🔺کارگاه ویژه آموزشی (رثاء) 🔹ویژه طلاب

مدام هم که بگوئی نجف بهشت خداست نجف نرفته چه داند که ما چه می گوییم 🔴جشن ایام غدیریه و میلاد امام کاظم (ع)🔴 سخنران : 💠حجت الاسلام #ضیــایــی مداح : کربلایی سید حسین شاهرودی کربلایی سیدحسن مخبر 🗓پنج شنبه ۳۰مرداد۹۸ ساعت۱۷:۳۰ 🏠مكان: بنیاد ، بلوار شهيد كريمي ، مسجد محمد رسول الله (ص) هیئت بسیجیان انصارالمهدی (عج) @ziyaei_ir

📸گزارش تصویری 🔹هیئت انصارالمهدی (عج)

🔹زمان کارگاه فردا (سوم شهریور) 🔴 لینک ثبت نام 👇👇👇 http://mobaleghan.zitova.ir/index.aspx?siteid=8&fkeyid=&siteid=8&pageid=41337

🔺 #اعلام_برنامه مراسم سوگواری پیشواز محرم سخنران: 💠حجت الاسلام #ضیــایــی مداح : حاج مهدی سلحشور حاج محمدحسن فیضی ⏱سه شنبه ۵ شهریور |ساعت۲۱ 📍خیابان ۱۹دی (باجک) | انتهای کوچه ۶۶ | حسینیه علی بن ابیطالب علیه السلام #ویژه_برادران @ziyaei_ir

🔸 «نفس المهموم» بهترین کتاب #مقتل در قرون معاصر است 🔺️گزارش #خبرگزاری_رسا از سخنرانی استاد ضیایی در کارگاه آموزشی رثاء؛ حجت الاسلام #ضیــایــی: 🔹 مهمترین اثر در قرن معاصر ما که می توانیم با خاطر جمعی آن را یکی از اصلی ترین و معتبرترین کتب مقاتل نام ببریم کتاب «نفس المهموم» مرحوم #شیخ_عباس_قمی که فوق العاده کتاب ممتازی بوده و ویژگی های خاصی دارد. 🔹 کتاب #نفس_المفهوم شیخ محدث از این منظر حقیقتا کتابی جامع و کامل است که مبلغان و مرثیه خوان ها در ایام محرم می‌توانند از این کتاب معتبر استفاده کنند. 🔸لینک کامل سخنرانی استاد ضیایی در سایت خبرگزاری رسا👇👇👇 🌐 rasanews.ir/002aj9 🆔 @rasanewsagency

◾️اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَـــــيْنِ ◾️وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ◾️وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْـــــنِ ◾️وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🔴 #اطلاعیه بــرنـــامــــه سخنــــــرانــــــی حجــت الاســلام #ضیـــایــی در دهــه اول محـرم ۱۴۴۱ ه ق 🆔 @ziyaei_ir

📝 #متن باز نشر #خلاصه_منبر حجت السلام ضیایی در سال ۱۴۴۰ ه ق با موضوع #تقابل_فضائل_و_رذائل در دهه اول محرم 👇👇👇

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_اول_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب (علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم خداوند متعال در سوره‌ی حمد که فاتحه الکتاب است جریان صراط‌ و اهل صراط و جریان ضالّ (گمراه شدگان) و مغضوبین (مورد غضب واقع شدگان) را مطرح می‌کند. مغضوبین همان‌هایی هستند که چراغ‌ها را کور می‌کنند و سعی دارند بر روی صراط، پرده‌ی ضلالت بکشند تا نتیجه‌اش وجود ضالّین و جامعه‌ی گمراه باشد. شکرگذاری از وجود نازنین سیدالشهدا (ع) یعنی پذیرش هدایت‌های ایشان و پیرو مصباح حسینی شدن (إنّ الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة) چرا که سیدالشهداء برای نجات بشر آمده است (لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیرة الضلاله). آخرین سوره‌ای که برای پیامبر نازل شده، سوره‌ی مبارکه نصر است. در این سوره از فتح و نصر سخن به میان آمده است. دو گزاره‌ی مهمی که نتیجه‌اش پیوستن گروه‌های مردم به هدایت الهی و ولایت الله است. پس ما در پذیرش صلاح یا فساد اختیار و حق انتخاب داریم. جبهه‌ی کفر نیز برای یاران و جذب ایادی خود و ایجاد حکومت شیطانی‌اش برنامه دارد و طبق برنامه‌هایش عمل می‌کند و از پای ننشسته است. ما در زیارت عاشورا شاهد لعن‌های مختلفی هستیم که باید به نوع و تقسیم بندی آنها توجه کرد. دسته‌ی اول همان بنیان‌گذاران و اتاق فکر کفر و ظلم