☀️1) از امام صادق ع روایت شده است که رسول الله ص فرمودند: هرکس با پسر نوجوانی مقاربت کند، روز قیامت در حالی آورده می‌شود که جُنُب است و آب دنیا او را پاک نکرده، و خداوند بر او غضب کرده، او را لعنت می‌کند و جهنم برایش آماده شده و بدجایگاهی است. سپس فرمود: همانا وقتی مردی بر مردی وارد می‌شود عرض به لرزه درمی‌آید؛ و همانا مردی که خود را در اختیار مردان قرار دهد، خداوند او را بر پل جهنم زندانی می‌کند تا اینکه کار حسابرسی از خلایق بسر آید؛ سپس دستور می‌دهد که او را به جهنم درافکنند؛ پس در هر طبقه‌ای عذاب شود و همین طور طبقه به طبقه سقوط کند تا به پایین‌ترین طبقه برسد و از آن خارج نگردد. 📚الكافي، ج5، ص544 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْحَضْرَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ جَامَعَ غُلَاماً جَاءَ جُنُباً يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنَقِّيهِ مَاءُ الدُّنْيَا وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً. ثُمَّ قَالَ: إِنَّ الذَّكَرَ لَيَرْكَبُ الذَّكَرَ فَيَهْتَزُّ الْعَرْشُ لِذَلِكَ وَ إِنَّ الرَّجُلَ لَيُؤْتَی فِي حَقَبِهِ فَيَحْبِسُهُ اللَّهُ عَلَی جِسْرِ جَهَنَّمَ حَتَّی يَفْرُغَ مِنْ حِسَابِ الْخَلَائِقِ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَی جَهَنَّمَ فَيُعَذَّبُ بِطَبَقَاتِهَا طَبَقَةً طَبَقَةً حَتَّی يُرَدَّ إِلَی أَسْفَلِهَا وَ لَا يَخْرُجُ مِنْهَا. @Yekaye

☀️2) از امام صادق ع روایت شده است: رسول الله ص لعنت کرد مردانی که خود را شبیه زنان می‌کنند؛ و زنانی که خود را شبیه مردان می‌کنند. سپس فرمود: آنان مردانِ همجنس‌بازند و نیز زنانی که با هم نکاح می‌کنند. 📚الكافي، ج5، ص550 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْمُتَشَبِّهِينَ مِنَ الرِّجَالِ بِالنِّسَاءِ وَ الْمُتَشَبِّهَاتِ مِنَ النِّسَاءِ بِالرِّجَالِ قَالَ وَ هُمُ الْمُخَنَّثُونَ وَ اللَّاتِي يَنْكِحْنَ بَعْضُهُنَّ بَعْضاً. @Yekaye

