#معارف_حسینی #معارف_فاطمی 🩸دو طفلی که در شکم مادر، سخن می‌گفتند... یکی مادرش را «دلداری» می‌داد و یکی برای مادرش «روضه» می‌خواند... در روایتی امام صادق علیه‌السلام فرمودند: در ایامی که خدیجه کبری سلام‌اللّه‌علیها، به فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها باردار بود، روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد خانه شدند و شنیدند که حضرت خدیجه سلام‌اللّه‌علیها با کسی سخن می‌گوید؛ لذا از آن بانو سؤال نمودند: 📋 یَا خَدِیجَةُ مَنْ تُحَدِّثِینَ؟! قَالَتْ: الْجَنِینُ الَّذِی فِی بَطْنِی یُحَدِّثُنِی وَ یُؤْنِسُنِی 🔻ای خدیجه! با که سخن می‌گویی ؟! خدیجه کبری سلام‌اللّه‌علیها فرمود: با جنینی که در شکم دارم، سخن می‌گویم؛ او همواره با من سخن می‌گوید و مرا دلداری می‌دهد... 📚الأمالی،شیخ‌صدوق،ص۸۳۰ ✍ طفلی دیگر هم در شکم مادر سخن می‌گفت... اما سخن‌گفتنش، دلداری برای مادر نبود بلکه قلب مادرش را به آتش می‌کشید... ➖ در نقل‌ها آمده است: 📋 يَقولُ (الحُسَینُ علیه‌السلام) فِي بَطنِ أُمِّهِ فاطمةَ عليهاالسّلام: يا أُمّاه‏! أنا العَطشان‏، يا أُمّاه أنا العُريان، يا أُمّاه أنا السّحقان. ▪️سیدالشهداء علیه‌السلام همواره در شكم مادرش فاطمه سلام‌الله‌علیها سخن می‌گفت و می‌فرمود: ای مادرجان! من تشنه‌ام... ای مادرجان! من عریانم... ای مادرجان! من پایمال دشمنانم... 📚معالی السبطین، ج۱ ص۹۱۱ 📚مجموعه مقالات الزهراء عليهاالسّلام، مقرم، ص۲۳۳ 📚موسوعة کربلاء، ج۱ ص۲۰۷ ✍ سلام حضرت عطشان دشت کرب‌وبلا سلام معنی غربت، تجلّی غم ها سلام سید و سالار زینب کبری سلام علت اشک همیشه‌ی زهرا ولادت تو هم آغوش اشک زهرا بود مصیبت تو دلیل سرشک زهرا بود گهی به مادر خود در رحِم سخن گفتی ز غربت و عطش و خشکی دهن گفتی گهی ز روضه ی خونین یک بدن گفتی ز خاتَم و ز خیام و ز پیرهن گفتی هماره گفتی و مادر شنید و هِی نالید ولی فدای دل خواهرت که غم را دید رسید وادی کرب‌وبلا، پریشان شد رسید روز دهم، غصه‌اش فراوان شد رسید مقتل و زینب دوباره گریان شد رسید پیش تن بی سری که عریان شد ز اوج غصه ی زینب ز عرش خون بارید عقیله خم شد و رگ های حنجرت بوسید

#معارف_حسینی 🩸من عذری ندارم اگر برایت گریه نکنم... در یکی از زیارت‌نامه های حضرت مولانا سیدالشهدا علیه‌السلام که ابوحمزه ثمالی آن زیارت را از امام صادق عليه‌السلام نقل می‌کند، عبارت های بسیار لطیف و معارف والایی در آن ذکر شده است ... در یک فراز آن چنین آمده است: 📋 بِأبی أنتَ وَأُمِّی یا أبا عَبدِاللّٰهِ، إلَیک کانَتْ رِحلَتِی مَعَ بُعدِ شُقَّتی، وَلَک فاضَتْ عَبرَتی، 🔹پدر و مادرم به فدای تو ای اباعبدالله، این سفرم با وجود همه سختی ها و دوری راهم ، به سوی تو بود و اشک هایم به خاطر تو لبریز گشت. 📋 وَ علَیک کانَ أسَفی وَ نَحِیبی وَ صُراخی وَ زَفْرَتی وَ شَهِیقی، وَإلَیک کانَ مَجِیئی، 🔸و تاسف و شیون و زاری و فریادهای بلند و گریه‌های بی‌صدا و هق هق من، همه برای تو بود و به سوی تو روی آوردم 📋 و بِک أستَتِرُ مِنْ عَظیمِ جُرمی، أتَیتُک زائراً وافِداً قَدْ أَوقَرتُ ظَهری. 🔹و گناه بسیارم را در پرده پوشی تو می‌نهم. به زیارت تو آمدم و سرم را بر روی کوی تو فرود آوردم در حالی که پشتم از بار گناه سنگین شده است. 📋 بِأبی أنتَ وَأُمِّی یا سَیِّدی، بَکَیتُک یا خِیرَةَ اللّٰهِ وَابنَ خِیَرَتِهِ، 🔸پدر و مادرم به فدایت ای آقای من ! بر تو گریستم ای برگزیده خدا و پسر برگزیده خدا! 📋 وَ حَقٌّ لی أنْ أبکِیَک وَقَدْ بَکَتْک السَّماواتُ وَالأرضونَ وَالجِبالُ وَالبِحارُ، 🔹 و من باید برای تو گریه کنم، چرا که آسمانها و زمینها و کوهها و دریاها بر تو گریستند. 📋 فَما عُذری إنْ لَمْ أبکِک و قَدْ بَکاک حَبیبُ رَبِّی، وَبَکَتک الأئِمَّةُ علیهم‌السلام، 🔸 پس مرا چه عذری است اگر برایت گریه نکنم؟! حال آن که حبیب پروردگارم رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بر تو گریست و ائمه اطهار علیهم‌السلام بر تو گریستند. 📋 وَ بَکاکَ مَنْ دونَ سِدرَةِ المُنتَهیٰ إلَی الثَّریٰ جَزَعاً علَیکَ 🔹 و همه موجودات از زیر سدرة المنتهی گرفته تا به زیر خاک های زمین، از بی.قراری، بر تو شیون و زاری می‌کنند. 📚کامل الزیارات، ص۲۳۰ 📚بحارالانوار ج٩٨ ص١٩٠ ✍ ای که ارباب شدی که رو به هر کَس نزنم آن که از عالم و آدم شده دلخسته، منم شهره بودم به بدی در همه جا تا اینکه سیبِ لبخندِ تو شد باعثِ آدم شدنم هرچه دارم فقط از روضه‌ی قاسم دارم من حسینی شده‌ی دستِ امام حسنم تلخیِ مردمِ این شهر برایم غم نیست بس که شیرین شده با بردنِ نامَت دهنم من اگر گریه برایَت نکنم می‌میرم تا ابد در غمِ تو گریه کُن و سینه زنم سینه‌ام گَشته کبود و سَر و رویَم زخمی بیمه شد بینِ همین لطمه زدن ها بدنم پیرهن را ز تنت برد حرامی ، بُگذار تا که در روضه‌ی تو پاره شود پیرهنم ای که بر خاک رها بود تنِ بی کَفنت کاش باشد کمی از تربتِ تو در کفنم ای همه هستی عالم به فدای تو حسین ننگ بر ما که نمردیم برای تو حسین…

#معارف_حسینی 🟢 حالات حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در شش‌ماهِ باردار بودنِ آن حضرت به إمام حسین علیه‌السلام ... ✓ طولانی‌ امّا خواندنی 👌 مقداد بن أسود کِندی گوید: 🔹 روزی بر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد شدم؛ دیدم که آن حضرت در میان حسنین علیهماالسلام نشست، ابتدا سر امام حسین علیه‌السلام را روی زانوی راست خود و بعد سر امام حسن علیه‌السلام را روی زانوی چپ خویشتن گذاشت و آن دو خوابیدند... 🔸مقداد گوید: من گفتم: «به نظر می‌رسد که امام حسین علیه‌السّلام در نزد شما بزرگ‌تر است!» رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 📋 إِنَّ لِلْحُسَیْنِ فِی بَوَاطِنِ الْمُؤْمِنِینَ مَعْرِفَةً مَکْتُومَةً ؛ سَلْ أُمَّهُ عَنْهُ 🔻«مؤمنین در باطن خود، معرفت خاصی نسبت به امام حسین علیه‌السلام دارند. این مطلب را از مادرش بپرس.» 🔹 پس از این اتفاق من پشت در خانه فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها رفتم. ناگاه دیدم کنیزی آمد و گفت: «ای برادر کِندی!» گفتم: «چه کسی به تو گفت که من پشت در خانه‌ام؟» گفت: «بانویم به من گفت که مردی از قبیله کِنده، پشت در خانه ایستاده و در نظر دارد درباره نور چشمم حسین علیه‌السلام، مطلبی را از من جویا شود.» 🔸 ... آنگاه وارد خانه شدم و از صدیقه کبری سلام‌اللّه‌علیها سؤال نمودم: «مقام و منزلت إمام حسین علیه‌السلام چگونه است؟» آن بانوی‌ مکرّمه فرمود: «...هنگامی که امام حسن علیه‌السلام متولد شد، یک روز رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به خانه ما آمده و به من فرمودند: در مقابل صورت تو نوری را می‌بینم. این نور علامت آن است که تو به زودی فرزندی به دنیا خواهی آورد که برای خلق جهان حجت خواهد بود. 🌿 هنگامی که یک ماه از حمل من به فرزندم حسین علیه‌السلام گذشت، درد و حرارتی در خود احساس کردم. این مطلب را با پدرم در میان گذاشتم. پدرم یک کوزه آب خواست، دعایی به آن کوزه خواند و فرمود که از آن آب بیاشامم. وقتی که از آن آب آشامیدم، خدای رئوف آن حرارت و دردی را که احساس می‌کردم برطرف کرد. 🌿 ماه دوم از حمل من گذشت. پس از آن دچار اضطراب و حرکت جنین شدم. حسین علیه‌السلام حرکت می‌کرد و من نمی‌توانستم به خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها لب بزنم. خدای توانا به شکلی مرا محافظت کرد که گویا شیر می‌آشامیدم. 🌿 هنگامی که سه ماه از حمل من گذشت، خیر و برکت در منزل من فراوان شد. 🌿 در چهارمین ماه بارداری‌ام، خدا وحشت مرا به وسیله انس با حسین علیه‌السلام بر طرف کرد. من همواره در محراب عبادت بودم و جز در مواقعی که کاری داشتم، از عبادت غفلت نمی‌کردم. هر چه می‌گذشت خود را سبک‌تر احساس می‌کردم،همواره بر همین حال بودم تا اینکه ماه پنجم تمام شد. 📋 فَلَمَّا صَارَتِ السِّتَّةُ کُنْتُ لَا أَحْتَاجُ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ إِلَی مِصْبَاحٍ وَ جَعَلْتُ أَسْمَعُ إِذَا خَلَوْتُ بِنَفْسِی فِی مُصَلَّایَ التَّسْبِیحَ وَ التَّقْدِیسَ فِی بَاطِنِی 🔻 وقتی ماه ششم فرا رسید، دیگر در شب تاریک احتیاجی به چراغ نداشتم. هر گاه تنها در میان محراب عبادت بودم، از باطن خود صدای تسبیح و تقدیس می‌شنیدم. 🔸 هنگامی که نُه روز بیش از این شد، قدرت و قوت من زیاد شد. من این جریان را برای‌ ام‌ّسلمه که یار و یاور من بود شرح دادم. 🌿 موقعی که ده روز اضافه شد، در عالم خواب دیدم که ملکی نزد من آمد و بال خود را بر پشت من کشید و از خواب بیدار شدم. برخاستم، وضو گرفتم و دو رکعت نماز به‌جای آوردم. 🌿 برای دومین بار که به خواب رفتم، در عالم خواب دیدم مردی که جامه‌های سفید در بر داشت نزد من آمد و نشست. آنگاه بر صورت و پشت من دمید. من که هراسان شده بودم از خواب بیدار شدم، وضو گرفتم و چهار رکعت نماز به‌جای آوردم. 🌿 برای سومین بار که خوابم برد، دیدم شخصی آمد و مرا نشاند و دعا و تعویذ بر من خواند. 🔹 صبح که شد، من لباس‌های «حَمامه» کنیز خود را پوشیدم و به حضور پدرم که در اتاق‌ ام‌ّسلمه بود مشرف شدم. موقعی که نگاه آن حضرت به من افتاد، آثار شادی و مسرّت را در صورت مبارکش مشاهده کردم و آن ترس و بیمی که دچارش شده بودم بر طرف گردید. . 🔸 آنگاه جریان خواب‌هایی را که دیده بودم برای پدرم شرح دادم. پدرم به من فرمود: «مژده باد تو را! زیرا آن مرد اول دوست من عزرائیل بوده که موکّل است بر رحم زنان؛ مردم دوم میکائیل بوده که موکل رحم زنان اهل بیت علیهم‌السلام است … آنگاه پدرم به گریه افتاد، مرا در بر گرفت و فرمود: «آن مرد سوم حبیب من جبرئیل بوده که خدای رئوف او را خدمتگزار فرزندان تو قرار داده است.» آنگاه من به منزل بازگشتم و پس از چندی إمام حسین علیه‌السلام متولد شد. 📚الخرائج و الجرائج، ج۲ ص۸۴۱

