🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_109 نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطى، بِهَا يَلْحَقُ التَّالِي، وَإِلَيْهَا يَرْجِعُ الْغَالِي. امام(عليه السلام) فرمود: ما تکيه گاه ميانه هستيم; (بايد) عقب افتادگان به آن ملحق شوند و تندروان به سوى آن باز گردند.(1) (1). سند گفتار حکيمانه: قبل از مرحوم سيّد رضى ابن عبد ربه (متوفاى 328) در عقد الفريد آن را با کمى تفاوت آورده و ابن قتيبه (متوفاى 276) در عيون الاخبار و يعقوبى (متوفاى 284) در تاريخ خود و همچنين ابن شعبه (متوفاى 332) در تحف العقول و مرحوم مفيد در مجالس با تفاوتى در بعضى از الفاظ اين کلام حکمت آميز را آورده اند. از آنچه طبرى در بشارة المصطفى نوشته بر مى آيد که امام(عليه السلام) اين گفتار حکيمانه را ضمن سخنانى که بين او و بين «حارث همدانى» رد و بدل شد بيان فرمود. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 102).