پند امام علی علیه السلام امام علی علیه السلام به حارث همدانی جد نویسنده، می‌نویسد: به ریسمان قرآن چنگ زن و آن را مایه ی پند خود قرار ده. حلالش را حلال و حرامش را حرام بدان. حقائق گذشته را تصدیق نما و گذشته ی دنیا را با آینده آن مقایسه کن که برخی چون بعض دیگر است و پایان آن چون اول آنست. نام خدا را بزرگ شمار از اینکه جز برای آشکار شدن حقیقتی آن را بر زبان نیاوری. بسیار یاد مرگ و پس از مرگ کن و تنها زمانی که دستاویز استواری داری تمنای مرگ نما. از هر کاری که صاحبش آن را برای خود می‌خواهد، و برای دیگران ناپسند می‌شمارد، پرهیز کن. از کاری که اگر از انجام دهنده اش بپرسند انکار می‌کند، و عذر می‌طلبد دوری نما. آبروی خود را در معرض هتک قرار نده. هرچه می‌شنوی نگو که همین کفایت می‌کند برای دروغگو بودن. هرچه به تو می‌گویند آن را تکذیب ننما که همین کفایت می‌کند برای نادان بودن. خشم خود را فرو بر و گاه قدرت، بردباری پیشه کن. بااینکه خشمگین شده ای، عفو کن و بااینکه قدرت یافته ای بگذر، که این موجب سرانجام نیک تو خواهد شد. از نعمتهای خدا خوب بهره ببر و نعمتی که خدا به تو داده ضایع نکن و لازم است اثر آن نعمت بر تو ظاهر باشد. بدان که برترین مؤمنان، کسی است که دیگران را بر جان و مال و زن و فرزندش مقدم کند. هر چه بفرستی، برای تو ذخیره است و آنچه عقب اندازی برکتش از آن غیر تو است. بپرهیز از همنشینی با کسی که اندیشه ی صحیحی ندارد و یا عمل او زشت است، چون احترام دوست به دوست او بستگی دارد. در شهرهای بزرگ زندگی کن که جمع کننده مسلمانان است. از منزل‌های غفلت و ستم و کمبود یاران بر اطاعت خدا احراز کن. از کار بیهوده بگذر. از نشستن در بازار که محل نشستن شیاطین و ظهور فتنه هاست، پرهیز کن. به کسانی که تو بر آنان برتری یافته ای بیشتر بنگر که از ابواب شکر است. روز جمعه پیش از نماز جمعه به سفر نرو مگر اینکه نماز را بجا آورده باشی و یا برای کاری برای خدا قصد سفر داشته باشی و یا به امری ضروری اقدام کنی. در هر کار از خدا پیروی کن که پیروی از او بر هر چیزی مقدم است. در عبادت نفس خود را فریب ده و با آن مدارا کن و آن را بیچاره ی خود نکن. طالب نشاط او باش و به حوائج او بپرداز، البته واجبات نباید فدای خواسته ی نفس شوند. به شکلی زندگی کن که اگر مرگ سراغ تو آمد، فرار کننده از پروردگار و در پی دنیا نباشی. دوستان را دوست داشته باش و از خشم بپرهیز که خشم سپاه بزرگی از سپاهیان ابلیس است. والسلام. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه #تدبر_در_قرآن @zandahlm1357

در ادامه.....👆👇

قسمت 4️⃣2️⃣ 📜سوره مبارکه نمل آیه ۶۰ 🔹أمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ 🔹 #یک_آیه_یک_قصه

۲۴۰- چرا سوره عصر را عصر گويند؟ عصر به معناي زمان و بعدازظهر است ودر اولين آيه اين سورهبه آن اشاره شده و لذا اين سوره را عصر گويند. ۲۴۱- محتواي سوره عصر چيست؟ بيان عصر، خلاصه اي از معارف قرآن شامل ايمان، عمل صالح، حق و صبر از موضوعاتي است كه در سوره عصر به آن اشاره شده است. ۲۴۲- چرا سوره همزه را همزه گويند؟ همزه به معناي عيب جو و طعنه زن مي‌باشد كه در اوايل اين سوره به آن اشاره شده و لذا اين سوره را همزه گويند. ۲۴۳- محتواي سوره همزه چيست؟ نكوهش از كساني كه عيب جويي مي‌كنند و مسخرهمي كنند و به ثروت‌هاي خود مغرورند، وعده آتش از موضوعاتي است كه در سوره همزه به آن اشاره شده است. ۲۴۴- چرا سوره فيل را فيل گويند؟ در اين سوره به داستان فيل سواران ابرهه اشاره شده و لذا اين سوره را فيل گويند. ۲۴۵- محتواي سوره فيل چيست؟ بيان داستان فيل سواران ابرهه، جهت ويران كردن كعبه و نابودي آنان از موضوعاتي است كه در سوره فيل به آن اشاره شده است. ۲۴۶- چرا سوره ايلاف را ايلاف گويند؟ ايلاف به معني الفت دادن است كه در اوايل اين سوره به آناشاره شده و لذا اين سوره را ايلاف گويند. ۲۴۷- نام ديگر سوره ايلاف چيست؟ نام ديگر سوره ايلاف، سوره قريش است. ۲۴۸- در سوره ايلاف به چه موضوعاتي اشاره شده است؟ انس و الفت و ايمني قريش در كوچ‌هاي تابستاني و زمستانيو انتظار پرستش خداوند از موضوعاتي است كه در سوره ايلاف به آن اشاره شده است. ۲۴۹- محتواي سوره ايلاف چيست؟ در خصوص تجمع و انس، الفت و ايمني قريش در کوچ‌هاي تابستاني و زمستاني است و در مقابل انتظار از آنان اين است که خدا را پرستش کنند. https://eitaa.com/zandahlm1357