به نام خدا از ویژگی ها و از روش های شناختی و استدلالی بنی اسرائیل ، استفاده از سحر و جادو و بهره گیری از علوم غریبه ، می باشد . جایگاه سحر و جادو نزد ایشان به منظور ادراک امور و روش شناختی ، در درجه ای از اهمیت قرار داشته و دارد که استفاده از عقل و روش های منطقی ، در مراتب پایین تری ، می باشد . شاید به همین خاطر بوده است که در مواجهه و محاجه میان حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام با فرعونیان ، آن حضرت نیز به اذن الهی ، با سلاح معجزه با جادوگران دربار ، به جدال و جدل ، می پردازد . باری ! جایگاه ویژه جادو و جادوگران و نیز اتکاء به قول منجمان ، به عنوان تنها حجت مورد اعتنا و مورد اعتماد ، فرعون و فرعونیان قرار داشته است و در گذر زمان ، توجه به سحر و جادو و پیشگویی های منجمان و کاهنان و احبار ، همچنان ، محل توجه بازماندگان فرعون ، قرار دارد . فرعون ، برحسب آنچه که منجمان از گردش اجرام سماوی ، دریافت کرده بودند ؛ نگران آن بود که پسری تولد خواهد یافت که بنیان حکومت او را ، بر خواهد انداخت . لذا فرعون ، وحشت زده از آینده تاریکی که زندگی و حکومت او را تهدید می کرد ؛ چاره را در آن دید که تمام پسران تازه تولد یافته در میان قوم را ، از زندگی ساقط نماید و همه نوزادان پسر را ، یکی بعد از دیگری ، به قتل برساند . فرعون اما در عین اینکه نسبت به خداوند متعال کافر بود و دارای ذاتی خبیث و پلید اما بر اساس نقل قرآن کریم ، فقط نوزادان پسر را می کشت و مادران آنها و نیز نوزادان دختر را ، زنده ، نگه می داشت . چنین به نظر می رسد که کاهنان صهیونیست ، احبار و منجمانی که در خدمت حکومت فرعونی اسرائیل و صهیونیست های حرامزاده قرار دارند ؛ در تبعیت از آموزه های کابالایی و استفاده از تجربیات شیطانی خود و احیانا به خدمت گرفتن کافران از جماعت شیاطین و اجنه ، به این آگاهی دست پیدا کرده اند که به زودی ، حکومت حرامزاده و موجودیت غیر مشروع صهیونیستی ، به دست مردم فلسطین و مبارزان غزه ، به پایان خواهد رسید . از همین رو ، این جماعت خبیث و پلید ، وحشیانه و بی هیچ ملاحظه و بدون کمترین نگرانی ، قتل عام و کشتار وسیع و پر تعداد مردم فلسطین به ویژه کودکان و نیز زنانی را که قهرمانان مبارزان فلسطین را در دامان پاک خود ،پرورش می دهند ؛ به قتل می رسانند و تصور می کنند که با کشتن زنان و کودکان ، مرگ و نیستی و نابودی خود را به تاخیر خواهند انداخت . حال آنگه این خیال باطل ، توهمی بیش نیست و هنگامی که اجل آنان فرا برسد ؛ تاخیر در وقوع آن ، محال ، خواهد بود . همانگونه که مشیت الهی و اراده خداوند متعال بر زنده ماندن حضرت موسی ع و مرگ فرعون در نیل و پایان زندگی ننگین و حکومت ظالمانه او قرار داشت ؛ بدون شک ، زنان فلسطین ، قهرمانان شجاع و مبارزان خستگی ناپذیری را پرورش خواهند داد و هم آنان ، طومار حکومت ننگین و ساختار موجودیت غیر مشروع این حرامزادگان جنایتکار را ، در هم خواهند پیچید . ان شاء الله قوله تعالی : كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَغۡرَقۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَۚ وَكُلّٞ كَانُواْ ظَٰلِمِينَ اگر نوشته حاضر را پسندیده اید و مطالعه آن را برای دیگران مفید می دانید ؛ در انتشار آن کوشا باشید . ارسالی از مخاطب

