷽ ا #روضه /۱۹۶ 🔸حضرت امام حسین علیه السلام روز هفتم محرم سال ۶۱ هجری قمری، دستور عبیدالله بن زیاد مبنی بر ممنوعیت آب در کربلا!👇 ✅در روز هفتم محرم، یعنی سه روز قبل از عاشورا، عبیدالله بن زیاد به عمر بن سعد نامه نوشت و گفت : 📋《حُلْ بَینَ حُسَینِ(ع) وَ أَصحَابِه و بینَ المَاءِ فَلایَذُوقُوا مِنهُ قَطرَةً، کَما صُنِع بِالتَّقِىِّ الزَّکىِّ المَظلُوُم》 ♦️حسین(ع) و یارانش را از آب فاصله بیانداز! نباید یك جرعه آب بنوشد، هم چنان كه این كار، نسبت به عثمان بن عفان پرهیزكار انجام شد.(۱) عمر بن سعد نیز بلا فاصله بعد از دستور، عمرو بن حجاج را با پانصد سوارکار در کنار شریعه فرات مستقر کرد و مانع دسترسی امام حسین(ع) و یارانش به آب شدند. در روز عاشورا، عبدالله بن حصین ازدی خطاب به امام حسین(ع) فریاد کشید و گفت : 📋《يَا حُسَيْنُ(ع)! أَلَا تَنْظُرُ إِلَى الْمَاءِ كَأَنَّهُ كَبِدُ السَّمَاءِ؟! وَ اللَّهِ لَا تَذُوقُونَ مِنْهُ قَطْرَةً وَاحِدَةً حَتَّى تَمُوتُوا عَطَشاً!》 ♦️ای حسین(ع)! آیا این آب را که در صفا و زلالی بسان رنگ آسمانی است، نمی بینی؟ به خدا سوگند، که قطره ای از آن را نخواهی آشامید، تا از عطش جان دهی! امام حسین(ع) فرمود : 📋《اَللَّهُمَّ اُقتُلهُ عَطَشَاً وَ لَاتَغفِر لَهُ أَبَدَاً》 ♦️خدایا! او را از تشنگی بکش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار نده.(۲) 👤بلاذری می نویسد : 📋《..قَبْلَ قَتْلِ اَلْحُسَيْنِ(ع) بِثَلاَثٍ، لَمَّا اِشْتَدَّ عَلَى اَلْحُسَيْنِ(ع) وَ أَصْحَابِهِ اَلْعَطَشُ دَعَا اَلْعَبَّاسُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَخَاهُ، فَبَعَثَهُ فِي ثَلاَثِينَ فَارِساً وَ عِشْرِينَ رَاجِلاً، وَ بَعَثَ مَعَهُمْ بِعِشْرِينَ قِرْبَةً! فَجَاءُوا حَتَّى دَنَوْا مِنَ اَلْمَاءِ لَيْلاً وَ اِسْتَقْدَمَ أَمَامَهُمْ بِاللِّوَاءِ نَافِعُ بْنُ هِلاَلٍ اَلْجَمَلِيُّ!》 ♦️سه روز قبل از شهادت امام حسین(ع)، هنگامی که محاصره امام حسین(ع) و یارانش از سوی سپاه عمر بن سعد، شدت گرفت و راه ورود به آب نیز بر امام حسین(ع) و یارانش بسته شد. امام حسین(ع) حضرت ابوالفضل العباس(ع) را به حضور طلبید و به ایشان فرمودند که شبانه و به پرچمداری نافع بن هلال با سی سوار و بیست پیاده، به سوی فرات رفته آب به خیمه‌ها برسانند. هنگامی که به شریعه رسیدند، بین عمرو بن حجاج زبیدی که مسئول منع آب بود، با نافع بن هلال مکالمه ای صورت گرفت. عمرو بن حجاج گفت : کیستی و چه می خواهی؟ نافع گفت : 📋《جِئْنَا نَشْرَبُ مِنْ هَذَا اَلْمَاءِ اَلَّذِي حَلَّأْتُمُونَا عَنْهُ》 ♦️آمده ایم از این آب که ما را از آن منع کرده اید، بنوشیم. عمرو گفت : گوارایت باد، بنوش![ولی برای حسین(ع) مبر!] نافع گفت : 📋《لاَ! وَ اَللَّهِ لاَ أَشْرَبُ مِنْهُ قَطْرَةً وَ حُسَيْنٌ(ع) عَطْشَانُ وَ مَنْ تَرَى مِنْ أَصْحَابِهِ [وَ أَشَارَ إِلَى أَصْحَابِهِ] فَطَلَعُوا عَلَيْهِ》 ♦️نه به خدا سوگند! قطره‌ای از آن آب نمی‌نوشم، در حالی‌که حسین(ع) و خاندان و یاران همراهش، همه تشنه‌اند. عمرو گفت : 📋《لاَ سَبِيلَ إِلَى سَقْيِ هَؤُلاَءِ، إِنَّمَا وُضِعْنَا بِهَذَا اَلْمَكَانِ لِنَمْنَعَهُمُ اَلْمَاءَ》 ♦️به هيچ وجه اينها نمى‌توانند آب بنوشند، اصلا ما اينجا قرار گرفته‌ايم تا آب را بر آنها ببنديم. در این هنگام؛ عمرو بن حجاج و يارانش به سويشان حمله بردند، ولى حضرت عباس(ع) و نافع بن هلال جلويشان را سدّ كردند، و دیگر اصحاب از این فرصت استفاده کردند و مشکهایشان را پر کردند و برگشتند.(۳) 📚منابع : ۱)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۱۸۰ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۷ ۳)انساب‌الاشراف بلاذری، ج۳، ص۱۸۱ منبع: اسناد المصائب حضرت #امام_حسین علیه السلام #روضه #فیش_روضه •┈┈••✾••┈┈• @yaraliagham