📖جمعبندی آیات 164-200 سوره آل عمران 📖
چندی پیش اشاره شد که با توجه به جنگ اقتصادی ای که در کشور رخ داده، آیاتی از اواخر سوره آل عمران را مورد بررسی قرار خواهیم داد؛
و اکنون مناسب است یک نگاه کلی به این آیات بیندازیم و جمعبندیای از این آیات داشته باشیم:
🔺این آیات را از آنجا شروع کردیم که خداوند بحث را بر سر نعمت عظیم مبعوث کردن پیامبر اسلام و هدف از این بعثت برد:
🔺این هدف را تلاوت قرآن و تزکیه و تعلیم کتاب و حکمت معرفی فرمود؛
🔺اما بلافاصله به سراغ مشکلات اقتصادیای که جامعه اسلامی با آن روبرو خواهد بود، برد؛ و فراز و نشیبهای مواجهه با این مشکلات را برشمرد
🔺و نهایتا درباره سرنوشت انسانها در برابر این دعوت از دو گروه بهشتیان و جهنمیان سخن گفت
🔺و در آیه آخر، با تعبیر «صابِرُوا وَ رابِطُوا ... لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون» بر اینکه «اسلام به جمیع شؤؤنش یک دین اجتماعی است» (المیزان، ج4، ص126) تصریح کرد.
📝 این آیات را می توان در چند فراز دید:
@Yekaye
🔹- خداوند با بعثت پیامبری که آیات خدا را بر مردم تلاوت میکند و آنان را تزکیه نموده، کتاب و حکمت تعلیمشان میدهد بر آنان منت نهاد. (آیه164)
@Yekaye
🔹اما این نعمت، برای اینکه اثر ببخشد با سختیها و ابتلائات همراه است؛ از این رو، از گرفتاریهایی که در این مسیر برای مسلمانان پیش میآید سخن گفت که اینها برای جدا شدن منافقان ضروری است. (آیات 165-167)
@Yekaye
🔹بعد از آنکه مهمترین نقطه ضعف منافقان را ترس آنان از مرگ معرفی کرد (167) درباره زندگی برترِ، و نه مرده بودنِ، شهیدان سخن گفت؛ و به بیان منطق آنان، که درست نقطه مقابل منطق منافقان است، پرداخت: اینکه در گرفتاریها و تحریمها و محاصرهها ایمانشان بیشتر هم میشود و خدا هم به بهترین وجه آنان را یاری میکند، و تنها پیروان شیطاناند که در این شرایط میترسند و دست و پای خود را گم میکنند (آیات 168-175)
@Yekaye
🔹دوباره سراغ منافقانی که در حقیقت کفر پیشه میکنند رفت؛ و دلداری داد که آنان، حتی اگر دینفروشی هم بکنند، ضرری به خدا نمیزنند؛ و این مهلتی هم که خدا بدانها داده، به ضررشان تمام خواهد شد؛ و البته خداوند میخواسته با این آزمایشات و مهلت دادنها مومنان پاک را از این افراد خبیث متمایز سازد؛ و هشدار میدهد که شما ایمان و تقوای خود را حفظ کنید تا به اجر عظیم برسید. (آیات 176-179)
@Yekaye
🔹دوباره به مسائل اقتصادی برگشت؛ اگر در فرازهای قبل، از محاصره و تحریم سخن گفته بود، اکنون سراغ هزینه کردنهای منافقان میرود، که حاضر نیستند در راه خدا هزینه کنند؛ و با بهانهتراشیهای سست خویش، از بار هر مسئولیتی شانه خالی میکنند و دوباره هشدار میدهد که مرگ در انتظار همه هست و معیار سود بردن یا ضرر کردن، ورود در بهشت و جهنم است، نه ثروت و مکنت دنیا. (آیات 180-185)
@Yekaye
🔹باز بر اینکه حتما هم دچار امتحانات سخت میشوید و هم از جانب غیرمتدینانِ واقعی (مشرکان باشند یا دینفروشان) آزارها خواهید شنید تاکید فرمود و یادآودی کرد که خداوند از علمای ادیان میثاقی گرفته که حقیقت را برای شما آشکار کنند ولی بدانید عدهای به خاطر خودپرستی و خودبزرگبینیشان دینفروشی خواهند کرد و قطعا خدا آنان را عذاب سختی خواهد کرد. (آیات 186-188)
@Yekaye
🔹این بار در فرازی متفاوت تذکر میدهد که سلطنت عالم در دست خداست و او بر هر کاری تواناست (آیه189)؛ شاید میخواهد بگوید اگر ما این اندازه ابتلائات برای مومنان قرار دادیم که هم به لحاظ اقتصادی این اندازه در تنگنا قرار میگیرند و هم دینفروشانی پیدا میشوند که دین را هم در مسیر کاسبی خود خرج میکنند، گمان نکنید که کار از دست خدا در رفته و او نمیتواند اینها را مهار کند؛ خیر، او میتواند؛ اما سنت ابتلاء و جدا کردن منافقان تر مومنان بسیار مهمتر از این است که خودش جلوی آنها را مستقیماً بگیرد.