☀️3) روایت شده است که غلامی را به نزد عمر بردند که ارباب خود را به قتل رسانده بود و او دستور داد که وی را بکشند. حضرت علی ع او را خواست و از او پرسید: آیا تو اربابت را کشتی؟ گفت: بله. فرمود: چرا او را کشتی؟ گفت: او بر من چیره شد و به زور با من نزدیکی کرد. به اولیای مقتول فرمود: آیا وی را دفن کرده‌اید؟ گفتند: بله. فرمود: چه موقع او را دفن کردید؟ گفتند: الان. به عمر فرمود: این جوانک را در زندان نگه بدار و در موردش اقدامی نکن تا سه روز بگذرد. سپس به اولیای مقتول فرمود: شما هم بعد از سه روز حاضر شوید. چون سه روز گذشت آنان حاضر شدند و حضرت علی ع دست عمر را گرفت و بیرون آمدند و بر سر قبر آن مقتول رسیدند. حضرت علی ع به اولیای مقتول فرمود: این قبر رفیق شماست؟ گفتند: بله. فرمود: آن را بشکافید. پس شکافتند تا به سنگ لحد رسیدند. فرمود: مرده را بیرون آورید. به کفنهای درون قبر نگریستند و او را نیافتند و ایشان را از مساله خبردار کردند. حضرت علی ع فرمود: الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر. نه دروغ گفتم و نه به من دروغ گفتند. خودم از رسول الله ص شنیدم که می‌فرمود: هر کس از امت من که کار قوم لوط را انجام دهد و بر این امر بمیرد تا زمانی که در قبرش گذاشته شود به او مهلت می‌دهند. سپس بعد از اینکه او را در قبر نهادند بیش از سه روز نمی گذرد تا اینکه زمین او را به زمره قوم لوطی که هلاک شدند پرتاب می‌کند و با آنان محشور می‌گردد. 📚مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج2، ص: 364؛ شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار (ابن حیون)، ج2، ص: 320 أَبُو الْقَاسِمِ الْكُوفِيُّ وَ الْقَاضِي النُّعْمَانُ فِي كِتَابَيْهِمَا قَالا: رُفِعَ إِلَی عُمَرَ أَنَّ عَبْداً قَتَلَ مَوْلَاهُ فَأَمَرَ بِقَتْلِهِ فَدَعَاهُ عَلِيٌّ ع فَقَالَ لَهُ أَ قَتَلْتَ مَوْلَاكَ؟ قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَلِمَ قَتَلْتَهُ؟ قَالَ غَلَبَنِي عَلَی نَفْسِي وَ أَتَانِي فِي ذَاتِي! فَقَالَ لِأَوْلِيَاءِ الْمَقْتُولِ أَ دَفَنْتُمْ وَلِيَّكُمْ؟ قَالُوا نَعَمْ. قَالَ وَ مَتَی دَفَنْتُمُوهُ؟ قَالُوا السَّاعَةَ. قَالَ لِعُمَرَ احْبِسْ هَذَا الْغُلَامَ فَلَا تُحْدِثْ فِيهِ حَدَثاً حَتَّی تَمُرَّ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ؛ ثُمَّ قَالَ لِأَوْلِيَاءِ الْمَقْتُولِ إِذَا مَضَتْ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ فَاحْضُرُونَا. فَلَمَّا مَضَتْ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ حَضَرُوا فَأَخَذَ عَلِيٌّ ع بِيَدِ عُمَرَ وَ خَرَجُوا ثُمَّ وَقَفَ عَلَی قَبْرِ الرَّجُلِ الْمَقْتُولِ فَقَالَ عَلِيٌّ لِأَوْلِيَائِهِ: هَذَا قَبْرُ صَاحِبِكُمْ؟ قَالُوا نَعَمْ. قَالَ احْفِرُوا. فَحَفَرُوا حَتَّی انْتَهَوْا إِلَی اللَّحْدِ. فَقَالَ: أَخْرِجُوا مَيِّتَكُمْ! فَنَظَرُوا إِلَی أَكْفَانِهِ فِي اللَّحْدِ وَ لَمْ يَجِدُوهُ؛ فَأَخْبَرُوهُ بِذَلِكَ. فَقَالَ عَلِيٌّ: اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ؛ وَ اللَّهِ مَا كَذَبْتُ وَ لَا كُذِبْتُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ مَنْ يَعْمَلْ مِنْ أُمَّتِي عَمَلَ قَوْمِ لُوطٍ ثُمَّ يَمُوتُ عَلَی ذَلِكَ فَهُوَ مُؤَجَّلٌ إِلَی أَنْ يُوضَعَ فِي لَحْدِهِ فَإِذَا وُضِعَ فِيهِ لَمْ يَمْكُثْ أَكْثَرَ مِنْ ثَلَاثٍ حَتَّی تَقْذِفَهُ الْأَرْضُ إِلَی جُمْلَةِ قَوْمِ لُوطٍ الْمُهْلَكِينَ فَيُحْشَرُ مَعَهُمْ. @Yekaye

☀️4) از امام صادق ع روایت شده است: هنگامی که قوم لوط کردند آنچه کردند، زمین به پیشگاه پروردگارش گریست تا حدی که اشک‌هایش به آسمان رسید؛ و آسمان هم گریست تا حدی که اشکهایش به عرش رسید؛ پس خداوند به آسمان وحی فرمود که آنان را سنگباران کن؛ و یه زمین وحی فرمود که آنان را در خود فرو ببر. 📚ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص264؛ تفسير العياشي، ج2، ص159 أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ غَزْوَانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: لَمَّا عَمِلَ قَوْمُ لُوطٍ مَا عَمِلُوا بَكَتِ الْأَرْضُ إِلَى رَبِّهَا حَتَّى بَلَغَتْ دُمُوعُهَا إِلَى السَّمَاءِ وَ بَكَتِ السَّمَاءُ حَتَّى بَلَغَتْ دُمُوعُهَا إِلَى الْعَرْشِ فَأَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى السَّمَاءِ أَنِ احْصِبِيهِمْ وَ أَوْحَى إِلَى الْأَرْضِ أَنِ اخْسِفِي بِهِمْ. ✅ تبصره: گریستن ویا گریه نکردن آسمان و زمین بر برخی از انسان‌ها و کارهای آنها، مطلبی است که در آیات قرآن مورد توجه قرار گرفته است (مثلا دخان/29) و واضح است که مقصود از گریه در مورد اینها، به تناسب خودشان است، نه به معنای جاری شدن اشک از چشم. این مساله، صرفاً یک باور درون‌دینی نیست، چنانکه در مباحث فلسفه اخلاق، بحثی مطرح است که 💢 «آیا نظام جهان، نظام اخلاقی است؟» 💢 یعنی «آیا عالَم (آسمان و زمین و ...) به کارهای نیک و بد ما واکنش نشان می‌دهند یا خیر؟» و بسیاری از متفکران غربی، با ادله فلسفی – و نه لزوماً ادله دینی- به واکنش نشان دادن جهان در برابر کارهای نیک و بد ما، باور دارند. 📚(مثلا استیس، در کتاب دین و فلسفه) @Yekaye

