بخوان! بخوان به نام پروردگارت که تو را آفرید! غار حرا سراسر نور شد.محمد (ص) نبی اعظم، مفتخر به رسالت الهی شد، مفتخر به ابلاغ دین.تاجی فراتر از نبوت برسر محمد (ص) گذارده شد ، تاج رسالت.اینجا محمد امین (ص) رسول الله شد... زیبا پیامبر ، رسول مهربانی ها، نبی خاتم چه زحماتی در راه پیشرفت اسلام به جان خریدی تا ریشه های دین در جای جای جهان جان بگیرد. حس خوبی داشت نفس کشیدن در آن فضا.چه زیبا بود قدم زدن در سرزمین وحی.غار حرا تماشا داشت. چه تصوری از این مکان داشتم. کوه کوهی بود مثل همه کوه ها؛ اما سکوت، آرامش و اوج و فرود فرشتگان و خدای رسول (ص) با تمام وجود در آن جا حس می شد.همه چیز بوی خدا می داد... به مسجدالحرام بازگشتیم، هیچ فرقی با روزهای قبل نداشت ، آنروز روز مبعث محمد ص بود ولی کارهای عادی انجام می‌شد، طواف همان طواف و نماز همان نماز! با خود گفتم اگر ایران بود حتما این عید بزرگ، صحن و سرا، سراسر نورباران بود و سراسر جشن و شادی و سرور. چه غریبانه بود بزرگترین عید مسلمین در مسجدالحرام، سرپرستی این سرزمین به دست چه کسانی افتاده !چقدر شیعه مظلوم واقع شده! دلم گرفت و از پشت پرده اشک به خانه خدا چشم دوختم و با دلی شکسته گفتم 🍃اللّٰھـُم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجْـ🍃 ✍️نجمه صالحی #خاطره #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد http://salehi60.blogfa.com/ @zemzemh60

روشن ترین نور همه جا تاریک بود، از بین تاریکی شب،به سختی روشنی نور شکار می شد و چشم دلخوش به کمترین روشنایی. آرام از رختخواب برخاستم و به سمت پنجره چوبی بزرگی که در اتاق بود حرکت کردم.دستم را نزدیک پنجره بردم تا آن را باز کنم. ناله پنجره چوبی که معلوم بود حداقل چهل سال از ساختش می گذرد موجب شد چشمانم را چند بار باز و بسته کنم ، مورمورم شد. نور داخل حیاط بیشتر بود، از بین چین و چروک های قدیمی پنجره می‌توانستم تمام حیاط خانه را ببینم .همه چیز همانطور بود مثل روزهایی که در کودکی به همراه پدر و مادر به آن خانه قدیمی در روستا می رفتیم .هیچ چیز تغییری نکرده بود . درشب ، موسیقی صدای جیرجیرک ها گوش را نوازش می داد و درصبح، صدای گنجشکها و رقص آنها بین شاخه ها بیدارت می کرد. به سختی تخت خواب را جلوی پنجره کشیدم تا دیدار ماه در وسط حوض حیاط و درختان زیبا و بلند، بهانه ای شود برای بی خوابیم. نگاه به این مناظر با چشمانم بازی و دلم را آرام می کرد. نور ستارگان، جیر جیر جیرجیرک ها، هوهوی باد، گربه ای که خرامان خرامان از لبه دیوار عبور می کرد. تک تک چیزهایی که می‌دیدم برایم دلگرمی بود و خوشحال بودم که خدای مهربانم خالق آنهاست و نشانه هایش را به ما ثابت می‌کند . درخت زیبایی که زینت‌بخش بهار و تابستان و پاییز و زمستان شده است. ماه و ستاره هایی که لباس سیاه شب را پر از نقش و نگار کرده یا همین جیرجیرک های بلا و بازیگوش که سکوت ترسناک شب را پر از شادی کرده اند. چشمم دور اتاق چرخی زد، باد دور پرده های حریر شیری رنگ می‌چرخید و پرده به طاقچه ی تازه رنگ شده می خورد. نگاهم به قرآن جلد طلایی روی طاقچه افتاد. با خودم گفتم بزرگترین راهنمایی خدای بزرگ برای بندگانش همین قرآن بوده تا خالق خود و وظیفه شان را بشناسند، روشن ترین نور در دل تاریکی های جهان که آن هم توسط بهترین خلق عالم به دست ما رسیده است. از جایم بلند شدم و قرآن را برداشتم همانطور که زیر لب آیات را می خواندم کم کم پرده ی بیداری چشمانم پایین آمد. تفکر به زیبایی ها و خالق این زیبایی ها موجب به خواب رفتنم در یکی از بهترین شب های تابستان در روستا شد. ✍️فاطمه خانی حسینی #خاطره #دخترم_فاطمه_۱۵ساله #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

