لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ﴿۱﴾ سوگند به روز قيامت. وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿۲﴾ و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است. أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿۳﴾ آيا انسان مى ‏پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد. 💛 تلاوت زیبا و دلنشین سوره مبارکه قیامه با صدای عبدالولی ارکانی همراه با زیرنویس فارسی

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: طهارت متن حديث الطهارة ۱- الكلينى عن أحمد بن محمّد عن إبراهيم بن أبى محمود، قال: قلت للرضا عليه السلام: الطنفسة و الفراش يصيبهما البول كيف يصنع بهما و هو ثخين كثير الحشو؟ قال: يغسل ما ظهر منه فى وجهه. ۲- الكلينى عن الحسين بن محمّد عن أحمد بن محمّد عن أحمد بن إسحاق عن سعدان عبدالرحمن قال: كتبت إلي أبى الحسن عليه السلام فى خصى يبول فيلقى من ذلك شدّة و يري البلل بعد البلل، قال: يتوضّأ ثمّ ينتضح فى النهار مرّة واحدة. ۳- الصدوق قال: سئل الرّضا عن الرجل يطأ فى الحمام و فى رجليه الشقاق فيطأ البول و النورة، فيدخل الشقاق أثر أسود ممّا وطئه من القذر و قدغسله، كيف يصنع به و برجله الّتى وطأ بها أيجزيه الغسل، أم يخلّل بأظفاره و يستنجي، فيجد الرّيح من أظفاره و لايري شيئاً؟ فقال: لاشى ء عليه من الرّيح و الشقاق بعد غسله، و لابأس أن يتدلّك الرجل فى الحمّام بالسويق و الدّقيق و النخالة، فليس فيما ينفع البدن إسراف إنّما الإسراف فيما أتلف المال، و أضرّ بالبدن، و الدم إذا أصاب الثوب فلابأس بالصلاة فيه، ما لم يكن مقداره مقدار درهم واف، و الوافى ما يكون وزنه درهماً و ثلثاً. و ما كان دون الدّرهم الوافى فقد يجب غسله و لابأس بالصّلاة فيه، و إن كان الدّم دون حمصة فلا بأس بأن لايغسل إلّا يكون دم الحيض فإنّه يجب غسل الثوب منه، و من البول و المنى، قليلاً كان أو كثيراً و تعاد منه الصّلاة علم به أو لم يعلم. ۴- الطوسى بإسناده عن أحمد عن إبراهيم بن أبى محمود قال: قلت للرّضا عليه السلام: الجارية النصرانيّة تخدمك، و أنت تعلم أنّها نصرانيّة لاتتوّضأ و لاتغسل من جنابة؟ قال: لابأس تغسل يديها. ۵- الكلينى عن عدّة من أصحابنا عن أحمد بن محمّد بن عيسي عن محمّد بن إسماعيل قال: سألت الرّضا عليه السلام عن الرّجل يجامع المرأة قريباً من الفرج فلاينزلان، متي يجب الغسل؟ قال: إذا التقي الختانان فقدوجب الغسل، فقلت: التقاء الختانين هو غيبوبة الحشفة؟ قال: نعم. ۶- الكلينى عن محمّد بن يحيي عن محمّد بن الحسين و محمّد بن إسماعيل عن الفضل بن شاذان عن صفوان بن يحيي عن عبدالرحمن بن الحجّاج قال: سألت أباالحسن الرّضا عليه السلام عن الكسير تكون عليه الجبائر، أو تكون به الجراحة كيف يصنع بالوضوء و عند غسل الجنابة، و غسل الجمعة؟ قال: يغسل ما وصل إليه الغسل ممّا ظهر ممّا ليس عليه الجبائر، و يدع ما سوى ذلك ممّا لايستطيع غسله و لاينزع الجبائر و [ لا ] يعبث بجراحته. ۷- الطوسى قال: أخبرنى الشيخ أيّده الله تعالي عن أحمد بن محمّد عن أبيه عن سعد بن عبدالله عن محمّد بن الحسين و محمّد بن عيسي و موسي بن عمر بن يزيد الصيقل عن أحمد بن محمّد بن أبى نصر عن أبى الحسن الرضا عليه السلام فى الرّجل تصيبه الجنابة و به قروح أو جروح، أو يكون يخاف علي نفسه البرد، قال: لا يغتسل يتيمّم. ۸- الطوسى بإسناده عن الحسين بن عبيدالله، عن أحمد بن محمّد بن يحيي عن أبيه عن محمّد بن علىّ بن محبوب عن أحمد بن محمّد عن أبى همام عن أبى الحسن عليه السلام فى وضوء الفريضة فى كتاب الله قال: المسح و الغسل فى الوضوء للتنظيف. طهارت ۱- كليني از احمد بن محمد، از ابراهيم بن ابي محمود روايت كرده است كه گفت: به حضرت رضا (ع) عرض كردم: اگر به فرش و لحاف كه ضخيم و پر پشت است ادرار برسد چه بايد كرد؟ فرمود: همان رويه آن كه پيداست شسته شود كافي است۱. ۲- كليني از حسين بن محمد، از احمد بن محمد، از احمد بن اسحاق، از سعدان بن عبدالرحمان روايت كرده است كه گفت: طي نامه اي به ابوالحسن (ع) (حضرت رضا) درباره حكم خواجه اي سؤال كردم كه به زحمت مي‌تواند ادرار خود را نگه دارد و پياپي رطوبت مي‌بيند، حضرت فرمود: وضو مي‌گيرد و سپس يك بار در روز آب بر (عورت) خود مي‌ريزد۲. ۳- صدوق گويد: از حضرت رضا (ع) سؤال شد: اگر مردي كه پاشنه پاهايش تَرَك خورده به حمام رود و روي ادرار و نوره پا بگذارد و از كثافاتي كه لگد كرده و اثر سياه دارد داخل ترك پاهايش شود با آن كه پاهايش را شسته است، با آن اثر و رنگ و پاهايش چه كند؟ آيا شستن (همان ظاهر) كفايت مي‌كند، يا بايد تركها را كاملا تميز كند؟ همين طورشخصي كه استنجا كرده و بوي آن لاي انگشتانش باقي است ولي چيزي پيدا نيست چه كند؟ حضرت فرمود: اشكالي ندارد و اعتنا به بو نكند و همچنين است در تركيدگي پاها و زير ناخنها. و اشكالي ندارد كه از آرد و جو و گندم و يا سبوس آن در حمام (براي نظافت يا معالجه) استفاده كند، زيرا در آنچه براي بدن مفيد است اسراف نيست، بلكه اسراف در موردي است كه به تلف شدن مال بينجامد يا به بدن ضرر برساند. و هر گاه خون به لباس رسيد نماز خواندن در آن لباس مانعي ندارد به شرط آن كه مقدار خون به اندازه يك درهم وافي باشد، و درهم وافي مقداري است كه وزن آن برابر يك و يك سوم درهم باشد، اگر كمتر از يك درهم وافي باشد شستن آن (لباس نجس) واجب است ولي نماز خواندن با آن جامه اشكالي ندارد، و هر گاه خون كمتر از يك نخود با

