+ تموم شد .. و پرونده ها بسته . فقط ی چیزی بگم.. تمومِ امشب تو هیئت موقع برگشت تو این فکر بودم ک چی میشد اگه این سحر پستِ همه ی کانالا این بود : بچه ها ! شما هم صدای #منادی رو شنیدید ؟! آخ ..💔

تو تموم این مدت ... از سحر تا چند دقیقه پیش که اذان بود، منتظر بودم صدای منادی رو بشنوم و بعدشم صدای آقا رو که تو مکه، کنار کعبه، میگن: الا یا اهل العالم انا الامام القائم انا الصمام المنتقم الا یا اهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا الا یا اهل العالم ان جدی الحسین طرحوه عریانا.... نیومد نیومد...

- امـروز چه روزیه؟ +جمـعـه و بلافاصـله پــرسیـدم: چـطور مگـه؟ بی تامــل گفت: توقـعـت هـمـیشه از این روز یعنی جـمـعـه چی بوده؟ دلـم فرو ریـخت. از شنیدن دو کـلـمه جـمـعـه و توقـع یاد این فراز از زیارت امــام زمـان در روز جـمعه افتادم: و هـذا یـوم الــجمـعه و هو یـومک المتـوقـع فیه ظـهورک ( و امـروز جـمعه است. همـان روزی اسـت که در آن ظـهـور تو انــتــظار می رود) پـیش از آن که من پـاسـخ بدهم یا سـوالی بپرسـم، مـحکـم و آمرانه گـفت: سـریع بیا که بریم. داره دیـره می شـه دل نـگران پـرسیدم: یعنی همـین الـآن ؟! جواب داد: پـس کـی ؟ میگم داره دیـره می شه! تـداعـی کارهای انجام نشده و یـادآوری بـی بضـاعتی و خالی بودن دسـت، سبـب شد که با لـحـن آکـنده از انـدوه و حسرت بـگویم: نمـی تونم! من روم نـمیـشه دست خالی خـدمت آقا بـرسم. بعدا وقـتی کـارام به انجام رسیـد می آم. با لحنـی حاکی از قطع امـید گفت: بعدا دیـره! اگـر اهـل آمـدنی، الـآن وقتـشه! یه کـلـام بگو می آی یا نمی آی؟ گفتم: آخـه.... می دونـی.... مـن آمـاده شـدنم... یک کـمی معطلی داره... نیـست دیـشب نـخوابیـدم... شاید اگه دوش بگـیرم از این منـگی و خواب آلـودگی در بیـام. با ریـشخـند گفت: دوش چیـه ؟! حتـی مـجـال لبـاس عـوض کـردنـم نیـست. با هـرچــی تنتـه سریـع بیا که بـریم. دیدم که ایـن طور کنـدن و رفـتـن فــوری و آنـی را در خـودم نمی بیـنم، پس بـا قـاطعیت گفتم: در این وضـعیـتی که من هسـتم، یک همچـین شتـاب و عجله ای نه صـلاحـه و نه عمـلی. با لـحـن مؤاخـذه پرسیـد: یـعـنی چـه؟ گفـتم: برای امـر به این مـهمـی من باید بتونم سـرپا باشم یا نــه; الـآن با این حـال و روز که نـمی تـونم. شمـا بریـن، من حـالم که جـا اومد، خـودم میام. با لـحـن آکـنده از یـاس و حسـرت و تـاسف و خـشونـت گفت: پس لااقـل از اون دعـاها و ادعـاهای تو خـالیـت دسـت بردار! الـآن که در بـازه امکان اومـدن هسـت. وقـتی بسته شـد، که دیـگه امـکان نـداره! #کمی_دیرتر 📖 #سید_مهدی_شجاعی @Zamire_moshtarak

بخونید حتما!

