☀️1) ذیل آیه قبل حدیث2، روایتی از امام صادق ع گذشت. https://eitaa.com/yekaye/1165 در ادامه آن روایت آمده است: سپس فرمود «تنها تو کسی را هشدار می‌دهی که پیروی کند از این ذکر» یعنی امیرالمومنین ع «و از پروردگارش در نهان خشیت داشته باشد پس بشارت بده» ای محمد «او را به آمرزش و اجری بزرگمنشانه». 📚الكافي، ج1، ص432؛ تأويل الآيات الظاهرة، ص476 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع ... ثُمَّ قَالَ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ» يَعْنِي أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع «وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ» يَا مُحَمَّدُ «بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَرِيم». @yekaye

☀️ 2) از امام صادق ع روایت شده است: کامل شدن زهد، به تقواست؛ و باب تقوا، خشیت است؛ و راه خشیت، عبارت است از: عظیم شمردن خداوند متعال، و تمسک جستن به اطاعت خالصانه او در اوامرش، برحذر بودن همراه با توقف از آنچه حرام فرموده؛ و راه این هم علم است که خداوند عز و جل می‌فرماید «تنها از میان بندگان عالم خدا، [کسانی پیدا می‌شوند که] خشیت خدا را دارند.» (فاطر/28) 📚مصباح الشريعة، ص23 قَالَ الصَّادِقُ ع ... تَمَامُ الزُّهْدِ التَّقْوَى وَ بَابُ التَّقْوَى الْخَشْيَةُ وَ دَلِيلُ الْخَشْيَةِ التَّعْظِيمُ لِلَّهِ تَعَالَى وَ التَّمَسُّكُ بِخَالِصِ طَاعَتِهِ فِي أَوَامِرِهِ وَ الْخَوْفُ وَ الْحَذَرُ مَعَ الْوُقُوفِ عَنْ مَحَارِمِهِ وَ دَلِيلُهَا الْعِلْمُ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماء». @yekaye

3) از حکمت‌ها و موعظه‌هایی که از امام صادق ع مشهور است این است که: چنین نیست که هرکس نیت کاری را داشته باشد توان بر انجامش را بیابد؛ و چنین نیست که هرکس توان انجام کاری را داشت توفیق انجامش را بیابد؛ و چنین نیست که هرکس توفیقش را داشت، کار را به سرانجام برساند؛ پس چون نیت و توانایی و توفیق و به ثمر رساندن جمع شود آنجاست که سعادت به نهایت می‌رسد. 📚الإرشاد (المفید)، ج2، ص205؛ كنز الفوائد، ج2، ص33؛ نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص119 وَ مِمَّا حُفِظَ عَنْ الإمام الصادق ع فِي الْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ قَوْلُهُ: مَا كُلُّ مَنْ نَوَى شَيْئاً قَدَرَ عَلَيْهِ وَ لَا كُلُّ مَنْ قدَرَ عَلَى شَيْءٍ وُفِّقَ لَهُ وَ لَا كُلُّ مَنْ وُفِّقَ أَصَابَ لَهُ مَوْضِعاً فَإِذَا اجْتَمَعَتِ النِّيَّةُ وَ الْقُدْرَةُ وَ التَّوْفِيقُ وَ الْإِصَابَةُ فَهُنَالِكَ تَمَّتِ السَّعَادَة. @yekaye