🌸 #میلاد_حضرت_زینب(س) 💐امشب چه قیامت شده میخونه 💐تا صبح میزارم لب روی پیمونه 🎙 #حسین_طاهری @zandahlm1357

#خواجه_عبد_الله_انصاری 🔹الهی اگر کسی بترا بطلب یافت من خود طلب از تو یافتم، اگر کسی ترا به جُستن یافت من بگریختن یافتم. خداوندا چون وجود تو پیش از طلب و طالب است طالب از آن جهت در طلب است که بیقراری بر او غالب است، عجب آنست که یافت نقد شد و طلب بر نخاست حق دیده ور شد و پردهٔ غزت بجاست. 🔹الهی نسیمی از باغ دوستی دمید دل را فدا کردیم، بویی از حزینهٔ دوستی یافتیم به پادشاهی سر عالم ندا کردیم، برقی از مشرق حقیقت تافت آب گل کم انگاشتیم. 🔹الهی چه شود که دلم را بگشایی و از خود مرهمی بر جانم نهی، من سُود چون جویم که دو دستم از مایه تهی، مگر که بفضل خود افگنی مرا در روز بهی. @zandahlm1357

🔰مقام حجار 🌿سوره قاف 🎼مصطفی اسماعیل*** https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

دعاے #الهی‌عظم‌البلاء...🥀👆👆 #علی‌فانی كفعمى در بلد الامين فرموده: اين دعاء حضرت صاحب الامر عَلَيْهِ السَّلام است كه تعليم فرمود آن را به شخصى كه محبوس بود، پس خلاص شد: اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطآءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجآءُ وَ ضاقَتِ الاَْرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَيْكَ الْمُشْتَكى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَ الرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد اُولِى الاَْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِيانى فَاِنَّكُما كافِيانِ وَ انْصُرانى فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرينَ. #امام_زمان(عج)🌼 @zandahlm1357