☀️5) از امام صادق ع روایت شده است که حرمت مقاربت با همجنس، بسیار بزرگتر از حرمت زناکاری است؛ که همانا خداوند امتی را به خاطر حرمت اولی هلاک فرمود؛ اما هیچ کسی را به خاطر حرمت دومی هلاک نفرمود. 📚 الكافي، ج5، ص544 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ يُونُسَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: حُرْمَةُ الدُّبُرِ أَعْظَمُ مِنْ حُرْمَةِ الْفَرْجِ إِنَّ اللَّهَ أَهْلَكَ أُمَّةً بِحُرْمَةِ الدُّبُرِ وَ لَمْ يُهْلِكْ أَحَداً بِحُرْمَةِ الْفَرْجِ. @Yekaye

. 1⃣ «وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمينَ» بعد از اینکه در آیه قبل از نجات حضرت لوط سخن گفت در این آیه به عذابی که بر آنان فرستاده شد اشاره می‌کند و می‌فرماید «و باراندیم بر سر ایشان، چه بارانی!» و در جای دیگر شرح داد که این باران، بارانی از سِجّیل (سنگ-گِل) بود: «وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ سِجِّيل» (حجر/84) آن هم سِجّیلی فشرده و درهم‌تنیده: «وَ أَمْطَرْنا عَلَيْها حِجارَةً مِنْ سِجِّيلٍ مَنْضُود» (هود/82) و اینجاست که باید عاقبت مجرمان را نظاره‌گر بود. @Yekaye

. 2⃣ «وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمينَ» در اینجا برای نزول عذاب بر آنان، از تعبیر «مطر» که عموما برای بارش باران استفاده می‌شود، استفاده شد؛ چرا؟ 🍃الف. این باریدن چنانکه در آیات دیگر آمده، بارش سجیل (سنگ-گِل) است و می‌خواهد نشان دهد که این سجیل‌ها به تعداد بسیار زیاد و پیاپی بر سر آنان فرود آمد؛ همانند اینکه از آسمان سنگ ببارد. 📚(مجمع البيان، ج4، ص685) 🍃ب. با توجه به آیات دیگر، می‌دانیم که این بارش، نه بارش آب، بلکه بارش سنگ بوده است؛ اما همین که تعبیر «سجیل» را در این آیه نیاورد و فقط بر تعبیر باریدن تاکید کرد، چه‌بسا می‌خواهد با آوردن واژه باران – که بارش آن عامل تطهیر و پاکی بوده است - به طور غیرمستقیم بر پاک کردن و تطهیر زمین اشاره کند؛ گویی آنان با این عمل شنیع خود آلودگی‌ای در زمین پدید آورده بودند و خداوند با بارشی آن آلودگی را پاک کرد. 🍃ج. چه‌بسا می‌خواهد با این تعبیر نشان دهد که باطن و حقیقتِ این عذاب خداوند، رحمتی بر جهانیان بوده است؛ در واقع، این بارش، که آن ناپاکان را از روی زمین پاک می‌کرد، اگرچه برای خود ناپاکان، مصداق غضب و عذاب بود، اما برای جهان و جهانیان رحمت است. 🍃د. [می‌خواهد نشان دهد] تغيير راه فطرت، (ارضاى جنسى از طريق همجنس، و همجنسبازى،) تغيير نعمت را به دنبال دارد. به جاى باران، پاره سنگ مىبارد؛ چنانکه در دعاى كميل مىخوانيم «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَم: خدایا ببخش و بیامرز گناهانی را که نعمتها را تغییر می‌دهد» 📚(تفسير نور، ج4، ص113) 🍃ه. ... @Yekaye

. 3⃣ «كانَتْ مِنَ الْغابِرينَ؛ وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً» ابتدا آنان را «غابرین: برجای ماندگان» خواند و سپس از نزول عذاب بر آانان سخن گفت؛ عذابی که آنان را به جهان دیگر منتقل کرد. می‌دانیم که تعبیر «برجای مانده» را در مورد کسی به کار می‌برند که در مسیری باشد و دیگران بروند و او بماند. 🤔چه‌بسا می‌خواهد نشان دهد که اینان به جای همراهی با حضرت لوط ع در موقعیتی که داشتند برجای ماندند؛ و اگر کسی با اراده خود رفتن به سوی خدا را انتخاب نکند، با عذاب او را بدانسو می‌برند. @Yekaye

. 4⃣ «وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمينَ» قهر و غضب الهى مخصوص آخرت نيست، گاهى نيز در همين دنياست و انسان را گاهی به عذاب استیصال [عذابی که دست انسان از همه جا بریده می‌شود] مبتلا می کند. 📚 (مجمع البيان، ج4، ص685؛ تفسير نور، ج4، ص113) @Yekaye

. 5⃣ «فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمينَ» از تاريخ و سرنوشت ديگران عبرت بگيريم. قهر خداوند مخصوص يك دسته از مجرمان نيست، همه مجرمان به هوش باشند كه سنّت الهى استثنا بردار نيست. 📚(تفسير نور، ج4، ص113) @Yekaye