هستند (لعن الله امّة اسست اساس ظلم و الجور علیکم أهل البیت، و لعن الله امة دفعکتم عن مقامکم، و ازالتکم عن مراتبکم). دسته‌ی دوم ایادی و دست نشانده‌ها هستند (لعن الله امّة اسرجت و الجمت و تنقبت لقاتله). دسته‌ی سوم نیز جامعه و مردم عوام که ملعون شده‌اند نه به خاطر عمل خاص، بلکه به خاطر تمکین و عدم حرکت و یاری ولی خدا (لعن الله الممهدین لهم من تمکین من قتالکم). اگر بخواهیم مصادیق یکی از دسته‌ها را از متن زیارت عاشورا استخراج کنیم به عنوان مثال دسته‌ی دوم اسرجت: بنی امیه بودند که گستره و میدان را برای ظلم آماده کردند. الجمت: آل زیاد و آل مروان بودند که راهنمای حرکت‌ها بودند. تنقبت: ابن مرجانه، عمر بن سعد و شمر بودند که طرح‌ها و نقشه‌ها را به فجیع‌ترین نحو، اجرا کردند و حرکت کردند و کوبیدند. بنابراین واضح است که جبهه‌ی کفر و طواغیت برای رسیدن به اهداف شوم خود برنامه‌هایی دارند و اتاق فکری، پس ما برای مقابله با امواج و افواج و موج سازی بنیان‌گذاران و موج‌سواری ایادی‌شان برای موج گرفتگی جامعه باید دفاعی داشته باشیم. برای دفاع از جامعه اسلامی باید صبر و استقامت مردم و جامعه را ارتقا بخشید و بالا بردن این مهم، نیاز به دو گزاره‌ی آزادی و آگاهی دارد. آگاهی: مردم قدرت تشخیص حق از باطل را داشته باشند و طرح‌ها و برنامه‌های دشمن را بشناسند. آزادی: مردم باید از دلبستگی‌ها و غیره آزاد بشوند. 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_دوم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم خداوند متعال در آیات 100، 101 و 102 سورۀ مبارکه برائت انسان‌ها را به سه دسته و سه خط تقسیم می‌کند، دستۀ اول سابقون و پیشرفتگان هستند که خدا از آنها راضی است و آنها نیز از خدا راضی‌اند. دسته دوم اهل نفاق هستند که خداوند ایشان را ابتدا دو بار عذاب می‌کند و در آخر به عذاب عظیم خود داخل می‌کند. دسته سوم و خط سوم کسانی هستند که اعتراف به گناهان خود کرده‌اند و عمل صالح را با گناه مخلوط کرده‌اند و امید است که خدا توبه‌ی آنها را بپذیرد. این آیات و روایات یک تأویلی دارند و یک تفسیری، تفسیر آیات همان شأن نزول آیات است و اتفاقاتی که آیات به آن حادثه‌ها و اتفاقات در صدر اسلام اشاره می‌کند. ولی تأویل این آیات یعنی ما آیات را بر اوضاع خودمان تطبیق بدهیم و با روزگار خودمان بررسی کنیم. این محرم و صفرهایی که هر ساله بر ما می‌گذرد اگر به تطبیق دادن با خود و روزگار خودمان منتج نشود نتیجه‌ی کامل را از محرم و صفر عائد ما نمی‌کند و ما از این سفره بر چیدن حسنات اکتفا کرده‌ایم که «إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ» (سورۀ هود آیه 114) ولی استفادۀ تام و کامل را نبرده ایم که صالحات با حسنات فرق دارد «وَالعَمَلُ الصّالِحُ يَرفَعُهُ» (سورۀ فاطر آیه 10) که عمل صالح بالا می‌رود. جناب حرّ بن زیاد ریاحی از جمله افرادیست که در دسته‌ی سوم قرار دارد، او پس از آنکه در مقابل ولی خدا می‌ایستد و مانع حرکت قافله‌ی سیدالشهدا (ع) به سمت کوفه می‌شود صدایی به گوش خود می‌شنود که به او بشارت بهشت می‌دهد ولی او معترف به ذنوب خودش است و نتیجه می‌گیرد که این صدا ندای الهی نیست، چرا که حر در مقابل فرزند فاطمه(س) ایستاده است، حر با تلنگر به خودش قدرت مدیریت خود را پیدا کرده است و توبه کرد، ولی به راستی چرا آن هزار نفر دیگر که یاران حر بودند برنگشتند و توبه نکردند. تطبیق‌هایی نظیر این گونه نگرش حرّ بن یزید برای ما نیز لازم و ضروری است، که آیا آن هزار نفری که همراه حر بودند امام حسین(ع) را قبول نداشتند. قطعاً قبول دارند پس چرا مانند حر بن یزید توبه نکردند و تلنگر به خود نزدند؛ جواب این سؤال در جمله‌ی فَرَضتق در پاسخ به سؤال امام که به ایشان فرموده بود از اوضاع کوفه چه خبر پیدا می‌شود فرضتق عرض کرد «قلوبهم معک و سیوفهم علیک» (تاریخ طبری، ج4، ص290)؛ دل‌های آنان با شماست و شمشیرشان علیه شما. از دست تا دل گویا خیلی راه است و فاصله بین دل و دست زیاد است، چقدر عمر بن سعدها برای فاجعه‌هایی که خودشان آفریدند اشک‌ها ریختند و بر پشت دستشان زدند. تنها گذاشتن سیدالشهدا (الوتر الموتور) به همین سادگیست و استدلال هم نمی‌خواهد، اما کسانی که خلط نمی‌کنند و خالص کار می‌کنند مانند شهید سیاهکالی مرادی که شب عروسی‌اش برای این که گناهی صورت نگیرد در مراسم عروسی‌اش، با همسرش تصمیم می‌گیرند سه روز روزه بگیرند و از خدا بخواهند تا حاجتشان برآورده شود. 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

🔊سخنرانی 💠حجت الاسلام #ضیایی روز اول محرم ۱۳۹۸ هیئت یازینب (سلام الله علیها) 🆔 @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_سوم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم سالیانی است که صحبت روشنفکر مآبانه‌ای از طرف عده‌ای نادان یا خائن بین مردم جامعه شایع می‌شود، که چرا این‌قدر دیگران را برای خودتان دشمن می‌پندارید و مرگ‌ها را سرازیر برخی کشورها می‌کنید، چرا با دشمنانتان صلح نمی‌کنید و با صلح و آرامش زندگی نمی‌کنید، آیا نمی‌شود با محبت و عشق به اهل‌بیت علیهم‌السلام زندگی کرد و با دشمنانش کاری نداشت و به یک تنفر ساده نسبت به دشمنان اهل‌بیت گذشت؟؟ چرا با حسن ظن پیش نرویم و سوءظن نسبت به دیگران را کم کنیم و دشمنی‌های ماقبل را کنار نگذاریم؟حال اینکه خود کسانی که ابتدا این سخن شیظانی را بر زبان جاری میکنند،به راحتی خونریزی میکنند و مردم بی پناه را مورد حمله قرار می دهند. این عده یا نمی‌دانند یا خودشان را به نادانی زده‌اند که یکی از عوامل رشد انسان عداوت است و این عداوت با دشمنان هر جایی که متوقف شود رشد متوقف می‌شود و غی و اغواء شدن و فساد شروع می‌شود. وقتی که خداوند متعال آدم ابوالبشر را از جایگاه خودش پایین می‌آورد می‌فرماید: «قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (سورۀ بقره، آیه 36) خداوند متعال در حین هبوط آدم به او می‌فهماند که تو در زمین اعداء و دشمنانی داری و باید با آن‌ها عداوت کنی و سوءظن نسبت به آن‌ها داشته باشی. غَی همان گزاره‌ای است که شیطان قسم یاد کرده است که همۀ انسان‌ها را به آن مبتلا کند و برای همه برنامه‌ای دارد «فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» (سورۀ ص، آیه 182) که حتی برای عباس بن علی هم برنامه می‌ریزد و از طریق شیاطین انسی «مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ» (سورۀ ناس، آیه 6) می‌خواهد به اغواگری بپردازد. شیطان و طاغوت و حزبشان برای دشمنی‌شان برنامه دارد حالا چه انسان سوءظن داشته باشد و چه حسن‌ظن. و باز هم خداوند در آیه 117 سورۀ طه به وضوح می‌فرماید «هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَ لِزَوْجِكَ»؛ صحبت بر سر شخص حضرت آدم نیست که چون او پیامبر است او را فریب دهد بلکه این عداوت با زوجۀ آدم هم هست، عداوت و دشمنی با انسان است نه با شخص حضرت آدم و برای همۀ انسان‌ها برنامه‌ی دشمنی دارد تا آنجا که می‌فرماید: «فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ» (سورۀ طه، آیه 120) که این وسوسه به یک‌باره نبوده است بلکه با مدیریت و برنامۀ پله به پله صورت گرفته است تا آنجا که می‌فرماید: «وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى» (سورۀ طه، آیه 121) غوی یعنی رشدش