حالا كه فكر مي‌كنم، شايد سي نفر، چهل نفر، بچه‌هاي كلاس اول بوديم و روز پرشور و پرشوقي بود و خاطره ي بدي از آن روز ندارم. البته چشم من ضعيف بود، هيچ كس هم نمي دانست، خودم هم نمي دانستم، فقط مي‌فهميدم كه چيزهايي را درست نمي بينم. بعدها چندين سال گذشت و من خودم فهميدم كه چشمهايم ضعيف است، پدر و مادرم فهميدند و برايم عينك تهيه كردند. آن وقت، وقتي كه من عينكي شدم، گمان مي‌كنم حدود سيزده سالم بود، ليكن در اين دوره ي اول مدرسه و اينها اين نقص كار من بود. قيافه ي معلم را از دور نمي ديدم. تخته ي سياه را كه روي آن مي‌نوشتند، اصلا نمي ديدم، و اين مشكلات زيادي را در كار تحصيل من به وجود مي‌آورد. حالا خوشبختانه بچه‌ها در كودكي، فورا شناسايي مي‌شوند و اگر چشمشان ضعيف است، برايشان عينك مي‌گيرند و رسيدگي مي‌كنند. آن وقت اصلا اين چيزها در مدرسه اي معمول نبود. البته اين مدرسه ي ما يك مدرسه ي به اصطلاح غير دولتي بود، بعلاوه مدرسه ي ديني بود كه معلمين و مديرانش از افراد بسيار متدين انتخاب شده بودند، و با برنامه‌هاي اندكي ديني تر از معمول مدارس آن روز، اداره مي‌شد، چون آن مدرسه‌ها اصلا برنامه ي ديني درستي نداشت و كسي توجهي و اعتنايي به آن نمي كرد. در مورد معلمين اول ما، بله يادم است كه مدير دبستان ما آقاي «تدين » بود، تا چند سال پيش زنده بود. من در زمان رياست جمهوريم ارتباطات زيادي با او داشتم. مشهد كه مي‌رفتم، ديدن ما مي‌آمد. پيرمرد شده بود و با هم تماس داشتيم. يك معلم ديگر داشتيم كه اسمش آقاي روحاني بود، الان يادم است، نمي دانم كجاست. عده اي از معلمين را يادم است، بله، تا كلاس ششم - دوره ي دبستان - خيلي از معلمين را دورادور مي‌شناختم. البته متاسفانه الان هيچ كدام را نمي دانم كجا هستند. اصلا زنده اند، نيستند و چه مي‌كنند، ليكن بعد از دوره ي مدرسه هم با بعضي از آنها ارتباط و آشنايي داشتم. (۲) مقام معظم رهبري در مورد علاقه خود به درسهاي مختلف در دوران دبستان مي‌فرمايند: دورانهاي كلاس اول و دوم و سوم را كه اصلا يادم نيست، الان هيچ نمي توانم قضاوتي بكنم كه به چه درسهايي علاقه داشتم، ليكن در اواخر دوره ي دبستان - يعني كلاس پنجم و ششم - به رياضي و جغرافيا علاقه داشتم، خيلي به تاريخ علاقه داشتم، به هندسه هم - بخصوص - علاقه داشتم. البته در درسهاي ديني هم خيلي خوب بودم، قرآن را با صداي بلند مي‌خواندم - قرآن خوان مدرسه بودم. - يك كتاب ديني را آن وقت به ما درس مي‌دادند - به نام تعليمات ديني - براي آن وقتها كتاب خيلي خوبي بود، من تكه‌هايي از آن كتاب را - فصل، فصل بود - حفظ مي‌كردم. در همان دوره ي آخر دبستان - يعني كلاس پنجم و ششم - تا منبر آقاي فلسفي را از راديو پخش مي‌كردند كه ما از راديو شنيده بوديم، من تقليد منبر او را - در بچگي - مي‌كردم. به همان سبك، آن بخشهاي كتاب ديني را با صداي بلندي و خيلي شمرده، شت سر هم مي‌خواندم. معلمم و پدر و مادرم خيلي خوششان مي‌آمد، من را تشويق مي‌كردند. بله، اين درسهايي بود كه آن وقت دوست مي‌داشتم. (۳) آقا سيد علي به موازات طي درسهاي كلاسيك، به تحصيلات طلبگي در مدرسه «نواب » پرداختند و در كنار تحصيل در مدرسه و حوزه، به ورزش و بازيهاي متداول دوران خود مي‌پرداختند: در مورد بازي كردن پرسيدند؟ بله، بازي هم مي‌كرديم. منتها در كوچه بازي مي‌كرديم، در خانه جاي بازي نداشتيم و بازيهاي آن وقت بچه‌ها فرق مي‌كرد. يك مقدار هم بازيهاي ورزشي بود، مثل واليبال و فوتبال و اينها كه بازي مي‌كرديم. من آن موقع در كوچه، با بچه‌ها واليبال بازي مي‌كردم، خيلي هم واليبال را دوست مي‌داشتم. الان هم اگر گاهي بخواهيم ورزش دسته جمعي بكنيم - البته با بچه‌هاي خودم - به واليبال رو مي‌آوريم كه ورزش خيلي خوبي است. بازيهاي غير ورزشي آن وقت، «گرگم به هوا» و بازيهايي بود كه در آنها خيلي معنا و مفهومي نبود، يعني اگر فرض كني كه بعضي از بازيها ممكن است براي بچه‌ها آموزنده باشد و انسان با تفكر، آنها را انتخاب كند، اين بازيهايي كه الان در ذهن من هست، واقعا اين خصوصيت را نداشت، ولي بازي و سرگرمي بود. چيزي كه حتما مي‌دانم براي شما جالب است، اين است كه من همان وقت، معمم بودم، يعني در بين سنين ده و سيزده سالگي - كه ايشان سؤال كردند - من عمامه سرم بود و قبا تنم بود! قبل از آن هم همين طور، از اوايلي كه به مدرسه رفتم، با قبا رفتم، منتها تابستانها با سربرهنه مي‌رفتم، زمستان كه مي‌شد، مادرم عمامه به سرم مي‌پيچيد. مادرم خودش دختر روحاني بود و برادران روحاني هم داشت، عمامه پيچيدن را