. 1⃣ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ» انذارها و هشدارها در کسانی اثر دارد که وقتی متذکر می‌شوند، آنچه را که بدان متذکر شده‌اند جدی بگیرند و پیگیری کنند. 💠تذکر #اخلاقی یکی از آفت‌های زندگی مدرن این است که با گسترش وسایل ارتباط جمعی، شهوت «دانستن و بیشتر اطلاع پیدا کردن» شدت گرفته است؛ ❗️همه درصددیم که بیشتر و بیشتر بدانیم❗️ در حالی که ⏫ کسی واقعا در مسیر سیر و سلوک الهی می‌تواند قدم بردارد که هر تذکری را جدی بگیرد و وقتی چیزی را که دانست بدان عمل کند. 📜حکایت معروف است که بسیاری از کسانی که برای گرفتن دستورالعمل اخلاقی خدمت حضرت آِت الله بهجت مشرف می‌شدند، با این پاسخ ساده و البته بسیار عمیق مواجه می‌شدند ❌بدانچه می‌دانی عمل کن تا آنچه را نمی‌دانید خدا به شما عطا فرماید.❌ مثلا مراجعه کنید به: 🔖https://article.tebyan.net/178170/%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D9%86-%DA%86%D9%87-%D9%85%D9%8A-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%DA%A9%D9%86- و یا به: 🔖 https://hawzah.net/fa/Article/View/93045 @yekaye

. 2⃣ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ» مقصود از «پیروی از ذکر» در این آیه چیست، که زمینه لازم برای بهره‌مندی از انذار پیامبر ص را مهیا می‌کند؟ 🍃الف. ذکر قرآن کریم است و پیروی تصدیق قرآن است و اینکه وقتی آیاتش بر انسان خوانده شود انسان بدان متمایل گردد 📚 (المیزان، ج17، ص66؛ مجمع البيان، ج۸، ص۶54) و شاهدش هم آیات دیگری است که قرآن را «الذکر» معرفی کرده است، مثلا «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ، حجر/9؛ َ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْر، نحل/44 و ...) 🍃ب. «ذکر» خود پیامبر اکرم است به دلیل این آیه که می‌فرماید «قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْراً،‌ رَسُولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ: فطعا به جانی شما ذکری را فرستادیم، رسولی که آیات خدا را بر شما تلاوت می‌کند» (طلاق/10-11) و به تبع ایشان، جانشینان برحق ایشان 🔖حدیث1 https://eitaa.com/yekaye/1183 چرا که پیروی از آنان است که انسان را واقعا به دستورات خداوند متذکر می‌سازد. 🍃ج. منظور می‌تواند هر چیزی باشد که مایه تذکر انسانها بوده باشد؛ یعنی 🔹هم خود قرآن کریم، 🔹هم کتاب‌های آسمانی پیشین (که آنها هم ذکر نامیده‌ شده‌اند، مثلا: وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسى وَ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِياءً وَ ذِكْراً لِلْمُتَّقين؛ انبیاء/48)، 🔹هم خود پیامبر اکرم ص و اهل بیت ایشان، که تمامی سخنان و رفتارهایشان مایه تذکر است، و هم هر چیزی که انسان را به یاد خدا بیاندازد (فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آباءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً؛ بقره/200) 🍃د. مقصود همان چیزی است که «اقامه نماز» را به همراه دارد. 🔖توضیح در تدبر https://eitaa.com/yekaye/11903 🍃ه. ... @yekaye

. 3⃣ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» اگر این آیه را بگذاریم در کنار آیه «إِنَّما تُنْذِرُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ» (فاطر/18) منطقا نتیجه می‌شود که ⭕️کسی می‌تواند «تبعیت از ذکر» کند که اهل «اقامه نماز» باشد.⭕️ 💠توضیح به لحاظ منطقی اگر داشته باشیم: (1) الف فقط ناظر است به [یا: اثر دارد بر] کسانی که ب و ج را داشته باشند. (2) الف فقط ناظر است به [یا: اثر دارد بر] کسانی که ج و د را داشته باشند. آنگاه نتیجه می‌شود که کسانی که ب و ج را داشته باشند همان کسانی‌اند که ج و د را دارند. پس هرکس ب را دارد حتما د را دارد و بالعکس. اکنون اگر مفاد دو آیه مذکور را در این ساختار بریزیم نتیجه می‌شود ⭕️کسی که «پیروی از ذکر» را دارد حتما «اقامه نماز» را دارد و بالعکس.⭕️ @yekaye