اساسا بعضی از آدم ها پوست موز صفت هستند. مترصد زمین زدن خلق الله! قسمتی از آدم ها پوست خیار صفتند درکنارشان جوان می مانی یا دست کم خیال میکنی جوان شده ای. یک عده پوست پرتقال صفتند تا کردن و معاشرت کردن با آن ها قلق دارد. علی ما یبدو تلخند لکن بالقوه ظرفیت مربا شدن دارند. ایضا حضور چشم گیر در نثار زرشک پلو! عده ای دیگر پوست گردو صفتند. پوست گردوی تازه صفت! جوری سیاهت میکند که تا مدتها اثرش بماند. بخش دیگر اما شفاف و زلال اند لکن بعضا همزمان شکننده و ظریف هم هستند. این جماعت پوست سیر و پیاز صفتند. گروهی موسوم اند به آدم های پوست پسته صفت. متصل نیششان تا بنا گوش باز است. جماعتی پوست تخمه صفتند باید جوری از آن ها انتفاع ببری که کمترین تماسی با آن ها پیدا نکنی و الا شورش را در می آوردند. تعامل با شماری آدم ها ترفند و تکنیک می طلبد. این ها پوست آناناس صفتند‌. #گچ_پز📚🍂 #محسن_رضوانی @zamire_moshtarak

عشق به دیگری یک ضرورت نیست، حادثه است‌‌. عشق به وطن ضرورت است نه حادثه. عشق به خدا ترکیبی ست از ضرورت و حادثه #یک_عاشقانه_آرام❤️📚 #نادر_ابراهیمی @zamire_moshtarak

همه ی فرمانده گردان ها و شورای فرماندهی تیپ ما و لشکر های ۲۷ و ۱۰ در جلسه حضور داشتند. فرماندهی لشکر با حاج همت بود. او را قبلا در سومار دیده بودم؛ ولی اولین بار بود که پای صحبتش می نشستم. او با استادی تمام وضعیت ما و دشمن را تشریح کرد و یک بار دیگر، تقسیم کار و وظایف هر یگان را برشمرد. انصافا من ک خیلی ها انگشت به دهان مانده بودیم‌. این اندازه تسلط بر دقایق و ظرافت های جنگِ متکی بر تفکر جهادی امام، از زبان او به معجزه می مانست و ما پاسداران پیش ارتشی های خبره که سن و سال بالایی هم داشتند، احساس غرور می کردیم‌. غروب شد. تا برای وضو رفتم و برگشتم، دیدم که تمام آن جمع پشت سر همت به نماز ایستاده اند. رکعت دوم بود. آن چنان در قنوتش گریه می کرد که برای لحظه ای به جای پیوستن به صف جماعت، محو تماشای او شدم‌. #آب_هرگز_نمی_میرد📚💧 #حمید_حسام @zamire_moshtarak

از کتاب های غیر داستان و به قول خودم #جدی اون هایی که وقتی خوندید خیلی بهتون چسبید و باهاش عشق کردید رو میشه معرفی کنید؟👇 @narjes_sadat

شخصیت اول داستان، فردی به نام محسن هست که اهل بجنورده و اتفاقات کودکی ش رو با همکلاسی و خانواده بیان می کنه ‏بعضی موقع ها تبلیغاتی که روی یک کتاب میشه خیلی گول زنکه! مثلا پشت کتاب نوشته هنگام خواندن این کتاب آهسته بخندید همسایه ها خواب اند، این موضوع و اینکه نوشته بود داستان طنزه باعث شد که بخرمش! شاید تبلیغات خندوانه درباره این کتاب و اینکه نویسنده ش رو هم توی نمایشگاه کتاب تو انتشارات سوره مهر دیدم در خریدش بی تاثیر نبود. در کل بدک نبود اما حس کردم ریتم داستان خیلی یکنواخته و فقط آخر داستان بود که حس کردم از این یکنواختی دراومده... به علاوه اینکه طنزهای داستان رو خیلی دوست نداشتم و فقط دو سه جاش بود که از ته دل خندیدم... البته این نظر منه چون یه عده ای هم بودند که خلاف نظر من رو داشتن و کلی هم با کتاب خندیده بودن! اگه این کتاب رو خوندین منتظر نظراتتون هستم:) #آبنبات_هل‌دار #مهرداد_صدقی

چی جوریه که یه ماه ازت دورم و هنوز دارم نفس می کشم؟ :) عیدت مبارک عمه🍃🌸 #دلتنگی

سر افطار آخر، برای همدیگه دعا کنیم🙏🌸🍃