#امام_جواد_علیه_السلام #آداب_نوکری 🔰 کسی که شبانه روز، «نوکریِّ» اهلبیت علیهم‌السلام را می‌کند، مشمول چنین دعایی از جانب ایشان می‌شود ... حسن بن شَمّون گويد: نامه‌اى را كه امام جواد عليه‌السلام به دستخطّ مبارك خود براى «علىّ بن مهزيار» نوشته بود، خواندم. در آن نامه آمده بود: 📜 [بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ]، اى على! خداوند به تو جزاى نيكو دهد، و تو را در بهشت خود جاى داده و از رسوايى دنيا و آخرت حفظ كرده و با ما محشور نمايد. 📜 اى على! به راستى كه تو را آزمودم و تو را براى نصيحت، اطاعت از ما، نوکری برای ما ، بردبارى و انجام وظايفى كه به عهده دارى، برگزيدم، اگر بگويم: «من همانند تو را سراغ ندارم»، اميدوارم كه در اين گفته راست گو باشم، خداوند پاداش تو را سكونت در بهشت برين قرار دهد. 📝 فَمَا خَفِیَ عَلَیَّ مَقَامُکَ وَ لَا خِدْمَتُکَ فِی الْحَرِّ وَ الْبَرْدِ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ فَأَسْأَلُ اللَّهَ إِذَا جَمَعَ الْخَلَائِقَ لِلْقِیَامَةِ أَنْ یُحِبُّوکَ بِرَحْمَةٍ تَغْتَبِطُ بِهَا إِنَّهُ سَمِیعُ الدُّعَاء 🔻مقام تو در نزد من و نيز خدمت تو براى ما اهلبیت، در گرما و سرما و شب و روز، بر من پنهان نيست، از خداوند متعال مى‌خواهم در روز قيامت كه همه خلايق را جمع مى‌نمايد، تو را عنايتى از رحمتش دهد كه همه خلايق براى مقام والاى تو غبطه بخورند، كه او شنونده دعاست. 📚کتاب الغیبة،شیخ‌طوسی،ص۲۲۵ ✍ بالاترین عبادت ما کار نوکری ست نوکر شدن، زمینه‌ی فردای بهتری ست ما سال ها اسیر کمالات دلبریم او قرن ها مدرّس احساس دلبری ست...

#معارف_حسینی #آداب_نوکری #امام_صادق_علیه_السلام 🩸به فدای آن آقایی که هیچ‌گاه از «روضهٔ سیدالشهداء علیه‌السلام» سیر نمی‌شد ... جناب «ابا عُماره» گوید: 🔖 به محضر امام صادق علیه‌السّلام شرفیاب شدم و حضرت به من فرمودند: 📜 یَا أَبَا عُمَارَةَ أَنْشِدْنِی فِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهماالسلام ▪️ای ابا عُماره! در مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام شعری برایم بخوان! 🔖 «اباعمارة» گوید: 📜 فَأَنْشَدْتُهُ فَبَکَی علیه‌السلام ▪️وقتی که من شعری در عزای سیدالشهداء علیه‌السلام خواندم، آن حضرت گریان شدند. 📜 ثُمَّ أَنْشَدْتُهُ فَبَکَی علیه‌السلام ▪️دوباره شعر گفتم و روضه خواندم و آن حضرت دوباره گریستند. 🔖 «اباعُماره»گوید: 📜 فَوَ اللَّهِ مَا زِلْتُ أُنْشِدُهُ وَ یَبْکِی حَتَّی سَمِعْتُ الْبُکَاءَ مِنَ الدَّارِ ▪️به خدا قسم من همچنان شعر می‌گفتم و روضه می‌خواندم و آن حضرت می‌گریستند تا اینکه صدای گریه را از داخل خانه آن حضرت شنیدم. 🔖 سپس امام صادق علیه‌السلام به من فرمودند: ➖ ای ابا عُماره! کسی که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد پنجاه نفر را بگریاند بهشت بر او واجب خواهد شد. ➖ اگر کسی در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد سی نفر را گریان کند جزای او بهشت است. ➖ هر کس در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد بیست نفر را بگریاند بهشت جزای او خواهد بود. ➖ کسی که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد ده نفر را گریان نماید بهشت از آن اوست. ➖ و هر کس که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و یک نفر را گریان کند جزایش بهشت خواهد بود. ➖ اگر کسی در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و خودش گریه کند اهل بهشت می‌شود. ➖ اگر شخصی در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تظاهر به گریه کند پاداش وی بهشت خواهد بود. 📚ثواب الأعمال، ص ۴۷. 📚کامل الزیارات ص ۱۰۵. ✍ گویا امام صادق علیه‌السّلام خطاب به روضه‌خوان های سیدالشهداء علیه‌السلام می‌خواهند این را بفرمایند که به هیچ‌وجه دنبال عِدّه و عُدّهٔ جلسه و مستمع‌تان نباشید ... چه یک نفر مستمع باشد چه هزار نفر ...‌ فرقی ندارد ؛ حتی اگر مستمع نداشتی، برای خودت روضه بخوان! که اگر «خالصًا لِوَجهِ الله» روضه خواندی، پاداش تو بهشت است ...