🕌در محضر امام روح الله (۳۷) 📌امام خمینی (ره): امروز به مستمندان و مستضعفان که ولی نعمت ما هستند خدمت کنید؛ پیش خدای تبارک و تعالی کمتر خدمتی است که به اندازه خدمت به زاغه نشینان فایده داشته باشد. 📚صحیفه نور، جلد ١٨،صفحه ۵٨ #امام_خمینی 📌 بازنشر کلیه مطالب جهت روشنگری عموم مردم ، با ذکر #صلوات، بدون ذکر منبع هم مجاز است. @zandahlm1357

📹فرازهای فوق العاده زیبایی از استاد محمد شحات انور با معرفی مقامات

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

اثبات نبوت پيامبر نبوت پيامبر اسلام (ص) -۱ شنيده ايد كه مأمون [۱]شيوة مبارزه با رهبران شيعه را تغيير داد. پدر و خاندان جنايتكارش، امامان شيعه و مسلما نان آگاه و با تعهد را تحت سخت ترين شرائط قرار داده بودند، و با انواع شكنجه‌ها از بين مي‌بردند واكنش طبيعي اين سختگيري ها، جامعه اسلامي را آماده انفجار كرده بود. مأمون كه در ميان خلفاء عباسي مردي دانشمند و سياستمدار بود، تاكتيك مبارزه با انقلابيون را تغيير داد، و تصميم گرفت با دعوت كردن امام رضا عليه السّلام به مركز، و راه دادن او به دستگاه خلافت، امام را در ذهن توده مردم بي اعتبار نمايد، و موضع گيري امام و پيروان او را در برابر حكومت وقت، تباه سازد. امام كه كاملاً از نقشه خطرناك او آگاه بود، با ابتكار خاصي تمام نقشه‌هاي او را نقش بر آب ساخت، و برخلاف آنچه مأمون پيش بيني مي‌كرد روز به روز بر محبوبيت امام در جامعه، و گرايش توده مسلمانان و غير مسلمانان به او افزوده مي‌شد. روزي مأمون به نظزش رسيد كه بزرگترين داشمندان مختلف آن عصر را به طوس دعوت كند و مجلسي تشكيل دهد كه آنها با امام رضا عليه السّلام بحث كنند، شايد از اين راه بتواند از شكوه علمي امام بكاهد. شخصي به نام نوفلي مي‌گويد: روزي خدمت امام بودم و با او مشغول صحبت بوديم كه ياسر سرپرست كارهاي امام، وارد اطاق شد و پيام مأمون را خدمت امام عرض كرد كه: دانشمندان مختلف اديان و مكتب‌هاي گوناگون از تمام ملت‌ها پيش من آمده اند، اگر صلاح مي‌دانيد با آنها گفتگو كنيد، فردا اينجا تشريف بياوريد وگرنه مزاحم نمي شويم، و اگر هم مايل باشيد ما خدمت برسيم؟ امام عليه السّلام پاسخ داد كه بگو مقصودت را مي‌دانم، و فردا به خواست خدا خودم خواهم آمد. نوفلي مي‌گويد: پس از اينكه ياسر بيرون رفت، امام رو به من كرد و گفت:... مي‌داني مقصود مأمون از اين كار چيست؟ گفتم: فدايت شوم، مقصودش آزمايش شما است، ولي كار بي اساسي كرده، و بدكاري نموده است. امام: چه كاري؟ نوفلي: اهل كلام و بدعت، برخلاف دانشمندان مسلمان هر چه بفرمائيد، از شما مطالبه دليل مي‌كنند، مثلاً اگر بگوئيد خدا يكي است مي‌گويند يكي بودن او را اثبات كن، و و اگر بگوئيد: محمد فرستادة خدا است، مي‌گويند رسالت او را اثبات نما، پس از اينكه دليل كافي هم براي آنها آورده شود، آنقدر مغالطه مي‌كنند تا انسان نظرية خود را رها كند، و از اين لحاظ اين مجلس براي شما خطرناك است. امام لبخندي زد و فرمود: مي‌ترسي كه من در پاسخ آنها بمانم؟ نوفلي: نه والله، بيم ندارم، و اميدوارم كه خداوند شما را بر آنها پيروزي دهد. امام: مي‌داني مأمون كي از اين كار خود پشيمان مي‌شود؟ نوفلي: آري. امام: آنوقت كه مي‌بينيد پيروان تورات را، با تورات، و پيروان انجيل را با انجيل، و پيروان زبور را، با زبور، و صابئين[۲] را با لغت عبراني، و هرابذه[۳] را با لغت فارسي، و اهل روم را با زبان رومي و پيروان هر مكتب و هر نظريه را با زبان خودشان محكوم مي‌كنم. وقتي كه همه آنها دست از نظريه خود برداشتند، و تسليم نظريه من شدند، آن وقت مأمون مي‌فهمد كه من بايد رهبري جامعه را به عهده بگيرم نه او، و از كار خود پشيمان مي‌شود. صبح شد و طبق قرار داد، امام در آن مجلس فوق العاده مهم حضور يافت... مأمون رو به (جاثليق) رياست دانشمندان مسيحي كرد و امام را به او معرفي نمود و از او خواست كه با امام مناظره كند و ضمناً انصاف را در بحث از دست ندهد. جاثليق: من چگونه مي‌توانم با كسي بحث كنم، كه بر اساس كتابي (قرآن) كه منكر آن هستم، و پيامبري كه به او ايمان ندارم، با من مناظره مي‌كند؟ امام: اگر بر اساس گفته‌هاي انجيل خودت، با تو بحث كنم قبول داري؟ جاثليق: آيا مي‌توانم آنچه را انجيل گفته، و قبول نكنم؟ آري مي‌پذيرم، هر چند به زيانم تمام شود. امام: اكنون هر چه مي‌خواهي بپرس تا جواب دهم؟ جاثليق: شما دربارة نبوت عيسي، و كتاب او چه مي‌گوئيد؟ امام: من آن عيسي را به پيامبري قبول دارم كه به نبوت محمد اعتراف كرده، و به ظهور او مژده داده، و منكر نبوت آن عيسي هستم كه اعتراف به نبوت محمد و كتاب او نكرده و مژده ظهور او را به امتش نداده. جاثليق: آ يا براي پذيرفتن اخبار، و حكم كردن بر طبق آن، دو گواه مورد اطمينان لازم نيست؟ امام: چرا. جاثليق: شما از كجا مي‌گوئيد كه عيسي به نبوت محمد اعتراف كرده و به پيروانش مژده ظهور او را داده؟، بر اساس اعترافي كه همين الان كرديد شما بايد اثبات پيشگوئي عيسي از نبوت محمد، دو گواه غير مسلمان كه مورد تأييد مسيحي‌ها باشد بياوريد شما هم مي‌توانيد عين همين تقاضائي را كه كردم، از ما بنمائيد. امام: منصفانه سخن گفتي، اگر گواهي شخصي عادل و مورد اطميناني را كه پيش عيسي از ديگران مقدم بود، برنبوت محمد، اثبات كنم، مي‌پذيري؟ جاثليق: مقصودت از آن شخص عادل كيست؟