متوقف شد چون آدم، احساس عداوت نسبت به شیطان را جدی نگرفته است لذا رشدش متوقف و غی و اغواء شد. مردم کوفه کاملاً اباعبدالله را دوست داشتند و بر اساس همین حُب، چندین هزار نامه نوشته‌اند و دعوت کرده‌اند از امام که به کوفه بیایند ولی آن‌ها عداوت و دشمنی با یزید و عبیدا... را جدی نگرفتند و کاملاً آن‌ها را دشمن ندانستند لذا فریب خوردند و اغواء شدند. مراد از آیۀ «اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» این است که شما در دشمن‌گیری و عداوت کم‌کارید و هبوط کنید و به دنیا بروید و تمرین کنید عداوت با دشمنان قسم‌خورده را. 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_چهارم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم به راستی چرا خدا وقتی آدم را بر روی زمین هبوط داد بین این همه نکته و اسم که انسان و آدم همه‌ی آن‌ها را می‌دانست که فرمود «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا» (سورۀ بقره، آیه 31)، فقط به عداوت و دشمنی با دشمنان قسم خورده تذکر می‌دهد و تأکید می‌کند؟ این اراده‌ی الهی و خواست خداست که انسان در دنیا با عداوت و دشمنی با دشمنان قسم خورده‌ی خدا رشد کند و دقیقاً عده‌ای می‌خواهند با فیگورِ روشنفکری دنیا را محل امن و آرامش و بدون جنگ و ستیزه برای ما متصور سازند که آن‌ها جاهل هستند و این جهلشان یا در مقابل علم است که نمی‌دانند یا در مقابل عقل است که می‌دانند ولی عقل بر آن‌ها چیره نشده است، بسیاری از این کلمات که عنوان عقلانی بر آن می‌زنند جهالت محض است، همراه با ژست روشنفکری. از اول تا آخر خلقت این جنگ برپاست و این تقابل و عداوت و ستیزه هست پس ما بر روی زمین آمده‌ایم برای جهاد و مبارزه و عداوت و این دشمنی بوده و هست و خواهد بود. نقطۀ اوج این تقابل فضائل و رذائل ده محرم‌الحرام سال 61 هجری بود که حسین بن علی(علیه‌السلام) که خلاصه و چکیدۀ تمام فضائل و ایمان است به همراه یارانش در مقابل تمام پستی‌ها و رذائل و تمام جبهۀ کفر ایستاد که بر این روز و بر ماتم‌ها و مصیبت‌هایش از آدم تا خاتم و از خاتم تا خاتم (خاتم‌النبیین تا خاتم الوصیین) گریستند و همان‌گونه که در روز اول گذشت، جمع شدن این رذائل و فاعلان آن طی یک برنامه‌ای بوده که ابتدا بنی‌امیه این اسب نحس و شوم و وحشی را آرام کردند و زین‌گذاری کردند (أسْرَجَتْ) و بعد آل زیاد و آل مروان لِجام و افسار بر آن زدند (أَلْجَمَتْ) و این ابن مرجانه و عمر سعد و شمر بودند که بر پهلوهای این اسب کوبیدند و حرکت دادند (َتَنَقَّبَتْ). یکی از فضائل اخلاقی «لینت» یا همان نرمی است که در دعا دارد «اَللَّهُمَّ لیّنْ قَلْبی لَوَلیِّ اَمْرکَ» (مفاتیح‌الجنان، دعا در غیبت امام زمان، جمال الاسبوع، سید بن طاووس) که نقطۀ مقابل این فضیلت قساوت است «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ» (سورۀ بقره، آیه 74) اشک نشانۀ لینت قلب و نرمی قلب است. یکی از میادین جنگ بین فضائل و رذائل جنگ بین لینت و قساوت است، جهاد اصغر همین جنگ نظامی است اما جنگ اکبر است که جهاد نفس است و جهاد نفس یعنی بررسی این جنگ‌های درونی و بررسی این تقابل فضائل و رذائل که در دل ما پا گرفته است که اگر ما در این جنگ درونی پیروز نباشیم خائض شده‌ایم و ابتدا درون آتش خودمان و سپس در دوزخ افکنده می‌شویم «مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ» (سورۀ مدثر، آیه 42) «وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ» (سورۀ مدثر، آیه 45) و دیگر فائز نیستیم که فائزینند که از آتش‌ها رهایی یافتند و در بهشت جای داده شده‌اند «فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ» (سورۀ آل عمران، آیه 185) 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_پنجم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم شاید سؤالی در ذهن ایجاد شود که به راستی ارتباط عداوت و دشمنی با دشمنان خدا با رشد و توقف رشد چیست؟ و چرا کسانی که عداوت را ترک کردند و روی آوردند به صلح همگانی، متوقف شده‌اند و اغواء گشته‌اند؟ جواب آن را شاید از نظر تجربی در مجامع علمی به دست آورد گفته می‌شود از زمانی که نطفۀ انسان در رحم شکل می‌گیرد تا 9 ماه بعد که به دنیا می‌آید انواع و اقسام میکروب سراغ این نطفه در رحم می‌آید و این نطفه درگیر با هزاران میکروب و ویروس می‌شود، تصور پزشکان این بود اگر این نطفه را محافظت کنیم تا از شرّ میکروب‌ها در امان باشند نتیجه‌اش انسانی کامل از نظر جسمانی می‌شود. اما نتیجۀ این آزمایش برعکس بود و نتیجۀ پاکسازی رحم از میکروب پس از 9 ماه فقط طفلی بود به اندازۀ یک بند انگشت. این نطفه با درگیری و ستیزه با میکروب‌ها و ویروس‌ها بود که رشد و تکامل می‌یافت. دقیقاً مانند وزنه‌برداران و کشتی‌گیران که اگر میدان ستیزه و برخورد و درگیری نباشد رشد و قوت و تکاملی کسب نمی‌کنند. بهشت خدا بی‌نهایت است و آن وسعت بی‌نهایت بهشت انسان و آدمی امر شده است که فقط نزدیک یک درخت نشود «وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ» (سورۀ بقره، آیه 35) که بعد آدم نزدیک آن درخت شد و اغواء شد مراد اینجاست که خداوند فرمود به زمین هبوط کنید زمینی که یکی از نام‌های آن "مِهاد" است «أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا» (سورۀ نبأ، آیه 6) مَهد یعنی محل پرورش و قرارگاه، در این قرارگاه بهترین گزینه برای رشد، عداوت است و دشمنی. آیا خدا هم خشونت طلب است؟ این‌ها جنودی هستند که خداوند در وجود انسان قرار داده است که در حدیث شریف امام صادق(علیه‌السلام) تقسیم شده است به جنود عقل و جنود جهل که در وجود انسان دائماً درگیر هستند (اصول کافی، ج1، ص23) یکی دیگر از میادین جنگ بین فضائل و رذائل و جنود عقل و جهل در وجود آدمی، حُرّیت و اسارت است، شهید ادواردو آنیلی یکی از شهدای انقلاب اسلامی‌ است که اهل کشور ایتالیا بود و در سیر تحقیقات مذاهب شرقی به کشور ایران سفر کرد و در جریان سفر، با امام خمینی (رحمت‌الله علیه) دیدار کرد و به مذهب تشیع گروید، این شهید عزیز در بند اسارت ثروت پدر خود نماند و حُرّیتِ وجود او بر اسارت غالب شد و مهم این است که در این کشاکِش درونی، انسان بررسی کند و ملاحظه کند خودش و درون خودش را و نتیجۀ این جنگ‌های درونی، خودش معیاری است که ببینیم واقعاً اگر ما در کربلا بودیم در کدام جبهه بودیم و مشغول چه کاری؟ آیا حُرِّیتِ ما به حسین بن علی(علیه‌السلام) می‌رساند یا بندها و اسارت‌ها و غُل و زنجیرها ما را بر زمین می‌چسباند «اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ» (سورۀ توبه، آیه 38) «قَعَدَت بی اَغلالی» (مفاتیح الجنان، دعای کمیل). همان‌گونه که سیدالشهدا (علیه‌السلام) به جناب حُر فرمود «أَنْتَ الْحُرُّ کَمَا سَمَّتْکَ أُمُّکَ حُرّاً» (مقتل الحسین، مقرّم، ص303)، این حُرِّیتِ حُر بود که برای حسین بن علی(علیه‌السلام) لذت‌بخش بود و وجود ولی خدا را آرام می‌کرد. حُر دیگر در بند حسین بن علی(علیه‌السلام) بود و جزو احرار و آزادگان شده بود، در برخی نقل‌‌ها در زیارت عاشورا پس از حَلَّت بفنائک، عبارت «أناخت بِرَحلِک» دارد به معنای اینکه بند بند وجود اصحاب حسین، بندِ حسین بن علی(علیه‌السلام) بود. ما اگر در بند حسین نباشیم، در بند خواهیم شد. من از آن روز که در بندِ تو اَم آزادَم (سعدی) 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_ششم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم یکی دیگر از جنود عقل و جهل و درگیری درونی انسان بین فضائل و رذائل جنگ میان عزت و ذلت است. انسان فطرتا طالب عزت است و دوست دارد عزیز باشد ولی هر کسی این عزت در چیزی میبیند و به دنبال آن میرود. چرا برخی در رسیدن به عزت به ذلت کشانده می‌شوند و ذلیل می‌شوند؟ مگر نمی‌شود کسی توسط مقدار علمی که به دست میاورد و به منصب و مدرکی میرسد صاحب عزت در جامعه شود؟! این که انسان برای عزتمند شدن خودش تلاش می‌کند درس می‌خواند صحیح است و مشکلی نیست مشکل اینجاست که عزت را از مدرک می‌خواهد یا از صاحب اصلی عزت که فرموده «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا» (سورۀ نساء، آیه ۱۳۹) جهت‌گیری باید به سمت خدا باشد و از خدا طلب عزت کرد ما اگر جهتمان به سمت خدا باشد عزیز می‌شویم و مابقی خطاها بخشیده می‌شود مثل کسی که اگر پس از نماز متوجه بشود که لکه‌ی خونی بر روی لباسش بوده آن نماز دیگر اعاده ندارد و قبول است و پذیرفته شده است اگر چه زمان برای اعاده نماز در حالت ادا باقی مانده باشد اما اگر کسی چند سال پیش نمازی را خوانده است و الان متوجه شده که آن نماز خوانده شده به سمت قبله نبوده است باید آن نماز را قضا کند لذا جهت‌گیری‌های اشتباه را نمی‌بخشند و ما بقی خطا را می‌پوشانند و می‌بخشند و اعمال با کم و زیادش در جهت‌گیری صحیح قبول می‌شود ولی اگر قرآن هم بخوانیم ولی در جهت صحیح نباشد ارزشی ندارد بلکه از هدف خودمان هم دور می‌شویم عزت ها کجا هستند؟ و ذلت‌ها در کجا قرار گرفته‌اند؟ ذلت واقعی در این هست که آدمی دنبال عزت دیگران باشد و عزت خودش را از دیگران طلب کند (آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد) فرموده‌اند مومنین اینگونه‌اند که «اعزه علی المومنین اذله علی الکافرین» (سورۀ مائده، آیه ۵۴) عزتشان با مومنین است و ذلتشان در مقابل کافرین هر کس اینگونه باشد و چنین عزت و ذلت را برجای خودش بنشاند بطور طبیعی و قهراً عزیز است. غیر ممکن است کسی رنگ و بوی اباعبدلله(علیه‌السلام) را گرفته باشد و عزیز نشود که سیدالشهدا(علیه‌السلام) فرمودند «هیهات من الذله» (لهوف، ص۱۹۷؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۸) مانند شهید حججی که مالامال عشق ابی‌عبدالله الحسین(علیه‌السلام) بود و چه با عزت در درگاه الهی شهید شد. 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

🔰کانال‌های رسمی حجت الاسلام سیدبهاءالدین ضیایی در شبکه‌های اجتماعی 🔻ایتا eitaa.com/ziyaei_ir 🔻تلگرام t.me/ziyaei_ir 🔻اینستاگرام instagram.com/ziyaei_ir

◾️اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَـــــيْنِ ◾️وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ◾️وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْـــــنِ ◾️وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🔴 #اطلاعیه بــرنـــامــــه سخنــــــرانــــــی حجــت الاســلام #ضیـــایــی در دهــه اول محـرم ۱۴۴۱ ه ق 🆔 @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_هشتم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم یکی دیگر از میادین تقابل رذائل وفضائل در نهاد انسان جنگ و ستیزه بین قیام و جهاد در راه خدا و قعود و عدم حرکت است. بنا نیست ما در دین‌داری همیشه مصرف‌کننده باشیم هر کسی که متدین به دین خاصی می‌شود باید لوازم دین‌داری آنرا رعایت کند و ملتزم به آن بشود. خداوند متعال دوست دارد اگر نعمتی به بنده‌اش می‌دهد تجلی آن نعمت را در بنده‌اش ببیند