قدر شناسی کنار ساحل قدم می زدم، صدای آب دریا با موسیقی دلنواز مرغان دریایی در هم آمیخته بود. رنگ شفاف و زلالی آب دریا، آرامش خاصی به وجودم می داد. دلم میخواست بدون کفش بر روی ساحل قدم بزنم . صدف، گوش ماهی و لاک حلزون های ریز و درشت با موج های دریا روی ماسه ها جا خوش کرده بودند. دریای جنوب چقدر بخشنده است به غیر از ماهی هایش که صید ماهیگیر ها می شود، صدف هایش نیز تزئین های دکوری طبیعی و زیبایی برای منازل می شوند. کمی آن طرف تر برق شیی میان ماسه ها نظرم را جلب کرد، صدف زیبایی که در دست داشتم به زمین انداختم و برای دیدن آن شیی حرکت کردم.نزدیک تر رفتم و برای برداشتن آن، خم شدم، که با آهی ایستادم.یک تکه پوست پاره شده ی پفک بود و من به خیال یک چیز بهتر صدف زیبایم را میان ماسه ها انداخته بودم. باخودم فکر کردم تا به حال در زندگی چند بار به خیال اینکه دنبال چیز با ارزش تری می روم، اندوخته هایم را رها کرده ام و یا مسیرم تغییر کرده است؟تاکنون قدردان داشته هایم بوده ام؟ ✍️نجمه صالحی #خاطره #نوروز1400 #کیش #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

یادش بخیر اوایل فصل زمستان سال ۹۸ بود که تلاش کردیم خانم دکتر جمیلی جامعه الزهرا تشریف بیاورند و کارگاه یک روزه آموزش روش نوین پژوهش و روش ابداعی خودشون که خوانش جدیدی از تئوری گراندد بود،را آموزش بدهند. اولین جلسه به دلیل برف شدید در تهران، کنسل شد ولی با تلاش و پیگیری دوباره ی استادم خانم حکیم زاده عزیز سعی کردیم کارگاه تشکیل بشه ، اما این بار سر و کله ویروس کرونا در چین پیدا شده بود و احتمال ورودش به ایران زیاد بود . خلاصه با رعایت کامل اصول بهداشتی و خواهش زیاد و فرستادن راننده مطمئن و... ایشون قم تشریف آوردند و چه روز خوبی بود روز کارگاه. استاد جمیلی با روی گشاده صحبت می‌کردند و از تجربیاتشون می گفتند. یک روز به یاد ماندنی بود. کارگاه تا عصر ادامه داشت و ظهر برای نماز حرم بی بی معصومه سلام الله علیها رفتند و خیلی خوشحال بودند که بانوانی در جامعه الزهرا هستند که به پژوهش علاقمندند و از امکانات و فضای معنوی جامعه الزهرا تعریف می کردند و قول دادند دوباره برای ادامه کارگاه بیایند ولی بعد از آن روز به دلیل ابتلای ایران به این ویروس دیدار میسر نشد. ایشون از ابتلا به ویروس کرونا ترس داشتند و اون روز چند دقیقه در مورد این ویروس هم صحبت شد. با شنیدن خبر فوت ایشون بی اختیار یاد ضرب المثل از هرچه بترسی بر سرت میاد و قانون جذب افتادم. خیلی ناراحت شدم استادی متعهد و ولایی و بسیار علاقمند به مولا امیرالمومنین علی علیه السلام بودند،که در صحبت هاشون به ایده گرفتن از کلام مولا هم اشاره می کردند. دیشب خبر فوت ایشون رو در کانال گذرگاه مون گذاشتم وبسیار افسوس خوردم از محروم شدن دیدار مجدد ایشون😢. هیچ وقت فکر نمی کردم اون دیدار، اولین و آخرین دیدار ما باشه... الهی که غریق رحمت الهی باشند. شادی روحشون صلوات+فاتحه ✍️نجمه صالحی #خاطره #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

اول هفته روز شنبه۲۱ فروردین سال ۱۳۷۸ بود،سر کلاس بودیم و بی خبر از همه جا که استاد ناراحت وارد کلاس شدند و خبر شهادت سردار #صیاد_شیرازی را دادند. استاد درباره نماز شبهای خالصانه ایشان در دوران دفاع مقدس می گفتند و تواضع #صیاد_دلها را می ستودند و اشک در چشمانشان حلقه زده بود. هر سال روز شهادت ایشان یاد این خاطره و ناراحتی استادم می افتم . حیف معمولا انسانهای مخلص پس از پروازشان به آسمان تازه شناخته میشوند‌. شهادت درّ گرانبهایی است که بعد از جنگ به هر کس نمی دهند و شهید صیادشیرازی به حق شایسته #شهادت بود. (زندگی زیباست اما شهادت زیباتر) ✍️نجمه صالحی #خاطره #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #شهید_صیاد_شیرازی #ماه_شعبان ــــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

#خاطره #کلید http://salehi60.blogfa.com/ ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

پلاستیک خاص به محض اینکه زنگ به صدا درآمد؛ همه‌ مانند فنر از جا پریدند. یک نفر از کیفش کاغذ رنگی و ماژیک‌های براق اکلیلی را بیرون آورد. سارا پلاستیک را روی زمین نمی‌گذاشت، پلاستیکی که روی جلدش برند شکلات رنگارنگ و معروفی چاپ شده بود،آن را مانند گنجی در دست گرفته بود. با احتیاط ریسه‌های رنگی براق را از پلاستیک شکلات نشانش در آورد. زهرا هم بادکنکی که داخلش را پر از کاغذهای رنگی کرده بود با تلمبه دستی‌اش باد کرد. هرکس کاری می‌کرد اما من ذوقی نشان نمی‌دادم؛ در ذهنم چند فکر مانند زنبور ویز ویز می‌کرد:"اصلا چرا تزئین کلاس؟ ای کاش به جای اینکه به مدرسه بیاییم و وقت بگذرانیم، مدرسه را تعطیل کنند و خودمان با خانواده شادی کنیم، مسافرت برویم، خوش بگذرانیم، اصلا هیچ کار نکنیم، فقط بخوابیم." با صدای سارا به خودم آمدم، جلو رفتم تا کمک کنم؛ وظیفه من نگهداری سرچسب شد، شاید به‌ظاهر کار راحتی است ولی برای من که سرم پر از افکار زنبوری بود، کار بزرگی به نظر می‌آمد. چسب شیشه‌ای را یکی از بچه ها آورده بود و نگاهش را از روی آن بر نمی‌داشت تا مبادا به زمین بیافتد یا سرش گم شود. چسب را با ظرافت، قیچی می‌کردم و به دست بلند قدترین دختر کلاس می‌رساندم تا ریسه‌ها را به دیوار بچسباند. وظیفه چسب‌رسانی، شایدکار خنده‌دار و ساده‌ای باشد ولی در آن شلوغی کلاس، کار سختی شده بود. مخصوصا وقتی‌که بعضی‌ها شیطنت‌شان گل می‌کرد، نقش ناجی چسب را هم داشتم و به زحمت آن را از چنگ آنان نجات می‌دادم. در این بین دختری هم بود که به ساعتش نگاه می‌کرد و مثل ساعت سخنگو ساعت را اعلان می‌کرد. اینکه چقدر از زنگ تفریح مانده و چقدر برای تزئین کلاس وقت داریم و هول در جان همه می‌انداخت. سارا که لقمه در دهانش بود، جیغ می‌کشید:"ریسه‌هایم پاره نشود، برای تولد برادرم لازم دارم." همه در حال دویدن و تلاش بودند که کلاس ما از کلاس‌های دیگر قشنگ‌تر شود. ناگهان ساعت سخنگوی کلاس گفت:" یک‌دقیقه دیگه وقت داریم." بچه ها هول شدند، به اطراف خود نگاه کردند و دویدند تا خرده کاغذها را جمع کنند و کلاس مرتب شود. دختر قد بلند باعجله در حال پایین آمدن از صندلی بود که دختری دیگر بدون آن که نگاه کند، صندلی را کشید؛ دکمه کنار آستینش به ریسه‌ها گیر کرد و خودش و دختر قد بلند با هم نقش زمین شدند؛ با صدای جیغ و داد و گریه آن دو نفر همه به خود آمدند. دیدند هم ریسه‌ها پاره شده است و هم سر زانوهای دختران. در همان لحظه معلم، مدیر و معاونین مدرسه برای بازدید وارد کلاس شدند؛ دختری در حال گریه برای ریسه‌های پاره شده‌اش و دخترانی درحال ناله برای پاهای زخمی‌شان و چهره متعجب و شکست خورده بچه‌های دیگر، تصویری بود که در منظره چشمان تازه واردین نقش بست؛ بدون آن که چیزی بگویند از کلاس خارج شدند. لحظه‌ای همه ساکت شدند و در سکوت فقط وسایل را جمع می‌کردند. اینطور که پیدا بود مثل سال‌های قبل در مسابقه تزئین کلاس در دهه فجر شکست خورده بودیم. ولی این وسواس در جمع‌آوری وسایل، نور امید را در چهره‌ها می پاشید، در چشمان همه امید به پیروزی در سال آینده را می‌دیدم. ✍️فاطمه خانی حسینی #دهه_فجر #خاطره #دهه_هشتادی #بازنشر http://salehi60.blogfa.com/ ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

خاطرات خوب گاهی انگار روزهای خوب را باید قاب کرد زد به دیوار دل! گاهی انگار خاطره ساده‌ترین اتفاق‌ها تا ابد در صندوقچه ذهن باقی می ماند! گاهی بعضی اتفاق‌های یکدفعه‌ای خیلی شیرین و خاطره انگیز می‌شود! مثل خاطره آن سال که همه دختران فامیل مادری، دور هم جمع شدیم. خیلی یک دفعه‌ای بساط ناهار و دورهمی در بوستان فراهم شد یا مثل آن شبی که تا صبح کنار هم بیدار ماندیم و گفتیم و خندیدیم! گاهی باید دنبال بهانه بود تا از روزگار شلوغ و پر هیاهو دور شد، امروز آن بهانه‌ جور شد و دوباره یک خاطره به‌یادماندنی فراهم! 🍃الحمدلله علی کل حال🍃 #خاطره #جمعه ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

🌼دوستان واقعی ایران با طعم قند پارسی جمعه پیام داد که: «کجا هستید و کی می‌تونم ببینمتون؟» ساعت حضورم را برایش نوشتم، تشکر کرد و خداحافظی. امروز آمد، به آغوش کشید مرا، شکلاتی همراه یک یادداشت‌کوتاه برایم آورده بود. شیرین‌ترین شیرینی دنیا! با فارسی نیم‌بند و خط چشم‌نوازش، جملاتی روی آن شکلاتِ شیری با پوسته صورتی رنگ، نوشته بود که عمق احساسش را نشان می‌داد. با خجالت و حیا، فارسی صحبت می‌کرد؛ از کشور اندونزی است و باانگیزه و درس‌خوان و پر تلاش، دوستش داشتم. اما الان خاطره‌اش را بیشتر در ذهنم تثبیت کرد! آخر یادداشتش نوشته بود، «خسته نباشید استاد!» اصلا مگر با وجود دخترانی چون او خستگی می‌ماند؟! ✍️نجمه صالحی #خاطره #فاطمیه #خاطرات_تدریس #طلاب_غیر_ایرانی #خاطرات_بنت_الهدی #یکشنبه_به_وقت_ظهر ۴۰۱/۰۹/۲۷ ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