امام: يوحنّاي ديلمي. جاثليق: به به نام كسي را بردي كه محبوب ترين افراد مسيح بوده. امام: تو را سوگند مي‌دهم، آيا در انجيل اين هست كه يوحنا گفته: « مسيح، از آئين محمد عربي مرا خبر داد، و به من مژده داد كه پس از او محمد مي‌آيد، و من هم اين مژده را به حواريون دادم، و آنها به محمد ايمان آوردند »؟ جاثليق: يوحنا به نبوت مردي، به خاندان و وصي او مژده داده ولي روشن نكرده چه موقعي ظهور مي‌كند، و نام آنها را بيان نكرده....... #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

❇️ تدریس کتاب #جاذبه_و_دافعه_علی ❇️ ( جلسه 1 کتاب جاذبه و دافعه علی) 🎤 با توضیحات استاد احسان عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر علوم حدیث و تاریخ 👌 کتب شهید مطهری، راهی عالی برای قوی شدن

💠 سلسله مباحث #آیات_مهدوی 28 ❇️جلسه ۲۶ 🎤 با توضیحات حجت الاسلام و المسلمین #استاد_محمدرضا_نصوری ( معاونت مرکزتخصصی مهدویت کشور و معاونت فرهنگ ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) کشور)

📗کتاب صوتی #من_ادواردو_نیستم قسمت 8⃣@zandahlm1357

✍️ #نماهنگ "دلير افغان‌، عزیز ایران" با صدای کربلایی‌محمدحسین #پویانفر تقدیم نگاهتان دلیر افغان... عزیز ایران... یه کاری کن منم شهید بشم قوماندان... 💔 @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