#معارف_حسینی 🔰 غِیَاثُ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ کَهْفُ الْمُسْتَجِیرِین ... در روایتی رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وقتی که نام مبارک سیدالشهداء علیه‌السلام رسیدند، فرمودند: 📋وَ أَمَّا الْحُسَیْنُ علیه‌السلام فَإِنَّهُ مِنِّی وَ هُوَ ابْنِی وَ وَلَدِی وَ خَیْرُ الْخَلْقِ بَعْدَ أَخِیهِ 🔻اما حسین علیه‌السلام ؛ او از من است و پسر من و فرزند من است. او برترین خلق بعد از برادرش بوده است. 📋 وَ هُوَ إِمَامُ الْمُسْلِمِینَ وَ مَوْلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ خَلِیفَةُ رَبِّ الْعَالَمِینَ 🔻و امام مسلمانان و مولای مؤمنان و جانشین خداوند جهانیان 📋 وَ غِیَاثُ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ کَهْفُ الْمُسْتَجِیرِینَ 🔻و فریادرس درماندگان و پناه پناهندگان 📋 وَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ أَجْمَعِینَ وَ هُوَ سَیِّدُ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ بَابُ نَجَاةِ الْأُمَّةِ 🔻 و حجت خداوند بر همه مخلوقات است. او سرور جوانان بهشت و درب نجات امّت است. 📋 أَمْرُهُ أَمْرِی وَ طَاعَتُهُ طَاعَتِی مَنْ تَبِعَهُ فَإِنَّهُ مِنِّی وَ مَنْ عَصَاهُ فَلَیْسَ مِنِّی 🔻 امر او امر من، اطاعت از او اطاعت از من است. هر که از او پیروی کند از من است و هر که با او مخالفت ورزد با من مخالفت ورزیده است. 📚الأمالی،شیخ صدوق، ص۱۱۵ ✍ از روى حسین تا نقاب افکندند در عالم عشق، انقلاب افکندند تبریک به طوفان‌زدگان غم و درد! کشتى نجات را به آب افکندند

#معارف_حسینی 🔰 نَخِ قنداقه‌ای شد دستگیرِ عالم بالا ... طبق روایات علاوه بر فطرس مَلَک، فرشتگانی به نام دُردائیل و صَلصائیل هم به برکت قنداقه امام حسین علیه‌السلام بخشوده شدند و به جای خود برگشتند. ⚡️ در نقلی دیگر هم آمده است که رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 🔹 ملائکه آمدند تا برای تولد امام حسین علیه‌السلام به من تبریک و تهنیت بگویند؛ همراه آن‌ها ملکی بود که دو بال، پاها و دستانش شکسته بود. من به او گفتم: کیستی ای ملک، تو را چه شده چیست؟ 🔸آن مَلک گفت: یا رسول الله! من از ملائکه مقربین بودم؛ روزی دیدم درِ آسمان باز است پس به دنیا نگاه کردم دیدم روی زمین انسانی دست و پا ندارد! با خود گفتم: این مرد بمیرد بهتر است! آخر زندگی با این حالت هیچ خیری ندارد! 🔹 وقتی این را گفتم از جای خود تکان نخورده بودم که خداوند مرا به این حالت در آورد و مرا روی زمین گذاشت و در جزیره‌ای هفتصد سال محبوس هستم. وقتی ملائکه نازل می‌شدند و مرا شناختند، مرا خدمت شما آوردند تا مرا به درگاه الهی به حق حسین علیه‌السلام شفاعت بفرمایید! 🔸 رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید: من هم به درگاه الهی دعا کردم که جبرئیل نازل شد و گفت: ای محمد! خداوند دعایت را دربارۀ او مستجاب کرد. 📋 فَاحلُل قُماطَ الحُسینِ عَلَیهِ‌السّلامِ فَاخرُجْ یَدَهُ الیُمنَی مِنهُ حتّی یَمسَحَهُ مِنه 🔻قنداق حسین علیه‌السلام را باز کن و دست راست او را بیرون بیاور تا این ملک به آن مسح کند. 🔹من هم این کار را انجام دادم، ملک همان وقت شفا یافت. وقتی خلقتش تماماً صحیح شد شروع کرد به گریستن گفتم: ای ملک، دیگر برای چه گریه می‌کنی؟ گفت: برای خودم گریه نمی‌کنم بلکه برای شهادت کسی گریه می‌کنم که میلادش بشارت اهل آسمان‌ها و زمین است. گفتم: چه کسی او را می‌کشد؟ 🔸 آن مَلک گفت: جبرئیل مأمور است که به شما خبر بدهد که چه کسی او را می‌کشد!؟ گفتم: ای جبرئیل، آیا سخن او درست است؟ جبرئیل گفت: بلی یا رسول الله! گفتم: از کجا این مطلب را می‌داند؟ گفت: ای محمد، خداوند او را هزار سال قبل از متولد شدنِ امام حسین علیه‌السلام آفریده است و چنین مقدّر کرده که او محافظ قبر إمام حسین علیه‌السلام بعد از شهادتش باشد. 📚بحر المصائب، ج۱ ص۹۳ ✍ در روز‌ اول فُطرس‌ و در روز آخر حُرّ سرتاسرِ عمرش تماماً دستگیری‌ بود ...

#معارف_حسینی 🔰 «فطرس» به گهواره‌اش پناه آورد و ما به قبر مطهرش ... در دعایی که از وجود مبارک امام حسن عسکری علیه‌السلام در روز سوم شعبان سالروز ولادت با سعادت حضرت مولانا سیدالشهداء علیه‌السلام به ما رسیده است، اینچنین به درگاه الهی عرضه می‌داریم: 📋 اللَّهُمَّ وَ هَبْ لَنَا فِی هَذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَةٍ وَ أَنْجِحْ لَنَا فِیهِ کُلَّ طَلِبَةٍ کَمَا وَهَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ 🔻خداوندا، به ما در این روز بهترین هدیه را از جانب خود عطا بفرما و در این روز هر خواستهٔ ما را چنان که حسین علیه‌السلام را به محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، جدّش بخشیدی، به ما نیز ببخش! 📋 وَ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عَائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ 🔻 و چنان که فُطرس به گهواره او پناه بُرد، ما پس از او، به قبر مطهرش پناه می‌آوریم و تربت پاکش را نظاره‌گر می‌شویم و منتظر بازگشت اوییم؛ چنین‌باد ای پروردگار جهانیان! 📚مصباح المتهجد، ص۵۷۴. 📚اقبال الاعمال،‌ ص۱۸۵. ✍ پروانه‌وار سوزِ تو را می‌خریم ما تا صبح، دور شمع غمت می‌پریم ما آتش به جان بال و پر ما را بکش حسین از فُطرس درِ تو مگر کمتریم ما؟! بین گذر نگاه به خِیل گدا بکن... کاسه به دست در دل این معبریم ما وقتی تو پادشاه تمامیِّ عالمی پس خوش به حالمان‌ که همه نوکریم ما اوج کمال روح‌، به "گریه" رسیدن است یک عُمر در طریقتِ "چشمِ تریم" ما "روح الامین" به گریه‌ی ما رَشک می‌برد در روضه از ملائکه دل می‌بریم ما اشکی که خرج بزم تو باشد... عنایت است مدیون لطفِ زینبِ غم پروریم ما دستِ "رقیه" نان دَهنِ دخترم گذاشت... جیره‌بگیرِ سفره‌ی این دختریم ما چادرنماز فاطمه سقف حسینیه است... تا حشر زیر سایه‌ی این مادریم ما ای بی‌سری که سر به سر غم گذاشتی وقتی تو سروری، ز سران هم سریم ما

#معارف_حسینی ♦️ زیباترین حوری بهشتی کیست ؟! و افتخار او چیست ؟! در نقلی آمده است: 🌱 «لَعیٰا» حوری‌ای است از حوریان جنّت؛ که هرگاه بهشتیان اراده نمایند که نظر به چیز حَسَن و نیکو نمایند منظور نظرشان لعیا باشد؛ لعیا را هفتاد هزار کنیز است و هفتاد هزار قصر و هفتاد هزار مقصوره و هفتاد هزار غرفۀ مزیّن شده به انواع جواهر و مرجان. 🌱 قصر لعیا از قصرهای جنّت عالی و رفیع است، پس هرگاه وی مُشرِف بر جنّت شود به آن‌چه در جنّت است نظر نماید جنّت از نور روی و جبین او روشن و نورانی می‌گردد. 🌱 پس به سوی وی وحی شد که ای لعیا، به دار دنیا هبوط نما و به خدمت دختر حبیب من محمّد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله مشرّف شو و به آن حضرت مؤانست کن. و بر خازن جَنان حضرت رحمان وحی فرمود که: جنّت را مزیّن و گردان از جهت مولودی که در دنیا متولّد خواهد شد. 🌱 ... پس لعیا به خدمت صدیقه کبری فاطمۀ زهرا سلام‌الله‌علیها نزول نمود و عرضه داشت: مرحبا! حال‌تان چگونه است ای دختر رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله؟ آن حضرت از آنکه فرش مناسبی در خانه نداشت، با آمدن لعیا خجالت کشید و ندانست که از برای او چه فرش نماید که در آن اثنا حوری‌ای از جنّت هبوط نمود و با او از بساط بهشت بود و منزل آن حضرت را به آن بساط بهشتی، فرش نمود لعیا بر آن بساط قرار گرفت. 🌱 پس از آن در وقت طلوع فجر که وجود نازنین سیدالشهداء علیه‌السلام متولّد گردیده و لعیا به آن زینت زیبا، قابلۀ آن گوشوارۀ عرش خدا بود و به پارچه‌ای از پارچه‌های بهشتی، اعضای شریف آن حضرت را خشکانیده و گفت: 📋 بارَکَ اللهُ فیکَ مِن مولودٍ و بارَکَ الله في والِدَیکَ، 🔻خدای متعال در اینچنین مولود و والدین او خیر و برکت عنایت بفرماید. 🌱... پس از آن، لعیا به بهشت مراجعت نمود؛ 📋 وَ لَعیٰا تَفتَخِرُ عَلَی الحُورِ العَینِ بِأنّهٰا قٰابِلةُ الحُسینِ عَلَیهِ‌السّلامِ. 🔻و در بهشت، «لعیا» دائماً بر تمام حوریان بهشتی افتخار می‌کند به اینکه قابله امام حسین علیه‌السلام بوده است! 📚مدینة المعاجز،ج۳ ص۴۲۶ 📚المنتخب،ص۱۵۱ ✍عرش بر جلوه‌ی رخسار حسین می‌نازد فرش بر رونق بازار حسین می‌نازد ابر بر اشک عزادار حسین می‌نازد قبر شش‌گوشه به زوار حسین می‌نازد کربلا هم به علمدار حسین می‌نازد آیت لیله‌ی معراج، حسین است حسین عشق را سلطنت و تاج، حسین است حسین فُلکِ افتاده به امواج، حسین است حسین عاشق مست به صهبای حسین می‌نازد شیعه بر عشق و تولای حسین می‌نازد جز حسین کیست که پرچم به مساوات زند؟ جز حسین کیست کلامی به مباهات زند؟ جز حسین کیست دم از قاضی حاجات زند؟ مصطفی در صف محشر به حسین می‌نازد مرتضی ساقی کوثر به حسین می‌نازد دل که باشد تهی از مهر و محبت، دل نیست به خدا محفل بی ذکر حسین، محفل نیست هر که دیوانه‌ی مولا نبُوَد، عاقل نیست نه فقط عاقل مجنون به حسین می‌نازد مدّعی! دیده‌ی گردون به حسین می‌نازد یاحسین آب حیات است، بگو یامولا نردبان درجاتِ است، بگو یامولا یاحسین رمز نجات است، بگو یامولا هر کسی گفت حسین، عزت او تأمين است فاطمه ضامن اوست، آخرتش تضمین است جز حسین کیست که در شأن و شرف بی‌همتاست؟ جز حسین کیست که محبوب تمام‌ دل‌هاست؟ او حسین است، بلی میوه‌ی قلب زهراست فاطمه‌ ام ابیها به حسین می‌نازد همه‌جا زینب کبری به حسین می‌نازد "یاحسین" ذکر ولایی‌ست، خدا می‌داند "یاحسین" رمز رهایی‌ست خدا می‌داند "یاحسین" فیض خدایی‌ست، خدا می‌داند نه فقط عالم و آدم به حسین می‌نازد این شرف بس، که خدا هم به حسین می‌نازد

