💠☀️💠☀️💠☀️💠 ☀️اخلاق مهدوی☀️ ◀️قسمت هشتاد و نهم ⚠️بحث دروغ: 🚫یکی از گناهان و آفت های خطـرناک زبان دروغ گفتن است. دروغ از گناهان کبیره هست و طبق روایات سرچشمه و در ورودی همه گناهان هست.❌ ⚜مومن قطعا خودش را به دروغ عادت نمی دهد. مخصوصا یک نیروی مهدوی، یک انسان مهدوی که می خواهد خودش را برای امام زمانش آماده بکند، خودش را با دروغ عادت نمی دهد، خودش را به دروغ خو نمی دهد تا خدای ناکرده ورد زبانش بشود. ⬅️این را بدانید دروغ از انسان یک شخصیت وارونه می سازد، اعتبار آن را از بین می برد و‌ اعتماد عمومی را نسبت به این فرد سست می کند.⚠️ آیا یک انسان مهدوی واقعا اینطور هست که بخواهد با دروغ برای خودش اعتباری کسب بکند⁉️ خُب قطعا رسوا می شود، هیچ وقت دروغ نمی تواند مخفی بماند. 💎مولانا یک ‌شعری دارد میگوید: آن یکی پرسید اشتر را که هی از کجا می آیی ای فرخنده پی؟ (یکی به شتری گفت از کجا می آیی ای شتر) گفت از حمام داغ کوی تو (منظور در رودخانه ای حمامی کردم..) (طرف) گفت خود پیداست از زانوی تو ⁉️چــرا...؟ چون زانوی شتر همیشه چرک و کثیفی.. داخلش جمع هست. می گوید تو واقعا اگر حمام بودی این چرک ها برای چی هست، چرا دروغ می گویی!؟ ✍یا آن ضرب المثل معروف که شتر سواری دولا دولا نمی شود. تو نمی توانی سوار شتر باشی و‌ بعد خودت را بخواهی مخفی کنی. شتر به آن بزرگی، سوارش هستی معلوم هستی. دروغ هم مثل همین است یعنی دروغ را نمی شود مخفی کرد. ❌بد است برای یک انسان مومن و یک انسان مهدوی که بخواهد به هر دلیلی و به هر توجیهی دروغ بگوید. متأسفانه بعضی افراد، خودم😔 را می گویم شاید در یک روز ده ها دروغ بگویند و ‌نقطه اوج فاجعه هم آنجاست که اینگونه افراد نسبت به بازتاب های منفی و آن عواقب بدی که این دروغ در زندگی فردی و اجتماعی آنها دارد تأمل نمی کنند و فکر می کنند زرنگ هستند و به راحتی دروغ می گویند. ⚠️از آن طرف هم نمی دانند چقدر خدای متعال از دروغ نفرت دارد و دروغ گویی چیزیست بسیار بسیار بد‌! که خدا در قرآن صراحتا می گوید «وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثاً» [87/نساء] راستگوتر از خدا کی هست. یعنی اینقدر صفت مهمی هست که خدا این صفت را دارد به خودش نسبت می دهد. 🔹ادامه دارد .... 💽برگرفته از سخنرانی"اخلاق مهدوی" فایل شماره (17) 🎤استاد احسان عبادی #اخلاق_مهدوی 89 💠☀️💠☀️💠☀️💠 __________

♦️از کجا معلوم در آخرالزمان هستیم؟

هر روز با امام رضا .......: @zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: یادمه تو باختران توی اون ساختمان های آناهیتا که گردانمون (گردان_عمار) مستقر بود (سال ۶۶) منو شهید ابراهیم نوری با هم خلوت عارفانه ای کرده بودیم.. هرکدوم برای شهادتمون دعا و آرزو می‌کردیم. ابراهیم می‌گفت دعا کن من شهید شم. حتی برای نوع شهادتشم آرزو کرد.. گفتش: "دوست دارم توپ مستقیم بخورم پودر شم" آخرم تو فکه به همین آرزوش رسید. تو تنگه‌ ابوقریب فکه هدف یه گلوله مستقیم تانک قرار گرفت و بدنش از هم پاشیده شد.. "شهید ابراهیم نوری" #با_شهدا_گم_نمی_شویم @zandahlm1357

.......: من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357 💠💠💠💠💠💠💠

آیا زمان آن نرسيده كه روزي #ده_دقيقه نهج البلاغه اميرالمومنين (علیه السلام) رابخوانيم حداقل روزي يك صفحه 📖 ترجمه فارسي ....

🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_85 وقال عليه السلام : مَنْ تَرَكَ قَوْلَ: لاَ أَدْري، أُصِيبَتْ مَقَاتِلُهُ. كسى كه جمله «نمى دانم» را ترك كند خود را به كشتن خواهد داد. (اظهار اطلاع در همه چيز سبب گمراهى و گمراه ساختن و مايه هلاكت دنياو آخرت خواهد شد).

شرح و تفسير خطرات ترک «نمى دانم» امام(عليه السلام) در اين گفتار حکيمانه سخنى را که در حکمت 82 آمده بود به صورت جالب ديگرى بيان مى کند و مى فرمايد: «کسى که جمله «نمى دانم» را ترک کند مواضع آسيب پذير خود را در معرض ضربه هاى خطرناک (مخالفان) قرار داده است»; (مَنْ تَرَکَ قَوْلَ «لاَ أَدْرِي» أُصِيبَتْ مَقَاتِلُهُ). اشاره به اين که با اين کار خود را به هلاکت مى افکند و اين هلاکت ممکن است جنبه دنيوى داشته باشد در آنجا که سخنان نسنجيده و خطرآفرين است و يا جنبه اخروى، در آنجا که سخنانش لطمه به حيثيت و آبروى اشخاص وارد مى کند يا مردم را به گمراهى مى کشاند. «مقاتل» جمع «مقتل» است. ارباب لغت آن را به مواضعى از بدن که اگر ضربه بر آن وارد شود حيات انسان به مخاطره مى افتد تفسير کرده اند; مانند سر و سينه و امثال آن. ابن ابى الحديد در شرح اين سخن حکيمانه داستان جالبى از بوذرجمهر نقل مى کند که زنى نزد او آمد و از مسئله اى سؤال کرد. بوذرجمهر گفت: نمى دانم. زن عصبانى شد. گفت: پادشاه هر سال آلاف و الوفى به تو مى دهد که بگويى نمى دانم؟ بوذرجمهر گفت: آنچه را به من مى دهد در برابر چيزهايى است که مى دانم و اگر مى خواست در برابر آنچه نمى دانم چيزى به من بدهد تمام بيت المال او نيز کفايت نمى کرد (اشاره به اين که مسائلى را که ما نمى دانيم بسيار بيشتر از آن است که مى دانيم). نيز از بعضى فضلا نقل مى کند که اگر کسى در برابر چيزهايى که نمى داند بگويد: نمى دانم، او را تعليم مى دهيم تا بداند و اگر بگويد: مى دانم، امتحانش مى کنيم تا بگويد نمى دانم (و رسوا شود).(1) شبيه اين سخن را مرحوم مغنيه در فى ظلال نهج البلاغه از کتاب «الحکمة الخالده» نقل مى کند که دانشمندى مى گفت: گفتن «لا أدرى» (نمى دانم) را ياد بگيريد، چرا که اگر بگوييد نمى دانم به شما تعليم مى دهند تا بدانيد و اگر بگوييد مى دانم از شما سؤال مى کنند و نمى دانيد و رسوا مى شويد. سپس مى افزايد: احدى از ياران رسول خدا(صلى الله عليه وآله)ادعا نکرد که همه چيز را مى داند و به طور مطلق نگفت: «سلونى» (از من بپرسيد) به جز على بن ابى طالب(عليه السلام)(2). در همين رابطه ضرب المثلى نقل شده است که آن نيز محتواى کلام امام را دارد: «مَقْتَلُ الرَّجُلِ بَيْنَ فَکَّيْهِ» موضع آسيب پذير انسان در ميان دو فک او قرار دارد (يعنى زبان او مايه هلاکت او مى شود).(3) مرحوم شوشترى از قتاده (فقيه معروف اهل سنت) نقل مى کند که روزى ادعا کرد که من هر چه را تا به حال شنيده ام يا به حافظه سپرده ام هرگز فراموش نکرده ام. بعد از اين سخن به خدمتکارش گفت: کفش مرا بياور بپوشم. خدمتکار گفت: کفش شما در پاى شماست (وى از آن ادعا و اين عمل سخت شرمنده شد).(4) (1). شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 18، ص 236. (2). فى ظلال نهج البلاغه، ج 4، ص 266. (3). شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 7، ص 90. (4). شرح نهج البلاغه علامه شوشترى، ج 6، ص 359.