خوب بلد بود. سر ماها عمامه مي‌پيچيد و به مدرسه مي‌رفتيم. البته اسباب زحمت بود كه جلوي بچه ها، يكي با قباي بلند و لباس جور ديگر باشد. طبعا مقداري حالت انگشت نمايي و اينها بود، اما ما با بازي و رفاقت و شيطنت و اين طور چيزها جبران مي‌كرديم، نمي گذاشتيم كه در اين زمينه‌ها خيلي سخت بگذرد. به هرحال، بازي در كوچه بود. البته خاطراتي هم در اين زمينه دارم كه الان اگر مناسب شد، ممكن است در خلال صحبت بگويم. بازي ما بيشتر در كوچه بود، در خانه كمتر به بازي مي‌رسيديم ». #مجموعه_مقالات_مقام_معظم_رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

اين همان بيمارى است، يعنى همان انسانهايى كه در دوران پيغمبر « صلى اللّه عليه و آله و سلم » خانه و زندگى و باغهاى مكه و ثروت و تجارت، و حتى زن و بچه را رها كردند و براى اسلام در كنار پيامبر « صلى اللّه عليه و آله و سلم » به مدينه آمدند، با گرسنگى ساختند، با سختى ساختند، همينها بعد از بيست سى سال پس از رحلت پيامبر « صلى اللّه عليه و آله و سلم »، وقتى از دنيا مى روند طلاهايى را كه از اينها مانده براى تقسيم بين وارث بايد با تبر بشكنند، اينها مصداق « حتى اذا آنس نافرها و اطمأن ناكرها » است. اين اوج سخن امير المؤمنين « عليه السلام » است. اين يك نمونه از سخنان آن حضرت در مورد دنياست. يك موضوع ديگر كه در نهج البلاغه بارها تكرار شده است تكبر است، يعنى همان كه محور اصلى خطبه قاصعه است، و البته مخصوص خطبه قاصعه هم نيست، خيلى جاها هست. مسأله تكبر يعنى خود را از ديگران بالاتر دانستن، همان آفتى است كه اسلام را و نظام سياسى اسلام را منحرف كرد، خلافت را به سلطنت تبديل كرد، يعنى به كلى نتايج زحمات پيامبر « صلى اللّه عليه و آله و سلم » را تقريبا در برهه اى از زمان از بين برده است. اين است كه امير المؤمنين « عليه السلام » در نهج البلاغه به آن بسيار اهميت مى دهد. در همين خطبه قاصعه اى كه مى دانيد و معروف است، امير المؤمنين « عليه السلام » چقدر زيبا و پر مغز و برانگيزاننده و هشدار دهنده سخن گفته است. قسمتى از آن خطبه را يادداشت كرده ام: « فاللّه اللّه في كبر الحميّة، و فخر الجاهليّة، فانّه ملاقح الشّنآن، و منافخ الشّيطان الّتى خدع بها الأمم الماضية، و القرون الخالية، حتّى أعنقوا فى حنادس جهالته و مهاوى ضلالته، ذللا عن سياقه، سلسا فى قيادة... الا فالحذر الحذر من طاعة ساداتكم و كبرائكم الّذين تكبّروا عن حسبهم و ترفّعوا فوق نسبهم ». ۶ اين هشدار امير المؤمنين « عليه السلام » است، افراد جامعه را از دو چيز به شدت پرهيز مى دهد: يكى از تكبر و كبر ورزيدن و خود را برتر از ديگران دانستن. دوم از قبول اين تصور غلط از ديگران، يعنى نه خودتان خود را از ديگرى بالاتر بدانيد نه اين تصور غلط را اگر ديگرى داشت شما قبول كنيد. اينها ضامن اجراى اخلاق اسلامى بين مردم و بين مسؤولان در جامعه اسلامى است. امير المؤمنين « عليه السلام » تأكيد مى فرمايد كه هرگز از ديگران ترفع و تكبر قبول نكنيد و حضرت امير المؤمنين « عليه السلام » نه خودش كبر مى ورزيد و نه از كسى كبر و خيلاء را قبول مى كرد. خوب اين هم حاكى از اين است كه آن روز اين بيمارى و در واقع هر دو بيمارى وجود داشته است، براى اين كه مسلم بشود، برويد تاريخ را نگاه كنيد، آنها كه به تاريخ آن دوره آشنايند مى دانند كه سهمگين ترين بيمارى مردم آن روز همين دو چيز بوده: عده اى خودشان را بالاتر از ديگران مى دانستند، قريش از غير قريش، وابستگان به فلان قبيله عربى از وابستگان به فلان قبيله ديگر. و متأسفانه اين بيمارى و اين كه كسانى خود را برتر از جمعى ديگر بدانند بعد از پيغمبر « صلى اللّه عليه و آله و سلم » خيلى زود پيدا شد، و نتيجه اين حال همان بود كه امير المؤمنين « عليه السلام » فرمود: « فانه ملاقح الشّنآن... » (محل ولادت و رويش اختلاف و جدايى است) وقتى كسى خودش را بالاتر از ديگرى دانست، قشرى خودش را از قشر ديگر بالاتر دانست، آن روز اول اختلاف است، اول جدايى است، وقتى به اين نكات در سخنان امير المؤمنين « عليه السلام » توجه كنيد مى بينيد تمام خصوصيات را ذكر كرده است. #بازگشت_به_نهج_البلاغه ✍#آیت_الله_خامنه_ای https://eitaa.com/zandahlm1357