#معارف_حسینی 🩸و یا مَن ذِکرُهُ فِی قَلبِنا رَوحٌ و رَیحانْ / تویی نبضِ حیاتِ قلب شیدایم حسین‌جان ... مرحوم کفعمی ، یک زیارت‌نامهٔ مخصوص حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام را در شب نیمه شعبان از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند، که در عین اختصار و کوتاهی، به معارف عمیق و زیبایی اشاره دارد: 📋 «الحَمدُ للّٰهِِ العَلِیِّ العَظِیمِ، وَالسَّلامُ عَلَیک أیُّها العَبدُ الصّالِحُ الزَّکِیُّ، أُوَدِّعُک شَهادَةً مِنِّی لَک تُقَرِّبُنی إلَیک فی یَومِ شَفاعَتِکَ. أشهَدُ أنَّک قُتِلتَ وَلَمْ تَمُتْ، بَلْ بِرَجاءِ حَیاتِک حَیِیَتْ قُلوبُ شِیعَتِکَ،وَ بِضِیاءِ نُورِک اهْتَدَی الطّالِبونَ إلَیکَ. وَأشهَدُ أنَّک نُورُ اللّٰهِ الَّذی لَمْ یُطفَأْ وَلا یُطفَأُ أبَداً، وَأنَّک وَجهُ اللّٰهِ الَّذی لَمْ یَهلِکْ وَلا یَهلِکُ أبَداً. وَأشهَدُ أنَّ هٰذِهِ التُّربَةَ تُربَتُکَ، وَهٰذا الحَرَمَ حَرَمُکَ، وَهٰذا المَصرَعَ مَصرَعُ بَدَنِکَ، لا ذَلیلٌ وَاللّٰهُ مُعِزُّکَ، وَلا مَغلُوبٌ وَاللّٰهُ ناصِرُکَ، هٰذِهِ شَهادَةٌ لی عِندَک إلیٰ یَومِ قَبضِ رُوحی بِحَضرَتِکَ، وَالسَّلامُ عَلَیک وَرَحمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ » 📚المصباح،کفعمی، ص۴۹۸ 📚بحارالانوار، ج١٠١ ص٣٣۴ ✍ اگر بخواهیم این عبارتِ این زیارت‌نامه شریف را که فرموده: 📋 «بَلْ بِرَجاءِ حَیاتِک حَیِیَتْ قُلوبُ شِیعَتِکَ،وَ بِضِیاءِ نُورِک اهْتَدَی الطّالِبونَ إلَیکَ.» خلاصه ترجمه کنیم، باید نوشت: 🔖 «به عشق حیات و وجود توست یا اباعبدالله؛ که قلب شیعیانت زنده است! تو آن‌قدر، نور داری که آن کسانی که خواهان تو هستند، راهشان را به سمت تو پیدا می‌کنند...» 📝 تو خود دانی چها من می‌کشم از داغ هِجرت گواهی بر پریشان حالی‌ام از سوز عشقت معطّر می‌کنم قلب و زبانم را به ذِکرت که تا یادم کنی ای نازنین، از روی منّت وَ یا مَن یَعلمُ ما في الضّمیرْ، ای شاه‌خوبان تو خود‌ حال دلم را خوب میدانی حسین‌جان تو ناز مطلقی و من به دنبال نگاهت نظر بر روسیاهی کن به آن چشم سیاهت دو چشمان مرا سُرمه بکش از خاک راهت چُنان کلب سیاهی آمدم من در پناهت و یا من یَلجَأُ الخَلقُ إليهِ کُلَّ اَزمان پناهی بر تمامیِّ خلائق ای حسین‌جان حسین گویم، حسین جویم، به دنیا و به عُقبیٰ حسین خوانم، حسین دانم، من از کلّ الفبا حسین رازم، حسین نازم، کِشَم نازش به مولا حسین هستی، حسین مستیِ هر مجنون و شیدا و یا مَن اِسمُهُ رَمزُ الجُنونِ عِندَ سُکرانْ به اسم دل ربایَت، مَست می ‌گردم، حسین‌جان نمی‌خواهم به جز روی تو چیزی را ببینم نمی‌خواهم به جز کوی تو در جایی نشینم فقط یک خواسته دارم ز «رب العالمینم» شوَد آیا به من بخشد تو را ای نازنینم؟! و یا مَنْ ذِکرُهُ فی قَلبِنا رَوحٌ و رَیحانْ تویی نبض حیات قلب شیدایم حسین جان چه گویم من؟ که را گویم؟ که شیدای تو هستم تویی دلدار و از دلبرنماها دیده بستم تو هم پیمانه را پُر کن که مَستِ مَستِ مَستم خدایا فاش می‌گویم «حسین را می‌پرستم» و یا مَن یَعجِزُ عَن وَصفِهِ الجِنُّ والاِنسان که باشم من؟ خدا مدح تو را گوید حسین‌جان

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام #معارف_حسینی 🩸اثرات «ضربتِ إبن‌ملجم ملعون» در عوالم هستی ... {حدیثی که جز برای اهلش، نباید گفت} به روایت امام صادق علیه‌السلام، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 🔹 در شب معراج چون به آسمان پنجم رسیدم، صورت علی بن ابی طالب علیه‌السلام را در آنجا مشاهده کردم. گفتم: ای جبرئیل؛ این چه صورتی است؟ جبرئیل عرض کرد: 📋 يَا مُحَمَّدُ اشْتَهَتِ الْمَلَائِكَةُ أَنْ يَنْظُرُوا إِلَى صُورَةِ عَلِيٍّ عَلَیهِ‌السّلٰام 🔻یا محمد! فرشتگان خواهش کردند که از مشاهده جمال مولا علی علیه‌السلام بهره ببرند. 🔹ملائکه عرض کردند: خداوندا! فرزندان آدم در دنیا هر صبح و شب به مشاهدهٔ جمال علی علیه‌السلام، خلیفه و وصیّ و امین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مشغول هستند، پس ما را نیز به زیارت و دیدن چهر‌ ی ایشان، به مقداری که اهل دنیا به این سعادت دسترسی دارند، بهره مند فرما. پس حق تعالی صورت آن حضرت را از نور مقدس خود آفرید. 📋 فَعَلِيٌّ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ لَيْلًا وَ نَهَاراً يَزُورُونَهُ وَ يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً 🔻پس تمثال مولا علی علیه‌السلام نزد ایشان است که در هر شب و روز او را زیارت می‌کنند و هر بامداد از مشاهده‌ی چهره ایشان متمتع و بهره‌مند می‌گردند. 📌 آنگاه امام صادق عليه‌السلام فرمود: 📜 فَلَمَّا ضَرَبَهُ اللَّعِینُ ابْنُ مُلْجَمٍ عَلَی رَأْسِهِ صَارَتْ تِلْکَ الضَّرْبَةُ فِی صُورَتِهِ الَّتِی فِی السَّمَاءِ ▪️هنگامی که ابن ملجم ملعون، ضربت خود را بر سر مبارک آن حضرت فرود آورد، مانند همان ضربت بر صورتی که نزد فرشتگان بود، نقش بست. 📜 فَالْمَلَائِکَةُ یَنْظُرُونَ إِلَیْهِ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةَ یَلْعَنُونَ قَاتِلَهُ ابْنَ مُلْجَمٍ ▪️و پس از آن هر بامداد و شامگاه که ملائکه آن صورت را زیارت می‌نمودند، بر ابن ملجم لعنت می‌فرستند و این امر به طور پیوسته تا روز قیامت ادامه دارد. 📌 و وقتی‌که امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند، ملائکه آمدند و صورت سیدالشهداء علیه‌السلام را مقابل صورت امیرالمؤمنین علیه‌السلام قرار دادند و هر وقت که ملائکه هبوط می‌کنند، یا از زمین به آسمان صعود می‌کنند، برای زیارت تمثال امیرالمؤمنین علیه‌السلام و سیدالشهداء علیه‌السلام در آسمان پنجم توقف می‌کنند؛ 📜 و إِلَی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مُتَشَحِّطاً بِدَمِهِ لَعَنُوا یَزِیدَ وَ ابْنَ زِیَادٍ وَ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ ▪️و وقتی‌که می‌بینند که تمثال مبارک سیدالشهداء علیه‌السلام غرقه به خون است، یزید و ابن زیاد و قاتلان سیدالشهداء علیه‌السلام را لعنت می‌کنند تا روز قیامت. 📌 راوی گوید: امام صادق علیه‌السلام به من فرمودند: 📋 هَذَا مِنْ مَكْنُونِ الْعِلْمِ وَ مَخْزُونِهِ- لَا تُخْرِجْهُ إِلَّا إِلَى أَهْلِهِ‏. 🔻 این از مکنونات و گنجینه‌های علم است؛ جز به اهلش نگو. 📚المُحتضر،حلّی، ص۱۴۶ 📚بحارالانوار، ج۴۵ ص۲۲۹

