eitaa logo
کانون ذاکران امام حسین زرند
259 دنبال‌کننده
628 عکس
173 ویدیو
76 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم غزل_مثنوی امام_زمان_و_فاطمیه 🖊 امیر_قربانی_فر ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ غمِ نیامدنت را چشیده ایم آقا ز دوری ات چه عذابی کشیده ایم آقا به هر طرف که نظر میکنیم یاد توایم گمان نکن ز شما دل بریده ایم آقا اگر چه روی شما را ندیده ایم اما به خوبی تو کسی را ندیده ایم آقا ازان زمان که گره بسته ایم دل به شما دل از تمامی عالم بریده ایم آقا شبیهِ تو همه ی روزها عزادارِ درِ شکسته و قدِّ خمیده ایم آقا ... زمین ز جورِ سقیفه چو غرقِ هیزم شد تمام شهر پُر از کینه و تهاجُم شد به حالِ اشکِ علی بینِ خانه می خندند به دست و گردن مولا طناب می بندند نه آنکه ضربه زده در دلش مروت داشت نه فاطمه وسط دود و شعله طاقت داشت به قصدِ کُشت لگد می زدند آن کفار که ماند فاطمه مابینِ آن در و دیوار اگر چه مادرمان یکتنه رشادت کرد همینکه بر تنِ او میخِ در اصابت کرد ردِ کبود برآن جسمِ نازنین افتاد بزرگ بانوی اسلام بر زمین افتاد چگونه روضه ی یاسِ کبود میخوانم صدا صدایِ علی بود ، فاطمه جانم فدای تو بشوم پهلویت شکسته شده ببین که دست علی با طناب بسته شده چه آمده به سرت ، اینچنین زمین خوردی بهار زندگی من چه زود پژمردی برای ضربه به جسمت بهانه آوردند قلاف کم بوده ، تازیانه آوردند نگاه بر منِ افسرده حال کن زهرا تو را زدند ، علی را حلال کن زهرا... کانال ذاکران امام حسین
امام_زمان_عجل_الله جمعه_های_انتظار گـل همیشـه بهــارم چـرا نمی آیـی  گــره فتـــاده بــــه کارم چـــرا نمی آیــی  چه جمعه ها که رسید و دلم هوای توکرد بـــه خلـــوت دل زارم چـــرا نمـــی آیـــی  بیا که شـــوق وصالت نهایت عشق است نشان عشـــق تو دارم چـــرا نمی آیـــی  بهــــار عمــــر من منتظر خــــزان گشته به فصــل تیره و تــارم چـــرا نمی آیـــی  گـــل معطــــر گلــزار مرتضی ، مهـــدی به بــاغ حسن تو خارم چـــرا نمی آیـــی  بــرای دیـــدن خــــال رخت ( نیـــا ) گوید دگـــر نمانـده قــــرارم چـــرا نمی آیـــی  احمد_اخوان_نیا امام_زمان_عجل_الله جمعه_های_انتظار نمی دانم که مهدی در کجا هست                    ولی هر که باشد یار ما هست خداوندا مرا اشک روان ده                                 به من هم روی مهدی را نشان ده بیا مهدی گل باغ و بهارم                                 بیا مهدی توئی تنها قرارم بیا مهدی تو هستی هستی من                        تو ئی مولا همه دار و ندارم بیا یا بن الحسن دورت بگردم                       بیا تا دست خالی برنگردم به جان مادرت زهرا نظر کن                                تو درد جمله ما را دوا کن تو ما را زائر کرببلا کن امام_زمان_ارواحنا_فداه جمعه_های_انتظا چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی چه اشک ها که در گلو رسوب شد نیامدی خلیل آتشین سخن تبر به دوش بت شکن خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی برای ما که خسته ایم و دلشکسته ایم نه برای عده ای ولی چه خوب شد نیامدی تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام دوباره صبح ظهر نه غروب شد نیامدی ذاکران امام حسین
