eitaa logo
بصیرت و تشکیلات اسلامی
507 دنبال‌کننده
435 عکس
778 ویدیو
130 فایل
ارائه محتوای تشکیلاتی و مباحث مهدوی... 🏷🏷🏷🏷🏷 #امام_زمان (ارواحنافداه) #تشکیلات_اسلامی #تربیت_اسلامی سایت رسمی: 🌐 ziaossalehin.ir #️⃣ کانال و صفحه ویراستی: @ziaossalehin @sardabir313
مشاهده در ایتا
دانلود
🚨 توهّم کار فرهنگی 🔻 یکی از اصلی‌ترین مشکلات و معضلات در حوزه کار فرهنگی از نظر بنده، این است که فعالین یا مسئولین فرهنگی به‌جای انجام حقیقی یک کار فرهنگی، توهم می‌زنند که دارند کار فرهنگی می‌کنند!... اوضاع کسی که توهم یک کاری را می‌زند خیلی وخیم‌تر است نسبت به کسی که اصلاً آن کار را انجام نمی‌دهد! 🔹 فعالین و مسئولین ما با این توهم، متوجه نیستند که چقدر راحت دارند ظرفیت‌های فرهنگی کشور را نادیده می‌گیرند و به فنا می‌دهند و در عین حال بودجه کار فرهنگی را به هدر می‌دهند و انرژی و وقت زیردست‌هایشان را تلف می‌کنند و به دشمن فرصت پیشروی می‌دهند... و از همهٔ اینها گذشته، به خودشان مغرور می‌شوند که دارند در عرصه جنگ نرم، سربازی و افسری می‌کنند!! خب این خیلی بد است... دشمن دارد حساب شده کار می‌کند، آن‌وقت ما توهم زدیم که داریم جهاد فرهنگی می‌کنیم! 🔹 طرف در فلان شبکه اجتماعی از هر دو تا پستش، یکی‌اش عکس حضرت آقا را می‌گذارد و در کنارش با جملات مختلف قربان صدقهٔ رهبرش می‌رود و این‌جوری اعلام فدایی بودن رهبر را می‌کند! و جالب است که وقتی چهارتا نادان می‌آیند زیر این عکس‌ها فحش یا انتقادی می‌نویسند، تندتند می‌رود جواب همه‌شان را می‌دهد (معمولاً این جواب‌ها حالت رجز دارد نه روشنگری) و به چهارتا از دوستای حزب‌اللهی‌اش هم می‌گوید بیایید کمک کنید به فحاشی‌ها (صرفاً فحاشی نه شبهه!) جواب بدهیم تا فکر نکنند ما کم هستیم! و این را قطعاً از مصادیق سرباز و فدایی رهبر بودن می‌داند... 🔹 یا اینکه طرف فقط در فضای مجازی کار فرهنگی و تربیتی می‌کند و غافل از دنیای واقعی است... 🔹 طرف می‌خواهد در تشکّل یا مجموعه کار فرهنگی کند، می‌نشیند با هم‌گروهی‌هایش، می‌گوید خب چکار کنیم این دفعه؟! یکی پیشنهاد می‌دهد مثلاً یک اردو برگزار کنیم!!! به همین سرعتی! به همین از قبل کارشناسی شدگی!! موافقت می‌شود می‌روند یک بودجهٔ کلان می‌گیرند مثلاً برای اردوی مشهد!! برای بهتر شدن کار فرهنگی‌شان هم ناهار و شام‌های اردو را مجلل‌تر و پربارتر می‌کنند!! در نهایت هم به خودشان می‌بالند که دارند برای امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) کار فرهنگی می‌کنند!! دفعهٔ بعد طرف می‌آید پیشنهاد می‌دهد، خب این‌بار چکار کنیم؟! یکی می‌گوید اردو... می‌گوید نه اردو برگزار کردیم، یک چیز دیگر باشد!! و بعد همانجا به‌یک‌باره تصمیم می‌گیرند مثلاً نمایشگاه باشد!! دقیقاً مثل مادری که از اعضای خانواده می‌پرسد، دیروز قرمه‌سبزی خوردیم، خب امروز چی بخوریم؟!! 🔹 این توهمات را بخواهم نام ببرم و مثال بزنم، لیستش به صدها عدد می‌رسد؛ توهمات رایجی که هرازچندگاهی در دانشگاه و مسجد محل و مدرسه و صدا و سیما و فلان سازمان و تشکل و گروه فرهنگی شاهد هستیم. 🔹 به نظر می‌رسد یک فعال یا مسئول فرهنگی باید دید جامع و درستی از این توهمات داشته باشد تا بتواند دچارشان نشود. 🔺 به نظر شما معیار شناخت و برطرف کردن این توهمات چیست؟؟! ✍️ م.انصاری 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 عدم تجهیز 🔻 در پست قبل اولین ایراد فعالان فرهنگی رو فعالین و مسئولین فرهنگی برشمردم که موجب می شه اصلاً از بیخ مسیر کار فرهنگی رو اشتباه بریم. در این یادداشت می خوام مستقیماً به ایراد دوم یعنی «عدم تجهیز» یک فعال یا مسئول فرهنگی اشاره کنم و بگم یکی دیگه از بزرگترین ایرادهای یک فعال و مسئول عرصه فرهنگی، ضعف در دانش و کار علمیه. عدم تجهیز به دانش، تفکر و قدرت تحلیل یک فعال فرهنگی باید قبل از هر چیز یک تحلیلگر قوی باشه و لازمه ی تحلیلگری هم قطعاً داشتن اطلاعات کافی، مهم و به روزه. 🔹 ماها می خواییم بدون مطالعه، بدون ، بدون ، بدون و بدون کارِ کارشناسی شده، کار فرهنگی انجام بدیم و عجیبه که با اعتماد به نفس مسئولیت یک کار فرهنگی رو هم بر عهده می گیریم و از این رو، انجام یک کار فرهنگی رو ساده و سبک می پنداریم. در حالی که همونطور که یه پروژه ی علمی سخت و نفسگیر و مستلزم مطالعات گوناگون و بررسی های دقیق علمی و کارشناسی شده است، یه پروژه ی فرهنگی هم باید همینطور باشه... وگرنه میشیم مث یک شخصی که صرفاً از روی دغدغه و غیرت ملی، بره فرماندهی یک عملیات نظامی رو در زمان جنگ برعهده بگیره ولی نه فنون نظامی رو بلد باشه و نه هیچ تسلیحاتی داشته باشه که به رزمنده های تحت امرش بده! دشمن داره با تانک و نفربر و هواپیما و انواع سلاح های سنگین و سبک و با جدیدترین روش های علمی و فنون نظامی به ما حمله می کنه ولی ما حتی یه نارنجک ساده هم نداریم که گردان تحت امرمون رو باهاش تجهیز کنیم و بفرستیم برای انجام عملیات و اصلاً شیوه های انجام عملیات و فنون استراتژیکی رو بلد نیستیم و اصلاً آموزش ندیدیم و به فنونش آشنا نیستیم... آیا عملیات کردن بدون آگاهی به فنون نظامی و با دست خالی که منجر به کلی تلفات از رزمنده های مومن ما بشه، منطقیه؟! اون وقت چرا یک فعال فرهنگی ما، به دید جهاد و یک عملیات جنگی به موضوع کار فرهنگی نگاه نمی کنه؟! 📌 یادداشت قبلی مربوط به این مبحث: م.انصاری 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 یادداشت توهم کار فرهنگی(۲) 🔻 امروزه در بین فعالان فرهنگی متأسفانه می بینیم که ساعتها وقت روزانۀ خودشون رو میذارن پای وبگردی و شبکه های اجتماعی و به خیال خودشون دارن تو این شبکه ها کار فرهنگی میکنن و یا توهّم میزنن که با خوندن همۀ اخبار صحیح و غیرصحیح و مطالب موثق و غیرموثق رد و بدل شده در گروههای مختلف مجازی، داره به علمشون اضافه میشه و تازه به خودشون مغرور هم میشن که با این وقتی که در فضای مجازی و بخصوص این شبکه های اجتماعی عامی میذارن، دائماً به روز هستند و اوضاع جامعه کاملاً دستشونه و به تمام مشکلات اشراف دارن! قربة الی الله!! 🔸 در حالی که بعضی از همین فعالین فرهنگی رو پای چهار تا از شبهات محکم دشمن علیه دین یا نظام اسلامی یا فرهنگ ایرانی اسلامی ما قرار بدی، می بینی که نمی تونن پاسخ بدن!! بنابراین به نظر می رسه از اوجب واجبات برای یک فعال عرصه فرهنگی اینه که وقت معینی رو روزانه اختصاص بده به مطالعات عمیق و جامع... بشینه کتاب بخونه... کتابهای مهم... کتابهای تحلیلیِ قوی... کتابهای تاریخی و اجتماعی و دینی... 🔹 یک فعال فرهنگی قبل از این که اصلاً دست به کاری بزنه در حوزۀ فرهنگ، باید لااقل یه دور تاریخ اسلام خونده باشه، باید به اصول و عقاید بنیادین دین اسلام اشراف داشته باشه، تا حد زیادی با آیات قرآن و کتابهای بنیادین شیعه مثل نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و ادعیه مهم شیعه آشنایی داشته باشه، باید مطالعات آماری و روانشناختی مخصوص جامعه هدف خودش رو داشته باشه (مثلاً اگه قراره جامعه هدفش، دانش آموزان دبیرستانی در فلان شهر باشه، باید بره کمی در مورد رفتارها و علایق و سلایق و خصوصیات روانی نوجوانان و فرهنگ بومیِ اون منطقه مطالعه کنه)، باید با شبهات مطرح شده در فضای اون جامعه هدف آشنایی داشته باشه، باید به موضوعات روز در اون زمینه مدنظرش، اشراف داشته باشه، باید با آسیبهای رایج در زمینه کاری خودش آشنا باشه، و در کنار همۀ اینها، باید بشینه فکر کنه، راهکار ارائه بده، راهکارها و تجربیات قبلی ها رو بررسی کنه، و خلاصه حسابی خودش رو تجهیز کنه و بعد بره فلان سِمَت فرهنگی رو متقبّل بشه یا فلان گروه یا مؤسّسه فرهنگی رو تشکیل بده... ✍️ م.انصاری 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 بیخیالی در تربیت بحث اول 🔷🔹در کار تربیتی ما اجازه نداریم وقت متربی را هدر دهیم. ما در قبال دقیقه دقیقه های متربیان مسؤل و پاسخگو هستیم. بعضا مشاهده میشه که در مجموعه های فرهنگی دانش آموز یا متربی قربانی بی برنامگی های یک مجموعه میشه و کلا از فضای فرهنگی زده و دلسرد میشه. برنامه ریزی برای یک مجموعه شاهرگ حیاتی است که متاسفانه امروزه در مجامع فرهنگی کمتر شاهدش هستیم. این روزها باید برای دقایق دانش آموزان نیز برنامه داشته باشیم ، چه برسد به تابستان یا محرم یا ... این روز ها دانش آموزان و متربیان جوان و نوجوان وقتشان را صرف شبکه های اجتماعی میکنند ، شبکه هایی که نه تنها در راستا و آرمان های فرهنگی نیستند بلکه گاهی اوقات با منافع فرهنگی و ارزش های یک بچه مسجدی ضدیت دارد. 👈فضای مجازی زمانی رشد پیدا کرده که خیلی از ما در هیئت ها و مجموعه ها در اختلاف سلیقه بین رنگ گل های قالی مشغول بودیم. ضرورت فرهنگ استفاده از فضای مجازی هم یک باید است. باید بدانیم در جبهه ای مشغول به جهاد هستیم که دشمن در بین خانواده‌ها لانه کرده و حمله های مرگبار خود را از طریق رسانه ها که شامل کانال های تلگرامی و کانال های ماهواره ای و ... انجام می دهد. ✍️مصطفی کریمی ادامه دارد.. 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 بیخیالی در تربیت - بخش دوم 🔷🔹دلزدگی فرهنگی 👈نباید بگذاریم که روند و اهداف مجموعه کسی را در خود هضم و خرد کند. بهتر بگویم در ساختار و تشکیلات بعضا مشاهده میشود افراد ناخودآگاه و ناخواسته از روند مجموعه به کنار رفته اند و دیگر برای خود فضای پیشرفتی نمی بینند. این ایراد زمانی شروع به کار میکند که آرمان ها و اهداف مجموعه بزرگتر از تصور و ظرفیت اعضا تشریح شود. آن وقت دلزدگی فرهنگی پیش می آید. دلزدگی میشود سدی مقابل توانایی و استعداد های یک فرد فرهنگی. دلزدگی شامل همه چیز میشود یا بهتر بگویم افراد را کور میکند. این عامل زمانی به وجود می آید که در مسولیت دادن به افراد فقط نیاز مجموعه را ببینیم و استعداد و توانایی های فرد را نادیده بگیریم. در هر کسی به الفطره توانایی هایی وجود دارد که با اخلاقیات همه ی مراکز و مجموعه‌های فرهنگی جور است‌. یادمان باشد و مسولیت دادن به افراد نباید تنها نیاز مجموعه را ببینیم بلکه باید به استعداد وعلائق شخص نیز نگاهی داشته باشیم و بعد تصمیم درستی برای دادن مسولیت به فرد بگیریم. ✍️مصطفی کریمی 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir
🚨 باید کاری کرد... 🔻 فرهنگ یعنی اون کارهایی که آدم‌ها عادت به انجام دادنش دارن... چه در زندگی شخصی‌شون، چه در زندگی اجتماعی‌شون... و مردم عادت به انجام کارهایی دارن که بهش اعتقاد دارن... و از اونجایی که به‌زودی هر کس در برابر کاری که در لحظه‌لحظهٔ زندگی‌ش انجام داده، باید پاسخگو باشه و زندگی ابدی‌ش بر اساس اعمالش شکل می‌گیره، پس فرهنگ می‌تونه سرنوشت ابدی آدم‌ها رو رقم بزنه... این متن مشهور که برخی به مولا علی(علیه‌السلام) نسبتش میدن، شاید به بهترین شکل واژه فرهنگ رو تعریف می‌کنه: مواظب افـکــارت بــــــاش که گفتــارت می‌شود مواظب گفتــارت بــــــاش که رفتـــارت می‌شود مواظب رفتـــارت بــــــاش که عـــادتت می‌شود مواظب عــــادتت بـــــاش که شخصیـتت می‌شود مواظب شــخـصیتت بــــاش که سرنوشتت می‌شود... پس اگه می‌خوای فرهنگ کسیو (یا جامعه‌ای رو) ارتقا بدی، باید اعتقادات و تفکراتش رو ارتقا بدی... بنابراین «کار فرهنگی» یعنی هر کاری که فکر آدم‌ها رو ارتقا بده... پس با یه نگاه خیلی ساده میشه فهمید بالای 99 درصد کارهایی که در کشور ما با اسم کار فرهنگی -چه توسط آدم‌ها و چه توسط سازمان‌ها- انجام میشه، اصلاً کار فرهنگی نیس... بلکه توهم کار فرهنگیه... خیلی از این کارها اساساً بیهوده ست، خیلی هاشون مضره و نتیجهٔ عکس داره، خیلی‌هاشون هم شاید مفید باشه ولی کار فرهنگی به این معنی که گفتم، نیس... یه کار دیگه ست... مثلاً ممکنه کار معنوی باشه... یا کار تفریحی باشه که به اشتباه تعبیر به کار فرهنگی میشه... و بدین ترتیب متأسفانه به‌راحتی بودجه بیت‌المال تخصیص داده شده به حوزهٔ فرهنگ، دود میشه میره هوا بدون هیچ خروجی فرهنگی و وقت و انرژی فعالین فرهنگی این وسط تلف میشه بدون اینکه حتی ذره ای فکر کسی ارتقا پیدا کرده باشه... تا وقتی که فعالین فرهنگی و مسئولین فرهنگی ما معنی کار فرهنگی رو نفهمن، اوضاع فرهنگ همینه که می بینیم... و از اونجایی که دشمن شدیداً داره کار فرهنگی مد نظر خودش رو با قدرت و فکر و انسجام انجام میده، روز به روز اوضاع فرهنگ مردم بدتر میشه که بهتر نمیشه... باید کاری کرد... 🏷 👇 🆔 @ziaossalehin_ir