#معارف_حسینی 🩸سِرّ مستور شب قدر، از این نکته بدان / افضل‌ از ذکر‌ و‌ دعا،‌ «گریه به غم‌های حسین» ... در نقلی آمده است: 🔹 در حضور یکی از أئمه طاهرین علیهم‌السّلام، سخن از شبی از شبهای مبارکه قدر و فضیلت آن شب و ثواب احیاء و اعمال خیری که در آن شب می‌توان انجام داد، به میان آمد. 🔸 شخصی که در آن مجلس حاضر بود گفت: آه... که من در آن شب غافل شدم و آن شب را به غفلت گذرانیدم و بر فوت آن شب تأسف می‌خورم. 🔹 امام علیه‌السّلام رو به شخص نموده و فرمودند: تو در آن شب، عملی انجام دادی که اجر و ثواب آن از همه اعمال دیگر ، بیشتر بوده است! 📌 تو در آن شب ، آب خوردی و امام حسین علیه‌السّلام را یاد کردی و بر آن ظالمانی که بر او ظلم کرده‌اند، لعنت فرستادی و از ایشان تبرّی نمودی! 🔖 این عمل تو از همهٔ اعمال در آن شب، افضل بوده است... 📚حدیقة الشیعة، مقدس اردبیلی، ص۶۷۷ ✍ در این‌باره هیچ جای تعجب نیست ... چرا که جنس ثواب و ارزش یاد و اشک بر مصائب اهل‌بیت «علیهم‌السلام»، خصوصاً حضرت سیّدنا و مولانا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، با همه اعمال عبادی دیگر متفاوت است؛ چنانچه به نقل کتاب شریف «کامل‌الزیارات»، امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: 📋 لِکُلِّ شَئٍ ثَوَابٌ إِلَّا الدَّمْعَةَ فِینَا 🔻هر عملِ عبادی، یک ثواب معیّن دارد و مقدار اَجری که صاحب آن عمل می‌بَرد، مشخص است، جز اشکی که برای ما اهل‌بیت علیهم‌السلام ریخته می‌شود.(که حدّ ثواب و اجر آن، معیّن و مشخص نیست) 📚 کامل الزیارات،ص۱۰۶

#معارف_حسینی #مقتل_سیدالشهداء_علیه_السلام 🩸ای زینت دوش نبیّ ... در روایتی آمده است: 🥀 هرگاه که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در حضور جمعی از اصحاب خود نماز می‌خواندند، سیدالشهداء علیه‌السلام در حالی که خردسال بودند، می‌آمدند و در کنار آن حضرت می‌نشستند. 📋 فَلَمّا سَجَدَ النَّبیّ صلی‌الله‌علیه‌وآله قامَ الحُسَینُ علیه‌السلام و رَکبَ عَلَی ظَهرِهِ فَصارَ النَّبیّ یُطیلُ الذِّکرَ فِی سُجودِه 🔻 همین‌که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به سجده می‌رفتند، سیدالشهداء علیه‌السلام از جا به پا خواسته و بر دوش آن حضرت سوار می‌شد. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله تا که وجود مبارک سیدالشهداء علیه‌السلام را بر دوش خود حسّ می‌نمود، سجده خود را طول می‌داد. 📋 فإذٰا أرادَ النّبیّ صلی‌الله‌علیه‌وآله أنْ یَرفَعَ رأسَهُ أخَذَهُ أخْذاً رَفیقًا و وَضَعَهُ إلیٰ جانبِه 🔻و هرگاه که اراده می‌نمود سر مبارک را از سجده بردارد، با ملاطفت و آرامی وجود نازنین سیدالشهداء علیه‌السلام را گرفته و در کنار خود می‌نشاند. 🥀 و هرگاه سجده دیگری می‌نمود، باز وجود مبارک سیدالشهداء علیه‌السلام بر دوش آن حضرت می‌رفت و روال به همینگونه ادامه داشت تا که نماز آن حضرت تمام می‌شد... 🔖 در نقلی دیگر نیز آمده است: 📜 فإذٰا فَرغَ النّبیُّ مِن صَلاتِه یَأخُذُهُ إلَیهِ و یَجلِسُهُ عَلَی رُکبَتَیه و یُقَبّلُهُ و یَرشُفُ ثَنایاه و یَضُمُّه إلیٰ صَدرِه، 🔻همین‌که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از نماز فارغ می‌شدند، سیدالشهداء علیه‌السلام را گرفته و بر روی زانوان مبارک می‌نشاند؛ لب و دندان آن دُردانه را بوسیده و وجود مبارکش را به سینه می‌چسباند. 📚المنتخب،طریحی، ص۸۴ 📚المناقب،ج۴ ص۷۱ (اندکی تفاوت) ✍ السلام ای بدن بی سر گرما دیده السلام ای سر مجروح کلیسا دیده با چه وضعی تَه گودال کشاندند تورا ما شنیدیم ولی زینب کبری دیده ای به قربان نگاهش که از این دشت بلا هر بلایی به سرش آمده زیبا دیده زینت دوش نبی بودی و بی وجدان‌ها سر بریدند و گرفتند تو را نادیده ای که شد مهریهٔ مادر تو آب فرات ترک روی لبت را لب دریا دیده؟! خنجر انداخت مسیحی و مسلمان برگشت به گمانم ته گودال مسیحا دیده ای عزیزی که تنت پیش همه عریان شد بر سر پیرهنت، فاطمه دعوا دیده دختری که همهٔ دلخوشی اش بابا بود عوض دیدن بابا ، سر بابا دیده

#معارف_حسینی #حضرت_حمزه_علیه_السلام 🔰 چگونه هم إمام‌حسین {صلوات الله علیه}، «سیدالشهداء» است و هم حضرت حمزه {علیه‌السلام}؟! جناب سلمان «رضی‌الله‌عنه» گوید: 🥀 وقتی‌که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در حال احتضار بودند، در كنار بستر آن حضرت بودم كه فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها وارد شد. آن بانوى گرامى وقتى ضعف شديد را در پدر بزرگوارش ديد، اشك به گونه‌اش جارى شد. 🥀 پيامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله براى تسلّى و آرامش دخترش، از عنايات و بركات خداوند بر اهل بيت سخن گفت و بخشى از نعمت هاى خدا را، كه بر اين خاندان ارزانى داشته است، بر شمرد تا بدينجا رسيد كه: 🔖 «دخترم! ما اهل بيتى هستيم كه خداوند شش صفت و ويژگى را بر ما عطا كرد و بر هيچ يك از گذشتگان و آيندگان عطا ننمود؛ زيرا پيامبر ما سيّد انبيا و مرسلين است و آن پدر تو است و وصىّ ما سيد اوصيا است و آن همسر تو است. 📋 شَهِيدُنَا سَيِّدُ اَلشُّهَدَاءِ وَ هُوَ حَمْزَةُ بْنُ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ عَمُّ أَبِيكِ 🔻 و شهيد ما «سيدالشهداء» است و آن حمزة بن عبدالمطّلب عموى پدر تو است. 🥀 فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها فرمود: اى رسول‌خدا! آيا او تنها «سيدالشهداء» کسانی است كه با وى به شهادت رسيده اند؟ رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 📋 لاَ بَلْ سَيِّدُ شُهَدَاءِ اَلْأَوَّلِينَ وَ اَلْآخِرِينَ مَا خَلاَ اَلْأَنْبِيَاءَ وَ اَلْأَوْصِيَاءَ 🔻نه، بلكه او سيد شهداى اوّلين و آخرين است؛ بجز انبياء و اوصياء که «سیدالشهداء» آنان نیست. 📚 کمال‌الدین ج۱ ص۲۶۴ ✍ از این فرمایش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله،اینگونه برداشت می‌شود که این تنها حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است که هم « سیدالشهداء » به نسبت شهدای عامّ می‌باشد و هم به نسبت تمامیِ انبیاء و اوصیائی‌ است که به شهادت رسیده‌اند...

#معارف_حسینی 🩸ملائکه با مشاهده جلوه‌ای از روح مطهر حضرت مولانا سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» تا قیامت، مفاصل‌شان به لرزه می‌افتد... به نقل کتاب شریف «کامل الزیارات» جناب أبوذر - که آشنای با معارف و اسرار اهلبیت علیهم‌السلام بوده - به هنگام تبعید از مدینه، پرده‌ای از أسرار دستگاه باعظمت و بی‌نظیر سیدالشهداء علیه‌السلام را کنار زده و فرمودند: 📋 إِنَّکُمْ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا یَدْخُلُ عَلَی أَهْلِ الْبِحَارَ وَ سُکَّانِ الْجِبَالِ فِی الْغِیَاضِ وَ الْآکَامِ وَ أَهْلِ السَّمَاءِ مِنْ قَتْلِهِ لَبَکِیتُمْ وَ اللَّهِ حَتَّی تَزْهَقَ أَنْفُسُکُمْ 🔻ای مردم! اگر شما می‌دانستید که با قتل سیدالشهداء علیه‌السلام چه بر سر اهل دریاها و ساکنین کوه‌ها و بیشه‌ها و اهل آسمان‌ها خواهد آمد، به خدا قسم به قدری گریه می‌کردید که روح از بدنتان خارج شود. 📋 وَ مَا مِنْ سَمَاءٍ یَمُرُّ بِهِ رُوحُ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام إِلَّا فَزِعَ لَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ یَقُومُونَ قِیَاماً تُرْعَدُ مَفَاصِلُهُمْ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ 🔻هیچ آسمانی نیست که روح مطهر اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام به آن بگذرد، مگر این که تعداد هفتاد هزار ملک برای آن حضرت جزع و فزع می‌کنند. آنان با مشاهده جلوه‌ای از آن حضرت، چنان قیام می‌کنند که مفصل‌هاشان تا روز قیامت لرزان است. 📋 وَ مَا مِنْ سَحَابَةٍ تَمُرُّ وَ تُرْعِدُ وَ تُبْرِقُ إِلَّا لَعَنَتْ قَاتِلَهُ وَ مَا مِنْ یَوْمٍ إِلَّا وَ تُعْرَضُ رُوحُهُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ فَیَلْتَقِیَانِ. 🔻هیچ ابری نیست که عبور کند و رعد و برق بزند، مگر این که قاتل امام حسین علیه‌السّلام را لعنت خواهد کرد. هیچ روزی نیست مگر این که روح مطهر سیدالشهداء علیه‌السّلام را بر رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عرضه می‌کنند و ایشان با یکدیگر ملاقات می‌نمایند. 📚کامل الزیارات، ص۷۴. ✍ ما چه می‌فهمیم... ؟! این جناب أبوذر است که روزنه‌ای را نشانش داده‌اند که از داغ مصیبتِ سیدالشهداء علیه‌السلام، چه در عالم هستی می‌گذرد! گویا به ما می‌گوید که اصلاً سیدالشهداء علیه‌السلام، خاصیت عشق و غمش این است که تمام عوالم هستی و تمام موجودات را، بی‌قرار می‌کند... ؛ به جنون می‌کِشد ... ؛ از خود بی‌خود می‌کند ... ؛ قلب سنگ را هم به آتش می‌کشد ... و هزاران تأثیرات دیگری که ما از آن‌ها بی‌خبریم ... 📝 یا اباعبدالله ... غیر از خودت از هر دو جهان بی‌خبرم کن اشکی بده! سوزی بده‌! اهل سحرم کن در شهر، به عشق تو من انگشت نمایم دیوانه‌ام ارباب ! تو دیوانه ترم کن دل، سوختی و چشم به سيلاب کشاندی رحمی به دل سوخته و چشم ترم کن غیر از تو ندارم صنمی، ای همه‌هستم پس تاج غلامیِّ خودت را به سرم کن هم شاهی و هم یاری و هم لیلی‌ام اَستی در مستیِ از عشق خودت غوطه ورم کن با یاد تو می‌خوابم و رؤیای تو بینم حتی شده در خواب، کمی هم نظرم کن ای ناز تو بر خیل رسولان و ملائک در «ناز خریدن» تو خریدار ترم کن «والشَّمس» تویی، «والقَمَر» آن رویِ ابالفضل پس همدم خورشید و قرین قمرم کن

#امام_صادق_علیه_السلام #معارف_حسینی 🩸نوحُ‌الأئمه گفت: «نُوحُوا عَلَي الْحُسَينِ»... مرحوم حاج سید مرتضی نُجومی کرمانشاهی - که از علمای برجسته شیعه در عصر حاضر بوده‌اند - در کتاب «فیض قلم» این روایت را از امام صادق عليه‌السلام نقل کرده‌اند که حضرت فرمودند: 📋 نُوحُوا عَلَي الْحُسَينِ علیه‌السلام نَوحَ الثَّکْليٰ عَلَي وَلَدِها ▪️ همچون مادرِ بچه‌مُرده بر إمام حسين عليه‌السلام نوحه کنيد! 📚فیض قلم، ص۵۰ ✍نوحوا علی الحسین که جدم غریب بود دربین سی هزار نفر بی حبیب بود نوحوا علی الحسین که یک شاه بی پناه تنها فتاده بود به چنگال یک سپاه نوحوا علی الحسین لبش تشنه وکباب می‌گفت از عطش جگرم آب آب آب نوحوا علی الحسین غریبانه کشته شد نوحوا علی الحسین چو بیگانه کشته شد نوحوا علی الحسین هوا گشت قیرگون شد آسمان به رنگ کبودی و نیلگون نوحوا علی الحسین به سرزینبِ غمین آمد دوان به خیمه‌گه زین العابدین تا عمه جان پردهٔ آن خیمه را کشید یعقوب کربلا چو هوا را به دیده دید نوحوا علی الحسین سری روی نیزه هاس سر از تنش جدا و تنش از سرش جداس

#معارف_حسینی #مصائب_گودال_قتلگاه #اسارت #امام_صادق_علیه_السلام 🩸إمام‌صادق علیه‌السلام با روضهٔ «اسارت»،‌ از حال می‌رفتند | شرح گوشه‌ای از أسرار گودال قتلگاه ... شخصی به نام «ابن‌حبیب» گوید: 🥀 نزد مولایم امام صادق علیه‌السلام بودم که شنیدم در سجده‌اش می‌فرمود: 📋 اللّٰهمَّ اْغفِرْ لِمَنْ زارَ جَدِّیَ الحُسین وَ مَنْ بَکیٰ عَلَیه ▪️خدایا ببخش زائرین قبر سیدالشهداء علیه‌السلام را و کسانی که برای او گریه می‌کنند. 🥀 وقتی مناجات حضرت تمام شد، نشست در حالی که اشک‌ها، محاسن حضرت را خیس کرده بود. ➖ عرض کردم: ای مولای‌من! چرا کعبه به رنگ سیاه است؟ 🥀 امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: وقتی حضرت ابراهیم علیه‌السلام خانه کعبه را ساخت، پارچه سبز روی آن انداخت،اما خدای متعال وحی فرستاد که: ای ابراهیم! پارچه کعبه را سیاه کن که منِ خدا، در عالم معنا عزادار سیدالشهداء علیه‌السلام نوهٔ سیدالانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله هستم. ➖ عرض کردم: ای سروَر من! به ما خبر رسیده در بدن جدّ شما از سینه تا پایین هزار زخم تیر و نیزه و شمشیر و چوب و غیره بوده؛ آیا درست است؟ 🥀 حضرت فرمودند: بلکه بیش از این بوده است. ➖گفتم: چگونه در یک بدن، این همه جراحت می‌تواند باشد؟ 📋 فبَکیٰ عندَ ذٰلکَ یَکادُ اَنْ یُغشیٰ عَل‍َیه. ▪️در این هنگام، حضرت آن‌قدر گریه کردند که نزدیک بود، غش کنند؛ 🥀 سپس فرمودند: 📋 قَدْ ضَرَبُوا السَّیفَ عَلَی مَوضِعِ السَیفِ وَالسَّنانَ عَلَی مَوضِع السَّنان وَالسَّهمَ عَلَی مَوضِعِ السَّهم ▪️همانا شمشیر بر جای شمشیر می‌زدند؛ نیزه بر جای نیزه می‌زدند؛ تیر بر روی تیر می‌زدند. ➖ بعد عرض کردم: علت بوی عطر تربت سیدالشهداء علیه‌السلام و عظمت کربلا چیست؟ 🥀 امام علیه‌السلام فرمودند: خاک کربلا با خون جدّم مخلوط شد، وقتی که اسب‌ها را بر بدن او تاختند. و حضرت فرمودند: می‌توان از خاک کربلا برای شفا خورد. ➖ بعد عرض کردم: مخدّرات وقتی به شام رسیدند، «کاشفات الوجوه» بودند؛ آیا این مطلب درست است؟ 🥀 راوی گوید: 📋 وَاللّهِ رَاَیتُ مَولایَ جَعفَرَ الصّٰادِقَ علیه‌السلام عِندَ ذٰلکَ قَد بَکیٰ بُکاءً شَدیداً بِحَیثُ لَم یَقدرْ اَنْ یُجیبَ عَنْ ذٰلکَ وَلٰکِنْ اَومَئَ الیٰ ذٰلکَ بِرَأسِهِ ▪️وقتی این را گفتم به خدا قسم دیدم حضرت چنان گریه کرد که توان صحبت‌کردن نداشت، اما با سر مبارکش در تأیید این مصیبت، اشاره فرمود. (در نقل‌های دیگر آمده است که کسی نمی‌توانست به صورت‌هایشان نگاه کند‌ و هاله‌ای از نور حجاب شده بود.) 📚بحرالمصائب،(نسخه خطی) ج۳ ص۴۰۸

#معارف_حسینی #امام_صادق_علیه_السلام 🩸گوشه‌ای از حالات امام صادق «علیه‌السّلام» در مصیبتِ سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» حضرت امام صادق علیه‌السّلام همواره، روضه‌دارِ عزای سیدالشهداء علیه‌السلام بودند و به هر بهانه به یاد آن حضرت می‌افتادند و منقلب می‌شدند ... در پاره‌ای از روایات، به احوالاتِ امام صادق علیه‌السلام به هنگام یاد سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» ، اشاراتی شده است که برخی از آن‌ها را ذکر می‌کنیم: 🔖 چنان غَمی بر قلب آن حضرت می‌نشست که دیگر اختیار حال خود را نداشتند ... روزی جناب ابابصیر در محضر امام صادق علیه‌السلام بودند که یکی از فرزندان آن حضرت وارد شدند؛ امام علیه‌السلام آن پسر را به آغوش کشیدند و به شدت گریه کردند ... سپس به جناب ابابصیر فرمودند: 📋 یَا أَبَا بَصِیرٍ إِذَا نَظَرْتُ إِلَی وُلْدِ الْحُسَیْنِ أَتَانِی مَا لَا أَمْلِکُهُ بِمَا أَتَی إِلَی أَبِیهِمْ ... (۱) ▪️ای ابابصیر! هر گاه به یکی از فرزندان امام حسین علیه‌السلام نگاه می‌کنم، حالتی به من دست می‌دهد که دیگر اختیار آن حال را ندارم به خاطر مصیبتی که بر سر جدّشان اباعبدالله الحسین علیه‌السلام آوردند ... (امام صادق علیه‌السّلام «فرزند خودشان» را می‌بینند، اما به یاد مصائب جدّ غریب‌شان سیدالشهداء علیه‌السلام می‌افتند!؟ گوئیا دنبال بهانه‌اند برای بی‌تاب شدن برای اباعبدالله الحسین علیه‌السلام ...) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ 🔖 مانند مروارید، قطرات اشک از چشمان‌شان می‌افتاد ... عبدالله بن سنان گوید: در روز عاشورا خدمت امام صادق علیه‌السّلام رسیدم؛ 📋 فَأَلْقَیْتُهُ کَاسِفَ اللَّوْنِ ظَاهِرَ الْحُزْنِ وَ دُمُوعُهُ تَنْحَدِرُ مِنْ عَیْنَیْهِ کَاللُّؤْلُؤِ الْمُتَسَاقِطِ.(۲) ▪️دیدم که رنگ چهره آن حضرت پریده، سرتاپای وجودش را حزن گرفته است؛ اشک از چشمان مبارکش همانند دانه‌های مروارید، می‌افتاد. ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ 🔖 با یاد سیدالشهداء علیه‌السلام دیگر در آن روز، تبسّمی هم بر لب نداشتند ... در روایت آمده است: 📋 مَا ذُکِرَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی یَوْمٍ قَطُّ فَرُئِیَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُتَبَسِّماً فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ إِلَی اللَّیْلِ (۳) ▪️هیچ روزی نبود که یادی از سیدالشهداء علیه‌السلام در نزد امام صادق علیه‌السّلام بشود، مگر آنکه دیگر کسی آن حضرت تا شب، خندان نمی‌دید. و یا در جای دیگر فرمودند: 📋 فَمَا أَنْغَصَ ذِکْرَ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام لِلْعَیْشِ!إِنِّی مَا شَرِبْتُ مَاءً بَارِداً إِلَّا ذَکَرْتُ الْحُسَیْنَ (۴) ▪️یادِ سیدالشهداء علیه‌السلام چقدر عیش و آسایش را تلخ و ناگوار مى‌كند! من هيچ گاه آب سرد نمى‌نوشم مگر اينكه امام حسين علیه‌السلام را ياد مى‌كنم! ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ 🔖 به گونه‌ای گریه می‌کردند که نزدیک بود از حال بروند و غشّ کنند ... راوی گوید: وقتی که از امام صادق علیه‌السلام پرسیدم: چگونه می‌شود در یک بدن (پیکر مطهر سیدالشهداء علیه‌السلام) بیش از هزار زخم جا شود؟! 📋 فبَکیٰ عِندَ ذٰلکَ یَکادُ اَنْ یُغشیٰ عَل‍َیه.(۵) ▪️در این هنگام، حضرت آن‌قدر گریه کردند که نزدیک بود، غش کنند و از حال بروند! 📚(۱) کامل الزیارات، ص۸۳ 📚(۲) مصباح المتهجد، ص۵۴۷ 📚(۳) الأمالی الصدوق، ص۱۲۲ 📚(۴) الأمالی الصدوق، ص۲۰۵ 📚(۵) بحر المصائب، ج۵ ص۲۴۵

#معارف_حسینی #اصحاب_اهل_البیت_علیهم_السلام 🩸اهتمام امام صادق علیه‌السّلام نسبت به فراگیری و حفظ «اشعار نابِ مدح و مرثیه اهل‌البیت علیهم‌السلام» ... در بین شعرای شیعه در زمان امام صادق علیه‌السّلام، شاعری است به نام «سَیف (یا سفیان) بن مُصعب عَبدی»؛ 🔖 سید حِمیری که خود از شاعران نامدار شیعه در زمان امام صادق علیه‌السّلام است، می‌گوید: «من از همه مردم شاعرتر هستم الّا از سیف بن مُصعب عبدی» (۱) 🔖 امام صادق علیه‌السّلام به جناب «عبدی» می‌فرمودند: 📋 قُلْ شِعْراً تَنُوحُ بِهِ النِّسَاءُ ▪️به گونه‌ای (در مصائب آل الله) شعر بگو که زن ها و مخدّرات، با شعر تو، بلند بلند نوحه کنند و ناله سر دهند! (۲) 🔖 روزی جناب «عبدی» به محضر امام صادق علیه‌السّلام شرفیاب شد و حضرت به او فرمودند: «أُمّ فَروَه» (ظاهراً در اینجا مراد، دختر آن حضرت بوده است) را صدا بزن تا بیاید و بشنود که با جدّ غریبش چه کرده‌اند؟! وقتی که «أمّ فروه» حاضر شد و پشت پرده نشست، جناب «عبدی» به گونه‌ای شعر خواند و مرثیه‌سرایی نمود، که زن‌ها و مخدّرات، فریاد می‌زدند...(۳) 🔖 مرحوم علامه امینی در «الغدیر» نقل می‌کند که امام صادق علیه‌السّلام به «أباعُمارة» فرمودند: 📋 أنشِدْنِي لِلعَبدِيّ فِي الحُسَينِ علیه‌السلام ▪️ای ابا عُماره! شعری را که «عبدی» در رثای سیدالشهداء علیه‌السلام سروده است، برایم بخوان!(۴) {این روایت،‌ حاکی از اُنس امام صادق علیه‌السّلام با شعر «عبدی» دارد} 👈 اما نکته‌ای که حائز اهمیت است اینکه امام صادق علیه‌السلام - از آنجا که اشعار جناب عبدی در مدح و رثای آل الله ، بسیار ناب و جانسوز بوده است - خطاب به شیعیان امر نموده و فرموده‌اند: 📋 یَا مَعْشَرَ الشِّیعَةِ عَلِّمُوا أَوْلَادَکُمْ شِعْرَ الْعَبْدِیِّ فَإِنَّهُ عَلَی دِینِ اللَّهِ 🔻 ای شیعیان! به فرزندان‌تان شعر «عبدی» را یاد دهید، زیرا او این اشعار را بر طبق دین خدا سروده است.(۵) 📚(۱) الأغانی، ج۷ ص۲۹۳ ؛ الغدیر، ج۲ ص۴۰۹ 📚(۲)رجال کَشّی،ص۳۴۳ 📚(۳)الکافی،ج۸ ص۲۱۵ 📚(۴)الغدیر، ج۲ ص۲۹۵ 📚(۵)رجال کَشّی، ص۷۰۴ ✍ ای‌کاش همان‌قدر که دوستداران آل الله «علیهم‌السلام» دغدغه کسب نمرات عالی در مدارس و دغدغه فراگیری برخی از زبان‌های خارجه و ... را نسبت به فرزندان‌شان دارند، لااقل همان اندازه نیز دغدغه فراگیری اشعار ناب در مدح و مراثی اهل‌البیت علیهم‌السلام را نسبت به خود و فرزندان‌شان داشتند ...