توحید و اقسام آن قوله علیه السلام: لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَکَ [لاَ شَرِیکَ لَکَ]. یعنی: نیست معبود و مطاع و مؤثری جز تو و در اثر واحدی بلا شریک. بعد بدان که: توحید حق تعالی سه قسمت است که عبد موحّد باید تصدیق نماید ؛ اول: توحید ذات، دوّم: توحید صفات، سوّم: توحید افعال. توحید ذاتی امّا توحید ذات آن که: قائل باشد که خدا در ذات شریک ندارد، واحد و فرد است، چنان که احد است، یعنی: بسیط الذات است نه آن که چون ممکنات مرکّب باشد از اجزاء خارجی چون ماده و صورت ؛ و از اجزاء معنوی چون ماهیت و وجود و جنس و فصل، چه هر مرکّب از اجزاء در تحقّق محتاج به اجزاء است. و این توحید ذاتی وقتی ثابت می‌شود که موحّد به مقتضای: « یا هو یا من هو یا من لیس الاّ هو » [۱] وجود را بالحقیقه از کلّیه موجودات سلب و ساقط نموده، به مفاد « التوحید إسقاط الإضافات » [۲]، تمام را مظاهر آیات آفاقی و انفسی خدا داند، کما قال تعالی: « وَ فِی الاْءَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ * وَ فِی أَنفُسِکُمْ أَ فَلاَ تُبْصِرُونَ [۳] »، و به این لحاظ است که « کُلُّ شَیْ ءٍ هَالِکٌ إِلاَّ وَجْهَهُ [۴] ». ---------- [۱]: ۱ - بسنجید: بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۱۶۹: «یا هو یا هو یا» من لیس کهو الاّ هو یا من لاهو... ». [۲]: ۲ - بنگرید: عوالی اللئالی، ج ۴، ص ۱۲۹ ؛ شرح الاسماء الحسنی، ج ۱، ص ۷۸. [۳]: ۳ - سوره مبارکه ذاریات، آیات ۲۰ و ۲۱. [۴]: ۴ - سوره قصص، آیه ۸۸. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

وقت ابوذر می‌گوید: روز تو شتر توست، وقتی سر به سوی تو دراز کند، همه ی وجودش به اطاعت تو آماده شود، می‌خواهد بگوید: اگر در اول روز کار نیکی انجام دادی تا آخر چنین خواهد شد. شعری در هجو دوستی دارم با ریش دراز بدون فائده، ریش او مانند شبهای زمستان طولانی و ابری و سرد است. لنا صدیق و له لحیة طویلة لیس لها فائدة کانها بعض اللیالی الشتاء طویلة مغتمة باردة سخن بی فایده امام علی علیه السلام شنید کسی سخنانی می‌گوید که او را فایده ندهد. فرمود: ای مرد: املا می‌کنی بر دو نویسنده ی اعمالت نامه ای را بسوی پروردگارت. یا هذا انما نملی علی کتابیک کتابا الی ربک. دیوانه یا عاقل افلاطون می‌گوید: اگر دوست داری زندگی تو پاکیزه شود، خشنود باش که مردم به تو به جای اینکه بگویند عاقل هستی، بگویند دیوانه ای. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

