‌ ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی ولی چگونه مگس از پی شکر نرود سواد دیده غمدیده‌ام به اشک مشوی که نقش خال توام هرگز از نظر نرود ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار چرا که بی سر زلف توام به سر نرود دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود مکن به چشم حقارت نگاه در من مست که آبروی شریعت بدین قدر نرود من گدا هوس سروقامتی دارم که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری وفای عهد من از خاطرت به در نرود سیاه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بینم چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید چو باشه در پی هر صید مختصر نرود بیار باده و اول به دست حافظ ده به شرط آن که ز مجلس سخن به در نرود #حافظ 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔 https://eitaa.com/zandahlm1357

۲۲۴. هنگامی که حضرت قائم (عجّل اللَّه فرجه الشریف) ظهور کند، کمک کردن به برادران واجب می‌شود، و تقویت و تعاون نسبت به آنان لازم شمرده می‌شود. فصلنامه انتظار https://eitaa.com/zandahlm1357

سلام لطفا #اندڪی_تأمل🇮🇷👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525

📆 تقویم روز 📌 یکشنبه ☀️ ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ 🌙 ۱۳ شوّال ۱۴۴۳ قمری 🎄 15 می 2022 میلادی ✨ مناسبت روز : . ارتحال زعیم شیعیان آیت الله سید حسین بروجردی (۱۳۸۰ ه‍.ق) . بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی . روز پاسداشت زبان فارسی 📎 #گرافیک_ثابت 📎 #تقویم

📹 رهبرمعظم انقلاب: فردوسی، حکیم ابوالقاسم فردوسی است، صاحبان فکر و اندیشه در طول زمان او را حکیم نامیدند. شاهنامه‌ی #فردوسی پر از حکمت است ♦️۲۵ ارديبهشت‌ماه روز بزرگداشت «حكيم ابوالقاسم فردوسی» شاعر و سخن‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه گرامی باد ⚜ #شاهنامه ⚜ #حکیم_فردوسی ═•☆✦𑁍❧🌹❧𑁍✦☆•═

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «فردوسی، مروّج فرهنگ ایرانی اسلامی» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٢/٢۵ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم به نام «روز بزرگداشت فردوسی» نامگذاری شده، لذا سخن امروز را با گرامیداشت یاد و خاطر این شاعر مسلمان ایرانی آغاز می‌نمائیم؛ «ابوالقاسم فردوسی طوسی»، حکیم، فیلسوف، ادیب و شاعر بزرگ حماسه سرا و پارسی‌گوی ایرانی در قرن چهارم است؛ او در تمام دوران زندگی، همواره در راه کسب علم و ادب، و فرهنگ و معارف ناب اسلامی و همچنین تاریخ و آداب و سنت ایرانیان، همت گمارده، چنانچه تنها یکی از اثرات جاودانه او، «شاهنامه» است که نوشتن آن حدود سی و پنج سال به طول انجامیده و نزدیک به پنجاه هزار بیت دارد و در این ابیات، داستان‌های حماسی پندآموز و تاریخ پهلوانان بزرگ سرزمین ایران را با رویکرد معارف ناب اسلامی نگارش نموده است؛ اکثر مورخین اذعان نموده‌اند که فردوسی پیرو مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بوده است؛ همچنین برخی از دانشمندان و علمای سرشناس شیعه مانند «عبدالجلیل قزوینی» و «قاضی نورالله شوشتری» به شیعه دوازده امامی بودن فردوسی، اذعان نموده‌اند؛ [مذهب فردوسی و ادیان در شاهنامه، ص۱۲] البته با نگاه به اشعار ولایی فردوسی، آن‌هم در زمان حکومت شاه محمود غزنوی و اهل‌سنت متعصب آن زمان، به آسانی می‌توان دریافت که او شیعه و شیفته اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بخصوص حضرت علی (ع) بوده، به‌گونه‌ای که همین اشعار وی، باعث رنجیده خاطر شدن شاه و پیمان‌شکنی او در رابطه با پاداش شاهنامه و همچنین خروج فردوسی از غزنین، پایتخت غزنویان شد و برخی از نویسندگان اهل سنت نیز به فردوسی لقب «رافضی» دادند! [همان] ابیاتی همچون: «که من شهر علمم، علیم در است / درست این سخن قول پیغمبر است» و یا: «سر انجمن بد ز یاران علی/ که خواندش پیمبر علی ولی» و یا: «منم بندهٔ اهل بیت نبی/ ستایندهٔ خاک و پای وصی اگر چشم داری به دیگر سرای/ به نزد نبی و علی گیر جای گرت زین بد آید گناه منست/ چنین است و این دین و راه منست برین زادم و هم برین بگذرم/ چنان دان که خاک پی حیدرم دلت گر به راه خطا مایلست/ ترا دشمن اندر جهان خود دلست نباشد جز از بی‌پدر دشمنش/ که یزدان به آتش بسوزد تنش» این اشعار حماسی در رابطه با امیرالمؤمنین (ع) در آن دوره که همه‌ی شیعیان تقیه می‌کردند، واقعاً شاهکار است؛ چنانچه آیت‌الله العظمی جوادی آملی (دامت‌برکاته) درباره این اشعار فرمودند: «مقام علمی فردوسی چنان بلند بوده که می‌توانسته چنین ابیاتی را بسراید و جرأت نکنند به او گزندی برسانند... نام مبارک حضرت امیر (ع) در آن دم و دستگاه جرمی نابخشودنی بوده! و فقط به دلیل عظمت فردوسی، این گفته‌هایش را تحمل کرده‌اند! (البته) فردوسی در توحید الهی (نیز) اشعاری عظیم و فیلسوفانه دارد که مرحوم صدرالمتالهین به عنوان سند، یکی از آن‌ها را ذکر می‌کند: "خداوند بالا و پستی تویی/ ندانم چه‌ای هرچه هستی تویی"؛ که تفسیر درست این شعر این است که همه حقیقت هستی خداست...»‌ (سخنان معظم‌له مورخ ٢٩ آذر ١٣٩٧) برخی از اُدباء و مورخین نیز، از جمله «سید حسن امین» اذعان نموده‌اند که فردوسی، اسلوب و روش به شعر در آوردن شاهنامه را از قرآن کریم گرفته و در این کتاب، فرهنگ ایرانی را به فرهنگ اسلامی پیوند زده... و راه نیک‌بختی در دنیا و رستگاری در جهان واپسين را نشان داده است؛ [فرهنگ در آیینه زبان و ادبیات فارسی، ص۳۶] انتقاد از پادشاهان و فراخواندن آنها به دادگستری، باور به ماندگاری نام نیک، انصاف در برابر دوست و دشمن، ستایش علم و عمل، مهر به همسر و فرزند، ستایش اندیشیدن و تأمل در کارها، نکوهش تنبلی و آز و دروغ و رَشک، و بالاخره باور به ناپایداری دنیا و تهیه توشه برای سرای آخرت از جمله نکاتی است که در سراسر شاهنامه به‌چشم می‌خورد؛ چنانچه گویی فردوسی، تمام شاهنامه را از سخنان حضرت علی (ع) الهام گرفته‌ و بر اساس معارف مکتب اهل بیت (ع) به رشته‌ی تحریر درآورده است؛ (سید جعفر شهیدی، بهره ادبیات از سخنان علی (ع)، ص٣٠) ✍️ رهبر فرزانه انقلاب (مدظله‌العالی) نیز در سخنان خود، بارها فردوسی و حکمت الهی اسلامی او را ستوده‌اند، که روزبرگ امروز را با بخشی از سخنان معظم‌له، به پایان می‌بریم: «حقیقت این است که فردوسی یک حکیم است... و حکمت او، حکمت الهیِ اسلامی است... شما خیال نکنید که در حکمت فردوسی، یک ذره حکمت زرتشتی وجود دارد... (او) دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بوده...؛ بله؛ من موافقم که از «فردوسی» تجلیل شود...فردوسی باید هم بزرگ شود، فردوسی در قلّه است.... او انسانی بوده برخوردار از معارف ناب دینی» (گزیده‌ای از سخنان معظم‌له مورخ ‌۱۳۷۰/۱۲/۰۵و ۱۳۹۰/۰۵/۲۴) ✍️ روحش شاد، یادش گرامی و نامش همواره جاودان باد.

💚✨گرامی‌باد حکیم ابوالقاسم فردوسی✨💚 ✨فردوسی؛ حکیمی الهی و پدر زبان فارسی✨ ✅امام خامنه‌ای حفظه‌الله‌تعالی: اول انقلاب عده‌‌‌یی از مردمِ بااخلاصِ بی‌‌‌اطلاع رفته بودند قبر فردوسی را در توس خراب کنند! وقتی من مطلع شدم، چیزی نوشتم و فوراً به مشهد فرستادم؛ که آن را بردند و بالای قبر فردوسی نصب کردند؛ نمی‌‌‌دانم الآن هم هست یا نه. بچه‌‌‌های حادی که به آنجا می‌‌‌رفتند، چشمشان که به شهادت بنده می‌‌‌افتد، لطف می‌‌‌کردند و می‌‌‌پذیرفتند و دیگر کاری به کار فردوسی نداشتند! حقیقت قضیه این است که فردوسی یک حکیم است؛ تعارف که نکردیم به فردوسی، حکیم گفتیم. الآن چند صد سال است که دارند به فردوسی، حکیم می‌‌‌گویند. حکمت فردوسی چیست؟ حکمت الهیِ اسلامی. شما خیال نکنید که در حکمت فردوسی، یک‌‌‌ذره حکمت زردشتی وجود دارد. فردوسی آن وقتی‌‌‌که از اسفندیار تعریف می‌‌‌کند، روی دین‌‌‌داری او تکیه می‌‌‌کند. می‌‌‌دانید که اسفندیار یک فرد متعصبِ مذهبیِ مبلّغ دین بوده که سعی کرده پاک‌‌‌دینی را در همه جای ایران گسترش بدهد. تیپ اسفندیار، تیپ حزب‌‌‌اللهی‌‌‌های امروز خودمان است؛ آدم خیلی شجاع و نترس و دینی بوده است؛ حاضر بوده است برای حفظ اصولی که به آن معتقد بوده و رعایت می‌‌‌کرده، خطر بکند و از هفت‌‌‌خان بگذرد و حتّی با رستم دست و پنجه نرم کند. وقتی شما شاهنامه را مطالعه می‌‌‌کنید، می‌‌‌بینید که فردوسی روی این جنبه‌‌‌ی دین‌‌‌داری و طهارت اخلاقی اسفندیار تکیه می‌‌‌کند. بااینکه فردوسی اصلًا بنا ندارد از هیچ‌‌‌یک از آن پادشاهان بدگویی کند، اما شما ببینید گشتاسب در شاهنامه چه چهره‌‌‌ای دارد، اسفندیار چه چهره‌‌‌ای دارد؛ این‌‌‌ها پدر و پسر هستند. فردوسی بر اساس معیارهای اسلامی، به فضیلتها توجه دارد؛ در حالی که برطبق معیارهای سلطنتی و پادشاهی، در نزاع بین گشتاسب و اسفندیار، حق با شاه است. «به نیروی یزدان و فرمان شاه» یعنی چه؟ یعنی هرچه شاه گفت، همان درست است؛ یعنی حق با گشتاسب است؛ اما اگر شما به شاهنامه نگاه کنید، می‌‌‌بینید که در نزاع بین اسفندیار و گشتاسب، حق با اسفندیار است؛ یعنی اسفندیار یک حکیم الهی است. فردوسی از اول با نام خدا شروع می‌‌‌کند «به نام خداوند جان و خرد/ کزین برتر اندیشه بر نگذرد» تا آخر هم همین‌‌‌طور است؛ فردوسی را با این چشم نگاه کنید. فردوسی، خدای سخن است؛ او زبان مستحکم و استواری دارد و واقعاً پدر زبان فارسی امروز است؛ او دل‌‌‌باخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بود؛ شاهنامه را با این دید نگاه کنید. البته بعضیها زردشتی‌‌‌مسلکند، بعضیها هم زردشتی‌‌‌مسلک نیستند. آن‌‌‌هایی که زردشتی‌‌‌مسلکند، خوششان می‌‌‌آمد که به زردشتیگری تظاهر کنند و چیزی در باره‌‌‌ی فردوسی بگویند؛ اما حقیقت قضیه که این نیست. این شاهنامه‌‌‌ی فردوسی در مقابلمان است. شما خیال می‌‌‌کنید که اگر در شاهنامه‌‌‌ی فردوسی چیزی برخلاف مفاهیم‌‌‌ اسلامی وجود داشت، این‌‌‌قدر در جوامع اسلامی جا می‌‌‌افتاد؟ شما می‌‌‌دانید که در این نسلهای گذشته، مردم ما چقدر دینی بوده‌‌‌اند. در کدام خانه و کدام ده و کدام محله، شاهنامه نبود یا خوانده نمی‌‌‌شد؟ همه جا می‌‌‌خواندند و منافاتی هم با مفاهیم اسلامی نمی‌‌‌دیدند.۱۳۷۰/۱۲/۰۵ بیانات در دیدار اعضای گروه ادب و هنر صدای جمهوری اسلامی ایران‌ ✾🌸أللَّھُمَ‌صَلِّ‌؏َلی‌مُحَمَّد‌وَآلِ‌مُحَمَّدوَ؏َـجِّلْ‌فَرَجھُمَ🌸✾

🔹اهتمام رهبر معظم انقلاب به زبان و ادبیات فارسی🔹 🔹مقام معظم رهبری با تأکید بر اهتمام ویژه به رشد و اعتلای زبان فارسی در ایران، فرمود: زبان فارسی، یک زبان زنده، شیرین، گسترده و برخوردار از خصوصیات برجسته زبان شناسی است که هیچ محدودیتی ندارد و تمامی مفاهیم مهم، ظریف، دقیق و جدید را می توان با آن بیان کرد. زبان فارسی به لحاظ دایره گسترده لغات و جنبه واژگانی وقدرت ترکیبی آن، زبان نیرومندی است و اهمیت و ارزش بسیار بالایی دارد. 🔹حضرت آیت الله خامنه ای، بار فرهنگی زبان فارسی را در فرهنگ وتمدن جهانی در خور توجه دانست و فرمود: این باور حقیقی وجود دارد که در میراث های فرهنگی ملت ها، آن چه که به زبان فارسی در دسترس انسان ها وجود دارد،از بسیاری زبان های دیگر، بیشتر است و زبان فارسی رایج، حدود هزار و دویست سال، ذخیره فرهنگی برجسته دارد که می توان از آن برای پیشبرد فرهنگ بشری استفاده کرد و به آن غنا بخشید. 🔹رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به برجستگی های موجود در ادبیات زبان فارسی فرمود: آن چه که از حکمت، معرفت واندیشه والای بشری در دیوان های شعری زبان فارسی گنجانده شده است، بسیارمهم و قابل توجه است و در این زمینه می توان به حکمت، معارف الهی و اندیشه مورد نیاز بشری که در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی موجود است، اشاره کرد.

💥شاهکار حکیم ابوالقاسم فردوسی در ترجمه آیه الکرسی به زبان نظم •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

پيام به جامعه ى مدرسين حوزه علميه قم به مناسبت تشكيل شوراى سياستگذارى حوزه پيام به جامعه ي مدرسين حوزه علميه قم به مناسبت تشكيل شوراي سياستگذاري حوزه بسمه تعالي حضرات آيات و حجج اسلام اعضاء محترم جامعه ي مدرسين حوزه علميه قم (دامت بركاتهم) خداي عزيز و حكيم را سپاسگزارم كه به يكي از آرزوهاي بزرگ درباره ي حوزه‌هاي علميه، جامه ي عمل پوشانيد و در ظل عنايات حضرت ولي اللَّه الاعظم (روحي فداه)، سرآغازي مبارك براي تحوّل ديريابي كه همواره نيك خواهان و روشن بينان جامعه ي روحانيت، آرزومندانه بدان چشم دوخته بودند، پديد آورد. تشكيل شورايي از علماء و مدرسين عالي مقام براي سياستگذاري و جهت دهي به اداره ي حوزه ي علميه، و تعيين مديري از علما برجسته و انقلابي و بصير، مژده ي بزرگي است كه بيان اهميت آن در جملاتي كوتاه، ميسّر نيست. همين اندازه بايد گفت كه اين اقدام، قادر است گنجينه ي عظيم حوزه را به سطح شايسته يي از بهره دهي براي اسلام و مسلمين برساند كه به تحقيق، چندين برابر بهره دهي كنوني آن است: «والبلد الطيب يخرج نباته باذّن ربه» شيريني اين اقدام، هنگامي به درستي چشيده مي‌شود كه تلخ كامي ناشي از بهره گيري نشدن از همه ي ظرفيت اين ذخيره ي الهي در عين نياز مبرمي كه به آن هست، به درستي حس شده باشد، و چه بسيار بزرگان و پيشگامان و دلسوزاني كه در اين تلخ كامي، زندگي را وداع گفتند. اين جانب ضمن تاييد انتخابي كه براي شوراي سياستگذاري و نيز براي مديريت حوزه انجام گرفته است وظيفه ي خود مي‌دانم كه از همه ي دست اندركاران اين حركت جديد: از شوراي محترم مديريت سابق كه با وجود و فعاليت خود، زمينه ي رسيدن به اين نقطه ي تاريخي را فراهم كردند، از جامعه ي محترم مدرسين كه ابتكار عمل را در ابتكار مهم بدست گرفتند، و از مراجع معظم تقليد كه با قبول و تاييد خود، پشتوانه ي معنوي ارزشمند آن را تأمين فرمودند، صميمانه تشكر كنم و اجر الهي را براي آنان مسألت نمايم و به همه ي فضلاي جوان و روشنفكر حوزه كه همت بلند و دل گرم و پر اميدشان، آسان گير سختيهاي روزگار است، صميمانه تبريك بگويم. اكنون با استفاده از اين فرصت، تذكراتي را به حضرات دست اندركار و به عموم روحانيون محترم حوزه ي علميه قم بخصوص طلّب و فضلاي جوان كه دلي لبريز از اميد و نيرويي سرشار از طراوت و آمادگي دارند، عرض مي‌كنم: ...... #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

آزادى كجرويها و انحرافها ديده شود تا به نام آزادي دچار بي بندوباري نشويم؛ چون آزادي مرز بسيار ظريف و دقيقي با بي بندوباري دارد؛ بايد مراقب بود كه به عنوان و نام آزادي در گرداب بي بندوباري نيفتيم؛ زيرا بي بندوباري در نهايت منتهي خواهد شد به نفي آزادي و هرج و مرج؛ وجود استبداد، تحميل و فشار را توجيه و زمينه را براي استبداد فراهم مي‌كند. عقيده ي ما بر اين است كه رشد و تكامل انسانها بدون فضاي آزاد امكان ندارد؛ در فضاي استبدادي امكان پذير نيست كه افراد و جامعه رشد كنند؛ استعداد انسانها بايد در فضاي آزاد رشد كند؛ انسانها هم در اين فضا تعالي و تكامل پيدا مي‌كنند. اساس مسئله براي يك ملت، استقلال و آزادي است. آزادي فكر و بيان يكي از ارزشهاي انقلاب بود. ما به معناي حقيقي كلمه به آزادي و وجود آن معتقديم؛ منتها آزادي يك مسئله است؛ عدم مديريت، عدم نظارت و عدم دقت در آنچه مي‌گذرد، مسئله ي ديگري است. ملت ايران مزه ي استقلال و طعم آزادي و عزت را چشيده است. ما براي آزادي خيلي احترام و ارزش قائليم و به صورت مبنايي هم معتقديم كه آزادي بايد در جامعه باشد؛ آزادي فكر، عقيده و رفتار. #کلمات قصار نویسنده ؛آیت الله العظمی سید علی خامنه ای(دام ظله) https://eitaa.com/zandahlm1357

#یک_آیه_تدبر -چنین نیست که شما می‌پندارید ( و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)! 📚#قیامت - 20 و 21

✳️ تلاوت فوق العاده زیبا و دلنشین استاد مرحوم عبدالباسط محمد عبدالصمد (رحمة الله علیه) 💠 سوره مبارکه جمعه 🔰 بشنوید و منتشر کنید . . .

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: محمد بن ابى عمير ازدى وى از ثقات راويان و اصحاب امام كاظم، امام رضا و امام جواد عليهم السلام است كه خانه اش محل رفت و آمد شيعه بوده. ابن ابى عمير در بغداد مى زيسته و نزد موافق و مخالف احترام و منزلتى داشته است. هارون الرشيد وى را براى نپذيرفتن قضاوت يا براى نشان ندادن محل شيعيان، به زندان افكند و شكنجه كرد. گويند چهار سال در حبس هارون بود. ابن ابى عمير را تأليفات زيادى است؛ چنان كه كتابهاى وى را نود و چهار جلد نوشته اند و چون مدت حبس وى تمام شد، خواهرش از ترس، كتب وى را در محلّى مدفون ساخت كه به سبب رطوبت يا آب باران تلف شد، لذا وى پس از آزادى چون اسناد و رواياتى را كه با واسطه از ائمه نقل كرده، از ياد برده بود، احاديث مزبور را به حذف اسناد روايت مى نمود، ولى به واسطه وثاقت و جلالت شأن و اين كه از غير ثقات نقل حديث نمى كرده، اصحاب، روايات مرسله وى را تلقى به قبول نموده و به قول كشى اجماع بر صحت مراسيل وى دارند. فوت ابن ابى عمير به سال ۲۱۷ هجرى اتفاق افتاد. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

#شفایافتگان،........ https://eitaa.com/zandahlm1357