🍃🌸۰۰۰﷽۰۰۰🍃🌸 #واژه_شناسی_قرآن #کلمه_اِسْم_آیه_1_صفحه_1 👇 اِسْم 1⃣ به آنچه ذات شیء را می‌نمایاند، #اِسْم گویند و به اعتقاد برخی در اصل برگرفته از «سُمُوّ» به معنای #رفعت و #بلندی است؛ (1) زیرا به وسیله آن #یادِ_مُسَمّی_رفعت می‌یابد و #شناخته می‌شود. (2) 👈و به دلیل اینكه «سُمی» تصغیر و «اسماء» جمع مكسرش است ، كلمه را به حالت اصلی خود برمی‌گرداند. ❌ این در حالی است كه كوفیان آن را از ماده «وسم» به معنای علامت می‌دانند. (3) در هر صورت آنچه از لغت استفاده می‌شود، این است كه 🔻 اسم لفظی است كه حكایت كننده از ذات و مُسَمّایِ خود باشد؛ 🔻اما در اصطلاح #اهل_معرفت، اسم به معنای «ذات با تَعَیُّنِ خاصّ» است؛ یعنی ذاتی كه صفتی از صفات یا همه صفات او موردنظر باشد (4) ☘بِسمِ الله (فاتحه /۱) ☘اِرکَبُوافِیها بِسمِ اللهِ مَجْریها (هود/۴۱) و در قرآن كریم در معانی مختلفی استعمال شده است۰ ====================== 📚 منابع : 1. ابن فارس؛ معجم مقاییس اللغة، ج3، ص 99. 2. حسین راغب اصفهانی؛ مفردات الفاظ القرآن، ص428. 3. احمد فیومی؛ المصباح المنیر، ج1و2، ص290. 4. عبدالله جوادی آملی؛ تسنیم، ج1، ص 278. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