.......: خمول از ابراهیم ادهم پرسیدند: چرا از همنشینی با مردم دوری می‌کنی؟ گفت: اگر با پست تر از خود مجالست کنم، مرا آزار دهد؛ و اگر با برتر مجالست کنم، کبر فروشد؛ و اگر با همتای خود مجالست کنم، بر من حسد ورزد. به همین علت، همنشینی را با کسی انتخاب کرده‌ام که مجالست با او ملال آور نباشد، وصالش بریده نشود، و از انس با او وحشتی ایجاد نشود. دعا ای یکتا، ای بی همتا، ای تنها، ای بی نیاز، ای کسی که نمی زاید و زاده نشده است، ای کسی که همتایی ندارد، تو را به حق پیامبرت که پیامبر رحمت است و عترت او، از تو می‌خواهم که بر او و آنان درود فرستی و از مشکل من بزودی راه حل نجاتی باز کنی که تو بر هر کاری توانایی. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه روایت تاریخ @zandahlm1357

❇️ سلسله جلسات کارگاه #مبانی_ولایت_فقیه 16 💠 جلسه 6⃣1⃣ ( نظر اسلام درباره شکل حکومت ) 🎤 #استاد_احسان_عبادی 🔸انتشار فایلها آزاد و بلامانع است 👌 مبانی ولایت فقیه خود را قوی کنید تا در فتنه های آتی در امان باشید

.......: مقاومت و مخالفت در برابر خلافت ابوبكر شيخ مفيد روايت مى كند كه هنگام دفن پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) توسط حضرت على (عليه السّلام)، كار خلافت براى ابوبكر پايان يافت و با او بيعت به عمل آمد. مردى نزد اميرالمؤمنين (عليه السّلام) آمد در حالى كه آن حضرت با بيلى كه در دست داشت، قبر رسول خدا را هموار مى كرد. آن مرد گفت: مردم با ابوبكر بيعت كردند و انصار به سبب اختلافات و دو دستگى خوار و زبون شدند و آزادشدگان (طلقاء) نيز از خوف آن كه خلافت به شما برسد، براى بيعت با آن مرد (ابوبكر) به سويش شتافتند. على (عليه السّلام) سر بيل را بر زمين نهاد و بالاى آن را در دست گرفت و اين آيه را تلاوت كرد: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الم أَ حَسِبَ النّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبِينَ أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ أَنْ يَسْبِقُونا ساءَ ما يَحْكُمُونَ [۳] به نام خداوند بخشندۀ مهربان. الم. آيا مردم مى پندارند كه تنها با گفتن اين كه ايمان آورده ايم رها شوند و مورد آزمايش قرار نگيرند؟ همانا آنان را كه پيش از ايشان بودند آزمايش كرديم تا خدا بداند آنان را كه راست گفتند و بداند آنانى را كه دروغگويند. آيا آنان كه بدى‌ها مرتكب مى شوند، پندارند كه بر ما پيشى گيرند؟ زشت و بد است آنچه اينان حكم مى كنند. [۴] غاصبان خلافت متوجه شدند كه على (عليه السّلام) حاضر نيست خلافت ابوبكر را به رسميت بشناسد و گروهى از بزرگان اصحاب نيز به پيروى از آن حضرت، خلافت ابوبكر را نمى پذيرند. اين افراد عبارت بودند از: سلمان فارسى، ابوذر غفارى، مقدادبن عمرو، عمّار ياسر، براء بن عازب، ابى بن كعب، خالد بن سعيد، حذيفة بن يمان، ابوالهيثم بن التيهان، عبادة بن صامت، عباس بن عبدالمطلب، فضل بن عباس و زبير بن عواّم. [۱] همچنين در آغاز دو تيرۀ مهم از قريش نيز، حاضر به قبول خلافت ابوبكر نبودند. بنى اميه در غياب ابوسفيان، بزرگ خود كه در سفر بود، در خانۀ عثمان بن عفّان اجتماع كردند، و بنى زهره در منزل عبدالرحمان بن عوف از سركردگان خود عليه انتخاب ابوبكر موضع گرفتند. عمر به محض اطلاع از اين امر، به سراغ عثمان و عبدالرحمان بن عوف رفت و با مذاكراتى كه صورت داد، عثمان و عبدالرحمان نه تنها خود بيعت كردند، بلكه قبيله هاى خويش را نيز به بيعت با ابوبكر فرا خواندند. [۲] نگاهى به مخالفت بنى اميه و بنى زهره با خلافت ابوبكر مى رساند كه اشرافيت قريش ابتدا حاضر به قبول ابوبكر از تيرۀ پست نبود و پايين تر از شأن خويش مى دانست كه تحت رهبرى او قرار گيرد. اما با توجه به حوادث بعدى تاريخ اسلام به ويژه شوراى تعيين خليفۀ ساختۀ عمر، كه اين دو تن، عضو شوراى شش نفرى شدند و عبدالرحمان در واقع داراى دو حق رأى گرديد، نشان مى دهد كه عمر قطعاً در مذاكرات خود با آن‌ها وعدۀ گردش خلافت در تيره هاى مختلف قريش را داده و با اين تطميع آنان را حاضر به قبول خلافت ابوبكر كرد. اما مخالفت على (عليه السّلام) و اصحابش بر خلاف ديگران كه تعصب و تفاخر قبيله اى را مدّنظر داشتند، داراى بُعد اعتقادى بود. غاصبان خلافت چون دريافتند على را نمى توان راضى كرد، سعى كردند تا عموى او را به سبب قرابت به پيغمبر بفريبند و از على (عليه السّلام) جدا كنند. از اين رو ابوبكر، عُمَر و ابوعبيدۀ جراح و مغيره بن شعبه را طلبيد و از آنان در اين رابطه نظرخواهى كرد. هر سه به اتفاق آراء نظر دادند بايد با عباس ملاقات كنى و سهمى از خلافت براى او و فرزندانش قايل شوى. هر گاه عباس از على به تو روى آورد، از ناحيۀ على آسوده خاطر خواهى شد. ابوبكر اين نظر را پسنديد و شبانه به اتفاق همين سه نفر به ديدار عباس رفتند. ابوبكر در سخنانى پس از ذكر مقدمات، گفت: پيغمبر به هنگام رحلت كار مردم را به خودشان واگذار كرد تا آنچه را براى خود صلاح بدانند، اختيار كنند. آن‌ها مرا بر خودشان فرمانروايى دادند... گزارش هايى به من مى رسد كه بر خلاف وحدت جامعه، گروهى زبان به انتقاد گشوده و به اتكاى شما به من ايراد مى گيرند و فقط در پناه آبروى اجتماعى شماست كه دست به اين حركت و بدعت مى زنند. لذا يا با مردم هماهنگ شويد، و يا آنان را از خيال خامى كه دارند منصرف كنيد. اينك آمده ايم كه براى تو سهمى از خلافت در نظر بگيريم تا خود و فرزندانت از آن بهره مند گرديد، زيرا تو عموى پيغمبر هستى. مردم با اين كه موقعيت تو و رفيقت (منظور على است) را مى دانستند، كار خلافت را از ---------- [۳]: . عنكبوت/ ۱ تا ۴. [۴]: . ارشاد مفيد، ج ۱، ص ۱۸۰. [۱]: . نگاه كنيد به: تاريخ يعقوبى، ج ۲، ص ۱۲۴ و عبد الله بن سبا، ج ۱، ص ۱۲۵ و تشيع در مسير تاريخ، ص ۶۸. بايد گفت در ذكر نام اين افراد در نقل هاى مختلف تفاوت هايى وجود دارد. [۲]: . نگاه كنيد

به: الاما مة و السياسة، ج ۱، ص ۱۸ و زندگانى اميرالمؤمنين (عليه السّلام)، ص ۲۰۶. شما برگردانيدند. اى بنى هاشم! آرام باشيد كه رسول خدا از آنِ ماست و تنها شما اختصاص به آن حضرت نداريد! ۶. سپس عمر اضافه كرد: تصوّر نكنيد آمدن ما نزد شما، به سبب احتياج ما به كمكتان و هماهنگى با شماست؛ خير، بلكه دوست نداريم در كارى كه مسلمانان اتفاق كرده اند، نواى مخالفت از شما شنيده شود. چرا كه زيان اين كار به شما و آنان خواهد رسيد. عباس در پاسخ ابوبكر پس از حمد و ثناى خدا گفت:... خداى تعالى با نعمت وجود پيغمبر بر امت او منت گذاشت تا آن كه وى را به نزد خود فرا خواند و (به نظر شما) كار مسلمانان را به خودشان واگذاشت تا حق را بيابند و انتخاب كنند، نه آن كه با گمراهى از حق به سوى ديگر روند. اگر تو اين حق را به نام پيغمبر گرفته اى، حق ما را غصب كرده اى، و چنانچه به نام اصحاب چنين حقى براى خود قايلى (يعنى آن‌ها تو را انتخاب كرده اند)، ما نيز از اصحاب پيغمبر خداييم و در كار تو قدمى پيش نگذاشته و حتى از آن ناراضى هستيم. بنابراين اگر به وسيلۀ مؤمنان، اين كار براى تو واجب آمده و سزاوار آن شده اى، چون ما رضايت نداده ايم واجب و ثابت نخواهد بود. اين چه تناقضى است كه از يك طرف مى گويى گروهى بر من اعتراض مى كنند، و از طرف ديگر ادعا دارى كه تو را انتخاب كرده اند. از يك سو خود را خليفۀ پيغمبر مى دانى و از سوى ديگر مى گويى پيغمبر كار مردم را به خودشان واگذار كرد تا كسى را بر خود امام كنند. اما آنچه گفتى كه سهمى به من واگذار مى كنى، اگر آنچه را مى دهى، از آنِ مؤمنين است، چنين اختيارى ندارى و اگر حق ماست، بايد تمام حق را بدهى. ما به گرفتن قسمتى از حق خود راضى نخواهيم بود. حال تو آرام باش كه رسول خدا از درختى است كه ما شاخه هاى آن، و شما سايه نشين آن هستيد. [۱] ---------- [۱]: . نگاه كنيد به: الامامة و السياسة، ج ۱، ص ۲۱ و تاريخ يعقوبى، ج ۲، ص ۱۲۴ و شرح نهج البلاغه، ج ۱، ص ۲۲۰. #تاریخ تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥مریم فرمانفرما از نوادگان فتحعلی شاه قاجار درباره انقلاب امام خمینی چه میگوید: انقلاب اسلامی و رهبری #امام_خمینی رحمة الله علیه، باعث سرنگونی حکومت دست نشانده انگلیس شد؛ سعی نکنید آنرا کوچک و کم اهمیت جلوه دهید! چرا به آن افتخار نکنم؟

🔵 محمدرضا شاه و پیشکش کردن دختران ایرانی به پادشاه عمان 💠 اسدالله علم وزیر دربار و نخست وزیر شاه در خاطراتش مینویسد: زمانی که سلطان قابوس پادشاه عمان به ایران آمد و رفت، شاه از من پرسید:در این دو شب چه کرد؟ عرض کردم :هر شبی چند خانم در اختیارش بود! فرمودن:تازه داماد احیانا ناخوش نشود! گفتم:خیر، دخترهای ایرانی تمیز بودن و او هم دوستشان داشت. 📚 منبع: یادداشتهای اسدالله علم /نوشته اسدالله علم (وزیر دربار شاه) / جلد 6/ صص169_170

🔵 دغدغه عجیب رضاخان در هنگام اشغال کشور 💠 امروز سوم شهریور سال روز اشغال ایران توسط متفقین میباشد ، عباسقلی گلشائیان وزیر دارایی رضاخان در خاطراتش مینویسد: در زمان جنگ جهانی دوم و بعد از حمله #متفقین به ایران، قسمت های از خاک کشور توسط متفقین اشغال شد، زمانیکه به رضاخان گزارش دادند که متفقین این مناطق از کشور رو اشغال کردن، درکمال تعجب ما رضاخان گفت: پس املاک ماچه میشود؟ این نقاط که تمام #املاک ماست!!؟ 📚 منبع: یادداشتهای شهریور 1320/نوشته عباسقلی گلشائیان (وزیر دارایی زمان رضاشاه ___وزیر دارایی، وزیر دادگستری، وزیر بازرگانی و پیشه و هنر زمان محمدرضاشاه)/ صفحه55

💠 سلسله جلسات #جرعه_ای_از_زیارت_عاشورا 1 ✳️ شرح معرفتی و کوتاه #زیارت_عاشورا 🎤 حجت الاسلام و المسلمین استاد نصوری ( معاونت محترم ارتباطات و تبلیغ مرکز تخصصی مهدویت قم) 🎬 جلسه 1️⃣ ⏺ کاری از واحد آموزش بنیاد فرهنگی