شد اشكالي ندارد كه (براي نماز) شسته نشود مگر آن كه خون حيض باشد كه در اين صورت شستن لباس از خون واجب است، همچنين است آلودگي لباس به ادرار يا مَنِي، خواه كم باشد يا زياد، و نمازي كه با لباس آلوده به اينها خوانده شده باشد بايد اعاده گردد، چه شخص از آن آگاه بوده يا نبوده است ۳. ۴- طوسي به اسناد خود از احمد، از ابراهيم بن ابي محمود روايت كرده است كه گفت: به حضرت رضا (ع) عرض كردم: كنيزي مسيحي داري كه خدمتت مي‌كند و مي‌داني كه او مسيحي است و اهل وضو گرفتن و غسل جنابت نيست حكمش چيست؟ فرمود: اشكالي ندارد، همين قدر كه دستهايش را بشويد كافي است ۴. ۵- كليني از جمعي از اصحاب ما، از احمد بن محمد بن عيسي، از محمد بن اسماعيل روايت كرده است كه گفت: از حضرت رضا (ع) پرسيدم: مردي با زني نزديكي مي‌كند اما دخولي صورت نمي گيرد و هيچ يك از آنها انزال نمي شوند، چه وقت غسل واجب است؟ فرمود: هر گاه ختنه گاه آنان به هم برسد غسل واجب مي‌شود، عرض كردم: منظور از به هم رسيدن ختنه گاه‌ها ناپديد شدن حشفه است؟ فرمود: آري ۵. ۶- كليني از محمد بن يحيي، از محمد بن حسين و محمد بن اسماعيل، از فضل بن شاذان، از صفوان بن يحيي، از عبدالرحمن بن حجاج روايت كرده است كه گفت: از حضرت ابوالحسن الرضا (ع) درباره شخصي كه عضوي از بدنش شكسته و روي آن جبيره است و يا در بدنش جراحتي دارد سؤال كردم كه در هنگام گرفتن وضو و غسل جنابت و غسل جمعه چه بايد بكند؟ فرمود: قسمتهايي از آن را كه رويش جبيره نيست بشويد و جاهايي را كه نمي تواند بشويد رها كند، لازم نيست جبيره را بكند و يا جراحتش را دستكاري كند۶. ۷- طوسي گويد: شيخ - أيده الله تعالي- از قول احمد بن محمد، از پدرش، از سعد بن عبدالله، از محمد بن حسين و محمد بن عيسي و موسي بن عمر بن يزيد صيقل، از احمد بن محمد بن ابي نصر برايم روايت كرد كه حضرت ابوالحسن الرضا (ع نالرضا(ع)روايتكردهاستكهآنحضرتدربا رهوضويواجبدركتابخدافرمود:دستكشي دنكفايتمي‌كند،شستندروضوبراينظافتا ست۸. منبع حديث ۱- فروع كافى ۳ / ۵۵. ۲- فروع كافى ۳ / ۲۰. ۳- من لايحضره الفقيه ۱/ ۷۱ - ۷۲. ۴- تهذيب ۱ / ۳۹۹. ۵- فروع كافى ۳ / ۴۶. ۶- فروع كافى ۳ / ۳۲. ۷- تهذيب ۱ / ۱۹۶. ۸- استبصار ۱ / ۶۴. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

