eitaa logo
تدریس‌علوم‌اسلامی|محمداسدی
1.2هزار دنبال‌کننده
120 عکس
4 ویدیو
3 فایل
ارائه علوم اسلامی به روش نوین مدرّس: محمد اسدی شناسه ایتا: 🆔 @Asadi14 پیوستن به ایتا : 1️⃣ https://eitaa.com/joinchat/4214030464Cc6c3c05b85 پیوستن به آپارات: 2️⃣ https://aparat.com/M.Asadi14 پیوستن به تلگرام: 3️⃣ https://t.me/+wqCajC8q1FYyMDRk
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ فهرست مطالب کانال تدریس علوم اسلامی: 1️⃣ تدریس تصویری کتاب منطق۱ (۲۶ جلسه) 🕑 جلسات ۹ تا ۱۳ و جلسه ۲۰ ، از نظر زمانی دو برابر دیگر جلسات هستند. ✳️ این مجموعه شامل «۲۱ ساعت» تدریس چندرسانه‌ای است. « » ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 2️⃣ دانلود اسلاید های تدریس منطق۱ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 3️⃣ پاسخ تشریحی تمرینات کتاب منطق۱: 📕 فهرست اجمالی 📗 فهرست تفصیلی « » ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 4️⃣ مباحث ضروری استدلال مباشر و غیر مباشر در منطق: رجوع به فایل ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 5️⃣ تدریس تصویری تجزیه و ترکیب کاربردی (۳۵ جلسه) ✳️ این مجموعه شامل «۲۶ ساعت» تدریس چندرسانه‌ای است. « » ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 6️⃣ دانلود اسلاید های دوره تجزیه و ترکیب ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فــعـالیــت جــدیــد : 7️⃣ پرسش و پاسخ های کاربردی در علم منطق « » ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فــعـالیــت جــدیــد : 8️⃣ تجزیه و ترکیب آیات و روایات منتخب « » ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ تمام فایلهای تدریس شده ، بصورت تقسیم بندی شده ، در آدرس زیر: 🎞 Aparat.com/M.Asadi14 🔔 گزینه زنگوله را فعال کنید تا از تدریس جدید مطلع شوید. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام فـهــرســت مـطالـب کانـال
💠 پرسش اول: با توجه به تعریف قضیه (مرکب تامّ خبریّ) در کدام گزینه، هر دو عبارت «قضیه منطقی» محسوب می شوند؟ (همه گزینه ها از آیات قرآن کریم هستند. پس از تجربه دروس تجزیه و ترکیب و ترجمه آیات استفاده کنید و پاسخ رو پیدا کنید.) 🔸الف: «فَصَبَرُوا عَلى‏ ما كُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا»، «هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ؟». 🔸ب: «جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِل»، «لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْض». 🔸ج: «إِنَّني‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا»، «لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ». 🔸د: «يا لَيْتَني‏ كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظيماً»، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس دهم منطق رجوع کنید : 📌 درس دهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
پاسخ پرسش اول : ✅ پاسخ صحیح گزینه «ج» است.توضیح: در تعریف قضیه عرض شد که : قضیه ، «لفظ مرکب تام خبری» است که احتمال صدق و کذب دارد. یعنی موارد زیر از تعریف قضیه خارج می شوند و قضیه محسوب نمی‌شوند: ۱.لفظ مفرد مانند «علی» ، «عبدالله» ۲.لفظ مرکب ناقص مانند «عبد مومن» ۳.لفظ مرکب تام انشائی که انشاء کننده معنا است. مانند جملات امری، سوالی، نهی، تمنی (آرزو) ، ترجی (اظهار امید) و... ❌ در گزینه الف، عبارت اول قضیه است و خبر از صبر پیامبران در مقابل تکذیب و آزار مردم می‌دهد. ولی عبارت دوم استفهامی است و قضیه نیست. ❌ در گزینه ب، نیز عبارت اول قضیه است و خبر از رسیدن حق و نابودی باطل می‌دهد. ولی عبارت دوم نهی است و قضیه نیست. ❌ در گزینه د، هر دو عبارت انشائی هستند و قضیه نیستند. عبارت اول تمنی و آرزو است و عبارت دوم امر است. ✅ ‌اما در گزینه ج، هر دو عبارت قضیه هستند. در قضیه اول خداوند از وحدانیت خود به حضرت موسی علیه السلام خبر می‌دهد و در قضیه دوم از بلند مرتبه تر بودن ذکر الهی و علم خداوند به اعمال بندگان خبر می‌دهد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
💠 پرسش دوم: ❓کدامیک از عبارات زیر در نهایت (بالأصالة أو بالملازمة)، «قضیه صادقه» محسوب نمی‌شود؟ 🔸الف: «أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً» 🔸ب: «شَرِیکُ البارِی لیسَ بِمُتکلّمٍ» 🔸ج: «يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَني‏ كُنْتُ تُراباً» 🔸د: «إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درسهای دهم و پانزدهم منطق رجوع کنید : 📌 درس دهم منطق 📌 درس پانزدهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
پاسخ پرسش دوم: حتماً توضیحات را بخوانید. ✅ پاسخ صحیح گزینه «د» است. ✍️ توضیح: ❌ در گزینه الف، درست است که آیه جمله انشائی (استفهام انکاری) است ولی در درس دهم عرض شد که لوازم جملات انشائی می توانند قضیه باشند. لذا لازمه این آیه یعنی «مؤمن و فاسق مثل هم نیستند»، یک قضیه صادقه است. مثل جملۀ «کسی که هدایت به حق می کند سزاوار تبعیت است» که لازمه آیه شریفه «أَفَمَنْ يَهدى إلى الحق أحق أن يتبع أمنْ لا يَهدى إلا أنْ يُهْدِى فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» (یونس، ۳۵) است. پس در نهایت یک قضیه صادقه داریم. ❌ در گزینه ب، هم هیچ مشکلی در قضیه بودن و صادقه بودن نیست. زیرا اولاً مرکب تامّ خبری است و ثانیاً در قضیه سالبه وجود موضوع شرط نیست، یعنی صدق قضیه سالبه متوقف بر وجود موضوع نیست. بلکه ممکن است موضوع آن موجود بوده ولی متصف به محمول مورد نظر نباشد، و یا اینکه موضوع اصلاً موجود نباشد که در این صورت بطریق اولی متصف به آن محمول نخواهد بود. زیرا از معدوم می‌توان هر چیزی را سلب کرد. مانند قضیه «پدر حضرت عیسی کشاورز نیست.» که اصلاً موضوع تحقق ندارد و حضرت عیسی پدر ندارد. پس اشکالی ندارد کشاورز بودن از آن سلب شود. پس در نتیجه قضیه ممکن است سالبه بإنتفاء موضوعش باشد ولی اشکالی در صدق آن نیست. ❌ در گزینه ج، هم مرکب تام خبری داریم. و متذکر می‌شویم که درست است که جمله تمنی «يا لَيْتَني‏ كُنْتُ تُراباً» ، قضیه محسوب نمی‌شود. ولی در اینجا این جمله تمنی به عنوان مفعول برای «یقول» واقع شده است. خداوند از این تمنی که قول کافر است، خبر می‌دهد. پس قضیه صادقه است. ✅ ‌ گزینه د، پاسخ صحیح است. زیرا عبارت «إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا» قضیه محسوب می شود ولی مطابقت با واقع ندارد و صادقه نیست. زیرا از نظر مواد استدلال، یک تمثیلِ بدون جامع حقیقی (بدون علت وجودی مشترک بین اصل و فرع) داریم. یعنی هم علت حلیت بیع در ربا موجود نیست و هم علت حرمت ربا در بیع وجود ندارد. پس این تمثیل باطل است و صادق نیست. فلذا در درس پانزدهم منطق عرض شد که تمثیل باید منصوص العلة باشد تا مفید یقین باشد و قضیه صادق گردد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