شرمنده کردی بار دیگر نوکرت را شکر خدا دیدم عزای مادرت را روزم سیه گردد اگر از من بگیرند خورشید لطف ِ چشم ِ ذره پرورت را من لکه ی ننگ توام ، هر جا شنیدی نام مرا انداختی پایین سرت را از بس که هستم روسیه حتی ندارم آقای من حکم سیاهی لشکرت را ای آیه ی امن یجیب بی پناهان دریاب این دلدادگان مضطرت را آواره ام روضه به روضه فاطمیه تا که ببینم روی زهرا منظرت را ای وای از سنگینی بار گناهم نشنیده ام یک بار مادر مادرت را آقا سر ِ مادر چه آورد آتش در که سالها سوزانده از پا تا سرت را ذاکران امام حسین خدا نانِ تو را هرگز نگیرد از گدا زهرا پناه بی پناهیِ منِ بی دست و پا زهرا چراغ عرش،فانوس حیاط خانه ات بوده تو آن نوری که جریان داشتی از ابتدا زهرا کمال ظرف تو بیش از حدِ امِّ اَبیهایی‌ست به این ترتیب،باید گفت: اُمُّ الاَنبیا؛زهرا عبا را اعتباری نیست بی حظِّ حضور تو به زیر سایه ی تو جمع شد اهل کسا زهرا نخِ چادر نماز وصله‌دارت آبروی ماست گرفته بیرق ما رنگ از این تارها..،زهرا اگر درد است درد عشق تو..،دردت به جان من ز عشاقت نمی آید به جز قالو بلیٰ زهرا جواز اتصال ما به تو دستِ حسن‌جان است همین فرزندِ ارشد شیعه را بُرده است تا زهرا علی نام تو را ورد لب فرزندهایت کرد صد و ده مرتبه با مرتضی گفتیم یا زهرا خطای طفل سهل انگار را مادر نمی بیند همیشه چشم‌پوشی می کنی از خبط ما زهرا مرا جان حسین‌ات روز محشر گُم نکن مادر محال است اینکه از دستت شود دستم رها زهرا غلاف قنفذ نامرد هم،عهد تو را نشکست چه محکم دستِ بیعت داده ای با مرتضی زهرا چنان مسمار با شدت به پهلویت اصابت کرد که چندین استخوان در سینه ات شد جابه‌جا زهرا چه دید آنجا زمان بردنش حیدر..،که زد فریاد: بیا فضه..،بیا فضه..،بیا فضه..،بیاااا..،زهرا... # در سوخت و با ضرب پا از جا در آمد از پشت در ناگه صدای مادر آمد طوری صدا زد فاطمه: "فضه خُذینی" آه از نهاد فاتح خیبر بر آمد فضه سراسیمه به روی خاک افتاد وقتی به سوی دختر پیغمبر آمد زخمش نشد کهنه دو ماه و نیم اصلا میخِ دری که از تن زهرا در آمد مجروح بود اما علی را که کشیدند زهرا برای جنگ با یک لشگر آمد با چشم خیسش مرتضی در کوچه می دید ریحانه اش با قد خم در معبر آمد قنفذ غلافش را چنان بر بازویش زد عمر کم زهرا از آن ضربه سر آمد هر ماتمی را دید مادر در مدینه در شام و در کوفه سراغ دختر آمد زینب فقط گریان داغ مادرش بود هر جا که بوی هیزم و خاکستر آمد حتی زمانی که به روی خاک افتاد یا آن زمان که شعله سوی معجر آمد
یارب! کمکش کن نَکِشد کار به دیوار ای کاش نگیرد پرِ دلدار به دیوار مسمار، اگر داغ شد ای کاش خدایا_ بر او، نه ... اصابت کند این بار به دیوار در خورد به دیوار ... امان از ستم و جور نفرین به شرر، لعنتِ بسیار به دیوار یک ضربه به او خورد، جهان از نفس افتاد یک‌بار به در خورد، دگر بار به دیوار از داغِ پرستو، کمرِ عرش دوتا شد بگذاشته سر، حیدرکرار به دیوار از بازوی خونینِ شقایق، چه بگویم؟ مانده‌ست هنوز آن‌همه آثار به دیوار ... لطفش به همه شامل و عمری‌ست که بوده او با همه، همسایه‌ی دیوار به دیوار ذاکران امام حسین آیات قرآن یک به یک آیات زهراست آیینه دنیا تماماً مات زهراست از پای تا سر فاطمه تنها علی بود اثبات مولا در غدیر اثبات زهراست دستاس عالم را به دستش داده بودند هستی سراسر مملو از ذرات زهراست ما که به جای خود پیمبر هم وجودش از برکت مولا و از برکات زهراست تا پای جان پای علی باشید آری این از سفارش ها و تاکیدات زهراست می سوخت پای بسترش مولا که چون شمع می دید دیگر آخرین ساعات زهراست نان پخت روز آخری با حال زارش اینها فقط یک گوشه از حالات زهراست چیزی که کامل می کند دین را نماز است آن هم که اکمالش به تسبیحات زهراست ذاکران امام حسین بهار زندگی ام را خزان مکن باشد؟ مرا به سوگ خودت امتحان مکن باشد؟ بمان و خانه ی مان را به نور روشن کن بمان و خون به دل کودکان مکن..باشد؟ غذا که خواست عزیزم؟تو استراحت کن تو کار با بدن ناتوان مکن…باشد؟ مگیر روی خودت را..علی دلش تنگ است خراب بر سر من آسمان مکن…باشد؟ که گفته بود که تو رفتنی شدی خانم؟ نگاه بر دهن این و آن مکن..باشد؟ ذاکران امام حسین من دردهای بیشمار از ،میخ  ِدر دارم باید که از آغوش طفلم دست بردارم پای  ِبرهنه سیلی از نامردها خوردم ای کاش میگفتم که مردی در سفردارم دنیا و اهلش باشد از آن ِشما، مردم حال  ِتماشا نیست وقتی چشمِ تر دارم من بی پدر دلبسته ی دنیا نخواهم شد اُم ِاَبیـــهایم  بــهشتی زیر سر دارم حالِ پریشان مرا دیـــگر نمیبینید "یکدست بر دیوار "و "دستی بر کمر" دارم وقتی عــلی را در کنار چاه میبینم از نامسلمانییتان خون بر جگر دارم افسوس دیگر اهل بیتم را نخواهم دید هر چند از داغ یتیمانم خبر دارم قبر مرا از مردمان مخفی نگهدارید من در درونم رنجهای بیشتر دارم.....! برده ای از خانه ام با رفتنت لبخند را خنده ها و گریه های آخرین فرزند را ازسفرهای خطیر کوچه ها برگشته ای ازکجا آورده ای این طرفه بازوبند را داغ هجران تو بر من آنچنان سخت است که برجگر باید بریزم بعدازاین اسپند را تا توبودی یک نفر حرف دلم رامیشنید بی توبایدبشنوم هرآنچه می گویند را بند بند پیکرت لرزید وپهلویت شکست در عوض از دست حیدر باز کردی بند را ذاکران امام حسین تو زمین گیری و من بی کس و یارم زهرا خوب بنگر گره افتاده به کارم زهرا چقدر پیر شدی خانم هجده ساله حق بده تاب ندارد دل زارم زهرا خانه ام مقتل تو بوده و من شاهد قتل با چه رو پای در این خانه گذارم زهرا ؟ همدم چاهمو هم صحبت نخلستانم بسکه آزرده از این شهر و دیارم زهرا مرد خیبر جلوی بسترت افتاده زمین بعد تو کاش منم جان بسپارم زهرا من صف اول هر غزوه به میدان رفتم ولی اندازه ی تو زخم ندارم زهرا یک دل سیر بگو هر چه دلت میخواهد یک دل سیر برای تو ببارم زهرا تو قدت خم شده یا چشم علی دید خطا؟ خجل از قد تو با دیده ی تارم زهرا کفنت را جلوی چشم علی باز نکن که در آورده عزای تو دمارم زهرا شب به شب مجلس ختمی‌ست،خصوصی اما نه سر قبر تو … بالای مزارم زهرا ذاکران امام حسین هر شب برای گریه هایت ، گریه کردم ناله به ناله پا به پایت گریه کردم هر دفعه این نه سال را که یادم آمد از ابتدا تا انتهایت گریه کردم تسکین طفلانت اگر چه کار من بود با بچه هایت هم برایت گریه کردم ای مستجاب الدعوه ای که رفته از دست با آرزویت با دعایت گریه گردم در مجلس ختمِ خودم آندم نشستم هر کوچه ای که در عزایت گریه کردم ای که به پشت درصدایت در نیامد هر بار پشت در به جایت گریه کردم تو پیرهن میدوختی و در کنارت با روضه های کربلایت گریه کردم ذاکران تمام حسین
* فقیرم و ز شما دّر ناب می گیرم به پاس بوسه براین در شتاب می گیرم نشد که دست تهی رد شوم از این درگاه همیشه از در لطفت جواب می گیرم برای از تو سرودن به عشق محتاجم مدد همیشه من از بوتراب می گیرم هرآن زنی که تو الگوی او شوی گوید فقط ز فاطمه درس حجاب می گیرم به یاد زندگی کوتهت گل یاسین زاشک پرپر چشمم گلاب می گیرم من از شنیدن فریاد استغاثه ی تو هنوز مضطربم، اضطراب می گیرم ز داغ محسن تو گریه می کنم،گاهی سراغ از غم و درد رباب می گیرم به یاد تربت تو عکسی از بقیع تو را میان سینه ی غمدیده ، قاب می گیرم تو مهر عصمتی و آفتاب زائر توست نشان ز قبر تو از آفتاب می گیرم میان خلوت وتنهائیش «وفایی» گفت عزا ز داغ تو با آب وتاب می گیرم چشم خود را باز کن ای یار تنهای علی یک نگاهی کن به اشک سرخ سیمای علی حالتی چون محتضر دارم ز پا افتاده ام باز احیا کن علی را ای مسیحای علی کلمینی فاطمه ،جان علی برلب رسید رفته تاب وطاقت از جان توانای علی یاس من گلبرگ رویت را چرا کردی نهان؟ رنگ نیلوفر شده رخسار زهرای علی زینبت یک سو حسینت باحسن در یک طرف از جگر نالند در این شام یلدای علی نیست تسکینی مرا در این فراق سینه سوز غیر غم ناله نمی جوشد ز آوای علی گرکه دود آه من، سر می کشد بر آسمان آتش داغ تو افتاده براعضای علی با کدامین حال ،روی دوش خود گیرم تو را قوتی دیگر نمانده در سراپای علی ای «وفایی» آمده وقت نماز غربتم کو اذان گوی غریبی در مصلای علی ذاکران امام حسین
خدایا بی تو یک آن سر نگردد نگاه لطفت از ما بر نگردد اجابت کن برایم یک دعا را الهی خانه بی مادر نگردد ➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️ خدا بی یاوری سخت است والله دلی بی دلبری سخت است والله یتیمان جمله می دانند این را غم بی مادری سخت است والله ➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️ امان از دل که بی دلدار مانده امان از آن که دور از یار مانده پس از داغت هنوز این مجتبایت نگاهش بر در و دیوار مانده ➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️ دلش در اوج غمناکی است زینب رخش از داغ تو حاکی است زینب نمازش در دل سجاده ی تو فقط با چادر خاکی است زینب ➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️➖️ حسینم غرق در اندوه و آهم پر از اشک غمت شد هر نگاهم اگر مادر نمی آیی به خانه بیا در وعدگاه قتلگاهم ذاکران تمام حسین
بضعه ی خير الورى انسية الحورا تويى خلقت كون و مكان را علت اولى تويى كاشف الآيات ، لبخند تو در صبح ازل تا ابد مسند نشين كرسى لولا تويى طاهره ، حوراءالانسيه ، بتول و فاضله راضيه ، مرضيه و صديقه ی كبرى تويى آيه ی تطهير در شأن دل پاك شماست عصمت و حسن و حيا در صورت و معنا تويى ( هَل‏ اَتى ) مُهر قبول بذل قرص نان توست ليلة القدر على ، تفسير اعطينا تويى نيست از تو هيچ كس محبوب تر پيش رسول بال پرواز نبى در ليلة الاسرى تويى خاكبوست جبرئيل و دستبوست مصطفى دخترى كه در جهان شد مادر بابا تويى جلوه ی نور نمازت از ملائك دل ربود آسمان معرفت را زهرة الزهرا تويى شد شكوفا يازده گل در بهار دامنت باغبان باغ عصمت ، مادر گلها تويى مريمى؟ نه ، حضرت مريم كنيز خانه ات در توسل ، التجاى هاجر و سارا تويى رشته‏ هاى چادرت حبل المتين انبيا محور رمز نجات آدم و حوا تويى ذكر نامت مونس يونس به بطن حوت شد نوح را مشكل‏ گشا در پهنه ی دريا تويى اختيار خلق در امر شفاعت دست توست سايه سار لطف حق در روز وانفسا تويى آنكه بر سجاده ی تسبيح ، شب تا صبح بود در نواى ( سَبَّحِ اسمَ رَبّكَ الأعلى ) تويى بانويى كه در دفاع از عشق ، پهلويش شكست داشت بر بازو مدال ( وال من والا ) تويى آنكه با ايثار جان در محضر عشق على كرد طومار ولايت را به خون امضا تويى 🔹 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
دلا سلطنت دنیا به یک دینار نمی ارزد اگر چه این جهان زیباست بدون یار نمی ارزد بیا چون گل ز بوی خوش جهانی را معطر کن وگرنه صد هزار بوته که باشد خار نمی ارزد فصاحت در سخن زیباست ولی حقگویی زیباتر سخن از روی نادانی به نیش مار نمی ارزد مسلمانی اگر، بنما مدارا در امور خویش هزاران کار خیر کردن به یک آزار نمی ارزد سلیمان گر شدی هرگز میفکن باد در غبغب کشاند گر ترا قدرت بسوی نار نمی ارزد شنیدم دشمن دانا ز یار جاهل است بهتر هزاران آدم خفته به یک بیدار نمی ارزد هزاران به به و چهچه ز خلق هر روزه آید گوش بدان کاری خدای تو شود بیزار نمی ارزد مرض را گر شناسی میتوان داروی آن یابی وگر نه دارو بر امراض واگیر دار نمی ارزد بدرگاه خداوندی تو با اخلاص رجوع بنما اگر که غلّ و غش باشد ترا در کار نمی ارزد بخواهی یا نخواهی تو به چنگ مرگ و می افتی که لذات جهان بر مرگ محنت بار نمی ارزد قلم گاهی چنان خون شهیدان میکند بیدار ولی گه از عناد شخص به یک دستار نمی ارزد برای حفظ میهن تا توانی چشم بینا کن هزاران وعده از دشمن ملامت بار نمی ارزد (صفا) خون شهیدان ضامن امنیت ما شد بسمت خود کفائی رو به جز این کار نمی ارزد ذاکران امام حسین
سال ها گفتیم و خندیدیم و از خود غافلیم دل به دنبال هوس ها ما به دنبال دلیم روز و شب دیوانه ی نفسیم و مست حُبّ مال بدتر از این، این که پنداریم عقل کاملیم دل به قصر سنگ، خوش کرده نمی دانیم خود عاقبت یک قبضه ی خاکیم یا مُشتی گلیم بارها کُشتیم خود را با دم تیغ هوی نفس دون را پرورش دادیم و خود را قاتلیم نوح، ما را خواند و طوفان کلّ عالم را گرفت کشتی از ما دور شد ما نیز دور از ساحلیم عیب خود نادیده، دائم عیب مردم گفته ایم خلق را در بیت خواب غفلت خوانده، از خود غافلیم گه به دور کعبه می گردیم و گاهی دور بت گه مرید حقّ شده گاهی اسیر باطلیم آب و خاک و آفتاب و ابر بود و ما، که ما دانه ای بر خود نکشتیم و به فکر حاصلیم بارها منزل عوض کردیم تا پیری رسید همچنان در فکر تجدید بنای منزلیم بس که “میثم” شانه ی ما خسته از بار خطاست در اطاعت ناتوان و در عبادت کاهلیم ذاکران امام حسین ای ز گل بهتر مبادا کمتر از خارت کنند پایمالت کرده و بیرون ز گلزارت کنند زرد بودن از خزان تا چند، چندی سبز شو تا که از فیض بهاران، نخل پربارت کنند در میان نور و ظلمت از چه حیران مانده ای حیف باشد روز باشی و شب تارت کنند طلعت غیبی که نادیدی، همانا دیدنی است پای تا سر چشم شو تا محو دیدارت کنند انبیا و مرسلین از اولین تا آخرین چشم بگشا، آمدند از خواب بیدارت کنند قلب مردم را مکن آزرده از نیش زبان بیم دارم همنشین با عقرب و مارت کنند میکند رضوان گریبان چاک و میخواند تو را ای بهشتی رو! مبادا داخل نارت کنند فکر عقبا باش، در بازار دنیا سود نیست وای اگر سرگرم این آشفته بازارت کنند گرچه در خاک زمینی از ملک بالاتری همّتی تا همنشین با آل اطهارت کنند “میثم” از دامان مولا دست هرگز بر مدار گر هزاران بار وقف چوبة دارت کنند ذاکران امام حسین
سرما زده ز سوز زمستان جاری ام محتاج شور و گرمی دستی بهاری ام ای بهترین ترنم لبهای آبشار لبریز گشته ظرف غم از اشکباری ام این روزها بدون تو سخت است زندگی رحمی نما به این همه شب زنده داری ام تنها وصال چهره ی چون قرص ماه توست زیباترین بهانه ی چشم انتظاری ام معلوم نیست بعد گذشت هزار سال آیا تو شاد میشوی از همجواری ام ایکاش در ظهور تو تاثیر میگذاشت این آه سوزناکم و این بیقراری ام دنیا مرا برای خودش برگزیده است آقا اسیر فتنه ی بد روزگاری ام در موجی از هلاکت دلهای غمزده باور نمیکنم که تو تنها گذاری ام عشق تو را به روی دلم قاب کرده ام ای آشناترین ورق یادگاری ام ذاکران امام حسین نگو که خیر نداری برای ما آقا عزیز من، کرمت رفته پس کجا آقا چه اشتباه بزرگی ز نوکرت سر زد که آمده به سرش این همه بلا آقا به حُرمتِ نمک و نانِ سفره ات نزدم به روضه های حسینِ تو پشت پا آقا منی که شب، نجف و صبح، سامرا بودم تقاص پس بدهم این همه؟ چرا آقا شکایت دل خود را به فاطمه گفتم که بسته ای به رویم مشهدالرضا آقا اگـرچـه غـرق گناهم ز تو طلبکارم زدی به چوب جدایی کـربلا آقا قسم به آن بدنی که جدا جدا شده بود مرا ز گریه و هیئت مکن جدا آقا : تـو را ندیده‌ام حـتی به لحظه‌ای امّا دلم برای کسی که ندیدَمَش تنگ است ذاکران امام حسین 🌺🍃 مى شود فرصت دیدار مهیا حتما بد به دل راه نده مى رسد آقا حتما اى كه دنبال دواى غم هجران هستى مى شود درد نهان تو مداوا حتما اگر امروز نشد بوسه به دستش بزنیم وعده ى ما همه افتاده به فردا حتما ثمر گریه ى ما خنده ى روز فرج است آن زمان مى شكفد خنده به لب ها حتما دوره ى غیبت طولانى و تأخیر ظهور امتحانى است براى همه ى ما حتما كار ما منتظران چیست؟ اُمید و تقوا غم نخور مى شود آخر گره ها وا حتما هركه در زُمره ى ما منتظران مى باشد مى كند تا به ابد پشت به دنیا حتما انبیا منتظر آمدنش مى باشند مى رسد پشت سرش حضرت عیسى حتما كاش باشیم و ببینیم كه روز رجعت مى سپارد عَلَم خویش به سقّا حتما زره شیر خدا بر تن و شمشیر به دست مى رسد منتقم حضرت زهرا حتما انتقام دَرِ آتش زده را مى گیرد وَ به آتش بكشد آن دو نفر را حتما 🌺🍃 مهربان باش که این عمر گران می‌گذرد قدر این لحظه بدان چرخ زمان می‌گذرد بر لبی گل بنشان دست فقیری تو بگیر هرچه با هر که کنی، بر تو همان می‌گذرد آسمان را به زمین با قلم عشق بدوز زندگی از برت این گونه روان می‌گذرد خنده کن غنچه‌ی احساس برویان که بهار به همین سرعت بسیار جهان می‌گذرد پاسح لطف نگاهی به محبت تو بده در عوض از دلت آن آه و فغان می‌گذرد اگر از عشق به هر سینه گلی هدیه کنی غم پریشان شده افسوس کنان می‌گذرد به تمنای دو چشمان بهارانه‌ی تو روز و شب سخت بر این سوخته جان می‌گذرد ذاکران امام حسین