۵۲- امام جماعت پرتوی از اسرار نماز » امام جماعت در نماز جماعت، آنکه جلو می‌ایستد و مردم به او اقتدا می‌کنند، «امام» نام دارد. بعضی نیز به او «پیشوا» می‌گویند. در نظام اجتماعی سیاسی اسلام، آنکه پیشوایی جمعی را به عهده دارد، باید از یک سری فضیلت‌ها و برتری‌ها برخوردار باشد، تا فضایل او، الهام بخش دیگران نیز باشد. در نماز جماعت نیز، پیش نماز، باید در علم و عمل و تقوا و عدالت، برتر از دیگران باشد. در حدیث می‌خوانیم: «فَقَدِّمُوا اَفْضَلَکُمْ» (۵۰۳) و«فَقَدِّموا خیارَکُم» (۵۰۴) یعنی به با فضیلت ترین و بهترین خودتان اقتدا کنید. احادیث، در این باره، بسیار است. به چند نمونه اشاره می‌کنیم: امام جماعت، باید کسی باشد که مردم به ایمان و تعهّد او اطمینان داشته باشند. (۵۰۵) امام صادق علیه السلام فرمود: امام جماعت، رهبری است که شمارا به سوی خدا می‌برد، پس بنگرید که به چه کس اقتدا می‌کنید. (۵۰۶) ابوذر فرمود: امام شما، در قیامت، شفیع شماست. پس شفیع خودتان را از افراد سفیه و فاسق قرار ندهید. (۵۰۷) اقتدا کردن افراد ناشناخته و آنان که در دین یا امامت، غلّو می‌کنند، نهی شده است. (۵۰۸) افرادی که در جامعه، بخاطر گناه علنی، شلاّق خورده اند، یا از طریق نامشروع، بدنیا آمده اند، حقّ امام جماعت شدن ندارند. (۵۰۹) امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه شریفه «خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَکُلَ مَسْجِدٍ» (۵۱۱) هنگام رفتن به مسجد، زینت خود را همراه داشته باشید. فرمود: زینت مسجد، پیشوای شایسته و امام جماعت مسجد است. (۵۱۲) البته پوشیدن لباس پاک و داشتن وقار و عطر زدن و... نیز در روایاتی به عنوان «زینت مسجد» آمده است. امام باقر علیه السلام فرمود: امام جماعت باید از افراد اندیشمند و صاحب فکر باشد. (۵۱۳) رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: کسی که پشت سر امام عالم نماز بخواند، گویا پشت سر من و حضرت ابراهیم، نماز خوانده است. (۵۱۴) امام جماعت، باید مراعات ضعیف ترین افراد را بکند و نماز را طول ندهد. (۵۱۵) از مجموع این احادیث، موقعیّت حساس امامت جماعت شناخته می‌شود. انتخاب امام جماعت از آنجا که در امام جماعت، برتری و فضیلت بر دیگران شرط است، اگر در موقعیّتی، چند نفر شایستگی آنرا داشتند که به آنان اقتدا شود، باز هم اوصاف و شرایطی به عنوان اولوّیت در روایات مطرح است که آموزنده است و گرایش به ارزشها و انتخاب بهتر را می‌آموزد. از جمله: ۱- کسی که قرائت نمازش بهتر باشد. «اقْرئهم» ۲- کسی که در هجرت، پیشقدم باشد. «اَقْدَمُهم هِجَرةً» ۳- کسی که دین شناس تر و در مراتب علمی برتر باشد. «اَعْلَمُهم بالسُنةِ واَفْقَهَهُمْ فی الدّین» ۴- کس که سنّ بیشتری داشته باشد. «فَاَکْبَرُهم سِنّاً» ۵ - کسی که انس او با قرآن بیشتر باشد. ۶- کسی که زیباتر و خوشروتر باشد. (۵۱۶) ۷- صاحب منزل، از مهمان در امام جماعت شدن مقدّم است. ۸ - امام جماعت دائمی، بر افراد تازه وارد به مسجد، مقدّم است. در میان امتیازات، به مسئله (عالِم بودن) بیش از هر چیزی تکیه شده است. این دانایی و اعلمیّت، در همه مواردی که نوعی رهبری و پیشوایی در کار است، شرط و امتیاز است. در حدیث است: «مَنْ صَلّی بقومٍ وَ فیهم مَنْ هُوَ اَعْلَمُ مِنْهُ لَمْ یَزَلْ اَمْرُهم اِلَی السِّفالِ الی یوم القیامةِ» (۵۱۷) کسی که امامت نماز و پیشوایی گروهی را به عهده بگیرد، در حالی که میان آنان، داناتر از او هم باشد، وضع آن جامعه تا قیامت، همواره رو به سقوط و پستی است. البته همچنان که در حدیثی گذشت، امام جماعت باید مورد پذیرش و قبول مردم باشد. این مقبولیّت، از راه علم و پاکی و عدالت و تواضع و اخلاق نیکو بدست می‌آید. نباید غفلت داشت که گاهی دشمنان و اهل نفاق، برای ضربه زدن به اسلام و روحانیت، امام جماعتی را با شایعه و تهمت و دروغ، بدنام می‌کنند تا او را به انزوا بکشند. هشیاری مردم، خنثی کننده این نقشه شیطانی است. پشت سر کسی نباید به جماعت ایستاد که با فسق و گناه و بدرفتاری، مقبولیت خود را از دست داده است، نه آنکه دست‌های مرموز دشمن، او را از نظرها انداخته باشد!... #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357