💠 پرسش سوم: ❓با توجه به تقسیم قضایای حملیة به اعتبار موضوع (شخصیة،‌ طبیعیة، مهملة و محصورة)، کدام گزینه صحیح است. 🔸الف: «إِنَّ إِبْراهيمَ لَحَليمٌ أَوَّاهٌ مُنيب»، «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ»: قضیه اول شخصیة و قضیه دوم محصورة است. 🔸ب: «اللَّهُ الصَّمَدُ»، «الجَیشُ یُقتَلُ»: هر دو قضیه شخصیة هستند. 🔸ج: «كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَني‏ إِسْرائيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائيلُ عَلى‏ نَفْسِهِ»، «فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ»: قضیه اول محصورة است و قضیه دوم شخصیة است. 🔸د: «وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً»، «تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَت»: قضیه اول محصورة است و قضیه دوم طبیعیة است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس دهم منطق رجوع کنید : 📌 درس دهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
پاسخ پرسش سوم : پاسخ صحیح گزینه «ب» است. ✍️ توضیح: ❌ در گزینه الف، موضوع قضیه «إِنَّ إِبْراهيمَ لَحَليمٌ أَوَّاهٌ مُنيب»، حضرت ابراهیم است که یک شخص و مصداق متشخص است. پس قضیه شخصیه است. اما موضوع قضیه «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ»، اگرچه ناظر به مصادیق و افراد صلاة است ولی بیانگر کمیت و تعداد این مصادیق نیست. پس قضیه مهمله است نه محصوره. جهت توضیح بیشتر درباره ‌الف و لام در «الصلاة» عرض می‌کنیم ، «ال» در لغت عرب مشترک لفظی بین سه معنا است که برای هر کدام جداگانه وضع شده است: «۱». بمعنای اصل طبیعت، که دلالت بر کلی مجرد از عموم و خصوص می‌کند؛(ال ماهیت) «۲». بمعنای عموم و استغراق کل افراد است؛ «۳». به معنای تخصیص شخصی، که دلالت بر فرد معهود دارد (ال عهد). اما موضوع قضیه مهمله، قسم اول (اسم دارای «أل» دالّ بر اصل طبیعت) است. لذا در اینجا هم مراد طبیعت و ماهیت صلاة مقصود است. پس قضیه دوم مهمله است. ✅ ‌ گزینه ب، پاسخ صحیح است. زیرا موضوع قضیه «اللَّهُ الصَّمَدُ»، فقط یک مصداق دارد که الله است. پس قضیه شخصیه است. و همچنین موضوع قضیه « الجَیشُ یُقتَلُ» یک مصداق دارد که جیش است. برخلاف نگاه ابتدایی و سطحی که موضوع را متشکل از مصادیق و افراد متعدد می بیند. برای توضیح بیشتر عرض می‌کنیم که وقتی موضوع، جمع یا اسم جمع باشد و محمول ، به همه آنها با هیئت جمعی (نه به یک یک آنها) اسناد داده شود، قضیه شخصیه خواهد بود و مراد از موضوع، مجموع افراد معیّن و متشخص است. و این نوع قضیه را «قضیه جمعی» نیز می‌گویند، مثل: «حواریون دوازده تن بودند»، «لشکر پراکنده شد»، «سقراط و افلاطون و ارسطو از اعاظم فلاسفه قدیم بوده‌اند». پس هر دو قضیه شخصیه هستند و پاسخ صحیح همین گزینه است. ❌ در گزینه ج، موضوع قضیه «كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَني‏ إِسْرائيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائيلُ عَلى‏ نَفْسِهِ»، همه مصادیق طعام است. پس قضیه محصوره است و استثناء بعد از آن بر تعیین نوع قضیه به اعتبار افراد تاثیری ندارد. همچنین قضیه دوم یعنی «فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ»، متشکل از دو قضیه است که با واو به هم عطف شده اند و موضوع هر دو قضیه بعضی از مردم هستند. پس قضیه محصوره است نه شخصیه. ❌ در گزینه د، موضوع قضیه «وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً»، که «مِن» بعضیه بر آن داخل شده است، بعضی از مصادیق و افراد بادیه نشین است. پس قضیه محصوره است. اما موضوع قضیه « تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَت»، تمام مصادیق نفوس بشر است. پس قضیه محصوره است نه طبیعیه. ملاک قضیه طبیعیه دو شاخصه است: «۱‌». می‌توان کلمه «مفهوم» را قبل از موضوع آن اضافه کرد. مانند: «[مفهوم] الانسان نوعٌ» «۲». نمی توان کلمه «کل» را قبل از موضوع آن اضافه کرد. مانند: «[کل] الانسان نوعٌ» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام