eitaa logo
بصیرت و تشکیلات اسلامی
507 دنبال‌کننده
435 عکس
778 ویدیو
130 فایل
ارائه محتوای تشکیلاتی و مباحث مهدوی... 🏷🏷🏷🏷🏷 #امام_زمان (ارواحنافداه) #تشکیلات_اسلامی #تربیت_اسلامی سایت رسمی: 🌐 ziaossalehin.ir #️⃣ کانال و صفحه ویراستی: @ziaossalehin @sardabir313
مشاهده در ایتا
دانلود
🚨 ادب عاشقی، نگاشت اول: زمان‌ها منازل سلوکی 🔹 یکی از مراقبه‌‌‌های سلوکی مهم انسان توجه و مراقبت نسبت به ایام و مناسبت‌ها ی خاص زندگی است. 🔹 مرحوم میرزاجواد آقای ملکی تبریزی در ابتدای کتاب شریف المراقبات می‌فرمایند: زمان‌ها منازل سلوک الی الله هستند. یعنی حرکت به‌سوی خداوند در منازل سلوکی زمان‌ها محقق می‌شود. 🔹 در روایتی از امام حسین (علیه السلام) آمده است که: «یابنَ آدَمَ اِنَّما اَنتَ اَیّامٌ کُلَّما مَضی یَومٌ ذَهَبَ بَعضُکَ» یعنی ای فرزند آدم! تو خودت روزگاران هستی و هر روز که می‌گذرد، مرتبه‌ای از وجود توست که رفته است و دیگر تکرار شدنی نیست. 🔹 لذا انسان اگر حق ایام را به‌جا آورد و به‌اصطلاح ایام را استیفا کرد، آن زمان را برای خود تثبیت کرده است. 🔹 در این میان زمان‌هایی که مناسبت الهی دارند، منازل خاص این سلوک هستند. یعنی هر واقعه معنوی در نسبت با زمان، منزل سلوکی خاصی را با ظرفیت و اقتضائات ویژه برای انسان تولید می‌کند. 🔹 در روایتی از پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه‌‌وآله‌وسلّم) آمده است که: «اِنَّ لربکم فی ایام دهرکم نَفَحاتٌ اَلافَتَعَرَّضُوا لَها» ایام خاص نفحات الهی و جذبات ربانی‌ست که در زندگی انسان می‌وزد تا او را به‌سوی پرودگار و ملکوت عالم بکشد. 🔹 خداوند تعالی در سوره عصر نیز می‌فرمایند: وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ. یعنی خداوند قسم یادکرده است به زمان و می‌فرمایند هرکسی در حال خسران و ضرر است مگر آنکه ظرف زمان خود را از ایمان و عمل صالح پر کرده باشد. 🔹 در این باره یک نکته را باید توجه نمود و آن مراقبه و محاسبه است. در واقع اهمیت این مطلب اکنون روشن می‌شود زیرا هرکس که بخواهد از زمان و فرصت خود به‌خوبی استفاده کند و حق آن را استیفا کند باید محاسبه نفس نموده و مراقبه کند در حفظ زمان خود. 🔹 لذاست که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بسیار بر محاسبه و مراقبه زمان‌ها تأکید نموده‌اند و فرمودند: لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ حَسَناً اِسْتَزَادَ اَللَّهَ وَ إِنْ عَمِلَ سَيِّئاً اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَيْهِ . یعنی از ما نیست آنکه هر روز محاسبه نفس نکند. 🔹 در این میان ایام خاص اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هر کدام منازل عظیم سلوکی و نفحه‌های ربوبی هستند. این حس و حال خوش معنوی که در این ایام برای انسان حاصل می‌شود و محبت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) که در این مجالس بر انسان طلوع می‌کند، نفحه‌های ربوبی و جذبه‌های ربانی است. 📚 برگرفته از کتاب "" استاد عابدینی، تحقیق و نگارش علی جعفری هُرستانی 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 ادب عاشقی در تشکیلات، منزل اول: زمان‌ها منازل سلوک جمعی 🔸 زمان‌ها منازل سلوک الی الله هستند و این سلوک چنانچه برای تک تک افراد صادق است، در یک جمع و شاکله اجتماعی نیز محقق می‌شود اگرچه عهدهای ایمانی و معنوی مومنین، هم عهدهای فردی با حق تعالی و هم عهدهای جمعی را شامل می‌شود. 