ماجرای تنبیه توهین به زائران امام رضا https://eitaa.com/zandahlm1357

#متن_منبر_مجازی 4 💠 سلسله سخنرانی های #تربیت_مهدوی_با_مکتب_حسینی 4 🎬 جلسه 4️⃣

صفحه ۷۱

صفحه ۷۲

صفحه ۷۳

صفحه ۷۴

صفحه ۷۵

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: آنانی که جنگ را محکوم می‌کنند هر مرخصی شامل مقداری اشتیاق و مقداری انزجار است. اشتیاق در ملاقات خانواده و صله رحم و انزجار از ناهنجاریهای شهر. از بیگانه بودن شهریها با جنگ. ازدهن کجی بعضی‌ها به جنگ. روزهای اول و دوم مرخصی شیرین است، ولی از روز سوم و چهارم به بعد باید متحمل ضربه‌هایی سنگین به روح خود باشی. بعضی تو را محکوم می‌کنند برخی تو را مجنون می‌دانند. عده ای تو را قابل ترحم و خیر تو را در خانه نشینی می‌دانند. گروهی نیز معتقدند وظیفه ی تو پایان یافته و حضور مجدد تو ضرورتی ندارد. محل کار هم مزاحم اعزام تو هستند و برایت خط و نشان می‌کشند. اداره و کارخانه با اعزام تو مخالف است. ولی باید مقاومت کنی. هم دشمن دانا دارد هم دوست نادان. عده ای هم دنبال منافع خویش اند. جلوتر از نوک دماغ خود را نمی بینند. به همه چیز با عقل محدود خود می‌نگرند. به دیگران اعتماد کمتری دارند و حتی حضور در جبهه را تفسیر به رأی می‌کنند. خدا رحم کند. شهر همچنان مسحور کالاهای فرنگی است. تعدادی هم شبها ناخواسته از طریق تلویزیون شاهد اعزام نیرو به جبهه اند. عده ای هم با بالا و پایین شدن [صفحه ۲۴۹] بهای ارز و کالاهای لوکس متوجه تحرکات نظامی در جبهه می‌شوند. البته در مقابل این افراد، مسلمانان هوشیاری وجود دارند که به جنگ کمک می‌کند و برای آن دل می‌سوزانند. از خانواده‌های شهید تجلیل می‌کنند. به تجهیز رزمنده‌هایی می‌پردازند و در هر فرصت که پیش آید، در جبهه هم حاضر می‌شوند. ضمن اینکه در همین گروه، افرادی هستند که حاضرند همه گونه کمک کنند، ولی ظاهرا می‌ترسند پا به جبهه بگذارند! جلوی رفتن فرزندانشان را هم می‌گیرند. جان عزیز است؛ حفظ آن هم برای چنین افرادی واجب و شاید واجبتر از اسلام!؟ اگر چه یافتن راه حق چندان مشکل نیست، اما گام نهادن در آن سخت است. باید از خیلی چیزها لباس و منزل و ماشین و پول و... چشم پوشید. خورد و خوراک هم محدود است. نان و پنیر هم جزو غذای رسمی قرار می‌گیرد و باید تحمل گرسنگی را داشته باشی. رزم شبانه و خشم شبانه، خواب را از تو می‌گیرد و ساعتها باید در دل شب و در سیاهی مطلق راهپیمایی کنی. به سوی رگبار گلوله‌ها بدوی و اتاق گاز را تحمل کنی. تجهیزات زیادی را به خود ببندی و خود را برای شب حمله آماده سازی. چشم از مادیات بپوشی و با معنویات زندگی کنی. برای خواندن زیارت عاشورا، دعای کمیل و ابوحمزه ثمالی، وقت بگذاری. قلبت را بشکنی و برای اباعبدالله الحسین گریه کنی. از گناهان توبه کنی و خود را به حالت خوف و رجا برسانی. از ملامت ملامتگران غیر خدایی عقب نشینی و آماده ی پذیرش هر گونه بلا باشی. آیا طاقت دیدن پیکر بی سر شهیدی را داری؟ آیا می‌توانی دست و پای جدا شده ی شهیدی را جمع آوری کنی؟ آیا توان آن را داری که شاهد جان دادن بهترین دوستانت باشی؟ آیا می‌توانی سوزش ترکشی را بر اندام خود تحمل کنی؟ با دیدن خون چه احساسی خواهی داشت؟ اگر چند روز غذا نخوری چه؟ [صفحه ۲۵۰] اگر دستور عقب نشینی شنیدی چه؟ اگر مجبور شدی برای خنثی کردن مین، به روی آن بخوابی چه؟ آیا طاقت سیلی افسر تنومند عراقی را به هنگام اسارت داری؟ آیا می‌توانی پس از یک هفته جنگ و مبارزه، باز هم ۱۰ کیلومتر بدوی. آیا می‌دانی بسیجی‌ها هم گاهی در مقابل مشکلات در دل خود گریه می‌کنند؟ آیا افتادن با بدن مجروح در میان نیروهای خودی و دشمن گریه ندارد؟ آیا می‌توانی در شبهای سرد کردستان، پیکر پاک دوست شهیدت را برای گرم شدن به روی خود بیندازی؟ آیا می‌توانی جاری شدن خون از گوش آرپی جی زن را ببینی و دم برنیاوری؟ آیا دیدن مجروحی که خود دست قطع شده اش را حمل می‌کند، طاقت نمی خواهد؟ آیا می‌توانی پاهای ورم کرده رزمنده ای را از چکمه ی خونینش خارج کنی؟ به خدا جنگ سخت است. آنها که جنگ را ندیده اند نباید در مورد جنگ قضاوت کنند. همه ی جنگها مشکل است، ولی این جنگ، مقابله ایمان و بدنهای عریان با کفر و سلاحهای مجهز است. محاصره ی اقتصادی کمر مردان جنگ را شکسته. مسئولان و فرماندهان، شبانه می‌گریند. همه تحت فشارند. ولی باید ایستاد. در صدر اسلام وضع از این هم مشکلتر بوده. دوران شعب ابی طالب غیر قابل توصیف است. اسلام با خون دل به دست ما رسیده است. هزاران شیعه در لابلای دیوار کاخ ستمگران، دفن شده اند. هزاران نفر در راه اسلام به شهادت رسیده اند. پیامبر خون دلها خورده، دندان مبارکش شکسته، دل او را آزرده اند. علی را خانه نشین و شهید کردند. حسن و حسین را شهید کردند. ائمه اطهار را شهید کردند. اسلام مظلوم است. باید خون دل خورد. باید دست و پا داد. شهید داد. مطیع بود. عملیات کرد. دل امام را شاد نمود و در راه دین خدا استقامت کرد. امید است آیندگان با جنگ، عارفانه تر برخورد کنند. بیشتر کشورها کنار کشیده اند. و بسیاری از آنها به دشمن کمک می‌کنند. فقط خودمان هستیم و خودمان. آن هم با چند گروه کج و معوج. یاران راستین اندک ا

