.......: ۳۷- سوره حمد پرتوی از اسرار نماز » سوره حمد در هر نمازی، خواندن سوره حمد، ضروری است. سوره ای که مشتمل بر حمد خداوند بر نعمت‌های اوست. و بیان اوصاف پروردگار، و حاکمیّت او در روز قیامت، و هدایت طلبی از اوست، برای گام زدن در «راه راست». اینک به بیان نکاتی پیرامون فرازهای این سوره می‌پردازیم: «بِسْمِ اللَّه الْرَّحْمَنِ الْرَّحِیمِ» با نام و یاری خدای بخشنده و مهربان، شروع می‌کنیم: خدایی که لطفش به همه است، مهرش همگانی و همیشگی است. دیگران، یا لطفی ندارند، یا همیشه ندارند، یا به همه ندارند، یا هدفشان مهربانی نیست. ولی خداوند، حتی آفریدنش بر اساس لطف و مهربانی است: «إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّکَ وَلِذَلِکَ خَلَقَهُمْ» (۲۹۳) اگر برخی مشمول رحمت پروردگار نمی شوند، بستگی به خودشان دارد. اگر آب دریا به توپی نفوذ نکرد، دریا تقصیری ندارد، توپ، دربسته است. اگر نور خورشید، از دیورای عبور نکرد، بخاطر عدم قابلیّت دیوار است نه نور. رحمت الهی گسترده است، ولی گاهی کسانی با کار و فکر باطل خود، رحمت را به روی خود می‌بندند. بسم الله در اوّل هر کار، رمز عشق به خدا و توکّل بر او و استمداد از او و بسم الله، چنگ زدن و اعتصام، به نام الهام بخش خداوند، و گریز از وسوسه‌های شیطان است. بسم الله، در رأس تمام کتاب‌های آسمانی بوده، (۲۹۴) و پیامبران نیز، شروع کارشان به نام اللّه بوده است. (۲۹۵) این کار، انسان را در پناه و حفاظت خدا قرار می‌دهد و آن که به خدا پناهنده شود، به راه مستقیم، رهنمون می‌شود: «وَمَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَی صِرَطٍ مُّسْتَقِیمٍ» (۲۹۶) بسم الله، نشان بندگی خدا و وابستگی به اوست، یعنی اینکه: خدایا، تو را فراموش نکرده ام، در هر کارم با نام تو آغاز می‌کنم، خود را بیمه می‌سازم و به کمک تو شیطان را فراری می‌دهم. امام صادق علیه السلام فرمود: بسم الله، تاج سوره هاست. (۲۹۷) و نشانه امان و رحمت است. و در اوّل سوره برائت که بسم الله نیامده، چون برائت و بیزاری از کفّار است و این نباید همراه با رحمت باشد. (۲۹۸) در حدیث است که هر کار را، حتی نوشتن یک بیعت شعر را با بسم الله انجام دهید، و اینکه: هر کاری با یاد خدا نباشد، به اتمام نمی رسد. (۲۹۹) «اَلْحَمْدُ ِللَّهِ رَبِّ الْعَلَمِینَ» حمد و ستایش، مخصوص خداوندی است که همه جهانیان را پرورش می‌دهد. برای پرورش جسم، نظام آفرینش و حرکت زمین و خورشید و هوا و گیاه و دریا و نعمت‌های مادی را قرار داده است. و برای پرورش روح، انبیاء و کتاب‌های آسمانی و حوادث عبرت آموز تلخ و شیرین و... را قرار داده است. برای هدایت بشر، دین و قوانین استوار و مبتنی بر فطرت و متکّی به عقل فرستاده، زمین را خالی از حجّت قرار نداده و نعمت‌های بیشمار آشکار و نهانش را، بی دریغ و منّت، در اختیار انسان گذاشته است. اگر ذرّه ای دگرگونی و بی نظمی در سیر نظام هستی بروز کند، همه چیز به هم می‌ریزد. نظام استوار ومتقن خلقت، در کوه‌ها وگیاهان واتم وکهکشان وآب وخاک وفصول سال وشب وروز، ودستگاه‌های بدن وغرائز گوناگون و هدایت‌های مختلف، همه مظاهر ربوبیّت او برای عالمیان است. هر یک از اجزاء بدن و اعضای پیکر ما، چنان دقت و پیچیدگی و نظم شگفتی دارد که بهت آور است. کیفیّت چشم وگوش وقلب و دستگاه تنفس ورگها واعصاب و حوّاس پنجگانه و... چنان است که تدبیر عجیب الهی را نشان می‌دهد. افسوس که انسان، بجای شکر، کفران می‌کند. «وَکَانَ الْإِنْسَنُ کَفُوراً» (۳۰۰) و به جای قرب به خدا، اعراض می‌نماید. «إِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَی الْإِنْسَنِ أَعْرَضَ» (۳۰۱) و به جای عشق و پرستش خدا، سرسختی و دشمنی می‌کند. «فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ» (۳۰۲) افسوس که به جای کرنش و خضوع، مغرورانه قد علم می‌کند. «یَأَیُّهَا الْإِنسَنُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ» (۳۰۳) و همینکه احساس بی نیازی کرد، سر به طغیان می‌گذارد. «إِنَّ الْإِنسَنَ لَیَطْغَی، أَن رَّءَاهُ اسْتَغْنَی » (۳۰۴) و نعمت‌های الهی را، نتیجه تلاش خود می‌پندارد. «إِنَّمَآ أُوتِیتُهُ عَلَی عِلْم» (۳۰۵) و بانگ‌های بیدار باش را به گوش جان نمی شنود. «وَإِذَا ذُکِّرُواْ لَا یَذْکُرُونَ» (۳۰۶) این انسان ناسپاس، از همه افراد، بخاطر کمترین نیکی، سپاسگزاری می‌کند، امّا خدارا که «ولی نعمت» اصلی است، از یاد می‌برد. افسوس که انسان، راه گم کرده و چراغ فکر و فطرت را خاموش کرده، چشم و دل خود را بسته و به این و آن دل می‌بندد و به جای خدا، به قدرت‌های انسانی و شیطانی تکیه می‌کند. جمله «الحمدللّه ربّ العالمین»، غفلت‌ها را از بین می‌برد، نعمت‌ها را به یاد می‌آورد و ما را متوجّه و متذّکر ربوبیّت الهی می‌کند. خدا، ربّ عالمین است. پروردگار تمام هستی، تمام مخلوقات، و همه چیز: «وَهُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ ء» (۳۰۷) ربّ همه چیز است، نه آنگونه که در جاهلیّت م

ی‌پنداشتند و برای هر چیزی، یک «ربّ النوع» می‌شناختند. خدا، همه موجودات و حیوانات و پدیده‌ها را تحت پرورش دارد، مالک و مدیر و مدبّر همه است، هم می‌آفریند، هم اداره و تربیت می‌کند. «اَلرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سایه رحمت عام او، بر سر همه گسترده است، حتی رحمتش، بیش و پیش از غضب اوست: «سَبِقَتْ رَحمتُهُ غَضَبَه». برای خلافکاران، راه «توبه» قرار داده است، و متعهّد شده توبه را تا دم مرگ هم بپذیرد و توبه کنندگان را دوست می‌دارد: «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْتَوَّبِینَ» (۳۰۸) و رحمت و بخشایش را بر خود، الزامی ساخته است: «کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ» (۳۰۹) و همه را امیدوار ساخته و به رحمت خویش فراخوانده است: «لَاتَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً» (۳۱۰) از مظاهر رحمت الهی، اینست که حتی بدی‌ها را به خوبی تبدیل می‌کند: «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَتٍ» (۳۱۱) حتی تلخیها، بلاها وسختیها هم، بگونه ای رحمت است، تا انسان را از غفلت بیدار کند، به تکاپو وادار سازد. تحمّل مشکلات نیز برای اولیاء خدا شیرین است. چون در برابر تلخی ها، پاداش می‌برند..... #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

📽 #نماز_رسانه| پشت سر کی نماز میخونی؟ ▫️ استاد عالی

🌸🍃 خستم نماز نمیخونم..!! 🎙استاد #دانشمند🌱

#هشدارهای‌_تربیتی 🎥 بی‌نمازی و رفتارهای بی‌دینی جوانان به چه علتی است؟ 🧐 آیا بی‌خبرند و دانش دینی لازم را ندارند؟ 🔘 دکتر رفیعی از نظرات ۱۰۰۰ جوان بی‌نماز ۵۰ علت بی‌نمازی را استخراج نموده‌، جالب اینجاست که هیچ یک از ۱۰۰۰ تن نگفته‌اند که به خدا بی‌اعتقادند‌... 🟡 بداخلاقی متدین ها

صفحه پرسش و پاسخ @zandahlm1357