#فایل_صوتی_روانشناسی_قلب 70 🎧آنچه خواهید شنید؛ ❣آرامش محصول سلامت قلبه! قلب سالم،هم قدرت دفع اضطراب روداره وهم درآغوش خداشادترین زندگی روتجربه میکنه. قلبمونو،به سلامتی برسونيم

🕌در محضر امام روح الله (۱۶۹) 💠 شما سوار مقام بشو، مقام سوار شما نشود 📌 امام خمینی (ره ): باید خدمتگزار اینها [مردم]باشیم و شرافت همه ما به این است که خدمت به خلق خدا بکنیم ... شما سوار مقام بشو مقام سوار شما نشود. این دو تا مثل راکب و مرکوبند. اگر انسان روحیه اش طوری باشد که سوار بشود بر هر مقامی که برای او پیش می آید و مهار کند او را، این به سعادت نزدیک می شود.و اگر روحیه ضعیف باشد و وقتی که به یک مقامی رسید او سوار آدم بشود، او هر جا دلش بخواهد انسان را می برد تا به هلاکت می رساند. من از خدای تبارک و تعالی استدعا میکنم که شما را موفق کند به اینکه خدمت بکنید به این خلق. 📚 صحیفه نور،جلد 15،صفحه 82 #لبیک_یا_خامنه_ای #جمهوری_اسلامی_حَرم_است #امام_خمینی 📌 بازنشر کلیه مطالب جهت روشنگری عموم مردم ، با ذکر #صلوات، بدون ذکر منبع هم مجاز است. @zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

نماز صبح شيخ صدوق در عيون از ابوعلي بيهقي از محمد بن يحيي صولي نقل كرده است كه: مادر پدرم كه نام او غدر بود براي من گفت كه مرا با چند كنيز از كوفه خريدند و نزد مأمون آوردند از نظر خوراک و پوشاک و زر در خانة او گويا در بهشت بوديم پس او مرا به امام رضا (ع) بخشيد وقتي به خانة او آمدم، خبري از آن چيزها نبود. در آنجا زني بود كه ما را شب بيدار ميكرد و به نماز واميداشت و اين انجام اين کار از همه سختتر بود و من آرزو ميكردم كه از خانه او بيرون آيم تا اين كه مرا به جد تو عبدالله بن عباس داد و آنجا چون بهشت بود. او ميگويد كه من از احوال امام رضا (ع) هيچ ياد ندارم غير از اين كه ميديدم كه با عود هندي بخور ميكرد و بعد از آن گلاب و مشك به كار ميبرد و در اول وقت نماز صبح مي‌خواند پس به سجده مي‌رفت و سر بر ميداشت تا آفتاب بلند مي‌شد سپس براي « رسيدگي » كارهاي مردم برميخاست و كسي نميتوانست صدايش را بلند كند و با مردم كم سخن ميگفت. (كرامات رضويه ج ۲ ص ۳۴۲) #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357