ند، ولی خدا به اینها برتری خواهد داد. خدا صالحین را وارث زمین می‌گرداند. تعداد مطرح نیست، [صفحه ۲۵۱] مهم راهی است که در آن قرار گرفته ایم و باید تا آخر برویم. هنوز بخشی از خاک ایران عزیز در اشغال دشمن است. غرور اسلامی و ملی ما اجازه نمی دهد، دشمن در سرزمین ما باشد. ما هم برای عقایدمان می‌جنگیم و هم ارزشهای ملی را پاس می‌داریم. اسلام جغرافیا ندارد. مرزهای فکری اسلام، سر تا سر جهان است، خاک هم وسیله ای است و هدف اصلی پیشبرد اهداف اسلامی است. ما مؤلفه‌های قدرت را می‌شناسیم و اهمیت سرزمین را می‌دانیم. تفکر اسلام تا عمق جنگلهای آمازون پیش می‌رود، در سرزمین آلاسکا هم اقتدار دارد. چشم بادامی‌ها را هم هدایت می‌کند. در عین حال، اسلام برای جغرافیای طبیعی هر کشور ارزش نیز قائل است و برای آن هم قانون دارد. تجاوز به خاک دیگران را نمی پسندد و کشته شدن در راه آزادی سرزمین را مقدس می‌داند. دفاع مقدس سینای شلمچه https://eitaa.com/zandahlm1357

ای شهید دعـا بخـوان . . . برای عاقبت بخیریِ مـا تویی که ختم به خیرشد عاقبتت #پاسدار_مدافع_حرم #شهید_ابوالفضل_راه_چمنی

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: حکیمی گفته است: کسی که به دربار سلطان راه پیدا می‌کند، اثر آن را در او می‌بینی. حال کسی که از همه بریده و به سوی خدا روی آورده است، چگونه باشد؟ رفتار مردم همچنین گفته است من به جدیت از اهل زمانه خود می‌پرسم و آنها با اکراه پاسخ می‌دهند. نه آنان ثوابی می‌برند و نه آن پاسخ به سود ما می‌آید. سرور دنیا در این است که در حد روزی قناعت ورزی و غصه دین این است که برای آنچه روزی تو نیست، غم بخوری. بقاء نداشتن دنیا یکی از حکماء می‌گوید: دلیل آنکه آنچه در اختیار توست از دیگری است، این است که آنچه در دست دیگری است اکنون در دست توست. فقر همچنین گوید: زندگی فقیرانه توأم با ایمنی بهتر است از زندگی شاهانه توأم با هراس. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه روایت تاریخ @zandahlm1357

🔹۲۸ مرداد سالروز افشای اهانت گوگل، علیه مسلمانان و رسول اکرم🔹 ۳۱ مرداد سال ۹۲ بود که سایت خبری تحلیلی انتخاب، این خبر را منتشر کرد: (( پایگاه اینترنتی روزنامه الوفد چاپ قاهره  چند روز پیش خبری مبنی بر اهانت سیستم ترجمه گوگل به پیامبر اسلام(س) منتشر کرد که در بعضی مطبوعات واکنش هایی را به همراه داشت. اگر کلمه lier (به معنی دروغگو) را در قسمت انگلیسی این پایگاه اینترنتی درج کرده و معنای آن را به زبان عربی بخواهید، کلمه الکذاب را به شما نشان می‏دهد. ولی اگر گزینه show example usage of words را کلیک کنید، عبارت‌هایی برای نمونه و آشنایی شما با آن کلمه نشان می‌دهد. پس از اینکه چند گزینه دیگر برای دیدن نمونه‌های این کلمه در جملات را درخواست می‏کنید، با عبارت " أنتم المسلمون لستم سوى جهلاء، و قتله وإرهابیین، و عباد الله أکبر الشیطان، و محمد النبی الکذاب" مواجه می‏شوید که معنایش این است: شما مسلمانان نیستید جز نادان‏ها، قاتلان، تروریست‏ها و بندگان بزرگ شیطان. محمد پیامبر دروغگو است [نستجیر بالله] گزارش ابنا، روز ـ چهارشنبه ۳۰ مردادماه ـ وقتی کلمه lier را در همان سیستم ترجمه گوگل جستجو کردیم، همانند دو روز قبل، کلمه الکذاب را ارائه داد ولی این‏بار هنگامی که گزینه show example usage of words را کلیک کردیم، با عبارت No examples found for الکذاب مواجه شدیم که قابل تأمل است. این اقدام گوگل شاید به دلیل متوجه شدن از اهانت خود بوده ولی به هیچ عنوان نمی‏توان آن را یک اشتباه سهوی خواند چراکه تمام اشتباهات این شرکت معروف همه و همه درمورد مقدسات اسلامی اتفاق می‏افتد. این نشان می‏دهد که گوگل هنوز از تظاهرات مسلمانان جهان علیه فیلم موهن پیامبر(ص) درس نگرفته است. هموطن عزیز! از این پس با استفاده از موتور‌های جستجوی داخلی گوگل را تحریم کن. #نشر_حداکثری #گردو🇮🇷 #ذره‌بین🇮🇷 جزئیات‌خبر