@Yekaye
🔹تا اینجا مرتب اوصاف منافقان و نااهلان را برمیشمرد، اما در فراز بعدی به سراغ خردمندان واقعی میرود که آفرینش آسمانها و زمین، و گردش شب و روز برایشان نشانهها دارد؛ آنان که در هر حال به یاد خدا هستند، لحظهای «ربنا» از گفتارشان جدا نمیشود؛ یعنی همه چیز را در پرتوی ربوبیت خدا میبینند؛ پس به هدفمندی آفرینش آسمانها و زمین اذعان دارند؛ و چون هدفمندی عالَم را میفهمند، به ربوبیت خداوند و هدفمندی جهان (معاد) و عدل الهی اعتراف میکنند و میفهمند که خداوند در این دنیا آنان را به حال خود رها نکرده است؛ پس ندای منادی الهی را – پیامبر باشد یا امام - با گوش جان میشنوند و به ندای ایمان به پروردگار خویش لبیک میگویند؛ میدانند که با اتکای بر چنان پروردگاری، مرتبهای از مراتب هستی نیست که نتوانند بدان راه یابند؛ و اگر نرسیدنی هست، تنها ناشی از پیامدهای کارهایشان (ذنوب) و بدیهای خودشان (سیئات) است؛ پس اولین درخواستشان بعد از ایمان آوردن، این است که خداوند آن بدیها را از وجودشان محو گرداند؛ و آنان را در زمره نیکان از دنیا ببرد و آنچه خود خدا از طریق پیامبرانش به او وعده داده را به او ارزانی دارد؛ و البته که درخواستش مورد اجابت خداوند قرار میگیرد و هیچ عملی از او هدر نمیرود. (190-195)
@Yekaye
🔹شاید این فراز از آیه 195، محور اصلی ماجرا باشد: اینکه سختترین سختیها، از هجرت و رانده شدن از دیار و اذیت شدن در راه خدا گرفته، تا پیکار و شهادت در راه خدا، برای اینان گوارا میشود؛ و البته خداوند هم این گوارایی را در وجود آنها دوچندان میکند: هم بدیهایشان را محو میکند؛ و هم آنها را در بهشتهایی خرم و سرسبز با آبهایی روان و دلانگیر وارد میکند؛ که اینها صرفا پاداشی ابتدایی از جانب خداست؛ و آن پاداش خاصی که خداوند برای خوبان مهیا کرده، چیزی است که فقط باید رفت و دید.
@Yekaye
🔹یکبار دیگر خداوند هشداری میدهد که این جولان دادن کافران در دنیا فریبتان ندهد، چرا که در ازای آنچه در آخرت از دست میدهند این بهره ناچیزی است؛ اما آنان که خویشتنداری میکنند و مست دنیا نمیشوند به بهشتها و هدایای ویژه الهی دست مییابند. (196-198)
@Yekaye
🔹در آیات قبل، مرتب از دینفروشی عالمان اهل کتاب سخن گفت. در پایان تذکر میدهد که مبادا گمان کنید همه این طورند؛ خیر! هستند کسانی که ایمان واقعی آوردند و به هیچ قیمتی دین خود را نمیفروشند و البته اجرشان نزد خدا محفوظ است. (199)
@Yekaye