. 4⃣ «خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» مقصود از «خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» چیست؟ 🍃الف. یعنی از پروردگارشان خشیت دارند در حالیکه وضعیت قیامت برایشان در نهان است و هنوز با مرگ و برانگیخته شدن، پرده‌ها برایشان کنار نرفته است. 📚 (المیزان، ج17، ص66؛ مجمع البيان، ج۸، ص۶54) به تعبیر دیگر، با اینکه قیامت را ندیده‌اند آن را باور دارند؛ و از این رو، با این حال، از پروردگارشان خشیت دارند. 🍃ب. در خفا و جایی که جز خدا هیچکس هم آنان را نمی‌بیند باز از خداوند خشیت دارند و خشیت آنان از پروردگارشان امری کاملا واقعی است و از باب نفاق ویا برای تظاهر در برابر مردم نیست. 📚(مجمع البيان، ج۸، ص۶54) به تعبیر می‌خواهد تذکر دهد که ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. 📚(تفسير نور، ج9، ص526) 🍃ج. به واسطه اخباری که از غیب بدانها رسیده و باور پیدا کرده و ایمان آورده‌اند از پروردگارشان می‌ترسند. به تعبیر دیگر، مساله پذیرش انذار الهی ناشی خشیت خداست و این خشیت هم ناشی از ایمان آنان به غیب است، و از این جهت مضمون آن شبیه است به توصیفی که خداوند از متقینِ هدایت‌یافته ارائه می‌دهد که: «هُدىً لِلْمُتَّقين؛ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ …» (بقره/۲-۳) 🍃د. … @yekaye

. بسم الله الرحمن الرحیم چنانکه دیروز اشاره شد، به علت کثرت مطالب مربوط به آیه 11 سوره یس امروز هم به مطالب آن آیه اختصاص دارد

🔹فَبَشِّرْهُ = فـ + بَشِّر +‌ ه قبلا بیان شد که ▪️ماده «بشر»‌ را در اصل به معنای «ظهور چیزی همراه با حُسن و جمال» دانسته‌اند که از این ماده «بشرة» به معنای ظاهر پوست انسان (که نمایان است) معروف است؛ ▪️ «بشیر» هم در اصل به معنای «خوش‌سیما» بوده است، ▪️و وقتی «بشارت» در مقابل «انذار» به کار می‌رود، دلالت بر خبر خوش دادن (در مقابل بیم دادن) دارد. ▪️البته قبلا توضیح داده شد که از نظر برخی، اصل این ماده، همین پوست ظاهری است و «بشارت» (= مژده دادن) را هم از این جهت بشارت گفته‌اند که موجب انبساط در چهره (پوست صورت) شخص می‌شود. 🔖جلسه 534 http://yekaye.ir/al-ahzab-33-45/ @yekaye

🔹بِمَغْفِرَةٍ قبلا بیان شد که ▪️ماده «غفر» در اصل در معنای «پوشاندن» به کار می‌رود چنانکه به پوششی که زیر کلاهخود بر سر می‌گذاشته‌اند «مِغفَر» گویند و برخی گفته‌اند معنای اصلی‌اش «محو کردن اثر شیء» است. ▪️در تفاوت «عفو» و «مغفرت» گفته شده که در عفو، شخص از مذمت و عذاب کردن منصرف می‌شود، و لذا در مورد انسان‌های عادی هم «عفو کردن و طلب عفو» به کار برده می‌شود؛ اما در مغفرت، گناه شخص را می‌پوشاند و آبروی او را نمی‌برد و در واقع، نحوه‌ای ساقط کردن عذاب است که نوعی پاداش دادن را در دل خود دارد، و لذا کلماتی همچون «مغفرت» و «استغفار» فقط در مورد خداوند به کار می‌رود. 🔖جلسه 183 http://yekaye.ir/an-nisa-004-099/ @yekaye

🔹كَريمٍ ماده «کرم» در اصل دلالت بر شرافت و بزرگمنشی می‌کند که درباره‌ این کلمه و تفاوتش با کلمات متشابه در جلسه ۳۵۲ http://yekaye.ir/al-alaq-96-3/ توضیح داده شد. @yekaye

☀️4) از رسول الله ص روایت شده است: در میان قطره‌هایی که بر زمین می‌چکد هیچ قطره‌ای نزد خداوند دوست‌داشتنی‌تر نیست از قطره اشکی در تاریکی شب که جز خداوند عز و جل کسی آن را نمی‌بیند. 📚جامع الأخبار(للشعيري)، ص97 عَنْ أُمَامَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا يَقْطُرُ فِي الْأَرْضِ قَطْرَةٌ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ قَطْرَةِ دَمْعٍ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ مِنْ خَشْيَتِهِ لَا يَرَاهُ أَحَدٌ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ. @yekaye

☀️ 5) از رسول الله ص روایت شده است که خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: به عزت و جلالم سوگند که برای هیچ بنده‌ای دو ترس را جمع نمی‌کنم و نیز برای هیچ بنده‌ای دو امنیت را جمع نکنم. اگر در دنیا از من ایمن بود روز قیامت او را هراسان کنم؛ و اگر در دنیا از من هراسان بود روز قیامت ایمنی‌اش بخشم. 📚الخصال، ج1، ص79؛ جامع الأخبار(للشعيري)، ص98 أَخْبَرَنِي الْخَلِيلُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ مُعَاذٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ الْمَرْوَزِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ عَوْنٍ عَنِ الْحَسَنِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَجْمَعُ عَلَى عَبْدِي خَوْفَيْنِ وَ لَا أَجْمَعُ لَهُ أَمْنَيْنِ فَإِذَا أَمِنَنِي فِي الدُّنْيَا أَخَفْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ إِذَا خَافَنِي فِي الدُّنْيَا آمَنْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. @yekaye

. 5⃣ «خَشِيَ الرَّحْمنَ» چرا در میان اسماء الهی، تعبیر خشیت از «رحمان» ‌را مطرح کرد؛ و نه مثلا «خشیت از منتقم» یا دست کم «خشیت از الله»؟ 🍃الف. چون کلمه رحمان برانگیزاننده امید و رجاست، و بدین ترتیب می‌خواهد نشان دهد که خوف آنها همراه با امید است؛ و این خصلت مومن است که همواره بین خوف و رجاست؛ نه کاملا خود را ایمن می‌بیند و نه مایوس می‌شود. 📚(المیزان، ج17، ص66؛ تفسير نور، ج9، ص525) 🍃ب. رحمت گستردهى الهى، نبايد موجب بىپروايى ما شود. (تفسير نور، ج9، ص525) 💠تذکر اجتماعی: #قرائت_رحمانی❗️ از چند سال قبل عده‌ای به خیال خود بحث «قرائت رحمانی از دین» را مطرح کردند و مقصودشان این بود که به خیال خود از آموزه‌های دینی #خشونت‌زدایی کنند. البته قطعا در دین خدا جاذبه بر دافعه تقدم دارد؛ و #خشونت ناحقِ امثال #داعش – که به کوچکترین بهانه‌ای جان و مال و ناموس انسانها را بر خود حلال می‌کردند - هیچ جایگاهی در دین حق ندارد؛ اما این غیر از آن است که به بهانه رحمانیت خدا، در راستای سست کردن مردم در اجرای دستورات شریعت و رعایت محرمات الهی گام برداشته شود❗️ هرکس با کاربردهای کلمه «رحمن» در قرآن کریم آشنا باشد تردیدی نمی‌کند که قبول رحمانیت خداوند کاملا سازگار است با 🔹ترویج خشیت از خدا، حتی در خلوت خویش (خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ؛ یس/11)، 🔹و جدی گرفتن عذاب الهی در صورت مخالفت با دستورات خدا (ِ إِنِّي أَخافُ أَنْ يَمَسَّكَ عَذابٌ مِنَ الرَّحْمن؛ مریم/45)؛ ⛔️و رحمت و مهربانی خداوند نباید بهانه شود که جدی گرفتن رعایت واجبات و محرمات الهی، و خشیت و نگرانی از عذاب او، در جامعه اسلامی کم‌رنگ شود. 🍃ج. ... @yekaye

. 6⃣ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» مقصود از این تعبیر که «تنها تو کسی را هشدار می‌دهی که از این ذکر پیروی کند و از پروردگارش در نهان خشیت داشته باشد» چیست؟ اگر آنها از قرآن پیروی می‌کنند و از خدا خشیت دارند، دیگر چه نیازی به انذار است؟ 🍃الف. مقصود این است که انذار و هشدارهای پیامبر ص تنها در کسانی اثر دارد که چنین‌اند. یعنی خود قرآن کریم اذعان دارد که هدایت پیامبر برای کل جهانیان بوده (هُدىً لِلنَّاسِ؛ بقره/185) و او همگان را انذار می‌کرد و حتی انذار این افراد ستیزه‌جو از جهاتی اولویت داشت (فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا: در حقيقت، ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا تقواپیشگان را بدان بشارت، و مردم ستيزهجو را بدان بيم دهى؛ مریم/97)، اما منظور از اینکه تو تنها چنین افرادی را انذار می‌دهی، آن است که انذار تو تنها برای چنین افرادی فایده دارد و اینهایند که از انذار تو اثر می‌پذیرند. 📚(متشابه القرآن (لابن شهر آشوب)، ج2، ص148 ؛ مجمع البيان، ج۸، ص۶54 ؛ المیزان، ج17، ص66) ب. حکایت اثرگذاشتن انذار را شرح می‌دهد که انذار تو واقعا در چه کسانی اثر گذاشته است، یعنی این انذار فقط زمانی واقعا اثر گذاشته که افراد و از این ذکر پیروی کنند و به خشیت برسند. 📚 (اقتباس از المیزان، ج۱۷، ص۳۶) 🍃ج. … @yekaye

. 7⃣ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» پیروی از این ذکر، و خشيت داشتن از خداست که به انسان قابليّت پذيرش مىدهد. 📚 (تفسير نور، ج۷، ص۴۸۹) @yekaye

. 8⃣ «تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ ... فَبَشِّرْهُ» وظيفه انبيا هم انذار و هشدار است، هم اميد و بشارت. و كسى بشارت بهشت را دريافت مىكند كه هشدار پيامبران او را متذكّر كرده باشد. 📚(تفسير نور، ج9، ص526) @yekaye

. 9⃣ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَريمٍ» در مورد کسی که از این ذکر پیروی کند و از پروردگارش در نهان خشیت داشته باشد، تنها اجر کریم را وعده نداد، بلکه ابتدا سخن از مغفرت به میان آورد. چرا؟ 🍃الف. مخاطبان پیامبر ص گناهانی مرتکب شده بودند و اکنون پس از اینکه ایمان آورده‌اند ابتدا باید مشمول مغفرت واقع شوند تا امکان بهره‌مندی از اجر کریمانه پیدا کنند. 🍃ب. هر انسانی متناسب با جایگاه خویش قصور و تقصیرهایی در پیشگاه الهی دارد. حتی در مورد معصومین هم که آنها را از هر گناهی معصوم‌ می‌شمریم، منظور از عصمت، عصمت از عملی است که در تحلیل ما گناه محسوب شود؛ وگرنه آنها از منظر خودشان و در نسبتی که تنها خود با خدای خود درک می کنند، خود را اهل قصور و تقصیر می‌بینند و از این روست که سوزناک‌ترین مناجات‌ها از زبان آنان صادر شده و این اندازه دغدغه مغفرت الهی را دارند (مثلا فرازهای اولیه دعای کمیل که همگی با «اللهم اغفرلی الذنوب ...» آغاز می‌شود). و ابتدا باید مغفرت الهی این قصور و تقصیرها را بپوشاند تا آنگاه امکان بهره‌مندی از اجر کریمانه مهیا گردد. 🍃ج. شاید این مغفرت، مقدمه «اجر کریم» باشد، نه مطلق «اجر بر عمل»؛ یعنی برخی از اجرهای بقدری رفیع است که هیچکس به خودی خود لیاقت چنان اجری را ندارد 🔖توضیح اجر کریم در تدبر https://eitaa.com/yekaye/1210 10 پس ابتدا مغفرت الهی باید شخص را دربرگیرد تا با پوشاندن همه نواقص، لیاقتی برای بهره‌گیری از آن اجر کریم در وی مهیا شود. 🍃د. ... @yekaye

. 🔟 «أَجْرٌ كَريمٌ» اجر زیاد و بزرگ و فراوان و … را همگان می‌فهمند؛ اما «اجر کریم» یعنی چه؟ 🔹علی‌القاعده باید گفت که کریم از کرامت و بزرگواری می‌آید. نه فقط خود خدا کریم است، پاداشش هم کریمانه است؛ و کریم بودنش را هم باید با مقیاس خودش بسنجیم، نه با وضعیت خودمان. 🔹 با این حال، در توضیح بیشتر می‌توان گفت که مقصود از «اجر کریم» عبارت است از: 🍃الف. ثواب خالص از هر گونه شائبه‌ای (مجمع‌البیان، ج8، ص654) 🍃ب. پاداشی که اندازه و مقدارش به حساب نیاید و قابل اندازه‌گیری نباشد. (المیزان، ج17، ص66) 🍃ج. پاداشی فوق فهم و عمل انسانها. 💠توضیح از آیات قرآن فهمیده می‌شود که برای مومنان علاوه بر تجلی اعمالشان و افق درخواست‌شان در روز قیامت، پاداش و کمال دیگری هم هست که فوق تصور و فوق انتظار آنان است 📚(المیزان، ج۱۰، ص۴۳ و ج۱۸، ص۳۵۵)؛ مثلا: 🔹آنان به ازای نیکوکاری‌شان نیکی دریافت می‌کنند، و اضافه‌ای: «لِلَّذينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى وَ زِيادَةٌ» (یونس/۲۶) 🔹آنها هرچه بخواهند (که خواسته‌های انسان بر اساس فهم خویش است) برایشان مهیاست، اما نزد خدا اضافه‌ای هم هست: «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فيها وَ لَدَيْنا مَزيد» (ق/۳۵) شاید این اجر کریم اشاره به همان اضافه‌ای است که در تصور کسی نمی‌گنجد. 📚(ایستاده در باد، ص۳۸۶) 🍃د. پاداشهاى الهى، نه‌تنها بزرگ است بزرگوارانه هم هست. 📚(تفسیر نور، ج۹، ص۳۷۹) 💠توضیح در قرآن کریم ۱۸ بار تعبیر «أجر عظیم» (و البته دو بار دیگر هم با تعابیر: «يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً» طلاق/۵؛ «هُوَ خَيْراً وَ أَعْظَمَ أَجْراً» مزمل/۲۰) سخن به میان آمده است؛ و 4 بار از تعبیر «أجر کریم» (و البته یک بار دیگر هم با تعبیر «نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ وَ أَعْتَدْنا لَها رِزْقاً كَريماً» احزاب/31) سخن به میان آمده است. این نشان می‌دهد که اجر خداوند نه‌تنها بزرگ است، بلکه بزرگوارانه و کریمانه هم هست. 🍃ه. ... @yekaye