و از آن نعمت سؤال خواهد پرسید «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» (سورۀ تکاثر، آیه 8) امام حسین(علیه السلام) در دعای عرفه می‌فرماید «واجعل سمعي و بصري الوارثين منّي» (مفاتیح الجنان، دعای عرفه) یعنی خدایا این چشم‌ها و گوش‌های من معارفی شنیده‌اند و دیده‌اند و تو آن‌ها را وارث من بگردان یعنی جوارح هم به نسبت کسب معارفشان باید کاری انجام بدهند ما نباید خنثی و قاعد (نشسته) باشیم. این خداوند است که مجاهدین را بر قاعدین فضیلت داده است «فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ» (سورۀ نساء، آیه 95) ما باید نسبت به پتانسیل‌هایمان کاری انجام دهیم و یاری کنیم دین خدا را، حتی اگر آبرویی داریم این را صرف کنیم در راه خدا این‌ها همگی مصداق «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ» (سورۀ محمد، آیه 8) است و اگر این جهادها و قیام‌های به ظاهر کوچک را انجام دادیم آن وقت است که اگر صدای «هل من ناصری» شنیدیم با سر بشتابیم و لبیک بگوییم. رذیلۀ مقابل قیام، "قعود" است، اگر کسی اهل قیام نبود و قائد شد دو بلا بر سرش خواهد آمد: 1. دائما دچار مشکلات متعدد و فراز و نشیب و گره در زندگی می‌شود و این در حالیست که از نصرت الهی خبری نیست چرا که خودش جزو ناصران الهی نبوده است. 2. آنچه را که به دست آورده است را از دست می‌دهد در حالی که این از دست دادن به یکباره نیست بلکه شیطان آن را خطوه خطوه و گام به گام از او سلب می‌کند و با سواستفاده از روزمرگی او ذره ذره دینش را از او می‌گیرد اما اگر اهل جهاد و قیام بشویم اجر عظیم است که پاداش اوست (سورۀ نساء، آیه 95) این اجر عظیم چیست؟ 1. خدا خودش را کمک می‌کند و اگر خدا کمک کند هیچ کسی نمی‌تواند مانع شود «وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ» (سورۀ یونس، آیه 107) 2. هر چیزی که به دست آورده‌ای نه تنها حفظ می‌شود بلکه بیش از آن می‌شود «الَّذِينَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ» (سورۀ محمد، آیه 17) مودت اهل بیت(علیهم السلام) در دل همۀ انسان‌ها ریخته شده است که حتی آن نصرانی با دیدن رأس مطهر امام حسین(علیه السلام) آن‌گونه واله و شیدای ابی عبدالله(علیه السلام) گشت. مودتی که در دل ما ریخته شده است را ما باید به کار بیندازیم و توسط قیام و جهاد تبدیل به محبت کنیم، این محبت است که نتیجه‌اش تبعیت است «إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي» (سورۀ آل عمران، آیه 31) در روایت امیرالمؤمنین(علیه السلام) هست که هر کسی که دو روز پی در پی او مثل هم باشد او مغبون است. ما باید تلاش کنیم که روزهایمان مثل هم نباشد از محرم سال 1439 تا محرم 1440 اضافه شده باشد حتی مساوی هم نباشد که مغبون می‌شویم. 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir

#باز_نشر #خلاصه_منبر 📍#روز_نهم_محرم_الحرام۱۴۴۰ تقابل فضائل و رزائل هیئت یازینب(علیهاالسلام) 💠حجت الاسلام و المسلمین #ضیایی بسم الله الرحمن الرحیم یکی دیگر از بسترهای ستیزه بین فضائل و رذائل میدان رزم میان شوق است و رضایت به وضع موجود، تلاش و تمنی پرواز «فَتَمَنَّوُاْ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ» (سورۀ بقره، آیه 94) یا رضایت به حیات دنیا «أَ رَضيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا» (سورۀ توبه، آیه 38) و رضایت به رکود «إِنَّکُمْ رَضيتُمْ بِالْقُعُودِ» (سورۀ توبه آیه 83). این آیه آیۀ امیرالمؤمنین(علیه السلام) است که فرمود «وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ » (سورۀ بقره، آیه 207) کسی که جانش را برای خشنودی خدا