☘کابل های زیر دریا ، دکل ها، برجهای سلولی، بالنها، پهبادها، جایگزین ماهوارهها هستند و از آنها استفاده می شود. ☘
#ماهواره
#ایستگاه_فضایی
#جی_پی_اس
#برجهای_سلولی
#بالن
#دکل
#GPS
•┈┈•••✾•✾•••┈┈•
@Zamin_takht
•┈┈•••✾•✾•••┈┈•
🌐 ایستگاه فضایی
اگر زمین مسطّح باشد ، چگونه می توان ایستگاه فضایی را توجیه کرد؟
#ایستگاه_فضایی وجود دارد و همگی می توانیم شب ها با استفاده از نرم افزارهای #ردیاب آن را در آسمان ببینیم.
و با #تلسکوپهای آماتوری از مناطق جنوبی ایران نیز، قابل رؤیت است.
🔗 مسیر حرکت #ایستگاه_فضایی
میتوان همین مسیر را در نقشهی #زمین_مسطح نیز رسم کرد.
🛰 ماهوارهها
🔴 ماهواره در زمینکروی
به دستگاههای ساخت بشر گفته میشود که به فضا فرستاده شده و در مدارهایی به گرد زمین یا سیّارات دیگر میچرخند.
اگر زمین مسطّح باشد، پس ماهوارهها چطور کار می کنند؟
ماهوارهها میتوانند در #مدار_زمین قرار گرفته و با چرخش دایرهوار یا بیضیوار حول #منطقهی_پوششی خود ، با #منبع_خورشیدی و #سوختهای_اتمی حرکت کنند.
همانطور که #میدان_مغناطیسی ، نیروی گرانش و.. در مدل زمین مسطّح وجود دارد، نحوه عملکرد ماهوارهها نیز به راحتی در مدل زمین مسطّح قابل اجرا می باشد؛
اما آیا حقیقت بطور کامل درباره ماهوارهها گفته می شود؟
درست است که ماهوارهها وجود دارند، امّا همه #ارتباطات توسط ماهوارهها برقرار نمی شود. بسیاری از شرکت ها و موسّسات با کاهش هزینه ها، به استفاد از #بالنها روی آوردهاند.
اولین ماهواره به نام اسپوتنیک ۱ در سال ۱۹۵۷ توسط روسیه پرتاب شد و مردم جهان را در شوک عظیمی فرو برد. همچنین ماهواره اکسپلورر هم اولین ماهواره آمریکایی بود که در ۱۹۵۸ پرتاب شد، دقیقا سالی که ناسا تاسیس شد.
موقعیّت یابی زمینی یا #جی_پی_اس با تکنولوژی زمینی وجود داشته و این تکنولوژی از پایه ربطی به وجود ماهوارهها نداشته است.
امروزه می توان ماهواره ها را در بحث جی پی اس بسیار مفید دانست؛ اما داستان جی پی اس به اینجا ختم نمی شود.
اولین #جی_پی_اس ها با #سیستمهایزمینی کار میکردند. تکنولوژی جی پی اس هم زمینی و هم ماهوارهای است و قبل از ساخت ماهواره از #دکلها استفاده می کردند.
سال های زیادی از #موقعیت_یابی با تکنولوژی زمینی استفاده میشد و #برجهایی برای موقعیّت یابی ساخته شده بودند.
این سیستم های کلاسیک و قدیمی محدودهای تا ۱۵۰۰ مایل(۲۴۰۰ کیلومتر) داشتند و این محدوده را #پوشش میدادند.
از ویکی پدیا: "چنین سیستمی نخستین بار در دوران جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و تحت عنوان سیستم ناوبری گیی و توسط نیروی هوایی سلطنتی برای استفاده توسط فرماندهی بمب افکنها مورد استفاده قرار گرفت.
این راه با به کارگیری سیستم دقیق تر #سیستمهای_ناوبر Decca در ۱۹۴۴ توسط نیروی دریایی سلطنتی دنبال شد. همزمان، نیروی دریایی آمریکا با سیستم LORAN-C با هدف ناوبری دوربرد در دریا این سیستم را همراهی کرد.
از دیگر نمونههای چنین سیستمی پس از جنگ میتوان به سیستم معروف سیستم موقعیّت یابی #لورن_سی LORAN-C در گارد ساحلی ایالت متحده، سیستم بینالمللی امگا ، و سیستم های آلفا و CHAYKA در اتحاد جماهیر شوروی اشاره کرد.
همه این سیستمها کاربرد داشتند، تا زمانی که توسط سامانه ماهوارهای ناوبری جهانی مثل سیستم موقعیّتیاب جهانی (GPS) جای آنها را گرفت."