. 5⃣ «وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ» در این آیه و آیات بعد، برخی از امور عالم را برمی‌شمرد و نام آیه بر آنها می‌نهد. 💠نکته تخصصی #معرفت‌شناسی : نگاه آیه‌بین #آیه ، یعنی علامت و نشانه، و علامت و نشانه بودن یک چیز، وصفی است که از نسبت او با امری دیگر درمی‌آید. ⬅️ نمونه ساده آن علائم رانندگی است: اگر کسی با تخصص‌های مختلف فیزیک و شیمی به شناساییِ یک تابلوئی راهنمایی و رانندگی بپردازد، نکات متعددی درباره جنس آهن آن، طول موج‌های رنگ‌های آن، مقاومت آن در سرما و گرما، و ... می‌تواند بفهمد، اما اینها هیچیک نکته‌ای درباره علامت و نشانه بودن آن نمی‌گوید. اگرچه سازنده یک تابلوی رانندگی، در ساخت آن به بسیاری از این امور توجه دارد، اما این تابلو بدین جهت ساخته و نصب نشده است که افراد خود آن را بررسی کنند؛ بلکه ساخته شده تا علامت و نشانه‌ای باشد برای فهماندن مطالبی به رانندگان درباره وضعیت مسیری که می‌خواهند بپیمایند. ⬆️ خداوند همه جهان را آیه آفریده است و در آیات پیش رو، از زمین و دانه‌ای که می‌روید و باغها و رودهایی که در آن جاری است تا زوجیت اشیاء و شب و روز و ماه و خورشید و کشتی‌ای که در دریا روان است و اینها را به عنوان آیه به رخ ما می‌کشد؛ اینها هم آیات قرآن‌اند هم آیات خلقت، اما ما چه اندازه اینها را به عنوان «آیه» می‌بینیم و از نشانه‌ها به آنچه نشانه‌ها می‌خواهند ما را بدان رهنمون سازند، رهنمون می‌شویم؟ 📝 #علم_دینی و #نگاه_آیه‌ای قبلا اشاره شد که یکی از نقطه‌ضعف‌های مدرن علم جدید این است که به بهانه روش تجربی، می‌کوشد نگاه آیه‌ای به عالَم و آدم را به محاق بَرَد، بلکه علمی بودن چنان نگاهی را انکار کند. 🔖(بویژه در جلسه 229، تدبرهای 3 و 4: http://yekaye.ir/al-baqarah-002-039/ ) اسف‌بارتر این است که این ادبیات غلط در جامعه متدینان هم شیوع پیدا کرده و کلمه #علم را معادل #علم_تجربی ، آن هم علمی که روش صرفا حسی دارد و هیچ توجهی به مبدا و معاد ندارد و نگاه آیه‌ای به عالَم را خرافات می‌شمرد، قلمداد می‌کنند❗️ بهانه‌شان هم این است که "ما کلمه «علم» را معادل «science» به کار می‌گیریم؛ و کلمه «science» در ادبیات غربی به معنای «علم صرفاً تجربی» است"❗️ غافل از اینکه کاربرد همین کلمه «science» در فرهنگ غربی در این معنای مبتذل، تنها در یک قرن اخیر و به خاطر غلیه رویکردهای پوزیتیوستی و مادی‌گرایانه در ساحت علم، به چنین انحرافی مبتلا شده و تا پیش از آن، «science» (و بویژه ریشه اصلی لاتینی آن: scientia) برای رشته‌های الهیات هم تعبیر به کار می‌رفت (سید حسین نصر، معرفت و معنویت)؛ اما چه کنیم که غرب‌زدگی و اصرار به همراهی با غربیان، مجال دیدن حقیقت را از بسیاری از مدعیان تفکر دینی هم سلب کرده است‼️ اهمیت تزریق نگاه آیه‌ای به امور بقدری است که برخی از بزرگان – مانند آیت الله جوادی آملی – یکی از مهمترین گام‌ها در تحقق علم دینی را همین نکته می‌دانند؛ یعنی هر چیزی را در پیوند با مبدا و معاد دیدن 📚(منزلت عقل در هندسه معرفت دینی، جوادی آملی، ص135-137) ✳️ تبصره نقد فروکاستن #علم به #علم_تجربی به معنای انکار ارزشمندی #روش_تجربی نیست؛ بلکه به معنای مخالفت با انحصار روش علم به روش تجربی است. @yekaye

. 7⃣ «وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ» احیا شدن زمین، به این است که زندگی در آن شکل بگیرد. مرگ و زندگی هم در منطق قرآنی دو گونه است: 🔹یکی همین مرگ و زندگی عادی بیولوژیکی؛ و 🔹 دیگری مرگ دل انسان و زندگی حقیقی یا همان حیات طیبه. همان طور که زنده شدن زمین می‌تواند ناظر به برقراری زندگی بیولوژیکی در آن باشد، می‌تواند ناظر به برقراری حیات طبیه در آن باشد (حدیث3 https://eitaa.com/yekaye/1795)؛ آنگاه دانه‌ای که از آن سر می‌زند، همان دانه و جوانه اسلام حقیقی خواهد بود (فتح/29) و بر همین سیاق ادامه آیات را می‌توان در افقی دیگر فهمید. ✳️ تذکر 🔹اولا برخلاف آنچه برخی ظاهرگرایان می‌پندارند استفاده از آرایه‌های ادبی و بویژه صناعات استعاره و تمثیل و ... برای رساندن مقصود، نه‌تنها ممنوع و حرام نیست! بلکه یکی از وجوه اعجاز ادبی قرآن کریم است؛ 🔹و ثانیا استفاده از یک لفظ در چند معنا، نه تنها محال نیست، بلکه – بویژه برای متکلمی که توان چنین استفاده ای را دارد – حکایت از یک کمال (توانایی او در استفاده از زبان) دارد. 🔖(به مثال ارائه شده در جلسه 772، تدبر2 توجه شود http://yekaye.ir/ya-seen-36-25/ ) بر این اساس، این گونه استفاده‌ها از آیات قرآن، نه صرفاً یک استفاده استحسانی و ذوقی (در معنای منفیِ این کلمه)، بلکه یک استفاده معقول و منطبق بر قواعد معنی‌شناختی است؛ بویژه که این استفاده‌ها توسط اهل بیت ع که شارحان و معلمان حقیقیِ قرآن‌اند، انجام شده باشد. @yekaye

. 8⃣ «وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ» 🌐در بسیاری از احادیث، دل انسان به «زمین» تشبیه شده است؛ و بارها از مرگ دل ویا چگونگی زنده شدن آن سخن به میان آمده است. 🌱همچنین از اینکه این دل (بویژه دل جوان) همچون زمین بایری است که هر چیزی در آن می‌توان کاشت ؛ طبیعتا هر دانه‌ای که کاشته شود، زمانی هم به ثمر می‌نشیند و میوه می‌دهد.🌳 اگر اضافه کنیم که خوردن و طعام و ... فقط به یک سلسله اعمال جسمانی اطلاق نمی‌شود، بلکه علمی هم که می‌آموزیم مهمترین مصداق غذایی که می‌خوریم معرفی شده است (کافی، ج1، ص50) آنگاه چه‌بسا مراد از آیه‌ بودن زمین که در این آیه و آیات بعد مورد توجه قرار گرفته است، صرفا در همین معنای اولیه‌اش خلاصه نشود، بلکه خود همین آیه نیز آیه و علامت و نشانه‌ای باشد برای بسیاری از حقایق دیگر، که انسان باید جدی بگیرد. ✅تفصیل این نکته بر عهده خود شما. @yekaye

782) 🌺 و جَعَلْنا فيها جَنَّاتٍ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ وَ فَجَّرْنا فيها مِنَ الْعُيُونِ 🌺 💐 ترجمه و در آن باغ‌هایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم و در آن چه بسیار چشمه‌ها را که جوشاندیم؛ سوره یس (36) آیه34 1397/4/6 13 شوال 1439 @yekAaye

@yekaye

☀️1) از امام صادق ع روایت شده است که فرمودند: همانا خداوند متعال چون آدم را از گِل آفرید، از آن گِل مقداری اضافه آمد و از آن درخت خرما را آفرید و بدین جهت است که هنگامی که سر درخت خرما قطع شود، دیگر نمی روید و همچنین نیازمند لقاح است. 📚علل الشرائع، ج2، ص575 https://eitaa.com/yekaye/1807

☀️2) از امام صادق ع روایت شده است: اگر طعامی گواراتر از رُطب [خرمای تازه] بود خداوند با آن به حضرت مریم س غذا می‌داد. 📚المحاسن، ج2، ص: 535 https://eitaa.com/yekaye/1808

. 1⃣ «وَ جَعَلْنا فيها جَنَّاتٍ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ وَ فَجَّرْنا فيها مِنَ الْعُيُونِ» خداوند بعد از اینکه احیای زمین مرده و روییدن دانه‌ای که از آن می‌خوریم را آیه‌ای برای آنها معرفی کرد، در این آیه سراغ آیاتی دیگر می‌رود: 🌴باغهای خرما و 🍇انگور و 💦چشمه‌سارهایی که در زمین می‌جوشند. در آیه قبل، 🌍 🌿زمین مطرح شد (به عنوان یک واقعیتی که ما آن را زنده نمی‌دانیم و از زنده کردن آن سخن گفت) و یک گیاه؛ در این آیه نیز، 🌴🍇💦ابتدا از دو گیاه سخن به میان آمد و سپس از چشمه‌ (که ما آن را نیز امری زنده نمی‌شمریم؛ در حالی که جوشش و خروش و حرکتی از خود دارد؛ یعنی همان چیزهایی که ما در نگاه عرفی مهمترین علائم حیات می‌شمریم.) @yekaye