. تفاوت تصور با تصویر ✍فاطمه امراللهی نمی‌خواستم جلسه را شرکت کنم، فکر کردم مثل مبلغین و معرفین بقیه نهادها و مؤسسات می‌آیند و از کار و موسسه خودشان تبلیغ می‌کنند برای جذب مخاطب و می‌روند! از خواب که بیدار شدم، انگیزه‌ای برای رفتن نداشتم، اما انگار نیروی محرکی درونم جرقه زد و پاهایم به حرکت درآمد. پر انرژی‌تر از قبل وارد سالن شدم و نشستم. چهار نفر از اساتید پژوهشی در رشته‌های مختلف، در سالن حضور پیدا کرده بودند. جلسه را اول با سوال شروع کردند، این‌که چقدر اهل نوشتن هستید؟ چه کسانی اهل نوشتن هستند!؟ چه چیزهایی می‌نویسید؟ و... انگار می‌خواستند یک آمار بگیرند و مهکی بزنند! ابتدا استاد پژوهشی گروه تاریخ استارت شروع بحث را زد و به معرفی انجمن‌ها و اهمیت پژوهش پرداخت. من که ابتدا فکر می‌کردم جلسه به‌ درد بخوری نیست، هندزفری به گوشم گذاشتم و در کلاس آنلاین شرکت کردم. صدا و حرف‌های آن خانم که خود را صالحی معرفی کرده بود، انگار هر لحظه من را به هدفم نزدیک‌تر می‌کرد. صدای آنلاین استاد پشت گوشی را قطع کردم و محو صحبت‌هایش شدم و پرشوق و ذوق‌تر گوش دادم. دلم می‌خواست بلند شوم و فریاد بکشم که واقعا خدا این انسان‌ها را امروز قرار داد تا من راهنمایی برای نزدیک شدن به هدفم یعنی پژوهش پیداکنم!؟ و انگیزه‌ها بیشترشد... حیف و صدحیف که دو سال کرونا عمر ما را به هدر داد و این یک سال حضوری شدن بعد از کرونا هم از این نعمت معاونت پژوهش جامعه الزهرا سلام الله علیها بی‌اطلاع بودم! بی‌صبرانه انتظار فردا را می‌کشیدم من که هر روز یک ربع مانده به شروع کلاس از خواب بیدار می‌شدم و آماده رفتن به کلاس...آن روز به عشق رفتن به ساختمان پژوهشگاه و ثبت نام از اذان صبح به بعد نخوابیدم! هشت صبح به آنجا رفتم اما فامیل خانمی را که باید برای عضویت پیشش می‌رفتم، یادم نبود؛ با نشانی که از اتاق انجمن‌ها داده بودند، وارد سالن شدم و با اشاره انگشت یکی از کارکنان به میز بغلی رفتم و گفتم می‌خواهم برای رشته پژوهش تاریخ و کلام ثبت نام کنم راهنمایی‌ام کردند. نور امید از دلم عبور کرد. هر لحظه ثانیه شماری می‌کنم برای یادگیری الفبای پژوهش و شروع پژوهش‌ها؛ دلم می‌خواهد مطالبی را کشف کنم و بنویسم و قلمم را در راه اسلام به کار بیندازم؛ قلمی تاثیرگذار که خدا به آن تأثیر و برکت دهد برای اعتلاء اسلام و یاری مسلمین. #خاطره ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

. بیگودی خاص ✍نجمه صالحی دوستش دارم مرد جدی، مهربان و کم حرف که فقط به وقت ضرورت صحبت می‌کند! نظم عجیبی دارد که افزون بر عادت شخصی، به اقتضای شغلش، همه چیز را سرجایش می‌خواهد‌. بیشترخاطره کودکی‌ام از نظم او و جایزه‌هایی است که هر بار با قرائت قرآن به من می‌داد؛ از قضا اولین نفری که به فاطمه، دخترم، برای حفظ قرآن جایزه داد، او بود. مرد جدی داستان امشبم، عمو جان سرهنگِ کودکی‌هایم، برای درمان درد دستش، طب سوزنی انجام داده بود و سوزن‌ها باید تا فردا در سرش می‌ماند؛ بعد از کلی بررسی و سوال و جواب و تماشای سر ایشان به شوخی به او گفتیم:" فقط خانم‌های قدیم که برای عروسی بیگودی و میزانپلی نمی‌کردند؛ عموجانِ جدیِ ما هم خواسته کم نیاره!" دختر عموجان هم لطف کرد، عکسی از سوزن‌های مبارک گرفت تا بماند به یادگار! البته دعا کردم که درمان جواب دهد و او بهتر شود ولی بیگودی*خاص عمو جان، خاطره‌ساز دورهمی امشب ما شد! *بیگودی، واژه‌ای فرانسوی است که به ابزارهای فرکننده مو گفته می‌شود. #خاطره ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60

﷽ با نوشتن زوایای نهفته زندگی‌ هویدا می‌شود و می‌توان فکر را در قالب نوشتار در بند کشید و او را مجبور به تمرکز کرد؛ باشد که با مطالعه عمیق‌تر شود و اثرگذارتر. 🌐مطالب کانال یادداشت✍💌 در قالب#خاطره، #یادداشت،#داستانک، #شعر، #دلنوشته، #تجربه_زیسته،#روایت #مناسبتی و ... نگاشته می‌شود. با من همراه باشید👇 🌐https://eitaa.com/joinchat/2319319119C2ce51d5673