می‌دهد. در زیارت امین الله می‌خوانیم «اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسى مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِک راضِيةً بِقَضآئِک .... مُشْتاقَةً اِلى فَرْحَةِ لِقآئِک» (مفاتیح الجنان، زیارت امین الله) آیا براستی این شوق رفتن‌ها و پرکشیدن‌ها و بی‌قرار شدن‌ها و عزم حرکت در ما شکل گرفته‌است و یا شکل خواهد گرفت چطور می‌شود که شهید محمد اسدی برای شهادتش چله‌ی اشک می‌گیرد و به شوق پرواز برنامه‌ریزی می‌کند. آنچه که مانع شوق و آمادگی برای پرواز و سبک‌بالیست، این غُل و زنجیرها «وَ الْأَغْلالَ الَّتي کانَتْ عَلَيْهِمْ» (سورۀ اعراف، آیه 157) که بر زمین‌ نشانده‌اند « قَعَدَتْ بِي أَغْلاَلِي» (مفاتیح‌الجنان، دعای کمیل) این چسبیدن‌ها «اثّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ» (سورۀ توبه، آیه 38) این سنگینی‌ها، که امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند سبک کنید بارهایتان را که بتوانید برسید و خودتان را برسانید «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» (نهج البلاغه، خطبه 21). ما اگر در این شب‌ها به بررسی روزگار درونی خودمان ننشینیم پس چه زمانی به فکر بیفتیم ایمان‌های ما قولیست «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا» یا قلبی «لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ» (سورۀ حجرات، آیه 14) حتی فرموده‌اند انسان باید به طعامش دقت کند انتخاب کند «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ» (سورۀ عبس، آیه 24) پس چگونه می‌شود اینگونه مطالب هنگفت را مورد بررسی قرار نداد و غافل شد. اینگونه نیست که ما اگر خودمان نشسته درونی نداشته باشیم و واکاوی نکنیم و نپردازیم به ضعف‌ها و جبهه‌های درونیمان، خدا هم کاری نخواهد داشت و حال اینکه او ما را رها نخواهد کرد «مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ...» (سورۀ آل عمران، آیه 179) ما امتحانات سختی خواهیم شد «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَکُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ» (سورۀ عنکبوت، آیه 2) و این امتحان‌ها برای جدا شدن است تا آنکه خبیث و طیب جدا شود «حَتَّي يَميزَ الْخَبيثَ مِنَ الطَّيِّبِ» (سورۀ آل عمران، آیه 179) و تا صادقین از کاذبین شناخته شوند «وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْکاذِبينَ» (سورۀ عنکبوت، آیه 3). بناست با صدق و کذب‌ها سنجیده شویم و این صدق و کذب‌هاست که ما را محک می‌زنند که ما چقدر در کارهایمان صادقیم و چقدر کذب داریم که خداوند پس از انجام مأموریت حضرت ابراهیم(علیه السلام) فرمود «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا» (سورۀ صافات، آیه 105) این که کی و چه زمانی خواهیم رفت از این دنیا و کجا خواهیم رفت دست ما نیست و انتخابی نیست اما آن‌چیزی که در دست ماست و انتخابش با ماست، این است که چگونه برویم، فرمود «اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیایَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» (مفاتح‌الجنان، زیارت عاشورا) انتخاب نوع مردن دست ماست و خوشا به حال کسانی که با مرگشان شروع شدند که خداوند متعال فرمود آن‌ها را مردگان نخوانید «َلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ» (سورۀ بقره، آیه 154) سپس فرمود نه تنها نگویید بلکه تصور هم نکنید آنها مردگانند، چرا که آنها با شوق انتخاب کردند و شهید شدند «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا» (سورۀ آل عمران، آیه 169) 🔸کانال رسمی حجت الاسلام ضیایی @ziyaei_ir