. 3⃣ «أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا» تاريخ، برای عبرت گرفتن است. و كسانى كه در تاريخ تحقيق نكنند و از سرنوشت گذشتگان عبرت نگيرند، مورد انتقاد قرار مىگيرند. 📚(تفسير نور، ج9، ص538) @yekaye

. 4⃣ «أَ لَمْ يَرَوْا» سنّتهاى الهى در تاريخ ثابت است و سرنوشتها به يكديگر شباهت دارد و ديدن يك صحنه مىتواند الگوى صحنههاى ديگر باشد. 📚(تفسير نور، ج9، ص538) @yekaye

. 5⃣ «كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ ... أَهْلَكْنا» نتيجه‌ى مسخره کردن انبيا [و جدی نگرفتن هشدارهای الهی] هلاكت است. 📚(تفسير نور، ج9، ص538) @yekaye

. 6⃣ «أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ» بعد از قهر الهى راهى براى برگشت و جبران نيست، فرصتها را از دست ندهيم. 📚(تفسير نور، ج9، ص538) @yekaye

. 7⃣ «كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ» آیا این جمله نشان می‌دهد که هیچکس بعد از مرگش به دنیا برنمی‌گردد⁉️ 📝 #شبهه و پاسخ ( #رجعت ) برخی از مخالفان شیعه با استناد به این آیه، باور به رجعت را زیر سوال می‌برند. 📚(مثلا: تفسیر قرطبی، ج16، ص24؛ البحر المحيط، ج9، ص63) در حالی که 🔹آیه در مقام بیان عدم رجوع عادی اغلب هلاک شدگان به دنیاست به عنوان یک وضعیت طبیعی و محسوس و ومشهود همگان؛ یعنی همین که به طور عادی می‌بینیم که افراد می‌میرند و دیگر برنمی‌گردند؛ اما اعتقاد رجعت، 🔺که یک باور صریح قرآنی است 🔖(مثلا در آیه 83 سوره نمل از حشر «گروهی از تکذیب‌کنندگان» سخن به میان آمده، در حالی که می‌دانیم در قیامت همه تکذیب‌کنندگان محشور می‌شوند؛ کهف/47) ناظر به یک واقعه خاص در آینده تاریخ است، نه یک واقعه عادی و عمومی؛ و اتفاقا شیعه که به رجعت باور دارد، چنین نیست که بگوید همگان برمی‌گردند. 🔹علاوه بر این، اگر کسی این آیه را به منزله نفی مطلق رجعت انسانها به دنیا قلمداد کند، آنگاه نه فقط باور شیعه، بلکه باید بسیاری از آیات دیگری را نیز مورد انکار قرار دهد که از رجوع عده‌ای از انسانها به عنایت خاص خداوند سخن می‌گوید: ▪️از حکایت آنان که حضرت موسی برای دیدار پروردگار برگزید (بقره/55-56) ▪️تا آن جوان بنی‌اسرائیل که در زمان حضرت موسی ع به دنیا برگشت (بقره/67-73) ▪️تا حکایت آن هزاران نفری که از ترس مرگ گریختند و همگان مردند و خداوند دوباره آنها را زنده کرد (بقره/243) ▪️ویا حکایت عُزَیر (بقره/259) ▪️و یا بازگشت برخی از مردگان به دم مسیحایی (آل‌عمران/49 ؛ مائده/110) 📚(إعتقادات الإمامية (للصدوق)، ص60-63) @yekaye

780) 🌺 وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَميعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ 🌺 💐 ترجمه و هیچکس نیست جز اینکه همه نزد ما احضار می‌شوند. سوره یس (36) آیه32 1397/4/2 9 شوال 1439 @yekaye

@yekaye

🔹جَميعٌ از ماده «جمع» و بر وزن فعیل و در معنای مفعول (جمع‌شده) است 📚(البحر المحیط، ج9، ص63) و قبلا بیان شد که ماده «جمع» بر کنار هم قرار گرفتن و به هم منضم شدن دلالت دارد و وقتی در مورد روز قیامت به کار می‌رود، معنایی بسیار نزدیک به کلمه «حشر» پیدا می‌کند ؛ و در تفاوت این دو گفته‌اند در کلمه «حشر» نوعی سوق دادن هم لحاظ شده است؛ اما کلمه «جمع» لزوما چنین معنایی ندارد و صرف کنار هم قرار گرفتن را می‌رساند. 🔖جلسه 168 http://yekaye.ir/an-nisa-4-87/ 🔹وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَميعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ صرف نظر از موقعیت «إن» و «لما» (که در ادامه توضیح داده خواهد شد)، ▪️«کلٌ» مبتداست و تنوین آن نایب از مضالف الیه است (یعنی: کلهم) ▪️«جمیع» خبر آن است؛ ▪️«لدینا»‌ ظرف است که می‌توان آن را متعلق به «جمیع» ویا متعلق به «محضرون» دانست؛ ▪️«محضرون» را می‌توان خبر دوم برای «کل» و یا صفت برای «جمیع» قلمداد کرد 📚(إعراب القرآن و بيانه، ج8، ص194) 📖 إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَميعٌ ▪️«لما» در قرائت اهل شام (ابن عامر) و برخی از اهل کوفه (عاصم و حمزه) و برخی از قرائات غیرمشهور (حست، اعمش، ابن‌ذکوان، ابن‌جماز، روایت شطوی از ابوجعفر و ابن‌جبیر) به صورت «لَمَّا» ( با میم مشدد) قرائت شده است؛ ▪️اما در بقیه قرائات سبعه و نیز برخی دیگر از قرائت‌های غیرمشهور (قرائتی منسوب به امیرالمومنین ع، و قرائت ابوجعفر و خلف و یعقوب و هشام و ابن‌وردان) به صورت «لَما» (بدون تشدید) قرائت شده است. 🔹به لحاظ تحلیل نحوی، ▪️اگر «لمّا» باشد، آنگاه حرف «إن» حرف نفی است و «لمّا» به معنای «إلّا» می‌باشد، یعنی تقدیر کلام چنین است: «إن کلٌّ إلّا جمیعٌ ...». 🔖(توضیح تخصصی: البته کسائی این را که «لمّا»‌به معنای «إلّا» به کار رود امری نامتعارف شمرده و بدین جهت در اصل این قرائت تردید کرده؛ اما فراء برای توضیح چنین کاربردی، یک احتمال را این دانسته که «لمّا» به معنای «لَمَن ما» باشد (= إن كل لمن ما جميع) و به خاطر ادغام ن در م و تلاقی سه میم، یکی از آنها ساقط شده؛ و سیبویه هم آن را ترکیب «لم + ما» دانسته، شبیه «إلّا» که آن را هم مرکب از «إن + لا» می‌داند که از این جهت کاربرد اینها به جای هم هیچ مشکلی ندارد؛ و ابوحیان صریحا این مطلب را که «لمّا» به معنای «إلّا» به کار رود را امری رایج در زبان عرب دانسته است. ) ▪️اما اگر «لما» باشد، آنگاه ▫️معروفترین تحلیل این است که «إن» را «إن» مخفف از «إنّ» (که برای تاکید می‌آید) دانسته‌اند (که چون مخفف شده، دیگر اسم «إنّ» منصوب نمی‌شود) و حرف «لـ» در «لما»‌ نیز حرف تاکید (لام مزحلقه) خواهد بود و «ما» در «لما» «ما»ی زائده (یعنی برای تاکید و بدون معنای خاص) خواهد بود؛ یعنی تقدیر کلام این است که «إنّ کلٌّ لَجمیعٌ ...» ▫️در این حالت، تحلیل دیگری هم از کوفیون نقل شده؛ و آن اینکه «إن» حرف نفی باشد و در «لما»، حرف «لـ» به معنای «إلّا» باشد و «ما» در «لما» «ما»ی زائده محسوب شود؛ که البته این تحلیل اخیر مورد انتقادات شدیدی هم واقع شده است. ▪️این عبارت در مصحف أبَیّ به صورت «ما کلٌّ إلّا جمیعٌ» و نیز «إن منهم إلا جميعٌ» نیز قرائت شده است. 📚معانى القرآن (فراء)، ج2، ص377 ؛ 📚مجمع البيان، ج8، ص660 ؛ 📚 البحر المحيط، ج9، ص63 ؛ 📚مفاتیح الغیب، (فخر رازی)، ج26، ص271 ؛ 📚الجامع لأحكام القرآن (قرطبی)، ج16، ص24 @yekaye