#معارف_حسینی #امام_صادق_علیه_السلام 🩸به فدای آن إمامی که هرگاه یک «روضه‌خوان» را می‌دید، او را در کنار خود می‌نشاند و می‌فرمود: «بسم الله … روضه بخوان!» جناب «زید شَحّام» گوید: 🔖 ما و گروهی از کوفی‌ها در حضور امام جعفر صادق علیه‌السّلام نشسته بودیم که، 📋 فَدَخَلَ جَعْفَرُ بْنُ عَفَّانَ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فَقَرَّبَهُ وَ أَدْنَاهُ ▪️جعفر بن عَفّان به حضور امام صادق علیه‌السلام مشرف شد. حضرت او را به نزدیک خود فراخواند و در کنار خود به او جای داد. { معلوم می‌شود که روضه‌خوان سیدالشهداء علیه‌السلام یک جایگاه ویژه‌ای در نزد امام زمان خود دارد... } 🔖 سپس امام صادق علیه‌السلام به او فرمودند: ای جعفر! او گفت: لبیک! خدا مرا فدای شما گرداند! امام علیه‌السلام به او فرمودند: 📋 بَلَغَنِی أَنَّکَ تَقُولُ الشِّعْرَ فِی الْحُسَیْنِ علیه‌السلام وَ تُجِیدُ ▪️به من خبر رسیده که تو خیلی خوب در مصیبت امام حسین علیه‌السّلام شعر می‌گویی؟! 🔖 او گفت: آری؛ فدای‌تان شوم! حضرت به او فرمود: پس برایمان شعرت را بخوان! 📋 فَأَنْشَدَهُ فَبَکَی وَ مَنْ حَوْلَهُ حَتَّی صَارَتِ الدُّمُوعُ عَلَی وَجْهِهِ وَ لِحْیَتِهِ ▪️وقتی که وی شروع به خواندن اشعار کرد، امام صادق علیه‌السّلام به قدری گریه کردند که اشک‌های آن حضرت بر گونه‌های صورت و محاسن مبارکش فرو ریخت و افرادی هم که حضور داشتند گریان شدند. 🔖 سپس حضرت صادق علیه‌السّلام به او فرمودند: 📋 یَا جَعْفَرُ وَ اللَّهِ لَقَدْ شَهِدَتْ مَلَائِکَةُ اللَّهِ الْمُقَرَّبُونَ هَاهُنَا یَسْمَعُونَ قَوْلَکَ فِی الْحُسَیْنِ علیه‌السلام وَ لَقَدْ بَکَوْا کَمَا بَکَیْنَا وَ أَکْثَرَ ▪️ای جعفر! به خدا قسم ملائکه مقرّب خدا شعری را که در اینجا برای امام حسین «صلوات الله علیه» گفتی، شنیدند و بیشتر از ما هم گریه کردند! 🔖 ای جعفر! خدا هم اکنون بهشت را بر تو واجب نمود و تو را آمرزید. آنگاه فرمود: ای جعفر! آیا زیادتر از این هم برای تو بگویم؟ گفت: آری ای مولای من. امام علیه‌السلام فرمود: 📋 مَا مِنْ أَحَدٍ قَالَ فِی الْحُسَیْنِ علیه‌السلام شِعْراً فَبَکَی وَ أَبْکَی بِهِ إِلَّا أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَهُ ▪️احدی نیست که در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و گریه کند و دیگران را گریان نماید مگر اینکه خدای متعال، بهشت را بر او واجب می‌کند و او را می‌آمرزد. 📚 رجال کشّیّ، ص۱۸۷. ✍ گر لطف دوست می‌طلبی از «غم حسین» آتش بگیر اوّل و آتش بزن به خلق ...

#معارف_حسینی #آداب_نوکری #امام_صادق_علیه_السلام 🩸به فدای آن آقایی که هیچ‌گاه از «روضهٔ سیدالشهداء علیه‌السلام» سیر نمی‌شد ... جناب «ابا عُماره» گوید: 🔖 به محضر امام صادق علیه‌السّلام شرفیاب شدم و حضرت به من فرمودند: 📜 یَا أَبَا عُمَارَةَ أَنْشِدْنِی فِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهماالسلام ▪️ای ابا عُماره! در مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام شعری برایم بخوان! 🔖 «اباعمارة» گوید: 📜 فَأَنْشَدْتُهُ فَبَکَی علیه‌السلام ▪️وقتی که من شعری در عزای سیدالشهداء علیه‌السلام خواندم، آن حضرت گریان شدند. 📜 ثُمَّ أَنْشَدْتُهُ فَبَکَی علیه‌السلام ▪️دوباره شعر گفتم و روضه خواندم و آن حضرت دوباره گریستند. 🔖 «اباعُماره»گوید: 📜 فَوَ اللَّهِ مَا زِلْتُ أُنْشِدُهُ وَ یَبْکِی حَتَّی سَمِعْتُ الْبُکَاءَ مِنَ الدَّارِ ▪️به خدا قسم من همچنان شعر می‌گفتم و روضه می‌خواندم و آن حضرت می‌گریستند تا اینکه صدای گریه را از داخل خانه آن حضرت شنیدم. 🔖 سپس امام صادق علیه‌السلام به من فرمودند: ➖ ای ابا عُماره! کسی که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد پنجاه نفر را بگریاند بهشت بر او واجب خواهد شد. ➖ اگر کسی در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد سی نفر را گریان کند جزای او بهشت است. ➖ هر کس در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد بیست نفر را بگریاند بهشت جزای او خواهد بود. ➖ کسی که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد ده نفر را گریان نماید بهشت از آن اوست. ➖ و هر کس که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و یک نفر را گریان کند جزایش بهشت خواهد بود. ➖ اگر کسی در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و خودش گریه کند اهل بهشت می‌شود. ➖ اگر شخصی در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تظاهر به گریه کند پاداش وی بهشت خواهد بود. 📚ثواب الأعمال، ص ۴۷. 📚کامل الزیارات ص ۱۰۵. ✍ گویا امام صادق علیه‌السّلام خطاب به روضه‌خوان های سیدالشهداء علیه‌السلام می‌خواهند این را بفرمایند که به هیچ‌وجه دنبال عِدّه و عُدّهٔ جلسه و مستمع‌تان نباشید ... چه یک نفر مستمع باشد چه هزار نفر ...‌ فرقی ندارد ؛ حتی اگر مستمع نداشتی، برای خودت روضه بخوان! که اگر «خالصًا لِوَجهِ الله» روضه خواندی، پاداش تو بهشت است ...

#معارف_حسینی 🔰 روز عرفه در «کربلا» چه خبر است؟! روایات و تأکیدات اهل‌بیت علیهم‌السلام نسبت به زیارت سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» در شب و روز عرفه، هم به لحاظ کمّی بسیار است و هم به لحاظ محتوا، تعابیر منحصر به فرد و والایی دارد که به عنوان نمونه، ترجمان چند روایت را ذکر می‌کنیم: ♦️ «زائر سیدالشهداء علیه‌السلام در روز عرفه» : ➖ همانند کسی است که یک میلیون بار حج، پابه‌پای امام زمان ارواحنافداه انجام داده باشد!(۱) ➖ همانند کسی است که یک میلیون بار، عُمره پابه‌پای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به جا آورده باشد!(۲) ➖ همانند کسی است که یک میلیون بنده در راه خدا آزاد کرده باشد!(۳) ➖ همانند کسی است که خدای متعال را در عرش زیارت کرده باشد!(۴) ➖ خود خدای متعال با او هم‌سخن می‌شود!(۵) ➖ از شُرورات در آن سال، در امان است!(۶) ➖ به او گفته می‌شود:«از نوْ ، اعمالت را شروع کن که آمرزیده شدی!»(۷) ➖ خدای متعال او را با دلی آرام به خانه‌اش برمی‌گرداند!(۸) ➖ خدای متعال در روز قیامت او را خاطرجمع محشور می‌کند!(۹) ➖ قبل از آنکه خدای متعال به اهل عرفات نظر کند، به او نظر می‌نماید!(۱۰) ➖ بعد از بازگشت از زیارت، تا هفتاد روز برای او گناه نمی‌نویسند!(۱۱) ➖ در حق او فرشتگان می‌گویند:« او یک بندهٔ صدّیقی است که خدای متعال او را از فوق عرش، پاک و پاکیزه گردانیده است!»(۱۲) ➖همانند کسی است که یک میلیون اسب در راه خدا دوانیده باشد!(۱۳) ➖ حاجتش به او داده شده و در مسئلت هایی که دارد، مورد شفاعت قرار می‌گیرد!(۱۴) 📚منابع و مآخذ: (۱)کامل الزیارت، ص۱۷۲ (۲)کامل الزیارت، ص۱۷۲ (۳)کامل الزیارت، ص۱۷۲ (۴)کامل الزیارت، ص۱۷۱ (۵)بحارالانوار، ج۹۸ ص۸۸ (۶)مصباح المتهجد،ص۴۹۸ (۷)مصباح المتهجد،ص۴۹۸ (۸)ثواب الأعمال،ص۱۱۵ (۹)مصباح المتهجد،ص۴۹۷ (۱۰)ثواب الأعمال،ص۸۱ (۱۱)کامل الزیارات،ص۱۷۰ (۱۲)کامل الزیارت، ص۱۷۲ (۱۳)کامل الزیارت، ص۱۷۲ (۱۴)کامل الزیارت، ص۱۶۵ ✍ راهی‌ام کن! درد هجران بدترین نوعِ بلاست سخت دلتنگ طوافم! کعبهٔ من کربلاست... https://eitaa.com/yousofarjonei

#معارف_حسینی #امام_باقر_علیه_السلام 🔰 ما کسی را «عاشقِ‌اهل‌بیت» حساب می‌کنیم که دائماً به زیارت سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» برود... در روایتی إمام باقر علیه‌السلام فرمودند: 🔖 هر که می‌خواهد به یقین بداند که از اهل بهشت است، محبّت ما را به قلبش عرضه کند، پس اگر آن را پذیرفت، مومن است. 📋 وَ مَنْ کَانَ لَنَا مُحِبّاً فَلْیَرْغَبْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام 🔻 و هر که محبت ما را در دل دارد، باید که به زیارت قبر مطهر امام حسین علیه‌السلام نیز مشتاق باشد. 📋 فَمَنْ کَانَ لِلْحُسَیْنِ علیه‌السلام زَوَّاراً عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ 👈 و هر که مکرّر به زیارت امام حسین علیه‌السلام برود، ما اهلبیت، او را از محبّان و دوستداران خودمان می‌شناسیم و او اهل بهشت خواهد بود. 📋 وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ لِلْحُسَیْنِ علیه‌السلام زَوَّاراً کَانَ نَاقِصَ الْإِیمَانِ 🔻و هر که مکرّر به زیارت امام حسین علیه‌السلام نرود، ایمانش ناقص است. 📚 کامل الزیارات؛ ص۱۹۳ ✍ گاهی ما خودمان را «عاشق» حساب می‌کنیم و گاهی آن‌ها ما را «عاشق» حساب می‌کنند ... فرق بین این دو، بسیار است ...

#معارف_حسینی 🩸بشارت امام باقر‌ علیه‌السلام به اهل روضه: « این روضه‌ها و گریه‌ها، شما را به هم‌نشینی با سیدالشهداء صلوات‌الله‌علیه می‌رساند! » در روایتی امام باقر علیه‌السلام فرمودند: 📋 واللّٰهِ إنَّ بُكاءَكُم عَلَيهِ، وَحَديثَكُم بِما جَرىٰ عَلَيهِ، وَزِيارَتَكُم قَبرَهُ، نُصرَةٌ لَكُم فِي الدُّنيا، فَابشِروا فَإنَّكُم مَعَهُ في جِوارِ رَسولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيهِ [وَآلِهِ] وَسَلَّمَ 🔹به خدا سوگند این گریه‌کردن‌هایتان برای امام حسین علیه‌السلام 🔹این بازگوکردنِ شما از آنچه بر سر آن حضرت‌ آمد (همین روضه‌خوانی‌ها) 🔹این زیارت کردن شما از قبر مطهر آن حضرت، 👈 تمامِ این امور، موجب یاری رساندن آن حضرت به شما در این دنیا است. بشارت باد به شما که در کنار رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با «سیدالشهداء صلوات‌الله‌علیه» خواهید بود! 📚فضل زیارة الحسین علیه‌السلام، شجری، ص۴۸. ✍ می‌بارم همچو أبر که این دانه‌های اشک آخر به کوی یار، مرا می‌رساندَم ...

#معارف_حسینی 🩸فرازی بسیار لطیف و پُر معنا ، در زیارت‌نامه حضرت‌ مولانا اباعبدالله الحسین «صلوات‌الله‌علیه» در روز «عرفه» ... در یکی از فرازهای زیارت‌نامه سیدالشهداء علیه‌السلام که در روز عرفه وارد شده است، خطاب به آن حضرت، عرضه می‌داریم: 📋 ... فَالنَّفْسُ غَیْرُ رَاضِیَةٍ بِفِرَاقِکَ 🔻این دل، هیچ‌گاه به فراق و دوری از تو و حرَمت، راضی نمی‌شود؛ 📋 وَ لَا شَاکَّةٍ فِی حَیَاتِکَ 🔻اما با این حال، ذره‌ای شک ندارم که تو هنوز هم زنده‌ای و در همه جا هستی (‌و حال زار مرا از فراق خودت، می‌بینی!) 📚مصباح الزائر ص۱۱۴ 📚مزار الشهید ص۵۴ ✍ من و جدایی خون خدا، خدا نکند من و ندیدن کرب و بلا خدا نکند بدون کرب و بلا خوب نیست درد و بلا از اینکه بی تو شوم مبتلا خدا نکند گناه کارم و مهر تو را به دل دارم من و محبت غیر شما خدا نکند برای اشک محرم دعا کنم یک سال من و نبودن اهل بکاء خدا نکند تمام عمر به عشق تو زندگی کردم که محشر از تو نباشم جدا، خدا نکند بهشت هم به وجود تو دلربا زیباست بهشت بی گل روی شما خدا نکند

#معارف_حسینی #ورودیه 🩸نسل به نسل، هر سال عدّه‌ای می‌آیند که عزای «حُسَیْنَت» را برپا می‌کنند … در روایت آمده است: 🥀 هنگامی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها را از شهادت فرزندش حسین «صلوات‌الله‌علیه» و آن مصائبی که دچار آن حضرت خواهد شد آگاه نمود، آن بانوی مکرمه، گریه شدیدی کرد و فرمود: پدر جان! چنین مصائبی در چه زمانی رخ می‌دهد؟ 🥀 رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: در آن زمان که من و تو و علی «علیهم‌السلام» در دنیا نیستیم! گریه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها شدیدتر شد و گفت: پدر جان! پس چه کسی برای حسین «صلوات‌الله‌علیه» گریه خواهد کرد و چه کسی عزای او را بر پا می‌کند؟ 🥀 رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 📋 یَا فَاطِمَةُ إِنَّ نِسَاءَ أُمَّتِی یَبْکُونَ عَلَی نِسَاءِ أَهْلِ بَیْتِی وَ رِجَالَهُمْ یَبْکُونَ عَلَی رِجَالِ أَهْلِ بَیْتِی وَ یُجَدِّدُونَ الْعَزَاءَ جِیلًا بَعْدَ جِیلٍ فِی کُلِّ سَنَةٍ ▪️ای فاطمه! زنان امت من بر زنان اهل‌بیتم و مردان ایشان بر مردان اهل بیت من گریه خواهند کرد، همه ساله هر گروهی پس از دیگری عزاداری را تجدید می‌کنند. 🥀 هنگامی که روز قیامت فرا رسد، تو زنان امت من و من مردان آنان را شفاعت خواهیم کرد. 📋 وَ کُلُّ مَنْ بَکَی مِنْهُمْ عَلَی مُصَابِ الْحُسَیْنِ أَخَذْنَا بِیَدِهِ وَ أَدْخَلْنَاهُ الْجَنَّةَ ▪️ هر یک از ایشان که در مصیبت امام حسین «صلوات‌الله‌علیه» گریه کند، ما اهل‌بیت دست او را می‌گیریم و وارد بهشتش می‌کنیم. 🥀 ای فاطمه! هر چشمی فردای قیامت گریان است غیر از چشمی که در مصیبت حسین علیه‌السّلام گریه کند، زیرا صاحب آن چشم خندان و مژده نعمت‌های بهشت به وی داده خواهد شد. 📚 بحارالانوار،ج۴۴ ص۲۹۳ ✍این مجمع عشق است نه بازیچه دست‌ست هر مبحثی از مبحث آن بحث اَلَست‌ست اینجا سخن از ساقی و میخانه و مَست‌ست ما بوسه بگیرانِ مِیِ دست حسینیم ما شیفتگان در دو جهان مَست حسینیم هر دل که شود پاره ز غم دوختنی نیست اسرار جنون، جان من! آموختنی نیست این دل به‌جز از عشق حسین سوختنی نیست ما یک دلِگان خاک کف پای حسینیم ما نسل به نسل عاشق و شیدای حسینیم

. سلام علیکم و رحمةالله 🏴 با توجه به فرارسیدن ماه محرم، لازم است چند نکته مهم را خدمت اعضای محترم کانال عرض کنم: 🩸مقاتل و مصائب مرتبط با هر یک از شبهای دهه اول، ظهر روز قبل در کانال قرار داده میشود. (مثلا مصائب شب سوم - حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها - ،ظهر روز اول ماه محرم در کانال قرار داده می‌شود) تا عزیزان منبری و روضه‌خوان، یک روز قبل، به کانال مراجعه نموده و از مقاتل و مصائبی که در کانال قرار داده شده، در جلسات خود استفاده لازم را ببرند. 🩸مصائب و مقاتلی را که سال های گذشته در کانال قرار داده‌ایم، دیگر مجدّدًا در کانال قرار نمی‌دهیم. بلکه مصائب و مقاتلی را که اخیرا تحقیق نموده، تایپ و ویراستاری کرده‌ایم، در کانال قرار می‌دهیم. 👈 اما در انتهاء، فهرست لینک‌دار تمام مصائب و مقاتل (چه مطالب امسال و چه مطالب سال‌های گذشته) را در کانال قرار می‌دهیم تا عزیزان به راحتی به همه مطالب مرتبط، دسترسی لازم را داشته باشند. 🩸عزیزانی که می‌خواهند یکباره به فهرست لینک‌دار تمام مقاتل و مصائب محرم و صفر دسترسی داشته باشند، به کانال «فهرست مقاتل» مراجعه بفرمایند. 🩸ان‌شاءالله بنا داریم در پایان تمام مصائب و مقاتل محرم و صفر، شعر مناسب و مرتبط با آن مصیبت را، قرار بدهیم. 🩸ما در دهه اول، صرفاً مصائب مرتبط با هر شب را می‌گذاریم؛ 👈 اما بزرگوارانی که می‌خواهند به معارف حسینی (فضائل،کرامات،عجائب و غرائب و عظمت سیدالشهداء علیه‌السلام در تمام عوالم و ...) دسترسی داشته باشند و در منبر و مجلس خود از آن‌ دسته مطالب استفاده کنند، می‌توانند هشتگ #معارف_حسینی را در کانال جستجو بفرمایند تا به نزدیک دویست مطلب ناب و مستند در این رابطه دسترسی پیدا کنند. 🩸اگر دوستان احساس می‌کنند، مطالب کانال برای برخی از دوستان و آشنایان‌شان مفید فایده است، کانال «معارف و مفاتل آل الله» را به ایشان نیز معرفی بفرمایند.(خصوصا اهل منبر و روضه) 🩸در آخر از همه عزیزان، درخواست دارم که بنده حقیر را از دعای خیر خود محروم نفرمایند ... باشد که حضرت مولانا اباعبدالله الحسین «صلوات‌الله‌علیه» توفیق نوکری خالصانه را در این دو ماه پیش رو به همه ما و شما عنایت بفرماید.

#معارف_حسینی #مدینه_تا_کربلا 🩸به فدای آن آقایی که با دست خود حتی به اسب‌های لشگر دشمن هم آب داد؛ همان اسب‌هایی که چند روز دیگر ... در نقل‌ها آمده است: 🥀 در منزل «ذو حَسْم» بود که لشکر هزار نفری حرّ ، از راه رسید و جلوی قافله سیدالشهداء علیه‌السلام قرار گرفت؛ إمام علیه‌السلام تا مشاهده نمود آنان تازه از راه رسیدند و تشنه هستند، رو به اصحاب خود نمود و فرمود: 📋 اُسْقُوا الْقَوْمَ وَ أَرْوُوهُمْ مِنَ الْمَاءِ وَ رَشِّفُوا الْخَیْلَ تَرْشِیفاً ▪️اين لشگر را آب دهيد و سيرابشان كنيد و دهان اسبان‌شان را نيز تَر كنيد. 🥀 پس چنان كردند، و پيش آمده كاسه‌ها و جام‌ها را از آب پر كرده نزديك دهان اسب‌ها مى‌بردند و همين كه سه دهن يا چهار يا پنج دهن مى‌خوردند، از دهان آن اسب دور مى‌كردند و اسب ديگرى را آب مى‌دادند تا همه را به اين كيفيت آب دادند. 🔖 على بن طعان محاربى گويد: 🥀 من آن روز در لشكر حرّ بودم و آخرين نفرى بودم كه دنبال لشكر بدان جا رسيدم. چون امام حسين عليه‌السّلام تشنگى من و اسبم را ديد، فرمود: «بياشام!» 🥀 من هرچه مى‌خواستم بياشامم، آب از دهانه مشك فرو‌ مى‌ريخت. آن حضرت تا دید من نتوانستم آب بنوشم، فرمود:«سرِ مشك را بپيچان! » من ندانستم چه بكنم. 📋 فَقَامَ فَخَنَثَهُ فَشَرِبْتُ وَ سَقَیْتُ فَرَسِی. ▪️پس خود آن حضرت از جای خود برخاست و آمد دهانه مشک را پيچاند. پس آشاميدم و اسبم را نيز سيراب كردم. 📚 بحارالانوار ج۴۴ ص۳۷۵ ✍ بر روی جسمش رَدِی مانده ز پای اسب‌ها کو نجابت؟ کو ملاحت؟ کو وفای اسب‌ها نعل های تازه غوغا می‌کند بر جسمِ شاه ناله هایش گم شده در زیرِ پای اسب‌ها بر سرش دستی نهاد و ناله زد کاش ای‌خدا خواهرش سدّی شود در لابلای اسب‌ها کی فراموشم شود با خاک و خون در هم‌شدن منزجر هستم حسین جان از جفای اسب‌ها سینه‌ات بُرده مرا پشتِ در آتش زده... شکلِ مادر گشته‌ای از این بلای اسب‌ها کاش می‌مُردم نمی‌دیدم چنین تصویرِ بد بر تنت مانده رَدی از ضربه های اسب‌ها

#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام #معارف_حسینی ◾️ چون گریه‌کُن جدّ غریبم هستی، پیشانی‌ات را بوسیدم... بر پایه گزارشی، شخصی به نام «سعید» گوید: به سامرا رفتم و دیدم که قیامت به پا شده است. پرسیدم: چه خبر است؟ گفتند: امام حسن عسکری علیه‌السلام از دنیا رفته است. با خود گفتم آیا خدا حجتی بعد او قرار داده است؟! 🩸ناگهان دیدم کودکی از خانه آمد که نور خیره کنند‌ه‌ای داشت و گریه می‌کرد و به طرف من آمد و پیشانی مرا بوسید و فرمود: ای سعید! از این به بعد، من حجت خدا بر تو أم؛ 🩸عرض کردم: ای آقای من! چرا در بین این جمعیت پیشانی مرا بوسیدید؟ فرمود: به جهت آنکه تو تعزیه دار جدّم حسین علیه‌السلام هستی! به شیعیان من برسان که ماتم جدّم حسین علیه‌السلام را در دوشنبه و جمعه فراموش نکنند. 📚مقتل خطی بیاض ص ٢٢٣ ✍این اشک نیست، آب زلال و مطّهر است این چشم نیست، چشمه‌ای از حوض کوثر است ظرفِ نزولِ رحمتِ پروردگار شد چشمی که پای مجلس این روضه‌ها، تَر است چشمی که بیش‌تر به خودش، گریه دیده است فردا کنار فاطمه با آبروتر است ما خشک می‌شویم، ولی بار می‌دهیم دنیای گریه، مزرعۀ سبز محشر است فرموده است حضرت صادق: هر آن کسی گریانِ جدّ ما شده، با من برادر است در حجّ و در عبادت و در سجد‌ه‌های شب گریه کنِ حسین، شریک پیمبر است ما را از این تلاطم دنیا، هراس نیست تا کشتی نجات حسینی، شناور است بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید نوکر بهشت هم برود، باز نوکر است...

#معارف_حسینی #حالات_و_کلمات_دلدادگان 🩸عنایت ویژهٔ سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» به کسی که با شنیدن نام مبارک «حسین» منقلب می‌شد... 📄 مرحوم ملا آقا دربندی، فقیه و عاشق و دلداده سیدالشهداء علیه‌السلام مدت متمادی در کربلا اقامت نموده، به ایران آمد، مدتی در تهران اقامت کرد و در تهران وفات نمود. 📝 جنازه‌اش را به رسم امانت در تابوت نهادند که خشک شود، پس از شش ماه باز کردند، دیدند تر و تازه است، پس به کربلا منتقل نموده و در همان‌جا به خاک سپردند. 🔎 ...بعد از دفن پیکر او، یکی از طلاّب نجف اشرف در عالم رؤیا، کاخ بسیار باعظمتی می‌بیند که چشم از دیدنش خیره و عقل از وصفش مبهوت می‌باشد، می‌پرسد: این کاخ از آنِ کیست؟ می‌گویند: از آن شیخ انصاری است. 🗯 سپس کاخ بسیار باشکوه تری را مشاهده می‌کند [به گونه‌ای که کاخ شیخ انصاری در مقابل آن کاخ، جلوه‌ای نمی‌کرد] ؛ در آنجا می‌پرسد: این کاخ از آنِ کیست؟ می‌گویند: این کاخ ملاّ آقا دربندی است! 🗓 می‌گوید: شیخ انصاری که مقامش از وی بالاتر است، پس چگونه است که کاخ او باشکوه‌تر می‌باشد؟ 👈 به او می‌گویند: این امتیاز از الطاف و عنایات امام حسین علیه‌السلام می‌باشد که او همهٔ عمر، عاشق ‌و شیدای امام حسین علیه‌السلام بود و هر روز در جلسه درس به ذکر مصیبت آن حضرت می‌پرداخت و در هر زمان و مکان از آن حضرت یاد می‌کرد. 📚جرعه‌ای از کرامات امام حسین علیه‌السلام، مهدی‌پور،ص۳۳ ✍ یا اباعبدالله ... منم ای‌کاش با «دیوانه‌بودن» داشتم عهدی شبیه عابسَت … یا لااقل مُلّای دربندی …

#معارف_حسینی #معارف_مهدوی 🔰 سرزمین عظیم‌الشأن «کربلاء» در زمان ظهور امام زمان «ارواحنافداه» چه حال و هوایی دارد؟! در ذیل روایتی طولانی در ضمن احوالات ظهور حضرت حجت «ارواحنافداه» ، امام صادق علیه‌السّلام به جناب مفضّل فرمودند: 📋 ... لَیَصِیرَنَّ الْکُوفَةُ أَرْبَعَةً وَ خَمْسِینَ مِیلًا وَ لَیُجَاوِرَنَّ قُصُورُهَا کَرْبَلَاءَ 🔻در آن روز طول شهر کوفه به پنجاه و چهار میل (حدود صد کیلومتر) می‌رسد، به طوری که کاخ‌های آن مجاور کربلا قرار می‌گیرد. 📋 وَ لَیُصَیِّرَنَّ اللَّهُ کَرْبَلَاءَ مَعْقِلًا وَ مَقَاماً تَخْتَلِفُ فِیهِ الْمَلَائِکَةُ وَ الْمُؤْمِنُونَ 🔻 خداوند در آن روز سرزمین «کربلاء» را پناهگاه و محل آمد و رفت فرشتگان و مؤمنین قرار می‌دهد! 📋 وَ لَیَکُونَنَّ لَهَا شَأْنٌ مِنَ الشَّأْنِ وَ لَیَکُونَنَّ فِیهَا مِنَ الْبَرَکَاتِ مَا لَوْ وَقَفَ مُؤْمِنٌ وَ دَعَا رَبَّهُ بِدَعْوَةٍ لَأَعْطَاهُ اللَّهُ بِدَعْوَتِهِ الْوَاحِدَةِ مِثْلَ مُلْکِ الدُّنْیَا أَلْفَ مَرَّةٍ 🔻و در آن روز شأنی از شئونات و مقامات سرزمین کربلاء بر مردم جلوه می‌کند به گونه‌ای که چنان برکت به آن روی می‌آورد که اگر مؤمنی در آنجا بایستد و فقط یک مرتبه از خداوند طلب روزی کند، خداوند هزار برابر این دنیا را به او عطا می‌فرماید. 📋 ثُمَّ تَنَفَّسَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام ▪️ آنگاه حضرت صادق علیه‌السّلام آه سردی از دل کشیدند! 🔖 سپس فرمودند: 🗒 ای مفضل! تمام اماکن روی زمین بر یک دیگر فخر می‌کردند. از جمله کعبه در مسجد الحرام بر زمین کربلا فخر نمود. خداوند وحی فرستاد که ای کعبه! ساکت باش و بر کربلا فخر مکن! 📍زیرا «کربلاء» بُقعه مبارکی است که در آنجا از جانب خداوند، به وسیله درخت به موسی بن عمران وحی شد. و همان تلّی است که مریم و عیسی بر آن منزل کردند و در آب آن‌ سرزمین، سر مطهر سیدالشهداء «صلوات‌الله‌علیه» را شستشو دادند و مریم، عیسی علیهماالسّلام را شُست و خودش هم بعد از ولادت وی، در آن آب، غسل کرد. 📋 وَ إِنَّهَا خَیْرُ بُقْعَةٍ عَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله مِنْهَا وَقْتَ غَیْبَتِهِ وَ لَیَکُونَنَّ لِشِیعَتِنَا فِیهَا خِیَرَةٌ إِلَی ظُهُورِ قَائِمِنَا علیه‌السلام 🔻 «کربلاء» بهترین سرزمینی است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به هنگام غیبت (معراج) از آنجا به آسمان عروج کرد و آنجا تا زمان ظهور حضرت قائم «ارواحنافداه»، خیر و برکت زیادی برای شیعیان ما دارد. 📚مختصر البصائر ج۱ ص۴۴۶ 📚بحارالانوار ج۵۳ ص۱۲

#معارف_اهل_البیت_علیهم_السلام #معارف_حسینی 🩸خوشبخت آن دلی که غمت را به جان خرید... در نقلی آمده است که امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: 📋 إنَّ أکمَلَ المُؤمِنینَ: 👈 همانا کامل‌ترین مومنین از جهت ایمانی، آن مومنی‌ست که: 🗒 أحسَنُهُم خُلقاً 🔻۱. خوش اخلاق‌ترین آن‌ها باشد؛ 🗒 و أکثُرُهُم رِقّةً عَلَینا أهل‌ِالبَیت 🔻۲. با یاد ما اهل‌بیت، بیشترین رقّت قلب به او دست دهد؛ 🗒 و أشَدُّهُم حُبّاً لَنا 🔻۳. از بین مؤمنین، محبّت و عشق وافری به مـا داشتـه باشـد؛ 🗒 و أکثرُهُم حُزناً عَلَینا 🔻۴. بر مصائب‌ ما اهل‌بیت، بیشترین از دیگران غصه بخورد. 🗒 و أکثرُهُم مَوَدّةً لَنا 🔻 ۵. و مودّتش (محبت توأم با طاعت) نسبت به ما اهل‌بیت، از دیگران بیشتر باشد. 📚 المنتخب،طریحی، ص۳۶۳ ✍ یا اباعبدالله... چون شوی دلدار، هر دلداده بی‌دل می‌شود کِشتی طوفان‌زده، نزدیک ساحل می‌شود اولین قُوْت هر آن‌کس، خاک کویَت گر شود زود عاشق می‌شود، از عقل، غافل می‌شود قلب چون زینت گرفت از عشق‌ورزیدن به تو حبّ هر خار و خسی از قلب، زائل می‌شود آنکه شد دلخون برای داغ عریان ماندنت لخت و عریان می‌شود، عابسْ شمایل می‌شود بر هر آنکه یاد اصغر، شعله بر قلبش زند دیدن شش ماهه‌ها هم کار مشکل می‌شود می رود مجنون به صحرا، می‌نویسد «یاحسین» زیر باران دو چشمش، خاک‌ها، گِل می‌شود جرعه‌جرعه غم خورَد با هر یک از غمهای تو عاقبتْ دلداده مقتولِ مقاتل می‌شود با همین دیوانگی‌ها، با نگاه مادرت رفته رفته بهر دیدار تو قابل می‌شود بَه … به این سیر إلَی اللهِ خرابانِ حسین اشکشان می‌بارد و  طیِّ مراحل می‌شود در سرازیریِ میخانه، ز باب القبله‌اش جامْ لبریز و بساط عشق ،کامل می‌شود عقل خود بفروش کاینجا دست علّامه تهی‌ست آن که شد دیوانه حلّال مسائل می‌شود دل که شد آتشکده از داغ جانسوز حسین آب شیرین و خنک، چون زهر در دل می‌شود