🔸 تأکید مکرر دین اسلام در احکام مختلف به جمع و جماعت نشانه آن است که فسلفه و روح حاکم قریب به اتفاق احکام، جماعت بوده است مانند نماز، حج، خمس و... که به وضوح نشان دهنده اهمیت جمع هستند. 🔸 در یک ظرف زمانی تکرار نشدنی هریک از افراد جامعه و در نگاهی جمعی، کل این پیکره اجتماعی، طبق قاعده‌ی نفحات الهی، باید مراقبه نموده و در نظر داشته باشند که این ظرف زمانی باید بگونه‌ای مورد استیفا قرار گیرد که حق آن اداشده و تثبیت گردد. 🔸 عهدهای جمعی و تشکیلاتی در یک تشکیلات واحد ضمن ایجاد انسجام تشکیلاتی باعث خواهد شد تا ضمن توجه و مراقبۀ فرد فرد تشکیلات نسبت به زمان‌ها و ایام خاص، پیوندهای میان اعضای این جمع، محکم‌تر شده و ربط و نسبت خود را با صاحب آن ایام حفظ نموده و در اتصال معنوی و پیوند با روح آن ایام که ائمه هستند، تلاش نمایند. 🔸 نمونه عهدهای جمعی را می توان در انس با قرآن در ماه مبارک رمضان یا چله‌های زیارت عاشورا و دعای عهد در ایام و ظرف‌های زمانی خاص در یک تشکیلات که ضمن پیوند با صاحب این عهدها در ایام خاص، انسجام و پیوستگی افراد یک جمع را به ارمغان می‌آورد، بیان کرد. 🔸 باجماعت اقامه نمودن اعمال مختلف اثری دارد که در اقامه فردی آن محقق نمی‌شود، لذا و با تکیه بر قاعده «یدالله مع الجماعة» باید گفت این عهدهای جمعی و این تصمیمات تشکیلاتی و مراقبه‌های کاروانی، در زمان‌های خاص اثری شگرف در تحقق روح جمعی در تشکیلات دارد. 🔸 امیرالمومنین(علیه السلام) می‌فرمایند: إِنَّ يَدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ، وَ إِيَّاكُمْ وَ الْفُرْقَةَ، فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّيْطَانِ كَمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْبِ. یعنی دست خدا با جماعت است و از تفرقه حذر كنيد، زيرا كسانى كه از جماعت كنارى مى گيرند طعمه شيطان اند مانند گوسفندى كه از گله جدا مى‌افتد و گرگ او را بر مى درد. این به معنای آن است که جمع و به جمع برپا نمودن در ایام خاص اولی بر برپایی فردی است و اثری خاص دارد. 📚 برگرفته از کتاب "" استاد عابدینی، تحقیق و نگارش علی جعفری هُرستانی 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
27.23M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 مجموعه کلیپ‌های : قسمت دوم: سلوک فردی یا جمعی؟ مروری بر مباحث استاد عابدینی پیرامون و اقامه مجالس اهل بیت (علیهم‌السلام) 🎙 با ارائه علی جعفری هرستانی تدوین کننده آثار استاد عابدینی در حوزه هیئت 🏷 در مبحث گذشته بیان شد که انسان سائر الی الله است. خداوند در کریم می‌فرماید: "یاایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه" ✅ اکنون می‌خواهیم به این مسئله بپردازیم که آیا حرکت انسان به سوی خداوند سیری است فردی یا یه و است؟ در مباحث استاد عابدینی، درفصل دهم به دنبال جواب این مسئله هستیم. 👈 در آتی به ادامه این مبحث و بررسی دقیق آن خواهیم پرداخت. 🔗 کانال استاد عابدینی 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir